Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG The Maze Hunger Games

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
Snel pak ik een rugzak met spullen, al heb ik geen idee wat er in zit. Ook pak ik een riem met messen. Vervolgens kijk ik de rest aan, die allemaal wat spullen grijpen. Zodra ze de arena ingevlucht zijn, ren ik achter ze aan en laat het vuur verdwijnen. Met snelle stappen ren ik door de arena. Een soort doolhof is het en daar ben ik niet blij mee. Ik ben echt slecht met doolhoven, maar heb helaas geen keuze. Snel ren ik door het doolhof, als er kanonschoten klinken. Snel tel ik ze 1...2...3...4 tot aan de 7. Zeven bloedbadslachtoffers. Ik zucht zacht en kijk om me heen, maar merk dan snelle voetstappen op. Echt verstoppen lukt hier niet, daarom ga ik in een kleine opening staan, in de hoop dat ze me over het hoofd zien. Als ik Alex voorbij zie lopen, achtervolgd door een tribuut van district 1 bijt ik op mijn lip, maar laat dan een muur van vuur tussen ze verschijnen. Vervolgens ren ik snel het andere weggetje in, waar ik vandaan kwam en ren zo snel als ik kan zo ver mogelijk bij district 1 vandaan.
Na een lange tijd rennen, stop ik uiteindelijk en kniel neer bij een groot stuk muur. Ik pak de tas van mijn rug en open hem. Een klein veldflesje, zonder water of ander drinken, een zakje met gedroogd fruit, een stuk touw, een verrekijker en een slaapzak zaten erin. Spullen die van pas zouden komen. Alleen helaas geen wapens, maar goed dat ik een riem vol messen bij me heb. Samen met mijn vuur. Niet dat ik echt van plan ben te doden, nou ja, misschien als ik merk dat Annabeth in gevaar is. Zodra ik haar gevonden heb, of de andere tributen zo dom zijn om in mijn vuur te lopen. Dat is ook nog een optie, maar anders niet. Ik wil geen monster worden voor het Capitool

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Katherine:
Ik rende dan gewoon wat verder tot Alex tegen me aan liep. "Oh hey." zei hij toen licht buiten adem. "Hey." zei ik op dezelfde manier. "Van je af kunnen schudden?" vroeg ik dan over de jongen van district 1 die hem had achtervolgd. Hij knikte opgelucht. Hij had niet veel mee kunnen nemen jammer genoeg voor hem. Ik hoorde voetstappen en wilde ons net verstoppen als ik zie dat het Annabeth is van district 12. Gelukkig leefde het kleine meisje nog.
Ze leek wel deels bang maar dat was normaal. Ze leek ook zo'n leeg flesje te hebben. "Geef maar hier kleine meid." zei ik en aarzelend deed ze dat ook en liet ik het vol lopen. Ze keek me sterk verbaasd aan en ik gaf haar het flesje terug maar merkte al snel dat er iemand aan kwam. "Meelopen." zei ik zacht tegen haar en liet haar voorop lopen zodat er niemand haar meteen kon raken.
We liepen dan maar verder tot ze niet meer kon en even wou stoppen. Ik knikte dan. "We stoppen wel." zei ik dan en keek even om me heen. De kale hoge muren waren soms hier en daar met mos begroeid, en met hier en daar een paar klimplanten. Alex keek ook even naar Annabeth en nu pas zag ik dat ze een kleine schaafwonde had. Ik legde mijn hand er dan even over om het te reinigen met wat water waarna ze me dankbaar aan keek. Waar zou de andere tribuut van 12 eigenlijk zijn?

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
Met snelle stappen rende ik door het bos, langs de hoge, kale muren met af en toe een beetje mos of klimplanten. Helaas had ik daar niets aan. Ik wist niet hoe de regen in de arena viel, dus kon ik ook niet bepalen of ik nu naar het noorden, oosten, zuiden of westen rende. Het maakte ook niet veel uit, ik moest hier weg. Dat was het belangrijkste. Ik denk niet dat de tributen het fijn vonden, dat ik ze omringd door vuur tegenhield op de plato's.
Ik moest een plek vinden met water, zodat ik mijn veldfles kon vullen. Eetbare planten zouden ook goed uitkomen. Dan zou ik het makkelijker overleven. Ik kon vuur maken, maar daar had ik brandstof voor nodig. Eten. De twee vuurtjes van zonet had veel van mijn brandstof geëist en ik wilde het gedroogde fruit niet onnodig verspillen. Pas op het laatste moment. Niet al direct na het startsein. Hoelang zou de spelen nu al bezig zijn? Waarschijnlijk nog niet eens een uur.
Een zucht verliet mijn lippen, terwijl ik langzaam vaart minder. Hoe zou het nu met Annabeth gaan? Hopelijk hoorde ze niet bij de 7 kanonschoten. Vast niet, ze was al weg voor het bloedbad. Even slikte ik, toen er nog een schot klonk. Zou dat Annabeth geweest zijn? 8 doden en ik had geen idee wie. Hopelijk zou het snel avond worden en zou het Capitool het ons dan laten zien. Na even uit gehijgd te hebben, besloot ik verder te gaan. Ik moest iets vinden om te schuilen. Vuur kon ik voorlopig niet als schild gebruiken.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
We liepen verder nu ze zich wat beter voelde en Alex hielp met het zoeken van een schuilplaats, ik wist dat we Alex konden vertrouwen. Na een tijdje vonden we een leuk plekje en Alex zei dan dat Annabeth en ik hier konden overnachten ofzo en hij wat verderop. Ik merkte toen nog een kanonsschot. Wie zou dat zijn? 8 doden. Dat zijn er veel. Dat betekende dat er nog 16 overbleven. Ik zag dat Annabeth geschrokken was en ik gaf haar een kleine knuffel. "Het komt goed met je." zei ik dan tegen haar.
Waar zou de jongen van 12 zijn? Ik vroeg het me best wel af. "Ik hoop dat Jake niet dat kanon van daarstraks was." zei het kleine meisje nu en ik keek naar haar. Ik gaf haar een knuffel alhoewel ik wist dat we bekeken werden. Maar voor mij kon het geen kwaad. Na een tijdje wat te zoeken gingen we terug naar de plek waar we zouden overnachten , de meesten zouden nu overnachten. We gingen liggen en Annabeth ging dicht bij mij en Alex liggen zodat we allemaal samen weg konden als dat nodig was.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
Na een tijdje gelopen te hebben, vond ik een soort schuilhol, verborgen achter grote strengen klimop planten. Waarschijnlijk werd het niet op prijs gesteld om er langer te blijven dan een nacht, toch was het een geschikte slaapplek. Beschut tegen mogelijke kou, of wat ze in het Capitool ook van plan zouden zijn.
Het was spijtig dat ik nog geen water of zo had gevonden, mijn keel voelde een beetje droog aan. Tsja, zelfs vuurstuurders hebben vocht nodig. Toch moest ik het maar even doorstaan. Morgen zou ik vast wel water en eten vinden.
Rustig verstopte ik me achter de klimop en wacht tot het donker wordt. Langs de klimop kan ik de lucht zien, maar van buiten kun je mij niet zien. Stil kijk ik toe, terwijl de gevallen tributen in de avondlucht stralen. Annabeth, Katherine en Alex zijn nog niet gesneuveld. De jongen van 1, samen met het meisje van 3, de jongen van 5, het meisje van 6 en nog een paar. Een zucht verlaat mijn lippen, terwijl ik me wat gemakkelijker oprol.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Na een tijdje rustig te liggen hoor ik hoe de muziek van het capitool klonk en keek samen met de andere 2 naar de foto's van de gesneuvelden. Het duurde even en ik zag dat Jake nog niet dood was. Ik zag dat Annabeth opgelucht was en gaf haar een medelevende glimlach. Al snel vielen we in slaap nadat ik had beloofd dat we de volgende dag naar Jake zouden zoeken voor haar. Alex had het natuurlijk meteen willen afdoen als iets onmogelijks maar ik vond dat we het moesten proberen voor Annabeth, en onderweg zouden we wel wat te eten zoeken.
De volgende dag waren we al snel opgestaan en had ik de rest wat water gegeven en begonnen we al snel onze zoektocht maar onderweg werden we gestopt door het meisje van 1. Ze keek onze richting uit. "Rennen." zei ik dan en Alex wou haar ophouden maar ik schudde mijn hoofd. Was hij gek geworden. Ik had maar 1 mes en zij had een pijl en boog. Ik liet Annabeth voorop lopen en we liepen weg en Alex volgde wel maar werd geraakt. Ik keek om en slikte. Ik zag het meisje naar ons kijken maar zag dat ze achtervolgd werd door een jongen van district 3 en ze zelf moest vluchten en gelukkig zag hij ons niet. Snel ging ik naar Alex toe en keek na waar hij was geraakt. Net niet naast zijn hart. Ik legde een hand tegen zijn wang.
"Alex?" vroeg ik geschrokken en hij keek nog even naar me. "Breng haar in veiligheid en zoek Jake." zei hij en dat was het laatste. Annabeth keek ook geschrokken. Ik keek even naar de lucht omdat ik wist dat het capitool mee keek. Ik keek hen woedend aan. Ik nam dan Annabeth's hand en liep met haar weg omdat we hier niet langer konden blijven. En ja hoor daar klonk het kanon al.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
De volgende ochtend werd ik wakker van een kanon, wat al vroeg afging. Vlakbij klonken stemmen, maar die kon ik niet plaatsen. Snelle voetstappen en het meisje van 1 rende voorbij, gevolgd door de jongen van 3. Als ik ze zou doden, zou de ander me misschien opmerken en ik had niet genoeg energie om ze allebei aan te steken. Gelukkig hoefde dat niet, het meisje draaide zich om en schoot haar pijl op de jongen af, die meteen in elkaar zakte. Vervolgens ging ik stil overeind zitten, terwijl het meisje de jongen zijn wapens afhandig maakte. Stil sloop ik uit mijn verstopplaats en greep een mes van mijn riem, die ik in de nek van het meisje stak. Op dat moment klonken twee kanonsschoten. Van deze slachtoffers. Liever doodde ik niet, maar als dat kanon niet voor Annabeth was geweest, moest ik alles doen om haar te beschermen.
Ik zuchtte zacht en pakte de pijl en boog van het meisje af, waarna ik hem om mijn schouders deed. Zelf kan ik er niet goed mee omgaan, maar misschien iemand anders waar ik een bondgenootschap mee kon sluiten. De jongen had een speer, die ik ook afpakte en aan mijn riem vastzette. Vervolgens liep ik weer verder door de maze. Ergens moest toch water of eten te vinden zijn.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Katherine:
We liepen verder, Annabeth en ik. Ik wou niet nadenken over wat ze nu met Alex zouden doen, die tijd had ik niet. Ik had beloofd aan Annabeth om Jake te zoeken en dus moest ik dat ook doen. Na een tijdje kwamen we ergens uit waar we een hoek konden om slaan waarna ze even moest uitrusten. Wat ik dan haar ook liet doen. Na een tijdje hoorden we nog 2 kanonnen. "Jake." zei ze zacht en ik keek naar Annabeth. "Nee, waarschijnlijk niet Annabeth, denk er zo niet over. Weet je nog dat het meisje achtervolgd werd?" vroeg ik dan en ze knikte en ze leek opgelucht.
Na een tijdje lopen vonden we een wegje waar we door liepen en weer een hoek om en bleef ik stil staan. Het was Jake, in de verte. Ik zag dat Annabeth wou roepen op hem maar ik hield haar tegen. "We gaan er naartoe." zei ik dan en we renden naar hem toe, als ze nu zou roepen zouden anderen ons kunnen opsporen en we renden dan maar meteen toe naar Jake , hopend dat hij niet zou denken dat het aanvallers waren en niet ons zou aanvallen. Annabeth had niet echt een wapen kunnen scharrelen. Na een tijdje haalden we hem in. "Jake." riep ik zacht zodat hij zou weten dat wij het waren.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake,
In de verte hoorde ik voetstappen, maar besloot me nog even dom te houden. Als ze geen lange afstandswapens hadden, zou ik een grotere kans hebben om ze te overmeesteren als ik ze dichterbij liet komen. Zo niet? Dan was ik er geweest. Simpel zat.
Stil wachtte ik tot ze dichterbij kwamen, tot ik Katherine haar stem hoorde. Snel draaide ik me om en glimlachte toen ik Annabeth en haar aan zag komen. "Meiden" zei ik met een grijns en gooide mijn pas verkregen boog en speer neer, waarna ik Annabeth optilde. "Alles in orde? Jullie zijn toch niet gewond he?" vraag ik met een iets wat droge keel. Aan mijn stem kon je horen dat ik mijn keel een beetje droog was, maar boeiend. Dat kwam straks wel aan de orde.
In de verte klonk er nog een kanon door de arena. Wie zouden er nu weer zijn overleden? Twee wist ik, twee niet. Erg vervelend, die onzekerheid. Hopelijk niet Alex, hij was cool en verdiende het niet om te sterven.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Katherine:
Ik gaf Jake een klein glimlachje als hij om keek en meiden zei. Ik moest zwak glimlachen als ik zie hoe hij en Annabeth waren. "Nee hoor, Katherine heeft er voor gezorgd dat ik water heb." zei ze glimlachend ik gaf haar een klein glimlachje. Nou ja, zo'n klein meisje verdiende het om te beschermen. Ik hoorde nog een kanon en slikte. Ik moest even denken aan Alex. Het was jammer, het was een lieve jongen. Mijn glimlach was meteen verdwenen.
"Alex." fluisterde Annabeth dan en ik zuchtte even. Hij probeerde ons de kans te geven om te ontsnappen. Het was dom en lief tegelijk geweest. Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Het was raar. Nu leek het even rustig te zijn maar zo zou dat weer over zijn en dan moesten we weer rennen, ik was al blij dat ik mijn mes nog niet had moeten gebruiken.

oeps hahaha kort hahaha

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
Ik glimlachte even toen Annabeth zei dat Katherine voor water had gezorgd. "Bedankt dat je voor Annabeth hebt gezorgd" zeg ik tegen haar. Niet dat ze echt kans maakt om te winnen, maar goed. Ik wil niet dat haar leven nu al eindigd. Ze is nog zo jong. Ze verdient het om te leven.
Even beet ik op mijn lip toen Annabeth Alex zijn naam noemde. "Wat is er met hem? Hij is toch niet dit schot?" vraag ik voorzichtig en kijk beide meiden aan. Alex was aardig, voor een tegenstander in de spelen. Veel aardiger dan de andere 'normalos', behalve Annabeth dan misschien. Zachtjes zet ik Annabeth weer op de grond neer en pak de boog en speer van de grond, voor het geval we straks moeten vluchten of zo.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Katherine:
Ik gaf hem een zwak glimlachje als hij me bedankte. "Graag gedaan." Zei ik dan, Annabeth was echt een schatje. "Heb jij geen dorst dan?" Vroeg ik aangezien zijn stem best schor was.
Als hij dan vroeg wat er met Alex was slikte ik even. "Eerste schot van de ochtend." Zei ik dan zacht. Ik vond het erg want hij was best aardig. Ik zag de pijl en boog nu en slikte. Dus hij heeft het meisje gedood dat Alex heeft gedood? Nou, ik wist zelf niet wat ik erger moest vinden.
Er was maar 1 schuldige en dat was het Capitool. Zoals altijd.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
Ik kijk Katherine even aan. "Een beetje, maar dat ben ik wel gewend" lach ik even als ze vraagt of ik dorst heb. Vuur verdampt water tenslotte, niet dat het er wat toe doet.
Als Katherine echter zegt dat Alex het eerste schot van de ochtend was, het schot wat me wakker maakte en mijn leven redde, bijt ik op mijn lip. "Sorry" zeg ik tegen Katherine. Ik had hem gisteren achterna moeten gaan. Misschien had ik hem kunnen beschermen met mijn vuur, zoals ik gisteren twee keer kon.
Even zie ik haar naar de boog kijken. Op de manier waarop vermoed ik dat nummer 1 Alex heeft gedood, maar ik besluit er niet naar te vragen. Het doet er ook niet echt toe. Die kennis zou Alex niet terug brengen, maar ons wel in de problemen kunnen brengen. We zouden erdoor afleiden.
Even hijs ik de pijlenkoker en mijn rugzakken beter op mijn rug, terwijl ik een hand door mijn haren heen haal.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Katherine:
"Heb je een een waterflesje? Dan vul ik het." zei ik dan gewoon zoals ik bij Annabeth en Alex had gedaan. Als hij me het flesje gaf liet ik het dan meteen vol lopen met water en gaf het hem dan terug met een vriendelijke glimlach.
Ik keek verbaasd op als hij sorry zei. "Je kunt er toch niets aan doen, hij offerde zich op voor Annabeth en mij." zei ik dan zacht en Annabeth knikte. Het was zo'n schattig kind. Ik denk dat hij zelf ook wel beseft dat hij niets had kunnen doen, net zoals ik. Ik had er ook niets aan kunnen doen.
Ik haal dan een rosse lok haar terug achter mijn oor in en kijk even naar hem. "Ik denk dat we nu beter verder kunnen." zei ik aangezien vast iedereen al wakker is en er nog ongeveer 12 mensen, waaronder ons, waren en er dus genoeg mensen waren die ons konden achtervolgen. We moesten gewoon door, hoe hard het ook was.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Jake
Ik kijk Katherine aan en rommel wat in 1 van mijn tassen, tot ik de waterflesjes heb gevonden. Ik pak er 1 uit en geef die aan Katherine, zodat ze hem kan vullen met water. "Bedankt" glimlach ik even zwak. Ik heb echt geen idee waar ik anders water zou kunnen vinden. Misschien zouden de andere tributen daar wel aan sterven, aan uitdroging. Dat scheelde al heel wat.
"Ik zag hoe hij gisteren werd achtervolgd en heb door vuur zijn achtervolger bij hem weg weten te houden. Als ik achter hem aan was gegaan, had ik jullie misschien kunnen beschermen" zeg ik en knik. "Goed idee" zeg ik en loop dan met Annabeth en Katherine weg.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld