Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

9 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The chosen one

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Zijn stem stelde me al iets gerust. Hij was er voor me en ik was hem daar dankbaar voor. Nog nooit was ik iemand zo in de armen gevlogen. Niet eens bij Felix. Kreeg ik dan echt gevoelens voor hem? Ik drukte mijn hoofd tegen zijn borst en zei niks. Pas toen hij me iets naar achteren duwde keek ik hem aan. O-oke." Zei ik zachtjes. Samen met hem liep ik het kasteel door tot we voor twee grote deuren bleven staan. Jay deed de deuren open en een heerlijke geur kwam me te gemoet. Langzaam liep ik naar binnen en keek met open mond rond. De energie die er ging was zo heerlijk fijn. Dit was echt mijn element. De stemmen van de rozen klonken als muziek in mijn oren. "Jay, het is echt prachtig." Zei ik glimlachend. Ik rende op hem af en drukte vol enthousiasme mijn lippen tegen die van hem. Door alle energie had ik geen idee waar ik mee bezig was, maar het voelde fantastisch. Na een korte kus rende ik meteen de tuin door. Het was net of kwam ik thuis.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Haar reactie had prachtig om te zien, de energie om haar heen veranderde meteen tot rust. Een glimlach kreeg ik rond mijn lippen toen ze naar voren stapte nadat ik de deuren had geopend. Ik leunde tegen de deurpost aan met mijn armen over elkaar en keek haar kant uit. Ik weet niet wat het was, maar als ik naar haar keek, voelde ik mij tot rust komen. Nu ik even kort in mijn eigen gedachten ben, merkte ik eerst niet dat ze naar mij toe kwam gerend. Pas als ze dichterbij kwam, zeker haar gezicht, sperde ik mijn ogen open. Haar lippen voelde ik op de mijne. Meteen ging er een warm gevoel door mij heen. Mijn hart begon meteen sneller te kloppen. Als ik het wat onder controle had, liet ze het al los, draaide zich om en begon door de tuin te rennen. Ik volgde haar met mijn ogen en voelde nog haar lippen tegen de mijne. Met mijn vingers gleed ik over mijn lippen. Het gevoel wat ik nog steeds door mij heen voelde gaan was zo raar, dan keek ik naar mijn handen, deze voelde normaal ijskoud aan, maar ze leken nu kleur te hebben in plaats van de kleur die ze normaal hadden, grauwig, alsof ik ziek was. Maar nu, nu kregen ze weer kleur te hebben. Ik keek weer op naar Idda, ging weer tegen de deurpost aan leunen om naar haar te kijken.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Ik voelde met net weer een klein meisje die samen met Felix de bossen in ging. Alles om me heen voelde zo vertrouwd. De natuur was echt iets wat mij beïnvloedde. Het was mijn thuis en had de eerste maanden van mijn leven voor me gezorgd tot Felix me had gevonden. "Idda, je hebt hem gekust." Hoorde ik opeens door mijn hoofd gaan. Voor de rozenstruik bleef ik staan en voelde mijn wangen rood worden. "Het betekend niks, ik was gewoon een beetje te enthousiast." Probeerde ik, al wisten zij net zo goed dat ik loog. Het was inderdaad mijn enthousiasme geweest, maar het betekende toch echt wel wat voor mij. Ik had me even laten gaan en dat was niet goed. "Pas alsjeblieft op Idda." Ik knikte en keek in de richting van Jay. Hij had de hele tijd naar mij gekeken. Langzaam liep ik naar hem toe en keek hem aan. Mijn hand legde ik op zijn schouder en beet even kort op mijn lip. "Het spijt me, alweer. Dat was ik niet.. Alweer niet." Loog ik al voelde ik de drang net zo goed weer op komen om hem te kussen. Ik moest sterk zijn en me er niet aan toe geven. Zo lang kende ik hem nog niet, al voelde het als of we al weken samen waren. Daarnaast ging ik er niet vanuit dat hij er het zelfde als mij over dacht. Mijn hand liet ik langs zijn schouder over zijn arm naar beneden glijden en liet hem toen los.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Idda was heerlijk bezig met haar zelf zijn waardoor ik haar wel even alleen wilde laten. Maar ze kwam al weer terug gelopen en voelde haar hand op mijn schouder. "Hmmmmm, weet je dat zeker." zei ik en keek haar aan. "Je ogen waren helder genoeg om te zien dat het jezelf was." zei ik rustig. Ik zei maar niet dat daarnet haar ogen glazig waren en niet helder. "Ik eh, ik laat je wel even alleen hier, als je mij zoekt, ik in de bibliotheek." zei ik. Ondertussen had ze al haar hand los gelaten. Maar haar gevoelens voelde ik wel door mij heen stromen toen ze mij daarnet aanraakte. "Eh ja, ik zie je wel verschijnen." zei ik met een glimlach. Met mijn hand gleed ik nog wel langs haar gezicht, maar draaide mij daarna om en liep weg.
het duurde niet lang, of ik was terug in de bibliotheek, de jonge draak sliep alweer bij het vuur. Ik ging dan zitten in de grote stoel en pakte het boek wat ik aan het lezen was, maar alle letters begonnen te dansen, mijn ogen vielen niet veel later dicht en was ik in slaap gevallen. Veel gedachtes gingen wel door mijn hoofd heen. het ging vooral tussen Idda en de jonge draak. Een naam had ik nog niet voor hem, maar die zou wel komen.
Zo lag ik een tijd, tot ik in een grote witte ruimte kwam, Lord Odis stond voor mij. Hij leek niet al te blij, maar hij wilde wat zeggen, wat ik niet hoorde. Tot ik een flinke flits voor mijn ogen kwam, schrok ik wakker en werd ik bezweet wakker. Hijgend hapte ik naar adem en knipperde met mijn ogen. Dit was niet goed, echt niet goed. Ruw stond ik op, en rende ik zo snel ik kon terug naar de rozen tuin. Daar zag ik Idda rustig zitten tussen de rozen, en niets was er aan de hand. Ik hoopte zo dat zij het niet had gehad. Opgelucht haalde ik adem, waarna ik mij weer om draaide en terug liep.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Mijn hart sloeg even over toen ik Jay zijn antwoord hoorde. Een beetje beschamend keek ik weg en knikte toen hij zei dat hij naar de bibliotheek ging. Niet veel later voelde ik zijn hand langs mijn gezicht gaan, maar was te laat om nog actie te kunnen ondernemen. Een beetje beduusd keek ik hem na, maar hoorde de rozen me alweer roepen. Het liefst ging ik achter hem aan, maar ik kon mijn gevoelens niet laten winnen. Rustig liep ik verder de binnentuin in en nam alle energie in me op. Heerlijk was het. Ergens in het midden ging ik met de rug naar de deuren zitten op de grond. Mijn ogen sloot ik en ontspande. De energie van de natuur liet ik door me heen gaan op zoek naar de duistere energie.
Na een tijdje hoorde ik de rozen weer tegen me praten. "Jay was hier net. Hij leek gespannen." Ik kwam weer terug en keek meteen achterom of ik nog iets van hem kon zien. Uit het niets voelde ik opeens een greep rondom mijn keel en werd die dicht gedrukt. "Help!" Probeerde ik, maar ik werd afgesloten van de energie die de natuur mij gaf. "Dacht je echt dat je mij kon tegenhouden? Ik neem jou vroeg of laat over.. Als je dat nou wilt of niet. Aan deze Idda komt een eind." Hoorde ik een dreigende vrouwenstem door mijn hoofd gaan. Daarna verdween de greep ik viel ik happend naar adem in het gras. De contact met de natuur kwam terug, die bezorgd begon te vragen wat er was gebeurt. Zonder hun de vragen te beantwoorden liep ik de tuin uit richting de bibliotheek, waar ik hoopte Jay te vinden.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Terwijl ik terug liep, voelde ik een vreemde energie opkomen waardoor ik wat duizelig werd. Mijn oog begon weer pijn te doen en kneep deze dicht. Waarschijnlijk was het omdat Lord Odis contact probeerde te zoeken en nu weer. Ik probeerde het te negeren, maar het werd steeds erger. Uiteindelijk legde ik mijn hand over mijn oog heen en zocht ik steun aan de muur. "Verdomme." gromde ik en liep toch door met een stevige stap. In plaats van naar de bibliotheek te gaan, liep ik door naar de studie kamer. Daar aan gekomen, zocht ik naar het boek met de spreuken die verboden zijn, die ik had gesloten van Lord Odis. De pijn werd zo erg, dat ik ook amper zicht kreeg met mijn andere oog. "Boek, waar ben je god damnit." gromde ik. Normaal kon ik het zo pakken, maar dit keer kon ik het echt niet vinden. Dan hoorde ik glas vallen, waarschijnlijk waren dat mijn drankjes. Nog meer vloekte ik kwaad tot ik eindelijk het boek had gevonden, gooide deze open en zocht naar de spreuk, alleen mijn zicht werd steeds minder waardoor ik kwaad op het bureau sloeg met mijn vuisten. Het was een lange tijd geleden dat ik dit had gehad. Een jaar of twee drie geleden had ik dit ook gehad, maar dat was niet zo erg als nu.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Eenmaal in de bibliotheek zag ik alleen de draak bij het vuur liggen. Of wel bijna in het vuur. "Jay?" Riep ik voor de zekerheid, mocht hij wel ergens in de bibliotheek zijn waar ik hem niet kon zien. De kop van de draak kwam overeind en keek naar mij. Zodra ik de bibliotheek uit liep, zag ik de draak achter mij aankomen. Veel aandacht gaf ik er niet aan, maar blijkbaar was die ook een beetje ongerust, net als ik. Mijn hand legde ik op de muur neer, sloot mijn ogen en maakte contact. Het was moeilijk door de magie die Jay over het gebouw had uitgesproken, maar na een tijdje kon ik hem eindelijk vinden. Wat ik kon zien zo snel, zag er niet goed uit dus rende ik er naar toe. Zo snel als ik kon liep ik de kamer binnen en voelde een rare energie om hem heen. Door de rozentuin was ik daar nu gelukkig beter in geworden en kon de verschillen beter herkennen. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ik en pakte hem vast zodat hij mij aan moest kijken. Aan zijn ogen kon ik meteen zien dat er iets mis was en drukte hem op de stoel die vlak bij hem stond. Ik zag een doekje, pakte die en maakte die nat met wat water. Vervolgens legde ik die op zijn ogen en drukte er met mijn hand op. "Ik kan het niet genezen, maar wel iets verlichten." Zei ik zachtjes en voelde dat de draak naast me was gaan zitten en zijn kop tegen mijn been duwde.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Nog steeds vloekte ik alles bij elkaar, de zwaarste woorden die er ooit waren bedacht. Ik probeerde mijzelf rustig te houden, wat redelijk lukte, maar alsnog ging mijn hart snel tekeer. Mijn ogen had ik gesloten om de pijn af te laten nemen, wat dus niet lukte. Ik haalde diep adem, op dat moment hoorde ik Idda wat vragen, de drang had ik om om te kijken, maar deed het niet. Het duurde ook niet lang tot ik haar hand voelde en mij omdraaide. Hierdoor opende ik mijn ogen en keek ik haar aan, zo ver het kon, gelijk daarna duwde ze mij op de stoel in de ruimte. Ik kon moeilijk zeggen dat alles goed ging, want ze kon het zien dat het niet goed ging. Haar bewegingen zag ik wel, maar zag niet wat ze pakte tot ik merkte dat het nog donkerder voor mijn ogen werd door een natte doek. Meteen sloot ik mijn ogen en knikte ik op wat ze zei. Mijn handen liet ik rusten op mijn schoot, maar al snel gleden deze slap naar beneden. Voor even had ik geen controle meer over mijn lichaam waardoor dit gebeurde, maar het was ook omdat Idda wat deed. De snuit van de jonge draak voelde ik dan waardoor ik even glimlachte. "Jayden, wat gebeurd er?" hoorde ik. "Ik heb geen idee, heb het eerder gehad, maar nog nooit zo sterk." zei ik. "Idda, het boek." zei ik en kreeg de controle weer terug in mijn lichaam. Waarschijnlijk zou ze schrikken van wat het was. "Daar staat een middeltje in, kan je die maken?" vroeg ik zo rustig mogelijk. "Alles is gelebeld." zei ik en trok even een pijnlijk gezicht als ik een steek door mij heen voelde gaan. "Je moet alleen goed opletten met hoeveel je er in doet, er zit een los briefje bij, daar staan de goede hoeveelheden." zei ik met mijn kaken op elkaar.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Toen ik het idee had dat bet niks hielp, zuchtte ik en keek de kamer rond. Net op het moment dat Jay over het boek begon, had ik mijn blik er op laten rustig. Een beetje angstig liep ik er naar toe. "Oke, ik zal mijn best doen." Zei ik zachtjes en ging met mijn vinger langs de dingen die ik nodig had. Daarna liep ik naar de kast en pakte de spullen. Ik hoopte echt dat ik dit goed zou doen. Na alles zo goed mogelijk volgens het boerk te hebben gevolgd, liep ik naar Jay toe en haalde het doekje voor zijn ogen weg. "Oke, here we go." Ik gooit het voorzichtig over zijn ogen heen en ging toen goed voor hem staan. Mijn handen legde ik op zijn ogen en deed mijn best het te helen. Ik hoopte echt dat dit zou werken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

De pijn probeerde ik zo te negeren dat ik mij kom concentreren op Idda. Zo ver ik het hoorde, ging het goed. Het duurde dan ook niet lang of ze was klaar. Haar voetstappen hoorde ik mijn kant op komen. Haar aanwezigheid voelde ik duidelijk dichterbij komen. Als ze dan het doekje weg haalde, knipperde ik even met mijn ogen en knikte. Het goedje voelde ik al snel over mijn ogen gaan. Het Brande, maar dan verlichtte snel nadat ze haar handen er op had gelegd. Haar energie voelde ik trillen in de lucht en voelde het ook al snel door mij heen gaan. Het voelde heerlijk, tot er een pijnscheut door mij heen trok. Mijn kaken zette ik strak op elkaar, haalde diep adem en blies dat uit. Deze reactie had ik al verwacht. Nog meer pijnscheuten gingen door mij heen wat ik weg beet. Enkele vloek woorden kwamen toch over mijn lippen heen terwijl mijn kaken strak op elkaar stonden. Dan voelde ik de spreuk van Lord Odis afnemen en een grijns kwam over mijn lippen. Het werkte, ze had het goed gedaan. Nog even liet ik haar gang gaan tot ik haar polsen vast pakte. "Dat is genoeg." Zei ik en haalde haar handen weg. Weer knipperde ik even met mijn ogen en glimlachte naar haar. Nu waren mijn beide ogen weer hun normale kleur. Mijn hoofd schudde ik en keek haar nogsteeds aan. "Dank je." Glimlachte ik. Rustig stond ik op, liep naar het bureau en klapte het boek dicht. Deze zette ik meteen weer in de kast. Even haalde ik weer diep adem en draaide me weer om naar haar. "Zonder jou zou ik een dag of twee met dat goedje op mijn ogen moeten zitten." Zei ik. De jonge draak kwam al snel naar mij toe en ik hurkte neer. Ik legde mijn hand op zijn kop en aaide hem. "Dankje kleine." Zei ik en glimlachte. "Je was ook een grote hulp om Idda te helpen." Zei ik, want zijn energie voelde ik ook door mij heen gaan. "Neem beide rust, het was heel wat energie die jullie gebruikte."

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Voor het eerst kostte het me echt energie tijdens het helen. De vermoeidheid sloeg langzaam maar zeker toe. Al probeerde ik het te negeren. Het was vervelend om hem zo te zien, maar ik wist dat het er bij hoorde. Ik sloot dan ook maar mijn ogen, zodat ik het niet hoefde te zien. Na een tijdje pakte hij mijn polsen vast, waarna ik meteen mijn ogen opende. Ik knikte en trok mijn hande terug. "Hoef je me niet voor te bedanken. Ik kon nu tenminste wat terug doen, na alle hulp die je mij hebt gegeven." Zei ik en glimlachte even kort. "Ik ga even terug naar de rozentuin." Maar zonder te vragen of hij mee wilde pakte ik zijn arm al vast en trok hem mee. De draak kwam er al vlug achteraan. "Heb je hem al een naam gegeven?" Vroeg ik uiteindelijk en keek even achterom naar het draakje.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Net dat ik wat wilde zeggen, pakte ze mijn arm vast en trok mij mee. Nog wel wat wankelend, liep ik met haar mee. De jonge draak volgde ons op de voet. Als ik haar vraag hoorde schudde ik mijn hoofd. "Nee, nog niet. Door alles wat er gebeurd is het mij ontschoten." Zei ik en keek naar de jonge draak. De tijd dat jij hier was, zag ik dat die iets gegroeid was. Dan probeerde ik een naam te bedenken, maar niets kwam zo snel op wat bij hem zou passen. Dat zou nog wel even duren voordat ik er één had gevonden. Rustig liet ik mijn ogen weer op Idda rusten die voor mij uit liep. Dan keek ik naar haar hand, het voelde warm aan waar ze mij vast had, terwijl de rest van mijn lichaam koud aan voelde zoals altijd. Ze deed iets met mij, maar wat wist ik niet.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
"Zou ik maar snel doen, anders luistert hij straks niet naar je." Grinnikte ik even en liet hem na een tijdje los. We waren weer bij de rozentuin, waardoor mijn energie weer werd aangesterkt. Zachtjes pakte ik nu zijn beide handen vast en keek hem aan. Op fluistertoon sprak ik een spreuk uit, waardoor hij voor een korte tijd in slaap viel. Net op tijd kon ik hem opvangen en knikte naar de draak dat het goed was. "Maak je geen zorgen, hij is zo weer bij." Zei ik nog om het te bevestigingen. Voorzichtig legde ik hem in het gras neer en trok zijn blouse en laarzen uit. Daarna kleedde ik mezelf zo goed als uit en trok Jay mee het water in. Er was een steen dat precies het lichaam ondersteunde en daar legde ik hem op neer. Dit water was eerder gebruikt om mensen te helen, wat ik van de rozen mij hadden vertelt. Ik wou er voor zorgen dat Lord Odis niet meer zomaar hem pijn kon doen, al was dat heel ingewikkeld als Jay bij was. Daarom had ik hem zonder waarschuwing in slaap gebracht, zodat hij ook geen voorbereidingen kon treffen. Mijn hand legde ik zachtjes op zijn hart neer en sloot mijn ogen. Een paar spreuken bleef ik herhalen waardoor het water begon te gloeien. Het koste me veel energie, maar ik had het voor hem over. Hij was er vandaag zo erg aan toe, dat wilde ik gewoon niet nog eens meemaken. Nu kwam het belangrijkste en boog ik naar voren. Zachtjes kuste ik zijn lippen en voelde hoe mijn liefde een schild om hem heen bouwde. Ik zou mijn liefde met hem delen en dat is wat ik nu deed.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

"Je hebt gelijk." Zei ik en probeerde weer wat te bedenken terwijl Idda mij mee trok. Iets wat later kwamen we aan bij de tuin en keek ik even rond. Elke keer als ik hier kwam, voelde ik de energie om mij heen. Plots bleef Idda staan waardoor ik haar aan keek. Een wenkbrauw trok ik op als ze mijn beide handen vast pakte. Ik wilde nog wat zeggen, maar de lucht begon te trillen en voor ik het wist werden mijn ogen zwaar en werd alles zwart voor mijn ogen. Wat er daarna gebeurde wist ik niet.

Iets koudschuim voelde ik rond mij, maar toch voelde het ook weer warm aan. Onbewust kneep ik mijn ogen nog meer dicht al ik een warme gloed door mij heen voelde gaan. Iets drukte op mijn borst, maar daar kwam het meeste warmte vandaan. Maar al snel voelde ik wat anders drukken, iets wat niet fijn aan voelde. Dat probeerde ik weg te duwen. Iets probeerde binnen te komen, iets zwaars wat door de warme gloed weg werd gewerkt. Het duurde even, maar het verdween langzaam tot ik een nog warmere gloed voelde, en iets, iets wat vlak bij mijn gezicht was. Iets zachts voelde ik tegen mijn lippen aan waardoor ik mijn ogen wilde openen. Maar iets anders hielt mij tegen. Toch vocht ik om mijn ogen te openen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Mijn lippen hield ik tegen die van Jay gedrukt. Al mijn liefde ging naar hem en voelde hoe het de duistere magie van Lord Odis weg duwde. Het zou het nooit voor altijd op afstand kunnen houden, maar het zou het zeker een tijdje kunnen volhouden. Mijn energie zoog uit me weg en vermoeidheid sloeg toe. Hoe erg de natuur om me heen me ook steunde, het was gewoon vreselijk zwaar om dit te doen. Mijn liefde voor hem was sterk, maar er was waarschijnlijk te weinig van zijn kant waardoor het voor mij zwaarder werd. Blijkbaar had hij zich er nog niet voor open gesteld, wat ik begreep. Na een tijdje liet ik zijn lippen los en keek hem aan. Het was maar goed dat dit in het water was, want ik kon nu waarschijnlijk niet meer op mijn benen staan. Hijgend liet ik me iets in het water zakken en hield de steen vast. Het was klaar en hopelijk sterk genoeg. Mijn lichaam was nu echt helemaal op.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld