Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Zo te zien hadden we een BTB Beste vp koppel nodig xoxox
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG met Shiri (2)
Duchess
Wereldberoemd



Faelar slikte. Het leek goed. Hij leek haar -hem?- niet te kunnen plaatsen. Mooi zo. Dayla leek een stuk minder gerust. 
Anoniem
Wereldberoemd



Sarorin bleef nog even staan, maar liet haar uiteindelijk toch gaan. Het stelde Dayla erg gerust dat ze eindelijk weg mocht, maar ze moesten snel weg wezen. Op een één of andere manier wist ze zeker dat hij haar zou herinneren en op het moment dat hij dat deed, moesten ze weg zijn. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar volgde Dayla stilletje de kamer uit. Toen ze eindelijk met zijn tweeën waren siste hij: 'We moeten weg.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla liep een stuk sneller dan haar lief was. Ze was wanhopig om hier weg te komen. 'Je haalt de woorden uit mijn mond.' zei ze, waarna ze zo snel mogelijk het paleis uit wilde. Op de stukken waar er wachters waren liep ze op een "normaal" tempo. Zolang ze hier maar weg kon. Heel snel. 

Sarorin had een tijdje daar gestaan. Hij hoorde het verhaal van de generaals aan, die de informatie over de magiërs aan het bespreken waren. Ineens schoot het bij hem te binnen. 'Dayla Naerin...' mompelde hij. Een generaal had verbaasd opgekeken. 'Hoe weet u de naam van die magiër, mijnheer?' 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had Dayla bij haar mouw gegrepen zodat hij haar makkelijker bijhouden kon. Het beviel hem allemaal niks. Zij was in paniek, Sarorin had haar bijna doorgehad en ze waren naar hem opzoek. Op het moment wilde hij echt niets liever dan terug. Misschien was het allemaal soepeler verlopen als hij niet meegegaan was, bedacht hij zich.
Anoniem
Wereldberoemd



Eenmaal buiten de paleispoorten, begon Dayla te rennen, zo hard als ze kon. Toen ze merkte dat Faelar het amper kon bijhouden, sprak ze een snelle, simpele spreuk over hem uit die hem tijdelijk wat sneller zou maken. Voordat ze verder gingen moesten ze nog even terug naar de inn. Daar had ze alle informatie in een boekje opgeschreven, dat moest echt mee. Kleding kon ze achter laten, ook haar enige traditionele jurk. Ze had het niet nodig. Je zag er haar litteken toch veel te goed in. 

Sarorin haalde het beeld van de wachter nogmaals voor zich. Ze had precies dezelfde ogen als dat meisje van toen. 'Verdomme...' mompelde hij. In plaats van meteen het hele paleis op hen af te sturen, besloot hij het geniepiger aan te pakken. Doen alsof ze het niet door hadden, maar ondertussen zou hij zelf achter ze aangaan. Ten slotte was Dayla een persoon waarvan hij dacht dat ze dood was, nu had hij een kans om de klus de klaren. Voorgoed. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar kon het niet laten een korte blik achterom te werpen. Hij wilde weg. Gewoon zo snel ze konden.
Anoniem
Wereldberoemd



Eenmaal het boekje gevonden in hun kamer had ze toch haar uniform - de bovenkant ervan - uitgetrokken en een simpele top aangetrokken. Het uniform zou te veel opvallen. Ze keek Faelar kort aan, gebaarde hem ook om een ander shirt aan te doen. 

Sarorin was op zijn gemak naar de stallen gelopen om daar zijn paard te halen. Als zij lopend was, dan kon hij haar zo wel inhalen. Gemakkelijk. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek Dayla even verbaasd aan toen ze zich gewoon voor hem omkleedde, maar besefte zich toen dat dat misschien éven niet belangrijk was. Hij trok zelf ook zo snel mogelijk een ander shirt aan. 'Zo goed?'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla knikte. 'Sarorin kan er elk moment achter komen, als we op tijd in het woud zijn kunnen we een enorme voorsprong krijgen.' zei ze. Daarna rende ze de kamer uit en liet ze nog de sleutel bij de receptie achter - ze kwamen er toch langs. Eenmaal buiten gingen ze richting het woud. Het was even rennen, maar als ze eenmaal daar zouden zijn... Waarschijnlijk zou het dan goed komen. 

Sarorin stapte op zijn paard en ging op zijn gemak door de straten in de stad. De jacht was het leuk als ze een kleine voorsprong hadden. Geef iemand hoop en neem het daarna weg. Heerlijk. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte en volgde Dayla zo snel hij kon. Het beviel hen helemaal niks. Had hij haar dan toch herkent? Het kon haast niet, toch?
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla rende zo snel mogelijk en ze kwamen uiteindelijk richting het woud, ze kon het al zien. Toen ze toch even uit nieuwsgierigheid achterom keek, voelde ze zich misselijk worden. Het was Sarorin, te paard. Hij zou hen inhalen. Dayla stond even stil, haalde diep adem en begon met een aarde spreuk die een muur zou maken. Daarna begon ze weer te rennen. Elke seconde telde. 

Sarorin grijnsde toen hij eindelijk Dayla in het visier had. En kijk nou eens, er was nog iemand mee? De tweede magiër misschien? 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar wierp ook een korte blik achterom en vloekte binnensmonds. 'Dayla...?' Toen hij voor zich keek zag hij dat ze het ook al gezien had.
Anoniem
Wereldberoemd



Sarorin had gelachen bij het aanzien van de muur. Was zij echt vergeten hoe machtig hij was? Zonder moeite, met een simpele spreuk, vernielde hij de muur en ging hij verder met zijn achtervolging. Toen hij Dayla eindelijk in het visier had, sprak hij nog een spreuk uit, één van vuur. Deze raakte Dayla, waardoor ze neerviel. 

Dayla voelde ineens een stekende pijn in haar linkerbeen en viel op de grond. Het brandde. Het deed pijn. Dayla keek naar been en wist dat ze niet verder kon zo. Ze zou hier blijven, gevangen, gedood waarschijnlijk. Maar Faelar had nog een kans. Hij moest weg. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar keek verbaasd om toen Dayla niet meer voor hem liep. Hij stopte en keek Dayla paniekerig aan. Hij moest snel zijn, maar zijn gedachten leken stil te staan.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste