Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Duchess
Wereldberoemd



Faelar volgde haar blik even de ruimte rond voor hij antwoordde; 'Twee dagen, bijna.' Dus bedankt daarvoor Dayla. Alsof ze nog niet genoeg aan hun hoofd hadden allemaal! En met "allemaal" bedoelde hij op het moment eigenlijk vooral zichzelf. Maar hey, als ze zich nu wat beter voelde, had ze misschien eindelijk tijd en energie voor de vijfmiljoen vragen die hij had. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla was niet blij met dat antwoord. Twee dagen... twee dagen had ze hier gelegen. 'Dan is het tijd om op te staan,' zei ze, waarna ze zich vermande tegen pijn en toch rechtop ging zitten. Ze had iedereen lang genoeg in de steek gelaten door hier voor pampus te liggen. 'Kan jij wat pijnstillers en een glas water voor me pakken? Twee glazen mag ook. Een kan water mag ook, dan schenk ik het zelf wel in.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar fronste diep. 'Nee. Je blijft waar je bent.' Serieus? Ze lag twee dagen plat omdat ze zichzelf uitgeput had, en haar eerste gedachte was om direct verder te gaan? God, hij hoefde haar niet eens wat aan te doen, op deze manier maakte ze zichzelf vroeg of laat wel van kant! 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla rolde met haar ogen. 'Bedankt voor je suggestie, maar nee. Er is nog genoeg te doen en...' Ze was even stil. 'God, ik weet niet eens wat er gedaan moet worden. Wat is de status van de verdediging? Hoe zit het met het aantal overlevenden? Hebben we de lichamen al kunnen verplaatsen naar het mortuarium?' Ze moesten allemaal een gepast afscheid krijgen en dat afscheid moest dan ook nog geregeld worden en de families moesten gecontacteerd worden. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar drukte haar aan haar schouder terug naar beneden. 'Je moet helemaal niks, behalve zorgen dat je eerst weer beter bent. We hebben minder dan niks aan je als je nu opstaat en binnen een paar minuten weer tegen de vlakte gaat,' antwoordde hij. 'Dit zijn allemaal geen dingen waar je je nu druk om moet maken, ze zijn er mee bezig. Het ligt echt niet allemaal plat omdat jij dat ligt.' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla liet zich teruggeduwd worden, want veel kracht om het tegen te houden had ze niet. Ze was er niet blij mee, natuurlijk. Ze wilde helpen. Na alles wat er was gebeurd voelde ze zich verantwoordelijk en nu lag zij hier een beetje niets te doen. Het idee dat iedereen zich prima redde zonder haar zorgde voor zowel een gevoel van trots als nutteloosheid. 
'Mag ik dan in ieder geval nog water en pijnstillers?' vroeg ze. 'Want ik heb nog steeds pijn.' 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte langzaam, al was hij er nog niet helemaal gerust op dat ze bleef liggen. Hij zag haar er inmiddels wel voor aan om op te springen en er vandoor te gaan zodra hij zijn rug naar haar gekeerd had. Desondanks stond hij op om snel te halen waar ze om vroeg. Hij kon zich namelijk ook wel voorstellen dat ze pijnstilling gebruiken kon, op het moment. Niet veel later overhandigde hij haar de hele zooi. 'Kijk eens...' 
Anoniem
Wereldberoemd



Het is niet alsof dat niet in Dayla was opgekomen, maar haar lijf protesteerde tegen het idee waardoor ze toch braafjes bleef zitten. Ze nam even later dankbaar het water en de medicijnen aan en goot het vrij snel achterover. Het water alleen al vond ze een verademing. Technisch gezien was ze niet uitgedroogd, daarvoor zorgde het infuus wel, maar het voelde alsof ze weken niet gedronken had. En ondanks alle pijn had ze nu met liefde in het water gedoken om een stukje te zwemmen, zo erg miste ze het. 'Dankje,' zei ze. Ze legde haar hoofd weer achterover. Stilzitten voelde... raar. Ze deed het niet vaak. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte zachtjes en gaf haar lichaam dan maar even om de pijnstilling daadwerkelijk zijn ding te laten doen. Niet te lang, daar was hij te ongeduldig voor. Hij had veel te veel vragen waar hij antwoord op wilde. Nadat hij haar een paar minuten gegeven had, haalde hij een keer diep adem. 'Dus... Je kan echt niet zeggen waar je was, of wel?' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla genoot net lekker van de wegebbende pijn, komt Faelar weer met vragen. Heel fijn. 'Nee, halfing, dat kan ik niet. Net zoals ik de vorige keer zei: het is need-to-know.' Snapte niemand dan hier hoe geheime missies werkten? Waarom vond iedereen dat ze recht hadden op informatie die ze niets aan gingen?
Duchess
Wereldberoemd



Nee, dat was precies het probleem. Faelar wilde het eigenlijk wel verdomd graag weten, maar hoe langer dit doorging, hoe meer duidelijk werd dat dat niet gebeuren ging. 'Dan neem ik maar aan dat het belangrijk genoeg was,' zuchtte hij zacht. Waarom kon ze het hem niet gewoon gemakkelijk maken allemaal? 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla beet hard op haar lip om niet ladingen aan kritiek naar buiten te gooien, want ze had zo haar meningen over de missie. Het nut was er wel, maar de prioriteiten hadden anders moeten liggen bij deze specifieke trip. En dat wilde ze bijna zeggen, als dat had gekund. 'Dat mag,' zei ze dan maar.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok een wenkbrauw op, maar knikte maar gewoon zacht. Prima. Dat was fijn! Dat hij dingen denken mocht! 'En je moet ook toegeven dat het... Toevallig is, dat je net die dag terug kwam...' Hij ging er in elk geval van uit dat dat zeker bijdroeg aan de aannames die de elven hier gedaan hadden. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla kreunde geïrriteerd. 'Ga alsjeblieft niet ook al beginnen. Ik ben het werkelijk zát dat ik mezelf moet verdedigen van fictieve hersenspinsels van een paar idioten.' Het was misschien wat fel, maar werkelijk, wat moest ze ermee? "Bedankt voor de feedback, zal voortaan na het bloedbad terugkomen"?
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek haar alleen even stil aan. Dat was helemaal niet waar hij heen wilde Dayla! 'Niet direct conclusies trekken; ik geloof er helemaal niks van dat je samenzweert of wat dan ook.' Hij begreep ook wel dat het waarschijnlijk gewoon verschrikkelijke timing was, maar zo ver keek de rest niet. Of ze zochten het juist te ver, dat kon natuurlijk ook nog. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste