ORPG met Shiri - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Shiri

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
De volgende dag zat Lynn lang op de bank, afwachtend. Zou ze gaan of niet? Uiteindelijk zuchtte ze. Duke zou er waarschijnlijk toch niet zijn, maar ze had niet voor niets een jurk gekocht. Ze kon 'm minstens even aandoen vandaag. Het bleef kerst. Met die gedachte hees ze zichzelf van de bank af. Een tijdje later had ze make-up op, oorbellen in en zoals altijd haar kettinkje met de sleutel eraan om. Haar haren had ze een beetje gestyled. Op een gegeven moment keek ze zichzelf aan in de spiegel. Waarom deed ze dit? Het had toch geen zin... Toch deed ze uiteindelijk haar zwarte laarsjes aan en liep ze in haar bordeaux rode jurkje - en natuurlijk haar jas aan - uit de deur.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke beet even op zijn liep. Eigenlijk was hij vroeg. Zou hij wachten? Hij zuchtte diep. Hij had toch weinig beters te doen. Hij ging op een bankje zitten en probeerde niet om de tien seconden op zijn horloge te kijken. Wat deed hij hier überhaupt? Ze kwam toch niet, als het waar was wat Ralph zei. Duke merkte dat hij ergens misschien toch nog hoopte dat ze kwam. Hij probeerde het van zich af te zetten. Hij zou tien minuten wachten, geen minuut langer. Als ze er dan nog niet was ging hij naar huis.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn keek even op haar horloge. Ze moest opschieten, anders zou ze te laat zijn. Even schudde ze haar hoofd, zodat ze terug kon komen in de werkelijkheid. Het maakt niet uit hoe laat ze daar zou staan, hij zou er toch niet zijn. Lynn beet lichtjes op haar liep, maar versnelde toch haar pas. Ergens hoopte ze toch dat Duke daar zou staan, hoe klein de kans daarop ook was.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
10 over. Duke stond op. Hij had het geweten, maar een deel van hem was toch teleurgesteld. Hij was in elk geval geweest - hij had immers beloofd haar niet te laten gaan. Vanmiddag zou hij Lynn nog eens proberen te bellen, in de hoop dat ze nu wel opnam. Hij zuchtte diep en keerde zich om om weer naar richting huis te gaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn was het laatste stukje gaan rennen. Ze wilde toch op tijd zijn, ze hadden immers een afspraak en dan was zij deze in ieder geval nagekomen. Net toen ze de hoek om wilde slaan, liep ze tegen iemand op. 'Verdomme, kijk uit je doppen!' schold ze. Zonder verder te kijken wie het was, wilde ze verder rennen. Ze wilde Duke niet missen, mocht hij er staan.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke keek verbaasd op toen Lynn vanuit het niks tegen hem aanknalde. Ze wilde verder rennen maar hij pakte haar pols beet. "Lynn..." Hij beet even op zijn lip, waarna hij voorzichtig glimlachte. "Je... Bent er."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn keek op naar de man tegen wie ze was aangelopen. Die stem... nee, was het echt? Ja hoor, daar was Duke. Ze keek hem verdwaasd aan. Ze had dus écht niet verwacht dat hij zou komen opdagen. 'Jij... jij ook...' zei ze zacht.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke glimlachte. "Ik had wat goed te maken." Hij was echt blij dat hij niet voor niks gekomen was. Zie je wel. Dacht hij. Zijn onderbuik gevoel had toch gelijk gehad.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn keek even weg naar de grond en glimlachte zwakjes. 'Ik had niet...' Lynn haalde even adem, deels omdat ze net nog aan het rennen was, deels omdat ze even naar woorden moest zoeken. '... niet verwacht je hier te zien.' Lynn beet lichtjes op haar lip. Het liefst wilde ze hem omhelzen nu, maar ze wist zich in te houden.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke werd ineens bewust van zijn hand, die Lynn's pols nog steeds vasthield. Hij liet voorzichtig los en zei: "We hadden afgesproken toch?" Zei hij voorzichtig glimlachend. "Hoewel ik moet zeggen dat ik jou ook niet... Verwachtte."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn keek hem weer aan. 'Ja, maar na gister...' Ze bleef hem even aankijken, maar wende al snel haar gezicht weer af. Zonder dat ze het door had begon ze weer aan het sleuteltje te friemelen, iets wat ze vaker deed als ze naar woorden zocht of nerveus was.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke knikte. "Het spijt me dat ik zo kwaad werd." Hij was inderdaad zo belabberd met excuses als hij vermoedde. "Ik had niet zo tegen je moeten schreeuwen, noch moeten zeggen wat ik gezegd heb." Hij zuchtte diep terwijl hij met zijn ogen de hare zocht.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn keek op, waarna haar ogen de zijne ontmoetten. Hij leek echt spijt te hebben, maar ze vroeg zich af of hij wel door had waarom er al die tijd zo veel spanning was geweest. Ergens vermoedde ze dat hij er zelf niet achter zou komen. Daarom besloot ze het maar zelf te vragen. 'Duke, geef je om mij?' Ze beet hard op haar lip, voorbereid op elk negatief antwoord mogelijk.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke ademde uit. Had hij zijn adem ingehouden? Hij kon het zich niet herinneren. "Natuurlijk. Ik heb denk ik nog nooit zo veel om iemand gegeven." Hij glimlachte. "Dat is misschien waarom ik het zo slecht verwoorden kan."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn voelde een enorme last van haar schouders af vallen. De opluchting bracht tranen in haar ogen, waarvan ze niet wilde dat Duke die zou zien. Om deze reden drukte ze haar voorhoofd tegen zijn borstkas aan. 'G-gelukkig...' fluisterde ze, proberend haar trillende stem te verbergen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld