Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The rychess return of the daylar
Duchess
Wereldberoemd



Faelar wachtte netjes tot ze boven was voor hij nog een laatste keer achterom keek. Ze kwamen vast nog wel terug. Of niet. Het kon hem niet zo heel veel meer schelen. Toen Dayla eenmaal boven was, volgde hij. 'Eh, ja goeie...' Hij had wel een naam gehoord natuurlijk, maar in alle hectiek was hij die direct wel weer vergeten. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla zuchtte diep. Dit was al niet gemakkelijk, maar om haar eigen positie niet eens te weten... Ze ging een paar namen af in haar hoofd en legde ze voor bij de halfling. Er moest in ieder geval iemand met een hogere rang zijn dan zij. Niet dat het er tientallen waren, maar zeker een aantal. 
Duchess
Wereldberoemd



En de halfling had over geen van hen goed nieuws; de een was aan het vechten voor zijn leven in de ziekenboeg, de ander was gevonden - dood, en weer een ander was nog zoek. Na een flink aantal namen schoot hem ineens weer wat te binnen. 'Wacht. Jij geloof ik.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla keek hem even stil aan. 'Sorry, wat?' Dat kon ze niet goed gehoord hebben. Zelfs al was zij de hoogst gerangeerde officier, dan zou alsnog vrijwel niemand naar haar luisteren. Niemand vertrouwde haar. Elke dag kreeg ze daar de bevestiging van. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok een wenkbrauw op. 'Jij, geloof ik,' herhaalde hij zichzelf dan maar. Was dat zo gek? Natuurlijk, hij had ook wel gemerkt dat menig elf hier geen fan was van Dayla, maar dan nog? 'Is dat zo onverwacht dan?' vroeg hij voorzichtig. Kom maar met die preek, hij was gewoon nieuwsgierig. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla was er gewoon een beetje stil van. 'Ik... had anders gehoopt,' maakte ze ervan. Vooral omdat ze nu ineens veel meer verantwoordelijkheden had. Het zou tijdelijk zijn, natuurlijk, maar toch. 'En ik denk dat elke rekruut dat denkt zodra ze het realiseren.'
Duchess
Wereldberoemd



Faelar trok zijn schouders op. 'Het is nu eenmaal niet anders toch? Ik had ook liever gehad dat iedereen oké was en dat dit niet nodig was, maar dat is nu gewoon niet zo.' Nam niet weg dat het een klote-situatie was, maar hey. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla haalde diep adem. Het was waar, natuurlijk, maar het liet haar niet beter voelen. Ze hief de spreuken op van de deur en liep naar buiten. 'Laten we hopen dat zij daar ook zo over denken,' zei ze. Anders kon ze niets bereiken als interim en zou er alleen maar meer chaos uitbreken. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar knikte langzaam. 'Ik hoop het ook,' mompelde hij. Aan meer chaos en gedoe hadden ze niks nu. Maar niet iedereen was zo snugger zich dat te bedenken. Hij liep wederom maar weer gewoon achter Dayla aan; zij zou het allemaal wel weten nu.
Anoniem
Wereldberoemd



De dagen erna gingen als een waas voorbij. Als tijdelijk leider van de basis was Dayla verantwoordelijk voor alles, wat met een hoop stress kwam. De ziekenboeg moest georganiseerd zijn en genoeg voorraad hebben, de doden moesten geteld worden en brieven werden geschreven. Veel naar families van gevallen soldaten, maar ook een naar de koning zelf met een update van het vreselijke voorval en een verzoek. 
Hetgeen wat haar het meeste had verbaasd was het feit dat iedereen zowaar meewerkte. Misschien kwam het door de noodsituatie, misschien had ze wat vertrouwen gewonnen, misschien was het een combinatie van factoren, maar Dayla begon langzaamaan de boel (zover als dat kon) op de rails te krijgen. 
Dayla keek amper op van haar werk toen de bellen van de poort gingen. Het was niet het signaal voor een vijandelijke aanval, wat betekende dat er bezoek was. 'Kan jij kijken wat het is?' vroeg ze aan de halfling die bij haar in haar tijdelijke kantoor stond. Ze had niet Rayvon's kantoor willen gebruiken, dus had ze iets in elkaar gezet in een van de haast ongebruikte ruimtes zodat in ieder geval het kantoor in het hoofdgebouw bleef. Dan bleef er toch nog iets hetzelfde. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar had al die tijd - met uitgesproken tegenzin - aan Dayla zijde gestaan. Het had hem in eerste instantie wel een ego-boost gegeven dat ze hem blijkbaar nodig had, maar dat was van korte duur geweest. Hij had gehoopt dat hij zich nog iets van nuttig kon maken, maar het leek alsof hij een beetje alle vervelende klusjes kreeg. En dat snapte hij! Heel goed! Maar leuk was anders. 
Toen hij de bellen hoorde wist hij dan ook al hoe laat het was voor Dayla hem iets vragen kon. Desondanks wachtte hij braaf tot ze dat deed, voor hij naar buiten liep. Alsof het helpen zou! Hij wist nog altijd veel te weinig van de politiek en alles eromheen! Dacht hij. 
Zijn ogen niet van hun nieuwe gasten afhalend, antwoordde hij; 'Eh, ik denk toch dat je hier zelf wil zijn....'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla fronste en keek toen toch op. Werkelijk waar, kon ze alsnog zelf gaan kijken. Ze zuchtte even waarna maar naar buiten liep. En toen begreep ze het. Koning Tathron stond aan de poort. 
Ze had hem geschreven, dat klopte, maar ze had absoluut niet verwacht dat hij zelf naar de basis zou komen. Met een stevige pas liep ze naar de koning, waar ze hem traditioneel begroette. 'Majesteit, ik had geen bericht gekregen van uw komst,' zei ze. Want dat had ze niet. 
'Ik had ook geen bericht gestuurd,' antwoordde hij, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Dayla keek even terug naar Faelar, maar corrigeerde zichzelf snel. 'Ik heb verder geen tijd voor praatjes, ik roep een vergadering op.'
Juist ja. Oorlogskamer. Normaal gesproken waren dat de hoogste officieren. Nu zou de koning genoegen moeten hebben met Dayla en haar tijdelijke personal assistant. 
Duchess
Wereldberoemd



Faelar bleef ondertussen maar gewoon staan waar hij stond. Dit voelde niet als iets waar hij zich mee moest gaan bemoeien. Alles behalve zelfs. Dayla leek het onder controle te hebben, dat wilde hij niet verpesten. Niet als halfling zijnde en al helemaal niet als... Nou ja. Faelar zijnde. Hij zou zo wel van Dayla horen wat ze van hem verwachtte. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla zorgde ervoor dat alles zo goed mogelijk volgens protocol werd gevolgd, maar met zo weinig mensen ging dat niet optimaal. Zolang de paarden maar op stal stonden. Terwijl ze met de koning terug liep naar het hoofdgebouw, wenkte ze de halfling om ook te komen. Ironisch genoeg was hij momenteel haar meest vertrouwde persoon op deze basis. 
Duchess
Wereldberoemd



Wat Faelar precies had gedacht dat ze van hem verlangde, wist hij niet. Dit niet. Desondanks liep hij inderdaad maar met haar mee. Prima. Dayla wist wel wat ze deed! Hoopte hij! En anders was het haar eigenlijk schuld geweest. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste