Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

The secret angel ORPG

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor glimlacht tevreden. De huiself houdt van complimentjes, zo houd je hem tevreden, en blijft hij netjes zijn werk doen zonder verder gedoe. 'Dankjewel,' zegt hij daarom maar voor de huiself. Eigenlijk beschermt, en ruimt de huiself alleen maar op, het huis, en de inrichting kwam van boven. Connor richt een blik op de klok en merkt dat het al later is dan hij had verwacht, haar vader zal vast ongerust zijn. 'Het is al laat, is je vader niet bezorgd?' De engel zou graag hebben dat ze hem tegenspreekt, dan zou hij zich niet druk hoeven te maken over het veilig vervoeren van het meisje. Nu de demonen weten waar ze zijn, wordt dat alleen maar moeilijker.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik glimlachte even naar hem als hij me bedankte. ''De waarheid mag gezegd worden.'' Zei ik met een glimlach naar hem. Ik volgde zijn blik even en zag nu ook dat het al wat later was dan de bedoeling kon geweest zijn. Maar eerlijk wou ik nog niet weg. Ik wou nog niet weg bij hem, ik voelde me veilig en gelukkig. Wacht, wat denk ik nu weer? Als hij dan vraagt naar m'n vader schrik ik even. Z'n vraag vertelde duidelijk genoeg dat hij wist dat m'n vader alleen was. Was hij misschien een creepy stalker ofzo? ''Ehm...'' zei ik blozend, waarom bloosde ik. ''Hoe weet je dat mijn vader alleen thuis zit?'' Vroeg ik dan zonder na te denken en keek hem vragend aan. Ik had het hem toch niet verteld als ik me goed herinnerde? ''Je stalkt me toch niet ofzo hé?'' Zei ik dan met een minie glimlachje om het wat luchtiger te maken maar eigenlijk was ik best geschrokken dat hij het wist.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Nee, denk Connor. Nee, niet nu, waarom denk ik niet eens een keer na voordat ik iets zeg? 'Nee, ik ben gen stalker, het is allemaal veel ingewikkelder.' Connors blik wordt ernstig en zijn stem klinkt lager dan normaal. 'Ik moet je een heleboel vertellen, maar ik wil dat je me een ding beloofd,' Connor neemt een korte pauze om haar aan te kijken en diep te zuchten, 'beloof alsjeblieft dat je het geheim houdt.' Waarschijnlijk zal ze hem eerst toch nog niet geloven. Misschien raakt ze wel in paniek en rent ze weg, in de armen van de demonen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik luister dan naar wat hij zei en werd bezorgd toen zijn blik ernstig werd. ''Connor? Wat is er?'' Vroeg ik dan bezorgd. Mij een hele boel vertellen? Dat klinkt echt ernstig? Is hij misschien een seriemoordenaar ofzo? Tuurlijk niet, mijn voorgevoel had altijd gelijk, wat ik al raar genoeg vond. En nu zei mijn voorgevoel dat dat wat hij me wou vertellen vooral met mij te maken had. Wat moest ik hem beloven? Het geheim te houden? Dat hing er van af wat hij bedoelde. ''Eh tuurlijk, maar je maakt me bezorgd Connor, wat is er?'' Vroeg ik nog eens en keek naar hem, recht in zijn doodeerlijke ogen.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
'Oké, goed.' Er is nu geen weg meer terug, hij moet het vertellen. Uiteindelijk zou hij het haar toch moeten vertellen, vroeg of laat moest het toch gebeuren. 'Dit klinkt misschien raar, maar ik ben een beschermengel,' Connor kijkt haar even aan mijn al snel daarna is zijn blik weer op de grond gericht. 'Je moeder was ook een beschermengel. Zij was hier, om, nou ja, jou te creëren. Je hebt speciale krachten die je misschien al ontdekt hebt, en wij, de engelen hebben je hard nodig. Je bent geen gewoon meisje Elaine, je bent belangrijker dan je denkt.' Connor houdt het hier even bij en wacht mijn zijn ogen op de grond gericht op een reactie.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik zag ook wel dat hij er deels op tegen zag om het me te vertellen wat hij me zou vertellen. Bij het woord 'beschermengel' kijk ik minder verbaasd dan waarschijnlijk een normale reactie zou geweest zijn aangezien ik toch geschrokken was en bijna dacht dat hij het niet meende. Toch leek deze informatie me geheel te bereiken. Ik luisterde dan verder naar zijn verhaal en toen hij over mijn moeder begon beet ik even op m'n lip. De speciale krachten? Eigenlijk wist ik er maar 1, en dat was dat ik de toekomst zag. Bij het laatste slikte ik. Was ik belangrijk? Hij vertelde me hier nu dat hij een engel was, mijn moeder een engel was en ik heel belangrijk ben? Hoe? Waarom ik? ''Ben je zeker?'' Vroeg ik een beetje geschrokken. ''Hoe kan ik nu belangrijk zijn? Sorry, maar dat is nogal veel voor nu...'' zei ik en slikte even. Ik keek weg van hem, op zoek naar een antwoord in mezelf. Het enige wat ik wist dat het een goede verklaring zou zijn voor mijn visioenen. ''Ik hoop dat je beseft dat dit nogal moeilijk om te geloven is...'' zei ik dan en keek naar m'n handen en draaide een beetje aan de armband die ik aanhad en die mijn moeder me gegeven had. Maar dan nog, het veilige gevoel dat ik bij hem had kon wel verklaard worden doordat hij een beschermengel was. Maar er was 1 ding waardoor ik meteen alles zou geloven. Ik keek in zijn ogen. ''Mag ik misschien je vleugels zien?'' Vroeg ik zonder na te denken en keek dan weg, naar mijn handen. Er werd altijd gezegd dat engelen vleugels hadden dus zou dat een manier zijn om me te overtuigen.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
'Ja, ik vertel de waarheid,' zegt hij terwijl hij haar even aankijkt. Vervolgens knikt hij kort, natuurlijk is het moeilijk te geloven. Het verbaast hem nog dat ze zo kalm reageert. Na haar volgende vraag is hij even stil. Het is niet zo dat het niets voorstelt, hier op aarde doet het pijn. Het doet pijn om een engel er aan te herinneren dat het eigenlijk alleen gedaan mag worden in een noodgeval, en tijdens een noodgeval zou je toch niets van die pijn merken aangezien je dan toch te druk bezig bent met andere dingen. 'Goed dan,' het was überhaupt de enige manier waarop ze hem zou geloven. Hij staat langzaam op, draait zijn rug naar haar toe, trekt zijn shirt uit, en ontvouwt zijn vleugels. Er trekt een hevige pijn door zijn lichaam waardoor hij zijn handen tot vuisten balt, en zijn kaken op elkaar klemt.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik wilde hem echt wel geloven, het zou verklaren waarom ik visioenen had en waarom dit veilige gevoel er was. En ik leek misschien rustig maar vanbinnen wist ik niet wat ik moest beginnen met die informatie. Ik merkte dat hij stil werd toen ik vroeg naar z'n vleugels. Waarom had ik er ook naar gevraagd. ''Weet je, je hoeft het niet te laten zien.'' Zei ik en stond op van tafel van toen hij dan toch toegaf kon ik alleen maar toekijken hoe hij zijn rug naar me toe draaide , zijn shirt uit deed en er een prachtig paar vleugels achter hem ontvouwden. Het was gewoon veel te mooi voor woorden. Ik ging naar hem toe en raakte de vleugels aan. Een zachte siddering ging door mijn ruggengraat en ik trok mijn hand weg. ''Sorry.' Zei ik dan snel. ''Ik geloof je.'' Zei ik en wendde mijn ogen dan af van zijn gepijnigde blik. ''Maar ik snap niet hoe ik belangrijk kan zijn... ik kan alleen in de toekomst kijken, wat maakt mij dan belangrijk?'' Vroeg ik dan verward. En wat mijn moeder betreft kon ik hem niet tegenspreken of bevestigen, ze was dood, en ik wist nog niet eens dat als ze al een engel was geweest een engel dood kon gaan.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
'Het is oké,' ondanks de pin voelt het wel goed om even zijn vleugels te strekken. Zelf in de hemel kwam het niet vaak voor dat hij zijn vleugels ontvouwde. Connor draait zich om en kijkt Elaine aan. Al snel vouwt hij zijn vleugels weer in elkaar en denkt na over haar vraag. 'Nu kan je misschien alleen nog in de toekmost kijken, maar je hebt nog meer verborgen krachten waar zelfs engelen alleen over kunnen dromen. Je bent zo belangrijk omdat het verband tussen mens en engel zonder jou verloren gaat, en dan zal de Aarde er niet langer zo uitzien.'

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik was opgelucht toen hij zei dat het oké was. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Zijn vleugels waren echt prachtig. Als hij naar me keek en na een tijdje begon over mijn verborgen krachten keek ik op. Krachten waar andere engelen van zouden kunnen dromen? Maar ik was zelf niet eens helemaal een engel... was ik echt zo belangrijk. ''Dus wacht? Ik ben een Nephilijn?'' Vroeg ik en mijn ogen werden groot. Een half-engel? Nou ja, als mam een engel was en pap niet is dat wel normaal. Of begreep ik het nu verkeerd? Ik snapte het niet echt helemaal.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
'Ja,' zegt Connor met een lichte verbazing in zijn stem. ze weet dus blijkbaar meer dan hij had verwacht. 'Je moeder was een van de beste engelen die er ooit is geweest. Ze stond ervoor open om naar de Aarde te gaan, en de juiste man te vinden. Jij bent de eerste Nephilijn, en jij bent de enige die er voor kan zorgen dat het kwaad de wereld niet overneemt, en aangezien dat al aan het gebeuren is hebben we niet zo veel tijd meer. Toen ik net snel naar mijn huis wilde, was omdat er demonen aankwamen, vandaar ook dat ik even naar buiten ging, en mijn wond. Zij willen er alles aan doen om te voorkomen dat jij wordt wat je zou moeten worden, daarom ben ik hier. Ik ben hier om je op te leiden, en om je te beschermen. In dit huis ben je veilig, ee is hier een huiself, en die beschermt het huis en alles wat er in zit, dus ga hierheen als ik sterf.'

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik hoorde de verbazing in zijn stem, wel ja ... als mam een engel was en nou ja, pap natuurlijk niet, was dat wel duidelijk. Ik slikte als hij begon over mijn rol in dit alles. Hoe zou ik het kwaad moeten stoppen, ik kan nog niet eens een mug stoppen me te bijten! Ik zuchtte, dit was echt te veel in een keer voor me. Als hij begon over de demonen schrok ik. Demonen? Wel toen hij het had over het kwaad had ik dat al kunnen bedenken. Toen hij begon of zijn huis keek ik hem even aan. ''Je gaat me nu toch niet vertellen dat ik niet meer naar huis mag hé.'' Zei ik met een vragende blik en schrok toen hij het woord 'sterf' zei. ''Geloof me, je sterft niet.'' Zei ik en prikte met mijn wijsvinger in zijn borst. 'Als ik dat kwaad kan tegenhouden kan ik er ook voor zorgen dat jij, meneertje de beschermengel, niet sterft, hoe graag je ook van me af zou willen.'' Zei ik en keek hem streng aan, dat mag hij echt niet meer zeggen. Hij zorgde ervoor dat ik me veilig voelde (wat normaal was) dus zou ik er alles aan doen om dat te behouden.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor lacht even kort en kijk haar aan. 'Ik geloof je helemaal, maar je moet nog een hoop leren, dus voorlopig zal je dat nog niet kunnen.' Hij raakt heel even haar hand aan en een vreemde tinkeling verspreidt zich door zijn borst, hij wordt warm van binnen, maar het voelt ook vreselijk. Aangezien hij al veel geliefden heeft verloren, heeft hij een vorm van bindingsangst ontwikkeld. 'Maak je maar niet druk, je kan naar huis wanneer je wilt, maar ik wil wel dat je zo min mogelijk zonder mij, of een wapen over straat loopt. Ik voel het als je in gevaar bent, of er gevaar aan dreigt te komen, maar toch Wil ik dat je alsjeblieft voorzichtig bent.'

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik lachte ook even toen hij moest lachen. Het was dom wat ik kon echt helemaal niets. Als hij m'n hand aanraakte voelde ik een tinteling door me heen gaan. Dit voelde raar en fijn. Een warm gevoel spreidde over me heen wat echt wel fijn voelde. Maar ik liet maar niets merken voor ik helemaal als gek verklaard wordt. Ik moest even lachen als hij zei dat ik me niet druk moest maken. ''Ik maak me niet druk hoor.'' Zei ik dan, ik wou eigenlijk nog niet naar huis. ''Ja ja meneertje, ik zal voorzichtig zijn.'' Zei ik dan met een glimlach om hen gerust te stellen. Maar toen dacht ik even aan pap. Als ik al niet veilig was zonder Connor, dan is mijn vader al helemaal niet veilig. Ik slikte even en keek dan weg.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor grijnst even en kijk naar haar. Ze is schattig. Ja, dat is ze zeker. Zodra ze wegkijkt merkt hij dat haar stemming veranderd is. 'Gaat het? Wat is er?' Misschien denkt ze gewoon even na over haar toekomst, misschien had ze wel dromen, die nu nooit meer zullen gebeuren. Connor voelt zich schuldig. Hij heeft zojuist heel haar realiteit verpest, ze is waarschijnlijk van slag. 'Sorry.' Meer weet hij niet te zeggen, misschien liht het helemaal niet aan hem. Engelen kunnen veel, maar gedachten lezen? Nee, helaas.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld