schreef:
Ze duwde toch nog een lieve kus op zijn lippen toen hij glimlachte. Ze was blij dat hij er ook erg van had genoten. Ze zou niet ontkennen dat ze even wat schrik had gehad. Meestal was hij niet zo teder en langzamer in bed. Hij deed dat waarschijnlijk nooit. Maar nu hadden ze het allebei toch wel gedaan, en ze had er zeker geen spijt van. Ze kon de glimlach van haar gezicht niet wegvegen toen hij haar schouder overwelmde met kusjes. "Aaron" lachte ze toen hij haar nek zacht kuste en ze zijn haren voelde kietelen in haar hals. Ze was gek op hem. Ze keek hem aan en glimlachte waarna ze haar hoofd schudde. Ze bofte maar met hem. Ze glimlachte toen hij verward naar haar keek en fronste. "Geduld" protesteerde ze. Hij moest zich geen zorgen maken. "Ik vind dat je ze nu wel mag zien, I mean, je hebt die van jou toch al gezien" merkte ze op. Het was al te laat, ze kon het niet meer verborgen houde, voor hem. Dus nu kon ze ze beter allemaal tonen aan hem. Dat vond zij toch. Ze glimlachte toen hij wat rechter ging zitten en deed dat zelf ook, maar Lily trok wel wat dekens mee om haar bovenlichaam wat te bedekken. Ze duwde een kus op zijn wang toen ze zag hoe hij de tekening bestudeerde. Het was een meisje op een speeltuin. Het speeltuintje dat ze hadden in het weeshuis. "Mila" mompelde Lily kort. Ze liet haar vinger in gedachten veronken glijden over de lilakleurige aura met een gouden randje. "Lila staat voor onschuldigheid, goud staat voor puurheid" mompelde ze. Het was kostbaar, zo'n aura. Praktisch onmogelijk te vinden bij volwassenen. Kinderen waren zoveel onschuldiger. Ze beseften nog niet hoeveel kwaad er wel was in de wereld. Ze volgende met haar ogen zijn bewegingen en rilde toen ze zag welke tekening hij uithaalde. "ik heb nog nooit zo'n vieze aura gezien" gaf ze toe met opgetrokkken neus. "Mijn vader kent hem, hij heet Joel of Noel ofzo" gaf ze toe. "Modderig groen en bruin, staat voor verraad, jaloezie, afgunst, arrogantie,..." somde ze op. "Alle slechte aura's zijn modderig" legde ze uit. En meestal werd ze er misselijk van, "Hij is maar eenmalig naar het project geweest" zichtte ze opgelucht. Haar vader had hem weggezonden en ze had hem nooit meer gezien.
Ze duwde toch nog een lieve kus op zijn lippen toen hij glimlachte. Ze was blij dat hij er ook erg van had genoten. Ze zou niet ontkennen dat ze even wat schrik had gehad. Meestal was hij niet zo teder en langzamer in bed. Hij deed dat waarschijnlijk nooit. Maar nu hadden ze het allebei toch wel gedaan, en ze had er zeker geen spijt van. Ze kon de glimlach van haar gezicht niet wegvegen toen hij haar schouder overwelmde met kusjes. "Aaron" lachte ze toen hij haar nek zacht kuste en ze zijn haren voelde kietelen in haar hals. Ze was gek op hem. Ze keek hem aan en glimlachte waarna ze haar hoofd schudde. Ze bofte maar met hem. Ze glimlachte toen hij verward naar haar keek en fronste. "Geduld" protesteerde ze. Hij moest zich geen zorgen maken. "Ik vind dat je ze nu wel mag zien, I mean, je hebt die van jou toch al gezien" merkte ze op. Het was al te laat, ze kon het niet meer verborgen houde, voor hem. Dus nu kon ze ze beter allemaal tonen aan hem. Dat vond zij toch. Ze glimlachte toen hij wat rechter ging zitten en deed dat zelf ook, maar Lily trok wel wat dekens mee om haar bovenlichaam wat te bedekken. Ze duwde een kus op zijn wang toen ze zag hoe hij de tekening bestudeerde. Het was een meisje op een speeltuin. Het speeltuintje dat ze hadden in het weeshuis. "Mila" mompelde Lily kort. Ze liet haar vinger in gedachten veronken glijden over de lilakleurige aura met een gouden randje. "Lila staat voor onschuldigheid, goud staat voor puurheid" mompelde ze. Het was kostbaar, zo'n aura. Praktisch onmogelijk te vinden bij volwassenen. Kinderen waren zoveel onschuldiger. Ze beseften nog niet hoeveel kwaad er wel was in de wereld. Ze volgende met haar ogen zijn bewegingen en rilde toen ze zag welke tekening hij uithaalde. "ik heb nog nooit zo'n vieze aura gezien" gaf ze toe met opgetrokkken neus. "Mijn vader kent hem, hij heet Joel of Noel ofzo" gaf ze toe. "Modderig groen en bruin, staat voor verraad, jaloezie, afgunst, arrogantie,..." somde ze op. "Alle slechte aura's zijn modderig" legde ze uit. En meestal werd ze er misselijk van, "Hij is maar eenmalig naar het project geweest" zichtte ze opgelucht. Haar vader had hem weggezonden en ze had hem nooit meer gezien.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 

