Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPO ft Labyrinthine

Account verwijderd

schreef:
Malia
Ik bijt op de binnenkant van mijn wang. "Als jullie willen wippen maakt mij dat niets uit hoor." opper ik en kijk hem een beetje vragend aan. Waarom zou mij het iets doen? Ik zie hen nog steeds niet als mijn familie en dat zal ik hen ook nooit zien. Ik ben alleen staand. Dat ik deze vakantie eens echt weg kon, betekend nog niet dat ik om hen geef. Ik was alleen en dat zal altijd zo blijven.
Dumbledore begint zijn toespraak, maar hij ziet er zorgelijk uit.
"Zoals vele van jullie weten staat er iets te gebeuren. Iedereen voelt het en wanneer je goed kijkt ziet iedereen het ook. Wij zijn verantwoordelijk voor jullie en zolang jullie onder onze hoedden vallen zal jullie niks overkomen. Daar zitten slechts wat regels aan verbonden. Wij willen met hart en ziel voor jullie veiligheid zorgen, maar maak het ons dan niet te moeilijk door blindelings door het kasteel te dwalen, door je buiten de school of op de verboden gebieden te begeven en verlaat de school nooit zonder dat er een leraar mee is." Daarna volgt het gewone praatje en komt het eten tevoorschijn. Mijn eetlust is bedorven door wat er zojuist is gebeurd. Mijn blik dwaalt af naar Harry, die lachend met Hermione bezig is. Ik vraag mij opnieuw af waarom het voor mij niet mogelijk is om vriendschappen te sluiten.

Draco
Samen lopen we terug naar de grote zaal en nemen naast elkaar plaats. Ik zou niet willen dat Pansy wat zou overkomen en toch ben ik hier de spion waar Dumbledore iedereen voor waarschuwt. Kort blijft zijn blik ook even bij mij hangen. Ook hij weet het. Natuurlijk weet hij het. Verder is het niemand opgevallen, maar toch zal ik hier niet meer veilig zijn. Mijn taken zijn veranderd en de angst om de mist in te gaan groeit met de minuut.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik glimlach en ga zitten. Ik begin rustig te eten. Ik kijk rond en zie mijn zus daar zitten met de Gryffindors. Waarom zit ze niet bij slytherin? Ik denk dat dat ze er echt bij past.

Ron
´Oke, Malia heeft met Chalie gewipt.´ Roep ik door de zaal en grijns breed. ´Her maakt mij ook niks uit.´ Zeg ik. ´En je zou toch niet zo iets over je zus zeggen door de zaal?´

Account verwijderd

schreef:
Malia
De tranen schieten in mijn ogen en woest sta ik op. "Hoe durf je?" roep ik uit terwijl mijn ademhaling al sneller begint te worden. Ik blijf hem strak aankijken, terwijl de lichten in de zaal beginnen te knipperen. "Dat jij niet bij slytherin zit, verbaasd míj nu pas écht!" Vele spreuken schieten door mijn hoofd, de spreuken uit het boek. De andere spreuken lijken wel te vervagen en niet meer te gelden. Ik pak mijn wand en richt hem op hem. Ik zou bijna de neiging hebben om de spreuk uit te spreken, bijna. Maar ik weet dat wanneer ik dit doe ik uit de toverwereld geschopt zal worden en mijn magie wordt afgenomen. Deze spreuk is te heftig, een marteling, en kwelling en uiteindelijk de dood. De tranen rollen over mijn ogen en gauw ren ik de grote zaal uit. Mijn beeld is zo wazig dat ik geen idee heb waar ik heen ga en uiteindelijk, wanneer ik een vreemd geluid hoor, blijf ik stil staan. Deze ruimte herken ik niet, volgens mij ben ik in een hele verkeerde sectie van het kasteel. Onder een groot stoffen doek staat er iets te wiebelen. Langzaam loop ik er naar toe en uiteindelijk trek ik het laken er van af. Er staat een grote kast. Ik frons mijn wenkbrauwen en langzaam open ik de kast. Er is niets in te zien en uiteindelijk stap ik in de kast. De deur valt achter mij in het slot en in paniek duw ik de kastdeur weer open, maar dan zie ik een hele andere omgeving dan waar ik net was. Angstig slik ik en stap de kast uit. Ik sta ik een vrij donkere ruimte met doodkoppen aan de want. Ik loop langzaam naar de donkere houten deur en doe deze open. Met een heleboel gekraak lukt het uiteindelijk en dan zie ik iemand die ik uit alle tekeningen van Sirius herken. Bellatrix lestrange.
Eigenaardig en verrast kijkt zij mij aan. Direct komt zij op mij afgestormd en drukt mij tegen de achterwand aan. Haar vreemde scheve glimlach komt op haar gezicht terecht en laat haar ogen over mij heenglijden. "En wie ben jij dan wel niet?" vraagt ze lachend. Ik zeg niets en blijf haar maar aankijken, strak en zonder angst. Ik ben niet bang voor haar. Ze mag dan wel een death eater zijn, maar die angst ben ik vergroeit.

Draco
Ik vang iets op wat ik wel erg vreemd vind. "Is dat waar?" vraag ik aan Pansy met een grijns. Dat zou toch wat zijn en anders wel een erg leuke roddel om te verspreiden ja. Ze verdient het om de grond in geboord te worden. De heer Voldemort mag dan wel wat in haar zien, maar ik vind haar nog steeds een zielig bij elkaar geraapt zooitje die het beste gelijk in de prullenbak geflikkerd kan worden.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
´Nee, natuurlijk niet. Ze is alleen naar Romiene gegaan. Ik bedoel maar een Weasley met een Parkinson. Gadver.´ Zeg ik rustig. Ik loop naar Ron toe en gooi wat eten over hem heen. ´Luister rat, jou familie is te arm om uberhaupt al met onze familie te gaan spreken. Dus laat haar met rust.´ Zeg ik en tover hem over de Gryffindor tafel heen waardoor al het eten op hem valt. Rustig loop ik weg op zoek naar mijn zus. Ik ga naar de kamer van vragen en open het. ik zie een lege zwarte kast. Ik frons als het een beetje beweegt.

Ron
Ik zucht als ze dat doet en ik val op de grond. De meeste mensnen lachen me uit. Ik pak Pansy terug snap niet hoe ze bij het licht is gekomen. Ik ga naar Draco toe. ´Ik zou je meisje maar in bedwang houden anders neuk ik haar nog een paar keer.´

Account verwijderd

schreef:
Malia
Ik begreep totaal niet wat er aan de hand was. Er kwam een andere man die gelijk hysterisch deed dat Bellatrix mij niets aan mag doen omdat ik degene ben die de Heer zocht. Bellatrix fronste haar wenkbrauwen en sleurde mij mee over de gangen naar een andere kamer waar hij dan zat. Voldemort. Het facineerd mij wel, hier te zijn bij de heer waar iedereen zo groots en bang over praat. Hij besudeerd mij vanuit verschillende kanten en legt dan zijn lange lichte vingers op mijn hoofd. Eigenaardig kijk ik omhoog naar hem en dan begint hij te lachen. Ik begrijp niet waarom en sla mijn armen over elkaar. "Het is als een geschenk uit de hemel." zegt hij.
Hij verteld een heel verhaal over hoe machtig hij vroeger was en wat hij allemaal wel niet zou willen nu hij terug is. Zijn grootste doel is Potter vermoorden, maar dat was mij allang al duidelijk. Hij weet mij te overtuigen en te fascineren, nog meer dan ik al was. "De jonge heer Malfoy had het verkeerd, jij past precies in ons profiel." zegt Bellatrix die mij de hele tijd al schaapachtig aan kijkt. Ik weet niet waarom ik precies in het profiel pas, maar dan beginnen ze over mijn jeugd en de tijden in de gewone wereld. Als snel volgen de moorden. De moorden. Mijn lichaam rilt en een vreemd gevoel kruipt naar binnen. Ja in de tijden dat ik in nood zat brak ik vaak in. Ik had geld en voedsel nodig en zonder inbreken kon ik daar niet aan komen. Maar soms raakte ik verstrengelt in positie waarin ik niet anders kon. Het was mijn leven of zijn leven. Ik ben er niet trots op en het is misschien vaker gebeurd dan ik had gewild, maar veel kan ik er niet meer aan veranderen. "Sluit je bij ons aan als death eater." zegt een andere man dan.

Draco
Wanneer Weasley op mij af komt gelopen en zijn woorden op tafel neerlegt blijf ik hem gewoon heel strak aankijken. Het is nu juist de kracht om er niet tegen in te gaan en met spreuken lopen gooien, ik kan het er niet bij hebben om gestraft te worden door dat ik in een conflict ben geraakt met zo'n sukkel. Met mijn hand glijd ik door mijn haar heen en glimlach dan even naar hem, dat ziet hij vast niet aankomen. Verder doe ik niks en richt mij weer op mijn vrienden en het eten op tafel.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik ga terug en zie Harry. Ik praat wat met hem. ´Je zal Draco moeten stoppen.´ Zegt hij. ´Ik zal hem stoppen, maar niet doden.´ Zeg ik. ´Goed, maar bescherm Dumbledore.´ Zegt hij. ´Ik zal het doen.´ Zeg ik.

Ron
Ik trek Draco mee naar Harry en Pansy. ´Je zal uiteindelijk tegen Draco strijden, want je gaat voor het goede.´ Zegt Harry. ´Ik weet het, maar ik zal Draco nooit pijn willen doen.´ Zegt ze. ´Ik wil ook bij de death earters. En je vriendin verraad je. Waarom leveren we haar niet uit?´ Fluister ik in zijn oor. Harry stapt dichter bij.

Account verwijderd

schreef:
Malia
Ik heb niet het gevoel dat ik zou mogen weigeren. Per toeval ben ik in hun territorium gekomen, maar wegkomen zal ik niet zo snel. Ik slik en kijk naar mijn handen terwijl ik mijn nagelriemen schoon maak. Weigeren kan niet, ook al zou ik willen weigeren is dat geen optie. Terwijl ik mijn ogen neersla knik ik. Dan hef ik mijn hoofd en recht ik mijn rug. "Ja, ik sluit mij bij jullie aan." zeg ik luid en duidelijk.
Zij vertellen mij dat ik nu samen met Draco de spionnen in het kasteel zal zijn. Aangezien Draco die positie nooit zou kunnen krijgen, moet ik mijn best gaan doen om dichterbij Potter en zijn vrienden te komen. Voor mij zal dat ook moeilijker worden met het conflict tussen mij en Ronald. Hermione heeft mij voor mijn gevoel nooit gemogen en Ronald heeft nu ook een afkeer voor mij. Ik zal het, tegen mijn zin in, met hun bij moeten leggen. Er is geen weg meer terug. Ook vertellen zij mij dat de kast nog maar één kant op werkt en ik dus niet via dezelfde weg naar Hogwarts terug kan komen. Geschrokken kijk ik op. "Ik verdwijnzel je naar een nabij gelegen plek. Vanaf daar sta je er alleen voor." zegt Bellatrix. Hoewel er normaal een ceremonie aan vast zit willen zij direct bij de groep laten aansluiten en met wat spreuken, verbintenissen en beloftes hoor ik nu officieel aan de dark side.
Ik weet niet of ik daar nou blij mee moet zijn of niet. Ik heb er wel eens over nagedacht, hoe dat zou zijn om bij de dark side te horen. Maar het echt willen heb ik nooit.

Draco
Ik kijk Ronald niet begrijpend aan. Wat zei hij nou zojuist? Zijn woorden worden kris kras op mij ingespeeld en daaruit kan ik niets zinnigs halen. "Wat bedoel je?" vraag ik en frons mijn wenkbrauwen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Ron
"Pansy veraad je. Ze hoort bij het goeie en ik wil bij het slechte."

Panay
Ik loop samen met Harry en zie Draco wn ron Voor me neus. "Verrader." Sist Ron. "Zeg jij." Sis ik en pak mijn staf. "Draco, we moeten ze afvoeren aan Voldeemort." Zegt Ron. "Nee, het is je vriend." Zeg ik

Account verwijderd

schreef:
Malia
In de verte zie ik het kasteel. Ik draai mij om, om Bellatrix te kunnen bedanken, maar ze is spoorloos verdwenen. Een koude rilling glijd over mij heen, ik ben nog erg ver van Hogwarts af. Het zal wel midden in de nacht zijn voor ik weer terug ben. Ik pak mijn toverstok en houd deze goed vast voor het geval ik hem zou moeten gebruiken. Dan begin ik aan de lange tocht zonder ook maar verder iets bij mij te hebben. Plots verlang ik sterker dan ooit dat ik weer bij Charlie zou zijn, het veilige gevoel die hij mij gaf in de nacht terwijl ik tegen hem aan kroop. Deze tocht voelt als een van de nachtmerries die ik heb gehad.

Draco
Mijn mond valt letterlijk open van verbazing. "Jij? Jij wil jouw eigen beste vriend Harry Potter verraden? Jij wil tégen hem strijden?" Ik begin kei hard te lachen en kijk dan naar Potter. "Lekkere vrienden heb je!" Zeg ik terwijl ik nog harder lach. Wat een waanzin, Voldemort zal hem nooit accepteren. Hij past niet binnen het profiel en het ideaal die hij voor ogen heeft. Hij maakt geen kans om binnen te kunnen komen. Ik pak Pansy en Harry bij hun schouder vast en trek hen een stuk naar achteren zodat ze buiten het bereik zijn van Ronald. Het zou wel makkelijk zijn ja om Harry zomaar even mee te nemen naar Voldemort, maar zo kan deze strijd niet gestreden worden. Zo simpel gaan al die dingen niet in zijn werking.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
´Laat me los.´ Zeg ik en kijk naar Draco. Ik wil hem geen pijn doen, maar hij doet mij wel pijn. ´Ja.´ Zegt hij. Ron pakt ons over en we gaan mee naar een kast. Ik duw Harry net op de grond en kom bij Voldermort. ´Miss Parkinson een genoege, wilt u ons bij ons aansluiten?´ Vraagt hij. ´Nee nooit.´ Zeg ik. ´ik kwam haar brengen. Ze hoort bij de orde.´ Zegt Ron. ´Wormtail breng haar naar de kerkers.´ Zegt hij en ik word hard vast gepakt. Ik probeer me los te rukken.

Ron
´Ga weg.´ Zegt hij. ´Maar ik wil aansluiten.'Zeg ik. ´Je bent een Weasley en Harry´s beste vriend.´ Zegt hij lachend en kijkt naar mij.

Account verwijderd

schreef:
Malia
Het begint al donker te worden. De kou slaat in als een bom en ik besef dat ik het kasteel vandaag niet meer zal halen. Daarom zwaai ik even met mijn stok en maak van wat takken en bladeren een tentje. Voor het tentje maak ik een vuurtje waar ik mijzelf bij warm. Vreemde geluiden omringen mij en ik slik moeizaam. Waarom overkomt mij dit? Ik ben een death eater, het is officieel. Ik sta aan de verkeerde kant en er is geen weg meer terug. En nu zit ik hier, alleen in het donker met al deze vreemde wezens om mij heen die in mijn ergste nachtmerries zijn voorgekomen. Slapen kan ik niet, dat weet ik nu al.

Draco
Er gebeurd van alles en dat zo snel. Ook ik ben door de kast gedrukt en we komen uit bij het vertrek van Voldemort. Hij zal Ronald wat aan doen, dat kan niet anders. Moeizaam slik ik en kijk naar Pansy die nu afgevoerd wordt. Wat moet ik doen? Stress schiet door mijn hoofd. "Laat haar gaan!" roep ik en kijk Voldemort aan, die kalm zijn handen in een vouwt. "Jij hebt andere zorgen aan je hoofd, Draco. Malia heeft zich bij ons aangesloten." zegt hij. Dat valt in als een bom. Dat had ik nooit verwacht. Ze spraken er over, maar ik had nooit gedacht dat zij zich wekelijk bij ons zou aansluiten. Ze had weg kunnen gaan, ze had zichzelf in veiligheid kunnen brengen en toch waagt zij dit? Zij heeft mij nu echt verbaasd.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik zucht. De orde zal ik beschermen. Ik zal niks loslaten. Ik heb nog niet eens gezegd dat ik van Draco hou, maar dat komt vast nooit.

Ron
´En Pansy hoort bij de orde. Dus we halen alle informatie er uit.´ Zegt Voldermort grijzend. ´Breng haar terug.´ Zet hij. Ze komt terug naar een tijdje en Voldermort bekijkt haar.

Pansy
´Waarom ben je niet zo wijs als je zus? Die heeft zich wel aan gesloten. Wil je ook niet aansluiten?´ Vraagt hij. ´Ik sterf liever.´ Snauw ik naar hem. ´Zo dwaas.´ Zegt hij. ´Vertel over de orde.´ Zegt hij. ´Nooit.´ Sist ik en draai me om weg te lopen. ´Crucio.´ Sist hij en ik val op de grond van de pijn. ´Vertel het.´ Zegt hij. ´Nooit.´ Zeg ik en kronkel van de pijn. Maar ik begin niet huilen of te schreeuwen.

Account verwijderd

schreef:
Draco
Ik ben verplicht toe te kijken naar dit tafereel terwijl ik Ronald zou willen vervloeken. Ik sta aan de kant van Voldemort en hoewel ik Pansy dit nooit aan zou willen doen kan ik er niets tegen in brengen. Al zou ik haar helpen word ik veroordeeld en berecht tot de dood. Ik sla mijn ogen neer en probeer de geluiden van mij af te sluiten en niet te kijken naar wat er gebeurd. Zij zwijgt en ik weet dat als zij niets los laat hij zo ver zal gaat tot haar dood. En ik sta hier maar en kan niets doen. Bellatrix legt haar hand op mijn schouder en trekt grijnzend haar wenkbrauwen omhoog.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik kijk naar Draco en glimlach licht. ´Vertel het.´ Zegt hij. ´Nee,dat doe ik niet.´ Zeg ik. ´Ik vermoord je.´ Zegt hij. ´Doe dan. Ik wacht.´ Sis ik. Hij maakt op arm Verrader staan en laat me bloeden. Hij loopt weg samen met Bellatrix. Ik val weg.

Account verwijderd

schreef:
Draco
Ik zie hoe Pansy wordt afgevoerd naar de kerkers en ik krijg een brok in mijn keel. Het liefst zou ik haar mee naar huis nemen, of op zijn minst terug naar Hogwarts brengen, maar de kans van slagen is nihil. Bellatrix wenkt mij en ik loop mee naar de vergaderruimte, waar ook mijn ouders zich bevinden. Nerveus staan ze achter Voldemort, die hen laatst flink gestraft had omdat zij geen enekele keer de moeite hadden genomen naar hem te zoeken toen hij verslagen zou zijn geweest. Zij zijn doodsbang voor de heer en om eerlijk te zijn ben ik dat ook. Hij begint over Pansy en dat ík uit moet gaan zoeken wat die groep inhoud en hoever zij in hun plannen zijn. Natuurlijk knik ik, maar dan gaat hij verder.
"We zijn onderhand wel klaar voor een echte strijd, maar één ding houd ons tegen." zegt hij en schud dan zijn hoofd. "Nee, er is maar één iemand die ons tegen zou kunnen houden." Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk vragend naar mijn ouders, die nerveus aan niet bestaande pluisjes op hun kleding frunniken. "Dumbledore." Dan valt het stil.
Het is heel duidelijk wat ik nu moet doen. Snape hebben zij als zo goed als ingepalmd en Voldemort wil dat hij een oogje in het zuil houd op mij en blijkbaar nu zelfs Malia. De heer verwacht van mij dat ik mijn eer laat zien, maar waardigheid en mijn trouw aan de Heer, door Albus Dumbledore te vermoorden.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld