Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPorpg // HPorpgmodel

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: terwijl ik aan de ontbijt tafel zat voelde ik dat iemand aan me trok. Ik viel bijna en wilde de persoon die aan me trok slaan tot ik zag dat het Pansy was. We liepen de van door en gingen ergens net voor het einde staan waar niemand liep, omdat de meeste of nog in bed lagen of aan het ontbijten waren. Pansy sprak tegen me, tot Harry en Ron zich ermee kwamen bemoeien. Ik snauwde wat terug naar Harry en Ron trok mijn toverstok en grijnsde naar Harry en Ron ik toverde een paar kleine spinnetjes op de grond. Ik wist nu eenmaal hoe ik mijn vijanden moest weglokken. Ik was zelf van mening dat ik ze pas ècht kon pakken zodra ik ze door en door kende en hiermee was mijn bewijs bewezen. Toen Harry en Ron weg waren sleurde ik Pansy mee naar de eerste kamer die we in de gang tegen kwamen en die nog niet bezet was. Ik had mijn toverstok nog in mijn handen en zetten zo 2 stoelen tegenover elkaar zodat we beide plaats komen nemen. "Luister" zei ik op de zachte toon alsof iemand aan het einde van de deur mee stond te luisteren "Ik vind jou ook leuk, ik heb je gemist en ben blij dat we weer met elkaar op een normale manier omgaan, máár ik wil dat jij je niet meer gaat bemoeien met de situatie tussen mij en Potter. Dat is mijn ding oké?"

Hermoine: Ik lette in de les goed op, ik kon het echt niet maken nu ik te laat was om nog meer informatie te missen. Ik liep naar de les naar de bibliotheek om huiswerk te gaan maken, ookal liep ik op vrijwel alle vakken voor het voelde toch goed om in de bibliotheek te zitten en huiswerk te maken. Daarna pakte ik wat boeken waarvan ik dacht dat ze me wel zouden boeien en stopte ze tussen mijn schoolboeken. Ik ging de volgende les in en pakte mijn lesboek en het boek wat ik zojuist uit de bibliotheek gemeente had en les het beide even door. Ik staarde ondertussen een aantal keer uit het raam, ookal was er na al die jaren dat ik hier op school zat eigenlijk niks veranderd aan het uitzicht. Er was hooguit wat meer ontkruid tussen de tegels gekomen, maar ook dat werd weggetoverd als leerlingen zich begonnen te vervelen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek naar hem. ´Maar ik ben bang Draco, bang dat het zo ver gaat. Dat je pijn krijgt.´ Zeg ik en pak zachtjes zijn handen. Ik knuffel hem en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik wil niet dat hij pijn krijgt. ´Zijn we weer een koppel?´ Vraag ik blozend. Ik hield heel veel van hem.

Ron keek naar Harry en ze waren. Voor hijzelf. Ze liepen weg en zochten Draco. Ze vonden het leuk als ze hem pijn konden doen. Zo was tenminste iets nog leuks op Hogwarts. Ze zochten met de kaart Draco en vonden hem. ´Well hello.´ Zei Harry. Ahww ze knuffelden, maar niet heus. Pansy stond op en liep naar ons toe. ´Laat ons een keer met rust en vooral Draco. Potter ik weet dat je Draco heel leuk vind, je kan hem op een date vragen als je wilt. Maar stop achter hem aan lopen als een dom hondje. Je bent oud genoeg om dingen voor je zelf te doen of niet?´ Zei ze en toverde Harry hard tegen de muur aan. Ik ging naar hem toe. ´Gaat het?´ Vroeg hij. Harry stond boos op en begon te duelleren met Pansy.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik wilde de vraag van Pansy met ja beantwoorden tot Harry en Ron weer binnen kwamen. Pansy werd boos en ze begonnen te duelleren. Ik wilde bijspringen, ik was bang dat ze het zou gaan verliezen en ze dan als watje gezien zou worden. Een ander deel van me zei dat ze het zelf moest uitvechten met Harry en dat ik juist niks moest doen. Ik luisterde naar de stem in mijn hoofd en ging aan de kamt staan, ik hoorde de bel gaan en nam aan dat het ondertussen pauze was. Vlak daarna viel Hermoine binnen. "Zo dus het clubje is compleet?" snauwde ik chagerijnig. "Ik vrees dat het incompleet weer weggaat zodra Harry is verslagen door Pansy" en nam een grijns aan op mijn gezicht. We stonden nu met zo'n vijven in een kamer waar zo lesgegeven zou worden. Als de docent binnen kwam om de les voor te bereiden was we alle 5 schuldig, niet dat het mij wat uitmaakte, zodra ik moest nablijven kwam ik vaak niet opdagen. Ik bracht die tijd toch liever door op mijn kamer. Ik ging verder met het focussen op het duel van Harry en Pansy, ik had mezelf voorgenomen dat ik zodra het te erg werd zou inspringen om Pansy te helpen.

Hermoine: De bel ging en ik begon met het zoeken van Harry en Ron, ze zaten beide niet in de les en ik maakte me zorgen dat er misschien iets gebeurd was. Niet veel later vond ik ze in een kamer met Draco en Pansy en ik wist meteen al dat dat niks goeds kon betekenen. Ik smeekte Harry om het duel niet aan te gaan terwijl Draco nog eens naar me snauwde. Harry negeerde me en ging verder met waar die mee bezig was. Ik stond stil en keer vol verbazing wat er zou gaan gebeuren.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek naar hem. Hij gebruikte alleen aanvalsspreuken. Ron doet ook opeens mee van achter en ontwapend me. ´He, dat is niet eerlijk.´ Roep ik en word vanachter geraakt. Ik voel dat ik begin te bloeden en val neer. De spreuk, wat was dat? Oh ik pak die 2 wel eens.

Ron grijnsde. Soms was valsspelen leuk. Oeps Harry heeft de spreuk gebruikt. ´Euhh Harry, wat doen we nu?´ Vroeg hij wat in schok. Ze bloedde echt hevig.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Het duel liep rustig, het leek alleen op ontwapenen dus ik keek rustig toe. Tot Ron besloot vals te spelen, echt iets voor Ron om ziets te doen. Hij was zwak en kon het zelf niet op eigen kracht winnen. Ik blokkeerde de deur voor ze wegliepen, omdat Pansy op de grond lag. Ze mochten nu ook opdraaien voor hun daden. Ik zag dat Hermoine al een spreuk had gebruikt om het bloeden te laten stoppen, ik vraag me eigenlijk ook af waarom ze dat deed. Ze was slim, maar waarom zou ze haar spreuken op haar vijanden gebruiken en al helemaal met een helpende doel. Ik hief mijn blokkade op de deur op en haalde een docent die haar vervolgens naar de ziekenzaal bracht. Ik liep mee omdat ik me schuldig voelde en ik niks kon doen. Even later liep ik weer weg zodat ik de les weer kon gaan volgen en wat afleiding had. Ook had ik plannen van wraak, hier konden Ron en Harry niet mee wegkomen.

Hermoine: Ik wist gewoon dat dit fout af ging lopen, toen ik Pansy op de grond zag liggen besloot ik een van mijn helende spreuken te gebruiken. Ik raakte in paniek en dat kwam als eerste in me op. Ergens voelde ik een woede opkomen naar Ron, dit kon die niet maken, valsspelen en er nog mee denken weg te komen. Ik ging zodra iedereen de deur uit liep weer naar de les. Even later kwam Draco ook weer binnen, maar aan zijn blik kon ik eigenlijk niet zien hoe het uiteindelijk was afgelopen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek zwakjes hoe Hermione haar hielp. Ik werd naar de ziekenzaal gebracht en werd in slaap gezet.

Ron rustig liep ik weg. ´Ik heb niks gedaan. Draco heeft gedaan.´ Loog ik. Ze konden het vast wel geloven. Ik bedoel ik ben altijd zo lief (hahah). Ik ging door mijn haren heen en loop rustig weg. Ik ga in de les zitten en let op.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik liep a de les de ziekenzaal in maar zag al snel dat Pansy sliep en ik dus toch niks kon doen daar. Dus ik besloot de pauze te spenderen met mijn vrienden ik ging naast ze zitten en grapte wat met zo, zoals we altijd deden. Natuurlijk maakte ik weer grappen over Potter en ik deed alsof er niks was gebeurd voor ik in de les verscheen. Ik liep na de pauze een beetje rond en besloten de les over te slaan en een wraakplan voor te bereiden. Als hun het zo wilde spelen pakte ik ze nog wel. Ze zouden zo'n spijt gaan krijgen van war ze aan begonnen waren. Ik kwam in de gangen Ron tegen en ik sprak dezelfde spreuk op hem uit als hij in de eerste jaren op Hogwards bij mij probeerde uit te spreken. De slaken kwamen weer uit zijn mond. Ik lachte en liep door "ėėn gehad en nog ėèn te gaan " dacht ik bij mezelf voor ik mijn zoektocht op Harry vervolgde. Nu zou hij eens gaan boeten voor het feit dat hij mijn populariteit, meisje en mijn aandacht afnam.

Hermoine: Ik kwam Ron halverwege de gang tegen. Draco had een spreuk op hem uitgesproken. Ik pakte een emmer en gaf het hem. Ik had eigenlijk gelijk weer spijt van het feit dat ik Pansy hielp. Ik liep door naar mijn volgende les maar was mijn boek vergeten, dus ik nam een omweg, verwisselde mijn boeken en ging alsnog naar de les. Het was echt niks voor mij om twee lessen te laat te komen. "Dat was nu maar zo" dacht ik bij mezelf toen ik mijn boek wat op tafel lag opende en ik deed weer met de les mee.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy werd wakker na een tijd en zag dat ze weer uit zag als altijd. Ze had barstende hoofdpijn en wou Hermione echt bedanken. Ze ging recht opzitten en dronk haar Drankje. "Wanneer mag ik weg?" Vraag ik aan madame Pleister. "Over 2 dagen. Je moet aansterken." Zegt ze en ik knik. Mijn vriendinnen komen langs en ik vraag of ze Granger kunnen halen. Ik krijg wat huiswerk en ze zeggen dat ze het komen brengen. Harry liep ze ziekenzaal in naar haar toe. Ze gaf het niet graag toe, maar ze was nu bang voor hem. "Ga weg." Zei ze en kroop naar de andere kAnt van hem. Hij schudde grijzend zijn hoofd. "Je moet me iets vertellen." Zei hij. "Ik moet je niks vertellen." Zei ze. "Waarom is Drsco zo populair?" Vroeg hij. "Oh en vertel zijn diepste geheimen." Zei hij. "Nooit." Zei ze en keek bang als hij naar haar toe leunde. Ze begon te schreeuwen. Hij legde zijn hand op haar mond. ´Schreeuw niet. Ik wil het weten. Of je wordt mijn vriendin.´ Zegt hij en haalt zijn hand weg om me te kussen. Ik duw hem met al mijn kracht weg, maar hij gaat alleen een stukje naar achteren. ´Laat me met rust, asjeblieft.´ Zeg ik smekend. Ik heb echt pijn en wil dat weg gaat. Ik heb nog nooit gesmeekt. Hij schud zijn hoofd en grijpt mijn pols. Ik probeer te trappen, maar hij gaat op mij liggen en pint mijn polsen boven mijn hoofd. ´Vertel zijn geheimen.´ Zegt hij en komt dichter bij. ´Ńee, ga weg.´ Zeg ik huilend van de pijn.

Ron glimlachte breed naar haar. "Dankje." Zei hij en gaf verder over. Hij ging na de les en fronste toen hij zag dat Harry er niet was. Hij ging naast Hermione zitten. "Waarom redde je het leven van Parkinson? Ze verdiende het. Ze is zo gemeen." Zei hij en keek naar haar.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik hoorde wat geluiden vanaf de ziekenzaal komen en besloot binnen te lopen. Ik trof daar Harry met Pansy, ik raakte eerst in lichte shock en daarna pakte ik mijn toverstok en stootte een sterke kracht uit waardoor Harry door de lucht vloog en vervolgens tegen een muur botste. Waarschijnlijk had die wat dingen gebroken, want hij kwam nauwelijks meer omhoog. "Mooi dacht ik" Ik heelde de wonden van Pansy en liep terug naar de gang en ging weer op het bankje zitten waar ik zat, omdat de zusters het wel van me over zouden nemen. Achteraf had ik spijt dat ik niks meer naar Potter had geschreeuwd. Dit was mijn kans om het voor eens en altijd met hem af te maken, maar waarom deed ik dat niet? Ik raakte gefrustreerd van mezelf en besloot even tot rust te komen. Ik pakte mijn boek van de bank af, al die tijd dat ik weg was is dat boek daar blijven liggen. Niet dat iemand er wat aan had, maar vaak verdwijnen dingen zodra je ze laat slingeren. Na een tijdje ging ik weer naar Pansy, het ging al weer een stuk beter met haar maar Potter was nergens te bekennen.

Hermoine: Ron kwam net als ik te laat in de les, maar Harry was er ook nog altijd niet. Ik vind het nogal merkwaardig, wat moest Potter nou doen? Zowel Ron als ik zaten in de les. Hij had geen enkele reden om nog te blijven spoken. Toen begon Ron me vragen te stellen en ik werd er zenuwachtig van. Ik wilde vergeten wat er gebeurd was. "Ik raakte in paniek sorry." antwoordde ik vlug en hoopte dat hij zou stoppen met doorvragen. Na de les maakte ik zo snel mogelijk dat ik wegkwam. Ik spendeerde mijn pauze aan het zoeken naar een boek over het helen van wonden in de bibliotheek.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek naar hem toen hij terug kwam en knuffelde hem. "Je bent mijn held." Zei. Ze en trok hem naast haar. Ze ging rechtopzitten. "Je hebt nog steeds niet beantwoord of je een koppel wilt zijn?"

Ron knikte en ging opzoek naar Harry.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Voor ik het wist lag ik ineens naast Pansy. "Ja, maar ik wil eerst Potter vinden." zei ik. "Heb je hem ergens heen zien gaan?" Vroeg ik daarna. Ik wilde weten waar die uithing en hem duidelijk maken dat hij hier zeker niet zonder straf vanaf zou gaan komen. Ik gaf Pansy een zoen op haar voorhoofd en begon te denken waar Potter mogelijk zou kunnen zijn. Ik zou niet rusten voor ik hem gevonden had, al zou ik mezelf ermee verwonden. Ik moest hem zal hem vinden, al was het alleen maar om te bewijzen dat de populaire jongen eens in elkaar geslagen zou worden door mij. Ik maakte mijn handen weer tot vuisten, de woede kwam weer in me op. Tegenwoordig was het zo dat elke keer als iemand al "Potter" zei dat ik al boos werd. Als ik aan iemand een hekel had was het Potter wel. Wat dacht hij wel? Dat nu die populair was die alles maar kon flikken. Ik moest hem pesten, hij niet mij. Nee zo speelde we het spelletje niet. Mijn imago ging voor dat van hem.

Hermoine: Ik vond mijn boek en las een paar hoofdstukken door, dat was namelijk wat ik deed als ik een probleem had. Ik ging het antwoord zoeken in de bibliotheek, boeken waren echter het antwoord op alles. Tenminste op veel wel. Als kind las ik al graag, die liefde heb ik altijd al zo gehouden. Mijn moeder las me vroeger ook graag voor, soms had ik het er nog best moeilijk mee dat ik mijn ouders niet zo vaak zag.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek hem na en viel in haar kussen.

Ron zag Harry en we spaken wat

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik liep de kamer uit opzoek naar Harry, ik liep de les binnen, niet met opzet. De docent wilde dus weten waarom ik te laat was en ik moest plaatsnemen in de les. Ik had helemaal geen zin in de les. Het liefste wilde ik gewoon opstaan en mijn zoektocht naar Harry vervolgen. Elke minuut die ik langer spendeerde in de les werd ik als maar zenuwachtiger. Hij had zich natuurlijk ook onder de dreuzels kunnen verbergen of misschien zat die wel in mijn kamer te rommelen. Ik beloofde mezelf me er niet meer druk over te maken, omdat ik toch in de les zat en niet weg kon. Maar 5 minuten later dacht ik er weer aan. Ik staarde naar de klok in de hoop dat die sneller zou gaan tikken. Maar nee hij tikte gewoon zoals die dat altijd al deed en hij ging niet sneller tikken tot mijn teleurstelling. Ik heb heel de les nog naar de klok zitten staren. Daarna melde ik me ziek, niet dat ik ziek was, ik wilde tijd om Potter te zoeken. Ik ging langs Pansy, gaf haar een kus en verliet het kasteel. Ik wilde weten of hij hier buiten was.

Hermoine: Ik nam het boek uit de bibliotheek mee en gaf mijn andere geleende boeken terug. Ik ging opzoek naar Ron, maar ik kon hem niet vinden. Ik besloot naar de slaapzaal te gaan en daar op mijn bed het boek verder te lezen en wat aantekeningen te maken. Je wist maar nooit waar het goed voor was. Tijdens het lezen moest ik denken aan Pansy, ik wilde vergeten wat er gebeurd was. Maar voor ik het kon vergeten moest ik eerst weten of alles oke was. Ik liep richting de ziekenzaal. Iets voor ik de zaal binnen was stond ik stil ik haalde diep adem en stapte naar binnen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek glimlachend naar hem. Ik zag Heemione binnenkomen. "Hermione, dankje." Glimlach ik.

Ron Zat met Harry bij het meer buiten wat aan het grappen.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik besloot te beginnen met verder weg zoeken. Hij kon overal zitten, in het bos, in de stad of misschien wel bij Hagrid. Ik reisde af naar de dreuzelingen en liep door de drukke winkelstraat. Ik was geneigd om mijn toverstok te pakken voor de meest simpele dingen. Helaas werkte het tussen de dreuzels niet zo, als ze zouden ontdekken wat ons soort kon zou dat alles in gevaar brengen. Na de middag gespendeerd te hebben in de stad bedacht ik me dat ik het beste bij de dreuzels kon overnachten. Ik zocht een plek om te overnachten tot ik op een sieraden winkel liep. Ik besloot een kettinkje voor Pansy te kopen voor als ik straks weer terug was. Daarna vervolgde ik mijn route naar een overnachting. Ik liep op en bord met 'hotel, eten en slapen' dat moest ik hebben! Ik betaalde met het geld wat ik nog over had een kamer en besloot te overnachten. Pas midden in de nacht bedacht ik me dat het strinkt tegen de regels was om school te verlaten, laat staan waar ik nu was. Niemand wist waar ik was.

Heroïne: Ik stond op de kamer van Pansy en verstijfde een beetje. Mijn hart ging harder kloppen en mijn handen begonnen te zweten. Ik vroeg haar of alles goed was en wachtte op een antwoord om de kamer te verlaten en dit alles te vergeten. Ik had eigenlijk Ron en Harry wel verwacht tegen te komen. Draco was er ook niet en ik vreesde eigenlijk dat ze elkaar afgemaakt hadden ergens buiten. Draco zou wel woest zijn geweest om wat Ron gedaan had en om heel eerlijk te zijn was ik het er ook niet mee eens. Maar ik wilde Ron en Harry niet kwijt. "Waar is Draco?" vroeg ik. Ik hoopte dat ze zou zeggen dat die even weg was en zo weer terug zou komen. Dan had ik een beetje zekerheid dat die Ron en Harry op het moment niks aandeed.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld