Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Jdbo met first

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Nog altijd kijk ik met grote ogen naar Justin. Hier wen je nooit aan, het is altijd erg om iemand te zien doordraaien. Gisteren had ik nog veel hoop met Justin. Hij deed normaal toonde een klein beetje verschijnselen, maar nu... Neen dit is niet goed. Ik ga op mijn hurken zitten bij Justin. "Justin! Kijk Eens naar me." Ik neem zijn hoofd tussen mijn handen. "Jij... Hebt... Geen... Drugs nodig!" Ik zie het verband rood worden en zucht. Ik kan het pas verzorgen wanneer die rustig is. "Ga je mee? Neem een douche." Ik neem zijn hand vast en probeer hem recht te trekken.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Ik werk niet mee, maar ook niet tegen. Mijn benen lijken van elastiek als ik opsta. Ik word meegesleurd naar de douche waar ik vervolgens alleen achterblijf. Een minuut sta ik stil voor ik iets onderneem. Daarna begin ik mezelf uit te kleden. Ik draai de knop en voel het koude water over mijn hoofd en rug lopen. Ik staar een tijdje voor me uit voor ik me was. Een uur later keer ik terug naar mijn kamertje. De douche heeft me goed gedaan. Ik ga op de dekens op bed liggen met mijn kleren aan en denk aan de situatie van vanochtend.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine

Justin komt redelijk gemakkelijk mee naar de douche. Ik geef hem, zeep, shampoo, een handdoek en een washandje. Dan verlaat ik de doucheruimt en maak de deur vast zodat ik weg kan. Hij moet maar op de bel drukken als hij klaar is. Ik doe mijn ronde bij de andere patiënten. Als de bel afgaat loop ik naar de ruimte. Ik laat Justin ontbijten in de zaal en vul ondertussen de papieren in over hem. Wanneer die klaar is brengen hem naar zijn kamer. Justin gaat meteen op zijn bed liggen. Ik pak de verbanddoos uit de kast en zet me naast hem op bed. "ben je al bedaart?" Ik pak zijn hand en doe het vuile verband eraf en verzorg het.

Roxy130
Landelijke ster

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Ik een een boterham met kip en drink een glas melk in de ontbijtzaal. Meer krijg ik niet naar binnen. Ik ben dan ook vrij snel klaar. Contact heb ik niet met een ander die aan het ontbijten is. Ik ben 'niet echt in de stemming'. Ik knik ter bevestiging van Yasmines vraag. Ik denk het. Veel woede heb ik niet meer gevoeld. Alleen leegte. Het idee dat ik hier alleen zit en niemand ken beangstigd me. Ik ben nog nooit zo alleen geweest. Ik probeer geen glimp te geven van de pijn die ik voel als het door bloed vastgeplakte verband van mijn wond af wordt gehaald. Maar een pijnlijk gezicht kan ik niet tegenhouden. Als er nieuw verband op zit kijk en Yasmine haar spullen aan het opruimen is kijk ik naar het schema die aan de deur hangt. Vanmiddag een of andere sessie en vroeg avond een uur in de 'woonkamer'. Later nog een wandeling in de tuin en daar moest ik het dan maar mee doen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Hey, gosteren was je echt zeer goed bezig justin. Probeer vandaa weer zo goed als gisteren te zijn." Ik ruim ondertussen mijn spullen op. "Ik weet niet of het je daadwerkelijk zal helpen, maar ik geloof echt in je En moesten je fans weten dat je hier zat zouden zij ook in jou geloven." ik berg de kist in de kluis op en ga naar hem toe. "Ik weet dat je dit kan en al het begin is moeilijk. Je bent een goede jongen Justin en gisteren heb je me dat al bewezen. in het hele jaar dat ik hier al ben heb ik veel mensen gehad en nog niemand van hun heeft zijn eerste dag zoals jij volbracht. Ik heb het gevoel dat je vandaag wel een klein dipje hebt, maar laat je niet kenneN. Onthouden gewoon dat je die troep niet nodig hebt. Je kan best leven zonder al die dingen." Ik leg mijn hand op zijn schouder en sta dan op. "Ik kom je straks voor je sessie halen. Het een aparte sessie vandaag en je zit dus mooi een uur met me opgescheept." Ik loop de kamer uit en draai die vast.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

De rest van de dag verliep een stuk beter. Ik heb nog lang nagedacht over Yasmines woorden en ze hebben me een positieve flow gegeven. De eerste sessie alleen was gelukkig nog niet zo heftig. Hij ging vooral over mijn verleden en mijn interesses. Ik denk dat ze proberen een beeld van me te schetsen zodat ze me zo goed mogelijk kunnen begrijpen en kunnen achterhalen waar het precies mis is gegaan. In de avond tijdens het uur in de woonkamer heb ik nog met Michael gekletst. Hij deed het ook hartstikke goed, maar had veel last van epileptische aanvallen en hallucinaties. Allemaal gevolgen van die rotdrugs. Achteraf gezien ben ik blij dat ik heb moeten stoppen. Als je er maar lang genoeg mee doorgaat breekt het zo ongeveer alles in je af.

De dagen daarop waren niet veel anders dan deze. In de ochtend stond ik op met het vastberaden idee drugs te vinden en in te nemen, tegen de middag bedaarde ik met Yasmines hulp ergens tussendoor of tijdens de sessie en als dat niet genoeg was na een aantal uren rust tijdens onze avondwandeling door de tuin. Maar na iets meer dan een week ging het flink mis.

Weer sloeg ik mijn hand tegen precies dezelfde plek tegen de muur. De laatste dagen was Yasmine me voorgeweest waardoor ik de kans niet eens kreeg. Ze wist dat ik elke ochtend zo'n aanval had en probeerde deze dan ook voor te zijn. Het was haar vaak gelukt, maar vandaag was ze er niet. Na een slag of drie met mijn inmiddels bijna genezen hand gebruikte ik mijn hoofd. Een felle pijn schoot door mijn schedel. Met als gevolg een dof dreunend geluid. Na enkele seconden kwam er een collega van Yasmine die ik wel eens eerder met een andere patiënt had zien lopen. Ik was overrompeld dat en schreeuwde dat ik niet zou luisteren. Als bewijs ging nu mijn voet tekeer tegen de muur. Ik zou niet stoppen tot Yasmine er was. Tenminste dat was mijn bedoeling. Al had ik dan nog lang door kunnen gaan. Een uur na de uitval vertelde Janny, Yasmines collega, me dat Yasmine ziek thuis zat en vandaar niet aanwezig kon zijn vandaag.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
WoW wat een tekst en dan kom ik met een zielig stukje af.

Yasmine:

de voorbije dagen had Justin zich in mijn ogen goed gedragen. Elke ochtend kreeg die wel een aanval, maar daardoor kwam ik vroeger naar mijn werk om die aanval voor te zijn. Helaas kan ik dat niet vandaag, Jason vond het gisteren zeer leuk om nog agressiever dan Justin de zijn. Hij heeft me in mijn gezicht geslagen waardoor der nu een blaiwe schijn in zit, heeft me tegen muren gegooit en voor de zoveelste keer zitten bedreigen. Hoe graag ik het ook wil uit maken met hem en hier weg wil, kan ik het niet. Hij zou mijn oma en opa gaan vermoorden en het jammere is, is dat hij niet gewoon bluft, maar het echt zou doen. Ik zucht diep en bel dan maar naar de kliniek. Elk spiertje in mijn lijf doet pijn en dan moet ik de troep van Jason nog opruimen. Eigenlijk vind ik het ergste dat ik vandaag niet bij Justin kan zijn. Mijn collega's weten misschien wel van de aanval als ze zijn dossier lezen, maar ze weten niet hoe ze er mee om moeten gaan, dat ze bij Jusrin moeten zijn voor hij die aanval juist krijgt. "Met Yasmine Riverwoods." Zeg ik door de telefoon tegen Sacha. Mijn hele naam maakt meteen duidelijk dat het om een collega gaat en dan weet ze zelf al hoe laat het is. "Ik kan vandaag niet komen. Ben vannacht onwel geworden, maar morgen zal ik terug zijn. Doe Justin de groeten van me." Ik weet niet boe, maar ik zit echt veel in met Justin. "Is goed, ik schrijf 1 dag op en als het langer is, dan laat je me dat maar weten. Ziek maar fijn uit!" Hoor ik Sacha zeggen. "ziek zijn is niet fijn, maar goed bye." Ik hang op en begin dan maar met alle rotzooi op te ruimen.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin:

De rest van de dag mocht ik mijn kamer niet uit. Janny zei dat het niet mocht. Waarschijnlijk durfde ze me niet aan. Gek vond ik het niet. Ik lag op mijn bed en las uit het Harry Potter boek. Verdiept in het boek kwam Janny 's avonds mijn eten brengen. 'Mag ik ook geen wandeling maken?' Vroeg ik zonder op te kijken uit mijn boek. Ik zat nu al een uur of acht helemaal niets te doen op mijn kamer. Een boek lezen ging dan nog, maar ik ging dolgraag de buitenlucht even in. Ik verlangde naar de frisse buitenlucht en de vrijheid. Ik wilde een rondje rennen om mijn energie te laten gaan en eens wat te doen. Toen ik haar verlegen nee zag knikken sloeg ik mijn ogen neer. 'Weet je, dit slaat werkelijk nergens op.' Ik stond op en liep op haar af. 'Ik wil gewoon een. luchtje. scheppen!' De laatste woorden schreeuwde ik. Ik zag haar angstig naar de deur rennen en voor ik bij haar was stond ze al buiten met de deur op slot. Ik sloeg op de deur en trapte ertegenaan maar er werd niet opengedaan.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
ts: volgende dag (is dat goed?)

Yasmine:

De volgende ochtend sta ik al terug klaar om te vertrekken naar mijn werk. Een lange broek, dikke laag make-up en dan nog eens lange mouwen aan. Gelukkig is het koud buiten dus dat valt niet zo op. Het is vooral voor Justin dat ik vandaag ga werken. Normaal had ik liever nog een dag thuis gezeten met die pijn. Het fijne is wel dat alles al beter voelt dan gosteren, maar die blauwe plek in mijn gezicht ziet er niet veel beter uit. Ik ga mijn auto in en rij naar de kliniek. Wanneer ik er ben ga ik op mijn vaste plek staan en loop naar binnen. "Goedemorgen." Zeg ik met een glimlach tegen Sacha. Ze geeft me een goedemorgen terug en ik krijg de lijsten. "Waarom is Justin gisteren niet buiten geweest?" Vraag ik geïrriteerd. Het enige dat bij hem staat is dat die zijn eten heeft gehad. Wat een mensen, waarom werken ze hier als ze niets durven te doen." Janny durfde het niet." geeft Sacha als antwoord. Ik zucht diep en ga naar zijn kamer. Tijd om die woede aanval te voorkomen. De voorbije dagen is de band tussen mij en Justin wel beter geworden en dat geeft me een goed gevoel. Bij Justin voel ik meveel fijner dan bij Jason. Als ik bij zijn kamer ben doe ik de deur open en steek het lampje naast zijn bed aan. Ik plaats me op zijn. Bed en streel door zijn haren. "Wakker worden Justin." Zeg ik op een lieve toon.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Ik zit midden in een droom als Yasmine me wakker maakt. Ik droomde dat ik in de club zat met Tyler. We blowden wat en keken naar de dansende meiden op de bar en op het podium. De sfeer was als vanouds en Tyler haalde een zakje roze diamantjes tevoorschijn. Ik wilde er een pakken, maar hield even stil toen er een kerel aankwam van een jaar of 24. Ze waren met zijn drieën en hadden het op mij gemunt, dat had ik al door voor ze bij me waren. Ik wilde een pilletje graaien maar Tyler was weg. Ik zag hem wegrennen en wilde hem achterna gaan, maar mijn benen zaten als aan de grond genageld. Ik zag de mannen op me afkomen maar gelukkig was Yasmine eerder bij me dan die kerels.
Een beetje geschrokken werd ik wakker. 'Ik moet..' Ik ging zitten en probeerde op te staan. 'Ik zal... Ik moet..' Begon ik weer. Ik greep de kast vast tegen de duizeling in, die me op de grond probeerde te krijgen als gevolg van te snel opstaan. Ik voelde een stevige hand tegen mijn rug en een andere rond mijn arm, die voorkwamen dat ik alsnog op de grond viel.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Justin schrikt wakker en ik val van bed doordat hij opstaat. Fijn, een blauwe kont. misschien als het zo verde graat dat ik nog een smurf kan worden. Justin die loopt naar de kast en dat maakt me duidelijk dat er zeker iets mis is. Ik spring recht en sprint naar hem toe. Ik sla mijn armen om hem heen. "Justin rustig en loop gewoon wee twee naar het bed." Ik stap voorzichtig met hem naar bed en laat Justin erop zitten. "Gaat het wel?" Vraag ik terwijl ik met de achterkant van mijn hand over mijn gezicht wrijf.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

Ik wil uitbarsten van woede. Natuurlijk gaat het niet goed. Ik wil het spul nu! Dan zie ik een grimmige plek op Yasmines gezicht wanneer ze wat make-up van haar gezicht veegt. Ik knipper een extra keer om te kijken of ik het niet verbeeld. Mijn hand gaat langzaam naar Yasmines gezicht. 'Wat..' Ik mond valt open zonder het door te hebben. 'Wat is dit Yasmine?' Ik wrijf zachtjes met mijn vinger over een grote blauwe plek onder Yasmines oog. Ik zie dat Yasmine het weg heeft proberen te werken met make-up dat er half afgeveegd is.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Het gaat bijna mis met Justin, maar iets leid hem af. Wat zo hem afleiden? Opeens gaat zijn hand naar mijn gezicht. Ik heb de make-up weggeveegt zeker? Neen he! Het doet licht pijn als Justin over de blauwe plek gaat met zijn vinger. Ik grijp zijn vinger beet met mijn hand. "Het is niets Justin. Ben midden in de nacht tegen de hoek van mijn kast gelopen." Lieg ik dan maar. Het doet best pijn om tegen Justin te liegen, maar ik heb geen keuze.

First
Internationale ster

First schreef:
Justin;

'Weet je het zeker?' Vraag ik bezorgd. Ik schrok van de felle beweging die Yasmine maakte naar mijn hand. Deed het dan werkelijk zoveel pijn? Ik kijk haar bezorgd aan, maar neem me voor verder geen vragen te stellen. Mijn hand en voet zagen er anders ook nogal blauw uit. 'Ik hoop dat het snel beter wordt! Je hoeft je er trouwens voor mij niet voor te schamen hoor, kijk maar naar mijn hand. Ik ben nog een grotere kluns.' Probeer ik, om Yasmine een beetje gerust te stellen. Ik glimlach naar haar en ben mijn hele 'bijna' uitbarsting al weer vergeten. 'Mag ik vandaag wel naar buiten?' Vraag ik poeslief terwijl ik een overdreven pruillip trek en expres met mijn ogen knipper.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld