Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | Aaly

Account verwijderd

schreef:
"Kijk nu niet zo zielig naar mij, jij pest mij veel meer dan dat ik jou pest" klaagde Lily. Ze gaf hem een mepje en glimlachte toen hij nog een extra kusje tegen haar lippen duwde. Ze duwde zelf ook nog een kus tegen zijn lippen. Ze keek hem aan toen ze zijn antwoord hoorde en onderzocht hem met haar ogen. "Oké" was haar antwoord. Ze was er niet zeker van. Ze kon gewoon niet geloven dat niemand zo teen hem was, als zij. Ze was niet speciaal. Lily was maar een mens. Ze streelde met haar hand zacht zijn hals en wang en maakte een geluidje bij wat hij opmerkte. "Hoe vaak hebben wij nu al ruzie gemaakt Aaron?" Ze keek hem vragend aan. Veel te vaak. "En het ligt niet aan jou, ik ben degene die altijd de ruzie uitlokt" gaf ze toe met een frons. Ze had altijd met een heleboel mensen een ruzie of discussie. Ze zei de verkeerde dingen, zonder erover na te denken. "Het spijt me" Ze schudde haar hoofd met een zucht en kon het niet laten om in zijn armen te duiken en zich daar veilig te nestelen. "Ik zou niet zo moeten praten nu, alles loopt goed" mompelde ze eerder tegen haarzelf dan tegen Aaron. Ze duwde een kus tegen zijn wang. Ja, ze had wel wat problemen gehad vroeger. En ze had hem er al over verteld, nog voordat hij wegging. Ze was meer dan gewoon rebels geweest voor een tijdje. Ze glimlachte zwakjes toen hij zacht kneep in haar hand. Ze lachte bij zijn woorden. "He, ik ben geen sexy alles" protesteerde ze, toch nog lachend. Ze glimlachte en schudde haar hoofd. Lily vond het gek wat Aaron soms sexy aan haar vond. Het was vreemd. Ze voelde de verbazing zowat van zijn aura afspringen. Ze was zelf ook nogal verbaasd. Ze waren vroeger al anders geweest, maar nu ging het toch wel een paar stappen verder. Lily wendde wat verlegen haar blik af. Ze keek op toen de vrouw weer begon te praten. Awh, het was fijn om te horen dat ze mochten komen eten. Haar glimlach zakte echter al gauw toen ze hoorde wat erachter kwam. "Geen probleem, we kunnen wel eens ergens anders afspreken?" stelde Lily bijna hoopvol voor. Ze was gewoon blij dat ze de twee terugzag na zo'n lange tijd.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong

Eerlijk was eerlijk, hij was opgelucht dat Shaunee en Elliot vertrokken waren. Het was niet per se slecht gegaan, maar hij had niets met de twee. Ze hadden niets verkeerds gezegd, behalve dan misschien dat ze eigenlijk geen tijd hadden om iets te ondernemen. Hij wist zeker dat Lily teleurgesteld was en hij kon het haar niet kwalijk nemen. Echter, haar fout was het niet. Hij kon niet zeggen dat hij geweldige vrienden had, maar hij had wel eens vrienden gehad. Normale vrienden, echte vrienden. Als vrienden geen tijd voor je maakten, wilden ze niet echt vrienden zijn. Dat had hij wel geleerd. Een vriendschap hield geen stand als de één er veel moeite voor deed en de ander niet.
Toen ze eenmaal afscheid genomen hadden, waren ze al gauw begonnen met opruimen. Erg spraakzaam waren ze niet. Niet omdat er iets verkeerd was gegaan, maar ze leken allebei in gedachten verzonken. Hij was begonnen met afwassen en Lily was begonnen met afdrogen. Hij wist niet waar zij aan dacht, of ze blij was of juist niet, maar hij wist in elk geval wel hoe hij erover dacht. Shaunee was redelijk arrogant en eigenwijs, Elliot volgde haar als een trouwe puppy. Het waren haar vrienden, maar zijn vrienden zouden het niet worden. Hij hield van mensen met een eigen mening, maar niet als dat doorsloeg in arrogantie.
'Roep je me als je me ergens voor nodig hebt?' vroeg hij, toen hij de laatste pan afgewassen had. Hij drukte een kus tegen haar wang en verliet de keuken, waarna hij op haar bed plofte en hij even naar Mikey keek. Mikey keek hem met een schuin hoofd aan en hij glimlachte even, waarna hij een balletje pakte dat op de grond lag. Hij draaide het balletje tussen zijn vingers en zwaaide het toen voor Mikeys kop, waarna hij het balletje zachtjes over de grond liet rollen. Mikey sprong er direct achteraan. Het was inderdaad een speels katje. Hij had geen hekel aan het beest, maar beste vrienden zouden ze waarschijnlijk ook niet worden. Geamuseerd volgde hij Mikey met zijn blik. Hij gaapte en wreef kort in zijn ogen, waarna zijn blik kort over haar bed gleed. Eigenlijk kon hij zich nog niet zo goed voorstellen dat dit de plek zou zijn waar hij voortaan een heel aantal nachten door zou brengen. Normaal gesproken bracht hij niet lang in hetzelfde bed door.

Account verwijderd

schreef:
Ze wist niet precies wat ze moest denken van het dinertje. Het was niet slecht gegaan, of toch niet zo slecht als alle dinertjes die ze ooit had gehad. Ze was gewoon niet goed in vrienden maken. Helemaal niet goed. Ze wreef kort over haar gezicht en beet op haar onderlip terwijl ze verder afdroogde. Ze was enorm in gedachten verzonken en lette niet echt op terwijl ze afdroogde. Ze wist nog steeds niet wat ze ervan moest denken. Wat moest ze nu doen? Zouden ze haar nog bellen? Ze hadden gezegd dat ze haar zouden bellen volgende week ergens.En ze geloofde hen wel. Ze keek er nu al naar uit. Het zou wel veranderen. Nu was het gewoon nog ongemakkelijk omdat omdat ze al zo lang niet meer hadden gepraat. Alles zou weer normaal worden en ze zouden een geweldige tijd hebben. Zoals vroeger. Ze zouden naar feestjes gaan samen, leuke foto's trekken en films kijken op haar laptop. Popcorn eten tot laat in de nacht... Lily glimlachte en keek hem aan toen hij een kus tegen haar wang duwde en knikte. "Dankjewel" zei ze dankbaar. Het was lief dat hij hielp. Ze droogde zelf af en glimlachte toen ze Aaron zag spelen met Mikey. Ze zette wat bordjes weg en fronste toen ze Aaron zag zitten op haar bed met een doos op zijn schoot en een blad papier in zijn hand. "Aaron!" riep ze uit waarna ze vlug haar kopje wegzette en met een frons naar hem toe spurtte en zich bijna op hem wierp. "Wat doe je?" Lily's ogen werden groot en ze probeerde het papier uit zijn hand te grissen, wat eindigde op een grote scheur in het blad. Fuck, fuck, fuck. "Wat doe je?" gromde ze. Ze sloeg haar armen over elkaar heen en hield de ene helft papier tegen haar aan, alsof het iets heel erg kostbaars was, wat het ook wel was.

Account verwijderd

schreef:
Mikey rende vrolijk rond met het balletje, tot het balletje onder het bed rolde en de kat besloot dat het niet leuk was om onder het bed te kruipen. Hij keek even vragend naar de kat, maar kwam toen met een zucht overeind, waarna hij naast het bed ging liggen en zijn arm onder het bed stak. Hij voelde met zijn hand over de grond, maar het balletje vond hij niet. Wat hij wel vond, was een doos. Het was een redelijk grote doos. Hij dacht niet na toen hij de dood onder het bed vandaan trok. Eigenlijk wist hij wel dat hij Lily hoorde te vragen of dat hij mocht kijken, maar op een of andere manier was hij te nieuwsgierig om dat te doen. Hij ging weer op het bed zitten en zette de doos op zijn schoot, waarna hij zijn handen kort op de deksel legde. Heel even twijfelde hij, maar toen tilde hij de deksel toch van de doos, waarna hij de inhoud van de doos bekeek. Hij wist niet waar hij precies naar zocht, want hij had geen idee wat Lily precies onder haar bed zou verschuilen. Mannen verstopten hun magazines en films onder het bed. Of nou ja, dat was altijd zo in films. Hij geloofde niet dat het in de echte wereld ook zo ging. Hij kon het echter niet zeggen, hij had niet eens een bed.
De tekeningen die in de doos lagen, waren erg mooi. De eerste die hij uit de doos pakte, kwam hem echter wel heel bekend voor. Voorzichtig raakte hij de tekening aan. Zijn vinger volgde de lijnen van het lichaam, zijn lichaam. Haar tekening was gedetailleerd, tot de piercing in zijn lip aan toe. Hij was zwart en wit, maar om zijn lichaam zag hij een hoop kleuren. Hij wist direct dat het zijn aura voor moest stellen.
Toen hij Lily hoorde roepen, keek hij een beetje verschrikt op. Verbaasd keek hij naar haar toen ze de tekening uit zijn handen griste en daarbij de tekening scheurde. Haar reactie maakte hem een beetje ongemakkelijk, alsof het iets heel erg heftigs was. Zo heftig was het echter niet, ze had hem niet eens naakt getekend.
'Jezus Lils, het is wel duidelijk dat je niet wilt dat ik het zie, maar ik had het je ook wel teruggegeven als je het gevraagd had,' zei hij, terwijl hij gebaarde naar het gescheurde blad. Ze hoefde het niet uit zijn handen te rukken. Hij schudde zijn hoofd en zette de deksel weer op de doos, waarna hij Lily vragend aankeek.
'Dat was ik, of niet?' vroeg hij voorzichtig. Het kon bijna niet anders. Lily tekende nogal realistisch en hij wist prima hoe zijn eigen gezicht eruit zag. Welke andere man kende ze met zwart haar, donkere ogen en een piercing in zijn lip? Hij gokte op geen enkele.

Account verwijderd

schreef:
Ze wist niet wat te doen nu hij de doos had gevonden. Het was niet de bedoeling dat hij het zag. Helemaal niet. Het was heel erg privé. Er was een reden voor dat ze ze had verstop tonder haar bed. Maar natuurlijk had Aaron het niet gevraagd. Het was hoogstwaarschijnlijk niet eens in hem opgekomen om het aan haar te vragen. Ze keek wat verward naar het gescheurde deel in haar hand en kreunde terwijl ze het andere deel, nu wat voorzichtiger, ook uit zijn hand nam en er triest naar keek. Fuck. Daar ging haar tekening. "Waarom vroeg je het niet gewoon?" Als hij het vroeg, had ze waarschijnlijk wel even getwijfeld maar het hem dan toch getoond. Nu was ze helemaal niet voorbereid geweest. Ze beet op haar onderlip en liep verward van hem weg waarna ze met haar rug naar hem toe aan de keukentafel ging zitten en naar de tekening staarde. Ze liep dan maar naar haar kast en nam nog een blad en een lijmstift. Voorzichtig draaide ze het papier om en begon te achterkant te lijmen, zonder een woord tegen hem te zeggen en een trieste blik. "Mhhh" mompelde ze met een zucht bij zijn vraag. Hij herkende zichzelf toch? Waarom moest hij die tekeningen nu weer gezien hebben? Ze keek naar hem om en knikte. Het kon haar niet schelen dat de doos toch nog naast hem stond, nu wist hij het al. Ze voelde haar wangen rood kleuren en keek naar de tekening waarna ze haar hoofd schudde, die was niet meer te redden. De lijnen konden onmogelijk weer perfect tegen elkaar aan liggen. Je zag de scheur te goed. Ze frommelde het blad in een propje en mikte die gefrustreerd in de vuilnisbak waarna ze haar armen weer over elkaar sloeg en uit het raam keek zonder een woord te zeggen tegen Aaron. Ze was eerder verdrietig dan boos, maar goed, ze was liever boos dan gekwetst. Verdrietig was ze veel te kwetsbaar. Ze voelde haar mondhoeken naar beneden trekken en leunde met haar hoofd op haar hand.

Account verwijderd

schreef:
Diverse emoties gingen over haar gezicht. Geen enkele emotie leek echt positief. Hij had een fout gemaakt en hij wist dat hij een fout had gemaakt. Hij was gewoon nieuwsgierig geweest, hij had niet gedacht dat het kwaad kon en dat ze boos op hem zou worden. Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vroeg waarom hij het niet gewoon gevraagd had. Het was wel door hem heen gegaan, maar hij had het niet gedaan. Hij wist ook niet waarom. Nieuwsgierigheid had het van hem gewonnen en hij kon zich niet herinneren dat dat ooit eerder gebeurd was. Hij kreunde en haalde een hand door zijn haren, stom.
Lily ging bij hem weg. Ze ging naar de keukentafel en keerde haar rug naar hem toe. Voor iemand die normaal erg weinig voelde, voelde hij zich nu ontzettend schuldig. Waarom was hij zo stom geweest om er gewoon naar te kijken zonder het haar te vragen?
Ze negeerde hem, deed haar best om de tekening te lijmen, gooide de tekening toen weg en ging voor een tweede keer met haar rug naar hem toe zitten. Voor enkele seconden zat hij daar maar op haar bed, zonder besef van wat hij nu moest doen. Moest hij weggaan of moest hij blijven. Alles in hem vertelde hem om weg te gaan, maar dat deed hij niet. Voorzichtig kwam hij overeind, waarna hij naar Lily toe liep en op de stoel naast haar ging zitten.
'Het spijt me heel erg dat ik ernaar gekeken heb zonder het aan je te vragen, Lils. Ik wist niet dat het zo belangrijk voor je zou zijn,' mompelde hij zacht. Hij keek naar haar, maar zij niet naar hem. Hij kon haar gezicht wel zien, ondanks dat het verscholen was achter haar hand en een paar dreads. Een zucht gleed over zijn lippen en hij kwam weer uit de stoel, waarna hij bij haar ging staan en voorzichtig zijn armen om haar heen sloeg.
'Het spijt me,' mompelde hij opnieuw. Hij trok haar voorzichtig naar zich toe en hoopte op het beste. Hoopte dat ze hem niet weg zou duwen of tegen hem zou schreeuwen. Hij streelde zacht over haar rug en liet zijn hoofd op het hare rusten. Hij had iets stoms gedaan.
'Ik wilde je helemaal niet boos maken. Ik wist het niet.' Hij zuchtte verslagen. Natuurlijk had hij niet mogen rommelen in haar spullen. Hij mocht al van geluk spreken dat ze het überhaupt goedkeurde dat hij hier was.

Account verwijderd

schreef:
Ze wist wel hoe zijn aura kleurde. Hij voelde zich schuldig. Ze wilde heus niet dat hij zich schuldig voelde, maar ze kon er niets aan doen dat ze wel vond dat hij wat verkeerds had gedaan. Hij had het gewoon echt moeten vragen en niet zomaar hebben geneusd in haar spulletjes. Die doos was met een reden verstopt. En hij moest er gewoon ver van weg zijn gebleven. Ze slikte en woelde door haar dreads, niet meteen wetende wat te doen. Ze hoorde zijn voetstappen naar haar toe komen. Lily zuchtte diep en keek hem niet aan toen hij op een stoel naast haar ging zitten. Ze speelde met een potloodje in haar handen dat op tafel lag en knikte heel kleintjes toenn ze hoorde wat hij zei. Ze snapte het soort van. Hij was nogal nieuwsgierig. Dat maakte het echter niet goed. De tekeningen waren altijd al belangrijk geweest voor haar, en niemand wist ervan behalve zij. Nou ja, tot nu doen. Ze bewoog niet toen hij zijn armen om haar heen sloeg, tot hij haar dan dichter naar hem toe trok en haar rug streelde, waarna hij zijn hoofd liet leunen op haar hoofd. "Het is oké" mompelde ze dan toch. Ze beet op haar onderlip en schudde haar hoofd. "Het is mijn eigen schuld" gaf ze toe. "Ik had die stomme doos daar niet moeten zetten, en het zijn maar idiote tekeningen" mompelde ze met een zucht. Ze wreef kort door haar ogen en schudde nogmaals haar hoofd. Misschien moest ze ze maar wegsmijten, dat zou voor zoveel minder problemen zorgen. Maar ze had het nog niet over haar hart kunnen krijgen. Zoveel van die tekeningen betekenden een pak voor haar. Zoals die die ze zojuist in de vuilbak had gesmeten. Ze stond voorzichtig op en legde haar spulletjes weg waarna ze probeerde te glimlachen. Ze keek kort naar Mikey. "Ik doe wel even de rest van de vaat in de kast"

Account verwijderd

schreef:
In hun tijd samen, was dit niet de eerste fout geweest. Hij had al meer gedaan waardoor Lily zich slecht gevoeld. Dit was echter de eerste keer dat ze hem de rug toe keerde en duidelijk maakte dat wat hij gedaan had, echt niet kon. Hij voelde zich schuldig en hij voelde een gevoel van verdriet. Hoewel hij dat laatste nogal heftig probeerde weg te duwen. Als hij bij Lily was, wilde hij geen verdriet voelen. In zijn dagelijks leven voelde hij dat al wel genoeg.
Lily duwde hem niet weg, maar ze werkte ook niet echt mee. Ze accepteerde wat hij deed, maar ze deed niet de moeite hem te laten weten dat ze het wilde. Een zucht gleed over zijn lippen. Het diner was nog oké gegaan, maar uiteindelijk had hij het weten te verpest door haar spullen te bekijken. Als hij de gave had om de tijd terug te draaien, had hij dat nu hoe dan ook gedaan.
'Het is niet oké,' mompelde hij met een zucht. Wat hij had gedaan, was niet oké geweest. Hij wist ook niet hoe hij het in hemelsnaam goed moest maken.
'Het zijn geen idiote tekeningen, Lils. Het zijn ontzettend mooie tekeningen en ik had er gewoon niet naar moeten kijken. Het is mijn schuld.' Haar tekeningen waren gedetailleerd, ze waren ontzettend goed getekend. Lily had er talent voor. Hij schudde zijn hoofd en keek naar de doos op haar bed. Het waren helemaal geen idiote tekeningen. Helemaal niet. Nogmaals schudde hij zijn hoofd.
Hij keek op toen Lily zich uit zijn armen wurmde en ze naar Mikey keek, waarna ze hem vertelde dat ze de vaat op ging ruimen. Dat liet hij echter niet toe. Hij liet zijn hand in de hare glijden en trok haar toen zachtjes mee naar de bank, waarna hij haar op zijn schoot trok en zijn armen stevig om haar sloeg.
'Laten we gamen. Als jij wint, zal ik nooit meer naar je tekeningen kijken en zal ik er nooit meer iets over zeggen.' Ze wisten allebei dat Lily zou winnen, want hij kon niet gamen. Hij drukte zijn lippen zacht op haar schouder en streelde met zijn duim over haar buik.
'Mijn sexy, super getalenteerde en mooie vriendin,' mompelde hij.

Account verwijderd

schreef:
Hij had zich over een grens gewurmd, zo voelde het toch. Ze wilde heus wel alles aan hem vertellen, maar ze had tijd nodig. En ze was er nog meteen klaar voor geweest om het hem te tonen en te vertellen. Ze beet op haar onderlip en keek hem aan toen hij zuchtte maar wendde al snel weer haar blik af. Ze keek hem pas echt aan toen hij toegaf dat het niet oké was, en ze zei niets om hem tegen te spreken. Het was nu niet echt oké geweest. "Voel je niet schuldig" gromde ze. Hij hoefde zich niet schuldig te voelen. Ze zou hem hem ooit wel verteld hebben, waarschijnlijk. Misschien ook niet, maar goed. Ze keek hem aan toen hij zei dat het geen idiote tekeningen waren. Vond hij dat echt, of stelde hij haar nu gewoon gerust? "Waag het niet naar die doos te kijken" gromde ze. Als hij er nu nog naar keek, zou ze doodgaan. Ze schaamde zich al kapot. Hoe maf was het dat ze hem tekende? "Vind je me nu niet raar? Of eng?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze hield haar hoofd schuin en zuchtte. Ze maakte een protesterend geluidje toen hij zijn hand in de hare liet glijden en haar meetrok naar de bank waar hij haar op zijn schoot trok en ze al vlug zijn gespierde armen om haar heen voelde. Ze keek hem aan met een opgetrokken wenkbrauw en glimlachte kleintjes bij zijn woorden. "Je wilt gamen?" vroeg ze hem met een opgetrokken wenkbrauw. "Jij? Gamen?" Hij was er nu niet bepaald goed in... Maar ze zou hem niet tegenhouden. Zeker niet omdat ze gamen geweldig vond. Ze wiebelde op zijn schoot toen hij zijn lippen tegen haar schouder duwde en gaf hem een por toen ze hoorde wat hij mompelde. "Niet" protesteerde ze met een lachje terwijl hij zijn lippen tegen haar nek duwde. Ze zette de televisie aan en startte een spel op.

Account verwijderd

schreef:
Het was niet eerlijk. Als hij iets niet wilde vertellen, accepteerde ze dat, maar als zij iets voor hem geheim wilde houden, keek hij er direct naar. Goed, hij had niet geweten dat ze het voor hem verborgen wilde houden, maar dan nog. Het was zo stom dat hij gewoon gekeken had. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Wat een domme actie.
'Ik moet me schuldig voelen, ik heb iets verkeerd gedaan en dat spijt me, Lils. Ik had het niet moeten doen. Voortaan blijf ik van al je spullen af.' Hij voelde zich ontzettend schuldig. Op een of andere manier deed hij het altijd. Bij iedereen overschreed hij wel een keer de grens. Soms deed hij het zelf niet eens, soms deed zijn moeder dat voor hem. Misschien was dat waarom mensen niet graag met hem omgingen.
Hij wendde zijn blik af toen ze gromde en keek naar haar in plaats van de doos. De doos was dicht en hij kon niet naar de tekeningen kijken, maar de doos hoefde hij ook niet te zien.
'Waarom zou ik je raar of eng vinden?' vroeg hij met een frons. Dat verwarde hem een beetje. Had hij iets over het hoofd gezien? Nee, hij wist zeker dat er niets raars op de tekening gestaan had. Alleen hij en zijn aura.
'Je tekent aura's en de mensen die erbij horen. Daarbij teken je ook nog eens heel erg goed, dus waarom zou ik je eng of raar vinden als je dat doet?' Hij vond haar tekeningen erg mooi. Hij hoopte ergens zelfs dat ze ze uiteindelijk toch aan hem zou laten zien. Hij was nieuwsgierig naar haar gave en naar aura's. Hij wilde kunnen zien wat zij ook zag. Een persoonlijkheid.
Ze protesteerde, maar eenmaal in zijn armen leek ze er minder moeite mee te hebben. Hij lachte zacht toen ze duidelijk maakte dat hij en gamen maar een vreemde combinatie was. Natuurlijk deed hij het alleen maar om haar in een betere stemming te brengen. Hij bromde even toen ze nogmaals protesteerde, maar daar wel bij lachte.
'Heb je jezelf gezien, Lils? Weet je hoe moeilijk het voor me is om dat niet te doen als je er zo uitziet?' kreunde hij. Hij luisterde echter wel en kuste haar niet opnieuw. Na die tekeningen, wilde hij eigenlijk niks meer doen zonder haar toestemming. Dus richtte hij zich maar op het spel. Natuurlijk verloor hij, keer op keer. Voor iemand die machtig was in het dagelijks leven, was hij dat niet in de games.

Account verwijderd

schreef:
Ze keek hem aan en gaf hem een mepje. "Stop met jezelf te verontschuldigen Aaron" protesteerde ze met een frons. "Het is goed, ooit zou ik je het toch moeten vertellen" gromde ze. Er moest wel eens een tijd komen waarin ze het hem vertelde. En nu was dat iets vroeger. "Ik panikeerde gewoon het is goed" gaf ze toe. "We are fineeee" beloofde ze hem plechtig. Ze keek hem aan en glimlachte kleintjes. Ja, fine, ze voelde zich er niet honderd procent goed door, maar het was wel oké. Ze zou er wel overheen komen. "Ik toon ze je morgen of straks wel" beloofde ze hem. "Nu je ze toch al hebt gezien" Ze haalde haar schouders op. "Maar dan moet je me beloven dat je eerst luistert voordat je oordeelt" voegde ze eraan toe. Hij zou het raar vinden dat ze iedereen tekende. Ze keek hem aan bij zijn vraag en haalde haar schouders op. "Vind je het niet raar dat ik jou heb getekend?" Ze kuchte subtiel. "Meerdere keren" gaf ze toe. Ze keek hem schuldig aan. Ze kon er niets aan doen, zijn aura zag er heel erg interessant uit, ze was er best wel dol op. De vorige tekening was van hem die op de barkruk zat met een biertje in zijn handen, en natuurlijk zijn aura om hem heen. Op dat moment was zijn aura rustig geweest. Niet zoals nu, nu voelde hij nog steeds schuldig. Ze glimlachte toen hij zacht lachte en gaf hem een stootje. "Zo moeilijk is het niet" protesteerde ze. "En ik wil nog steeds seks met je" merkte ze vrolijk op, nonchalant. Ze vond het niet erg om te zeggen dat ze seks wilde. Dan wist hij het tenminste. Ze duwde zelf ook een kus op zijn lippen. "Ik maakte maar een grapje, ik houd van je kusjes" gaf ze toe met een zielig gezichtje. Ze gniffelde heel erg zachtjes en stiekem toen hij nogmaals verloor. Ze lachte om zijn gezicht en trok hem naar haar toe voor een kus. "Ik ga niet ontkennen dat je slecht bent in gamen" gaf ze toe met een plagerige glimlach.

Account verwijderd

schreef:
Hij vond het moeilijk om te stoppen met zich verontschuldigen. Wat hij gedaan had, had hem eigenlijk ook wel verbaasd. Op dat moment had hij het kwaad er gewoon niet van in gezien. Hij had er nog geen seconde bij stil gestaan dat hij niet de enige was die geheimen had. Zij had ze ook. Hij zuchtte toen ze hem opnieuw vertelde dat het wel goed was, dat er geen probleem was. Hij zou haar moeten geloven, maar het ging niet zo gemakkelijk. Hij zou het ook niet fijn vinden als zij iets had bekeken van hem wat hij geheim wilde houden.
'Babe, ik ga je niet veroordelen. Het zijn tekeningen, ik ga je niet veroordelen omdat je mij tekent.' Ze deed alsof hij een hele doos vol foto's gevonden had die gemaakt waren toen hij niet eens wist dat ze er was. Alsof ze een stalker was. Dat terwijl ze alleen maar een tekening van hem gemaakt had.
'Nee, hoewel ik wel zeer teleurgesteld ben dat je me niet naakt getekend hebt. Ik ben veel mooier als ik naakt ben,' grapte hij. Hij wilde niet dat ze er zo zwaar over dacht als dat ze nu deed. Hij dacht er namelijk ook helemaal niet zwaar over. Hij kon zich niet druk maken over een paar tekeningen.
Hij bromde toen ze zei dat het niet zo moeilijk was. Het was wel moeilijk. Ze zag zelf niet hoe ongelofelijk sexy ze was. Hij kreunde toen ze toegaf dat ze nog steeds seks met hem wilde. Nog even en hij zou met een probleem zitten. Dit was misschien niet meteen het beste moment.
Hij lachte zacht toen ze toegaf dat ze een grapje maakte, maar op dat moment gaf hij haar toch geen kusjes. Hij deed daadwerkelijk zijn best in de game, maar hij kreeg het toch echt niet voor elkaar. Hij begreep er gewoon niet zo veel van. Hij zuchtte gefrustreerd toen ze zei dat hij slecht was in gamen. Dat mocht duidelijk zijn. Hij drukte een kus tegen haar plagerige glimlach en duwde zijn lippen toen weer in haar hals.
'Ik kan me ook hierop focussen, terwijl jij je op je game focust,' merkte hij op, terwijl zijn hand een stukje onder haar jurk gleed en zijn lippen haar hals raakte. Hij was misschien niet goed in gamen, maar er waren andere dingen waar hij wel goed in was. Nou ja, als hij haar mocht geloven elke keer dat ze seks hadden. Hij veroorzaakte een klein plekje in haar nek.

Account verwijderd

schreef:
Ze zag dat hij het moeilijk had met zich te verontschuldigen, en dat wilde ze helemaal niet. Ze had het er wat moeilijk mee, maar ze wou het niet moeilijker maken dan het nu al was. 'Wel, het goede nieuws is nu wel dat ik geen geheimen meer heb voor je" Ze stak haar handen in de lucht. Het was zo. Ze kroop in zijn armen en knikte toen ze hoorde wat hij haar vertelde. "Beloofd?" Ze stak haar pink uit naar hem zodat hij het haar kon beloven. "Want ik voel me er niet goed door" gaf ze toe met een zuchtje. Ze lachte bij wa thij grapte en gaf hem een stomp. "Ik teken nooit iemand naakt" protesteerde ze. "Jouw schoonheid valt niet te tekenen" grapte ze. Ze duwde een kus tegen zijn lippen en glimlachte. Ze had het er al wat minder moeilijk door doordat ze nu zo luchtig erover waren aan het praten. Ze maakten er grapjes over, dat was goed. Dan maakte ze zich minder druk. Ze duwde haar duim tegen zijn lippen toen hij bromde. "Nee, geen protest" lachte ze. Ze keek hem grijnzend aan toen hij kreunde. "Het is zo" herhaalde ze me een grijns. Ze glimlachte toen hi jeen kus duwde tegen haar lippen en hals. "Of we kunnen ons allebei hierop focussen" merkte ze op terwijl ze de televisie uitzette. Ze beet plagerig op haar onderlip en liet haar handen glijden over zijn borstkas. "Wat als ik nu zeg dat ik echt al heel de avond nog eens seks met je wilde?" gaf ze braaf toe. Ze keek hem met haar onschuldige ogen aan. "En ik draag geen beha" merkte ze op. Ze draaide zich naar hem om met haar rug. "Maar dan moet je wel eens even voor me openritsen, als je wilt?" Ze glimlachte en keek hem speels aan.

Account verwijderd

schreef:
Misschien dat hij het er op een later moment nog wel over zou hebben. Niet over haar tekeningen, maar het feit dat hij iets verkeerd gedaan was. Op de eerste dag van hun relatie nog wel. Hun relatie. Waarschijnlijk zou het nog wel even vreemd blijven. Zijn hele leven lang was hij vrij geweest, slechts gebonden aan zijn moeder, maar nu was hij ook gebonden aan Lily. Hij glimlachte toen ze opmerkte dat ze nu geen geheimen meer voor hem had. Juist. Dat terwijl hij er nog wel wat voor haar had. Bepaalde dingen waren gewoon nog niet besproken. De grootste dingen wist ze al, maar nog niet alles.
'Beloofd,' knikte hij, waarna hij zijn pink in de hare haakte en knikte. Er was helemaal niets raar aan. Er waren een hoop mensen die anderen tekenden en schilderden, ze noemden hen kunstenaars. Lily was ook een kunstenares.
'Tijd om daar verandering in te brengen,' grapte hij, waarna hij zijn shirt optilde en zijn tong naar haar uitstak. Hij verwachtte heus niet echt dat ze hem naakt zou tekenen. Hij duwde een kusje tegen haar lippen.
'Je begrijpt niet hoe moeilijk het is,' klaagde hij. Lily was ontzettend sexy. Altijd, maar vooral in die jurk. De jurk zat strak om haar lichaam en liet alles zien wat er te zien viel. Sinds Lily een erg mooi lichaam had, maakte die jurk het allemaal alleen nog maar beter. Lily had mooie vormen en die jurk leek ze te accentueren.
Hij hield zijn hoofd iets schuin toen ze de televisie uitzette en de game daarmee beëindigde. Lily was dol op games, dus ze moest het wel heel graag willen. Een grijns speelde rond zijn lippen toen hij haar woorden hoorden.
'Ik zou zeggen dat dat wederzijds was.' Al sinds het moment dat hij haar in die jurk gezien had, wilde hij het. Hij had zich aardig ingehouden, maar zijn zelfbeheersing was ook nog oneindig. Hij keek haar geamuseerd aan toen ze ook nog vertelde dat ze er geen bh onder droeg, met een ontzettend onschuldige blik. Sexy. Over haar vraag hoefde hij dan ook geen seconde na te denken. Hij trok de rits langzaam open, terwijl hij verschillende kusjes drukte op alle huid die daarbij vrijkwam. Hij maakte de draadjes op haar rug los en duwde nog enkele kusjes in haar nek, voor hij langzaam de jurk van haar lichaam duwde. Hij nam alle tijd om haar lichaam vol te zetten met kusjes terwijl hij haar jurk van haar lichaam trok. Ze hadden geen haast, toch?

Account verwijderd

schreef:
Ze glimlachte toen hij glimlachte en hield haar hoofd schuin. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en duwde daar een kusje op. Aaron deed dat ook best wel vaak bij haar. Ze vond het heel erg leuk, dat moest ze toegeven. Ze vond het ook fantastisch als hij zijn armen om haar middel sloeg. Hmmmm. Romantisch. Zo'n momentjes hadden ze niet vaak. Ze miste het wel, maar ze kon ook wel zonder leven. Ze schudde hun pinken en duwde een kus op zijn wang. Ze keek hem lief aan en lachte toen ze hoorde wat hij zei. Ze rolde grijnzend met haar ogen toen hij zijn shirt optilde en zijn tong uitstak. "Pestkoppppp" klaagde ze. Ze zou hem mooi niet naakt tekenen. Toch? Alhoewel.... Okey, nee. Ze kon hem niet zo mooi tekenen. Ze porde heel zacht met haar nagel in zijn spieren en duwde een kusje terug tegen zijn lippen toen hij dat deed bij haar. Ze schudde haar hoofd met een grijns. Ze duwde hem omver met een lach en kroop op zijn heupen waarna ze zijn kaaklijnen streelde. "Je moet je wel nog eens laten tekenen door mij he?" lachte ze. Ze keek heel erg zielig naar de prullenbak en toen terug naar hem. Ze wees hem aan met een beschuldigende blik. "Maar...je vond hem dus nog mooi?" vroeg ze toch wel nieuwsgierig. Ze was nu best al over haar trieste humeur. Nu was ze vooral nieuwsgierig wat hij ervan vond. Ze lachte toen hij zijn hoofd schuin naar haar hield en haar bestudeerde met een grijns. Ze lachte bij zijn woorden en streelde zijn haren met een bestuderende blik op haar gezicht. Lily gromde zacht toen hij de rits langzaam opentrok en ook de draadjes losmaakte. Ze hield haar adem in toen hij de jurk traag van haar aftrok en keek over haar schouder naar hem.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld