Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Het was geen verrassing dat Ivy nog lag te slapen toen hij zijn ogen opende. Hij kon zich herinneren dat ze ontbijt hadden om tien uur, dus hij nam de tijd om zelf wakker te worden, ze hadden nog even. Ivy lag er altijd zo onschuldig bij als ze sliep, je kon zien hoe jong ze nog was als ze sliep. Ze leek volwassener als ze wakker was, serieuzer.
Toen hij besloot haar wakker te maken, hadden ze nog een uur. Hij wilde niet dat ze zich moest haasten, hij wist hoe vreselijk dat was als je nog vermoeid was. Hij streelde even wat haar uit haar gezicht en duwde een kus tegen haar wang, waarna hij ging zitten.
'Wakker worden, Iv. Het is tijd om de vriendin van je broer te ontmoeten.' zei hij zacht. Hij streelde door haar haar, wachtend tot ze haar ogen zou openen. Sasha had gelijk gehad, de genezing had haar inderdaad erg slaperig gemaakt. Nog niet eerder had hij haar zo vermoeid gezien, nog niet eerder had hij haar zo diep zien slapen. Het zag er lief uit, alsof ze lang niet meer geslapen had en eindelijk de tijd gevonden had dat wel te doen.
'Ik beloof dat je de hele middag in bed mag liggen als we weer terug zijn.' vertelde hij. Hij keek daar wel naar uit, hij was niet zo moe geweest als zij, maar zijn ochtenden bleven vermoeiend. Hij duwde nog enkele kusjes tegen haar schouder en stond toen op, waarna hij wat van zijn kleren uit haar kast pakte en een laatste blik op Ivy wierp. Hij ging er niet vanuit dat ze heel snel uit bed zou komen, maar sinds hij haar vrij vroeg wakker gemaakt had, was dat ook niet nodig.
'Ik ga douchen, ik zal wel snel zijn, dan kun jij daarna nog douchen als je dat wilt.' hij glimlachte even en verdween toen in de badkamer. Hij draaide de kraan open en keek even in de spiegel, het was geen verrassing dat hij er ook vandaag wat vermoeid uit zag. Het had erger gekund, het zou waarschijnlijk over een uurtje wel weer wegtrekken. Hij kleedde zich uit en legde zijn kleren in de hoek, waarna hij onder de douche stapte en zijn shampoo zocht. Zijn shampoo lag natuurlijk weer verstopt achter haar flesjes, maar dat was hij ondertussen al wel gewend. Hij smeerde de shampoo in zijn haar en spoelde het vervolgens weer uit.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte een vermoeid geluidje toen Oliver haar wakker maakte en ze een kus op haar wang kreeg gedrukt. "Moet ik?" Mompelde ze even. Ze was echt nog moe, en dat allemaal door dat healen. Ze knipperde slaperig met haar ogen en een glimlach verspreidde zich langzaam over haar gezicht. Kon ze elke ochtend zo wakker gemaakt worden? Al snel trok ze het deken weer beter over haar en gaapte, niet willend op te staan. "Hmmmpfff" fluisterde ze zachtjes, waarna ze haar ogen weer sloot. Ze stak haar hand uit en maakte een wegwuivend gebaar ermee. "Nog 5 minuutjes" mompelde ze, waarna ze weer bijna in slaap viel. Ze hoorde hem zeggen dat hij ging douchen en knikte vaagjes, waardoor het deken wat verschoof. De deur van de badkamer ging open en weer dicht. Ivy bleef nog vijftien minuutjes liggen totdat ze zichzelf dwong om echt wakker te worden. Ze gaapte zachtjes en haalde een hand door haar haren die alle kanten uitstond. Ze glipte het bed uit en liep naar de kleerkast. Wat zou ze eens dragen? Liefst iets dat echt goed zat, gemakkelijk. Ze nam de eerste lichtroze sweater die ze kon vinden. Dat was toch nog goed genoeg om te gaan ontbijten he? "Ollie?" Ze klopte zachtjes op de deur. "Ik kom even mijn tanden poetsen" Ze glipte binnen en schonk hem een glimlachje. "Sorry" mompelde ze terwijl ze naar de wastafel liep en een nieuwe tube tandpasta open peuterde. Ze zou na hem wel douchen. Ze gaapte even en maakte een gek gezicht in de spiegel. Argh, ze deed vreemde dingen wanneer ze zo moe was. Ivy zuchtte even opgelucht toen ze zag dat ze geen wallen had. Gelukkig. "He, Ollie, zeg je het als je shampoo of douchegel bijna op is? Dan koop ik er wel nieuwe" Ze liep weer naar buiten.

Account verwijderd

schreef:
Toen hij besloot dat hij wel lang genoeg onder de douche gestaan had, kwam Ivy binnen. Hij keek even langs het douchegordijn en een glimlach kon hij niet onderdrukken, ze zag er nog slaperiger uit dan hij. Normaal gesproken leek ze zo fit in de ochtend, maar vandaag was dat ver te zoeken.
Hij knikte slechts toen ze hem vertelde dat hij het moest zeggen als zijn shampoo of douchegel op was, niet dat hij dat zou doen. Er mankeerde hem niks, hij kon best zijn eigen spullen halen. Misschien dat hij het zou vragen als ze toch naar de winkel ging, maar hij zou haar niet laten gaan als hij dat ook prima zelf kon. Hij gaapte en draaide toen de kraan dicht, waarna hij zich afdroogde en weer in zijn kleren schoot. Hij liep de slaapkamer in en keek even naar Ivy, waarna hij lachte. Hij vroeg zich af of hij er ook zo uitzag als hij moe was, waarschijnlijk wel. Maar iedereen was al van hem gewend dat hij er zo uitzag elke ochtend.
'Je ziet er schattig uit als je slaperig bent.' merkte hij op, waarna hij zijn armen om haar middel liet glijden en een zachte kus tegen haar lippen duwde. De slaperigheid maakte haar zo jong, ze had een soort kinderlijke uitdrukking op haar gezicht staan. Voorlopig zou hij dit niet meer zien, hij ging er vanuit dat Ivy al vroeg weer zou vertrekken. Hij wist dat hij tegelijk met haar moest opstaan, hij moest klaar staan als er iets gebeurde, maar ze zou waarschijnlijk te druk zijn met wat ze die dag moest doen.
'Ik laat Baylor wel uit, dan kunnen we gaan als jij klaar bent met douchen.' hij liet haar weer los en duwde de deur open, waarna hij met Baylor de gang op liep. Baylor luisterde vrij goed, hij hoefde niet op de hond te letten. Ergens onderweg kwam hij een paar mensen tegen, maar hij had ze nog niet eerder gezien en begroette ze dus alleen. Eenmaal buiten rende Baylor vrolijk rond, waardoor hij alleen maar stil hoefde te blijven staan en te wachten tot Baylor klaar was. De frisse lucht deed hem goed, hij voelde zich altijd weer wakkerder worden.
Een minuut of twintig later liep hij weer door de gangen, terug naar Ivy's kamer. Hij opende de deur en liep achter Baylor naar binnen, ze hoefden zich nog niet te haasten. Hij wist niet waar ze afgesproken hadden, maar hij wist zeker dat Alistair niet heel ver weg af zou spreken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaapte even en schudde haar hoofd. "Ik zie er vreselijk uit, dat is nog iets anders dan schattig" lachte ze. Ze stond op haar tenen en drukte een kusje terug. Ivy glimlachte naar hem en gaf hem een knuffel. "Geniet maar van dit zeldzame moment, het moment dat ik eens een groter ochtendhumeur heb dan jij" Ze stak triomfantelijk haar handen in de lucht en knikte even. "Sure, is goed" Ze glimlachte even en keek de twee na. Baylor was in theorie haar hond, maar ze zag het meer als een gezamelijke hond. Baylor was dol op Oliver, en Oliver hoogstwaarschijnlijk ook op de hond. Ivy trippelde naar de douche en zette het water een beetje warmer, waardoor er een boel dampen opstegen van de douche. Ze genoot van douches, het maakte haar altijd wakker. Na het douchen droogde ze haar haren zorgvuldig, en deed haar dagelijkse ochtendritueel. Ze stak haar haar nog in een slordige dot en deed haar geripte jeans aan en lichtroze pull. Ze gingen nou niet bepaald veel wandelen en ze wou een goede eerste indruk maken bij Alistairs nieuwe vriendin, dus zou ze hakken aandoen? Ivy fronste even en zorgde ervoor dat ze er casual, maar toch ook classy uitzag. Ze vond de eerste indruk wel nog belangrijk. Meeste mensen zouden zeggen dat je niet op een eerste indruk mocht afgaan, maar niemand kon ontkennen dat het niet belangrijk was. Het zorgde ervoor hoe een persoon over je dacht en of hij of zij je wou leren kennen of niet. Ze gaapte even en kleedde haar om. Toen ze weer naar buiten liep, zag ze Oliver staan. "He daar, ken ik jou?" grapte ze even terwijl ze naar hem toe liep en haar armen om hem heen sloeg. "Ivy glimlachte breed en drukte een kus op zijn lippen. "Hoe was het wandelen?"

IVY'S DAILY LOOK HEHE:

Zie de eerste roze sweater

Account verwijderd

schreef:
Heel even keek hij om zich heen, maar hij zag al gauw dat Ivy nog bezig was in de badkamer. Hij had niet anders verwacht, hij was maar een minuut of twintig weggeweest en daarnaast was Ivy's ochtendritueel gewoon niet zo kort als dat van hem. Dat was niet erg, hij begreep dat ze tijd wilde besteden aan haar uiterlijk, al helemaal vandaag. Hij zag haar net zo graag met make-up als zonder, maar ze wilde natuurlijk een goede indruk op haar broers vriendin maken.
Baylor sprong op bed toen Ivy de badkamer uit kwam lopen en hij lachte even, het was maar goed dat Ivy het niet erg vond dat Baylor op bed sliep. Hij liet zijn blik even over haar heen glijden, wat resulteerde in dezelfde gedachte die hij altijd had als hij haar bekeek, Ivy was erg mooi.
'Ik denk dat Baylor zich wel vermaakt heeft.' vertelde hij. Baylor leek zich altijd te vermaken, hij zwaaide altijd met zijn staart en rende altijd met zijn tong uit zijn bek. Of honden echt emoties hadden was voor hem een raadsel, maar hij wist zeker dat Baylor vrolijk te noemen was als ze dat wel hadden.
'Je ziet er mooi uit vandaag.' hij liet zijn op haar heupen rusten en bekeek haar gezicht even, waarna een lichte glimlach op zijn gezicht verscheen. Ivy dacht dat het tegenviel, dat ze zo mooi niet was, hij wist wel beter. Hij was een man, hij zou heus niet liegen over wat hij mooi vond en wat niet. Hij was vrij direct, als hij haar mooi vond, zou hij dat ook niet achterhouden. Heel even keek hij naar zijn horloge, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde en haar losliet.
'Tijd voor jou om indruk te maken op de vriendin van je broer.' hij bond zijn haren vast en pakte vervolgens hun jassen. Hij gaf Ivy haar jas aan en trok vervolgens zijn jas aan, waarna hij de deur voor Ivy openhield. Vandaag was hun laatste dag samen en hij voelde zich er een beetje vreemd bij, maar dat sprak hij nu niet uit. Ze konden het er morgenochtend nog over hebben, dan was het pas zo ver. Voor nu wilde hij gewoon genieten van haar aanwezigheid en hun vrije dag samen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen ze Baylor zag rennen over het bed en grijnste. "Wel, hij is alleszins nog niet moe" lachte ze. Baylor kroop onder de dekens en natuurlijk vond hij geen weg meer ervanonder uit. Ze lachte en hield het deken wat omhoog, waarna Baylor een seconde later weer op de grond sprong. Ivy glimlachte toen hij dat zei en drukte een kus op zijn lippen. "Wel, ik mag er niet slecht uitzien als ik iemand nieuw ga ontmoeten he?" Ze keek mee op zijn horloge en zuchtte even. "Okey, ik hoop echt dat ik niets ongelooflijk onhandigs doe" kreunde Ivy even, waarna ze even een nerveus rondje draaide. Ivy kwam even aan haar dot, en besloot maar om haar haren toch los te laten. Ze had haar haar liever vrij, om het maar te zeggen. Ze nam haar jas van hem aan en bedankte hem vrolijk. Ze lachte toe, Baylor naar buiten mrobeerde te raken en smeet zijn speeltje in de hoek, waarna hij direct ermee begon te spelen. "Ik denk dat Baylor iets te veel uit aijn dak gaat als hij al dat eten ruikt daar" glimlachte Ivy. Ze deed haar jas aan en wachtte op Oliver'. "Het is echt niet ver, dus ik denk niet dat we met een taxi moeten gaan" zei ze hem nog. Onderweg kwamen ze nog Suzan tegen. "Goodmorning jullie twee" glimlachte ze breed. Ivy trok een wenkbrauw op. Die was ook enorm goed gezind. "Morning" Suzan keek hen raar aan. "Hoort Oliver niet nog in bed te liggen?" Ivy lachte even. "We hebben ontbijt met Alistair en zijn nieuwe vriendin" Suzan knikte even begrijpend. "Oh I get it, we gaan jullie missen aan de ontbijttafel, al ben ik er zeker van dat mijn broer zal willen roddelen" grapte Suzan nog. Ivy rolde met haar ogen en glimlachte. "Maar we moeten nu echt gaan, tot vanavond he?" Ze zwaaide nog vlug even.

Account verwijderd

schreef:
Zijn blik gleed even naar Baylor, Baylor leek alleen moe te zijn als ze heel erg lang gewandeld hadden of als ze hem expres moe probeerden te maken. Het was een vrij energieke hond, dat paste wel bij Ivy. Hij rolde even lachend met zijn ogen toen Ivy de hond onder de dekens vandaan hielp, soms was de hond wel een beetje onhandig.
'Je ziet er nooit slecht uit, Iv.' in de afgelopen maanden had hij niet één keer gedacht dat ze niet zo goed uit zag, zelfs als ze moe was zag ze mooi uit. Het was anders, maar zeker niet lelijk. Mooie mensen konden gewoon niet verhullen dat ze mooi waren, het was aangeboren. Als je mooi was, was je nu eenmaal mooi. Ivy was mooi, dus dat zou ze ook zijn als ze moe, verdriet, vrolijk of boos was.
'Jij kunt lopen op die dingen?' vroeg hij, gebaren naar haar schoenen. Hij kon zich niet voorstellen dat vrouwen op de dunne punten van hun hakken konden lopen, niet lang in elk geval. Hij was blij dat mannen dat soort dingen niet hoefden te dragen, het zou waarschijnlijk een drama worden. Hij vond het wel mooi, maar het was voor hem nog altijd een raadsel hoe vrouwen het voor elkaar kregen daar kilometers op te lopen. Hij keek naar de hakken terwijl ze liepen, maar keek op toen ze Suzan tegenkwamen. Suzan was verdacht vrolijk vandaag. Hij had inderdaad nog in bed moeten liggen als ze nergens heen hadden gemoeten, dan had Ivy hem nooit zo vroeg wakker hoeven maken.
'Misschien hebben Jules en Suzan ook eens samen gedoucht vanmorgen.' grapte hij zacht toen hij dacht dat Suzan net buiten bereik was. Hij keek even om naar de vrouw en liep toen door, het kon best. Hij volgde Ivy maar gewoon, hij had geen idee waar ze moesten zijn.
Ivy had gelijk gehad, het was helemaal niet zo ver lopen. Hij begreep niet waarom ze er nog niet eerder ontbeten hadden, het was niet ver en het zag er best leuk uit. Hij opende de deur voor Ivy en keek even door de kleine ruimte. Hij zag Alistair en zijn vriendin al snel zitten, ze waren niet te missen. Ze leken hen niet direct op te merken, ze leken vrij druk met elkaar.

Account verwijderd

schreef:
Ivy bloosde en haalde een hand door haar haren. "Ehe" mompelde ze met een brede glimlach. Tegenspreken zou niet helpen, dat wist ze al uit ervaring. En ze had beloofd aan hem dat ze haar best zou doen om wat zelfzekerder te zijn, dus dat deed ze ook. Ivy hief haar voet wat open keek naar de hakken. "Ehmmm ja, Ollie, het is heus niet zo moeilijk" lachte ze om zijn gezichtsuitdrukking. Ze ging weer normaal gaan staan. "Ik heb al veel geoefend, ik denk dat het zelfs nog lukt als ik mijn gave gebruik, maar dan gaan ze een klein beetje minder lang mee" Ze lachte even en drukte een kus op zijn wang. "Waarom? Wil je ook een paar?" Grapte ze. Ivy schoot in de lach toen hij naar haar benen bleef kijken terwijl ze liepen en gaf hem een stoot. "Ja, ik weet dat er ik langer uitzie met die hakken, dat moet je niet zo duidelijk maken" grinnikte ze vrolijk. Ze liepen naar buiten en Ivy trok een wenkbrauw op. "Hmmm, misschien wel ja, heb ik ook iets om hen mee te plagen" merkte ze op. Ivy liep naar binnen en drukte een kus op Olivers lippen omdat hij de deur voor haar openhield. Hij wist dat ze prima in staat was om dat zelf te doen, maar het was altijd een lief gebaar. Ivy was er dol op, ze was dol op hem. Al snel zag ze de twee zitten en liep op het tafeltje af. Alistair veerde recht en grijnste breed. "Lil' sis" Ivy lachte even en gaf haar broer een snelle knuffel. "Oliver, alles goed?" Alistair knikte even en glimlachte vriendelijk. Ivy keek naar zijn vriendin en glimlachte even onzeker. "He, ik ben Ivy" De vrouw stond op en liep naar haar toe, waarna ze twee kussen op haar wang drukte. "He Ivy, je broer heeft veel over je vertelt, ik ben Erin" Ivy moest toegeven, haar broer had een goede smaak voor vrouwen. Zijn nieuwe vriendin was knap. Erins ogen gleden door naar Oliver en ze glimlachte. "En dit is je vriend veronderstel ik?"

Account verwijderd

schreef:

Dit zie ik btw als Erin hehe

Account verwijderd

schreef:
Alistair keek vrolijk, dat was in elk geval een goed teken. Hij had de man nog nooit anders zien kijken dan vrolijk, hoewel hij zeker wist dat dat slechts een soort schijn was. Het was onmogelijk voor de man om zich zo goed te voelen na jaren in de bende, het was gewoon niet mogelijk. Misschien hield hij de schijn op omdat hij Ivy niet ongerust wilde maken, misschien kwam Ivy gewoon op de goede momenten.
'Prima.' beantwoordde hij Alistair's vraag. Hij glimlachte even naar de man en liet zijn blik toen weer even naar Ivy glijden. Ivy leek zo onzeker tegenover de vriendin van haar broer, bijna alsof ze ervan uitging dat de vrouw haar niet zou mogen. Hij raakte even Ivy's hand aan en bekeek toen de vrouw die zich voorstelde als Erin. Hij kon zich niet herinneren dat Ivy haar naam eens genoemd had, maar misschien was het het gewoon vergeten.
'Ja, Oliver. Leuk je te ontmoeten.' hij glimlachte even vriendelijk naar haar en bekeek haar kort. Het was geen lelijke vrouw, helemaal niet. Maar het was niet zijn type, hij vond haar lang niet zo mooi als dat hij Ivy vond. Misschien kwam dat ook wel gewoon door zijn liefde voor Ivy, liefde maakte inderdaad blind. Het nam niet weg dat hij blij was voor Alistair, een vriendin zou hem zeker goed doen.
'Ga zitten, ik ga bijna dood van de honger.' grapte Alistair, waarna hij weer ging zitten en Erin naast hem op de stoel ging zitten. Hij keek even naar Ivy en glimlachte bemoedigend, waarna hij ook ging zitten en de kaart aan Ivy gaf. Ze wist waarschijnlijk al wel wat ze wilde hebben, maar het kon geen kwaad om haar de kaart te geven. Hij las de verschillende gerechten, ze hadden een hoop. Dat hij geen ochtendmens was, betekende niet dat hij niet kon eten in de ochtend. Hij zou zich wel inhouden, ze konden op het instituut nog altijd wat halen als dat nodig was. Heel lang had hij echter niet om over dat idee na te denken, er kwam al snel iemand aan om hun bestelling op te nemen. Hij ging gewoon voor een simpele sandwich met flink wat beleg. Het bleef een restaurantje, hij kon niet gewoon een stel boterhammen bestellen.
'Jullie werken allebei op het instituut, toch?' vroeg Erin, om de stilte tegen te gaan. Hij keek even naar haar en knikte toen, Alistair had haar al wat dingen verteld, dat was wel duidelijk.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen ze Olivers hand tegen de hare voelde en herstelde zich vlug. Ze was meestal best wel zelfzeker bij nieuwe mensen en sociaal, maar het was nogal stresseren omdat het Alistairs nieuwe vriendin was. Als zij haar niet zou mogen, had ze best wel een probleem. Ivy rechtte haar rug lichtjes en lachte om Alistair. "Jezus, wat is dat met mannen en eten?" lachte ze even. Erin gniffelde. "Ik geef je geen ongelijk, volgens mij zou een vrouw veel meer besparen als er geen man was die de hele koelkast leeg at" Ze gaf Alistair een por en Ivy trok een verbaasde wenkbrauw op. "Oh, jullie wonen al samen?" Ze liet haar blik verbaasd naar Alistair glijden. Wel, dat was al heel vroeg. "Yep, ik had een huisgenoot nodig om de huur mee te betalen en ik heb wel een heel erg knappe huisgenoot gekregen" lachte Erin even. Ivy schoot in de lach. "Wat zal ik zeggen, iedereen van onze familie is veel te aantrekkelijk" grapte Alistair, waardoor Ivy met haar ogen rolde. Ivy nam de eetkaart aan van Oliver en glimlachte. Ze dacht even na en wachtte tot er iemand kwam om de bestellingen op te nemen. "Pancakes met rode vruchten en een koffie met zes suikertjes alsjeblieft" De vrouw keek haar even vreemd aan maar ging al snel door met de andere bestellingen. Eenmaal ze weg was, schoot Alistair in de lach. "Wow, misschien moet je voortaan je eigen suikerklontjes meedoen Iv" lachte hij. Ivy maakte even een geluidje. "Kom op, zo vreemd is het niet, en ik heb mijn energie nodig" Ivy luisterde naar wat Erin vroeg en knikte. "Yep, en morgen gaan we op missie" knikte Ivy even. Alistair fronste even. "Ivy, blijf je niet beter thuis? I mean.." Ze maakte een geluidje. "Alistair, ik ben geen porseleinen popje, ik kan prima voor mezelf zorgen" protesteerde ze zachtjes. Haar broer deed even zijn mond open, maar Erin legde haar arm op zijn pols. Ivy glimlachte dankbaar naar Erin. "En hoe kennen jij en Oliver elkaar?" Vroeg Erin nieuwsgierig.

Account verwijderd

schreef:
Even lachte hij om het gesprek tussen Erin en Ivy over eten, ze konden er weinig aan doen dat ze zo veel moesten eten. Hij ging er vanuit dat Alistair nog steeds trainde en hij werd elke dag weer afgemat, dat eten was gewoon nodig om dat allemaal vol te houden. Daarnaast hadden mannen over het algemeen gewoon meer nodig dan vrouwen, waardoor zij over het algemeen gewoon als grote eters gezien werden.
Het gala was nog niet zo lang geleden, dus het verraste hem dat de twee al samen woonden. Er was niets mis mee, het was gewoon snel. Niet dat hij nu in de positie was daar iets over te zeggen, het had ook niet zo heel erg lang geduurd voor hij elke nacht bij Ivy sliep. Ze woonden officieel niet samen, maar dat deden ze natuurlijk wel. Al zijn spullen lagen bij haar, zijn kamer bezocht hij niet meer.
Voor normale mensen was haar bestelling misschien raar, maar hij was het wel gewend. Hij wist dat ze het nodig had voor haar gave, wat hem betreft at ze twintig suikerklontjes als ze dat nodig had. Al helemaal voor de missie, want daar bleef hij niet volledig gerust op. Haar broer duidelijk ook niet, maar hij besloot niet op het onderwerp door te gaan, nu was niet de tijd om het daarover te hebben.
'We zitten in hetzelfde team.' beantwoordde hij Erin's vraag, waarna hij even glimlachte. Er waren vast mensen die dat een nadeel vonden, maar dat vond hij helemaal niet. Tot nu toe vond hij het wel fijn dat ze zo veel samen waren.
'Dus jullie waren geteamzoned.' lachte Erin vrolijk, waarna hij ook in de lach schoot. Hij had het nog niet eerder zo bekeken, dat ze in hetzelfde team gezeten hadden, had hem niet direct tegengehouden om een relatie met haar te beginnen.
'Maar ik hoorde van Alistair dat jullie nog helemaal niet zo lang samen zijn. Jullie zien er wel uit alsof jullie al eeuwen samen zijn.' merkte Erin op. Het was niet echt de eerste keer dat ze zoiets hoorden, zo'n zelfde opmerkingen hadden ze al vaker gekregen. Alistair lachte om die opmerking en liet zijn arm om Erin glijden, waarna Erin een brede glimlach aan Alistair schonk. Ze leken echt verliefd. Hij keek even op toen ze met het eten aankwamen en begon toen aan het brood, hij moest toegeven dat hij ook wel honger had.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte breed en luisterde naar het gesprek. Nu ze er beter over nadacht, vond ze het niet zo raar dat Alistair meteen wou samenwonen met iemand. Hij wou altijd vlug samenwonen en zich settelen. Het was gewoon zijn ding.Ze snapte hem wel. Alistair was iemand die echt enorm verlangde naar een vaste plek. Ivy lachte toen Erin zei dat ze geteamzoned waren en ze gaf Oliver een por. Ivy bloosde lichtjes toen Erin zei dat het leek alsof ze al eeuwen samen waren. Veel mensen zeiden dat over hen. Het was gewoon iets dat er altijd al was geweest, al van toen ze elkaar een week kenden. Ze voelde zich op haar gemak bij Oliver, alsof hij een vriend was die ze al heel haar leven lang kende. Ivy keek nieuwsgierig naar Erin, ze snapte wat Alistair in haar zag. Ze was knap, vriendelijk, grappig,... Goedgekeurd door de kleine zus dus. Ivy glimlachte nog breder toen het eten aankwam en nam een slok koffie, waarna ze een opgelucht geluidje maakte. "Oh koffie, mijn enige ware liefde" grapte ze. Ivy nam nog een slokje en keek tevreden naar haar pancakes. Alistair had natuurlijk weer eens een full English breakfast gekozen, typisch hem. Zolang er vlees bijzat, was het goed voor hem. Erin had hetzelfde gekozen als Ivy had gedaan, wat haar nog een extra punt opleverde. Ivy glimlachte en nam een hapje. "Mhhh, dit is echt wel goed" Ze knikte goedkeurend en wiebelde even op haar stoel. "Dus Erin, wat doe jij voor werk?" Ivy keek haar nieuwsgierig aan en Erin glimlachte. "Wel, ik ben verantwoordelijk voor de valse paspoorten en documenten die de overheid zo hard nodig heeft" Ivy keek verrast naar haar. "Oh, wacht, ken je zo mijn broer?" Ah, dus ze kenden elkaar al langer dan het gala? Dat verklaarde zo veel. Erin knikte even en Ivy glimlachte. "Wat zijn jullie van plan te doen eenmaal jullie uit het instituut zijn?" vroeg Erin nieuwsgierig.

Account verwijderd

schreef:
Erin leek Ivy wel te mogen, of ze moest een behoorlijk goede actrice zijn. Hij had ook niet anders verwacht, het was zo gemakkelijk om Ivy te mogen. Ze maakte het nooit ongemakkelijk en was vrijwel altijd vrolijk, waardoor je je altijd goed voelde in haar aanwezigheid. Hij had zich niet helemaal op zijn gemak gevoeld toen hij hier aangekomen was, maar Ivy had dat gevoel al snel laten verdwijnen.
'Dat zal ik onthouden.' zei hij lachend toen Ivy beweerde dat koffie haar enige ware liefde was. Hij wist wel dat ze van koffie hield, dat deed hij ook. Er waren genoeg nachten en ochtenden geweest waarin koffie het enige was wat hem nog op de been hield. Hij sliep hier een stuk meer dan in de bende, dus dronk hij ook minder koffie, maar koffie bleef altijd belangrijk in zijn leven.
Heel even keek hij naar Ivy, ze hadden het niet echt gehad over wat hun plan was. Hij was er nooit over begonnen, wetende dat dat misschien nog wat te vroeg was. Hij wist heel goed wat hij wilde met zijn leven, maar hij moest dat natuurlijk op haar afstemmen.
'Of misschien hebben jullie helemaal geen plan, dat kan natuurlijk ook. Jullie kunnen het natuurlijk ook gewoon tegen die tijd bekijken.' zei Erin snel, waarna hij weer een hap van zijn eten nam. Hij wist niet zeker hoe Ivy over haar toekomst dacht, of ze ooit ergens wilde blijven, of dat ze kinderen wilde, ze hadden het er gewoon niet over gehad. Dat betekende niet dat hij dat niet allemaal met haar wilde, maar hij wilde haar niet direct afschrikken.
'Wat zijn jullie plannen?' vroeg hij, zij hadden waarschijnlijk wel plannen. Alistair was ouder dan dat hij was, hoewel je dat niet direct aan hem zag.
'Nou ja, we kijken nog een beetje hoor. Maar als het alles goed gaat, willen we wel graag trouwen. Over kinderen ben ik nog niet zo zeker, maar daar komen we vast wel uit.' vertelde Erin enthousiast. Hij knikte, niet iedereen wilde kinderen. Hij kende Alistair niet goed genoeg om te weten of hij graag kinderen wilde, het waren zijn zaken ook niet echt.

Account verwijderd

schreef:
Ivy schonk hem een blik. "Ha, doe maar niet alsof jij geen relatie hebt met mijn bed" Ze trok even een uitdagende wenkbrauw op naar hem en glimlachte. Ivy had gewoon haar dagelijkse portie koffie nodif om de dag te kunnen overleven. Het gaf haar altijd een enorme boost, de energie om door te gaan. Ivy ontmoette zijn blik en glimlachte verlegen. Ze hadden het er nog niet echt over gehad. Ivy wou wel graag trouwen en kinderen krijgen, maar ze wist niet hoe ze zou stoppen met het instituut. Het gaf haar al stress wanneer ze eraan dacht. Wat zou ze doen als ze hier weg was? Ze had geen idee.. Het geluk had ze wel aan haar kant staan. Door haar gave had ze een volledige cursus binnen het uur helemaal geleerd en kende ze het volledig uit haar hoofd. Dus in feite kon ze nog een heleboel richtingen uit hierna. Maar wat als het bleek als ze er niet goed in was, het gewone leven. Het was nu niet alsof ze met 'normale mensen' omging in het instituut. Zij hadden allemaal gaves, dat lag een beetje anders als ze weg zou gaan. Ivy keek naar Erin. Ze had zover Ivy wist, geen speciale gave. Ivy luisterde naar wat ze verteldzen. Ivy prikte in een aardbei en gaf nog een framboos aan Oliver. Ze had niet zo'n super honger, nog steeds door de stress, maar het gesprek leidde haar een beetje af van haar gedachten. Ze knikte even en glimlachte subtiel naar Alistair. Ze wisten allebei wel dat hij dol was op kinderen

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld