Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O | Arthas & TheBurrow.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Het was duidelijk te zien dat de aandacht hem wel goed deed en dat vond ze oprecht fijn Het liet zien dat mensen echt om hem geven en dat was nu zo belangrijk.Hij was geliefd, hij was weer bij hun en daar was ze erg blij mee. "Dankjewel. Ik heb erg hard mijn best gedaan." Even giechelde ze en keek Sem aan. Ze was zo ontzettend blij dat hij er weer was. Ze keek even naar hem en knikte. "Ja absoluut. Even bijkletsen. Het is echt veel te lang geleden."
Ivy keek kalm even rond en glimlachte kalm. Het was fijn dat hij er weer was en ze bleef bij hem zitten. Leunde een beetje tegen hem aan en beet zachtjes op haar onderlip.
"Nee." Even lachte ze en keek hem aan. "Dat hoeft ook niet, als je maar wel langs de kant staat te juichen." Ze keek hem even aan en knikte. "Dat zou ik wel heel erg leuk vinden." Ze glimlachte en keek even naar hoe hij door at. Kalm bekeek ze hem even. Het ging zo snel, ze moest nu zo snel rekening houden met zijn eetlust, dat had ze allemaal niet verwacht. Echte snaaierij had ook ze ook helemaal niet meer in huis. Ze at zelf zo gezond dat ze niet verwacht had dat hij zo ongezond had. Ze streek even over haar eigen been heen en keek naar haar ouders. Haar vader stond op en ze keek hem even aan. "Je moeder en ik gaan naar huis toe. Dan kunnen jullie zo nog even lekker samen zijn. Ik bel van de week wel even voor het vissen Sem." Hij grijnsde en keek naar hem. Vervolgens schudde hij de hand van Sem rustig en kuste Ivy even op haar haren. Ivy keek haar ouders even glimlachend aan. "Dankjewel." Zei ze liefjes en ze bleef bij Sem zitten. Ze vond het zo ontzettend fijn dat hij er was. "Ik heb je zo ontzettend gemist he." Fluisterde ze zodra haar ouders weg waren.
Kalm stond ze even op en keek naar hem. "Wil jij nog iets drinken? Dan loop ik er even heen."

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
Zelf had hij ook niet verwacht dat zijn eetlust zo zou gaan groeien, maar het was gebeurd en nu was hij er zelf al aan gewend. In principe kon hij de hele dag wel door eten, vooral lekkere dingen gingen er goed in. Bijvoorbeeld donuts, zijn nieuwe favoriete zoetigheid, maar ook andere versnaperingen waar hij voorheen nooit echt zin in had. Vroeger toen hij klein was, was hij ook al erg dik geweest. Dat was veranderd toen zijn alcoholverslaving was ontstaan. Hij was dus eigenlijk langer dik geweest in zijn leven dan dun, maar Ivy kende hem niet goed op een andere manier dan dun. Voor haar was het dan ook waarschijnlijk even gek om hem zo te zien, maar goed, Sem was in principe gewoon weer zoals hij voor de verslaving was. Alleen was hij nu ouder.
De man grijnsde even en keek naar zijn vrouw. Het bord was leeg en hij zette deze daarom op het kleine bijzettafeltje naast de bank. Daarna deed hij zijn dikke arm weer om Ivy heen, om haar vervolgens weer wat tegen zijn lichaam te drukken. Hij had haar gewoon ontzettend gemist en nu hij niet meer continu aan drank dacht, had hij ook weer zin om gewoon dingen met haar te gaan doen. Dat was immers ook een hele tijd geleden.
'Ik ga zeker langs de kant staan juichen, want ik ben echt heel trots op je dat je hier aan mee gaat doen. Ik doe het je niet na, maar daarom ga ik je wel extra hard aanmoedigen.' Hij giechelde even, drukte een kus op haar haren en keek daarna naar haar ouders die zeiden dat ze weg gingen zodat het echtpaar nog even alleen zou zijn. Haar vader vertelde Sem dat hij hem nog zou bellen over het vissen en Sem klikte daar instemmend bij.
'Dat is prima,' had hij gezegd.
Op het moment dat Ivy zei dat ze hem had gemist, knikte Sem instemmend. 'Ik jou ook lieverd, maar we gaan het nu veel leuker maken samen. Dat beloof ik.' Hij gaf haar nog een kusje en keek hoe ze opstond en hem wat te drinken aanbood.
'Oh, ja, ik lust nog wel een glas cola.' Sem hield gewoon van cola, maar in principe dronk hij nu ook net zo ongezond als hij at. Gek was het dus echt niet dat hij zo dik was geworden als Ivy ging kijken de komende dagen hoe veel hij zou eten.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Zijn arm om haar heen gaf haar een veilig gevoel en ze bloosde een beetje. Liefkozing.. Het was lang geleden dat hij haar echt vanuit zichzelf geliefkoosd had. Dat hij haar aangeraakt had op een intieme manier, niet eens perse seksueel maar wel relationeel. Liefde tonen, genegenheid. Knuffels, kusjes en strelingen. Alles had ze zo ontzettend gemist, alles had ze bij een ander gezocht en dat moest nu slijten en wennen. Ze moest zelf ook weer leren om Sem te gaan liefhebben in plaats een ander. In de tijd dat hij weg was had ze zichzelf ook leren liefhebben. Als ze zichzelf immers niet lief had, hoe kon ze dan een ander liefhebben?
Het maakte haar trots dat hij haar wilde gaan aanmoedigen. Dat hij eindelijk weer een persoon leek die haar zou gaan steunen, het was nieuw en even wennen maar ontzettend fijn. "Dat vind ik echt heel erg lief van je." Ze straalde helemaal en vond het zeker niet erg dat haar ouders weg gingen. "Ik ben heel benieuwd hoe het gaat zijn, ik hoop dat ik het allemaal vol ga houden." Even grinnikte ze even en keek hem aan.
"Dat is echt heel erg fijn om te horen." Ze kuste even mee en bloosde. Het voelde zo vreemd, zo anders dan ze gewend was. Kalm was ze dan ook opgestaan, ze had soms even een momentje nodig om dingen te verwerken. "Is goed." Ze liep kalm naar de keuken. Voor Sem schonk ze nog wat cola in en Ivy pakte voor zichzelf wat water. Ze had een karaf staan waar ze ook wat limoentjes in had gedaan voor wat smaak. Alles wat ze nam en deed was eigenlijk gezond. Eens in de zoveel tijd haalde ze wel eens wat ongezonds, maar dat kwam weinig voor. Ze begon zich nu ook af te vragen of ze eigenlijk wel genoeg eten in huis had voor Sem. Voordat hij weg was gegaan had ze hem meer moeten dwingen om te eten dan dat het vanzelf ging, nu was dat totaal omgedraaid. Daar had ze helemaal geen rekening mee gehouden en ze slikte even. Misschien werd het dan inderdaad wel sushi vanavond.
Kalm pakte ze de glazen op en liep terug naar Sem toe. "Kijk eens aan lieverd."

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
TS
----
Inmiddels was het enkele weken later. Enkele weken waarin Sem niet had gewerkt en vrijwel niets had gedaan. Het was even ontspannen voor hem samen met Ivy. Alhoewel Ivy natuurlijk soms nog wel bezig was. Sem had meestal de hele dag gewoon wat televisie gekeken en hij was wat keren wezen vissen met de vader van Ivy.
In de verstreken tijd was Sem wederom ontzettend veel aangekomen. Hij deed immers weinig qua beweging en was de laatste tijd de hele dag door aan het eten onderhand. Vaak ging hij even nieuwe boodschappen halen om de versnaperingen aan te vullen. De man was inmiddels zo veel aangekomen en dus zo dik geworden, dat veel dingen voor hem wel lastiger begonnen te worden. Aankleden was niet zo makkelijk meer doordat hij zo dik was en schoenen aantrekken was helemaal lastig. Daarnaast was zijn conditie erg slecht en was lopen dus helemaal niet fijn en was dat uiterst vermoeiend. Toch was dit een soort nieuwe verslaving van Sem waardoor hij het niet heel goed door had. Daarbij lag hij veel op de bank te eten en op die momenten had hij logischerwijs ook niet door dat hij eigenlijk veel te dik was.
Zijn kleren waren allemaal veel te klein geworden, wat er soms komisch uit kon zien als hij een overhemd aan had.
Op dit moment lag Sem wederom op de bank een film te kijken. Het was in de middag en Sem had op zijn buik een bak donuts staan. Zijn ademhaling was erg zwaar nu hij zo onderuit lag en zijn overhemd zat erg strak. Tot nu toe had Ivy er nog niets van gezegd, maar misschien kwam dat omdat ze toch nog steeds veel liefdevolle momenten samen hadden en heel veel genoten van elkaar. Ze leken net een verliefd jong stelletje eigenlijk, terwijl ze al getrouwd zijn en wel. Het was heel schattig om te zien voor vele mensen.
De man pakte een nieuwe donut uit de doos, zijn favoriete met aardbeien glazuur, en hij nam er een grote hap van. Op televisie was Modern Family op en hij leek heel erg te genieten van alles. Op dit moment, zelfs zonder zijn werk, was zijn leven ontzettend mooi.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Vermoeid kwam ze terug van haar training. Ze had met succes haar triatlon gedaan en wilde nu maar wat graag meer. Als ze even tijd had dan was ze volop bezig met sporten en gezonde voeding. Zelf genoot ze daar ook ontzettend van. Het was dan soms ook frustrerend om te zien dat Sem enkel dikker werd. Ivy deed haar uiterste best om hem gezond te laten eten, maar ze kon het moeilijk over haar hart verkrijgen lekkere dingen voor hem te laten staan. Ze haalde het op en daar ging het eigenlijk al fout, maar ze wilde hem gewoon verwennen. Ze wilde helemaal niet dat hij honger had als hij thuis zat en zij weg was.
Kalm parkeerde ze de auto en bleef even zitten. Het voelde vaak nog steeds als zorgen voor en hoewel ze haar eigen ritme had begon het steeds weer meer terug te vallen in een ander patroon. Hij was liever en ze was echt dol op hem, maar in bed ging nog niet echt. Ze kon het vaak niet. Hard beet ze op haar onderlip, waarom maakte ze het zichzelf zo moeilijk? Waarom kon ze niet gewoon van hem houden om hoe hij was.. Stil keek ze naar haar telefoon. Ze had weer met James afgesproken vorige week en appte nu weer met hem. Waarom kon ze het niet met rust laten?
Uiteindelijk stapte ze uit en liep naar binnen toe. "Ik ben weer thuis." Riep ze vanuit de hal en ze zette haar spullen even neer. Ivy hoorde de tv dus ze ging er vanuit dat hij weer op de bank lag. Kalm liep ze erheen en keek even naar hem vanuit de deuropening. "Hey." Zei ze rustig en ze glimlachte een beetje. Wat hij aankwam leek zij soms wel aan gewicht te verliezen, hoewel het minder hard ging. Het sporten maakte haar slanker en hier en daar was ze haast dun te noemen. Het was niet dat ze zichzelf niet mooi vond, ze wilde gewoon dingen bereiken. Ze ging op een stoel zitten en keek even naar de tv. "Hoe was jou dag lieverd?" Ze glimlachte even naar hem. Stiekem was ze wel benieuwd wanneer hij weer zou gaan werken maar ze had het nog niet willen vragen, ze wilde hem ook niet opjagen. Bovendien vroeg ze zich af of hij wel serieus genomen zou worden als hij dit gewicht had en bleef houden.

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
De hele dag had Sem weer op de bank gelegen en hij had behoorlijk wat gegeten. In de ochtend had hij pannenkoeken gemaakt en tussendoor had hij veel donuts gegeten en andere lekkernijen. Verslaafd aan eten raakte je sneller dan je dacht en daarbij was het ook moeilijker om er vanaf te komen. Dat kwam doordat je toch moest blijven eten om in leven te blijven en als je dan te veel at, dan was dat moeilijk om te minderen. De man ging moeizaam goed liggen op de bank en hij zette de doos met donuts met enige moeite op de salontafel, waarna hij weer goed ging liggen en even op keek toen hij de deur hoorde. De man fronste even en keek op de klok. Was het al zo laat? Hij moest zo echt even gaan lunchen, want daar was het wel tijd voor nu.
Vermoeid ging de man rechtop zitten. De bank kraakte telkens onder zijn gewicht en hij had er ook wat moeite mee om zijn eigen lichaam omhoog te hijsen. Daarna keek hij richting zijn vrouw en hij glimlachte eventjes naar haar. Veel had hij vandaag niet gedaan en hij was dan ook echt de tijd vergeten, maar goed. Hij trok zijn overhemd weer naar beneden toe en ging daarna even op de bank zitten, in plaats van liggen. Dit kostte hem ook veel moeite, waardoor hij toch wat buiten adem leek te zijn op het moment dat hij ook echt rechtop zat.
'Mijn dag was goed, lieverd. Hoe was de jouwe?' Vroeg hij nieuwsgierig en hij grijnsde even breed. Natuurlijk wilde Sem weer graag gaan werken, maar aangezien hij nu merkte dat hij totaal geen gebrek aan geld had en gewoon kon doen wat hij wilde, was de verleiding minder groot om ook echt weer te gaan werken. Stiekem vond hij het zelfs wel fijn om even een tijd helemaal niks te hoeven doen, want Sem had zo veel jaren keihard gewerkt...
'Ik wilde net lunch gaan maken. Wil je ook wat?' Vroeg hij, waarna hij zichzelf in drie pogingen overeind kreeg van de bank. Zijn broek hees hij een beetje op en zijn kleine overhemd trok hij weer wat naar beneden toe, waarna hij moeizaam naar de keuken waggelde en daar buiten adem op een stoel plofte die aan de keukentafel stond. Lang staan of lopen was voor hem gewoon niet te doen namelijk. Zijn knieën deden snel pijn en hij had geen conditie, waardoor hij al heel snel buiten adem was. Het gebeurde dan ook vaak dat hij eerst even een pauze moest nemen nadat hij had gelopen, voordat hij weer verder kon met wat hij wilde doen. Net als nu.
Hijgend zat hij dan ook op de stoel aan de keukentafel en hij keek vermoeid voor zich uit. Veel had hij op dit moment namelijk niet gedaan en toch was hij helemaal buiten adem en vermoeid. Eigenlijk was het best zielig, want net als bij andere verslavingen, kon hij dit niet tegenhouden. Daarnaast genoot hij er ook gewoon ontzettend erg van en bracht Ivy vaak lekkere dingen voor hem mee. Dat vond hij ontzettend lief en dat was fijn voor hem. Dan hoefde hij niet altijd zelf de deur uit. Ivy wist nu immers precies wat hij lekker vond.
Zodra hij weer wat op adem was gekomen, keek hij even om zich heen terwijl hij dacht over wat hij wilde eten. Hij had echt heel erg honger (terwijl hij de hele tijd aan het eten was geweest vandaag) en hij dacht dus aan een wat stevigere maaltijd. Misschien iets warms... Of iets gebakken.
'Wat kan ik eten?' Vroeg hij aan Ivy, terwijl hij bedenkelijk voor zich uit keek.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Kalm was ze naar binnen gelopen, bekeek hem hoe hij daar lag. Ze hoorde de bank kraken en slikte even. Dit kon toch ook niet goed gaan, schoot er door haar hoofd. "Druk, ik heb veel gesport." Zoals altijd eigenlijk en ze keek naar hem. Ze glimlachte een beetje bij de gedachte aan Sem die zijn lunch ging maken. "Nee dankjewel, ik heb nog wat sap staan. Dat is meer dan voldoende." Ze keek hem na en slikte even. Hij had drie pogingen nodig om overeind te komen, eigenlijk moest ze hem helpen maar dat wilde ze niet. Ze volgde hem langzaam naar de keuken toe en ging aan tafel zitten, tegenover hem. "Ik zat te denken, misschien kunnen we samen gaan sporten?' Haar bruine ogen hield ze gericht op de tafel, die ineens ontzettend interessant was.
Deze week had ze maar weinig lekkers opgehaald voor hem. Veel fruit en gezonde dingen. Ze wilde met hem ook een gezonder leven aan gaan, al het eten maakte hem enkel dikker en dat was ook niet goed. Hij ging van het ene uiterste naar het andere uiterste. Ze wilde hem helpen, maar dit moest ze anders aanpakken. Dit was een ander leefpatroon dat ze hem moest aanmeten en dat ging niet van de een op andere dag. Daarom had ze nog wel lekkere dingen, maar minder en stelde ze hem voor om te gaan sporten samen. Even glimlachte ze hem toe en dacht na over wat hij zei. "Anders maak je een eitje of een omelet?' Het was niet ontzettend ongezond, maar vulde natuurlijk wel.
Ivy keek even naar de trouwring om haar vinger en slikte. Het horloge dat ze hem gegeven had lag ook naast hun bed, even had het gepast maar al snel niet meer. "Ik lig al een paar nachten wakker, ik moet je iets vertellen Sem." Ze keek op naar hem en slikte. "Ik ben bang dat je naar de dokter moet. Als ik naast je lig en je slaapt al dan valt soms ineens je adem weg.. Dat kan niet goed zijn toch?" Onzeker keek ze op naar hem, stopte even met het spelen met haar ring en slikte. "Het maakt me echt bang als ik het hoor." Het was haar al een tijd opgevallen en leek ook maar niet te stoppen, buiten dat het haar erg angstig maakte, kon ze zich niet voorstellen dat het gezond kon zijn. Hard beet ze op haar onderlip en slikte even.

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
Uitgeput zat hij op de stoel en hij leunde op de tafel. De stoel kraakte eveneens onder hem, net als de bank, bij iedere beweging die hij maakte. Sem was erg lang, maar nu ook ontzettend dik waardoor het logisch was dat hij ook heel erg zwaar was. Dat was voor het meubilair een hele uitdaging om telkens zo'n immens gewicht te moeten verdragen. Zelf had hij er weinig last van doordat hij vaak de hele dag op de bank lag, maar als hij lang moest staan of lopen, merkte hij wel dat het niet meer ging. De man kreeg wel steeds meer moeite met van alles en daardoor had hij soms de hulp van Ivy hard nodig, maar hij durfde haar niet te vragen om hem te helpen met die dingen. Het was stiekem toch wel een beetje beschamend.
'Sporten lijkt me niks... Dat kan ik toch niet. Mijn conditie is niet zo goed en ik heb snel pijn aan mijn benen. Misschien dat we wel soms gaan lopen.' Sem zou alles op moeten bouwen vanaf het begin. Af en toe wandelen zou voor hem namelijk al een hele workout zijn. Dat zou dan steeds een stukje beter moeten gaan worden en dan zou hij ooit misschien wel kunnen sporten, maar nu nog niet.
Hij dacht na op het moment dat Ivy voorstelde om een omelet te maken. Dat klonk eigenlijk wel goed. Twee boterhammen met ei, kaas, kruiden en mayonaise. Heerlijk! De man knikte dan ook even en stond wederom in een aantal pogingen op van de stoel, waarna hij naar het aanrecht waggelde en de eieren pakte, kaas, mayonaise, de kruiden, een pan en een bord. Daarna begon hij met het maken van het omelet.
Niet veel later was hij klaar en hij keek naar Ivy die het had over dat Sem in zijn slaap zou stoppen met ademen. Zelf merkte hij dat nooit, maar het kon best zijn dat hij inderdaad stopte met ademen. Met zijn bord waggelde hij eerst terug naar de stoel en hij ging wederom buiten adem zitten. De stoel kraakte klaaglijk onder hem en de man keek even wantrouwend naar de stoel voor zo ver hij die kon zien. Zijn lichaam was natuurlijk veel te groot om dat te kunnen zien.
'Als het je gerust stelt, kunnen we wel naar de dokter gaan dan.' Zei hij nog puffend, terwijl hij gulzig begon te eten van het omelet. Gek genoeg had hij zelf vaak niet door dat hij zo buiten adem was, terwijl het toch wel erg heftig was.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Ze keek naar hem, slikte even door hoe alles kraakte maar dat probeerde ze te negeren. Het huis was ingericht op comfort maar ook op smaak, ze wilde graag dat alles er goed uit zag. Het was echter niet altijd heel geschikt voor Sem. "Wandelen is toch ook sporten lieverd. Kunnen we met kleine stukjes beginnen en uiteindelijk naar meer werken." Ze keek naar hem. "Misschien als het goed gaat een keer naar het park of het bos. Samen weer eens naar de dierentuin." Een pretpark noemde ze maar niet, hij zou nu nergens in passen. "Het hoeft niet zo veel te zijn als ik doe, maar ik vind het wel gezellig om samen met je te kunnen wandelen." Ivy deed haar best het zo positief mogelijk te brengen. Het moesten wel dingen zijn waar hij voor wilde vechten. Dat hij nu helder was vond ze geweldig, maar nog altijd deden ze niet veel samen. Hij kon het niet en zijzelf stelde het in bed elke keer uit. Het was haar lieve man, maar eigenlijk wilde ze niet toegeven dat ze hier nog niet gewend aan was.
Zodra ze een omelet had voorgesteld ging hij al in de weer na enkele pogingen. Stil keek ze toe hoe hij aan het werk was en slikte even. Ze hoorde hoe hij ademde en knikte. "Ja, dat zou ik wel heel erg fijn vinden. Dankjewel dat je dat wilt doen lieverd. Dat vind ik echt heel erg lief van je. Eet smakelijk." Ze glimlachte maar even naar hem en liep zelf naar de koelkast toe waar ze haar sapje uit pakte. Soms vroeg ze zich wel eens af waarom het niet normaal kon gaan. Waarom haar leven een grote puinhoop moest zijn. Ze had altijd hard gewerkt op school en nu nog. Ze dacht oprecht geluk te hebben gevonden bij haar man, maar hij gaf haar veel stress. Mede daarom lag ze wakker in de nachten. Daarnaast was er nog iets wat ze hem eindelijk niet wilde vertellen. Ivy wilde maar wat graag een kindje, ze had het gevoel helemaal klaar te zijn voor die volgende fase in haar leven. Sem hield haar echter tegen zonder dat hij het wist. Ze had teveel zorgen aan hem, dan kon ze niet ook nog een kind hebben om voor te zorgen. Ze wilde goede ouders kunnen zijn. Misschien daarom ook wel dat ze weer op James reageerde. Steeds vaker het huis uit vluchtte om te gaan sporten en dingen met haar vriendinnen te gaan doen. Zo veel voor Sem zorgen was ze niet gewend, zijn aanwezigheid was ze niet meer gewend en dat was haar soms gewoon even teveel. Ivy was ook maar een mens.

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
Samen zouden ze het wel op kunnen bouwen. Gewoon met kleine stukjes beginnen, aangezien hij nu al buiten adem was door een paar stappen zetten. Het was allemaal heel erg vermoeiend voor hem. Dat wist Ivy gelukkig ook wel goed, dus daar zou ze rekening mee kunnen houden. Voor Sem was het al heel wat om enige beweging te hebben, dus dat moest niet te veel worden. Misschien dat ze eerst rondjes konden lopen in de tuin. Dat klonk gek, maar ze hadden toch een hele grote tuin waar je veel in kon lopen.
De man zat te genieten van zijn omelet met brood en hij keek even op naar Ivy zodra ze dat zei. 'Ja, weer eens naar een dierentuin gaan lijkt me leuk, maar dat kan nu inderdaad nog niet. Dat komt later wel.' Sem knikte vastbesloten en hij keek even naar zijn vrouw. Zijn wangen waren rood door de inspanning en hij was ietwat buiten adem en ademde daardoor redelijk zwaar. Hij kon er gewoon niet zo heel veel aan doen.
Eigenlijk wilde hij weer graag iets met Ivy gaan doen. Echter konden ze niet zo heel veel doen en daardoor moest Sem iets bedenken voor in huis. Daarbij moest het wel erg gezellig zijn zodat ze weer wat... intimiteit met elkaar zouden hebben. Natuurlijk wist hij heus wel dat Ivy hem op deze manier niet aantrekkelijk vond en dat iets doen heel lastig zou worden, maar er waren meerdere vormen van intimiteit natuurlijk. Daarom was er vast wel iets te vinden waar ook Sem aan deel kon nemen. Daarnaast zouden ze elkaar uiteraard wel kunnen zoenen of gewoon kunnen knuffelen op de bank. Mits Ivy daar natuurlijk behoefte voor had... Hij wist het niet.
Al snel was het omelet op en Sem legde mes en vork op het bord neer, waarna hij achterover op de stoel leunde die weer klaaglijk begon te kraken. Zijn overhemd zat ontzettend strak en leek bijna uit elkaar te gaan scheuren, wat niet zo gek was gezien het feit dat hij weer heel erg veel aan was gekomen. De man had pas wel nieuwe dingen laten maken, maar dat was nu alweer te klein. Hij ademde dan ook zwaar en trok wat aan het overhemd, maar dat leek geen effect te hebben door zijn huidige omvang. Daarbij kwam natuurlijk ook dat hij net had gegeten en hij daardoor nog dikker leek.
'Zullen we anders vanavond al een stukje proberen te lopen en dan lekker in de tuin zitten of zo?' Sem was al ontzettend lang niet meer buiten de deur geweest, alleen in huis en in de tuin. Buitenshuis komen was gewoon niet goed meer mogelijk nu en dat maakte hem - ondanks de aanwezigheid van Ivy - wel heel erg eenzaam.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Glimlachend keek ze naar hem, ze was zo blij dat hij er niet negatief tegenaan keek. Ze was trots op zichzelf, ze had het goed weten te brengen waardoor hij ook daadwerkelijk moeite zou willen doen, dat maakte haar heel erg blij en trots. Om die reden liet ze hem ook rustig eten en genieten van zijn omelet. Hij deed moeite en dat moest ze soms ook belonen. "Dat komt wel weer, een stukje door de tuin zou al leuk zijn en maakt me ontzettend trots." Beloofde ze hem. Ze keek even naar hem en glimlachte. Hij zag er zo uitgeput uit terwijl hij enkel gegeten had. Het was zo sneu om te zien en eigenlijk had Ivy daardoor wel met haar man te doen. Ze gunde het hem niet, dat hij overal zoveel moeite mee had en zo hard moest strijden om alles te laten lukken.
"Ja, dat klinkt goed lieverd." Ze nam nog een slokje van haar sap en glimlachte hem liefdevol toe. "Smaakte het goed?" Ze sloeg haar benen even over elkaar en speelde met een plukje van haar haren. "Ik wilde volgende week misschien een dagje met Lynn naar de sauna, red jij het dan alleen?" Ze zorgde altijd voor hem en dus was het even dat ze zoiets zeker wilde weten. Het was ook duidelijk dat ze weer nieuwe kleding voor hem moesten regelen, eigenlijk vroeg ze zicha f of blousejes wel weer verstandig zouden zijn. Misschien konden ze beter voor iets rekbaar gaan, zodat het een klein beetje met hem mee kon groeien als dat nodig was.
"Oh ja en ik heb volgende week zondag een expositie dus dan ben ik ook de hele dag wel druk met dingen uitstallen en mensen een beetje vermaken. Hopen dat ze nog wat dingetjes van me kopen." Ze grinnikte even en keek naar Sem. Ze schilderde nog altijd en natuurlijk was het niet nodig voor het geld, maar voor Ivy was het alles. Het was afleiding, liefde en kracht. Het was een luisterend oor aan wie ze een verhaal kon vertellen en het ding waar ze op kon steunen. Het was een zekerheid in haar leven, iets vasts. Iets dat ze zeker nooit zou laten gaan. Kalm keek ze naar Sem en glimlachte trots. Ze was zo blij met zichzelf

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
In de familie van Sem was het haast gebruikelijk te noemen om verslavingen te hebben. Er waren meer verslaafde mensen dan "normale" mensen en ook Sem was daarmee beïnvloed geworden. De man had lange tijd een eetverslaving gehad om vervolgens in een drankverslaving te vallen. Nu hij daar vanaf was, viel hij weer in de oude gewoonte van het eten en dat was hem duidelijk aan te zien. Het was natuurlijk geen excuus voor zijn lastige leven, maar hij was er mee opgegroeid en dat zorgde er simpelweg voor dat hij het helaas nooit goed zou kunnen doen. Het was haast zo alsof Sem een verslaving nodig had om normaal te kunnen functioneren. Iets wat best wel triest was, want daardoor werd zijn leven in ieder geval niet makkelijker. Ivy wist dat in zijn familie het grootste gedeelte van de mensen verslaafd was aan allerlei dingen en daarom wist ze ook wel dat het voor Sem heel lastig om ook maar clean te zijn van enige vorm van verslaving. Hij was gewoon ontzettend verslavingsgevoelig en dat kwam door zijn familie.
Hij knikte even toen ze dat zei. Het maakte niet uit dat hij geen grote afstanden kon lopen, nee, totaal niet. Het ging er meer om dat hij het deed en vorderingen zou gaan maken. Dik zijn hoefde immers niet perse erg te zijn, maar hij moest wel mobiel blijven en dat werd steeds moeilijker nu hij steeds dikker leek te worden.
'We gaan er gewoon het beste van maken en we zien wel hoe ver ik ga komen.' Hij glimlachte even vastberaden en trok weer wat aan zijn overhemd. De man was gewoon altijd gewend geweest aan overhemden en daarom droeg hij die ook het liefste, maar hij wist ook wel dat een shirt of iets anders rekbaars misschien makkelijker zou zijn. Alleen vond hij dat lelijk staan bij zichzelf...
'Oh ik red me prima lieverd. Ga jij maar leuke dingen doen. Ik vermaak me wel met wat leuke films en series.' Verzekerde hij haar. Natuurlijk was Sem erg eenzaam geworden doordat hij haast leefde als een kluizenaar, maar hij wist zich ondertussen ook wel gewoon te vermaken als hij dan weer alleen was. Dat was voor Sem wel zeker in ieder geval.
'Ik zorg gewoon dat er genoeg boodschappen in huis zijn en dan komt het wel goed. Het zou wel leuk zijn als je me wat foto's van de expositie wilt sturen. Daar ben ik altijd wel benieuwd naar.' Het moest voor haar natuurlijk ook wel opvallen dat Sem het de laatste tijd vermeed om naar buiten te gaan. Dit kwam deels door zijn omvang, maar ook deels doordat hij gewoon niet graag meer onder de mensen was. Hij schaamde zich totaal niet voor hoe hij eruit zag (want Sem was niet onzeker en vond het niet lelijk), maar hij vond het gewoon een beetje... Eng. Zeker na zijn opname en na de tijd dat hij nu al binnen was geweest. Logisch was het wel, maar ook wel lastig.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
Kalm keek ze naar hem en knikte trots. "Zeker weten lieverd." Zijzelf was dit alles totaal niet gewend. Ze was altijd opgevoed met een zekere discipline en zelf was Ivy totaal niet zo. Ze was niet verslavingsgevoelig, wist zichzelf altijd goed te controleren. Het was dan ook ontzettend moeilijk om dit te accepteren. Even keek ze naar hem en fronste een beetje. "Zal ik binnenkort anders wat polo's voor je halen? Dat zit misschien wel wat mooier dan een gewoon shirt, wat vind je daarvan?" Glimlachend keek ze in zijn ogen en dronk kalm haar sapje tevreden op.
"Gelukkig maar, het doet me goed om te horen dat jij je wel red." Ze glimlachte naar hem en knikte. "Ik zal zoveel mogelijk foto's sturen." Even giechelde ze en keek hem lief aan. Het was een heerlijk gevoel dat hij haar zo steunde in alles wat ze deed. Eindelijk was het eens andersom, was zij niet degene die iemand moest steunen maar steunde hij steunde haar. Tevreden sloeg ze haar benen even over elkaar en glimlachte. "Zullen we zo dan maar even naar buiten toe? Kunnen we lekker in het zonnetje zitten." Ivy stond op en liep kalm even naar het aanrecht. Ze waste haar spulletjes af en pakte die van hem er rustig bij. Zijzelf had wel zin om even in de zon te zitten, genieten van de warmte. Misschien wel een wijntje erbij en dan was alles wel compleet. Hun tuin was groot en eromheen was de heg hoog genoeg dat ze nooit ergens last van zouden hebben. Ze kon heerlijk van zich af kijken en wegdromen over vanalles. Vooral over andere dingen, haar eigen toekomst met kindjes. De dingen die ze samen met Sem zou kunnen doen als hij weer mobieler was. Gewoon eindelijk een normaal leven, iets waar ze al zo lang naar verlangde. Dat verdiende ze toch wel?
Na het afdrogen keek ze even om naar Sem. Ondanks dat ze het wilde besloot ze geen wijn te nemen. Ze nam het nog maar heel soms in zijn buurt, bij speciale gelegenheden en dat was dit niet. "Wil jij nog iets drinken lieverd? Ik neem denk ik een frisje." Glimlachend liep ze naar de koelkast toe en wachtte op zijn antwoord.

Kyoshi
Popster

Kyoshi schreef:
De man zat vermoeid op de stoel en keek even naar zijn vrouw. Ze begon over het halen van polo's binnenkort. Sem wist niet of er wel polo's in zijn maat waren. De man was immers ontzettend dik en dan kon het wel lastig worden om iets in zijn maat te vinden, maar polo's waren wel aanzienlijk netter dan gewone t-shirts. Daarnaast zat het lekkerder dan de overhemden die hij nu telkens droeg, dus het zou wel beter zijn dan wat hij nu had.
'Dat lijkt me een goed idee ja. Gewoon wat verschillende kleurtjes en zo... Alleen ik weet niet welke maat ik heb. Dus dan moet je maar kijken wat goed is.' Hij keek haar aan en glimlachte even kleintjes. De overhemden die hij had waren eigenlijk al in een erg grote maat, maar ook die waren nu te klein. Het was dus nog maar de vraag of er iets te vinden zou zijn wat hem zou passen. Vast wel, maar dan moest je natuurlijk goed zoeken en Sem moest het ook nog leuk vinden.
Ze stelde voor om naar buiten te gaan en Sem knikte. Het zou voor hem al een hele opgave worden om naar buiten te komen, maar dat was dan een mooi begin van het proces, dacht hij maar. De man kwam daarom in een paar pogingen omhoog van de stoel. Hoe meer beweging hij had, hoe moeilijker het voor hem leek te zijn om ook maar iets te doen. Steeds meer pijn kreeg hij namelijk.
Moeizaam waggelde Sem richting de deur, maar Ivy vroeg hem eerst nog of hij nog wat wilde drinken. Hijgend bleef hij staan en hij leunde tegen de muur aan, waarna hij even vermoeid knikte. 'Cola...' Pufte hij, waarna hij weer met veel moeite richting buiten begon te waggelen. Alles deed pijn, maar hij deed wel zijn best om naar buiten te komen.
Eindelijk was hij buiten gekomen en hij waggelde snel naar een stoel toe. Buiten adem ging hij zitten op de stoel - die net als alle andere stoelen klaaglijk begon te kraken - en hij keek jammerend voor zich uit. Zijn benen deden ineens zoveel pijn... Voor Sem was het gewoon ontzettend lastig allemaal, aangezien hij simpelweg verslaafd was aan eten en hij daar nu weer problemen door kreeg. Waarom ging het nooit eens goed in zijn leven? Het ging altijd slecht en abnormaal... Dat kwam dus wederom door zijn verleden, maar naar was het wel.
Hijgend keek hij voor zich uit en hij trok zijn shirt omlaag. De leuningen van de stoel drukten in zijn zij en hij zat erg klem in de stoel, maar hij had niet veel langer meer kunnen staan. Het was eveneens lang geleden dat hij echt buiten was geweest, dus het was allemaal wat onwennig.

TheBurrow
Wereldberoemd

TheBurrow schreef:
"Ik kijk wel even rond lieverd, maak je maar geen zorgen. Wie weet loop ik wel tegen wat dingetjes aan." Glimalchend keek ze naar hem en knikte. Het zou beter zitten dan de overhemden, hij was ze continu omlaag aan het trekken en de knoopjes stonden op springen. Hij moest niet teveel meer aankomen eer ze zouden knappen. Kalm keek ze toe hoe hij met moeite uit de stoel kwam. Het duurde even en ze zag dat het lastig was. Hard beet ze op haar onderlip. Hem zo zien was vreselijk en dit was absoluut niet goed. Dat hij dikker was vond ze niet erg, dat hij zichzelf nu weer in gevaar bracht wel. Waarom kon het nooit goed en normaal gaan? Ze wist best dat hij verslavingsgevoelig was, maar dit vond ze niet leuk meer. Hoe kon ze hem van het ene af krijgen als iets anders dan weer de overhand nam?
Kalm pakte Ivy een glas en schonk cola voor hem in. Voor zichzelf pakte ze wat anders. Stil keek ze er even naar de drankjes. Luisterde naar zijn gehijg en het kraken vna de stoel. Hard beet ze op haar onderlip, als de stoelen het niet meer zouden houden dan wist ze ook niet meer wat ze met hem aan moest. Ze nam de glazen vast en liep naar buiten toe. Een zette ze er bij hem neer en de ander hield ze zelf bij zich. Even glimlachte ze naar hem en genoot van het warme briesje dat door haar haren gleed. "Het is echt heerlijk weer al de hele dag." Glimlachend keek ze naar Sem, bestudeerde hem een beetje terwijl ze in gedachten verzonken raakte.
Natuurlijk wist ze veel van ze verleden, langzaamaan kreeg ze echter het idee dat ze de helft nog niet wist. Een belangrijk deel was vast de reden waarom hij zo van uiterste naar uiterste gleed. Onbedoeld legde ze haar hand even op zijn arm. "Het komt wel weer goed." Pas nadat ze doorhad dat ze sprak keek ze op naar hem en glimlachte een beetje. "Ik bedoel het gaat toch al een stuk beter tussen ons?' Lief aaide ze over zijn arm heen en keek hem aan, afwachtend naar wat hij ervan vond. Soms bleef het eenzaam, omdat er weinig intimiteit was, maar de aandacht was er inmiddels wel. Daar was ze ontzettend blij mee.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld