Forum

Als er iets was waar Levi niet van hield, dan was het wel beeldbewijs. Het betekende dat de opdrachtgever hun niet geheel vertrouwde, en het bracht ook risico’s mee voor zijn team.

‘Beeldbewijs.’ Mompelde Levi zachtjes onder zijn adem door. Hij nam de laatste hap van zijn pizza en stond op. Hij legde geld neer voor de pizza en pakte het nummer van de opdrachtgever erbij terwijl hij naar buiten liep. Normaal deed hij het niet op deze manier, maar Levi was pissig.

‘Beeldbewijs, huh?’ Was het eerste wat hij zei toen er werd opgenomen aan de andere kant van de lijn.

‘Meneer Rhett, is er een probleem?’ Een kalme, kille stem aan de andere kant van de lijn beantwoordde hem.

‘Mijn probleem is dat jij last-minute nog veranderingen doorgeeft. Beeldbewijs stond niet in de opdracht. Beeldbewijs is altijd een risico voor ons. Dit betekend dat de prijs omhoog gaat.’ Levi stapte op zijn motor en haalde even diep adem.

‘Daar heb ik geen problemen mee. Ik verhoog de betaling met vijftig procent, als ik die foto maar krijg.’ 

Levi hing op en stuurde een berichtje naar de telefoon van Jack.

‘Betaling vijftig procent omhoog wegens beeldbewijs. Alles nog goed daar?’ Levi besloot om die richting op te rijden, voor het geval dat. Zijn gevoel vertelde hem dat er iets niet helemaal lekker liep met hun missie.

 

Een zwarte motor reed door de nacht, ondanks de hoge snelheid was hij stil als de nacht. Het pad verlicht door de koplampen van de motor. Door de oordopjes in zijn oren stroomde muziek, die alle andere geluid van de weg buitensloot. Levi genoot van het gevoel, van snel rijden met muziek op. Het voelde eventjes alsof hij geen enkele zorg had. Hij pakte zijn mobiel uit zijn zak om op het volgende nummer te klikken, en zag toen dat hij nog een onbeantwoord berichtje van Aristée had.

Ze wilde afspreken, die zaterdag om acht uur. Hij grijnsde breed en tikte snel een berichtje in. Hij wist dat rijden en smsen tegelijk niet zo veilig was, maar Levi had nooit ingezeten over zijn veiligheid in het verkeer. Hoe groot was de kans dat hij werd aangereden nou eigenlijk? Hij haalde zijn schouders op en drukte op verzenden. 

Het volgende nummer kwam op en Levi besloot om even schaamteloos mee te zingen, meezingen was immers een gewoonte van hem. Hij had geluk dat hij een prettige stem had en goed kon zingen, anders waren zijn teamgenoten waarschijnlijk al gek geworden van zijn gezang. 

‘How do you think I’m going to get along without you when you’re gone? You took me for everything that I had and kicked me out on my own. Are you happy? Are you satisfied? How long can you stand the heat? Out of the doorway the bullets rip to the sound of the beat. Lout out! Another one bites the dust.’ Levi zong vrolijk mee met zijn favoriete nummer terwijl hij een scherpe bocht maakte, nog steeds richting de trainingsgrond voor de soldatenmissie.