justmesannex schreef:
Ik wrijf voorzichtig het bloed van mijn kin, nek en arm waardoor ik het alleen maar erger maak. In één klap komt die wandeling weer terug, al die jongens die mijn kleren uitdeden en James die mij hielp… het lijkt net of ik nu voor een compleet ander persoon sta, voor een martelaar in plaats van de lieve jongen die ik toen kende…