Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Delutix

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Drain kon bijna niet meer en het deed hem goed dat Sarah er was. Hij knikte en plantte een kus op het hoofd van zijn zusje. Het meisje had hem altijd bijgestaan, zelfs in tijden waarin hij dat niet accepteerde en andersom was hij er ook altijd voor haar geweest.

Hij had zich als een ware grote en -een paar minuten- oudere broer gedragen, door haar pesters af te slaan en ze te bedreigen en later had hij haar getroost toen haar vriend het uitmaakte en er vandoor ging met haar beste vriendin.

En hem afgeslagen.

Drain had altijd al een beschermend karakter gehad, maar alleen naar de mensen toe waarvan hij vond dat ze het verdienden. Daar hoorden de sletten die hij, vaker wel dan niet, zijn bed in trok dus absoluut niet bij.

Hij dacht ineens weer aan een herinnering van lang geleden. Ze waren acht jaar geweest.

"Het dynamische duo", noemde Amyle hen altijd. Drain zei het zelf vrijwel nooit, maar het was waar. Ze waren samen een dynamisch duo.

'Drain, Drai-ain. Kom op, je hebt het beloofd!' Drain hoorde zijn zusje aan de andere kant van de deur en hij zuchtte.

'Oké, doe rustig.' Hij stapte uit zijn kamer en zag Amyle in een superwoman kostuum staan, maar dan met een A er op. Ze had het zelf gemaakt en had een mannelijke versie gemaakt voor hem, die hij aan had.

'Nu zijn we echt een dynamisch superduo!' gilde ze enthousiast. Hij rolde met zijn ogen en sloeg zijn arm om haar heen, waarna ze samen naar het verkleedfeest liepen.

'Ik had dit stomme gevoel in mijn maag vanmorgen. Het is waar, weet je. Die onzichtbare band waar ze het over hebben. Bij ons bestaat hij. Ze is mijn tweelingzusje,' ratelde Drain ineens zacht, nog half in gedachten verzonken. Hij haalde zijn ogen niet van Amyle af en aaide nogmaals over haar wang.

'Meneer Milay? Ik heb dit nieuws ook al naar uw ouders gebracht en ik dacht dat ik het ook aan u moest vertellen.' De dokter van een paar minuten geleden stond weer in de deuropening en Drain draaide zich om naar de man.

'Mevrouw Milay is dieper in haar coma geraakt en het gaat niet goed met haar. De situatie is dus verergerd en ze is nog altijd niet stabiel. We weten niet of ze er nog uit raakt en we weten verder ook niet hoe het zal gaan met haar longembolie.' Drain hapte naar adem. 'Het spijt me van uw zusje.' De man schonk hem nog een meelevende blik, draaide zich toen weer om en liep de gang weer op.

Dat was het eindpunt voor Drains houding. Hij kon hem niet langer in stand houden en Drain sloeg een hand voor zijn mond, keek even naar Amyle en zodra hij Sarah iets hoorde zeggen, draaide hij zich naar haar om en sloeg zijn armen om het tengere meisje heen. Hij snikte slechts één keer en daarna liepen er stille tranen over zijn wangen.

Hij wist niet of ze beter zou worden.

Hij wist niet of ze weer wakker zou worden.

Hij wist niet of ze zou overleven.

En het brak hem.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Sarah trok al gauw daarna haar hand weer van zijn schouder af nadat hij geknikt naar haar had. Hij zag er zo hopeloos uit en Sarahs medelijden groeide op elk moment meer. Zij zelf wist natuurlijk ook niet of het goed zou komen met Amyle, maar Sarah had ergens nog hoop. Maar dat Drain die langzaam aan op begon te geven begreep ze ergens ook wel.

Ze leunde tegen het muurtje aan die dicht bij de deur stond waarna ze zichzelf bijna in haar gedachten verloor maar door Drain zijn woorden keek ze even verbaasd op.

Of hij het tegen zich zelf had en niet in de gaten had dat hij hardop stond te denken of dat hij het gewoon tegen Sarah zei, wist Sarah niet. Maar Sarah gokte op het tweede waardoor ze weer rechtop ging staan en hem met een blik keek die vol zat met medelijden.

Tweelingzusje? Vandaar dat Sarah Amyle al behoorlijk veel op Drain liet lijken. Maar voordat ze op Drain antwoord kon geven stormde de dokter naar binnen waardoor Sarah weer schrok.

Ze luisterde met een mond vol tanden naar de dokter. De situatie was verergerd..? Een brok nam plaats in Sarahs keel. Ze kende Amyle nauwelijks maar het idee dat het behoorlijk slecht met haar ging maakte haar ergens ook wel verdrietig.

Nadat de dokter het verschrikkelijke nieuws had gebracht draaide Sarah zich om en keek Drain met grote ogen aan. Arme jongen, zijn zusje stond op het punt om te overlijden en er zou niets zijn wat hij eraan zou kunnen doen.

En Sarah zou ook graag willen helpen, maar de dokter had wel erg duidelijk gemaakt dat het een gevecht zou zijn voor Amyle om te overleven. En Sarah hoopte dat ze dat ook zou doen. Ze zou zeker de hoop niet opgeven, want wie weet werd ze wel over een aantal uren wakker.

Dat Drain zich niet meer zou sterk kunnen houden begreep Sarah volkomen. Als ze zelf haar broer daar zou zien liggen zou zij binnen een mum van tijd breken, maar Drain hield zich sterker dan ze verwachtte.

"Hé, hij maakt je alleen maar bang, dat is wat dokters doen." zuchtte Sarah waarna ze met een hand door haar haar ging. "Maar het komt goed met haar ik weet het.." en voordat ze verder kon gaan met haar zin sloeg Drain zijn armen om haar heen.

Hij huilde en Sarah voelde hoe haar schouder nat werd van Drains tranen maar voor heel even wist ze niet wat ze moest doen. Ze verstijfde onder zijn greep.

Het voelde ergens zo goed.

Het voelde zo goed dat Drain steun kon vinden bij Sarah.

Het voelde zo goed dat hij haar vertrouwde en zich niet schaamde tegenover haar.

Het lukte Sarah uiteindelijk om zich wat comfortabeler te voelen onder zijn greep waardoor ze uiteindelijk een hand op zijn rug plaatste en haar andere haar plaatste ze op zijn achterhoofd waarna ze een aantal lokken met haar vingers verstrengelde.

Terwijl ze over zijn rug wreef sprak ze de woorden 'sst, het komt echt wel goed met haar' uit.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Sarah stelde Drain echt een beetje gerust, iets wat hij niet had verwacht en het deed hem goed dat ze er was.

Na enkele minuten liet hij haar weer los en veegde zijn wangen af, lichtelijk beschaamd door wat hij zojuist had gedaan.

'Sorry,' zei hij en zijn stem klonk een beetje heser dan normaal.

'Draines Joseph Milay! Kom die kamer uit!' Drain zuchtte bij het horen van zijn moeders stem. Hij zou zijn ouders er toch op een gegeven moment in moeten laten.

Dus hij gaf zijn zusje nog een kus op haar hoofd, fluisterde in haar oor dat ze beter moest worden en liep toen naar buiten. Hij pakte de hand van Sarah nog even en hij voelde de bekende elektriciteit even door zijn arm stromen. Hij stond ervan versnelt dat zelfs nu, nu hij daar helemaal niet op gefocust was, de seksuele spanning opdook.

'Ga je gang.' Hij liet zijn moeder binnen en ontweek haar blik.

'Drain, heb je gehui-' Zijn moeder kwam niet verder, omdat Drain haar onderbrak.

'Nee, ga nu maar naar Amyle. Je wilde er toch zo graag heen,' beet hij haar toe en draaide zich toen om, Sarah nog steeds vastklampend.

Toen hij uit het grote gebouw was, haalde hij diep adem en pakte zijn mobiel.

17 gemiste oproepen en 5 voicemail berichten.

Er had iemand hem heel graag willen spreken, kennelijk.

Ze bleken afkomstig te zijn van Lydia en een onbekend nummer, dat hij -zodra hij de voicemail berichten had beluisterd- in zijn mobiel zette met Lana's naam. Hij typte naar beiden slechts een kort berichtje met dat hij voorlopig nog niet terug kwam, omdat er iets was met zijn zusje.

Daar hadden ze het maar mee te doen.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Sarah merkte op dat hij hij zich schaamde. Hij schaamde zich omdat hij gehuild had, voor Sarah, een meisje. Ergens vond Sarah het super schattig maar ook vond ze dat hij zich niet hoefde te schamen voor haar. Ze waren vrienden, toch? En dan nog, dat hij een jongen was betekende niet dat hij niet zou mogen huilen.

Sarah vond het eerder stoer en schattig van hem in plaats van zwak.

Aangezien Sarah niet wist hoe ze moest reageren gaf ze hem een bemoedigende glimlach nadat zij ook hem had losgelaten. Het veroorzaakte wel een naar gevoel in Sarahs buik maar die negeerde ze en ze bleef hem met die glimlach aankijken.

Toen Drain haar hand vast pakte en mee de kamer uittrok schrok Sarah even aangezien ze verwachtte dat Drain zijn moeder zou gaan negeren.

Heette hij echt Draines Joseph? Interessant..

Sarah beet op haar lip om het gevoel dat Drain haar gaf te negeren. Het voelde ergens zo goed, het leek alsof het altijd al zo hoorde, hij die haar hand vast hield.

Gauw werd ze weer uit haar gedachten getrokken doordat Drain haar meetrok richting de ingang van het ziekenhuis. Eigenlijk was het niet echt dat hij haar meetrok aangezien Sarah hem kon volgen, maar dat was momenteel niet het belangrijkste.

Toen hij uiteindelijk haar hand weer los liet en de voicemails op zijn telefoon beluisterde, besefte Sarah pas echt wat voor een goed gevoel Drain haar gaf. Maar hij bleef eigenlijk een klootzak, dat zijn zusje zich in een gevaarlijke situatie bevond zorgde alleen maar voor een wapenstilstand. Zo gauw dat zij het ziekenhuis weer zou gaan verlaten zou Sarah weer langzamerhand Drain beginnen te negeren.

"Zullen we even samen wat lopen?" vroeg Sarah uiteindelijk nadat hij zijn telefoon weer in zijn zak had gestopt. "Of wil je liever terug naar huis?" voegde ze er gauw aan toe.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Drain schudde zijn hoofd. Hij wilde niet naar huis, nee. Hij wilde dicht bij Amyle blijven.

'Ik blijf hier. Als er iets met Millie, i-ik bedoel Amyle is, ben ik er tenminste snel.' Shit, had hij nou echt gestotterd?

Drain wist niet of Sarah de behoefte voelde om te blijven. Iets in hem hoopte van wel, maar hij had zich al zich al zo kwetsbaar opgesteld, dat hij niet goed wist wat hij nou moest zeggen. Hij wilde niet overkomen als een of ander watje, maar zijn normale houding kon hij even nergens vinden. Hoogstwaarschijnlijk zou hij die pas weer helemaal terug hebben als hij compleet gekalmeerd was, maar zelfs dat betwijfelde Drain, omdat Amyles leven op dit moment niet zeker was.

En als zij zou sterven, zou ze een enorm deel van hem met haar meenemen, want wat was hij nou helemaal zonder haar?

Niks.

Zonder haar zou hij niks zijn. Slechts een restje huid om een groot en vullend niets. Amyle had hem gemaakt zoals hij was en het was nog iets wat ze deelden, want voor haar was het hetzelfde. Ze hadden elkaar altijd aangevuld en waar Amyle te veel van had, had Drain te weinig van.

Hij mocht haar niet verliezen.

De gedachte alleen al brak Drain. Hij wilde het zich niet voorstellen, maar hij kon het niet tegenhouden.

Onbewust was hij al naar zijn ouderlijk huis gelopen, terwijl hij diep in gedachten was geweest en hij merkte nu pas op dat hij Sarahs hand ergens in het proces weer had vastgepakt.

En hij besefte dat ze er nog was.

Had hij haar meegesleept of had ze zelf de keuze gemaakt om mee te gaan? Drain wist het niet, maar hij verwachtte niet dat ze echt vrijwillig was meegegaan. Hij had zich immers als een ontzettende klootzak gedragen voor de hele gebeurtenis.

Maar toch.

Iets kleins in hem hoopte dat ze mee was gekomen omdat ze dat zelf wilde. Ze was ook hierheen gekomen voor hem, terwijl hij zich zo had gedragen. Drain wist het niet goed, maar hij voelde dat kleine sprankje hoop oplaaien toen hij eindelijk voor het huis stopte en haar aankeek.

En voor hem was het niet alleen een klein sprankje hoop, voor hem was het zo veel meer toen ze terug keek en glimlachte.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Hij zag er zo bezorgd uit en nog steeds vond Sarah het schattig. Maar hij wou dus niet terug naar het huis waarin ze beide verbleven, inclusief David en Lydia. Zijn antwoord zorgde ervoor dat er wat verwarring ontstond in Sarahs hoofd.

Ze was nog steeds ergens boos op hem door het 'incident' voordat ze naar het ziekenhuis kwamen, dus ze had zeker het recht om weg te gaan en David of Lydia naar het ziekenhuis te sturen.

Maar ergens vond Sarah het wel fijn om zo 'dicht' bij Drain te zien. Het gaf haar een goed gevoel en dat was ook weer een reden voor haar om te blijven.

Maar voordat ze zelf een keuze had kunnen maken had Drain haar hand alweer vast gepakt. Hij begon te lopen, waarnaar toe? Dat wist Sarah ook niet. Maar ze was ergens wel blij dat hij de keuze had gemaakt waardoor Sarah hem niet hoefde te kwetsen. Hij was hopeloos en Sarah durfde hem niet alleen achter te laten. Wie weet wie of wat hij zou gaan breken uit woede, woede dat zijn zusje het misschien niet zou overleven.

Hij liep gelukkig langzaam waardoor het voor Sarah niet zo moeilijk was om hem goed bij te kunnen houden, maar ze wist nog steeds niet war hij naar toe ging aangezien ze deze buurt helemaal niet kende.

Sarah beet heel even op haar lip toen ze naar haar hand die Drain vast hield keek. Ze had de neiging om haar vingers met de zijne te verstrengelen. Maar wat als hij wakker werd uit dromenland? Ja, aangezien hij nog geen woord had uitgewisseld met Sarah verwachtte ze dat hij diep gezonken was in zijn gedachten en niet had opgemerkt dat hij zijn hand met de haar had verstrengeld. Sarah wou geen ruzie beginnen waardoor ze het maar zo liet en haar vingers niet met de zijne verstrengelde. Al wist ze heel goed wat voor een goed gevoel dat zou kunnen geven.

Na ongeveer een kwartiertje gewandeld te hebben stonden ze voor een groot huis. Van wie was dit huis en wat deden zij hier? Sarah liet gauw Drains had los waarna ze hem aankeek.

"Drain, wat doen we hier?" vroeg ze met een glimlach. Zijn aanraking had haar humeur verbeterd, dat was zeker te merken.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

'Dit,' begon hij, 'is het huis van mijn ouders.' Hij gebaarde naar het enorme pand met rollende ogen. Het was niet normaal hoe groot dat ding was en hij -net als elke keer als hij er was- irriteerde zich aan het feit dat ze zo ontzettend pronkten met hun geld.

Hij opende de voordeur met de sleutel, die hij nog altijd in zijn bezit had. Met een zachte klik sprongen de lampen automatisch aan. Veel lichten in het huis waren automatisch en dat was zowel fijn als irritant. Dat eerste was omdat je de lichtknoppen daarom niet hoefde te zoeken, maar het was irritant als je stil het huis in wilde glippen in het holst van de nacht.

Drain keek even naar Sarah en voelde de drang om haar hand weer te pakken terwijl hij haar rondleidde.

Drain had altijd al een hekel gehad aan de opschepperij van zijn ouders en bovendien vond hij het belachelijk dat ze zoiets als dit huis nog altijd bezaten terwijl ze er slechts met twee mensen in woonden. Het was goed voor minstens zeven mensen. Het had namelijk dat aantal slaapkamers en ook waren er vier badkamers, een zogenaamde filmkamer, een enorme keuken, een nog grotere woonkamer en een eetkamer die al net zo groot was.

Bij bijna elke kamer die hij liet zien, rolde hij met zijn ogen of stootte een kort en sarcastisch lachje uit. Het zwembad buiten liet hij niet zien, omdat hij zich al lichtelijk beschaamd voelde en bij het aanzien van de tuin met het zwembad, zou hij helemaal flippen.

Toen ze uiteindelijk terug kwamen in de keuken, had hij op weg er naar toe de drang beantwoordt en hij had zijn vingers met die van haar verstrengeld. Het gaf hem een fijn gevoel dat ze niet wegtrok, terwijl hij wist dat ze nog altijd ergens wel boos op hem was voor wat er was gebeurd. Dit was slechts een wapenstilstand, maar Drain wilde daar niet over nadenken, omdat het hem -zodra hij eraan dacht- een gevoel gaf alsof er een koude hand om zijn slokdarm werd gewikkeld.

Hij wist niet waarom en daarom probeerde hij het uit zijn gedachten te bannen.

Iets wat hem lukte, omdat ze zo dicht bij hem was op dat moment.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Sarah keek hem met grote ogen aan. Het huis van zijn ouders? Zo te zien bezaten ze behoorlijk veel geld, maar waarom leefde Drain dan niet in een veel luxere appartement in plaats van een overvolle studentenhuis?

En de enige reden die Sarah kon bedenken was dat Drain een hekel had aan zijn ouders waardoor hij er ook weinig contact mee had.

Sarah zelf had nooit een erg luxe leven gehad. Het was niet zo dat ze arm waren, ze bezaten genoeg geld om ervan te leven. Maar na een jaar van telefoon wisselen ging niet. Alhoewel, het ging wel maar dat zou betekenen dat ze een baantje zou gaan moeten zoeken. En zoals je al gemerkt had was Sarah wel een behoorlijke luie persoon. Dus om nou om 8 uur te gaan op staan en de kranten uit te gaan delen was niet echt iets voor Sarah.

Ze volgde hem naar binnen en vol bewondering bekeek ze het huis. Zo veel kamers en ze waren zo mooi ingericht. Veel mooier dan haar eigen kamer, thuis bij haar ouders. Het viel Sarah trouwens ook op dat hij de achtertuin niet had laten zien, maar veel gaf ze er ook niet om. Die zou er ook vast geweldig uit zien zoals de rest van het huis..

Toen ze aangekomen waren in één van de studeerkamers pakte Drain Sarahs hand en verstrengelde zijn vingers met de hare. Sarah trok eerst een wenkbrauw op en keek naar hun verstrengelde vingers. Waarom deed hij dit? Het viel haar ook op dat hij meerdere keren die dag haar hand had vast gepakt. Maar ze kon het goede gevoel dat hij haar gaf niet vermijden. Met een kleine grijns rondom haar lippen liep ze terug met hem naar de keuken.

Aangekomen daar liet ze zijn hand los waarna ze tegen het keukeneiland aanleunde. Toen ze net op het punt stond om te vragen wat ze hier deden hoorde ze de voordeur open gaan.

"Drain, waar ben je!" riep een behoorlijk boze vrouwenstem, vast de moeder..

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

'Drain!' Zijn moeder riep nogmaals en Drain zuchtte geërgerd. Wat had ze nu weer te zaniken?

'Wat?' riep hij terug en hij liep zijn moeder tegemoet. Hij wilde niet dat Sarah alles meekreeg wat hij en zijn moeder tegen elkaar zeiden, want de toon van zijn moeder voorspelde niets goeds. Als zij in de buurt zou zijn, zou ze waarschijnlijk ook de volle laag van dat mens krijgen en Drain wilde haar daarvoor behoeden.

'Draines Jose-' begon zijn moeder, maar Drain onderbrak haar.

'Wat wil je nou?' vroeg hij haar geërgerd. Hij was haar tegemoet gelopen tot in de woonkamer, een kamer naast de keuken. Grote kans dat Sarah nog steeds alles mee zou krijgen, maar ze stond in ieder geval niet voor het vuurpeloton van zijn moeders woorden.

'Doe eens niet zo ontzettend brutaal!' Zijn moeder keek hem aan alsof hij vijf jaar oud en een klein jongetje was, terwijl hij eigenlijk zelfs een kop groter was dan zij en hij ondertussen al de leeftijd van eenentwintig jaar had bereikt.

'Zeg nou wat je wilt,' zei hij geïrriteerd. Hij was nog altijd boos op haar door de uitspraak die ze had gedaan over Amyle. Hij vond het niet kunnen dat ze zulke dingen zei. Hij was het gewend om het over zichzelf te horen, daar maakte hij zich al lang niet meer druk om, maar Amyle was een gevoelig punt voor hem. Dat wist ze en Drain wist dat ze daar echter niet voor terug zou deinzen.

'Ik wil,' begon ze en haar mond trok zuinig samen tijdens het praten, 'dat jij niet zomaar mensen meeneemt in mijn huis. En ik wil dat jij eens niet zo ontzettend brutaal bent, jongeman.'

'Dit huis is groot genoeg voor tien personen en ik mag niet eens iemand méénemen?' Drain zei het kalm, maar kookte vanbinnen. Dit mens was zo gek.

'Bovendien vind ik dat ding in je gezicht belachelijk en wil ik dat je het uit doet, anders mag jij het huis uit. En je kleren zien er ook al niet uit. Veel te donker!' Drain kneep zijn ogen samen. Natuurlijk begon ze weer te zeuren over zijn lippiercing. Hijzelf zag bovendien ook niet het probleem in van een donkere spijkerbroek met een zwart shirt, maar natuurlijk zag zijn moeder hier wel problemen in. Want een zwart shirt is absoluut belachelijk, natuurlijk!

'Prima,' zei hij, nog altijd akelig kalm. Hij liep terug naar Sarah, pakte haar hand en stampte naar de deur.

'Draines Joseph Milay, waar denk jij heen te gaan?' Zijn moeder gebruikte nu al voor de zoveelste keer zijn volledige naam vandaag, een teken dat ze echt heel boos was. Hij snapte niet goed waarom.

'Weg. Ik ben deze overbodige patserij zat. Ik ben dit huis zat. Ik ben dit gezeur zat. En ik ben bovenal jou zat.' Na die laatste woorden, sloeg hij de voordeur achter zich dicht en begon hij te lopen naar een hotel in de buurt.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Toen zijn moeder hem nogmaals riep werden Sarahs ogen wat groter. Erg vriendelijk klonk ze niet en zo te zien had ze ook nog eens een slecht humeur. Ook had ze zeker de humeur van Drain verpest. Want ze merkte op dat hij een goed humeur had, kwam dat door haar? Aangezien dat waarschijnlijk bijna de enige mogelijke reden was hield Sarah zich voor dat hij een goed humeur had door haar. En die gedachte liet een glimlach rondom haar lippen verschijnen.

De woede die Drain in zich hield was te merken aangezien het leek alsof zijn ogen vuur spuwden. Wat een verschrikkelijke moeder had Drain toch. Waarom kon ze Drain niet voor heel even met rust laten? Het was sowieso ook een erg dom idee van Drain om naar het huis van zijn ouders te gaan aangezien ze ook gewoon weer richting hun studentenhuis konden gaan. Maar ergens begreep Sarah hem wel. Hij wou zo dicht bij zijn zusje blijven zodat als er wat zou gebeuren hij meteen naar haar toe kon gaan.

Hij had duidelijk gemaakt dat dit een gesprek was dat zijn ouders en hij zouden moeten gaan voeren en Sarah er niets mee te maken had. En dat zorgde ervoor dat Sarah achterbleef in de keuken. Ze kon nog een aantal woorden oppikken van het gesprek vanaf de aanrecht, maar ze wou graag meer te weten komen waardoor ze bij de deur ging staan en hun afluisterde. Al was het niet echt beleefd van haar om dat te doen, maar wie was er niet nieuwsgierig naar wat er aan de hand was? En het was ook niet echt afluisteren aangezien ze behoorlijk hard schreeuwden.

Het was duidelijk dat Drains moeder niet blij was met Sarahs aanwezigheid, maar Drain was toch oud genoeg om zelf te beslissen wie hij wel of niet mee naar huis nam? En Sarah was een vriendin, niet meer, al zou ze graag meer van hem willen zijn, maar dat terzijde. Ze was hier om hem te steunen en Sarah kon het niet geloven dat zijn moeder dat maar niet begreep.

Drain stormde de keuken binnen en binnen no-time stonden ze buiten en liepen ze richting een hotel in de buurt. Drain begon te vloeken en schelden en ook hield hij Sarahs hand stevig vast waardoor Sarah pijn kreeg. Ze vroeg ook niet waarom ze niet naar hun studentenhuis waren gegaan want ze begreep dat hij even alleen wou zijn en geen zin had om de honderden vragen van Lydia en David te beantwoorden. Vandaar dat Sarah even een snel berichtje had verstuurd dat ze vandaag niet thuis zouden komen naar David aangezien het meer moeite zou kosten om Lydia ook nog een berichtje te sturen hield ze het bij David. Die twee waren vast toch samen.

Aangekomen bij het hotel keek Sarah even rond. Ze was blij dat ze haar tas mee had genomen waarin haar portemonnee zat want om Drain alles te laten betalen vond ze ook niet zo beleefd. "Drain, kalmeer een beetje, oké?" zei Sarah waarna ze hem mee naar binnen trok. Ze liep naar de receptie waar gelukkig geen rij stond waardoor ze meteen aan de beurt kwam.

"Hey, wij waren opzoek naar twee hotelkamers." glimlachte Sarah vriendelijk naar de vrouw achter de balie.

"Het spijt ons maar we hebben nog maar één hotelkamer tot onze beschikking." Sarah beet even op haar lip, dat zou betekenen dat ze een kamer zou moeten delen met Drain. Goed, als er maar aparte bedden waren.

"Oh, ook goed, we nemen hem."

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Drain stopte met vloeken en Sarah vroeg naar kamers. Drain was verrast toen ze zei dat ze de enige overige kamer wel zouden nemen en snel pakte Drain zijn portemonnee.

'Ik betaal,' zei hij simpel.

Sarah protesteerde, maar Drain gaf zijn creditcard al aan de vrouw achter de balie, voordat zij iets kon betalen.

Zijn ouders en hij hadden niet bepaald een goede band, maar om een of andere reden hadden ze Drain een creditcard gegeven.

Hij gebruikte hem vrijwel nooit, grotendeels omdat hij wist dat zijn ouders het verschrikkelijk vonden als hij niet met geld strooide. Hij vond het zelf nogal onzin, maar op dit soort momenten kwam het ding van pas.

Ze kregen een sleutel en ze liepen naar de liften. Drain nam echter de trap. Hij had het niet zo op liften. Het waren kleine ruimtes die aan een paar kabels hingen, maar hij vertrouwde die kabels niet.

Hij deed de kamerdeur open, om er vervolgens achter te komen dat de kamer vrij ruim was. Het zou zijn ouders vast een fortuin kosten, maar Drain vond het op dat moment wel grappig.

Eigen schuld.

Er was in het midden van de kamer een groot bed gevestigd.

Één bed.

Drain slikte, want dat zou betekenen dat hij met Sarah in hetzelfde bed zou moeten slapen. Hij wist niet zeker of hij zich daar wel zo gemakkelijk bij voelde.

Hij voelde de seksuele spanning weer even tussen hen, zodra ze naast hem stond. Ze keken naar het bed en naar elkaar, waardoor de spanning begon te stromen.

Drain had pas door dat zijn lip weer tussen zijn tanden had gezeten, toen hij weer begon te bloeden. Hij was nog altijd niet geheeld van die avond.

'Ik slaap wel op de grond,' bood hij uiteindelijk aan, toen hij zag hoe haar gezichtsuitdrukking was.

Het leek alsof ze zichzelf ergens van overtuigde en Drain wilde het haar niet nog moeilijker maken. Hij was nog altijd dankbaar dat ze was gekomen en hij wilde het haar laten zien, maar kreeg het niet zomaar hardop gezegd. Daarom probeerde hij het met kleine gebaren te laten zien.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Drain moest zo nodig betalen, en met veel tegenzin liet Sarah het hem ook doen. Hij had natuurlijk veel meer geld dan dat zij had, dat had ze al gemerkt aan het huis van zijn ouders. En ergens was het toch wel de regel dat een jongen zowel alles zou moeten betalen voor een meisje? Vaak was Sarah het daar niet mee eens maar het leek haar ook slim om Drain te laten betalen zodat ze niet meteen haar maandsalaris kwijt zou zijn. Natuurlijk was ze van plan om het hem ooit terug te betalen, maar dat hield ze voor zichzelf.

Sarah liep eerst richting de liften maar toen volgde ze uiteindelijk via de trappen naar boven omdat ze dat wel zo vriendelijk vond. Uiteindelijk kwam ze uitgepuft aan bij de kamer die ze zou moeten delen met Drain. Die trappen waren behoorlijk zwaar en Sarah kon niet wachten tot dat ze lekker in het warme bed zou kunnen liggen.

Nadat Drain uiteindelijk de deur had geopend bekeek Sarah de kamer met opgetrokken wenkbrauwen. Het was groot, erg groot. En in het begin viel het haar nog niet op, maar nadat ze met haar ogen de hele ruimte had gescand merkte ze op dat de hotelkamer maar één bed bevatte.

Well, shit.

Sarah slikte de brok in haar keel door en keek met grote ogen Drain aan. Dit betekende dat ze samen in één bed zouden moeten liggen. Iets wat Sarah graag vermeden had, maar helaas was dit niet haar geluksdag.

Hij bood aan om op de grond te slapen maar Sarah schudde haar hoofd. "Het is niet zo erg, toch..?" probeerde ze zichzelf ervan te overtuigen, hardop.

"Je hoeft niet op de grond te slapen, ik gun je een fijne nachtrust dus jij mag ook in het bed slapen." En na haar woorden beet ze zacht op haar lip, hier had ze zichzelf totaal niet op voorbereid.

Gelukkig was het bed wel ruim waardoor ze gemakkelijk haar spijkerbroek zou kunnen uittrekken want met dat strakke ding aan zou ze sowieso niet goed kunnen slapen.

Sarah liep richting het bed waarna ze Drain aankeek die nog steeds bij de deur stond.

"Ik.. Eh, zou je je willen omdraaien?" vroeg ze half stotterend waarna ze naar haar vingers keek. Het was zo'n ongemakkelijke situatie..

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Drain grinnikte en liep vlug naar de ruime badkamer. Hij douchte even, want dat vond hij nodig en zo gaf hij Sarah ook even de tijd die ze waarschijnlijk wel nodig had. Hij had godzijdank uit zijn oude kamer nog een paar dingen mee gegraaid en dus trok Drain na het douchen een schone boxer en een oude sjofele pyjamabroek aan.

Drain had iets met pyjamabroeken. Hij trok meestal ook een shirt aan, maar deze was hij vergeten uit zijn tas. Drain was niet preuts, dat zeker niet, maar hij vond het fijner om kleren aan te hebben als hij in bed lag. Nou ja, tenminste als hij het bed niet met iemand deelde. Sarah was in dit geval anders. Hij deelde dan misschien wel het bed met haar, maar dan in de letterlijk zin van het woord.

Er zou niets gebeuren, toch?

Hoewel hij maar al te goed wist, dat dat hem moeite zou kosten.

Hij liep terug de kamer in met handdoek-droog haar en gekleed in de oude pyjamabroek. Hij wist niet of Sarah keek, maar hij liep toch maar snel naar zijn rugzak. Gelukkig had hij die nog in het huis laten staan.

Drain glimlachte halfhartig toen hij naar het ding keek. Hij had hem altijd in de gang staan, achter de kapstok, op een plek waar zijn moeder nooit keek. Het was zijn "nood-rugzak". Toen Drain nog jonger was en bij zijn ouders woonde, was hij vaker weggelopen. Dan ging hij naar een vriend of naar een hotel en daarvoor had hij spullen nodig. De rugzak had hij godzijdank nooit weggestopt toen hij uit huis was gegaan, want nu kwam hij van pas.

Vlug trok Drain een shirt aan en keek naar het bed. Sarah had die dag een hemdje aangehad en zo te zien had ze het er koud in. Drain vond zelf altijd het verschrikkelijk om een zogenaamde "tanktop" in bed aan te hebben. Zo waren zijn schouders niet bedekt, terwijl de rest wel warm was. Daardoor kreeg hij het koud en sliep nog liever zonder het ding.

Sarah rilde nog een keer en Drain trok zijn shirt weer uit, dat hij vervolgens naar het meisje onder de dekens gooide.

'Doe die maar aan,' zei hij en draaide zich weer om naar de badkamer, om haar nog even wat privacy te geven.

Account verwijderd

schreef:
Sarah

Sarah wachtte even tot dat Drain de badkamer in was verdwenen waarna ze zichzelf met een diepe zucht op het bed liet vallen. Waarom, maar dan ook echt waarom moest dit haar nou overkomen? Ze was ergens nog steeds boos op hem en het liefst liet ze hem ook op de grond slapen. Maar ergens vond ze het ook oneerlijk van zichzelf als ze hem op de grond zou laten slapen. Hij had verdomme de hotelkamer betaald en hij had het recht om op het bed te slapen, Sarah zelf niet.

Na ongeveer een minuut gelegen te hebben op het bed, stond ze op en trok ze haar spijkerbroek uit. Ze was niet van plan om in dat ding te slapen. En het was niet zo dat Drain onder de dekens zou gaan kijken waardoor ze het wel riskeerde. Gelukkig had ze een fijn zittende, zwarte hipster aangetrokken en niet een vervelende string waarin ze sowieso niet goed zou kunnen slapen.

Heel even schoot de gedachte om ook haar bh uit te trekken in haar gedachte, maar aangezien het een licht doorschijnende shirtje was besloot ze dat maar niet te doen, ze wou het ongemakkelijke voorkomen.

Haar haren bond ze gauw vast in een staart en kroop onder de dekens nadat ze ook haar jasje had uitgetrokken.

Verdomme, het was behoorlijk koud en zij maar denken dat ze lekker onder warme dekens kon gaan kruipen.

Drain verscheen weer in de kamer, zonder shirt en met natte haren. Sarah beet zacht op haar lip om te voorkomen dat ze naar hem staarde, maar wie hield ze nou voor de gek? Wie zou niet staren naar een jongen met een prachtig getrainde bovenlijf? Drain was blijkbaar ook erg slim geweest om wat kleding mee te nemen, maar helaas had Sarah zich niet op zo'n situatie voor bereid. Slapen met een bh vond ze ook verschrikkelijk, maar momenteel had ze geen andere keus.

Toen Drain zijn shirt weer uit trok en hem richting Sarah gooide verliet een opgeluchte zucht haar lippen. Dit betekende dat ze vanavond waarschijnlijk nog wel goed zou kunnen slapen. Gauw stond ze weer op en trok haar tanktop uit waarna ze de shirt over haar hoofd trok. In een hele onhandige beweging lukte het haar om haar bh los te krijgen waarna ze die verborg onder haar spijkerbroek. Wat was ze blij dat het geen doorschijnend shirt was. Hij was niet erg lang, maar dat kwam zeker doordat Sarah niet echt het dunne meisjes figuur had. Maar goed, dat het al tot net boven haar onderbroek kwam vond ze al goed genoeg.

"Je kan weer komen en bedankt." riep ze naar Drain nadat ze weer onder de dekens was gekropen.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Drain

Hij liep de kamer weer in en zag de zwarte mouwen van zijn shirt nog net boven de dekens uitkomen.

'Graag gedaan,' mompelde hij en hij liep naar het bed. De andere kant van waar zij lag weliswaar. Hij deed de deken een klein stukje omhoog, zodat hij erin kon gaan liggen, maar hij zorgde ervoor dat ze toegedekt bleef. Ze had het net koud gehad en ze had bovenal laten merken dat ze niet wilde dat hij haar zo zag. Hoewel hij dat niet gewend was, hield hij er wel rekening mee en dus ging de deken niet te ver omhoog.

Hoewel het bed erg groot was, voelde hij toch haar warmte door het bed heen. Hij kreeg het steeds warmer en ook de spanning voelde hij weer.

Om zijn aandacht ervan af te halen, zei hij iets over wat het eerste in hem op kwam.

'Wil je iets over Amyle horen?' Hij keek niet of ze reageerde, maar hij hoorde dat ze zacht haar adem inhield en weer liet gaan.

'Ze is dus mijn tweelingzusje. We vullen elkaar aan,' begon hij. 'Amyle is een heel lief meisje en ik,' hij ademde even diep in, 'tja, we weten wel ongeveer dat ik dat dus niet ben.'

Drain had zich nog nooit zo kwetsbaar opgesteld in het gezelschap van een meisje, Amyle uitgezonderd, maar iets zei hem dat hij Sarah wel kon vertrouwen. Drain kon alleen hopen dat het gevoel goed was.

En zo vertelde hij haar het verhaal waar hij eerder die dag aan had gedacht.

Over haar hobby, namelijk zelf haar kleren maken. En de kostuums die ze voor hen had ontworpen en gemaakt voor het verkleedfeest waar ze heen waren gegaan toen ze acht waren. Hij breidde het wat uit en vertelde over de keren dat ze hen een dynamisch duo had genoemd en hij grinnikte even zacht.

'Je hebt geen idee hoe graag ik met haar van plek zou willen wisselen op dit moment,' mompelde hij toen zachtjes. Hij had er alles voor over om Amyle gezond te laten zijn, al moest hij daarvoor haar plek innemen. Jammer genoeg werkte het niet zo, maar anders had hij het gedaan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld