Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
"Ha, maar ik heb liever dat iemand anders hem uittrekt voor me" grapte ze plagerig. Ze drukte een kus op zijn lippen en en steunde even op haar handen omdat ze niet meer zo goed lag. Ze nam haar kussen en legde het onder haar buik. Ze keek weer geïnteresseerd naar Oliver. Ze lachte even om de grijns op zijn gezicht. "Weet je, je maakt me altijd zo vrolijk als je lacht" flapte ze er uit. Ze gaf hem een stootje. Ze fronste even. "Is het erg dat ik niet weet wat ik met mijn leven later aanmoet?" Vroeg ze zachtjes. "Ik heb gewoon nog geen idee en ik ben bang dat ik ergens als een zwerver alleen achterblijf" zuchtte ze. "Ik weet gewoon niet wat ik moet doen..." Ze pruillipte even en glimlachte kleintjes. In een ziekenhuis werken? Hmmm, het was misschien wel een goede keuze. Het gevoel van levens redden was wel fijn, dat moest ze toegeven. Ivy trok een onschuldig gezicht toen Oliver zei dat hij wel andere dingen kon bedenken om te doen. "Sorry Ollie, maar ik heb geen idee wat je bedoelt" plaagde ze hem. Ze beet ontschuldig op haar onderlip en glimlachte toen. Eenmaal ze zag dat hij op zijn onderarm leunde, kon ze zichzelf niet bedwingen. Ze gebruikte haar gave om razendsnel zijn arm zachtjes even weg te trekken, waardoor hij voor de derde keer die dag weer plat op het bed lag door haar. "Sorry, het zag er te verleidelijk uit om te doen" lachte ze. Ze ging tegen hem aan liggen en drukte een kus op zijn hals. "En dat is 3 - 0 voor mij" plaagde ze hem. Ze wiebelde even met haar wenkbrauwen.

Account verwijderd

schreef:
'Ik wed dat Jason er geen problemen mee zou hebben.' hij lachte, Jason vond een hoop vrouwen mooi, hij wist dat Ivy geen uitzondering was. Het was niet alsof Jason gevoelens voor Ivy had, maar hij had nooit ontkend dat hij Ivy mooi vond. Ivy was ook mooi, hij begreep Jason helemaal.
'Je bent bijna altijd vrolijk, Iv.' Ivy was vaker vrolijk dan iets anders, hij hield ervan. Ze was altijd vrolijker en enthousiaster dan hij was, ze was vrij extravert. Hij was niet per se introvert, maar hij was ook lang niet zo extravert als zij was. Hij vond extraverte mensen leuk, je kon zo goed zien hoe ze zich voelden.
'Ik denk niet dat je als een zwever alleen achterblijft. Als zwerver misschien, maar niet alleen.' hij glimlachte even. Hij had ook geen beroep in gedachten, maar hij wist zeker dat hij wel een baan zou vinden. En het zag er niet naar uit dat hij Ivy zou verlaten of andersom, dus als ze allebei geen baan konden vinden, waren ze in elk geval niet alleen. Hij streelde even over haar wang, het zou hen heus wel lukken om een normaal bestaan te hebben als ze het instituut zouden verlaten.
Nog voordat hij antwoord kon geven, lag hij alweer plat zijn rug op het bed. Hij gromde even, maar begon toen al snel te lachen. Zo lang hij zacht zou vallen, zou het hem weinig uitmaken. Hij keek even beschuldigend naar Ivy, waarna hij zijn armen over elkaar sloeg.
'Ik denk dat ik gewoon maar nooit meer beweeg.' mopperde hij. Hij keek even naar het plafond, maar liet zijn blik al snel weer naar Ivy glijden. Hij kwam niet opnieuw wat overeind, hij was er zeker van dat ze hem gewoon weer opnieuw om zou duwen. Hij kon een grijns echter niet bedwingen, haar lach bleef erg aanstekelijk.
'Dus vanaf nu moet je maar een kus komen halen, want ik kom niet meer overeind.' merkte hij lachend op. Zijn blik gleed even naar Baylor, maar de hond lag nog altijd rustig te slapen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy rolde met haar ogen. "Jason vindt alles leuk wat met vrouwen te maken heeft en hun lichaam" klaagde ze. Hij zou iedere vrouw haar shirt wel eens omhoog trekken, met plezier. Ivy lachte zachtjes en luisterde naar wat Oliver zei. "Okey, misschien is dat wel waar" gaf ze grijnzend toe toen hij zei dat ze altijd vrolijk was. Ze was ook vaak vrolijk, maar als ze zich niet zo goed voelde, kon Oliver het altijd enorm vlug aan haar zien. Ze vond het wel handig, maar ook onhandig. Ze was een open boek voor hem. Tot nu toe hadze daar nog geen problemen mee gehad, ze vertelde hem altijd alles. Het was bela,grijk in een relatie. Ivy gaf hem een stoot toen hij zei dat ze misschien wel als zwerver zou achterblijven. "Wel, dan zijn we twee zwervers met een hyperactieve husky" lachte ze even. Ze zag het al voor zich. Ivy knabbelde op haar onderlip. Hoe zou hun leven eruit zien later? Dante was de enige die het wist. Maar niemand vroeg hem ooit iets over de toekomst, het zou teveel kunnen veranderen. En het leven moest een verassing blijven, leuke verassing en minder leuke. Ze keek naar Baylor en glimlachte, slaapkopje dat hij was. Ze glimlachte naar Oliver toen hij over haar wang streek en schoot in de lach om Olivers grom. "Sexy grom" gniffelde ze. Ze keek hem geamuseerd aan. "Het is niet alsof je veel anders doet dan liggen en slapen" plaagde ze hem. Ze lachte om zijn gezicht en gaf hem een por. Ze stond op en trok haar kleren recht. "Wat ik ook kan gaan doen , is een kus vragen aan iemand anders" grapte ze, terwijl ze speels de richting van de deur uit liep. Ze keek hem even grijnzend aan en trok een wenkbrauw op.

Account verwijderd

schreef:
Ze had gelijk, Jason en vrouwen gingen erg goed samen. Nou ja, zo lang beide partijen niet op zoek waren naar een relatie. Jason kapte dat altijd al vrij snel af, waardoor hij zelden in de problemen zat met vrouwen. Het was maar wat je wilde in je leven, hij zou het nooit kunnen.
'Twee zwervers en een hyperactieve husky, ze zouden een boek over ons moeten schrijven.' grapte hij. Ze deden genoeg interessante dingen in hun leven om een boek over te schrijven, ze hadden er genoeg voor meegemaakt en voorlopig zou dat ook allemaal niet ophouden. Het was nog best een leuke titel, als je erover nadacht. Waarschijnlijk zou hij het wel lezen, maar alleen omdat hij Ivy's delen wilde lezen, hij wist zelf al wel hoe hij dacht en wat er in zijn leven gebeurd was. Het was een stuk interessanter om haar gedachten te lezen.
'Er is niets mis met liggen en slapen.' verdedigde hij zichzelf lachend. Hij hield wel van liggen en slapen, hij wist zeker dat zij er ook geen hekel aan had. Hij fronste even toen Ivy overeind kwam en vervolgens het bed verliet. Wat ze precies ging doen, was voor hem een raadsel. Pas toen ze zei dat ze een kus van iemand anders ging vragen, begreep hij het. Hij schudde zijn hoofd en kwam toen toch maar overeind, ondanks dat hij wist dat ze niet serieus een kus aan iemand anders zou vragen.
'Nee, dat kun je niet doen, ik kan niet zo goed delen.' mopperde hij, waarna hij al snel bij Ivy was en haar van de grond tilde. Hij keek haar even lichtelijk geamuseerd aan en duwde toen een kus tegen haar lippen, waarna een glimlach opnieuw op zijn gezicht verscheen.
'Telt dit als drie - één?' vroeg hij, waarna hij nog enkele kusjes tegen haar lippen duwde. Ivy was niet zwaar en in combinatie met zijn trainingen, kostte het hem vrij weinig moeite om haar vast te houden. Hij kon zich voorstellen hoe Derek zich moest voelen elke keer als hij normale gewichten tilde. De man kon vier keer zijn eigen gewicht tillen, een kilo of zestig was niets voor hem.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte en vormde een kadertje in de lucht met haar handen. "Twee zwervers en een hyperactieve husky, meer dan 10.000 exemplaren verkocht in Amerika" zei ze op een verkoopster stemmetje. Ze lachte even. "Oliver Marrek en Ivy Winters zijn twee heel erg vreemde mensen die op straat leven met hun hondsdolle husky Baylor..." gniffelde ze. "Volg hun verhaal in dit spannende boek. " Ze lachte. "Ik zou het gegarandeerd lezen" lachte ze. Stel je voor... Het zou gewoon een bestseller worden. Ivy lachte toen hij zichzelf verdedigde en lachte toen hij naar haar toeliep en vlotjes ophief. Een lach ontsnapte tussen haar lippen door en ze sloeg haar armen om zijn nek. Ze glimlachte breed en en sloeg haar benen om zijn heupen heen. "Hoe kon je me zelf zo makkelijk optillen?" Vroeg Ivy met een lach. "Laat me niet plotseling vallen he?" Ze gaf hem een tik tegen zijn neus. "Nee, dat telt niet mee" lachte ze. Ze glimlachte en boog haar gezicht naar hem toe. Ze drukte nig een zachte kus terug en volgde met haar vinger zijn kaaklijnen. Ivy schoot weer in de lach toen Oliver haar even ronddraaide. "Kan je me alsjeblieft voor altijd dragen?" Grapte ze.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte vaak, het viel hem gewoon op. Zelden kwam het voor dat ze even niet lachte, of hem op zijn minst een glimlach schonk. Het kwam vrijwel nooit voor dat ze samen waren en ze het niet naar haar zin leek te hebben, dat was zelfs voor hun relatie al zo. Hij kon begrijpen waarom, hij had precies hetzelfde. Hoewel zij een stuk grappiger, vrolijker en enthousiaster was dan hij, leek ze zich nooit minder naar haar zin te hebben dan hij. Hij kon een glimlach nooit onderdrukken als ze begon te lachen, haar vrolijkheid deed hem goed.
'Hoe ik je zo makkelijk op kan tillen? Iv, heb je ooit naar mijn trainingen gekeken? Helaas voor mij geeft Ryan niets om mijn snelheid en aan mijn gave heeft hij ook al niets, dus dan blijft er weinig over.' hij kon zijn gave niet verder trainen, voor iedereen was zijn gave vrij duidelijk. Ryan leek nooit zo goed te weten wat hij met hem aanmoest, dus werd hij vaak op krachttraining met Derek gezet. Derek helpen was al een hele opgave voor hem, hij was de persoon die alle gewichten moest dragen zodat Derek nog meer omhoog kon duwen. Meestal stond er iemand bij om te helpen in nood, maar iedereen wist dat hij Derek echt niet zou kunnen redden als hij bijna vierhonderd kilo op zijn borstkas had liggen. Wat hij wel kon doen, was de materie van het gewicht veranderen, in dat geval kon hij het ding optillen alsof het een veertje was, maar dat telde nooit als een training.
'Oké, dan heb ik geen andere keuze.' lachte hij, waarna hij even glimlachte na haar kus en een rondje draaide. Hij zou haar niet voor altijd kunnen dragen, maar voor nu was het echter geen probleem. Niet dat hij haar zou blijven dragen, hij zou niet voor eeuwig op nul staan. De kamers waren niet zo groot, dus binnen enkele stappen had hij haar bed al bereikt en liet hij hen op het bed zakken. Hij grijnsde even.
'Drie - één.' merkte hij op. Hij ging haar nooit inhalen, maar hij wilde niet op nul blijven staan. Hij stak even zijn tong uit en duwde toen weer een kus tegen haar lippen.

Account verwijderd

schreef:
"Whut?, nope, ik heb je nog nooit zien trainen" Ze stak haar tong naar hem uit. Tuurlijk had ze gem al zien trainen, het was moeilijk om dat niet te zien. Maar de laatste tijd zzg ze hem telkens minder tijdens de trainingen, Ivy moest nogal vaak gaan lopen van Ryan. Het waq nodig als ze fit wou blijven, ze was het ook al gewend. Ivy trainde al heel lang, als sinds ze een kind was en haar gave nog maar pas had ontdekt. Het hielp haar ook om te kalmeren. Het was gewoon iets waarvan ze wist dzt het noodzakelijk was, trainen. Ivy pruillipte toen ze weer op het bed lagen en gaapte. "Nope, ik protesteer" gromde ze toen hij zei dat hij een punt had verdiend. "Ik vind nog steeds dat jij 0 hebt" Ivy liet haar hoofd in een kussen vallen en trok het deken helemaal over zich heen. "De koffie is uitwerkt denk ik" murmelde ze even. "Of al mijn energie is weg door die film te kijken met jou" voegde ze eraan toe. Alhoewel ze niets kon zien door het deken, kroop ze wel tegen Oliver aan als een rups. "Dit is de laatste keer voor de missie dat ik nog kan uitslapen, dus stttt" mompelde ze met een glimlach om haar lippen. "He, ik heb nog een vraag voor je...wat is je lievelingsijs?"

Account verwijderd

schreef:
'Dat dacht ik al, ik zie je echt nooit kijken.' grapte hij. Hij was niet blind, hij zag haar regelmatig kijken, maar hij keek ook regelmatig naar haar. Niet omdat training nu een speciaal moment was of omdat er iets te zien viel wat hij normaal gesproken niet zag, maar hij keek gewoon graag. Bovendien zag Ivy er lief uit als ze geconcentreerd keek, ze had altijd een bepaalde manier van kijken als ze geconcentreerd was. En hij verveelde zich nog wel eens tijdens de trainingen, geen betere manier om dat tegen te gaan dan naar zijn vriendin te kijken.
'Nee, geen protest. Je ligt, dus ik verdien een punt.' gromde hij. Hij was niet zo snel als zij, maar het was heus niet onmogelijk voor hem, ze kon niet constant op hem letten. Hij zou nooit winnen, hij kon immers niet tegen haar snelheid op, maar hij was niet volledig hulpeloos.
'Misschien moet je dan maar nooit meer films met mij kijken.' de film was nog niet eens afgelopen, de laptop stond daar nog steeds met een zwart beeld. Hij gaf er weinig om, van hem hoefden ze hem toch niet af te kijken. Hij wist toch wel dat de film goed af zou lopen, alle films liepen in die tijd goed af. En als er nog vervolgen waren, konden ze nooit allemaal dood gaan.
'Slaap lekker dan maar weer.' zei hij, waarna hij even naar de dekens keek. Hij kon Ivy niet zien, maar het was niet te missen dat ze daar lag. Hij liet even zijn hand over de dekens gaan waar Ivy op dat moment onder lag en lachte toen. Hij zou toch niet in slaap vallen, dus hij ging niet onder de dekens liggen. Heel even pakte hij zijn telefoon, maar vandaag had hij nog geen last gehad van de typische berichten die Jason hem gewoonlijk stuurde. Heel even bekeek hij iets van het nieuws, waarna hij nadacht over haar vraag.
'Citroen, denk ik.' antwoordde hij. Hij hield van de frisse smaak, al helemaal in de zomer. In de winter at hij nooit ijs, dus hij wist niet of hij het hele jaar lang van citroenijs hield. Hij draaide iets en keek toen weer op zijn telefoon, er was weinig nieuws vandaag.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en gaf hem een stoot. "Doe nu niet alsof jij niet regelmatig naar mij kijkt" protesteerde ze. Ze pruillipte even. "Of doe je dat niet?" Ze zette haar zieligste gezicht op. "Ik heb nog geluk dat we meestal alleen met het team trainen, ik wed dat de andere vrouwen hun ogen niet van je af kunnen houden" gromde ze chagrijnig. Ze raakte even met haar voet zijn enkel toen hij gromde dat hij een punt verdiende. "Ik heb je dat punt laten winnen" plaagde ze hem. Ivy draaide even in het bed en gaf hem een por. "Misschien niet nee, ik heb nog steeds zoveel mannen die een film willen kijken met me enzo" zei ze sarcastisch. Ze draaide even lachend met haar ogen. "Argh, wat moeten andere mensen wel van me denken? Ik ben vreselijk saai" kreunde ze zachtjes. Ze vond het niet zo erg dat ze niet verderkeken naar Jurassic Park, ze dacht niet dat ze het nog zou aankunnen om een achtervolging te zien, de spanning was te hoog voor haar. Ivy maakte een slaperig gekuidje toen hij haar slaapwel wenste. Ze voelde zijn hand even over haar heen gaan en glimlachte. "Citroen is lekker, ik hou van fruistmaken" stemde ze ermee in. Ivy beet op haar onderlip en probeerde onder het deken uit te komen. Ze kreunde even en probeerde te bewegen. "Oliver, je ligt op het deken" protesteerde ze. Geweldig, haar haar zag er waarschijnlijk verschrikkelijkuit, helemaal in de war. "Hmmm, ik vind meloen ook wel lekker, ohhh, maar in de winter ben ik liever voor de warmere smaken, vanille en cookie" zei ze, nog steeds vanonder de dekens. Ze wiebelde even met haar benen. "Weet je waar ik echt superdok op ben? Vanille-ijs met warme appeltaart, ohhh, dat is zo lekker"

Account verwijderd

schreef:
'Oh ik kijk regelmatig naar je als je traint, je ziet er leuk uit als je traint.' vertelde hij haar. Hij keek heus niet constant, maar wel als hij even nergens mee bezig was. Ryan had er nooit een opmerking over gemaakt, dus dat betekende dat zijn blikken de training nooit in de weg zaten. Jason maakte er honderden opmerkingen over en Derek lachte er regelmatig om, maar dat vond hij niet zo belangrijk.
'Misschien. Ik heb eens moeten trainen met een vrouw uit een ander team, het was komisch.' de vrouw deed daadwerkelijk haar best om op te letten, maar uiteindelijk moest hij dingen wel vier keer uitleggen voor ze het door had. Hij had er weinig aandacht aan geschonken, hij was te druk geweest met Ivy. Het was voor hun relatie geweest, maar hij kon het zich nog goed herinneren.
'Waarom zo veel sarcasme? Er zijn waarschijnlijk genoeg mannen die graag een film met je zouden willen kijken.' hij loog niet, zo dacht hij er serieus over. Hoewel hij er vrij zeker van was dat ze wel meer wilden dan alleen een film kijken, maar dat zei hij niet hardop. Dat wist ze waarschijnlijk zelf ook wel, ondanks dat ze niet zo zeker was over haar eigen schoonheid, wist ze heus wel hoe mannen dachten.
'Ik zal het onthouden.' zei hij, toen ze alles op had genoemd wat ze lekker vond. Hij deed daadwerkelijk zijn best om dit soort kleine dingen te onthouden, later zou hij daar waarschijnlijk nog wel iets aan hebben. Hij rolde een stukje opzij en trok toen de deken van Ivy af, waarna hij haar met een lichte grijns op zijn gezicht bekeek. Haar haar zat door de war en ze zag er een beetje slaperig uit.
'Ik snap niet dat je nog steeds moe bent.' opperde hij, waarna hij lachte. Hij was in de ochtend moe, maar in de middag trok dat altijd weg. Dan kwam het nog regelmatig terug voordat hij ging slapen, maar over het algemeen had hij er in de middag geen last van. Hij liet zijn hand even door haar haren gaan en kwam toen iets overeind om een kus tegen haar lippen te duwen, maar ging al snel weer liggen. Ze zou hem niet nog een keer omver duwen.

Account verwijderd

schreef:
"Wacht? Wat?" Ze trok een verbaasde wenkbrauw op toen hij dat zei. Dat had ze niet verwacht. Keek hij echt regelmatig? Ze had hem eigenlijk echt nog niet zoveel zien kijken en Jason had er nooit iets tegen gezegd tegen haar. "Arghhh, dat verwondert me niet" lachte Ivy. "Ik kan me al amper concentreren als ik met jou moet trainen, maar ik hou me in" grapte ze. Ze kon zich heus wel jog concentreren met Oliver erbij, ze was het gewend. Ook al vond ze hem nog steeds geweldig knap, ze wist dat trainen belangrijk was voor hen beiden. Ivy gromde even. "Ik weet niet..." Protesteerde ze toen hij zei dat er een heleboel mannen zouden zijn die graag een film met haar zouden kijken. "Ik ben niet zo'n interessant persoon" Ze haalde even haar schouders op en zwaaide random toen Oliver het deken van haar aftrok. "Fresh air" Lachte ze. Ivy maakte een protesterend geluidje. "Ehem, ik geef de healers de schuld, ik voel me altijd zo nadat ik word geheald, dat was ook nog een reden dat ik niet wou gaan, ik hoop dat ik minder slaperig ben morgen op missie" zuchtte ze. Ze glimlachte en gaf hem een stootje toen hij haar kuste. "Hmm, ja ga maar gaan liggen voordat het 4 - 1 wordt, Oliver" lachte ze. Ivy keek even naar Baylor die een geluidje maakte tussen een snurk en blaf en lachte zachtjes. "En ik ben hier niet de enige die zo moe is, kijk maar naar onze hond daar" Ze knikte even zijn richting uit en nam haar gsm van het kastje toen het scherm oplichtte. "Jason vraagt zich af wat we aan het doen zijn" lachtte Ivy. Ze drukte op de bel knop. "He Oliver, Ivy, hoe is de seks?" Ivy rolde even met haar ogen naar Oliver. "Jason, laat me gerust" lachte ze. "Verveel je je ofzo?" Voegde ze eraan toe. Ze leunde op Oliver.

Account verwijderd

schreef:
Hij lachte om haar verbaasde reactie, zo raar was het nu ook weer niet dat hij naar haar keek. Hij deed het overal, hier, in de trainingsruimte, tijdens het eten, hij kon het niet laten om haar zo nu en dan te bekijken. Hetzelfde gold vast ook wel voor andere mannen, hij wist zeker dat er verschillende mannen waren die graag naar haar keken. Hij nam het ze niet kwalijk, hij had ook graag gekeken voor ze een relatie hadden gekregen.
'Je bent wel een interessant persoon, heel erg interessant zelfs.' sprak hij haar tegen.
Hij lachte om haar opmerking over de healers, nu had hij in elk geval een goede reden om ze niet te bezoeken. Hij was al moe als hij ze niet bezocht, het zou waarschijnlijk een drama zijn als hij ze wel zou bezoeken, dan zou hij zijn bed niet meer uit kunnen komen. Hij fronste toen Ivy over Jason begon en schudde toen zijn hoofd, het was al verrassend dat hij geen berichten van Jason had gekregen, maar Jason had gewoon voor Ivy gekozen om lastig te vallen vandaag. Hij rolde even met zijn ogen toen Ivy Jason belde.
'Wat? Sinds jullie straks een hele week van elkaar af moeten blijven, had ik wel verwacht dat jullie de hele middag bezig zouden zijn.' merkte Jason op, hij rolde even met zijn ogen en keek toen naar de telefoon.
'Herinner me er niet aan.' mopperde hij, waarna hij naar Ivy keek. Hij had nog geen zin om te denken aan de missie, maar Jason leek daar maar al te graag gebruik van te maken.
'Nee, niet echt. Maar Sofia en ik hebben even een pauze, in tegenstelling tot jullie, wil ik nog wel even genieten van mijn dag voor ik een week lang moet afzien.' vertelde Jason. Hij zou zweren dat hij de man aan de andere kant van de lijn hoorde grijnzen, het kwam eruit als weer een typisch Jason opmerking. Hij wist niet wie Sofia was, waarschijnlijk de vrouw waar Derek het deze morgen ook over had gehad. Het zou hem niet eens iets verbazen als Jason dat altijd deed voor een missie, een vrouw uitzoeken en daar zijn hele dag mee besteden in bed. Nee, zoiets zag hij Jason wel doen. Aan de andere kant van de lijn hoorde hij een deur open en dicht gaan, waarna hij een vrouwenstem hoorde.
'Ik moet gaan, Sofia is weer terug.' hoorde hij Jason zeggen voor de verbinding werd verbroken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy ging wat rechter gaan zitten en trok een gezicht naar hem. "You think?" Ze trok een wenkbrauw naar hem op toen hij zei dat ze wel interessant was. Leugenaar. Ivy drukte een kus op zijn lippen en zette haar gsm op speaker. "Nee Jason, in tegenstelling tot jou bestaat onze relatie niet alleen uit seks" Ze lachte even en keek naar Oliver. Ze drukte nog een kusje op zijn lippen toen hij tegen Jason mompelde dat hij hem erniet moest aan herinneren. "Die week is zo voorbij" zei ze met een glimlach. "Ja, en dan kunnen jullie het volop weer doen" steunde Jason haar. Ivy maakte een geluidje. "Jase, je kan ook genieten zonder seks" Het bleef even stil. "Of drank en drugd" voegde Ivy erbij voordat Jason het kon zeggen. Ze luisterde naar wat hij zei en Ivy wierp een blik op Oliver. "Wie is Sofia nu weer?" Fluisterde ze zachtjes, in de hoop dat Jase het niet kon horen. "Een geweldig wijf, dat er mega lekker uitziet" hoorde ze terug. Ivy zuchtte even. Argh. "Bye Jase" mompelde ze nog voordat hij neerlegde. "Getver, ik wil echt geen details weten vanavond...of nooit niet eigenlijk" Ivy verstopte haar gezicht in Olivers shirt. "Begrijp me niet verkeerd, Jason is een topman, maar op sommige momenten heb ik de neiging om hem te vermoorden" gromde Ivy. Ze nam een flesje water van haar kast en nam een slokje waarna ze het terug zette. Ivy zette haar camera van haar gsm aan en trok een foto op hetzelfde moment dat ze een kus op zijn wang drukte. Ze glimlachte. "Na de missie print ik weer eens mijn foto's af en bij 150 euro heb ik korting" zei ze vrolijk. "Ik heb dus nog 4 foto's nodig nu" Ze gaf hem een tik tegen zijn wang. "Geïnteresseerd in een paar foto's met me?" Grapte ze. Ivy klom half op zijn schoot en drukte een kus op zijn lippen.

Account verwijderd

schreef:
Het gesprek tussen Jason en Ivy amuseerde hem. Jason was een typische man, Ivy een typische vrouw. Hij kon een lach niet onderdrukken toen Jason gewoon verder dramde en Ivy die hem maar al te graag tegensprak. Hij maakte een geluidje toen ze zei dat de week zo voorbij zou zijn, waarschijnlijk niet. Dat ze samen met de rest in een kamer sliepen, was nog wel zijn minste zorg, dat hij haar de hele dag niet zou zien, zou de dagen voor hem eeuwig laten duren. Al helemaal sinds hij de hele dag niets te doen had, voor hem was het gewoon wachten tot ze terug zou komen.
Hij hief zijn schouders op toen Ivy vroeg wie Sofia was, hij had geen idee. Maar hij deed sowieso geen moeite om de namen van Jason's vriendinnetjes te onthouden, ze bleven nooit lang genoeg. Dat was nu ook wel weer duidelijk, het was wel duidelijk dat Jason de vrouw gewoon voor een dag gebruikte als vermaak.
'Ik denk niet dat je de details kunt vermijden, we hebben een gezamenlijk diner vanavond.' zei hij. Het was onmogelijk om niet naar Jason te luisteren en als hij graag de aandacht wilde en vandaag zag het ernaar uit dat Jason erg graag over haar zou vertellen.
Een lach gleed over zijn lippen toen Ivy vertelde dat ze Jason soms wel kon vermoorden, hij dacht daar niet anders over. Hij als man vond het waarschijnlijk minder vervelend dan zij, maar ook hij had niet direct behoefte aan alle details van Jason's avontuurtjes.
'Als jij dat wilt.' merkte hij op, waarna hij even glimlachte toen ze een kus tegen zijn lippen duwde. Het was niet vervelend als Ivy foto's maakte, ze commandeerde hem niet rond alsof hij een model was. Meestal maakte ze foto's van hem op momenten waarop hij ergens druk mee was, ze vertelde hem niet wat hij moest doen. Hij trok haar volledig op zijn schoot en kuste haar toen opnieuw. Heel even liet hij zijn vingers door haar haar glijden, maar al snel keek hij weer naar haar. Haar telefoon zat hem niet in de weg, er viel niets op de foto te zetten waar ze hem later mee kon pesten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy duwde Oliver zachtjes toen hij zijn lach niet helemaal kon inhouden in het gesprek tussen Jason en haar. Ze trok een gezicht van afschuw toen hij haar eraan herinnerde dat ze samen met het team hadden afgesproken vanavond. "Geweldig, nu kan ik helemaal niet meer eten vanavond." Klaagde ze. "Ik ga gewoon wel meer dan twintig keer naar het toilet vanavond, dat moet wel lukken" lachte Ivy. "Of ik kan doen alsof ik heel druk in gesprek ben met jou" Ze trok een wenkbrauw op. "Of, of ik ga naar huis en zeg dat ik buikkrampen heb en me helemaal niet goed voel" Ze stak haar vinger in de lucht en grijnste. "Maar dan ag ik niet mee op missie, dus moet ik het vanavond wel overleven" zuchtte ze. Ze glimlachte en bloosde heel erg lichtjes toen ze zijn ogen ontmoette. "Ik ben nog steeds niet zo gewend aan die blik van je, pretty eyes" flapte ze uit, waarna ze glimlachte naar hem. Ze nam een foto van hen waarop ze een heel gek gezicht trok en legde de camera toen terug. "Hmmm, misschien kan ik later wel foto's nemen op crimescenes, dat lijkt me ook wel wat" zei ze met een fronsop haar gezicht. Ze dacht even diep na. "Of ik kan mijn vaders werk voortzetten als psycholoog" Ze haalde haar schouders even kort op en schudde haar hoofd. Waarom was het zo moeilijk? Ieder normaal mens van haar leeftijd werkte al of wist precies wat hij of zij wou worden. En hier zat zij, te piekeren. Ivy haakde even een hand door haar haren en keek op de klok. "Ik denk dat het dan bijna tijd is voor het diner" zei ze met een glimlach. "We hebben afgesproken aan de hoofdingang toch?"

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld