Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Jdbo met first
First
Internationale ster



Justin; 

Terug in mijn kamer pak ik een pakje kaarten een plank in de kast. Een van de weinige dingen die er wel liggen. Ik ben benieuwd of ik naarmate de tijd een luxere kamer zou krijgen. Ik hoopte het. Ergens begreep ik wel dat ik niet zomaar een tv en weet ik wat op mijn kamer mocht hebben. Zou ik nog zo'n uitbarsting krijgen, zou ik waarschijnlijk alles dat los en vastzit in elkaar stampen. Ik ging aan het tafeltje zitten en begon de kaarten te sorteren. Eerst legde ik ze op volgorde van 2 naar aas. Daarna sorteerde ik de zelfde cijfers en afbeeldingen op harten-ruiten-klaveren-schoppen volgorde. Toen pakte ik de kaarten bij elkaar, schudde ik ze en begon opnieuw. Nu legde ik de overeenkomstige cijfers en afbeeldingen van harten-klaveren-ruiten naar schoppen. 
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Nadat ik de kamer heb vastgemaakt loop ik terug naar de balie op de verdieping en vraag de patiëntenlijst op met de details. Ik pak de plank aan en ga naar het koffiemachine. Ik zet me samen met een lekker warme koffie aan een tafel die bij de balie staat. Dit is de enige plek van de hele verdieping waar je kan zitten. De rest is gangen en kamers. Ik blader er door en begin dan maar op te schrijven wat Justin vandaag allemaal al gedaan heeft. Mijn timer gaat weer af. Tijd voor het avond eten dus. De lijst geef ik terug aan Michelle. Daarna stap ik naar de keuken en pak de kan waar een stuk of 30 maaltijden opstaan. ik breng de maaltijden van gang D rond. Loop naar elke kamer en kom op het einde aan bij Justin. Ik maak zijn deur los en loop zijn kamer binnen met het dienblad. Het bestek en bord zijn van plastiek zodat ze zich niet kunnen verwonden ermee. "Je eten. Hou je je een beetje bezig? " vraag ik aan hem. 
First
Internationale ster



Justin; 

Ik schrik op uit mijn drukke sorteren als ik Yasmines stem hoor. Ik had haar niet binnen horen komen. 'Ach, wat zal ik zeggen.' Antwoord ik nonchalant terwijl ik me omdraai. 'Ik moet wel hè.' Ik pak het dienblad aan en haal een deksel van het bord af. 'Hmm.. Ik had liever een biefstukkie gehad.' Zeg ik teleurgesteld. Ik weet dat Yasmine er niets aan kan doen en nog beter weet ik dat ik misschien zelf te verwend ben. Maar dit zielige beetje gekookte aardappel met slappe boontjes en droog vlees vond ik wel erg ver zinken. Ik prikte in mijn aardappel die gelijk uit elkaar viel. Ach ja, ik zou het er maar mee moeten doen.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Aan de shock te zien uit zijn lijf, is die geschrokken. Tof? Neen niet echt. "Je hebt geluk. Om 10 uur moet je gaan slapen dus om half 10 kom ik langs en dan krijg je een tandenborstel en je pyjama. Kan je je in de badkamer gaan klaarmaken en dan om 10 uur licht uit en morgen om 9 uur er terug uit en je voor de dag klaarmaken." Ik laat hem de plateau nemen En rol met mijn ogen. "Wen er maar aan. De kok moet zorgen dat het voor iedereen eetbaar is en dat iedereen het lust." Ik kijk naar de kaarten op de tafel. "Wil je iets anders behalve kaarten?" Vraag ik aan hem. als je je goed gedraagt kan je soms een ander spel krijgen dan enkel kaarten.
First
Internationale ster



Justin; 

'Graag,' antwoord ik op de vraag of ik wat anders zou willen. 'Maar ik hou de kaarten ook graag.' Ik weet zelf ook niet wat het is, maar ik vind het simpelweg gewoon leuk om de kaarten te sorteren. 'Zou ik ook een schoppen vrouw kunnen krijgen? Die mist uit deze stok.' Misschien een beetje autistisch, maar ik vond het fijner als de stok kaarten compleet zou zijn. Dankbaar kijk ik Yasmine aan als ze een tiental minuten later met de kaart terugkeert. 
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Ik zal zien wat ik allemaal voor je kan regelen." Ik verlaat de kamer en maak hem voor alle zekerheid vast. Aan de balie vraag ik een nieuwe boek kaarten en neem de schoppen vrouw eruit. Op het pak schrijf ik 'voor ontbrekende kaarten in andere pakken.' Dan loop ik met nog een boek en een spel dat je alleen moet spelen terug naar zijn kamer. Ik haal de deur van het slot af en ga naar binnen. De kaart geef ik aan hem en het boek en spel zet ik op de planK. "Het is Harry Potter boek. Hoop dat je het leuk vind." Vertel ik tegen hem. "Is je eten al op?"
First
Internationale ster



Justin;

'Voor zo ver ik het lustte' Ik had het eten zo ongeveer half op. Thuis was ik een grote eter, dat ook vooral omdat ik er toch niet van aankwam. Maar van dit eten had ik al snel genoeg op. 'Leuk, Harry Potter,' Zei ik om Yasmine niet teleur te stellen. Ik was namelijk geen lezer en hield niet van boeken. Ooit toen ik jonger was las ik boeken voor mijn plezier. Als ik terug denk aan die tijd snap ik niet wat me toen bezielde. Gelukkig kon ik goed doen alsof. 'Welk deel is het?' Zogenaamd geïnteresseerd keek ik Yasmine aan. Ze bedoelde het goed en dat was voor mij al genoeg.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Misschien dat je volgende week al ander eten kan krijgen. Hoe beter je vooruitgaat, hoe meer luxe je krijgt." Het is fijn dat hij Harry Potter leuk vind. "Deel 2. Hoop dat je deel 1 al gelezen of gezien hebt." Ik pak zijn dienblad op. "Nog iets? Anders ben ik weg tot half 10." Later zal hij veel losser van de regels kunnen komen. Als hij zo blijft vooruitgaan, mag die over 2 weken wel naar een betere kamer of eigenlijk een gang. Op de 5de verdieping. Helemaal boven mogen de mensen gewoon vrij rondlopen in de gang. Ze kunnen dan kiezen of ze op hun kamer willen zitten of in de woonkamer. Daar heb je dan een tv, boeken, spellen en natuurlijk de klok. Ze moeten wel luisteren naar hun uren zo niet, kunnen ze altijd hier terug belanden.
First
Internationale ster



Justin;

'Nee verder niets.' Ik keek Yasmine dankbaar aan. 'Bedankt.' Een korte pauze. 'Ik denk dat ik van geluk mag spreken dat jij me begeleid.' Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. 'Ik ga zo meteen aan het boek beginnen, want deel 2 heb ik nog niet gelezen.' Toen Yasmine weg was ging ik verder met het sorteren van de kaarten. Toen ik daarmee klaar was twijfelde ik even. Zou ik echt aan het boek beginnen? Yasmine zou me ongetwijfeld wat vragen erover gaan stellen. Als ik dan niet kan antwoorden waar het boek over gaat, zou ze doorhebben dat ik het nooit gelezen had. Ik pakte het boek en sloeg het open. 440 bladzijdes, dat is echt way to much. Mijn ogen vonden de eerste regel en voor ik ze kon stoppen had ik de eerste pagina afgelezen, waarna de volgende pagina volgde.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik knik. "Het is lief dat je dat zegt. Je bent zowat de eerste. De meeste mensen die ik al heb gehad wenste me liever dood." Maar ja, na een tijd wen je eraan. Op het einde waren ze gelukkig wel dankbaar voor wat ik gedaan heb. "Veel lees plezier." Snel ga ik met het dienblad naar buiten en zet het terug op de kar. De deur van Justin doe ik vast. Daarna rij ik maar langs alle andere kamers achter hun dienbladen. Velen hebben hun eten op, maar sommige zijn net zoals Justin. De kar breng ik terug naar de keuken. Zo, dat taakje zit erop. Ik moet nog 2 sessies doen van elk een uur. Ik haal de eerste en doe daar zijn sessie mee, dan nog de andere. Wanneer die klaar is, moet ik achter Justin gaan om te gaan slapen. Ik open zijn deur en zie Justin lezen in het boek. "Ben je al de hele tijd aan het lezen?" Lach ik.
First
Internationale ster



Justin;

In mijn boek verzonken schrik ik op door Yasmines stem. 'Huh, wat?' Na het herhalen van Yasmines vraag, antwoord ik dat dat inderdaad wel zo zou zijn geweest. 'Hoe laat is het eigenlijk?' Ik leek wel een gek. De afgelopen jaren heeft niemand me meer aan het lezen gekregen. Straks werd ik nog een heiligboontje! Ik nam me voor niet meer verder te lezen, maar de nieuwsgierigheid over wat er in de rest van het boek zou gebeuren was te groot. Nadat ik mijn tanden had gepoetst en Yasmine een goede nachtrust had gewenst, las ik nog een bladzijde of 50 van mijn boek. Met tegenzin, maar te moe om mijn ogen open te houden knipte ik het lampje om 1:00 u uit.
Roxy130
Landelijke ster



Ta: volgende dag.

Yasmine:

uit it mijn bed komen was zeker nit moeilijk. Hoe sneller weg bij Jason. Hoe beter. Ik heb er ondertussen een paar blauwe plekken bij. Ik ga de kliniek binnen en neem mijn dagschema aan. Ik loop naar Justin zijn kamer en doe de deur los. Ik ga naar binnen en klik zijn nachtlampje aan. "Goede morgen Justin." Zeg ik lief tegen hem. "Heb je lekker geslapen?" ik zet me op de rand van zijn bed neer en wrijf door zijn haar. "Slaapkop. Wakker worden." Ik doe nooit het grote licht meteen aan. Dan schrikken die mensen gewoon wakker en worden ze verblind. Het nachtlampje is wel genoeg.
First
Internationale ster



Justin;

De tweede ochtend in de kliniek verloopt niet heel veel anders dan de eerste. Met uitzondering van het feit dat er al iemand in mijn kamer was voor ik zelf wakker werd. Ik werd met een bezweet lichaam wakker en keek in het rond.  Het meisje dat op de rand van mijn bed zat, nam ik niet in me op. Weer wist ik in het begin niet waar ik was, maar ik wist wel dat ik wat nodig had.
Met twee grote stappen, nog wankel van het snelle opstaan, liep ik naar een stoel waar mijn broek op hing en mijn tas lag. Dat ik in mijn onderbroek stond, merkte ik niet . Ik rommelde wat in mijn zakken en hield mijn tas ondersteboven waarna ik begonnen te schudden met het ding. Weer viel het pakje kauwgom, een paar oortjes en nog wat rommel op de grond. Ik was niet tevreden. Ik zocht wat anders. Ik opende een kast in de hoek van de kamer die dezelfde kleur had als de muren en het laken van mijn bed. Nadat ik de eerste plank had afgespeurd, had ik door dat het geen zin had. Het spul lag er niet en ik zou het ook niet vinden. 'Arggh' Een kreet van woede ontsnapte uit mijn keel. Op ongeveer dezelfde plek als de ochtend ervoor wilde ik mijn vuist tegen de muur knallen, terwijl ik stond te trillen van de woede.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik kijk verbaasd naar Justin. Ik krijg niet eens een goedemorgen terug. Hij zoekt iets. Wat is al duidelijk, drugs. Zuchtend ga ik tegen de deur gaan staan. Ik vertrouw hem nu even niet hopelijk doet die snel normaal. Ik ga naar Justin en pak zijn handen vast. "Justin, kijk me aan." Zeg ik doordringend. "Je hebt geen drugs nodig. Je gaat nu gewoon een kalmerende douche nemen, dan nemen we een ontbijtje en kan je dat opeten." ik laat zijn handen langzaam los en slik even. Nu hopen dat het tot hem doordringend.
First
Internationale ster



Justin;

Langzaam dringen de woorden tot me door. 'Drugs,' herhaal ik. 'Ik, moet, ze, hebben!' Ik sla mijn hand tegen de muur wat meer pijn doet dan ik van te vore had gedacht. Zwetend zak ik op de grond. Ik zie zwarte vlekken verschijnen en mijn ademhaling gaat snel. Ik wil niet meer, ik kan niet meer. Ik moet hier weg. Ik wil coke, ik wil wiet, ik wil.. Het heeft geen zin. Mijn hand bonkt en het bloed dringt zich door het verband heen, waardoor het rood kleurt. Verbaasd en niet wetend wat te doen blijf ik op de grond zitten met mijn rug tegen het bed starend naar de witte muur.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste