Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg ~Unattainable

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Vreemd dat Mitch al die informatie wist was het zeker. Het waren dingen die zijzelf ook wist, maar toch. Het bleef raar. Ze zei er niets van, misschien zou hij dan minder zijn best doen omdat hij zich ervoor schaamde ofzo. Nog steeds geloofde ze niet dat hij dat van zichzelf had, hij had van te voren dingen opgezocht over Uranium. Dat kon niet anders. Ze dacht er niet verder over na, zolang hij maar meewerkte vond ze het allemaal goed. Ze had geen zin om alles alleen te maken, alhoewel het haar fijner leek dan steeds te hoeven afspreken met Mitch. Het werkje zelf ging wel redelijk snel vooruit. Daar had ze geluk mee, op die manier moest ze minder vaak met hem afspreken. Ook Brooke had een hele boel informatie over het element opgesomd waardoor ze op een korte tijd al een heel cursusblad vol informatie hadden. Het zou niet lang duren vooraleer ze tien pagina's vol hadden, misschien wel meer zelfs. Met Brooke's wijsheid alleen al konden ze de hele taak wel maken, dus lang zou het niet duren vooraleer ze klaar waren met het werkstuk, dat hoopte ze tenminste. Ze wilde het zo snel mogelijk af hebben, het liefst deze week al. Dan moest ze volgende week niet meer met Mitch afspreken en kon ze eigenlijk ook gewoon uit zijn buurt blijven. Dan had ze ook wat tijd voor andere dingen. Misschien kon ze Alyssa wel eens een keer uitnodigen voor een meidenavond, dat leek haar wel gezellig. Ze zou het eens voorstellen aan haar, ze zou het vast een leuk idee vinden aangezien ze bij Booke's weten nooit echt zulke dingen doet, doordat ze eerst ook niet echt vriendinnen had. Ze kon Alison en Rose ook uitnodigen. Het zou in ieder geval goed zijn voor hun band, misschien dat ze wel hele goede vriendinnen werden.
"Als je je mobiel geeft, kan ik mijn nummer erin zetten," zei ze toen hij vroeg of ze nummers konden uitwisselen. Het leek haar het makkelijkst als hij gewoon zijn mobiel gaf en ze haar nummer er in kon zetten, dan kon hij een berichtje naar haar sturen en dan had zij zijn nummer ook. "Dat is misschien wel handig ja," antwoordde ze toen Mitch vroeg of ze misschien een kopie van het blad wilde hebben. Het leek haar het handigst als ze de informatie ook had. Als hij het kwijtspeelde hadden ze nog altijd een extra exemplaar.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Als ze dat zegt knik ik. Ik ontgrendel mijn mobiel en geef hem aan haar. Als haar nummer erin staat stuur ik haar een berichtje. -Mitch- Is het enige wat ik erin zet. Als ze zegt dat dat misschien handig is glimlach ik. Ik zie een printer op haar bureau staan. Ik kopieer het blad en geef dan de kopie aan haar. Het is nu wel tijd voor mij om te gaan. 'Ik zie je morgen wel op school,' zeg ik tegen haar. Ik pak al mijn spullen in en hang mijn rugzak op mijn rug. Ik loop naar haar toe en druk een kus op haar wang. 'Als er wat is stuur me,' zeg ik tegen haar. Ik glimlach nog eens en dan loop ik naar beneden toe. 'Dag meneer dan mevrouw,' roep ik naar Brooke haar ouders. 'Dag broer van Brooke,' zeg ik ook nog. Ik neem mijn tas op en loop dan naar buiten. Ik neem mijn fiets en fiets naar de training. Een halfuur op voorhand kom ik aan. Er zijn er al een paar. Ik ga direct naar de kleedkamers om me of te kleden. Ik zie daar mijn vrienden al. 'Hoe was het vandaag?', vraag ik aan hun. Ze zeggen allemaal dat alles goed ging. Ja, omdat ik op nationaal niveau speel, is het ook zo dat mijn ploegmaten van overal van het land komen, ik zie ze dan ook alleen tijdens de training en tijdens de match, maar dat is nog vier of vijf keer per week. Ik had mijn rugzak met mijn laptop in een locker gezet, ja, ik wil mijn laptop echt niet kwijt. 'Hoe was de jouwe?', vragen ze aan mij. Ik glimlach dan. 'Hij was best leuk, het was voetbal bij gym en raadt eens wie er gewonnen heeft?', vraag ik lachend. 'Tuurlijk jouw ploeg,' zeggen ze tegen me. Als iedereen er is vertrekken we vijf minuten ervoor naar de pleinen. De trainer staat al op ons te wachten.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Nadat Mitch zijn mobiel aan haar had gegeven, zette ze na een korte aarzeling haar nummer erin. Ze had liever haar nummer niet gegeven, maar zoals hij zei was het handiger aangezien ze een taak moesten maken en zo hoefden ze niet met elkaar om te gaan om de afspraken over het werkstuk te maken. De enige momenten waarop ze dan met elkaar om moesten gaan was tijdens het maken van het werkstuk zelf, dat viel wel mee. Ze zou aan Alyssa vragen of ze in het weekend een meidenavond wilde houden, dus in het weekend konden ze er niet aan werken, als dat wel nodig was tenminste. Het ging erg snel dus ze zouden geen twee weken nodig hebben om de opdracht te maken.
Ze nam het kopie van zijn cursusblad van hem aan. Of ze het nodig zou hebben wist ze niet, ze wist niet hoe hij omging met documenten voor school. Sommigen raakten snel dingen kwijt, anderen juist niet. Brooke kon erg snel iets kwijtraken, maar schoolspullen raakte ze nooit kwijt. Ze had geen idee hoe dat kwam, maar ze had er geluk mee dat ze zo ordelijk was op het gebied van school. Andere dingen kon ze wel gemakkelijk kwijtraken. Make-up bijvoorbeeld, dat raakte ze erg vaak kwijt, ondanks ze het ergens wel belangrijk vond. Ze vond make-up leuk, maar ze gebruikte het voor haarzelf en niet voor anderen.
Brooke knikte even toen Mitch zei dat ze elkaar morgen op school weer zouden zien. Helaas. Ze plotseling zijn kus op haar weg. Nou, dat hoefde ook niet. Het was de tweede keer die dag dat hij haar een kus op de wang had gegeven. Hij durfde. Toen ze beneden de voordeur dicht hoorde gaan verliet een opgeluchte zucht haar lippen. Ze nam meteen haar laptop en startte Skype op. Ze nam haar mobiel zodat ze naar haar beste vriendin kan sturen dat ze op Skype moest komen. Enkelen seconden later kreeg ze een oproep, van haar beste vriendin die ze dan ook accepteerde. "Oh my god, Brooke, ik mis je zo erg hier," zei Emily. "Ik mis jou ook," klaagde ze. "Ik heb je toch verteld over die stalker, hé? Nu moet ik blijkbaar een werkstuk met hem maken," vertelde Brooke waardoor Emily in de lach schoot. "Dat meen je niet?" vroeg ze. "Jawel, hij geeft me zelfs kusjes op mijn wang. Wat een creep," zei Brooke. "Nou, dat is toch schattig?" vroeg Emily lachend. "Nee, dat is helemaal niet schattig. Ik wil iemand anders kusjes," mompelde Brooke. Emily wist van de jongen af waarmee ze een date had gehad. "Nahw... Matthew heeft de hele dag depressief rondgelopen," zei Emily. Brooke wist dat het wederzijds was. Iedereen wist dat. Zelfs haar ouders had ze verteld dat ze ontzettend verliefd was op hem. "Zou het moeilijk zijn een vriendje te hebben die drie uur rijden van je vandaan woont?" vroeg Brooke. "Nou, het zou moeilijk zijn, maar als jij het dat waard vind, zou ik het proberen," vertelde Emily.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

De training is afgelopen en ik loop richting de kleedkamers. Snel kleed ik me om. Ik neem mijn tas en uit dat kluisje ga ik mijn rugzak halen. Ik ga dan terug naar huis. Ondertussen is het al half elf. 'Mam, ben thuis,' zeg ik als ik thuis ben. 'Eten staat klaar liefje,' zegt ze en ik glimlach. 'Hoe was je dag?', vraagt ze dan aan mij. Ik glimlach dan. 'Goed, er zit een nieuw meisje in de klas en ik moet met haar een opdracht maken voor chemie. Het gaat over Uranium,' zeg ik met een glimlach. 'Goed zo, zal je veel plezier mee hebben,' zegt ze dan en ik knik. Ja, met Brooke, maar ook met de opdracht. Dan ga ik naar boven en doe nog mijn overige lessen. Erna maak ik me dan klaar om te gaan slapen en nog niet veel later lig ik in slaap.
Rustig word ik wakker, ja rustig, terug van die irritante wekker. Ik sta op en maak me klaar, ik heb geen zin om te douchen. Ik maak mijn schooltas en loop naar beneden. Mam is er al. 'Een sterk ontbijtje voor mijn sterke jongen,' zegt ze tegen me. Ze heeft een eitje met spek gebakken, dat is lief. Ik eet het op en neem dan mijn brooddoos aan. 'Dankje mam,' zeg ik tegen haar. Ik druk een kus op haar wang en neem dan mijn gerief en ga naar buiten richting school. School, ik heb er terug zin in.
Ik kom aan op school en zie Aiden al direct staan. 'Hoe was het gisteren?', vraagt hij aan me. Ik glimlach. 'Goed, we staan al heel ver met ons werk en ook nog de training was echt goed verlopen. We hebben dit weekend een grote en belangrijke match.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Net zoals de vorige ochtend had Brooke haar broer kunnen overhalen om haar naar school toe te brengen. Hij kon haar puppyogen gewoon niet weerstaan en hij moest toch in de stad zijn om te solliciteren. Hij had zijn vorige baan opgegeven door de verhuizing en ondanks hij nog steeds thuis woonde, wilde hij graag zijn eigen geld verdienen. Jack vond het ook erg leuk om dingen voor Brooke te kopen als cadeautjes, maar dat hoefde niet voor Brooke. Hij had het altijd gedaan sinds hij begon met werken. Af en toe gaf ze hem wel iets terug als ze wat leuks zag, dat had ze wel voor haar broer over. "Hey, niet in slaap vallen jij," zei Jack die naast haar in de auto zat. Ze had die avond tot heel laat met Matthew gepraat via SMS, maar ze had het nog niet voorgesteld om echt een relatie te beginnen ondanks de afstand. Dat deed ze liever via Skype dan kon ze zijn reactie zien. "Ik val niet in slaap," mompelde ze. Ze was erg moe, maar gelukkig was dat niet te zien aan haar gezicht. "Heb je weer de hele nacht zitten sms'en met Matthew?" vroeg hij met een grijns. "Hoe weet jij dat? Ben je helderziend ofzo?" vroeg ze aan hem. "Nee, ik ken je gewoon," antwoorde Jack. Natuurlijk wist hij dat ze met Matthew gesproken had. Ze was altijd een stuk vrolijker wanneer ze met hem had gesproken. Hij was wel wat ouder dan haar. Hij zat in zijn laatste jaar waardoor hij achttien jaar oud was, maar dat maakte niet uit. Voor haar niet en ook niet voor haar ouders.
Toen ze aangekomen was op school, zei ze haar broer gedag en stapte ze de auto uit. Toen ze de school in liep kwam Alyssa meteen naar haar toe. "Wat denk je ervan, vrijdag avond een meidenavond bij mij thuis," stelde Brooke voor. "Dat lijkt me leuk!" zei Alyssa met een glimlach. Plots begon haar telefoon weer te trillen in haar broekzak dus keek ze snel naar het bericht wat ze had aangekregen. -Het babe. <3 - stond erin geschreven waardoor Brooke even moest glimlachen. "Oeh, is dat je vriendje?" vroeg Alyssa nieuwsgierig die het bericht blijkbaar ook gelezen had. "Nee, mijn bijna vriendje. We hadden een date voor ik verhuisd was, maar ik weet nog niet zeker of een relatie er wel zal inzitten door de afstand," zei Brooke. "Waarom niet? Het is duidelijk dat jullie elkaar leuk vinden, dus ik zou er gewoon voor gaan hoor," antwoordde Alyssa erop. -Ik moet zo naar de les toe, zie ik je vanavond op Skype? x- stuurde Brooke maar terug aangezien de bel zo meteen zou gaan. -Ja, natuurlijk. Tot straks! x- kreeg ze terug gestuurd.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik stap al naar met Aiden naar het biologie lokaal. Ik heb zin in biologie vandaag. Dan gaat de bel en ik en Aiden nemen de plaatsen van achter in bezet. Ik kijk naar Brooke die binnen komt gelopen, ze ziet er goed uit. Dan begint de docent de les, ik let op, maar al snel glijdt mijn aandacht ervan weg. Het is saai, wacht, ik vind het saai, ja dat mag dan ook maar eens. Ik zucht opgelucht als de les eindelijk gedaan is. Ik weet niet wat dit was, maar ik heb opeens geen zin meer in school. Ik wil gewoon thuis zitten en relaxen. Ik neem mijn gerief en loop dan maar naar Brooke toe. 'Hoe was het gisteren nog?', vraag ik glimlachend aan haar. Ja, ik heb na mijn training Brooke niet meer gehoord, maar dat is eigenlijk ook normaal. 'Trouwens gaat het vandaag?', vraag ik aan haar. Ja gisteren met haar heimwee. Ik denk wel dat we deze avond terug zullen verder werken aan de taak. Ik ga deze keer vragen of ze niet tot bij mij komt. Ja, ik ben al bij haar geweest dus nu moet ze ook maar tot bij mij komen. Dat is gewoon om beleefd te zijn. Ik kijk naar Brooke ondertussen we naar de volgende les lopen. Het meisje waar Brooke altijd naast zit loopt nu ook mee, ik glimlach naar haar. 'Hoe was jouw dag gisteren nog?', vraag ik dan aan het meisje, ja, ik wil deze keer gewoon vriendelijk zijn.

-sorry kort.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Weet jij welke les we zo hebben?" vroeg Alyssa, die blijkbaar geen enkele les vanop het lessenrooster kende. "Biologie," antwoordde Brooke erop. Biologie was geen erg vak, ze haalde er dan ook redelijk hoge cijfers voor doordat het vooral bestond uit dingen vanbuiten leren. Iets waar ze erg goed in was. Tijdens het volgende lesuur zouden ze wiskunde hebben. Samen wandelden ze richting het biologie lokaal waar ze dan ook gingen zitten aangezien de bel al een tijdje gegaan was. Het was die dag een stuk minder warm buiten, wat te merken was aan de kleding van Brooke. Het was nog steeds best warm, maar er stond een frisse wind op waaraan ze haar outfit had aangepast. Het shortje die ze de vorige dag aan had getrokken, had ze gewisseld naar een donkerrood rokje van jeansstof. Daarop had ze een simpel zwart shirtje en een leren jasje aan, net zoals ze haar favoriete zwarte enkellaarsjes aanhad.
Af en toe schreef ze wat op in haar schrift terwijl de leerkracht de les aan het uitleggen was, een deel was herhaling, maar er zat een nieuw deeltje bij waar ze erg blij om was. Dan had ze tenminste nog wat te doen. Alhoewel opletten nog steeds een beetje moeilijk was deed ze er wel haar best voor. Opletten tijdens de les had ze altijd belangrijk gevonden dus het was gek dat het plots zo moeilijk was. Toen de les eindelijk voorbij was, was ze stiekem toch een beetje opgelucht.
Terwijl ze samen met Alyssa opweg was naar de volgende les, merkte ze plots dat Mitch naast haar begon te wandelen. Ook dat nog... "Ehm... Redelijk druk, ik moest nog veel dingen uitpakken," antwoordde ze op zijn vraag, wat natuurlijk gelogen was. Het enige wat ze nog had gedaan was Skypen met Emily en Matthew. "Ja, het gaat wel," antwoordde ze op zijn volgende vraag. Hopelijk bleef Alyssa bij haar. Ze mocht haar niet alleen laten met Mitch.
Toen ze na een kort gesprek met Mitch aankwamen in het wiskunde lokaal gingen ze zitten. Opnieuw luisterde ze met een half oor naar wat de leerkracht vertelde. Ze had de les al gehad, maar voor de rest van haar klas was het helemaal nieuw. In haar schrift kribbelen vond ze ditmaal velen maken interessanter dan de saaie wiskunde les, wat de docent blijkbaar door had. "Brooke, opletten," zei hij, maar een aantal minuten later begon ze alweer in haar schrift te kribbelen. Ze had niet door dat de docent een erg lange oefening op het bord geschreven had. "Oké, Brooke, nu is het genoeg. Aangezien je blijkbaar toch niet hoeft op te letten kan je deze oefening op het bord ook wel oplossen, of niet soms? Als de oplossing niet juist is mag je je gaan melden bij de directie. Kom maar naar voren," zei hij. Shit. Ze stond langzaam op en wandelde naar voren toe waar de leerkracht haar een krijtje overhandigde. Even keek ze naar de lange oefening die op het bord stond, maar na enkele seconden stond de volledige bewerking en de -waarschijnlijk juiste- uitkomst op het bord geschreven. De docent nam zijn rekentoestel, waarschijnlijk om het uit te rekenen aangezien het een ontzettend ingewikkelde oefening waarvan hijzelf het antwoord geeneens wist. "U hoeft dit niet uit te rekenen, het is juist," zei Brooke nog voordat ze weer naar haar plaats toe liep en ging zitten. Velen keken op met een openmond van verbazing, vermoedelijk doordat het voor iedereen nieuw was en het ook een heel erg moeilijke oefening was.

Dit is haar outfit:

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik kijk naar Brooke als ze dat antwoordt en ik knik. 'Als er iets is zeg het me,' zeg ik tegen haar. In wiskunde zet ik me achteraan ergens neer en ik kijk om me heen. Als opeens de docent zo doet tegen Brooke kijk ik hem boos aan. Maar als Brooke dan die oefening moet doen en die moeiteloos oplost grijns ik omdat zelf de docent niet direct het antwoord weet. Ik klap dan voor haar en de rest begint mee te klappen. Ik grijns erdoor. De docent zal zich niet meer zo laten gaan tegen Brooke en dat is ook mooi dan. We maken de volgende oefeningen en ik begin eraan. Het lukt nog best goed, eenmaal je het doorhebt is het telkens hetzelfde. Deze les is leuker dan die van biologie van daarnet. Ik weet niet wat het was, maar ik viel gewoon bijna inslaap. Ik kijk dan naar Brooke en knipoog eens naar haar. Als de bel gaat zet ik me recht. Ik loop naar haar toe. 'Jij hebt wat duidelijk gemaakt aan de leerkracht, hij zal je niet zomaar meer eruit halen,' glimlach ik naar haar en lach eens. 'Trouwens anders kan je deze avond bij mij komen om verder te werken. Is het makkelijker voor mij om daarna door te gaan naar de training, toch als dat goed is voor jou,' zeg ik tegen haar met een glimlach en we lopen naar buiten omdat we nu pauze hebben. 'Maar je ziet er goed uit,' zeg ik dan met een glimlach en neem haar eens in me op. Ja, ze ziet er echt goed uit, dit staat haar beeldig.

-Sorry dat het zo lang duurde en sorry dat het niet zo lang is.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Een zwakke glimlach ontstond er op haar gezicht toen ze hoorde dat een deel van de klas begon te klappen door het voorval. De docent ging gewoon verder met de les alsof er nooit wat gebeurd was. Brooke vond het ergens wel grappig dat ze de docent zo had stil gekregen. Bovendien was ze nog nooit echt tegen een leerkracht ingegaan en zeker niet op die manier. Aan de rest van de leerlingen te zien was iedereen onder de indruk, omdat ze de oefening juist had gemaakt, maar ook omdat ze zo tegen de docent in ging. Toen de docent een aantal oefeningen opgaf, begon ze er meteen aan. Al snel had ze de oefeningen af, ze waren dan ook niet zo moeilijk voor haar. "Hoe in hemelsnaam kan je zo knap en slim tegelijk zijn? Dit is zo oneerlijk," zeurde Alyssa. Iedereen in de klas was aan het praten tijdens de oefeningen door dus het kon geen kwaad. "Jij bent ook knap en slim. Dat je die oefeningen niet begrijpt wil niet zeggen dat je dom bent," zei Brooke dan tegen haar. Het was natuurlijk heel erg lief bedoeld van haar, maar Alyssa had geen reden om zo jaloers te zijn. Brooke was geeneens zo speciaal, vond ze zelf tenminste.
Toen de bel luidde door het lokaal stond ze op en pakte ze haar spullen in. De pauze zou beginnen, waar ze ergens wel opgelucht over was. Ze ging graag naar school, maar in deze school was het een heel ander verhaal. Alles was ze anders, zelfs de leerkrachten gedroegen zich anders tegenover haar. De docenten op haar vorige school waren een stuk beleefder en vriendelijker. Dat was de tweede leerkracht op twee dagen die besloten had om uit te vliegen tegen haar. Ze had er een hekel aan om problemen te hebben met leerkrachten, vooral doordat ze het niet gewend was. Meestal noemden de mensen haar de braafste uit de klas, geen reputatie waarmee ze tevreden was, maar liever dat dan een populair iemand die alleen maar mensen de grond in boorde.
Ze merkte dat Mitch naar haar toekwam, alweer. Wat wilde hij van haar. Ze glimlachte even zwak door zijn opmerking. Ze hoopte maar dat die docent nooit meer zo tegen haar zou doen, zeker niet terwijl ze helemaal niets verkeerd deed. Ze stoorde de les niet. "Ehm.. Ja, dat is goed," antwoordde ze op zijn vraag. Nog een aantal keren zouden ze moeten afspreken om de opdracht af te maken, dat hield ze nog wel eventjes vol. Om naar zijn thuis te gaan vond ze ergens wel een beetje eng. Ze ging nooit zomaar naar een jongen toe, zeker geen populaire jongens. Een glimlach ontstond op haar gezicht door zijn opmerking, dat was wel aardig van hem. "Dankje," antwoordde ze.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Ts avond
Mitch
Ik zit in de woonkamer. Boven ligt alles al klaar voor als Brook komt. Ze kan er elk moment zijn. Ik heb koekjes en water boven gezet en ook al ons gerief staat ook al klaar. 'Wie gaat er zometeen dus komen?', vraagt mijn mama. 'Brooke,' zeg ik met een brede glimlach. 'We moeten een groepswerk voor chemie maken. Als we er ons aanzetten dan zou het nig erg snel mee klaar zijn,' zeg ik dan tegen haar. 'Veel plezier zometeen dan,' zegt mijn mama. Ze gaat dan de keuken in. Ik kijk naar de televisie. Ik neem mijn mobiel boven en open dan de app van Brooke. 'Ben je er zo?- stuur ik dan. Ja, ik moet zo ook wel nog gaan trainen en daar mag ik helemaal niet te laat zijn. Daarom heb ik haar direct naar school laten komen. School was vandaag best saai, dat is anders dan anders. Maar Brook zag er ontzettend goed uit. Het is echt leuk op school, vroeger was het ook leuk mag met Brook wordt het gewoon extra leuk. Ik heb haar graag, alleen denk ik niet dat zij me even graag heeft als ik haar maar wat maakt dat nu uit.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Haar fiets had ze net uit de schuur genomen toen haar telefoon voor enkele tellen trilde in de zak van haar leren jasje. Kort rolde ze met haar ogen doen ze zag van wie het berichtje afkomstig was, Mitch... -Ik ben er binnen een paar minuten.- stuurde ze terug en stapte meteen op haar fiets, hopend dat ze de weg naar zijn huis kon vinden. Haar broer had haar grondig uitgelegd hoe ze moest fietsen, dus het kwam goed. Hij had haar graag willen brengen, maar aangezien hij geen tijd had, moest Brooke wel met de fiets gaan. Ze mocht van geluk spreken dat het niet heel erg ver was, ongeveer tien minuten fietsen. Bovendien was het bijna de hele tijd rechtdoor waardoor het bijna onmogelijk was om verloren te rijden, hoewel ze momenteel liever verloren reed dan dat ze samen met Mitch ging werken aan de opdracht voor chemie, ondanks de temperatuur gedaald was en er al enkele regendruppels uit de lucht vielen. Daardoor had ze toen ze thuiskwam meteen een broek aangetrokken in plaats van haar rokje, het was iets te koud geworden om te kunnen fietsen in een rokje.
Ongeveer tien minuten later had Brooke eindelijk het juiste huis gevonden. Ze stapte van haar fiets af en zette hem op slot waarna ze haar fietssleutel in haar jaszak stak. Na enkele seconden getwijfeld te hebben, besloot ze toch op de deurbel te drukken. Ze zag er heel erg tegenop, zeker doordat ze het onprettig vond om in het huis te moeten zijn bij de jongen die ze geeneens mag. Ze vertrouwde de situatie niet. Voetstappen vielen tot buiten te horen waarna een vrouw opendeed, vermoedelijk zijn moeder. "Ah, jij bent vast Brooke," zei ze met een overdreven vriendelijke glimlach waardoor Brooke even knikte. "Kom maar snel binnen voor je kou vat," zei de vrouw. "Dankjewel," besloot ze toch maar te zeggen om vriendelijk over te komen waarna ze naar binnen ging. Toen ze de hal uitliep kwam ze in de woonkamer terecht waar ze Mitch zag.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch
Als de bel gaat zegt mama dat ze gaat gaan. Danzieàik mensen binnen komen. 'Brooke, alles ligt boven al klaar,' zeg ik met een glimlach. Ik zet me recht en glimlach naar mam. 'Als je iets nodig hebt zeg het dan hé schat,' zegt mam en ik glimlach dan. 'Doe ik mam,' glimlach ik dan en ik neem Brooke mee naar boven. 'Er zijn chocolade koekjes, samen met mijn moeder gemaakt,' glimlach ik dan tegen haar. Dan neem ik het document op mijn laptop. 'Dus we waren al redelijk ver ermee hé. Maar eerst hoe is het nu met je en ga je mee naar de training?', vraag ik aan haar met een glimlach. Ik leg een cursus blok naast me en ik kijk glimlachend naar haar. 'En ja trouwens mijn moeder is soms te vriendelijk,' zeg ik tegen haar en ik glimlach breed. Ik kijk naar mijn gerief voor straks naar de training. Dan glimlach ik naar Brooke. Ik kijk eens naar Brooke, ik heb soms het gevoel dat ze me niet vertrouwt, nochtans ik ben gewoon vriendelijk en tegen haar ook helemaal mezelf en niet iemand die ik speel zoals ik op school doe. Maar ik weet niet hoe ik dat echt duidelijk kan maken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Kort knikte ze toen Mitch zei dat alles boven al klaar lag. Het feit dat ze dus waarschijnlijk naar zijn kamer gingen om eraan te werken maakte dat ze de situatie nog minder vertrouwde. Natuurlijk was het beter als ze in een ruimte waren waar zo min mogelijk ander geluid was zodat ze niet afgeleid zouden raken, hoewel Brooke de hele dag al afgeleid was. Ze had er goede redenen voor. Nog steeds had ze ontzettend veel heimwee, het liefste wat ze deed was al haar spullen nemen en simpelweg weer naar haar oude stad gaan, alleen of niet. Bovendien stond ze te popelen om weer te Skypen of bellen met Matthew. Kriebels in haar buik ontstonden al wanneer ze slechts aan hem dacht. Toen Mitch uitgesproken was met zijn moeder, volgde ze hem de trap op, naar zijn kamer. Het zag er precies uit zoals ze verwacht had. Niet netjes, niet rommelig. Zijn kamer was iets netter dan die van haar broer, maar ze had nettere kamers gezien. Niet dat het wat uitmaakte, Brooke was zelf ook niet altijd even netjes. Af en toe leek haar eigen kamer ook een slagveld. "Het gaat wel," antwoordde ze toen Mitch vroeg hoe het met haar ging. Ook ditmaal verzon ze een uitvlucht toen hij vroeg of ze meeging naar de training. Voetbal interesseerde haar zeker wel en meegaan leek haar niet oninteressant, maar nog steeds lukte het haar niet om hem te vertrouwen. Bovendien had ze afgesproken met Matthew te Skypen dus had ze wel degelijk iets te doen. "Ik kan vanavond niet, maar misschien de volgende keer," antwoordde Brooke. Er was een kans dat de mening die ze over hem had veranderde, alhoewel de kans van niet groter was. Misschien ging ze ooit wel eens een keertje mee, maar daarover moest ze even nadenken. Een zwakke glimlach ontstond op haar gezicht toen Mitch zei dat zijn moeder soms iets te vriendelijk was. Herkenbaar was het zeker, haar eigen moeder was ook zo. "Dat vind ik niet erg hoor, liever te vriendelijk dan helemaal niet vriendelijk," zei ze. Het was waar, ze had genoeg mensen gekend die onvriendelijk waren en het was geen pretje om daarmee om te hoeven gaan.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch
Als ze zwak glimlacht glimlach ik ook. Als ze zegt dat ze niet mee kan naar de training kijk ik haar aan. 'Alsjeblieft heel even, het zou echt leuk zijn dat je mee zou komen,' zeg ik tegen haar en ik glimlach naar haar. Haar glimlach is echt super mooi, ik zou er eeuwig naar kunnen blijven kijken. 'Maar we moeten maar eens beginnen ermee,' zeg ik tegen haar. Ik kijk naar haar en ik glimlach. Ze is echt een mooi meisje. 'Weet je, ik wed dat mijn mama binnen tien minuten hier staat met cola of zo,' grinnik ik dan. Ik neem mijn laptop dan op mijn schoot en ik kijk naar het document dat we al hadden. 'We zijn al best ver,' glimlach ik dan en ik kijk naar Brooke. Ik hoop echt dat ze nog even meekan naar de training. Ik zet me op bed dicht tegen haar aan, zodat ze kan meekijken op mijn scherm. 'Dus waar waren we gebleven ermee,' zeg ik tegen haar en ik glimlach. Brooke doet iets speciaal met mij, bij haar ben ik helemaal mezelf en ik word tot haar aangetrokken, wat anders nooit is. Ik kijk haar aan en ik glimlach dan eens.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Zoals verwacht bleef hij verdergaan op zijn vraag, alsof hij nog steeds niet doorhad dat Brooke niets van hem moest weten. "Ik kan vanavond echt niet, ik heb nog heel veel te doen. Maar ik beloof dat ik een keertje mee ga, als ik tijd heb," antwoordde ze. Brooke zou vast wel een keer meegaan met hem, maar ze kende hem net twee dagen en wantrouwde hem. Het klonk vrij logisch dat ze niet mee wilde met hem. Toch had ze beloofd een keertje mee te gaan, het zou vast geen kwaad kunnen, hoewel het haar sterk leek dat ze hem ooit wel kon vertrouwen. Wanneer ze een mening over iemand had, kon het zeer lang duren voor die mening ook veranderde, als het zou veranderen tenminste.
"Eh... Ja," antwoordde ze maar toen hij zei dat ze moesten beginnen. De situatie veroorzaakte dat ze zichzelf ontzettend ongemakkelijk voelde, vooral door de manier waarop hij naar haar keek. Het was niet dat ze hem verkeerde signalen gaf, ze liet hem eerder merken dat ze een hekel aan hem had. Het was misschien een beetje gemeen van haar, maar wat moest ze anders? Liegen over wat ze voelde of niet voelde? Het enige wat ze voelde wanneer ze bij hem was, was irritatie. Vrijwillig zou ze dan ook nooit met hem omgaan, desondanks ze beloofd had een keer mee naar zijn training te gaan. Het was zijn eigen probleem als hij haar gedrag onprettig vond. Hij koos er namelijk zelf voor om met haar om te gaan, als ze niet voor de opdracht moesten werken natuurlijk. Gelukkig zaten ze al zo ver dat het bijna af was.
Opnieuw ontstond er een zwakke glimlach op haar gezicht toen hij dat over zijn moeder zei. Brooke had al gemerkt dat zijn moeder ontzettend aardig was. Haar mocht ze dan wel, maar Mitch daarentegen niet. Enerzijds hoopte ze dat Mitch doorhad dat ze hem niet mocht. Anderzijds hoopte ze dat het onopgemerkt bleef aangezien ze ook niet wilde dat hij zich er rot over ging voelen. Het was niet haar bedoeling dat hij erover ging piekeren, maar zijzelf kon er niets aan doen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld