Forum

Na een reis, die naar Drains gevoel nog steeds veel te lang duurde, stapte hij uit en pakte de bus naar het ziekenhuis. Jammer genoeg moest hij wel vijf minuten op de bus wachten, maar al bij al zou het hem toch minder tijd kosten om vijf minuten te wachten en vervolgens de bus te pakken, dan wanneer hij het helemaal zou gaan lopen, had hij uitgerekend.

Toen hij de naam van zijn zusje doorgaf, werd hij naar de intensive care verwezen, waar hij eindelijk zijn moeder zag. Zijn vader zat op een van de stoeltjes met een bekertje in zijn hand.

'Eindelijk! Daar ben je.' Drain rolde inwendig om de ontzettend irritante stem van zijn moeder. 

'Waar is ze, mag ik naar binnen?' Drain nam niet eens de moeite om een van zijn ouders te groeten. Het nare gevoel in zijn buik had zich verspreid en zijn hele lichaam voelde nu naar. Hij wilde verdomme weten wat er met Amyle was!

'Ook hallo, Drain,' zei zijn moeder geërgerd en hij rolde dit keer echt met zijn ogen.

'Ja, hou maar op met dat ge-Drain en zeg wat er met Amyle is.' De ogen van zijn moeder vernauwden zich en Drain vroeg zich af of ze zou flippen, maar ze bedacht zich kennelijk.

'Nou, ze heeft een ongeluk gehad. De dokter heeft nog niet heel veel losgelaten. Alleen dat het ernstig was. Maar vind je het heel erg gek? Heb je gezien hoe het kind er uit ziet? Piercings en haar haren waren paars!' Zijn moeder maakte grootse gebaren met haar armen en Drain kon zich niet langer inhouden.

'Vind je het gek? Vind je het gek? Bedoel je nou dat ze het heeft uitgelokt, omdat ze er niet uitziet als jij?' Drain spuugde de woorden uit. Hij wilde verder gaan, maar zag een dokter uit de deur komen en hij snelde erheen. 'Wat is er met Amyle? Mijn zusje ligt hier ergens en ik wil weten wat er is!' Hij klonk niet rustig, maar hij maakte ook geen aanstalten om de man iets aan te doen, dus Drain hoopte dat hij zou meewerken.

'Amyle Milay?' Drain knikte. 'Juist. Ik wilde het net aan uw ouders vertellen, meneer Milay. Dus als u opzij zou willen gaan en erbij wilt komen staan, dan hoef ik het maar één keer te vertellen.' Hoewel de man geen zachte woorden gebruikte, was hij wel vriendelijk en Drain ging zonder morren aan de kant.

'Eindelijk!' Zijn moeder ging bij de dokter staan en nu kwam ook Drains vader overeind.

'Mevrouw Milay heeft een auto-ongeluk gehad doordat ze het ontzettend benauwd kreeg. Ze raakte in paniek en is tegen een boom gereden. Hierbij heeft zij een harde klap gekregen en is er een pneumothorax ontstaan. Dit heet ook wel een klaplong.' Drain wist van beiden woorden de betekenis niet, maar het klonk niet goed.

'Een pneumothorax of klaplong betekent dat er in de borstholte naast de long ook vrije lucht aanwezig is, die op de inwendige organen en dus ook op de long drukt. Hierdoor neemt het volume van de long af. Het volume van de long van mevrouw Milay is afgenomen tot ongeveer de grootte van een vuist. We hebben een drain geplaatst en als het goed is, is de long in drie tot vijf dagen weer in zijn oude staat hersteld.' Drain wilde lachen, maar kreeg het niet voor elkaar. Iets met dezelfde naam als hij zou er als het goed is voor zorgen dat zijn zusje weer normaal zou worden.

'Er is echter nog iets.' Shit. 'De benauwdheid werd veroorzaakt door een grote prop bloed in de longen van de jonge mevrouw Milay. We hebben het onderzocht en er is sprake van grote longembolie.' Drain voelde zijn hart in zijn schoenen vallen. Dit had zijn tante ook gehad, maar aangezien het daar te laat was ontdekt, was ze er aan overleden. 

'We hebben het op tijd ontdekt, maar we zien dat er een groot risico is voor dat dit vaker gaat gebeuren. Ze moet vaak op controle komen.' Drain hoopte maar dat het beter zou worden. Al moest hij zijn koppige zusje elke keer naar de dokter dragen, het zou hem niet uitmaken, maar ze zou er heen gaan.

'En dan het laatste. Ze was nog wakker toen ze hier aan kwam, maar ze is flauwgevallen en in een coma geraakt. We zijn nog tests aan het uitvoeren om te kijken hoe diep ze hierin zit.' 

Het laatste restje van Drain hart viel in zijn schoenen.