Sansa schreef:Sansa schreef:houvanramb schreef:
heb je een voorbeeldstukje?
Ik plak wel ven voor dr
SHIT! Ik sta versteld van wat er net gebeurde. Ze heeft gewoon mijn mobiel kapot gegooid!
Ik wil gvd weten wat voor berichtje ze gelezen heeft. Waarom moet zij het altijd zijn? Net alsof god ofzo... Urghh Cody waarom denk je dat nou weer?
Ik zie dat ze boos weg loopt en ren snel achter haar aan. Faye! Wacht nou even! Roep ik. Ik zie dat ze zich omdraait, als ze mij weer ziet draait ze terug en gaat sneller lopen. Na tien minuten is ze te ver weg en geef ik het op. Ik begin een random richting in te lopen. Ik heb geen idee waar ik heen loop. Als ik een steegje inloop zie ik mensen staan. Ze praten heel zacht. Ik blijf staan zonder dat ik het door heb. Al snel zien ze mij. Ze komen achter me aan...
ik zit in de problemen. Mijn hart klopt in mijn keel. Ze zijn veel sneller dan dat ik ben. Al snel lig ik op de grond en bloed mijn knie. Ik word ineens heel boos. Ik sla ze en ze worden door een enorme kracht naar achteren geduwd. Ik grijns.
Misschien is mijn gave toch nog wel ergens goed voor. Ik bedenk me ineens dat ik niet eens weet waar ik ben. Ik wil mijn mobiel pakken om te kijken waar ik ben en dan besef ik me dat mijn mobiel nog steeds dood op het schoolplein licht. Ik pak mijn spullen van de grond die gevallen waren en begin een stukje te lopen. Ineens herken ik de buurt. Ik ben vlakbij het huis van Faye. Ik weet de weg van hier alleen niet naar huis. Ik loop met mijn hart in mijn keel naar haar huis en druk op de bel, hopend dat Faye nog niet thuis is. De deur gaat open en ik zie dat een wat oudere man open doet.
dat is vast de vader van Faye. Hij vraagt wat hij voor me kan doen. Ik zeg dat ik graag een lift naar huis wil. Hij kijkt me raar aan. Ik zicht en draai me om om weg te lopen. Totdat ik vanuit een kamer raam een bekende stem hoor. 'Ik leen je wel een jetpack' Ik draai me om en zie Faye half uit haar kamerraam hangen. Ik glimlach en zeg 'Thanks' zeg ik tegen haar.