Dauntless schreef:
Ze waren terug in district zeven waar het nog altijd nieuwe maan was en Gabriëlle zich weer pijnlijk bewust werd van het feit dat ze zich moest voeden. het feit dat ze omringd werd door een heleboel anderen maakte het daar niet makkelijker op en ze luisterde maar half naar wat er gezegd werd. "Ok, is goed" zei ze en was alweer verdwenen in de donkere nacht. Ze liet zich meevoeren naar het centrum van het district waar nog maar weinig mensen wakker waren, maar dat was ook niet nodig, want ze had maar één iemand nodig. Ze vond een perfect slachtoffer, een drugsgebruiker die high in elkaar gedoken zat in een steegje. Ze sloot haar ogen en kroop zijn lichaam in, hij verzette zich niet, waarschijnlijk had hij er de kracht niet meer voor. Ze nam controle over zijn benen en begon met hem de trappen van een hoog gebouw op te lopen. "Wie ben jij" vroeg hij toen ze boven op het dak waren en Gabriëlle hem naar de rand liet wandelen. "De dood" fluisterde ze terwijl ze de man met haar kracht over de rand duwde. Ze moest in zijn lichaam blijven maar voelde niets van de pijn toen zijn omhulsel de straat raakte. Het enige wat ze voelde was hoe zijn ziel loskwam van zijn lichaam en juist met die energie voedde ze zich en voelde hoe ze haar instincten weer onder controle kreeg. Ze nam haar fysieke vorm aan en sleepte het lichaam van de staat en verborg het in zijn struiken, de ogen sloot ze en ze vouwde zijn handen samen, waarschijnlijk zou iemand hem morgen vinden. Daarna vloog ze geruisloos naar haar kamer al wist ze dat ze die nacht de slaap niet zou kunnen vatten.