schreef:
Hij mompelde instemmend. Hij hamerde er inderdaad een beetje op dat ze haar sproetjes niet mocht bedekken. Het was niet alleen omdat hij ze leuk vond, maar ook omdat ze er zelf onzeker over was. Ze mocht wel inzien dat ze er niet onzeker over hoefde te zijn, het waren maar sproetjes. Dat mensen er vroeger moeilijk over gedaan hadden, was wat hem betreft achterlijk.
'Nee, blijf maar gewoon zoals je nu bent. Je bent mooi zoals je nu bent.' Hij had een heleboel verschillende vrouwen gezien. Klein, groot, gespierd, niet gespierd. Hij prefereerde het lichaam dat Lily nu had. Ze was niet afgetraind, maar wel in vorm. Hij vond haar heel mooi. Ze hoefde niet extra te gaan trainen, ze was goed zoals ze nu was.
Een klein beetje schuldig keek hij naar Lily toen ze duidelijk aangaf dat ze het niet leuk vond dat hij zich er zo over voelde. Als het aan Lily lag, zouden ze waarschijnlijk de hele dag zoenen in het openbaar. Van haar mocht de hele wereld weten dat ze samen waren, ondanks dat hij zo zijn gebreken had.
'Op alle andere plaatsen wel,' knikte hij. Het was niet haar kus waar hij moeite mee had. Evenmin dat anderen hen zag. Er waren slechts enkele mensen die hij graag op afstand hield, zeker van haar. Bewust en onbewust probeerde hij Lily altijd te beschermen.
Hij knikte toen ze hem plaagde. Dat deed hij graag. Voor haar was het waarschijnlijk anders, zij wist al lang hoe alles voelde en was. Dat wist hij niet. Hij wist niet wat het was om bij iemand te zijn die je veranderde op een positieve manier. Iemand die je blij maakte.
In eerste instantie wilde hij Lily tegenspreken, maar hij slikte zijn woorden in en koos ervoor niet te reageren. Het ging zo goed, hij wilde geen discussie veroorzaken. Een beetje verbaasd keek hij naar Lily toen ze hem vroeg of ze bij hem kon zitten. Lily kreeg hoofdpijn als ze achteraan zat, net zoals hij hoofdpijn kreeg als hij vooraan zat.
'Nee, je mag altijd bij mij zitten, maar ik dacht dat je dat niet fijn vond?' vroeg hij. Zijn blik gleed even naar de klok. Hij had nog wel tijd voor een sigaret, maar hij betwijfelde of hij er ook een zou moeten gaan roken. Waarschijnlijk zou hij het ook wel volhouden tot de speeches voorbij waren, toch?
Hij mompelde instemmend. Hij hamerde er inderdaad een beetje op dat ze haar sproetjes niet mocht bedekken. Het was niet alleen omdat hij ze leuk vond, maar ook omdat ze er zelf onzeker over was. Ze mocht wel inzien dat ze er niet onzeker over hoefde te zijn, het waren maar sproetjes. Dat mensen er vroeger moeilijk over gedaan hadden, was wat hem betreft achterlijk.
'Nee, blijf maar gewoon zoals je nu bent. Je bent mooi zoals je nu bent.' Hij had een heleboel verschillende vrouwen gezien. Klein, groot, gespierd, niet gespierd. Hij prefereerde het lichaam dat Lily nu had. Ze was niet afgetraind, maar wel in vorm. Hij vond haar heel mooi. Ze hoefde niet extra te gaan trainen, ze was goed zoals ze nu was.
Een klein beetje schuldig keek hij naar Lily toen ze duidelijk aangaf dat ze het niet leuk vond dat hij zich er zo over voelde. Als het aan Lily lag, zouden ze waarschijnlijk de hele dag zoenen in het openbaar. Van haar mocht de hele wereld weten dat ze samen waren, ondanks dat hij zo zijn gebreken had.
'Op alle andere plaatsen wel,' knikte hij. Het was niet haar kus waar hij moeite mee had. Evenmin dat anderen hen zag. Er waren slechts enkele mensen die hij graag op afstand hield, zeker van haar. Bewust en onbewust probeerde hij Lily altijd te beschermen.
Hij knikte toen ze hem plaagde. Dat deed hij graag. Voor haar was het waarschijnlijk anders, zij wist al lang hoe alles voelde en was. Dat wist hij niet. Hij wist niet wat het was om bij iemand te zijn die je veranderde op een positieve manier. Iemand die je blij maakte.
In eerste instantie wilde hij Lily tegenspreken, maar hij slikte zijn woorden in en koos ervoor niet te reageren. Het ging zo goed, hij wilde geen discussie veroorzaken. Een beetje verbaasd keek hij naar Lily toen ze hem vroeg of ze bij hem kon zitten. Lily kreeg hoofdpijn als ze achteraan zat, net zoals hij hoofdpijn kreeg als hij vooraan zat.
'Nee, je mag altijd bij mij zitten, maar ik dacht dat je dat niet fijn vond?' vroeg hij. Zijn blik gleed even naar de klok. Hij had nog wel tijd voor een sigaret, maar hij betwijfelde of hij er ook een zou moeten gaan roken. Waarschijnlijk zou hij het ook wel volhouden tot de speeches voorbij waren, toch?



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 

