Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

21 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte lichtjes en gaf hem een knuffel. "Ik ben ook graag bij jou, als je dat nog niet wist" Ze gaf hem een knipoog en lachte zachtjes. "Nee, maar serieus, ik voel me veel beter bij jou dan bij eender wie" gaf ze toe. "Ik kan gewoon lekker mezelf zijn" Ze gaapte even. "Ik weet niet, soms is Suzan nogal ...ehmmm, spontaan" Ze zocht achter het juiste woord. Het was niet altijd even makkelijk om altijd hetzelfde team te hebben. Een ruzie kon alles verpesten dus deed iedereen enorm zijn best om geen discussies te beginnen. Ivy lachte even en gebaarde naar de zak met broodjes op het bureau. "En wat is dat dan?" Plaagde ze hem. Oliver was degene die de broodjes had meegenomen zodat ze in haar kamer konden blijven, natuurlijk. "En nog wel eens?" Ze lachte en gaf hem een stoot. "Dat klinkt alsof we ooit, over een paar jaar pas gaan eten" Ze had er geen problemen mee. Ze gniffelde even. Ivy drukte een kus op zijn lippen. "Nu wel..." Herhaalde ze zijn woorden zachtjes. Ze belandde op zijn schoot en kroop tegen hem aan. "Hmmm, alleen maar kussen?" Ze trok een wenkbrauw op en beet op haar onderlip toen hij haar begon te kussen. Een huivering ging door haar lichaam en ze maakte een zacht geluidje. Haar losse trui viel van haar schouder en ze krulde haar rug even. Haar ogen ontmoetten de zijne en ze kon een glimlach niet bedwingen. Ze drukte haar lippen een aantal keren kort op de zijne, niet langer dan een seconde. Haar vingers gleden naar zijn nek en verder over zijn rug. Ze had dit gemist. Ze moest toegeven, het voelde even nog allemaal wat vreemd aan. Ze had hem een week niet gezien, en het besef moest nog wat doorsijpelen. Ivy raakte met haar vingertopjes zijn schouderbladen aan en ze volgde zijn rugwervel even.

Account verwijderd

schreef:
Het was waarschijnlijk iets wat hij zou onthouden, dat ze zich beter voelde bij hem dan bij ieder ander. Voor hem was dat niet anders. Hoe graag hij het team ook mocht, hij was liever bij Ivy dan dat hij bij hen was. Soms werd het hem wat veel, de hele dag met dezelfde mensen spenderen. Met Derek had hij daar niet zo'n problemen mee, de man was regelmatig gewoon stil en ze konden totaal verschillende dingen samen doen. De rest zocht altijd naar een manier om constant aan de praat te zijn, vooral Jason was soms lastig om uren bij te zijn.
Zijn blik gleed nog even naar de zakjes broodjes, maar hij maakte er verder geen opmerking over. Hij zou het ook niet erg vinden om dagenlang de kamer niet uit te komen, al helemaal niet als Ivy erbij was. Nu wist hij wel dat hij zich na een paar dagen zou gaan vervelen, maar voor die paar dagen was het helemaal geen probleem. Hij zag het ook niet gebeuren dat hij jaren binnen zou blijven. Hun vakantie was een prima optie, ze konden zelf bepalen of ze wat gingen doen en wat ze dan gingen doen. Met Ivy's been betekende dat dat ze niet al te veel actieve dingen zouden doen, waarschijnlijk zouden ze de meeste tijd doorbrengen op het strand.
'Nee, niet alleen dat. Maar als ik alles op zou moeten noemen waarop ik heb gewacht, zijn we morgen nog niet klaar.' mompelde hij, waarna hij even lichtjes glimlachte. De meest simpele dingen had hij ook gemist, hij had er zelfs weer naar uit gekeken om haar weer te horen praten met Jason, de twee amuseerden hem altijd als ze het weer eens ergens niet over eens waren.
'Ik kan niet geloven dat het maar een week was.' gaf hij toe. Voor hem had het meer als een maand gevoel en alles voelde weer nieuw aan, alsof ze het begin van hun relatie weer lichtjes over deden. Het was een beetje vreemd, maar niet direct vervelend. Bovendien had hij niet het gevoel alsof hij haar maar een week gemist had, maar maanden gemist had. Hij streelde even over haar schouder en glimlachte toen, hij was blij dat ze weer terug was. Zijn lippen raakte haar hals nog enkele keren, maar het ging vrij langzaam. Hij nam zijn tijd om het opnieuw te leren kennen, hij moest er nog aan wennen dat ze weer terug was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy keek even om haar heen. "Het voelt als eeuwen geleden dat ik nog in mijn eigen kamer ben geweest..." Mompelde ze. Het overnachten in het hackersgebouw was niet zo aangenaam. Ze had moeten slapen op bevlekte, vieze matjes op een koude grond, met maar een versleten deken en geen hoofdkussen. Ze had dus zelf ook niet te veel slaap gehad, maar ze mocht niet klagen. Het had erger gekund. Ivy lachte even. "Hmmm, we hebben alle tijd" fluisterde ze waarna ze plat ging liggen op het bed en hem half meetrok naast haar. "Kom op, wees lui voor een keer, ik beloof dat ik nergens meer naartoe ga vandaag" lachte ze. "Weet je wat ik aan jou heb gemist?" Ze keek hem aan en gaf hem een stootje met haar heup. "Alles, alles, zelfs de details" Ze drukte een kus op zijn lippen. "Voorbeeld dit littekentje hier" Ze schoof zijn haren wat opzij aodat ze een heer erg klein streepje lichtroze huid kon zien op zijn voorhoofd. Ivy glimlachte en drukte er een kusje op. "Waar heb je zelfs dat littekentje vandaan?" Vroeg ze nieuwsgierig. Het enige littekentje dat zij had, was op haar heup, nog van het ongeval. Het was niet groot, maar ze had er toch nog steeds een triest gevoel bij wanneer ze het zag. Daarom bedekte ze het vaak met wat concealer als ze een jurk droeg met open rug. Anders gingen mensen vragen stellen en moest ze de herinneringen weer ophalen en de wondes openhalen. Haar handen grepen zachtjes het laken vast. Hij ging tergend langzaam, het was onbeschrijfelijk. Hij nam alle tijd, hij had ook alle tijd. Ivy gaf hem nog een paar kussen en duwde hem zachtjes plat op het bed. Ze ging op zijn buik zitten en leunde wat naar voren om zijn hals te kussen. "Het was maar een week, maar het was genoeg voor ons beiden" zei ze met een klein glimlachje. "Het was te lang" voegde ze eraan toe, waarna ze nog een paar kussen op zijn lippen drukte en haar vingers verstrengelde met de zijne. "Ik wacht al op het moment dat we een week op verlof kunnen" gaf ze toe.

Account verwijderd

schreef:
Het was geen eeuwen, maar ook hij moest toegeven dat het wel zo voelde. Voor zijn gevoel was hij hier al erg lang niet meer geweest, was het eeuwen geleden dat hij in haar bed geslapen had of er überhaupt gelegen had. Nu hij weer terug was, voelde dat een beetje onwennig. Het was waarschijnlijk allemaal anders geweest als Ivy wel gewoon terug had mogen komen, maar dat was niet gebeurd.
Ivy had gelijk, ze hadden alle tijd. Ze hadden geen verplichtingen, er was niemand die hen lastig zou komen vallen. Suzan en Derek zouden hun dag zeer waarschijnlijk bij Elise en Jules besteden, Jason zou waarschijnlijk de hele dag bij een of andere vrouw doorbrengen en van Ryan had hij geen idee.
'Ik weet het niet, waarschijnlijk ben ik eens gevallen als kind.' mompelde hij. Hij had wel meer littekens dan één, als kind was hij wel eens gevallen en hij was ook meer dan eens geopereerd. Daarnaast had zijn tijd bij de bende hem ook niet gespaard. Hij zat niet onder, maar hij had er wel een paar. Hij vond het niet erg, het was niet alsof ze nu direct opvielen of er een naar verhaal aan vast zat.
Dat ze alle tijd hadden, beviel hem wel. Hij vond het leuk om rustig aan te doen. Normaal gesproken hadden ze minder tijd, moesten ze ergens zijn of konden ze geen slaap overslaan. Nu was dat allemaal niet het geval, ze hoefden helemaal niets.
Hij knikte, het was te lang geweest. Hij bekeek haar even, waarna een glimlach op zijn gezicht verscheen toen hij nog enkele kussen kregen. Deze keer waren ze niet zo kort, daar was hij blij om.
'Ik ook.' hij keek uit naar de vakantie. Hij duwde zichzelf lichtjes overeind om haar een kus te geven en bevrijdde zijn handen uit de hare, waarna hij zijn vingers naar de randen van haar trui liet glijden. Heel even liet hij zijn vingers slechts over het randje huid dat te zien was glijden, maar vervolgens trok hij de trui toch over haar hoofd. Hij liet zijn vingertoppen over haar rug gaan. Hij kon zich niet voorstellen dat ze nog langer op missie waren gegaan, hij had er al genoeg moeite mee gehad. Hij wist niet hoe hij het langer volgehouden had, hoe hij een maand zou hebben volgehouden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy luisterde naar wat hij vertelde en trok een wenkbrauw op. "Was mìjn Oliver ooit onhandig?" Plaagde ze hem. Oliver nu was tptaal niet onhandig, ze had hem nog nooit zien struikelen, iets laten vallen of er iets uit horen flappen. En dat was iets wat zij maar al te vaak deed. Het lag gewoon in haar aard, wat kon ze meer zeggen. Gelukkig struikelde ze nooit tijdens haar gave, dat kon wel voor een paar ernstige breuken zorgen. En ze wist niet of de healers dat zo vaak zouden willen healen. Haar vingers gingen verder en bleven bij een klein littekentje hangen op zijn schouder. Hij had er wel een paar, niet verwonderlijk na zijn tijd in de bende. Het stoorde haar niet, het maakte hem Oliver. Ze hield ervan, die kleine imperfecties die hem toch zo perfect maakten. Gelukkig was geen enkel van zijn kleine herinneringen op zijn huid zo groot, of had hij geen die gigantisch was op zijn gezicht zitten ofzo. Ze wist dat iedereen je dan zou aanstaren, een vrouw op het instituut had ooit eens dat gehad toen ze op een missie vastzat in een brandend gebouw. Ze huiverde even maar glimlachte al vlug weer. "Wel, ik vind dat ik nog een paar bikini's moet kopen" Ze trok een gezicht en beet even op haar onderlip, terwijl ze naar zijn handen keek die over het kleine stukje huid gingen onder haar trui. Ze bloosde toen hij haar trui uittrok. Het zou nooit wennen waarschijnlijk. Zijn ogen namen haar in zich op en ze gaf hem een tik tegen zijn onderlip, die ze vervolgens ook even aanraakte met haar lippen. "Zie ik er nog steeds even goed uit als voor de missie?" Vroeg ze met een lachje. Ze liet haar duim over de rand van zijn trui glijden en keek hem aan met een glimlachje. "You don't mind als ik deze voor je uittrek he?" Vroeg ze met een speelse glimlach die om haar mondhoeken hing. Zijn vingers gleden over haar rug, waardoor ze zich vanzelf zachtjes dichter tegen hem aan duwde.

Account verwijderd

schreef:
Was hij ooit onhandig geweest? Waarschijnlijk niet. Maar hij was wel een kind geweest, sinds hij geen extreem voorzichtig kind geweest was, waren fouten al snel gemaakt.
'Nee, ik was gewoon geen voorzichtig kind.' gaf hij toe. Hij speelde gewoon, net als andere kinderen. Tegenwoordig kwamen er geen littekens bij, hij was niet onhandig en dacht altijd na voor hij iets zou doen. Zijn gave hielp er waarschijnlijk ook wel bij, zijn gave weerhield hem ervan om hard ergens tegenaan te vallen, hij viel er gewoon doorheen. Niet dat hij nu vaak viel.
'Ik zou je nooit tegenhouden om bikini's te kopen.' gaf hij toe. Ivy zag er mooi uit in bikini's, hij vond het helemaal niet erg om haar te zien in bikini. Helaas leek ze geen grote fan van zwemmen en zag hij het zelden, maar dat betekende niet dat hij het erg vond als ze bikini's kocht. Ze had er al wel een paar, maar daar was hij al niet helemaal zeker meer van.
Ivy bloosde regelmatig als hij naar haar keek, maar het weerhield hem er nooit van te kijken. Het was helemaal niets negatiefs, het tegenovergestelde zelfs. Hij keek naar haar omdat hij haar mooi vond, niet omdat het er vreemd uit zag. Hij kon uren naar haar kijken zonder zich te vervelen.
'Ja.' het was een simpel antwoord, maar het was zo. Ze was waarschijnlijk wat afgevallen, maar ze zag er nog steeds goed uit. Ivy was mooi, een missie zou daar niets aan veranderen. Ze leek zelfs mooier dan normaal, maar hij wist dat dat kwam doordat hij haar een tijd niet meer gezien had. De eerste keer was hij ook onder de indruk geweest, dat bleef hij altijd een beetje, maar nu was dat gevoel weer versterkt.
'Helemaal niet.' gaf hij toe. Hij zou er nooit problemen mee hebben. Hij deed niet de moeite om haar van hem af te duwen, ze was dichtbij genoeg voor hem om haar te kunnen kussen. Hij duwde zacht enkele kussen tegen haar lippen, zijn vingers liet hij zacht over haar schouders en rug glijden. Zijn lippen bleven echter niet zo lang bij haar lippen hangen, al snel dwaalden ze af naar elke plaats waar hij bij kon.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte en gaf hem een por. "Ik moet echt nog eens aan Lora vragen naar homevideo's, ik heb echt een beeld nodig van een kleine Oliver" Ze pruillipte even en glimlachte. Ze was zelf ook nooit echt een voorzichtig kind geweest, ze had tallozen keren jurkjes gescheurd terwijl ze in bomen was aan het klauteren. Haar moeder was er nooit echt kwaad om geweest, ze vond altijd dat kinderen plezier moesten beleven en moesten genieten van hun jeugd. Ivy was er dankbaar om. Als haar ouders nooit zo waren geweest, stond zij hier misschien niet als de vrouw die ze nu was. "Tuurlijk zou je me niet egenhouden" lachte Ivy. Ze keek hem aan met een glimlach en drukte een kus op zijn lippen. "Dan moet je wel meehelpen er uit te kiezen" Ze gaf hem een knipoog en lachte zachtjes. "Hmmm, misschien blijf ik wel zitten op het strand in een jeansbroek en shirt" grapte ze. Ze zou misschien wel minder vlug bruin worden, maar Oliver plagen vond ze het mooi waard. Ivy pruillipte lichtjes en haalde verlegen een hand door haar haren. Een kort, maar vast antwoord. Dat had ze niet meteen verwacht. Ivy kuste zijn lippen en trok zijn trui en shirt meteen in één keer uit. Ze liet haar vingers liggen in de hokjes in zijn buik en kuste zijn sleutelbeenderen. Ze hapte even heel erg zachtjes naar adem toen zijn lippen over haar lichaam gleden. Ze kreunde even en leunde wat dichter naar hem toe. "Verdomme Ollie, wat doe je me aan?" Kreunde ze zachtjes. Ze beet op haar onderlip en glimlachte naar hem. Ze ritste haar jeans open, wiebelde haar met haar heupen eruit, kroop uit haar broek en smeet hem vlug aan de kant op de grond. Ze hief even een speelse wenkbrauw op naar Oliver.

Account verwijderd

schreef:
'Ik wed dat je mij als kind ook wel leuk vind, het haar is in elk geval hetzelfde.' vertelde hij. Hij was gewoon een kind geweest, weinig speciaals aan. Hij had waarschijnlijk dingen verkeerd gedaan, maar welk kind deed dat nu niet? Hij vond het niet erg als er beelden waren, hij vond het ook niet erg als Ivy die beelden zou bekijken. Het was niet alsof hij nu iets te verbergen had. Ivy wist waarschijnlijk van vrijwel alles in zijn leven, er waren maar enkele dingen die hij nog niet verteld had. Het was niet extreem, het was niets wat hun relatie in de weg zou zitten, maar het waren gewoon dingen waar ze het niet over gehad hadden.
'Als ik maar niet hoef te beoordelen hoe die staat, ik ben nog niet gewend aan dit alles.' zei hij, waarna hij naar haar lichaam gebaarde. Nu al helemaal niet, hij bedacht zich opnieuw hoeveel geluk hij eigenlijk had.
'Misschien blijf ik dan ook wel zitten in een t-shirt.' zei hij, waarna een grijns op zijn gezicht verscheen. Het was niet alsof hij nu ging omdat hij bruin wilde worden, ze konden net zo goed richting de sneeuw gaan. Maar Ivy werd graag bruin, dus hij gokte er niet op dat ze echt in haar kleren zou blijven zitten.
Ivy was altijd al vrij gevoelig als het ging om de diverse kusjes die hij tegen haar huid duwde. Hij kon niet ontkennen dat hij het leuk vond dat ze er zo op reageerde, want hij vond het wel leuk. Wat hem ook altijd amuseerde, was dat Ivy op den duur vaak ongeduldig leek te worden, terwijl hij dat niet werd.
'Jij bent nog altijd de meeste ongeduldige van ons twee.' daar was niets aan veranderd. Hij glimlachte even naar haar en ging toen gewoon verder waar hij mee bezig was. Het was een stuk gemakkelijker als ze omgedraaid waren, dat wel. Hij vroeg zich zelfs af hoe lang het zou duren voor ze hen draaide, met haar ongeduldigheid. Hij vond het niet zo erg, hij had de tijd en nam de tijd. Ze had zelf gezegd dat ze alle tijd hadden, bovendien was er niets mis met plagen. Zij plaagde hem zo vaak, dat ze het zo nu en dan zelf ook wel verdiende. Hij liet zijn vingers even over haar benen en heupen glijden en prutste kort aan de sluiting van haar bh. Hij moest toegeven, dat was een stuk gemakkelijker op deze manier.
'En hebben we nog steeds alle tijd?' vroeg hij met een lichte grijns op zijn gezicht toen hij heel even naar haar gezicht keek. Hij zou het best nog een tijdje kunnen rekken, hij wilde elke vrije seconde die ze hadden hier wel aan besteden, ten slotte had hij ook dit gemist.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte. Hoogstwaarschijnlijk had hij gelijk, ze zou Oliver altijd wel leuk hebben gevonden als ze hem kende. Het was best wel zonde dat ze elkaar vroeger niet kenden. Ze wou Oliver hebben zien opgroeien. Misschien zouden ze wel beste vrienden zijn geweest als kind. Het transparante jongentje en het snelle meisje, een superteam gewoon. Ha... Ivy glimlachte als vanzelf bij de gedachte en keek hem grijnzend aan. "Oh come on, als je me in een bikini wilt zien, dan moet je er wel iets voor terugdoen" plaagde ze hem. Ze glimlachte verlegen toen hij zei dat hij het nog niet gewend was. "Het is gewoon mijn lichaam Ollie" lachte ze met rode wangen. Ze gaf hem een por. Ivy trok een wenkbrauw op. "Daar zou ik geen probleem mee hebben, dan zijn er wat minder vrouwen die jou aankijken alsof ze je willen opeten en minder vrouwen die mij aankijken alsof ze me elk moment kunnen vermoorden" Zei ze met een lach. Ivy gniffelde even. "Hmmm, misschien is dat nog wel een goed plan, we nemen veel t-shirts mee voor je" bemerkte ze lachend. Ivy keek hem verontwaardigd aan. "Ollie, ik ben heus niet zò ongeduldig" protesteerde ze met een grijns. Ze trok een pruillip. "Of wil je zeggen dat je me hier en nu niet wilt nemen? Ik kan heus wel weer mijn kleren aandoen als je dat liever wilt?" Ze trok een wenkbrauw op en glimlachte even ondeugend. Ze drukte haar lippen voor een lange tijd weer op de zijne, en het enige waarvoor ze elkaars lippen verlieten, was om te ademen. Ivy liet hem even los en glimlachte toen haar beha werd losgemaakt en bij haar broek en trui vloog. "Oh, onderschat je me misschien" plaagde ze hem. Ze duwde haarlippen weer op de zijne. Ze had nog nooit zoveel naar hem gehunkerd. Haar verlangen was al groot voor de missie, maar nu nog meer. "Ik heb nog tijd, heb jij die?" Ze beet even speels op haar onderlip en ontmoette zijn ogen. Haar hand gleed in zijn broek en boxer en ze begon zachte rondjes te wrijven met haar hand. Hij dacht dat hij haar beter kon plagen? Mooi niet.

Account verwijderd

schreef:
'Maar je weet dat ik elke bikini toch mooi zal vinden.' klaagde hij. Hij kon zich niet voorstellen dat er een bikini was die hij niet mooi zou vinden, ten slotte was een bikini een bikini en elke print zou haar prima staan. Er zat natuurlijk wel wat verschil tussen de vormen van de verschillende bikini's, maar ook dan dacht hij dat elke bikini haar mooi zou staan. Hij begreep niet zo veel van vrouwenmode.
'Ik weet wel dat het jouw lichaam is, maar je bent gewoon erg mooi.' mompelde hij. Het zag er niet naar uit dat het gemis van de ene op de andere dag verdwenen was, dus zou hij het er waarschijnlijk maar moeilijk mee hebben in de winkel. Ivy leek dat niet helemaal te begrijpen, maar het zou wel degelijk een hoop van hem vergen om gewoon toe te kijken.
'Vrouwen kijken helemaal niet naar mij alsof ze me op willen eten.' verdedigde hij zichzelf. Vrouwen gaven hem wel aandacht, maar ze keken niet naar hem alsof hij een tussendoortje was. En zelfs als ze dat wel deden, kon het hem toch weinig schelen. Hij wilde toch alleen maar bij Ivy zijn.
'Om eerlijk te zijn heb ik het gevoel dat ik dat de hele komende week nog wel meerdere keren per dag zou willen.' gaf hij toe. Missen gaf aan dat je van iemand hield, maar er zaten toch ook wel wat nadelen aan. Eén van die nadelen was dat zijn verlangen naar haar toch alsmaar toegenomen was, waardoor hij waarschijnlijk even geen genoeg van haar kon krijgen.
'Ik heb wel tijd.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Hij had genoeg tijd, hij had tot noch toe al zijn tijd genomen en hij was niet van plan dat echt te veranderen. Die gedachte bleef echter niet zo heel lang in zijn hoofd zitten, want al snel lokte ze hem uit. Een geluid gleed over zijn lippen waarvan hij niet zeker was wat het was, maar hij bedacht zich dat hij nog niet eerder zo naar haar verlangd had. Hij was niet zo snel als Ivy, maar het kostte hem erg weinig tijd voor hij hen omgedraaid had en zijn broek bij hun andere kleren lag.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte en keek hem aan. "Ook al ik een gewoon enorm bedenkend surfpak aandoe?" Plaagde ze hem. Ivy keek hem speels aan en gaf hem een klein stootje met haar heup. Ze glimlachte. Waarschijnlijk zou hij zeggen dat hij alles mooi bij haar vond staan, daarvoor kende ze hem al genoeg. Ivy bloosde en kuste zijn lippen weer. Ze kon er gewoon niet genoeg van krijgen. Waaarschijnlijk zouden haar lippen straks wel wat rood zitten, Oliver kon wel nog ruw zijn, een kantje dat Ivy wel heel leuk vond aan hem. Alleen lief was ook maar saai. Haar mond gleed verder en ze zoog zachtjes aan de huid in zijn hals waarna ze nog verderging en verder zoog. Ze kon zichzelf niet helpen, hij was te onweerstaanbaar. Ivy lachte zachtjes maar keerde terug naar zijn lippen. "Ja?" Ze geloofde hem niet. "Geloof me, zo kijken ze wel" Zei ze met een glimlach. Het maakte haar niet veel meer uit. Ivy trok een wenkbrauw op. "Well, that's hot" mompelde ze zachtjes, in de veronderstelling dat hij het niet zou horen. Ze kon het niet ontkennen, de gedachte dat hij haar telkens opnieuw zou nemen, windde haar op. Hij haalde dingen bij haar naar boven met gemak. Hij moest er niet eens zijn best voor doen. Ivy kreunde zachtjes toen hij hen omdraaide en op haar ging liggen. Ze keek hem grijnzend aan. "Oh kom op, zo makkelijk kom je niet van me af" Ze nam hem in haar hand en bewoog traag naar voren en achteren, op een tergend tempo. "Dat komt ervan als je zegt dat ik ongeduldig ben" Heel onschuldig keek ze hem aan.

Account verwijderd

schreef:
Op de surfpak opmerking had hij niet eens meer gereageerd, ze zouden het nog wel zien als ze in de winkel waren. Bovendien was een surfpak geen bikini en had ze specifiek bikini's genoemd, waardoor hij niet bang was dat ze toch een pak zou kopen. Het zou toch geldverspilling zijn, het was niet alsof ze daar nu vaak mee over het strand zou wandelen.
'Misschien, maar uiteindelijk blijft dat toch alleen bij kijken.' mompelde hij. Ivy was alles wat hij nodig had, ze vulde hem prima aan en hij was meer dan gelukkig in hun relatie, andere vrouwen waren totaal niet belangrijk voor hem. De enige met wie hij was en zou zijn, was Ivy.
Hij hoorde haar woorden wel, hoewel ze zacht waren en hij heel even moest nadenken voor hij ook echt begreep wat ze zei. Het was wel waar, zijn verlangen naar haar was groot en hij zou het waarschijnlijk fysiek gezien ook wel kunnen, ze hadden dan geen training meer en hoefden de rest van de dag niets actiefs te zijn.
'Meerdere keren per dag, meerdere malen per keer, wat je ook maar wilt.' fluisterde hij, waarna hij zijn lippen tegen haar hals duwde en enkele plekjes in haar hals zoog. Ivy was erg opwindend, hij had er totaal geen moeite mee. Hij zou er waarschijnlijk na een paar keer nog geen genoeg van krijgen, hij zou er nooit genoeg van krijgen. Niet dat ze er nu de hele dag mee bezig konden zijn, maar meer dan eens was wel mogelijk.
'Ik kon het proberen.' bracht hij uit. Deze keer deed hij niet eens zijn best om zijn geluiden binnen te houden, het had geen zin. Hij had haar te hard gemist. Hij moest misschien bekennen dat hij het moeilijk had met haar tempo, hij werd er zelf ongeduldig van. Dat werd al snel duidelijk toen hij zijn vingers in de rand van haar ondergoed haakte en het ding wegduwde, waarna hij zijn lippen uit haar hals haalde en zijn lippen langs haar lichaam gleden. Naar beneden, weer terug en dat enkele keren. Het was waarschijnlijk de eerste keer dat hij zo naar iemand verlangd had, en dat terwijl een week zo lang niet eens was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even. Hopelijk bleef het alleen bij kijken, ze zou niet weten wat te doen als haar nogmaals hetzelfde gebeurde als bij Joel. Ze haatte het dat ze eraan moest denken, maar soms wisten die gedachten haar hersenpan gewoon binnen te dringen. Oliver zou zoiets nooit doen, dat wist ze ook wel. Maar het was nog steeds een vreemde gedachte. Ze had altijd het gevoel alsof hij haar toch zou verlaten ooit. Ivy mocht er niet aan denken. Zo'n gedachten waren meestal de dingen die een relatie verpestten. Ivy beet op haar onderlip en glimlachte toen hij dat zei. Wat ze ook maar wou? Hmmm. Ze maakte een kreundgeluidje en liet haar nek achterover vallen terwijl hij klein zuigplekjes over haar hals zette. Shit, dat zou weer een sjaal of pull met hoge kraag worden. Ah ja, het was het waard. Ivy lachte zachtjes toen Oliver zei dat hij het kon proberen. "Proberen kan altijd..." Mompelde ze even met een glimlach op hem. Ze drukte weer haar kussen op zijn lippen, hals en borstkas toen hij haar ondergoed ongeduldig wegtrok. Een glimlach kon ze niet verbergen. Blijkbaar had ze dus toch den invloed op hem. Ze hapte even naar adem toen zijn mond naar beneden gleed en ze krulde haar rug van genot, waardoor die een stukje van de matras loskwam. "Ol....Olliver" bracht ze met moeite uit. Haar handen gleden weg naar zijn haren en ze sloeg haar benen om zijn heupen. Hij wist precies wat hij met haar deed. "Fuck" kreunde ze zachtjes. Ze nam zijn gezicht in haar handen en kuste zijn lippen weer. Als hij dit altijd bleef doen, zat ze in de shit. Dan bleef ze gewoon altijd hier. Even subtiel keek ze naar de muur. Zouden haar buren thuis zijn? Hopelijk niet....

Account verwijderd

schreef:
Eigenlijk was het niet eerlijk dat mannen zo veel gemakkelijker waren dan vrouwen, vond hij. Ivy hoefde geen moeite te doen om hem zo ver te krijgen dat hij met haar naar bed ging, helemaal niet zelfs. Als ze het echt wilde, had ze het waarschijnlijk binnen een minuut wel voor elkaar. Hij had momenteel zelfs het gevoel dat er niet eens een minuut voor nodig was, zijn verlangen om bij haar te zijn was veel groter dan zijn weerstand daartegen was. Normaal gesproken had hij er ook niet direct behoefte aan om het vaker dan één keer op een dag te doen, maar dat was nu ook anders. Ivy leek daar geen problemen mee te hebben, waardoor hij zich er ook niet voor verontschuldigde. Het was ook niet alsof het ook moest, hoe graag hij ook bij haar was, hij zou nooit in staat zijn haar ergens toe te dwingen.
Zijn blik gleed even over de verschillende plekjes in haar nek, waarna hij even glimlachte. Ze kon het nog altijd wegwerken met wat make-up, of een shirt met een kraag aan doen. Hij vroeg zich even af of hij dat had, hij had het niet zo op kragen. Hij zou wel weer zien, Jason zou hem toch met rust laten.
Ze liet hem al snel weer gaan, waardoor hij de kans kreeg net iets helderder na te denken. Hij kon een grijns niet onderdrukken toen ze met moeite zijn naam uit sprak en ze vloekte, waarna ze haar benen om hem heen klemde. Hij zou niet ontkennen dat hij het leuk vond om haar zo te zien, dat vond hij namelijk wel. De tijd van plagen en het elkaar een beetje moeilijk maken, was voor hem echter wel voorbij, hoe leuk hij dat eigenlijk ook vond. Zijn boxer belandde bij de rest van hen spullen en heel even keek hij naar Baylor. De hond lag te slapen, dus dat betekende dat het allemaal nog wel mee viel.
Hij beantwoordde haar kus en beet zacht op haar onderlip. Daarna begonnen ze pas echt. Normaal waren ze best zacht naar elkaar, nu iets minder. Hij kende hun grenzen wel, hij zou haar heus geen pijn doen, het ging alleen iets harder dan normaal. Hij had haar ontzettend gemist en hij kon het niet helpen, hij wilde gewoon graag bij haar zijn. Zo nu en dan hoorde hij het bed zachtjes kraken, maar daar besteedde hij geen aandacht aan.
'Fuck, Ivy.' gromde hij. Hij kon zich niet eens voorstellen dat het mogelijk was om iemand zo te kunnen missen in een week, hij kon zich niet eens herinneren dat hij ooit iemand zo gemist had en dat hij vervolgens zo erg naar iemand verlangd had.

Account verwijderd

schreef:
Ze moest haar uiterste best doen om niet te luid te zijn, het was gewoon enorm moeilijk met de dingen die hij met haar deed. Ze maakte een zacht geluidje en glimlachte toen zijn ogen naar haar hals gleden. "Jouw schuld" fluisterde ze zachtjes, met een grijns om haar mondhoeken. Ze vond het niet erg. Het was nu echt niet abnormaal dat ze zo'n rode vlekjes had op haar hals. Iedereen wist dat ze een relatie hadden en 'het' doen was nu niet echt bizar ofzo. Als moest Ivy toegeven dat het toch elke keer speciaal bleef voor haar. Ze kon zich niet herinneren dat ze zich zo aangetrokken had gevoeld tot iemand. Toch alleszins niet bij Joel. Ze had zich bij haar ex nooit zo echt goed gevoeld als ze bij Oliver deed. Maar hij had haar ook nooit zo lief behandeld zoals Oliver deed. Oliver liet haar haarzelf zijn en gaf haar er complimentjes over. Ook al was ze hartstikke verlegen door die soms overweldigende complimentjes, ze charmeerden haar wel. Welke vrouw zou dat nu niet geweldig vinden. Zeker als het kwam van zo iemand als Oliver. Ze volgde met haar ogen zijn boxer die op de grond viel bij de rest van hun kleren en haar blik schoot even naar beneden. Als er iets was aan Oliver dat uiterlijk niet perfect was, dan zou het dat niet zijn. Ze bloosde lichtjes en drukte haar lippen weer op de zijne. Haar onderlip werd zachtjes wat naar voren getrokken tussen zijn tanden waardoor Ivy even huiverde en een geluidje maakte. Hij maakte haar gek, nog niet een klein beetje ook. En ze hield er van. Ivy kreunde hard toen hij zich bij haar binnendreef en haar nagels gingen even vluchtig over zijn rug. Hijgende ving ze zijn stoten op en bewoog haar lichaam mee met zijn lichaam. De geluiden uit haar mond kon ze niet meer tegenhouden. "Dat doe...dat doe je nu" bracht ze moeizaam uit toen hij 'Fuck, Ivy" zei. Ze glimlachte kort naar haar en spreidde haar benen wat meer. Het bed kraakte af en toe, en het was misschien best wel een wonder dat Baylor nog niet wakker was geworden. Ivy drukte hem dichter tegen zich aan en ontmoette zijn ogen. "Hou, hou je niet in" fluisterde ze zachtjes in zijn oor terwijl ze haar hoofd tegen hem legde en haar heupen tegen hem aan drukte.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld