Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy's geklaag over Jason's details maakte hem aan het lachen, zij vond het erger dan hij het vond. Hij kon zijn gedachten altijd wel verzetten, maar meestal maakte Ryan er een einde aan voor er echt iets gezegd werd. Hij hoopte dat dat ook het geval was vanavond, maar hij betwijfelde of iemand het aan zou durven om Jason's humeur te verpesten vanavond. Haar opties waren zo slecht nog niet, ze konden gewoon doen alsof ze druk in gesprek waren en ze kon ook naar het toilet gaan zodra Jason erover begon.
'Waarom zou je niet kunnen eten vanavond dan?' vroeg hij met een frons, haar woorden kwamen pas laat binnen. Ze had gezegd dat ze nu al helemaal niet meer kon eten, alsof ze daarvoor ook al moeite had gehad met eten en het nu alleen maar erger zou worden.
'Ben je ziek?' vroeg hij toen. Ze voelde niet warm aan, maar ze kon zich nog altijd niet goed voelen. Als ze ziek was, moest ze hier blijven. Er zouden te veel risico's zijn als ze ziek was, hij zou die risico's niet nemen.
'Het is niet erg dat je niet weet wat je wilt doen, Iv. We komen er heus wel uit. Je hebt meer dan genoeg opties met jouw gave, maak je niet druk.' verzekerde hij haar. Hij streelde even over haar wang en knikte toen, het zou allemaal wel goed komen. Ze hadden nog genoeg geld van hier tegoed, ze zouden heus niet op straat belanden. En ze zouden ook wel een baan vinden, met een gave had je die vaak zo gevonden.
'Draag je een jurk naar het diner?' vroeg hij, iets hoopvoller dan hij bedoelt had. Hij zag haar graag in een jurk en bovendien was dit de laatste avond en gingen ze ergens anders eten, dus was het helemaal geen rare gelegenheid om er een te dragen. Hij draaide een draadje van haar trui tussen zijn vingers en wierp toen een blik op de kast, ze had wel jurken.
'En Jason is nog wel even druk, we hoeven niet te haasten.' mompelde hij, waarna hij zacht haar lippen kuste en zijn armen om haar middel liet glijden. Hij ging er niet vanuit dat Jason een vrouw zo maar af zou wimpelen, dus op twintig minuten konden ze nog wel rekenen. Hij tekende figuurtjes net boven haar knie en duwde een kus tegen haar schouder.

Account verwijderd

schreef:
Ivy fronste even en zuchtte lichtjes. "Ik heb altijd schrik en stress als ik net voor een missie wat eet..." Ze leunde even naar achteren. "Je kent het wel, hoe minder ik weeg, hoe sneller ik kan lopen" Ze glimlachte even kleintjes. "Het is niet alsof ik zo'n problemen ermee heb, maar de gedachten blijven toch door mijn hoofd spoken weetje" Ze trommelde even met haar vingers op haar benen. "Wat als ik niet snel genoeg ben?" Ze keek naar haar handen en schudde haar hoofd. "Laat ook maar, het is niets" Ze drukte een kus op zijn lippen. "Ik ben niet ziek, alles komt goed hoor" zei ze met een warme glimlach. Het zou wel goed komen, ze moest zich helemaal geen zorgen maken, right? Ivy beet op haar onderlip en leunde tegen hem aan. "Oliver, ehmmm, misschien moet ik je nog iets vertellen..." Ze keek hem schuldig aan. "Ehmm, eigenlijk kan ik de rest van mijn leven gewoon liggen in de zetel, na de dood van mijn ouders, heb ik heel wat geërfd, en dan bedoel ik ook wel heel wat" Ze fronste even en raakte lichtjes haar wang aan. "Sorry dat ik je het niet eerder heb verteld" Ze trok een schuldig gezicht. "Ik wil gewoon dat het niet om het geld gaat in een relatie" voegde ze er heel zachtjes aan toe. "En dat is dus ook de reden dat ik altijd zelf wil betalen, het voelt alsof ik misbruik van je maak als jij dat altijd doet voor me" Ivy lachte zachtjes om zijn hoopvolle blik. "Misschien.." plaagde ze hem. Waarschijnlijk wel, ze had niets tegen jurken. Ze glimlachte toen hij zijn armen om haar middel liet glijden en haar lippen zachtjes kuste. Ze raakte zijn lippen even kort aan en glimlachte kleintjes.

Account verwijderd

schreef:
Heel even fronste hij, maar hij besloot niet direct iets te zeggen en gewoon naar haar te luisteren. Hij begreep haar gedachten wel, ondanks dat hij er nooit last van had gehad. Zijn gewicht, snelheid en kracht hadden niets met zijn gave te maken, zijn gave was constant. Hij knikte slechts, hij maakte zich ook druk om haar. Hoewel hij wist hoe snel ze was, bleef hij bang dat er iets verkeerd zou gaan.
'Ik ga niet zeggen dat ik me er niet druk over maak, maar je moet echt gaan eten, Iv. Je hebt alle energie nodig, je kunt al helemaal niet rennen als je daar geen energie voor hebt, dan kun je beter een paar kilo meer wegen.' energie was belangrijker dan haar gewicht, zonder energie zou ze al helemaal nergens komen.
Zijn frons was nog niet verdwenen toen ze het volgende onderwerp aansneed en de frons op zijn gezicht bleef staan. Er waren blijkbaar dan toch nog dingen waar hij niets van wist, toch nog geheimen die ze nog niet eerder met hem gedeeld had. Hij luisterde naar haar, waarna hij haar een beetje vreemd aankeek. Er was niets mis mee, hij was gewoon verbaasd dat ze het voor hem achtergehouden had.
'Wel, dan kun je nog altijd huismoeder worden later, als je echt niet weet wat je wilt gaat doen.' zei hij, waarna hij zijn schouders ophief. Hij vond het niet zo belangrijk, geld had hem nooit veel geïnteresseerd. Zo lang hij aan zijn basisbehoeften kwam, was het voor hem allemaal prima.
'Als je maar niet denkt dat ik jou laat betalen. Ik ben misschien niet zo rijk als jij, maar ik heb nog altijd meer dan genoeg geld om te besteden.' hij had behoorlijk wat van de bende meegenomen, ze waren waarschijnlijk behoorlijk kwaad geweest toen ze erachter kwamen. Maar dat was niet zijn probleem.
'Alsjeblieft?' vroeg hij, waarna hij even glimlachte. Dat dit hun laatste dag was, hoefde niet te betekenen dat hij anders was dan normaal. Hij liet zijn handen even langs haar rug glijden en kuste haar opnieuw, waarna hij even door de kamer keek en besefte dat hij niets zo interessant vond als Ivy. Dat ze veel geld had, kon hem weinig schelen. Het was maar geld.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gromde even en verborg haar hoofd in een kussen. Ze schaamde zich ervoor. Natuurlijk moest ze wat meer eten, het was logisch. Maar iets weerhield haar ervan. Ivy beet op haar onderlip. "Sure" zei ze zachtjes. "Ik eet wel wat" Ze haalde haar hand door haar haren. Ivy fronste even. "Okey, huismoeder is al zeker niets voor mij, je weet dat ik iets wil doen in mijn leven" protesteerde ze met een frons op haar gezicht. Ze zou ongemogelijk een hele dag stil thuis kunnen zitten, wetend dat Oliver naar zijn werk was en wat nuttigs deed. Ze keek hem nerveus aan en glimlachte kleintjes. "Ik weet dat je me niet laat betalen" zei ze met een zuchtje. Ivy kroop tegen hem aan, ze had even echt nood aan een omhelzing. "Dus je bent niet kwaad?" Ze richtte haar gezicht naar hem op. "Het...het spijt me, dat ik het niet eerder heb gezegd, ik vond het niet echt belangrijk" Ze vond dat het niet echt veel uitmaakte of hij weinig of veel geld had, en hetzelfde bij haarzelf. Het zou toch niet mogen uitmaken. Ze glimlachte lichtjes en gaf hem een por. "Okey, ik doe wel een jurk aan" gaf ze toe. Ze kuste hem terug en sprong toen van het bed, waarna ze naar haar kleerkast liep. "Hmmm" mompelde ze even. Ze schoof haar kleren wat aan de kant en nam een zwart kleedje eruit. "Niet te overdreven, niet te simpel?" Ze toonde het aan Oliver en trok een vragende wenkbrauw op naar hem. Het was open aan de zijkanten, dus dat zou hij vast wel mooi vinden. "Misschien met een zwart paar hakken?" Ze tuitte even haar lippen en fronste weer. "En bordeauxrode lippenstift natuurlijk" voegde ze eraan toe.

Zie de eerste jurk.

Account verwijderd

schreef:
Hij knikte toen ze hem vertelde dat ze wel iets zou eten, daar was hij blij mee. Hoewel hij wenste dat hij anders was, wist hij dat hij er op zou letten. Hij maakte zich veel te druk om haar, dat wist hij ook wel. Hier was er niets aan de hand, hier maakte hij zich nooit ergens druk over, maar een missie was een heel ander verhaal. Het zou nog even wennen zijn, hij wist zeker dat hij er na een paar missies niet meer zo'n last van zou hebben.
'Ik denk dat je eerst moet wachten tot je kinderen krijgt voor je zegt dat huismoeder niets voor jou is, ik denk dat je dol op ze zou zijn en de hele dag met ze door wilt brengen.' merkte hij op. Hij had al genoeg verhalen gehoord over vrouwen met een carrière, die helemaal veranderen nadat ze kinderen gekregen hadden. Gezien het feit dat Ivy nog geen kinderen had gehad, kon ze nog niet zeggen dat dat niets voor haar was. Hij zou het niet erg vinden als ze thuis zou blijven, hij zou het ook niet erg vinden als ze wel ging werken, zo lang ze maar gelukkig was met wat ze deed. Hij liet zijn armen opnieuw om haar heen glijden toen ze tegen hem aan kroop, waarna hij een kus tegen haar hoofd duwde en vervolgens zijn hoofd schudde, natuurlijk was hij niet kwaad.
'Ik ben niet kwaad, ik vind het eigenlijk niet echt belangrijk, het veranderd toch niets.' hij zou blijven betalen en hij zou gewoon verder gaan met zijn leven zoals dat nu was. Als hij om geld gegeven had, had hij nu al zijn geld allang uitgegeven. Maar sinds hij er weinig om gaf, gaf hij gewoon al zijn geld aan haar uit.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze besloot een jurk aan te doen, Ivy was altijd mooi, maar ze was nog mooier in een jurk.
'Als ik niet al verliefd op je was, was ik dat vanavond waarschijnlijk wel geworden.' merkte hij met een grijns op toen ze de jurk liet zien en het over haar hakken en make-up had. De jurk was vrij kort en de zijkanten waren open, maar het was niet té. Hij vond het wel sexy, maar dat vond hij altijd als ze een jurk droeg. Ook als ze geen jurk droeg, trouwens. Hij keek nogmaals naar de jurk en liet zijn blik toen kort over Ivy glijden, het zou haar goed staan. En zoals gewoonlijk was hij weer blij dat ze een relatie hadden, dat hij de enige was die aan haar mocht zitten en de enige die zijn liefde openlijk mocht laten zien.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even lichtjes. "Wie weet, we zien nog wel" zei Ivy met een kleine glimlach. "En ik weet nu al dat ik dol ben op kinderen" lachte ze. En ze zou nog doller op haar eigen kinderen zijn, vooral als ze ook maar een heel klein beetje leken op Oliver. Ivy glimlachte toen ze een kus tegen haar voorhoofd kreeg gedrukt. "Dankjewel" zei ze zachtjes. "Wel, ik was bang om het te vertellen, vooral omdat ik schrik had dat er iets zou veranderen" Ze trok een raar gezicht. "Okey, onderwerp voorbij schuiven" zei ze met een glimlach. Ivy gaf hem een por. "Ha, you better" grinnikte ze terwijl ze naar hem toe liep en een kus op zijn wang drukte. "Dus het is zeker niet te he?" vroeg Ivy met een frons. Ze wou er ook niet te geforceerd uit zien. Ze keek hem aan en glimlachte. Ze zocht verder in de kast en nam iets van een kleerhanger. "He, maar dan vind ik dat jij ook wel eens iets anders kunt dragen hoor" protesteerde ze. Ivy smeet hem wat kleren toe en liep daarna naar de badkamer. Ivy maakte haar klaar en zocht een leuk paar schoenen uit. "Badkamer is vrij" zei ze terwijl ze naar buiten liep en een rondje draaide. "Ben je nu gelukkig dat ik een jurk draag?" plaagde ze hem. Ivy zocht haar gsm en stuurde een berichtje naar Jason. "Maak af waarmee je bezig bent, diner, remember?

" las ze luidop voor terwijl ze het berichtje typte. Ze drukte op verzenden en gaapte even. "Maak je me wakker als ik in slaap val vanavond?" vroeg Ivy. Ze keek even in de spiegel en fronste. "Zou ik iets speciaals doen met mijn haar?" Ze keek Oliver vragend aan.

Account verwijderd

schreef:
Als ze inderdaad dol was op kinderen, zou het allemaal wel goed komen. Mensen die dol op kinderen waren, waren vaak ook goede ouders. Sinds hij dol was op kinderen en zij ook, maakte hij zich niet druk over wat voor ouders ze eigenlijk zouden zijn, dat zou wel goed komen.
'Er gaat niets veranderen. Ik heb alles wat ik wil, ik heb helemaal geen geld nodig.' verzekerde hij haar. Hij had eten, een dak boven zijn hoofd en een relatie waarin hij gelukkig was, veel meer had hij niet nodig. Geld zou zijn leven niet veranderen, simpelweg omdat hij het niet nodig had. Alles wat hij nodig had, bevond zich al in de ruimte waarin hij zich nu bevond.
'Nee, maar ik denk niet dat ik het voor elkaar krijg om de hele avond van je af te blijven, dat dan weer niet.' merkte hij op. Hij was blij dat ook niet hoefde, hij kon zich niet voorstellen dat ze nog steeds vrienden waren en dat hij haar niet kon kussen wanneer hij dat wilde. Er waren een hoop momenten geweest waarop hij het wilde, hij had het waarschijnlijk niet eens tot nu volgehouden. En zelfs als hij het volgehouden had, had hij vanavond waarschijnlijk opgegeven. Hij keek even naar de kleren die ze hem toewierp en hief toen zijn schouders op, dat kon hij wel doen. Niet dat de kleren nu zoveel verschilden van zijn huidige kleren, maar hij zou het wel doen als zij dat graag wilde. Hij keek haar kort na en kleedde zich toen om.
Hij keek op toen de deur van de badkamer weer open ging en bekeek de jurk toen kort, zijn voorspelling klopte, ze zag er inderdaad goed uit in die jurk. Hij liet zijn handen net boven haar heupen rusten en knikte toen.
'Zeker gelukkig.' hij duwde even een kus tegen haar lippen en liet haar toen los, waarna hij lachte om Ivy's bericht naar Jason. De man zou het waarschijnlijk wel redden, hij had zelf nog gezegd dat hij snel kon zijn.
'Ik denk niet dat je tijdens het diner in slaap valt. En als je dat daarna doet, dan nee, ik maak je niet wakker.' ze had haar slaap nodig, als ze in slaap zou vallen als ze weer terug zouden komen, zou hij haar gewoon laten slapen. Het was niet goed voor haar om vermoeid op missie te gaan, bovendien had ze geen reden om wakker te blijven als ze weer terug waren.
'Nee, het ziet er al mooi uit zo.' haar haar vond hij sowieso al mooi, hij vond nooit dat ze daar iets speciaals mee hoefde te doen, het was sowieso al speciaal.

Account verwijderd

schreef:
"Gelukkig" zei ze met een glimlach. Ivy gaf hem een pets op zijn arm toen hij zei dat hij moeite zou hebben om van haar af te blijven. "Beheers je Oliver Marrek" grapte ze. "Weet je, ik vind dat je een leuke achternaam hebt" bemerkte ze plotseling. "Marrek" Ze liet de naam even op haar tong rollen en glimlachte. "Het klinkt gewoon leuk, en dat is niet alleen omdat ik dol ben op de naam die ervoor staat" Ze stond op haar tenen en gaf hem een kus. Ivy knikte goedkeurend bij het shirt dat hij aanhad, hij zag er nog steeds goed uit. Ze glimlachte en legde haar armen om zijn nek. "Als jij er niet was geweest zat ik nu waarschijnlijk in mijn jeans en topje te eten" zei ze terwijl ze haar handtas zocht en een kus terugdrukte op zijn lippen. "He, de lippenstift gaat niet uit, super" Ivy haatte het wanneer plotseling bleek dat de helft van die geweldige kleur lippenstift niet langer op je lippen zat. "Wie weet, het kan altijd gebeuren dat ik in slaap val als ik met mijn hoofd op je schouder leun" Ivy keek hem aan. "En help me onthouden dat ik niet teveel koffie mag drinken, anders blijf ik heel de nacht op en val ik morgenochtend in slaap" Ivy lachte even. "Dankje" zei ze met een lichte blos. "Jouw haar ziet er anders ook nooit verkeerd uit" Ze keek naar Baylor en fronste kort. "Hoe kan het dat die hond door alles slaapt?" Lachte ze zachtjes. Ivy nam haar lichtgrijze, wollen jas en liep naar de hoofdingang met Oliver. "He Iv, Ollie" Suzan zwaaide even en Jules glimlachte vriendelijk. "Je ziet er goed uit" Haar vriendin gaf haar een knuffel en bekeek Oliver. "En jij ook, maar ik wil Jules niet jaloers maken" grapte Suzan, waarna ze Jules een knipoog gaf. Ivy glimlachte even. "Jij ziet er ook geweldig uit Suze" Haar vriendin droeg een lichtblauwe, korte jurk met een zwarte parelrand. Het paste haar goed.

Account verwijderd

schreef:
'Hé, ik beheers me altijd hoor.' mopperde hij, waarna hij even lachte. Oké, bijna altijd. Maar het was ook niet altijd nodig, dus dat scheelde weer. Het was gewoon moeilijk om niet aan iemand te zitten die ontzettend aantrekkelijk was, hij kon het gewoon niet helpen, al helemaal niet als ze zich ook nog zo kleedde.
'Wat kan ik zeggen, ik ben ermee geboren.' grapte hij. Een achternaam kon je niet kiezen, hoewel hij niet over de zijne hoorde te klagen. Zijn achternaam was zo vreselijk niet, het was gewoon normaal. Je had ook achternamen die je liever niet hardop uitsprak, die pech had hij gelukkig niet.
'Ik zeg niet dat dat niet mooi is, maar dit is nog mooier.' Ivy kon niets verkeerd doen als het om kleding ging, maar er zat natuurlijk verschil tussen een jurk en gewoon een broek. Beiden vond hij mooi, maar de jurk vond hij gewoon net wat mooier dan de broek. Hij was blij dat haar lippenstift niet afgaf, anders had hij nu al onder de lippenstift gezeten en dat was nu niet direct de bedoeling. De rest zou het waarschijnlijk wel komisch vinden, hij wat minder.
'Ik zal er op letten.' beloofde hij. Hoewel het goed voor haar zou zijn om minder vermoeid te zijn de rest van de avond, was het niet goed voor haar om ook de hele nacht wakker te liggen van de koffie. Hij lachte even om haar opmerking over zijn haar en schudde zijn hoofd toen, hij maakte zich niet zo druk over zijn haar. Hij was niet ijdel, hij stond geen uren voor de spiegel en deed er verder ook weinig mee. Hij volgde haar naar de hoofdingang en glimlachte even naar Jules en Suzan, de rest was nog nergens te bekennen. Hij lachte opnieuw om Suzan's opmerking en keek al snel op toen Jason door de gangen gesprint kwam met zijn shirt nog maar half over zijn hoofd.
'Sorry, ik moest nog iets afmaken.' vertelde Jason met een behoorlijke grijns op zijn gezicht, waardoor hij met zijn ogen rolde en Suzan een braakgeluid maakte. Jason trok zijn shirt recht en bekeek hen, waarna zijn grijns nog iets breder werd.
'Het ziet er naar uit dat Oliver een lastige avond tegemoet gaat.' de man bekeek Ivy tweemaal voor hij besloot dat het genoeg geweest was en hij rolde met zijn ogen, zo moeilijk zou het nou ook weer niet worden. Nog geen vijf seconden na zijn woorden, kwamen Elise, Derek en Ryan aanlopen, waardoor hij geen antwoord hoefde te geven.
'Laten we maar meteen gaan, we zijn al iets te laat.' vertelde Ryan hen, waarna ze op weg gingen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte en gaf hel een kus. "Altijd?" Ze trok een wenkbrauw naar hem op. "Jammer.." Ze trok een speelse wenkbrauw op naar hem op en beet even verleidelijk op haar onderlip om hem wat te plagen. Ze rolde met haar ogen en lachte even om zijn flauwe grapje. Schattig dat hij alsnog een grapje ervan probeerde te maken. Ze vond mannen die de moeite deden voor iets altijd wel leuk. Ivy glimlachte en knikte even. Zo hard zou hij erniet op moeten letten, zekon wel voor haarzelf zorgen. Maar het was wel handig als ze het even zou vergeten. Ivy en koffie, nou ja, zoals eerder gezegd...ware liefde. Ivy stond wat met Suzan te babbelen toen Jason eraan kwam. Ze maakte een raar geluidje en Suzan maakte een braakgeluidje waardoor ze lachte. "Getver Jason" gromde Ivy even. Ze nam Olivers arm zachtjes vast met twee handen en keek hem even aan. "Oh kom op, ik denk niet dat ik je nog normaal kan aankijken de rest van de avond" pruillipte Ivy naar Jason. Jason rolde met zijn ogen. "Ivy, wij kunnen het ook meteen zien als Oliver en jijhet hebben gedaan dus maak je geen zorgen" Ivy werd rood en Suzan proestte het uit. "Iv, geen zorgen, niemand ziet dat, al maak je me nu wel nieuwsgierig" Ivy wuifde even met haar hand in de lucht. "Laten we gaan" Ze keek hen onschuldig aan en leunde tegen Oliver. "Dit wordt nog een lange avond" lachtte ze. "Naar waar gaan we nu eigenlijk?" Vroeg Ivy aan Ryan.

Account verwijderd

schreef:
'Nee, niet doen, ik moet nog normaal kunnen eten.' mopperde hij, waarna hij besloot maar gewoon helemaal niet meer naar haar te kijken en zich op andere dingen te focussen. Ze hadden de hele dag gehad voor dit soort dingen, nu was het tijd om gewoon normaal met de rest te eten.
Ivy's woorden maakte hem aan het lachen, ze leek zich nooit helemaal op haar gemak te voelen als Jason weer eens zijn grapjes maakte. Hij had geen moeite met naar Jason kijken, hij kon zich er toch niets bij voorstellen. Het was zijn eerste missie en hij wist alleen dat er een vrouw bij hem geweest was, over de rest hoefde hij niet na te denken. Hij fronste even toen Jason beweerde dat ze het altijd konden zien als Ivy en hij seks gehad hadden, voor zo ver hij wist was dat onmogelijk. Ze hadden het maar één keer gedaan voor ze de rest bezochten, alle andere keren hadden ze er nog minimaal zes uur slaap tussen zitten. Niet dat hij dat hardop vertelde, maar hij wist wel dat Jason ongelijk had.
'Oké, misschien niet. Maar ik weet zeker dat jullie het wel eens gedaan hebben voor jullie bij ons aan tafel kwamen zitten, dus dit is precies hetzelfde.' beweerde Jason, waardoor hij met zijn ogen rolde en begon te lachen. Hij zei niets, alles wat hij zei zou toch tegen hem gebruikt worden.
'De chinees was de bedoeling toch?' veronderstelde Ryan. Er zat voor zo ver hij wist maar één chinees restaurant in de buurt, het was niet zo'n lange trip. Het was ongeveer tien minuten met de taxi, dus ze waren er zo. Onderweg deed hij daadwerkelijk zijn bed om zijn ogen van Ivy af te houden, maar dat mislukte regelmatig. Jason maakte er al snel een opmerking over en hij rolde met zijn ogen, maar zei verder niets. Tien minuten later zaten ze al in het restaurant. Hij was blij dat ze eens voor een buffet gekozen hadden, hij kende de Chinese gerechten niet bij naam. Hij keek even rond en liet zijn blik toen over het team glijden.
'Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik had een actieve middag en sterf bijna van de honger.' Jason deed het erom, hij zag hoe Jason zijn tong naar Ivy uit stak en vervolgens de tafel verliet om eten te gaan halen. Hij besloot ook maar te gaan, al snel verliet hij de tafel weer en liep langs de verschillende schalen met eten.

Account verwijderd

schreef:
Een lach ontsnapte uit Ivy's mond en ze gaf hem een knuffel. Ze luisterde naar Jason en gaf toch maar geen antwoord. Okey, hij had wel gelijk in dat, ze hadden het inderdaad al één keer gedaan voordat ze zich bij het team voegden. Ze zou het alleen maar erger maken als ze er echter iets op zei en hij zou hen de rest van de avond niet meer met rust laten. Vaarwel rustig eten, was het dan. Ivy knikte even en glimlachte breed. "Chinees eten klinkt perfect" ging ze onmiddellijk akkoord. "Kies wel een goed restaurant uit please, ik wil niet weer zo'n krampen als de vorige keer" waarschuwde Suzan hen. "Argh, nope, ik moet ook geen krampen hebben net voor een missie" Ivy schudde haar hoofd even en ze stapten in een taxi. Ze was de helft van de weg wat aan het babbelen met Elise en Suzan en keek verbaasd op toen Jason een opmerking gaf. "Ollie mag kijken, dat is geen probleem, jij Jason, jij richt ke blik beter ergens anders op" Ze knipoogde even en lachte zachtjes, waarna ze een kus op Olivers wang drukte. Eenmaal aangekomen bestelde Ivy nog alle drankjes en liep toen ook mee met de rest, met een bord in haar handen. Ze negeerde Jasons opmerking over zijn actieve middag. "Oh fuck, dit ziet eruit als een orgasme voor je maag" mompelde Jason even. Ivy schoot in de lach toen en chinese serveerster hen vuil aankeek. Nieuwsgierig keek ze naar het eten en schepte wat gebakken rijst, groentjes en tofoe op. "Vegetarisch?" Een man naast haar keek haar aan met een vriendelijke glimlach. Ivy keek even verbaasd op en schudde haar hoofd met een glimlach. "Nee, gewoon gezond eten" De man stak zijn hand uit en Ivy schudde hem even onhandig, met het bord in haar andere hand. Hij had bruine krullen en zag er nu niet bepaald mis uit. Oliver was natuurlijk wel knapper. "Ik ben Dylan" Ivy knikte even. "Ivy" stelde ze zich vriendelijk voor. "Leuk je te ontmoeten Ivy, mag ik zeggen dat je er geweldig uitziet? En zou ik je nummer mogen?" Ivy kuchte even ongemakkelijk. "Sorry Dylan, maar ik heb een vriend en ik ben gelukkig met hem" zei ze vlugjes. Suzan keek haar geamuseerd aan voor een seconde en Ivy zond haar een hopeloze blik toe. "He Iv, kom je er weer bij?" Riep Suzan maar. Yes, dankje Suze. "Fijn om je te ontmoeten Dylan, maar ik moet maar eens gaan" Vlug liep ze terug naarde tafel en ging zitten.

Account verwijderd

schreef:
Het scheelde dat er weinig was waar hij echt een hekel aan had, het was vrij lastig om in een restaurant te eten als je bijna overal een hekel aan had. Het nadeel daarvan was dat je alles wilde eten en lang niet alles paste op zijn bord. Hij besloot maar gewoon meerdere keren te lopen, hij had slecht geluncht en hij kon zijn maag horen protesteren. Hij pakte maar gewoon de eerste paar dingen die hij tegenkwam en er goed uitzagen, van de helft wist hij niet eens wat het was. Hij had het allemaal eens gehad en hij wist dat het prima te eten was, maar hij kende de namen gewoon niet en de naambordjes brachten hem ook niet veel verder.
Nadat hij zijn bord vol geschept had, ging hij terug naar hun tafel. Hij nam een slok van zijn drinken en keek toen naar Suzan en Ryan. Ryan keek naar zijn eten, Suzan zat vrij geamuseerd naar iets anders te kijken. Hij keek even de kant op waarnaar Suzan keek. Het was niet erg verrassend dat mannen op Ivy afstapten, Ivy was erg mooi, maar de meeste mannen hadden er toch wel wat lef voor nodig. De kans op afwijzing was vrij groot, zoals ook al snel aan de man te zien was waar Ivy tegen sprak. Hij moest toegeven dat hij niet precies wist wat hij ervan vond, nog niemand had Ivy echt benaderd in zijn bijzijn sinds ze samen waren. Op het instituut was het vrij duidelijk en je moest wel absurd veel lef hebben als je wist dat iemand een relatie had en toch op die persoon afstapte.
'Ik ben toch wel benieuwd wat voor vriendje Oliver is hoor, het jaloerse type misschien?' hij keek op naar Suzan en slikte zijn eten door, waarna hij even fronste.
'Ik ben niet jaloers.' merkte hij op. Dat was hij ook niet. Het was misschien ook niet zijn favoriete gebeurtenis, maar het hoorde erbij en hij wilde zich daar vooral niet druk om maken, anders zou hij zich wel heel regelmatig druk moeten maken.
'Hé Iv, ik zag dat je je zoveelste aanbidder ontmoet hebt. Ik wed dat je hem wel knap vond, had je je nummer gegeven als Oliver er niet was?' grapte Jason, toen hij weer aan tafel plofte met een bord vol met opgestapeld eten. Hij rolde even met zijn ogen en nam nog een hap van zijn eten. Derek en Elise kwamen er ook bij, maar zij maakten geen opmerking.

Account verwijderd

schreef:
Ivy liep terug naar de tafel en ging vlug zitten voor ze struikelde over haar eigen voeten. Ze schudde even haar hoofd. "Nah, Ollie is totaal niet het jaloerse type hoor" protesteerde ze. Ze raakte even zijn pols aan en glimlachte. Hij wist wel dat ze niet geïnteresseerd was in andere mannen. Ook al was ze best wel verrast geweest dat Dylan haar had benaderd. Ivy glimlachte en schonk een glas ijsthee in haar glas met ijsklontjes. Ze nam de chinese stokjes en nam een hap van de rijst. Hmmm, het bleef goed. Ze lachte even en schudde haar hoofd. "Waarom zou ik mijn nummer geven aan iemand terwijl ik zelf de perfecte man al heb gevonden?" Vroeg ze met een glimlach. Jason rolde met zijn ogen. "Zeg je dat nu gewoon omdat Oliver erbij zit?" Ivy fronste even. "Nope, ik meen het" Ze drukte een kus op Olivers wang. "Trouwens, ik vind het ook niet leuk als vrouwen hem aanspreken, en dat gebeurt duizend keren meer dan mannen naar mij toekomen" Ivy trok een wenkbrauw op. "Maar ik weet dat hij me nooit zo zou kwetsen" voegde ze eraan toe. Ze prikte even in haar eten met haar stokjes en werd een beetje stil. Joel echter... Jason had het ook door en kuchte even. "Sorry..ehmmm..." Hij was voor het eerst weer even sprakeloos. Ivy schudde haar hoofd even kort en haalde haar schouders op. "Jezus fuck, hoeveel eten heb jij nu weer genomen mate?" Vroeg Jules plotseling aan Jason. Ivy glimlachte dankbaar naar hem en hij knikte grijnzend terug. Dat is een pluspunt voor de vriend van haar beste vriendin. Ivy glimlachte en gaf Oliver een stootje. "Achter de missie, zou je dan zin hebben om eens een weekend verlof te nemen samen?" Vroeg ze met een kleine glimlach. "Ik denk dat ik wel nood heb aan wat relaxtijd en het zou fijn zijn als je meeging, maar je moet je niet verplicht voelen hoor" Ze keek hem vragend aan en wiebelde weer eens met haar voeten. Suzan sprong bijna op toen de serveerster kwam met een heleboel gelukskoekjes en ze namen elk een koekje. Jason nam enthousiast het papiertje eruit en las het voor. "Veel liefde zal je tegenkomen op je pad" Jason grijnste breed. "Oh, maar dat wist ik al, niets nieuws" Ivy rolde met haar ogen en kraakte haar koekje in tweeën. "Goede en slechte momenten staan je te wachten, en je zult eruit leren" las ze voor. Ze trok een wenkbrauw op en knabbelde op haar koekje. "Gebruik je verstand, vertrouw op je intuïties" Ryan knikte even. "He, dat past wel" bemerkte Elise. Ivy schoot in de lach toen bleek dat erin Dereks koekje niet eens een papiertje zat en Suzan haar papiertje in de kippensoep liet vallen. Ze stootte Oliver zachtjes aan. "Wat heb jij staan?" Vroeg ze nieuwsgierig.

Account verwijderd

schreef:
Heel even glimlachte hij toen Ivy vertelde dat hij geen jaloers type was, dat was hij ook niet. Hij kon onmogelijk jaloers zijn, hij had alles en de man met wie ze gepraat had niet. Hij had nooit helemaal begrepen waarom mensen jaloers werden als hun vriend of vriendin met een ander sprak, het was niet alsof ze iets deden wat jij niet al lang gedaan had. Heel even grijnsde hij toen Ivy begon over de perfecte man en Jason beweerde dat ze dat alleen zei omdat hij erbij zat, daar geloofde hij niet zo veel van. Er was nog helemaal niets verkeerd gegaan in hun relatie, hij hield van haar en andersom.
'Die duizenden vrouwen vallen nu ook wel weer mee, het waren er maar een paar en het was niet alsof ik één van hen ook maar half zo mooi vond als dat ik jou vind.' verdedigde hij zichzelf. Hij nam een paar happen van zijn eten en keek naar Ivy toen het stil viel. Hij zou haar nooit kwetsen, niet op de manier waarover ze het nu hebben. Vreemdgaan was niets voor hem, hij zou het zichzelf ontzettend kwalijk nemen en zou het waarschijnlijk nog erger vinden dan zij. Dat was weer iets wat hij in zijn opvoeding meegekregen had, vreemdgaan kon niet. Al snel maakte Jules een opmerking en begon iedereen weer te praten, waardoor de spanning weer verdween.
'Ik denk niet dat ik ooit nee zal zeggen tegen een paar vrije dagen, al helemaal niet als ze met jou zijn.' zei hij, natuurlijk had hij zin om met haar mee te gaan. Hij was waarschijnlijk ook toe aan een vrij weekend als hij net een week vol zorgen achter de rug had.
Hij pakte één van de koekjes en luisterde naar de anderen, gelukskoekjes bestonden vaak maar uit een vage uitdrukking, hij geloofde er niet in. Dat nam niet weg dat hij het wel leuk vond om te horen wat iedereen kreeg en hoe iedereen daar commentaar op gaf. Hij brak zijn koekje in tweeën en las het bericht, waarna hij even fronste en naar Ivt keek toen ze hem vroeg wat er stond.
'Richt je op de toekomst.' antwoordde hij, waarna hij zijn schouders ophief. Daar was hij al mee bezig, hij had het zelfs al over kinderen en trouwen gehad. Hij zag Ivy in zijn toekomst, dus hij ging er vanuit dat hij zich op Ivy moest richten, maar dat deed hij sowieso al.
'Dat lijkt me niet zo'n probleem.' merkte hij grijnzend op, waarna hij vlug een kus tegen haar lippen duwde en Suzan hen met een brede grijns aankeek. Hij ging weer verder met zijn eten, zijn bord was alweer leeg voor hij het door had. Hij had best wel wat opgeschept, maar hij kon nog wel een tweede keer lopen voor hij aan het toetje begon.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld