Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPorpg // HPorpgmodel

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy keek naar haar. "Ja jet gaat beter, maar je hoeft niet bang te zijn voor me." Zeg ik glimlachend. "Geen idee. Hij is al een tijdje weg. Misschien met zijn vrienden ergens." Zeg ik en vlecht mijn haar.

Ron liep met Harry terug naar de commonroom en het verbaasde dat Draco nog geen wraak genomen had.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Mijn nacht tussen de dreuzels verliep niet heel soepel. Telkens als ik probeerde te slapen waren er weer dreuzels aan het rommelen waardoor ik last had van hun geluid. Daarom besloot ik maar een krant te lezen, waar natuurlijk Potter weer op gedrukt stond. Mensen hadden echt een vertekend beeld van Potter, hij was zo stiekem en toch bleven mensen hem als een held zien? Hij had weleens waar een convectie met de heer van het duister maar dat maakte hem nog niet tot een bijna heilige. Ik besloot de lichten te dempen en te proberen te slapen en na een aantal keer omrollen kwam ik redelijk in slaap.

Hermoine: Ik stond nog bij Pansy op de kamer "Draco is nergens te bekennen, zijn vrienden zitten op de banken, zonder hem. Harry en Ron zijn ook nergens." zei ik op een zorgwekkende toon. Daarna liep ik weg, ik moest eerst nog een ronde in het school gebouw lopen om zeker te weten of hij er niet was. Ik doorzocht bijna alle kamer tot ik geen zin meer had, ik liep naar de kamer van Harry en pakte zijn kaart. Ik zag er Harry en Ron op staan maar nog altijd geen Draco.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy liep met haar mee en ze rende toen naar het muggledorp. Ze ging naar verschillende slaapplekken tot ze de juiste vond. Ze klopte op de deur. Waarom zou hij naar een muggledorp gaan.

Ron lachte en liep met hem NAR binnen

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Voor ik het wist stonden Pansy en Hermoine in de kamer. Het was midden in de nacht dus ik dacht ik het verbeelde en dat net een van mijn nachtmerries was. "Dit is niet echt" zei ik tegen mezelf en bleef het herhalen. De verbeelding ging echter niet weg. Ik sloot mijn ogen zolang het nodig was en bleef stil liggen. Niemand kon me hier vinden bleef ik mezelf voorhouden.

Hermoine: Eenmaal bij Draco aangekomen reageerde hij nogal raar. Net alsof hij niet blij was me te zien, hij had al die uren alleen hier rond gedwaald. Ik had verwacht dat hij blij zou zijn en reageren. Ik twijfelde of ik hem moest vastpakken hij had echter een pesthekel an me en ik had geen zin om vervloekt te worden door hem. Ookal was ik tussen de dreuzels hij kon me nog iets aandoen. Uiteindelijk besloot ik om gewoon te blijven staan en te kijken wqatber zou gebeuren, ookal mocht ik slim zijn, ik hoefde niet altijd iedereen zijn problemen op te lossen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy greep Draco. Vast en ging terug met hem naar het kAsteel. Ze legde hem in zijn kamer en drukte een kusje op zijn. Voorhoofd.

Ron viel kn slaap

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Voort ik het wist stond ik weer in het kasteel. Het was midden in de nacht. Ik lag in bed, ik sliep die nacht niet. Ik besloot tegen mijn vrienden te zeggen dat ik ziek was en dat ze het maar aan iedereen moesten doorgeven, zo had ik nog even tijd om mijn confrontatie met Potter en Wealsy voor te bereiden. Maar ondertussen ik daar over nadacht zakte ik steeds verder weg in mijn slaap.

Hermoine: De volgende ochtend bij het ontbijt kwam ik Ron en Harry tegen. Ik vroeg ze waar ze de hele dag gezeten hadden en waarom ze zolamg weg waren gebleven. Ik had me echt zorgen gemaakt. Ik zag Draco alleen nog steeds nergens. Niet dat Draco er nog toedeed ik was allang blij dat Harry en Ron niks hadden en allebei nog leefde.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy hoorde dat. Drsco ziek was de volgende ochtend en liep naar hem toe. Ze ging zachtjes op zijn bed zitten en keek naar hem.

Ron zei dat ze bij het meer waren en rustig toen naar hun slaapkamer gingen

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: terwijl ik sliep kreeg ik een nachtmerrie over Potter en Ron. Ik begon te zweten en schrok wakker. Ik zag aan het uiteinde van mijn bed Pansy zitten. Ik keek haar aan en lachte naar haar. Niet dat ik heel vrolijk was, maar ik vond lief dat ze haar dag opofferde om bij mij te blijven. Ik voelde me nogsteeds heel moe en deed een poging om opnieuw in slaap te komen. Niet dat het vlot lukt, want ik rolde nog een paar keer om. Uiteindelijk wist ik wel in slaap te komen.

Hermoine: Ik luisterde naar Ron en liep van tafel af. Ik ging de les in en naast iemand zitten die ik niet echt kende. Ik staarde een beetje uit het raam en beantwoordde ondertussen wat vragen van de docent. Ik mocht dan wel de perfecte leerling zijn. Ook ik was het een keer zat om alsmaar goed op te letten want andere deden of wat de docent zei.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy glimlachte en keek naar hem. Ze maakte zich zorg. Misschien ging de wraak te ver.

Ron keek naar haar na en ging opzoek naar Draco. We gingen naar zijn slaapzaal en zagen Pansy. Ze stond gelijk op. ´well hello.´ Zieden we en ging door zijn haren heen.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik lag te slapen tot Ron en Harry ineens voor me stonden. Ik raakte lichtelijk in paniek. Er dwaalde allemaal gedachten door me heen. Maar ik voelde me zwak, ik was ziek en ik kon weinig doen, elke beweging die ik maakte deed zeer, ik probeerde ze tegen te houden, ik had alleen geen kracht in mijn handen om ze echt tegen te houden. Ik zocht mijn toverstok. Hij was weg. Ik raakte nog meer in paniek. Ik wist echt niet wat me te wachten zou staan. Mijn ogen werden groter en ik begon sneller te ademen. Ik vroeg me ook af waar Pansy was. Toen ik in slaap viel was ze er wel, maar nu was ze verdwenen.

Hermoine: Ik besloot Harry en Ron weer te zoeken. Ze zaten ook al niet in de les en ik was bang dat er iets gebeurd was of zou gaan gebeuren. Pansy zat ook niet in de les en Draco ook niet.. Ik maakte me eigenlijk best wel zorgen. In de pauze zocht ik alles door. Ze waren nergens te bekennen, ik pakte zodra de pauze weer om was mijn boeken en ging de andere les in, ik had ergens mijn toverstok laten liggen en liep terug, Gelukkig had ik hem zo gevonden en kon ik alsnog de les in. Alweer waren Draco, Pansy, Harry en Ron er niet. Ik legde mijn boek op de tafel en nam alvast door wat we komende les zouden gaan behandelen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ze duwde me de deur uit en deden het opslot. Ze probeerde verschillende spreuken en kwam na een tijdje binnen. ´Ga weg.´ Zei ze boos en liep naar ze toe. Ze betoverde ze de kamer uit en deed het dicht met spreulen. ´Draco, ga maar slapen. Ik ben er.´ Zei ze en streelde zijn haren.

Ron
Hij probeerde de deur open te doen, maar het lukte niet. Hij liep samen met Harry weg. Ze zouden terug komen en wraak nemen.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ron en Harry stonden nog steeds voor me. Ze deden de deur opslot en Harry deed zijn stok omhoog om schade op me aan te richten. Ik bleef zoeken maar mijn toverstaf alsof het mijn laatste hoop was om te blijven leven. Mijn toverstaf was echt verdwenen. Toen hoorde ik plots de deur open gaan ik hoorde Harry en Ron vloeken, ik durfde niet te kijken. Ik was niet snel bang, maar nu wist ik niet wat er zou gebeuren en ik dacht dat hetgeen wat me zou gebeuren weleens ernstige gevolgen kon hebben. Ik bleef recht voor uit staren naar het plafont. Niet dat het interessant was, ik raakte in schock en ondanks dat ik hoorde dat het pansy was geloofde ik het niet. Ik was bang dat ze gebruik hadden gemaakt van wisseldfank en dat ik alsnog ernstig gewond zou kunnen raken. Er rolde èèn traan over mijn wang. Ook huilen deed ik niet vaak, maar ik bereide mezelf voor op het ernstigste. Dit kon misschien wel mijn dood worden.

Heroime: Heel de les verveelde ik me. We mochten niet eens de spreuken oefenen met onze toverstaf. Dat viel me eigenlijk best tegen. Ik liep een trap af en kwam Ron en Harry tegen. Ze zagen er niet erg blij uit. "Waar waren jullie?" vroeg ik ongerust "Ik heb jullie heelmde ochtend gezocht er er was geen spoor van jullie te bekennen. Jullie hadden mij op zijn minst kunnen vertellen dat jullie de les niet zouden meedoen vandaag!" Ik voelde me gewoon kwaad worden van binnen. Ron mocht dan wel mijn vriend zijn, hij liet me wel keer op keer stikken om met Harry weg te gaan.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy knuffelde hem. ´Draco, niet huilen.´ Zeg ik en veeg zijn traan weg. ´Je moet niet bang zijn.´ Zeg ik. ´Ik ga een medicijn voor je halen zodat je beter bent.´ Zeg ik en druk een kusje op zijn lippen. Ik loop weg en haal een drankje bij Madame Pleister. Ik loop rustig terug naar Draco en geef hem het drankje. ´Drink het.´ Zeg ik en kijk naar hem.

Ron keek naar haar. ´We waren gewoon ergens.´ Zeg ik. Waarom moet ze alles weten. ´Ja Mama.´ Zeg ik geirriteerd.

Anoniem
Popster

Katharos schreef:
Draco: Ik ben het er nog niet over eens of degene die in mijn kamer staat Pansy is of ieamnd die gebruik maakt van wisswldrank. Wraak kon ver gaan. Ik hoopte mijn eerste optie. Op een gegeven moment was ze, waaraan ik twijfelde of het en ze was aangezien het ook Harrry of Ron kon zijn weg. Ik zuchtte en keek om me heen. Er was nu echt niemand alleen ik en het bed waar ik op lag. Daarna kwam Pansy terug met een drankje en zei dat ik het moest drinken. Ik schudde mijn hoofd. Ik wilkde niet dood, want wat als ze me vergif gaven. Ik wilde wegrennen, maar ik voelde me zo zwak dat ik me niet kon optrekken uit mijn bed om weg te gaan en ik dus weer neer plofte op dat bed. Het lag ineens een stuk muninder lekker nu ik me er gevangen in voelde.

Hermoine: " Ik maakte me zorgen om jullie." zei ik tegen Ron en Harry voordat ik boos wegliep. Ik ging alleen aan een tafel zitten en hoopte dat de pauze snel voorbij was. Ron mocht me zo niet behandelen, sinds wat er met Pansy gebeurde deed die zo afstandelijk en ik haar hem amper gesproken. Ik gaf mezelf er de schuld van, ik had het leven van Pansy immers gered. Ik bleef voor me uistaren die pauze.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik keek naar hem. ´Drake, drink het.´ Zei ze. Ze noemde hem zo toen ze kleiner waren. Ze kuste hem en kneep hard in zijn kont zodat hij wel het naar binnen moest doen. Ze gooide het naar binnen.

Ron
Ik zuchte en kaeek naar haar naar. Ik iep naar haar toe. ´Het spijt me.´

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld