Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had haar in eerste instantie tegen willen houden. Momenteel moest ze helemaal niks doen. Aan de andere kant snapte de halfling ook vrijwel meteen dat hij haar toch niet kon stoppen, hoe erg hij zijn best ook zou doen. In plaats van daar energie aan verspillen, zocht hij dan ook naar de doos die Dayla bedoelde. Toen hij uiteindelijk dacht te hebben wat ze wilde, kwam hij bij haar terug. 'Ik moet je waarschuwen dat het één grote rotzooi is...' 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla nam de bak aan en begon er wat in te rommelen. 'Het is een van de dingen die nog op mijn to-do lijstje stond,' mompelde ze. Toen ze uiteindelijk gevonden had wat ze wilde hebben, gaf ze de bak weer terug aan de halfing. Twee pillen, misschien drie? Ze moest wel rechtop kunnen blijven staan, maar ze moest ook weer niet helemaal wazig worden. Ze moest helder zijn. Genoeg pijn om wakker te blijven. Dayla popte twee pillen uit de strip en slikte ze zonder water door. Een beetje pijn, een beetje verdoofd. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar wachtte maar gewoon braaf tot Dayla wat meer in staat was te staan en te lopen en zo. Wel zo handig. Hij zette de bak terug waar hij hem vandaan getoverd had en liep vervolgens terug naar Dayla. Hij wachtte wel. Hij keek toch niet uit naar haar reactie. Helemaal niet. Zelfs niet een klein beetje. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla haalde diep adem, nam toen alsnog een glas water en gooide deze in een keer achterover. De pijnstillers zouden nog even duren om in te werken; het water was een kort durende remedie. Desalniettemin probeerde ze niet te gehaast het bed uit te klimmen. Wanneer ze met beide voeten op de grond stond, besefte ze zich alleen dat ze niet in haar reguliere outfit stond, maar in patienten kledij. Natuurlijk. 
Dayla keek rond en vond al snel haar kleding op een stapeltje, beklad met modder en bloed. Ze zuchtte diep en pakte de broek. Waarschijnlijk zou ze het shirt toch niet over haar hoofd heen krijgen. 
'Is er een zoektocht naar hem gestart?' vroeg ze. Dat moest haast wel. Maar toch, nu Rayvon er niet was, had ze geen idee wie de leiding op zich had genomen. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte langzaam. 'Natuurlijk...' Dat dat allemaal nog helemaal niks had opgeleverd, hield hij maar even voor zichzelf. Dat had ze zelf misschien ook al wel bedacht.  En anders zou ze dat snel genoeg door hebben. Hij had niet eens het idee dat hij degene moest zijn die haar dit allemaal vertelde maar goed. Hij was hier nu. Of hij het nu wilde of niet; de taak was nu op zijn schouders gevallen.  
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla had zich snel genoeg omgekleed en stapte haar schoenen in. 'Niets gevonden?' Nee, natuurlijk niet. Het was een domme vraag maar tegelijkertijd moest ze deze wel stellen. Ze schudde haar hoofd. 'Ik moet het kantoor zien. Als dat de laatste plaats is waar hij is geweest, misschien heeft hij wel iets achter gelaten.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar schudde zijn hoofd en liep dan inderdaad maar met haar mee die kant op. Goed, dit ging nog wat worden. Hij snapte het! Heel goed. Hou zou gewoon dat hier iemand was die... Hier beter in was. Hij had eigenlijk geen idee hoe Dayla zou reageren wanneer ze de ravage zag. 'Ik hoop het...' maakte hij er voor nu maar voorzichtig van. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla moest langzamer lopen, maar ze weigerde hulp. Ze moest juist kracht uitstralen voor zover ze dat kon. Ze kon echter amper verbergen dat ze zo goed als buiten adem bij het hoofdkantoor terecht kwam. De rest van haar adem werd haar longen zowat uitgeslagen toen ze de ruimte zag. 
Een ravage was een te zwakke term voor wat dit met haar deed. Alles overhoop. Bloed. Kapot meubilair. Vreemden die door hun spullen zochten. 
'Eruit,' zei ze, gericht tegen de twee soldaten. Die keken verbaasd op, maar verroerden zich niet. 'Ik zei, eruit, verdomme! Nu!'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had zijn snelheid zonder problemen aan haar aangepast; hij mocht geen fan zijn van fysieke inspanning, hij had lange benen! Hij moest zich toch iets voor haar inhouden. Eenmaal daar volgde hij haar maar voorzichtig. Hij had eigenlijk geen idee of ze wilde dat hij verder mee naar binnen ging of niet. Tegen de twee soldaten was ze in elk geval niet onduidelijk, yeesh! 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla stapte naar binnen. Ze wilde elk detail in zich opnemen maar daardoor kwam er juist niets door. Toch was er een ding erg duidelijk. 'Rayvon was een doelwit,' zei ze. Ze wist nog niet waarom, maar daar hoopte ze snel genoeg achter te komen.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte langzaam. Daar was hij zelf ook al een beetje bang voor geweest, om eerlijk te zijn. Al was het voor hem meer een theorie dan een conclusie. 'Ik was al bang dat je dat zou zeggen...'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla stapte voorzichtig tussen de ravage aan gevallen boeken en verscheurde documenten. Ze had geen idee hoeveel belagers Rayvon hadden overvallen, maar het was wel duidelijk dat hij zich niet zomaar gewonnen had gegeven, ondanks dat het toch een verrassing moet zijn geweest. Misschien als zij hier was geweest, misschien was hij dan nu niet weg... Dayla balde haar vuisten en schoof de gedachten zover ze kon opzij. Het was wishful thinking en daar had ze niets aan op dit moment. 
Voorzichtig trok Dayla de lades open van het bureau, op zoek naar een specifiek item. Iets wat hier zou moeten liggen. Het was een pijnlijke bevestiging toen ze het niet vond. 'En ik denk te weten waarom,' zei ze, verslagen. Het onderzoek was weg. Zouden ze Rayvon überhaupt in leven houden met dat in handen?
Duchess
Wereldberoemd



Faelar liep maar gewoon stil achter haar de ruimte in, oplettend dat hij niet over de troep zou struikelen. Pas toen hij heel zeker wist dat hij goed stond keek hij dan ook op. 'Oh?' 
Kijk dat zou helpen. Hoopte hij. Waarom hij hier allemaal zoveel om gaf, wist hij eigenlijk ook niet precies. Zo lang kende hij ze nog niet eens - hij gaf het feit dat hij nog bij Rayvon in het krijt stond maar de schuld. 'Wat dan?'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla keek op naar Faelar, onzeker wat ze hem wel en niet kon vertellen. In principe was hij de enige op deze basis die van het onderzoek afwist, op Andor na. Het vergrootte de kans dat Andor achter deze hele operatie zat. 
'Kan je de deur dicht doen?' vroeg ze Faelar. Halfling of niet, op dit moment was hij de enige die ze een beetje vertrouwde. Ze kon hem dan misschien niet alles vertellen, maar wel genoeg. Daarnaast, Rayvon vertrouwde hem. Misschien moet zij dan ook meer in hem geloven. 
Duchess
Wereldberoemd



Wat Faelar precies had verwacht, wist hij niet. Dit was het niet. Hij besloot zijn verbazing over Dayla's besluit hem te vertrouwen voor zich te houden en sloot inderdaad netjes de deur achter zich. Hey, als hij dingen horen kon die een ander niet mocht weten;; graag! Prima!
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste