Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

The secret angel ORPG

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik zuchtte even. Hoe moest ik het hem uitleggen waar ik aan dacht? Als hij 'sorry' zei schudde ik mijn hoofd. ''Het ligt niet aan jou Connor.'' Zei ik dan en keek naar hem, recht in zijn mooie eerlijke ogen. ''Ik zat aan mijn vader te denken Connor, mijn moeder is dood gegaan. Zelfs ik ben niet veilig zonder jou, hoe kan ik dan verwachten dat mijn vader dan veilig is?'' Zei ik zacht en beet op m'n lip. Ik had het gezegd, dat was al iets. Ik keek dan aarzelend naar hem. ''Hij is niet veilig hé?'' Vroeg ik dan. Natuurlijk was hij dat niet! En waarschijnlijk was hij dat ook nooit geweest. Ik zuchtte even gepijnigd. Mam was dood en nu was alleen pap er nog... en nou ja Connor, maar dat was anders...

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor zucht zacht en kijkt haar aan, zijn handen liggen geruststellend op haar schouders en heel even knijpt hij zachtjes in haar schouders. 'Nee, hij is niet veilig. Maar als jullie allebei alleen, en ongewapend ergens zouden zijn zonder mij, of andere beschermengel in de buurt, dan is hij veiliger dan jij. Ze willen jou, niet je vader, jou. Ik zal mijn best doen en hem proberen te beschermen, maar ik kan je helaas niets beloven.' Opnieuw verlaat een zucht zijn mond en zijn handen laten haar schouders los. 'Het spijt me,' zegt Connor terwijl hij zich opnieuw schuldig voelt.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Het voelde echt geruststellend, zijn handen op mijn schouders. Ik luisterde naar wat hij zei en ik knikte. ''Dank je Connor, ookal kun je niet veel doen voor hem, je bent er voor me.'' Zei ik dan en keek naar hem. Hij liet mijn schouders los. ''Het geeft niets Connor, je kunt er niets aan doen.'' Zei ik dan tegen hem. Het was ook zo, wat kon hij meer doen dan alleen zijn taak, mij te beschermen en me op te leiden. ''Je kunt niet meer doen dan dat je moet.'' Zei ik dan en zonder na te denken omhelsde ik hem, ik had het gevoel dat ik daar nood aan had.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor heeft de neiging om haar van zich weg te duwen, maar dat kan hij niet. Hij slaat even voorzichtig zijn armen om haar heen en laat haar even daarna weer los. Ondanks zijn dubbele gevoelens wil hij dat ze bij hem blijft, misschien voor gezelschap, misschien om haar veilig te hebben, of gewoon omdat hij gevoelens voor haar heeft. Connor hoopt dat het het tweede is, en waarschijnlijk zal dat dan ook wel zo zijn. 'Gaat het weer een beetje?' Connor is nooit verteld hoe je moet omgaan met iemand die verdrietig is, dus waarschijnlijk zal hij er slecht in zijn, maar voor zijn gevoel gaat het tot nu toe wel goed.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Als hij even zijn armen om me heen slaat ben ik even gelukkig maar besef al snel wat er gebeurt en als hij me weer los laat, laat ik hem ook los. ''Sorry.'' Zei ik zacht en keek naar m'n voeten. Vond ik hem leuk? Was dat zelfs toegelaten? Eerlijk gezegd wist ik zelfs met de informatie die ik gekregen had niets. Ik knikte kort als hij vroeg of het weer ging. ''Ik denk het wel.'' Zei ik en keek hem even dankbaar aan. Hield ik van hem? Ik wist waarschijnlijk het antwoord al maar wilde er gewoon niet aan toegeven. ''Is er nog iets dat ik moet weten?'' Vroeg ik zacht aangezien ik even niet aan mijn gevoelens wou denken.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
'Het is oké,' zegt Connor zonder het te menen. Hij vindt het naar dat hij liegt, maar anders zou hij haar misschien kwetsen, dat wil hij al helemaal niet. Voor haar volgende vraag moet hij even denken. 'Je moet weten dat er wel een grote kans is dat ik sterf. Ja, uiteindelijk Ben je sterk genoeg om dat te voorkomen, maar het kan gebeuren, als ik sterf, ga hierheen en wacht. Er wordt dan een nieuwe engel gestuurd.' Een zachte zucht verlaat zijn mond. Al snel doodgaan, zou een ramp zijn. Zijn ouders zouden aan hem terug denken als zwak, dom en naïef.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ergens had ik ook wel door dat het helemaal niet oké was. Ik slikte even. Als er dan weer over begint dat er een grote kans is dat hij sterft kijk ik weg. Iets in me zei dat ik dat niet wou, dat hij stierf. En ik zou sowieso beloven dat ik dan naar hier kwam maar waarschijnlijk, als hij (dodelijk ) gewond zou raken zou ik bij hem blijven of hij dat nu wou of niet. Maar dat zei ik hem natuurlijk niet. ''Oké, ik beloof dat ik dan naar hier kom, zolang je het er alsjeblieft niet meer over hebt.'' Zei ik dan en keek naar m'n voeten en slikte. Ik wilde er niet aan denken. Ik durfde niet naar hem te kijken omdat ik bang was dat ik verliefd op hem aan het worden was wat totaal verkeerd zou zijn. Ik wist ook dat ik zo waarschijnlijk naar huis moest en ik wist ook dat ik helemaal niet bij Connor weg wilde. Ik wist ook waarom dat ik dat niet wou, en daarom juist kon ik het niet aan als hij daarover sprak.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Een kleine glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Ja, het spijt me.' Na het gesprek van de twee, is het nog later geworden dan dat het zou moeten zijn. 'Laat ik je maar even naar huis brengen, het is al laat, en je vader zal zich vast afvragen waar je bent,' Connor kijkt even om zich heen en kijkt Elaine daarna weer aan, 'vertel hem alsjeblieft niets van wat ik je vanavond heb vertelt.' Connor loopt snel naar zijn kamer en pakt een klein zwaard uit de lade. Het handvat is mooi versierd. Connor hangt de schede aan zijn riem en loopt met het zwaard in de schede terug naar Elaine.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik gaf hem een kleine glimlach. ''Het geeft niks.'' Zei ik dan lief. Zo was ik dan ook weer. Ik merkte dat het echt wel later was dan de bedoeling kon zijn. Pap ging waarschijnlijk gek worden en dan kwaad worden omdat ik niets had laten weten. Ik zuchtte even en knikte. Ik zou me nu wel veiliger voelen als hij me naar daar bracht. Na wat ik allemaal had gehoord... ''Nee hoor, hij hoort er niets van.'' Zei ik dan tegen hem. Ten eerste zou die toch helemaal gek worden en dag zou me ook van geen kanten helpen. Na even kwam hij terug, ik zag dat hij een zwaard bij had. ''Klaar?'' Vroeg ik met een kleine glimlach en keek naar hem.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor grinnikt even en knikt, hij opent de deur voor Elaine en vervolgens sluit haar de deur weer achter haar. Ondanks de huiself doet hij de deur toch opslot en kijkt voor de zekerheid even rond voordat hij begint te lopen. Connor loopt naast Elaine, met een hand lichtjes op het handvat. Voorlopig zal hij altijd erg op zijn hoede zijn als hij bij haar is, en nog meer als hij niet bij haar is. Het voelt een beetje raar voor hem om samen met Elaine door het bos te lopen zonder geheimzinnig of stiekem te doen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Door zijn grinnik moet ik zachtjes lachen. Als hij de deur open doet ga ik naar buiten en wacht daar even op hem. Als hij buiten is loop ik naast hem naar m'n huis. Ik wist dat hij op z'n hoede was en ik was nu ook niet meteen helemaal zeker meer. Na een tijdje waren we eindelijk bij me thuis en ik keek naar hem toen we voor mijn deur stonden. ''Connor, je mag altijd eens binnen komen hoor.'' Zei ik met een lieve glimlach. Ik diepte mijn sleutel uit mijn zak op en deed de deur open. ''Ik zie je nog.'' Zei ik dan tegen hem met een kleine glimlach en ging dan naar binnen waar m'n vader op me stond te wachten. ''Waar was je?'' Vroeg hij nu. ''Bij een vriend van me.'' Zei ik dan en ga naar m'n kamer en zuchtte even. Ik ging op m'n bed zitten en zuchtte.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Connor glimlacht even naar het mooie meisje voor hem en knikt daarna. Dat zal hij doen, maar niet nu. hij kijkt nog even naar het huis eom zich vervolgens om te draaien en terug naar zijn huis te lopen. Eigenlijk is een boswandeling 's avonds wel fijn. Dan is het lekker rustig en stil. Zodra hij thuis is loopt hij direct naar zijn kamer, bedankt de huiself even kort voor het bewaken van zijn huis en vervolgens kleed hij zich om en gaat in bed liggen. Misschien zou hij eerst moeten eten, maar hij was zo gewend aan het feit dat je niets hoefde te eten in de hemel dat hij het hier op Aarde ook niet bepaald nodig dacht te hebben. Al was dat wel het geval.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik stond dan maar weer op, kleedde me om want ik begon aardig moe te worden. Ik kleedde me dan ook uit tot aan mijn lingerie en deed dan een nachtkleed aan dat nogal simpel was. Het was nogal ouder maar heel mooi en het leek alsof je het zo ook overdag kon dragen. Ik had het al lang niet meer aangedaan maar vandaag had ik er eens zin in dus deed ik dat maar aan en kroop in bed. Na nog even nadenken over Connor en al wat hij verteld had viel ik eindelijk in slaap.
Omstreeks 12 uur s'nachts werd ik al weer wakker. Ik was wakker geschrokken door een zacht tikkend, krassend geluid en keek op. Hier door keek ik recht twee bloedrode ogen. Ik schrok, mijn vader sliep nog. ''Rustig meissie, hoe stiller je bent hoe sneller dit over is.'' Zei hij sissend en ik wist dat dit veel te echt voelde om een nachtmerrie te zijn. Hij had een mes bij. ''Maak je geen zorgen, ik ben niet de enige demon die hier naartoe komt. En je lieve bescgermengel vriendje kan je nu toch niet helpen.'' Zei hij nu en ik schrok. Hierdoor siste hij luid van plezier.
''Je hebt de keuze liefje, of je sluit je bij ons aan, of je gaat nu dood.'' Siste hij nu maar ik was van geen kant van plan om me bij hen aan te sluiten. ''Rot toch weer op in hel.'' Beet ik hem nu toe en hij schudde sissend zijn hoofd. ''Ik dacht het niet, maar je hebt het zelf gekozen.'' Zei hij nu en hield het mes dreigend boven me uit. Ik hoopte maar dat Connor er snel was want ik hoorde niet als eerste dood te gaan, geen een van ons beiden hoorde dood te gaan.

Gddk
Karaoke-ster

gddk schreef:
Midden in de nacht wordt Connor wakker van een afgrijselijk gekrijs. Demonen, Elaine is in gevaar. Hij trekt zijn shirt uit en rent naar de la. Hij had zich dan wel omgekleed, maar had daar al snel spijt van gekregen en had weer zijn spijkerbroek aangedaan, gewoon voor het geval dat. Hij pakt in razend tempo een zwaard, en twee dolken. Hij zou er een aan Elaine moeten hebben geven, zodat ze zichzelf kon beschermen in geval van nood, nu dus. Met het zwaard in zijn hand en de dolken in de scheden aan zijn riem rent hij naar buiten en slaatjes zijn vleugels uit. Hij rent snel, maar liegen gaat veel sneller. Ook nu is er een vreselijkepijn, maar hij besteed er geen aandacht aan. Al snel komt het huis van Elaine en haar vaderen zicht. Overal om het huis heen zweven demonen, ze krijsen, lachen en gillen het uit. Er zweven ertwee op hem af maar met een enkele zwaai vanbinnen zwaard vallen ze beide uit elkaar. Zonder aandacht te besteden aan de rest an de demonen vliegt hij recht op een raam af met zijn vrije arm beschermend voor zijn hoofd. Hij had geluk en kwam in Elaines kamer terecht. De situatie ziet er niet goed uit. Maar nu Connor er is krijst de demon en raakt even in paniek. Voordat hij er ook maar aan kan denken om haar neer te steken gooit Connor een van de dolken precies door het vreemde hoofd van het wezen waarna het in een hoopje zwavel verandert.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Wauw, mooi hoor. Dan was ik een van weinige nephilijnen en ik zou het kwaad moeten tegenhouden maar ik kon mezelf niet eens beschermen. Ik schrok even als er nog iets door mijn raam vliegt en wordt al rustiger als ik merk dat het Connor is. Gelukkig, hij was er. Ik had echt niet verwacht vandaag al aangevallen te worden maar blijkbaar was dat aardig verkeerd. Ik zag ook wel nu dat er vanbuiten nog demonen waren maar ik kon mijn ogen niet afhouden van Connor's vleugels. Ze waren nog steeds mooi. Ik zag hoe de demon in een hoopje zwavel veranderde en ik keek er even vies naar. Man , dag was echt lelijk geweest. Ik zag dat er nog een demon naar binnen wou en zijn aandacht gericht had op Connor, tuurlijk hij moest eerst langs hem , hij mocht echt niet binnen en toen leek het alsof hij ergens tegen vloog. Een soort van schild. Wel, dat kwam er dan van. ''Connor? Zijn het er veel?'' Vroeg ik zacht, ik durfde eerlijk niet te kijken er naar. Ik wist alleen 1 ding, en dat was dat ik hier weg moest. Maar mijn vader, hij sliep nog. Ik voelde hoe de kracht van het schild dat vanuit mij kwam lichtjes begon te beven. Kon ik dan een schild op roepen? Ik wist niet eens hoe ik dat gedaan had.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld