Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ What good is the warmth of summer*

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
“Je bent misschien dat alles maar je bent ook mijn beste vriendin en ik ga niet zomaar onze vriendschap beëindigen voor wat gekke dingetjes,” zei Kenji hoofdschuddend. Hij hield zijn blik de hele tijd strak op Alyssa. Sinds hij haar oog blauw had zien kleuren probeerde hij nu in de gaten te houden of dat weer gebeurde. Maar ze waren gewoon nog honing bruin. Bij haar volgende woorden kon hij het niet laten om even te lachen. “Alsjeblieft zeg, de koning zou jou nooit vermoorden, niet alleen heeft die man nog nooit een mens echt kwaad gedaan maar Bucky is als een zoon voor hem en Buck zou het nooit toe laten om jou dood te laten gaan,” zei Kenji zelfverzekerd. Hij was echt heel zeker dat de koning haar niks zou doen. Van wat hij van haar verhaal begreep had Alyssa nooit gedaan wat ze moest doen, had ze nooit echt informatie door gestuurd en dat kwam op Kenji over alsof ze gewoon onschuldig was. Ze kwam misschien met de verkeerde bedoelingen maar die waren op tijd weg gegaan en ze had niks verkeerds gedaan. Hij kon absoluut niet boos op haar zijn voor dit. “Je hoort thuis in Winter. Alsjeblieft Alyssa, we willen je echt terug in het paleis, het gaat toch niet meer leuk zijn zonder jou. Ik heb nooit zo hard moeten lachen om iemand. Jackson heeft zich nooit zo los laten gaan sinds jij er was en Bucky, pfft Buck die ouwe gek was voor het eerst in tijden echt een beetje menselijk. Je maakte iedereen een beter mens, hoe kun je dat niet zien?” Kenji begon zich een beetje hopeloos te voelen. Hij had het gevoel alsof niks dat hij zei zou helpen, maar hij was vastberaden en ging absoluut niet weg zonder Alyssa. Of zij ging mee naar Winter of hij bleef bij haar in Zomer waar hij ziek zou worden en hoogst waarschijnlijk zou sterven.
Kenji merkte aan haar gezichts uitdrukking en lichaamstaal dat het niet zo goed met Alyssa ging. “Ik ga niet weg zonder je.” En zonder enig pardon tilde hij haar zo op in bruidshoudung waarna hij het pad terug begon te lopen. Hij nam haar mee naar Winter of ze het nou wilde of niet.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
De woorden van Kenji waren zo lief dat een kleine glimlach op haar gezicht verscheen. Ze had hem niet eerder horen zeggen dat hij haar als zijn beste vriendin beschouwde en ondanks het knagende schuldgevoel was het fijn om te horen. Het fijne gevoel drong de kou weer uit hasr lichaam en de rillingen die ze zojuist had gevoeld gingen weer weg. "Als ik de verhalen moet geloven is hij erger dan Mateo." Alyssa wilde hem niet meer haar vader noemen aangezien ze hem nooit als haar vader had gezien. Ze begreep niet waarom Kenji dacht dat Bucky haar in leven wilde houden. De man was beter af zonder haar en dat wist hij zelf heel goed. Ook het vertrouwen dat Kenji on haar plaatste was verwarrend. Alyssa wist niet waar ze het aan verdiend had. De kou keerde terug en Alyssa sloeg haar armen om zich heen. Terwijl ze naar Kenji keek wisselde haar ogen meerders malen van kleur passend bij wat ze voelde. Het verdriet en de pijn wakkerde kou op, daar waar zijn lieve woorden haar terug brachten naar een hogere temperatuur. In haar gedachten was de logische reden hiervoor dat ze ziek was. Mogelijk door het gevecht of door haar reis van winter naar zomer, hoe dan ook was het te verklaren. Een zachte lach ontsnapte haar lippen. Dit was wat ze zo geweldig vond aan de man voor haar en moe liet Alyssa haar hoofd op zijn schouder rusten. "Alleen als jullie mij echt terug willen." Mompelde ze met haar ogen dicht. "Bij jou voel ik mij thuis, bij jou, Jack en Bcuky. Of dat nu in zomer of winter is." Persoonlijk had ze een voorkeur voor zomer, maar na de lange tijd in winter was ze bijna aan beide gewend. "Dankjewel." Fluisterde ze Kenji toe terwijl ze zich aan hem vast hield en hij haar mee nam. Het voelde alsof ze koorts had en een volgend moment onderkoeld was. Vreemde beelden speelde voor haar ogen, beelden die leken op herinneringen ook al herkende ze deze niet. Alyssa had zich in al deze jaren niet zo ziek gevoeld. Het was alsof er een oorlog werd gevoerd in haar lichaam en zonder er bij na te denken viel ze in een diepe slaap. Af en toe ving ze vlagen op van wat er gebeurde, een paard, Kenji's armen, de zon, wind en later kou. Zijn naam ging als een echo door haar hoofd Bucky... Bucky.. ze wilde naar Bucky.. In haar slaap mompelde ze onrustig zijn naam.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Ts
-
Het was enkele uren later en Kenji was samen met Alyssa terug in het paleis gekomen. Zoals hij voorspeld had was niemand boos op haar, Kenji had inmiddels alles verteld wat hem verteld was en ze begrepen allemaal waarom ze haar keuzes gemaakt had. Bij aankomst had Kenji haar meteen naar de ziekenboeg gebracht waar ze onder handen genomen werd door een zuster. Ze zorgde voor haar brand wonden en al het andere wat er mis met haar was. Bij aankomst in de ziekenboeg leerde Kenji ook dat een groot aantal van alle zusters die aanwezig waren hun aandacht volledig gericht hadden op Bucky. Angst kwam gelijk bij Kenji op, bang dat hij te laat terug aangekomen was in Winter en dat ze allemaal met hem bezig waren om hem in leven te houden. Hij besloot hier maar niet aan te denken en zich voor nu te ontvermen over Alyssa. Bucky kennende zou hij zodra hij wakker was namelijk gewoon weer opstaan en zijn gang in het leven gaan. Kenji wist dat Bucky nooit zou willen dat mensen zich zorgen om hem maakte en besloot zich dan ook gewoon geen zorgen te maken. Hij kende Bucky, die zou altijd wel oké zijn. Over Alyssa had hij echter nog wel zijn twijfels. Wat er met haar aan de hand was wist hij niet. Haar ogen bleven van kleur veranderen en ook de zusters leken geen idee er van te hebben. Ze checkte meerdere keren of ze niet lenzen in had maar daar kwam steeds niks uit. Alles werd bij haar gecheckt, bloed werd geprikt, bloeddruk werd gemeten, ze keken zelfs met een echo en een röntgen naar haar hele lichaam of er iets was wat dit kon verklaren. Nu was het gewoon wachten op de uitslagen, waar Kenji best nerveus van werd.

Plots klonk er een luide piep en een hoop zusters rende meteen naar een van de kamers toe. Kenji probeerde mee te gaan naar binnen maar werd tegen gehouden. “Ga maar bij Alyssa kijken, maak je geen zorgen,” werd hem door Alice, een van de zusters, verteld. Met lichte tegenzin keerde Kenji toen naar de kamer van Alyssa, verwachtende dat ze door de luide piep wellicht wel wakker was geworden.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
Niets van wat er gebeurde leek logisch te zijn. Alyssa begreep niet waar ze was, wat er met haar gebeurde en waarom er mensen aan haar zaten. Elk moment waarop ze wakker leek te zijn zorgde voor een nieuw vlaag paniek. Pas op het moment dat haar een slaapmiddel werd toegediend leek Alyssa te ontspannen en echt te slapen. De koud en warme kwamen terug in evenwicht, terug naar de lauwe temperatuur die ze de gehele tijd hier in winter had gehad. Haar ogen waren weer hun eigen honingbruine kleur. Ze droomde over hem, over Bucky. Alyssa zag de momenten waarop hij even oprecht gelukkig had geleken voor zich. Hoe veel tijd er voorbij was gegaan wist ze niet maar een schelle pieptoon maakte dat ze overeind schoot in bed, wakker en alert. Haar hand reikte naar haar voet waar voorheen een laars om had gezeten met een dolk erin, maar nu waren deze bloot.

Verward nam ze de ruimte in zich op en na even viel haar blik op Kenji. Het zien van zijn gezicht maakte dat Alyssa besefte wat er gebeurd was, voor zo ver het te begrijpen was. De pieptoon hield echter niet op en ook de betekenis hiervan drong tot haar door. "Kenji wat is er aan de hand?" Een onzeker gevoel bekroop haar, het gevoel dat ze altijd had als ze de controle ergens over verloor. "We zijn in winter?" Vroeg ze langzaam. De man was bij lange na niet zo goed in het verbergen van zijn emoties en ze betwijfelde dat zijn bezorgdheid alleen op haar gericht was. "Waar is Bucky?" Vroeg ze hem langzaam. Alyssa had niet verwacht dat hij aan haar zijde zou zitten, ze had niet eens verwacht dat hij naar haar zou vragen en toch had ze een onprettig gevoel van binnen. Het gevoel alsof ze naar dat geluid werd getrokken. Alyssa stond op van het bed, haar benen wankel maar stevig genoeg om op te kunnen staan. Ze fronste naar de kleding die haar was aangetrokken, een zachte pyjama broek en een blousje beide in zwart. Waarom was ze omgekleed en wie had dit gedaan? Voor ze een stap verder zette voelde ze iets trekken aan haar arm en haar blik gleed er naartoe. Een infuus? Geheel in de ban van die piep en het intense gevoel er NU heen te moeten trok ze de naald uit haar arm. Dit apparaat begon direct ook te piepen maar minder alarmerend en ze negeerde het, negeerde Kenji en de zuster die binnen kwam lopen. Op blote voeten versnelde ze haar pas, zich af en toe vasthoudend aan de muur. De kamer was dichtbij, maar voor ze binnen kon lopen werd ze geblokkeerd door een voor haar onbekende man. "Laat me naar binnen." Alyssa staarde hem aan. "Nu." Een hand bevroor de plek waar ze de deurpost vast hield, de andere liet een brandplek achter en de man stapte met grote ogen opzij. Daar was hij dan.. Bucky... Alyssa negeerde alles en iedereen, duwde zich een weg door de mensen heen om zijn hand vast te pakken. Zacht drukte ze ijskoude lippen op zijn voorhoofd.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Kenjiiiii keek op door de eerste woorden die er uit haar mond kwamen. Natuurlijk had hij niet veel verwacht maar ‘wat is er aan de hand’? Er was eigenlijk helemaal niks speciaals aan de hand behalve dat ze wakker was geworden. Hij wist dus ook niet heel goed wat hij hier op moest zeggen. “Gewoon een alarm, niks ergs. Wind je er niet over op,” zei Kenji in de hoop haar rustig te houden hoewel het wel duidelijk was dat zo een alarm niet niks betekende. Hetw as niet eens echt een alarm. Hetw as een luide piep afkomend van een hart monitor ofzo, eigenlijk wist hij het niet zo goed. Kenji was immers geen dokter geworden maar een soldaat. Het kon ook zijn dat het de magnetron was, en dat alle zusters rende omdat zij het eten wilde. Maar dat leek hem vrij onwaarschijnlijk. Hij wist eigenlijk wel dat het iets slechts was. Dat er hoogst waarschijnlijk iets mis was met Bucky, maar hij probeerde hier gewoon niet aan te denken. Wetende dat de jongen het niet wilde dat mensen zich zorgen om hem maakte. “Ja we zijn in winter,” knikte hij gelijk. Er kwam een best nerveuze sfeer af van hoe Kenjiiiii zich gedroeg. Hij deed zijn uiterste best om kalm over te komen maar dat zorgde er juist voor dat hij zich extra zenuwachtig gedroeg. Haar volgende vraag liet ook wel duidelijk merken dat Kenji blijkbaar perfect doorleesbaar was. “Bucky is oké, maak je geen zorgen,” zei Kenjiiiii haar gelijk. Hij hoopte dat ze hem gewoon zou geloven al begreep hij best wel dat het erg ongeloofwaardig klonk. Toen ze op stond liep Kenjiiiii meteen naar haar toe. “Ho stop, je moet rusten Alyssa. Ga terug je bed in,.” Zeker toen ze haar infuus los trok wilde Kenjiiiii haar tegen houden maar ze was te snel. Voor hij het door had was ze de kamer al uitgelopen. Kenjiiiii ging dan ook gelijk achter haar aan en merkte al snel dat ze richting de kamer van Bucky liep. Hij zuchtte opgelucht toen ze tegen gehouden werd maar raakte weer gelijk in de stress toen ze toch door ging. Ze kon daar nu absoluut niet binnen zijn. Niet alleen was het slecht voor haar eigen gezondheid maar ook nog eens voor die van Bucky. Hij moest geholpen worden en hoe onaardig het ook klonk Alyssa stond daar nu alleen maar in de weg. Ze was alles behalve een hulp voor de zusters. Kenjiiiii werd al snel uit zijn gedachte getrokken toen Alyssa aan een kant vuur leek afte stoten en aan de andere kant bevroor. Het was idioot en Kenjiiiii had nog nooit zoiets geks gezien. Hij wist niet goed hoe hij hier op moest reageren en de dokters duidelijk ook niet sinds ze haar er door lieten. Kenjiiiii haalde even diep adem en liep toen achter haar aan naar binnen. Hij pakte haar arm vast en trok haar weer mee naar buiten. “Je kan hem niet zien nu, de artsen moeten bij hem kunnen. Jij moet rusten in je eigen kamer en dan kunnen zij voor Bucky zorgen, hem in leven houden,” zei Kenjiiiii waarschuwend in de hoop dat ze zich er door realiseerde dat het belangrijk was en dat ze hem echt niet kon zien nu.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
Alleen met haar blik vertelde ze Kenji al dat ze hem niet geloofde. Het was nooit goed om op een ziekenboeg te zijn en dit gepiep was dat al helemaal niet. Het feit dat Kenji haar orders gaf irriteerde haar alleen nog maar meer. Ze bevond zich op vijandig terrein in een kamer waar mensen onderzoeken op haar hadden gedaan, naalden in haar hadden gestoken en wie weet wat er wel niet toegediend was. Natuurlijk voelde ze zich niet rustig ookal vertrouwde ze Kenji wel volledig. Tenzij hij look zoals nu. "Lieg niet tegen me Kenji." Alyssa was absoluut niet dom en ze had hem allang door. Kenji was op de wacht gezet om haar hier te houden, om te zorgen dat ze luisterde en niet voor problemen zorgde. "Je bent echt veel te slecht in liegen." Mompelde ze. Nu ze de houding van Bucky gewend was leek ieder ander een open boek te zijn. "

Op het moment dat ze aan haar arm werd meegetrokken schoot haar vrije arm in reflex uit en sloeg ze haar voorarm tegen Kenji's kaak. De impact maakte een behoorlijk hard geluid en ze hoorde een van de mannen in de ruimte binnensmonds vloeken uit verbazing. Direct erna realiseerde ze zich dat er geen gevaar was en ze zojuist een vrien had geslagen. Alyssa's wangen kleure rood in zowel schaamte als woedde die ze voelde. "Shit, sorry." Iets wat bezorgde voelde ze aan zijn kaak. "Ik denk dat er ijs op moet als je niet wil dat het dik en blauw word." Mompelde ze. Gelukkig leek het niet alsof ze zijn kaak ook gebroken had en de pijn in haar eigen arm negeerde ze. Bekomen van dit korte moment van schaamte kwam ze terug op de reden dat Kenji haar ruw had weggehaald uit de kamer. Nu ze iets helderder kon denken besefte ze hoe dom haar vorige actie was geweest en nam de blos op haar wangen toe. "Ja... dat was dom of niet?" Vroeg ze Kenji met een korte lach en ze schudde haar hoofd. "Wat doen jullie mannen uit winter met me?" De vraag was meer retorisch en ze verwachtte er ook geen antwoord op. Alyssa maakt zich los van Kenji. "Je had die klap wel makkelijk moeten kunnen blokkeren dus eigenlijk verdien je het wel." Grapte ze zowel om de situatie wat luchtiger te maken als om zich niet meer schuldig te voelen.

Ze was hoe dan ook niet van plan om maar zielig in een kamer te gaan zitten wachten tot er besloten werd wat er met haar gedaan zou worden en ze weer beter was. Hoe meer ze nu stond en zichzelf dwong om rustig te worden hoe beter ze zich voelde. "Heb ik dat gedaan?" Alyssa gebaarde naar de deurpost van de kamer van Bucky. De deur was gesloten om haar buiten te houden en de piep was hierdoor minder hard te horen. Het drukkende, beklemmende gevoel van binnen bleef, de kans dat dit zou blijven tot Bucky hersteld was was groot. "Zeg me alsjeblieft dat ik geen freak ben en dat niet heb gedaan." Ze keek Kenji aan om hem te peilen. Tot nu toe had zijn houding en uitdrukking alles verraden dus vertouwde ze hier weer op. "Ik voel me overigens prima, kan ik nog iets nuttigs doen hier behalve naar deze dichte deur staren tot Snow er weer uit komt?" Alle afleiding was zeer welkom al verwachtte ze niet dat Kenji dst toe zou laten.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Diep zuchtte Kenji even. “Ik lieg voor je eigen bestwil,” zei hij eigenwijs. Hij deed het ook echt voor haar. “Bucky zal echt oké zijn, dat was geen leugen,” zei hij eerlijk. Hij kende Bucky, natuurlijk zou het oké komen. Het zou altijd weer goed komen bij Bucky. Natuurlijk had Kenjiiiii het nooit zo erg mee gemaakt met Bucky, dit was wel echt next level. Maar het kwam altijd goed. Bucky was zo een persoon die gewoon nooit dood leek te gaan. Als Kenjiiiii niet beter wist zou hij Bucky nog als een onstervelijke beschouwen. Toch voelde hij wel angst. Het was nooit zó erg geweest dus het was alleen maar logisch dat Kenji zich zorgen maakte om Bucky, ook al wilde hij dat niet.

Bij het voelen van de klap in zijn gezicht was Kenji toch een beetje verbaasd maar na even had hij het alweer toe laten komen en kon hij zichzelf herpakken. De klap deed wel pijn maar hij besloot zich hier niks van aan te trekken. “Oh nee ‘tis oké joh. Ik kom er wel boven op,” zei Kenji. Hij schudde het maar lichtjes af sinds hij de reactie ergens wel kon begrijpen. Hij raakte haar oncerwachts aan en zijn onmiddelijke reactie zou dan ook aanvallen zijn. Al kon hij vaak nog wel op tijd stoppen voor iemands gezicht als hij dan zag dat het geen gevaar was. “Behoorlijk dom,” Kenjiiiii kon het niet laten om even zachtjes te lachen. Het was best wel een domme actie ja. Hij vond het wel fijn dat zij dit zelf ook gewoon kon inzien nu. “Makkelijk moeten blokkeren? Nou sjemig ik had toch niet kunnen verwachten dat mijn beste vriendin mij in mijn gezicht zou slaan,” zei hij nep beledigd en hoofd schuddend. Zijn houding brak al snel door een lach die door kwam. Ergens was het raar om in deze situatie te lachen, wetende wat er achter de andere kant van de deur aan toe ging. Maar het voelde niet zozeer fout.

Kenjiiiii volgde haar blik naar de deurpost en knikte voorzichtig. “Ja, gek genoeg wel,” zei hij, nog steeds lichtelijk verbaasd over de ijs krachten die Alyssa bezat. “Hey je bent geen freak. Het was best wel cool. Maar dat is nou juist waarom we bezig zijn met je te onderzoeken. Al de hele tijd sinds Zomer zijn jouw ogen tussen bruin en blauw aan het switchen. Het ene moment ben je bloed heet en het andere moment ijs koud. Het is bijna alsof je beide winter en zomer krachten bezit, maar dat is onmogelijk. De artsen denken dat het misschien een bijwerking is van je lang in Winter bevinden maar ook dat lijkt haast onmogelijk. Ze zijn nog druk bezig met alles onderzoeken,” vertelde Kenjiiiii haar. Hij had het self ook raar gevonden, maar voor een groot gedeelte toch ook best cool.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
"Je hoefde het niet te bevestigen!" Ze gaf Kenji zacht een zet en schudde haar hoofd. Dit was beter dan verdrietig doen, niemand zou er iets aan hebben als ze zich zou gaan aanstellen. "Moet je me maar niet plotseling grijpen en mee trekken." Ze gaf Kenji een kus op de plek waar ze hek geslagen had. "Opgelost." Alyssa lachte met hem mee en hield zich even aan hem vast, vermoeider dan ze toe wilde geven. "Wat zou ik toch zonder jou moeten doen?" Vroeg Alyssa hem plagend. Ze keek nog even terug naar de dichte deur en het beklemmende gevoel werd alleen maar erger. Haar lach stopt langzaam en ze keek terug naar Kenji. "Weet je wat er aan de hand is met hem? Kunnen ze hem helpen?" Alyssa maakt zich zorgen om Bucky, hoe vaak de man ook zou zeggen dat het niet nodig was en hij het niet wilde. Iedereen had iemand nodig die om je gaf, voor je wilde zorgen en bezorgd om je was. Van het een op het andere moment wilde ze hier niet langer staan, niet meer voor deze deur blijven wachten. "Is er ergens iets te eten?" Nu ze hier stond besefte ze pas hoe veel honger ze had door het opmaken van haar energie. Kenji begreep zeer waarschijnlijk ook wel dat ze dit doelloos wachten niet meer kon doen en ergens anders mee bezig wilde zijn.

Aandachtig luisterde Alyssa naar wat hij haar vertelde en haar frons werd dieper. "Het is eens eerder gebeurd." Gaf ze toe. "Toen ik vijf was heb ik de hand van mijn vader bevroren." Het was een herinnering die ze al heel lang had weg gestopt. Haar vader had haar willen slaan met een hand omringd door vuur. In zelfbescherming had ze haar handen voor zich gegooid en voor ze het wist wat zijn hand omringd door een blok ijs. Het had haar tijd gegeven om te ontsnappen en zich ergens in het kasteel voor hem te verstoppen. Alyssa had er niemand over verteld en ook haar vader had het stil gehouden. "Ik was toen nog nooit in winter geweest dus dat kan het niet zijn." Alyssa had geen idee wat de werkelijke reden voor dit rare verschijnsel was, maar om eerlijk te zijn wilde ze het ook niet weten. Haar vuur was meer dan genoeg om te overleven. Kort dacht ze terug aan het moment nadat ze Bucky had gekust, de brandplekken op zijn huid. Zou het beter zijn als ze werkelijk de krachten van winter bezat én kon beheersen? "Ik wist niet dat het vandaag weer gebeurde." Ze keek op naar Kenji die nog steeds naast haar stond. "In ieder geval is er iemand die het niet uitmaakt hoe raar ik ben of wat ik doe." Ze glimlachte even naar hem. "Wie had ooit gedacht dat ik iemand uit winter als een beste vriend zou beschouwen? Maar waag het niet om me prinses te noemen, dan sla ik je nog wel vaker dan deze ene keer!" De ene keer dat Bucky de titel had gebruikt was meer dan genoeg.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Kenji moest lachen door de reactie die hij van Alyssa terug kreeg. “Het hoefde niet maar mocht wel,” grinnikte hij, wetende dat hij daarin gelijk had en het leuk vindende om Alyssa een beetje te plagen. “Moet jij niet zomaar verboden ruimtes in stormen,” zei Kenji eigenwijs, wetend dat hij daarmee deze soort van kleine discussie won. Hij moest even lachen bij de kus en nog harder als hij zich inbeelde hoe Bucky had gekeken als hij dat had gezien. Hij kon de ijzige blik al op zich voelen bij de gedachte alleen. Het was grappig, vond hij. “Ja dat vraag ik me ook af, zonder mij ben jij echt een wrak,” zei Kenjiiiii hoofdschuddend met een brede tevreden glimlach op zijn gezicht. Natuurlijk was wat hij zei niet waar maar het was leuk om er een grapje over te maken. En dat mocht ook wel. Alyssa kon dat wel handelen, dacht hij tenminste. Kenjiiiii zijn gezicht verzoorde bij de vraag, wetende dat hij ook eigenlijk geen idee had wat er precies mis was. Hij maakte zich zorgen en de dokters wilde niks vertellen sinds zij ook nog helemaal niks zeker wisten. Het was veilig om te zeggen dat Kenjiiiii zich enorme zorgen maakte en hij absoluut geen rust zou krijgen tot hij wist wat er met Bucky aan de hand was. “Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat er mis is, het kan een mix van heel veel factoren zijn maar het kan ook een ding zijn. De dokters zijn hem nog aan het onderzoeken maar ze kunnen hem sowieso wel helpen, je kent Bucky, hij zal heus niet zomaar neer gaan door een dingetje. Hij is sterker dan dat,” zei Kenjiiiii overtuigend. Niet alleen voor Alyssa, maar ook voor zichzelf. Hij moest zichzelf er ook nog steeds van blijven overtuigen dat Bucky dit zou overleven want niks was zeker. Al hoopte hij natuurlijk dat hij gelijk had en de jongen dit met gemak zou overleven. De manier waarop hij alles met gemak leek te doen. Hij keek op door de plotse vraag van Alyssa en kon het niet helpen om even zacht te lachen. Het kwam zo plots dat Kenjiiiii het erg lachwekkend vond. “Uh ja, de kantine is altijd open, laten we daar maar gaan,” knikte hij grinnikend en hij begon er maar heen te lopen. Het had toch geen zin om langer hier te blijven. Ze konden Bucky niet van help zijn en zouden enkel in de weg staan voor hem.

Kenjiiiii kon het niet laten even te fronzen. “Ik zal dat dan wel doorgeven aan de artsen, hopelijk kunnen ze er achter komen waarom dit aan de hand is. Ze zijn nu je bloed op alles aan het testen. Alles dat er kan zijn dus ze komen sowieso wel met een uitslag. Maak je geen zorgen,” knikte Kenjiiiii naar haar. Ze hoefde zich geen zorgen te maken. Alles zou wel goed komen, dat wist hij zeker. “Og pfft, ik ben zelf ook raar, heb het recht niet om jou daarop te beoordelen,” grinnikte hij toen. “Oke oke, ik zal je geen prinses noemen, uwe majesteit,” zei hij, een stoute grijns spelend op zijn gezicht wetende dat zij ook die woorden keuze niet leuk zou vinden.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
"Ik ga dit niet kunnen winnen." Lachend schudde Alyssa haar hoofd. Ze had de vraag zelf gesteld dus hij had volkomen gelijk. "Ik zorg graag voor problemen, dat weet je toch." Het was fijn om even, voor dit korte moment, niet na te hoeven denken over alle problemen. Alyssa was dol op de humor van Kenji gewoonweg omdat het haar wat vrolijkheid bracht tussen al deze ijzige mensen in winter. "Ik denk echt dat je in het verkeerde koningkrijk bent geboren." Ze keek hem heel serieus aan. "Je bent veel te slecht in emotieloos zijn om hier te passen." Natuurlijk was dit een stereotype, niet iedereen in winter gedroeg zich zoals Bucky en zelfs hij kon zijn gevoelens tonen als hij dit wilde. "Absoluut, mijn reddende engel." Het was niet eens compleet gelogen. Als Kenji haar niet achterna was gegaan en haar niet mee had genomen was de kans groot dat ze nog steeds bij de afgrond zou liggen. Of ze zonder hulp weer terug zichzelf had kunnen worden of had kunnen herstellen betwijfelde ze. Alyssa ging er echter niet op door, het was veel te negatief.

De blik op Kenji's gezicht vertelde haar al genoeg en voedde haar bezorgdheid alleen maar meer. Bucky was sterk en hij was veel gewend, maar ook zijn lichaam en geest hadden grenzen. Iedereen leek te denken dat hij onverslaanbaar en onsterfelijk was maar niets daarvan klopte. "We zullen het zien." Mompelde ze. Alyssa betwijfelde of het zo makkelijk was als Kenji het liet klinken. Haar focus liet ze terug gaan naar de honger en ze knikte toen Kenji aanbood naar de kantine te gaan. "Lach me niet zo uit!" Ze porde hem opnieuw in zijn zij. Alyssa grijnsde even bij zijn woorden. "Oh ja je bent een vreemde vogel, daar is geen twijfel over mogelijk." In een snelle beweging draaide ze zich om. "Oh nee Kenji Artic Harvey je neemt NU je woorden terug!" Natuurlijk was ze niet serieus boos op hem, maar als hij haar nog een keer zo zou noemen liet ze wel aan hem merken dat het niet gewaardeerd werd. "Echt waar je bevind je op heel glad ijs!" Grapte ze. Samen met hem liep ze de kantine binnen waar ze voelde hoe iedereen omdraaide en naar hen staarde. Misschien was het omdat ze een pyjama droeg, maar er gingen vast ook genoeg roddels rond en Alyssa deed haar best om ze te negeren. In een paar korte passen liep ze naar het eten dat klaar stond en legde ze wat gezonde dingen op een bord.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
“Van mij win je nooit,” grapte hij, wetende dat Alyssa met gemak een hoop dingen van hem kon winnen. Dat deed hem ergens aan denken. Het was helemaal zijn gedachte geslipt maar nu kwam het plots weer terug bij hem. “Vanavond is spelletjes avond, we zouden het allemaal heel leuk vinden als je weer komt, dan kan ik je weer verslaan in hints,” grapte Kenjiiiii en hij gaf haar een zacht duwtje om de sfeer gewoon nig steeds lekker licht te houden. Het hielp Bucky niks als ze over hem zouden praten en zich alleen maar zorgen zouden maken dus dan konden ze net zo goed gewoon luchtig blijven en door blijven gaan. Dat was wat hij sowieso gewild had. Kenjiiiii kon wel raden wat er gebeurde als Bucky er achter kwam dat ze hun tijd besteed hadden met het zorgen maken om de generaal. Dan zouden ze bij de volgende bijeenkomst een hele preek krijgen en daar had Kenjiiiii eerlijk gezegd geen zin in, al zou hij het op het moment niet erg vinden als Bucky ineens aan kwam lopen om hem een preek te geven. Dan was hij tenminste weer op de been.

Door haar opmerking moest Kenji lachen. “Stereotypical much,” lachte hij hoofdschuddend. “Nee niet iedereen hier is een ijspegel als Bucket, al moet ik wel eerlijk zeggen dat er meer mensen als mij mogen zijn,” zei Kenjiiiii knikkend, alsof hij een geweldig persoon was en iedereen minder was dan hij. Hij meende het natuurlijk niet. Er waren genoeg vrolijke mensen in Winter, misschien niet allemaal in het kasteel maar dat kwam toch wel omdat een groot deel van de mensen hier opgeleid werd door Bucky, en als rekruten nieuw kwamen en Bucky was het eerste waar ze mee te maken kregen dan gingen ze al snel ook zo een houding aan nemen, denkende dat dat was hoe iedereen was. De jongens konden er wel veel om lachen, met ‘de jongens’ bedoelde hij natuurlijk Bucky (niet altijd), Jackson en de andere zeven die in de raad zaten met de koning. Zijngingen al de langste tijd met Bucky om en waren volledig aan hem gewend. Ze vonden het dan ook erg grappig als nieuwe rekruutjes Bucky zijn gedrag na probeerde te doen omdat ze dachten dat het ‘cool’ was of omdat het zo hoorde. Kenjiiiii kon er zelfs nu om lachen zonder dat hij het zag gebeuren.

Kenji knikte op haar woorden en besloot het daar maar bij te laten. Het was het beste nu als ze er gewoon even niet aan dachten. Voor hunzelf en wie weet ook wel voor Bucky en de mensen om hen heen. Kenji moest om Alyssa lachen, maar dat was niks nieuws. Hij lachte altijd wel om haar. “Maar wel de leukste vreemde vogel van zowel Winter als Zomer,” grinnikte hij. Toen Alyssa zijn volledige naam gebruikte plaatste Kenjiiiii zijn hand dramatisch op zijn hart, alsof hij uiterst geshockt was van de opmerking van Alyssa. Toen barste hij evhter uit in het lachen. “Had geen idee dat je mijn hele naam kende, wie heeft jou dat verteld?” Vroeg hij lachend en hoofdschuddend. Hij vond het maar al te grappig. “Zal ik jou eens op glad ijs laten zetten?” Vroeg hij en hij maakte een ijsbal in zijn hand maar liet deze lachend alweer verdwijnen. Hij kon altijd wel om zichzelf lachen. Eenmaal in de kantine liep hij op zijn gemakje achter Alyssa aan en als het tegenovergestelde van haar was alles wat hij op zijn bord nam erg ongezond maar heel lekker.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
Beledigd keek ze hem aan. "Ik win áltijd van je! Dit is puur toeval." Ze won niet werkelijk overal maar daar ging het nu niet om. "En natuurlijk kom ik, de kans om jullie weer te verslaan laat ik niet voorbij gaan, maar ik doe NIET mee aan strip poker." Blijkbaar vonden de mannen hier het een goed idee om misbruik te maken van het feit dat ze een vrouw was. Alyssa liet zich echter niet zo makkelijk gek maken. De keer dat ze beslote had mee te doen had ze zelf alleen een vest uitgetrokken en hadden de mannen geroepen dat ze vals speelde om te voorkomen dat ze alle kleding die ze droegen verspeelde. Misschien als Bucky er bij was, dan was het iets waard om mee te doen. Alyssa realiseerde zich dat dit een hele verkeerde gedachte was en duwde het weg.

"Ik ben gewoon heel realistisch." Ze grijnsde even naar Kenji. Tot nu toe waren er maar weinig vriendelijke mensen te vinden in dit kasteel, al besefte ze ook wel dat het rijk van winter en de mensen er in veel meer waren dan alleen dit kasteel. Hier bevonden zich voornamelijk mensen die klaar waren voir een gevecht, daar paste geen hele vrolijke houding bij. Alyssa schoot in de lach toen Kenji hem Bucket noemen. "Laat Bucky dat maar niet horen. Ik denk niet dat ik je dan kan redden."

Ze knipoogde naar Kenji. "Ik heb zo mijn recources." Tijdens een van de spelavonden had ze een weddenschap afgelegd met Jack welke ze had gewonnen. Alyssa had er voor gekozen om zijn volledige naam en die van Kenji te vragen voor toekomstig gebruik. Er waren veel betere dingen geweest die ze had kunnen vragen, maar op dat moment had ze niets anders kunnen bedenken en nu kwam het goed van pas. "Nu ga ik het wel elke keer gebruiken als het uitkomt." Alyssa grijnsde even naar hem. "Je waagt het niet!!" Riep ze hem toe terwijl ze lachend een paar stappen bij hem vandaan zette. Nu ze weer op haar gemak was voelde ze zich op de vermoeidheid na wel prima. Het bleef iets vreemds maar voor nu zette ze het uit haar hoofd. "Ik waarschuw je hoor, nu je weet dat ik vuur heb ben ik niet bang om het te gebruiken." Ze wiebelde met haar vingers die in brand stonden en liet het toen weer doven. "Ik denk dat je je haren graag wil behouden." Voegde ze er nog grijnzend aan toe. Kenji was nu zo ontspannen dat ze zich zelf ook niet druk maakte over de mensen in de kantine. "Ga je dát opeten?" Ze staarde naar het overmatig gevulde bord met eten wat Bucky haar had afgezworen. "Je blijft me verbazen." Ze schudde haar hoofd en nam haar eten mee naar een tafel waar ze ging zitten. "Waar zijn overigens alle vrouwen hier? Ik denk dat we eens op zoek moeten gaan naar iemand die deze vreemde vogek kan temmen." Ze trok een wenkbrauw op naar Kenji terwijl ze een hap nam. Vergeet Bucky... vergeet Bucky... vergeet Bucky. Ze deed haar best.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
“Pfft, jij wint echt nóóit van mij,” zei hij hoofdschuddend, wetend dat dit alles behalve waar was. Kenjiiiii was best goed in spelletjes maar hij hield meer van het spel en de gezelligheid dan het echte winnen. Behalve tegen Alyssa, dan werd het een strijd, maar dat was meer iets tussen hun twee. Niks hatelijks, gewoon iets leujs tussen vrienden. Kenjiiiii moest lachen bij haar opmerkingen. “Nee strippoked is van de kaart, blijkbaar wilde geen van de jongens elkaar naakt zien, ik snap het niet maar hé,” zei hij grinnikend. Natuurlijk snapte hij het wel. Hij hoefde ook echt niet iedereen hier zonder kleding te zien. Maar wie wilde dat nou wel? Als je het aan Kenji vroeg waren mensen met kleding vaak een stuk aantrekkelijker dan zonder. Maar dat was maar zijn mening. “Maar er is wel een nieuw spel bijgekomen, een van de jongere rekruten heeft er over verteld en blijkbaar speelde ze het bij hem op school. Het heet doen durf of waarheid of zoiets geks, ik weet niet precies wat het is maar vanavond tijdens spelletjes avond zou dat jochie het gaan uitleggen,” meldde Kenjiiiii nog. Hij had er nog nooit van gehoord en vroeg zich af of ze dat spel misschien ook in Zomer hadden. Al verwachtte hij van niet, maar wie weet, wellicht kwam het juist uit Zomer.

“We moeten eens samen naar het dorp gaan. Dan realiseer je je wel hoe onrealistisch je bent,” lachte hij even hoofdschuddend. De mensen in het dorp waren de liefste mensen die Kenjiiiii kende. Iedereen was altijd lekker warm gekleed en je kon overal wel langs komen voor een lekker warm kopje chocolademelk met mini marshmallows. Zeker rond deze tijd van het jaar wanneer het steeds dichter bij de grote Winter feestdagen kwam. De feestdagen waren altijd Kenjiiiii zijn favoriete gedeeldes van het jaar, maar de einde jaars feestdagen waren wellicht wel de beste. Het was een tijd van harmonie en liefde waar iedereen bij elkaar was en niemand ooit alleen. Het was zeker Kenjiiiii zijn favoriete feest dag. “De feestdagen komen er aan dus we kunnen wel eens naar de eindejaars markt gaan,” zei hij plots enthousiast. Sinds Alyssa niet uit Winter kwam waren er plots zoveel dingen die hij haar wilde laten zien. Zoveel dingen waarvan hij wist dat ze ze nooit gezien had. ”Oef, nee als hij dat hoort dan veranderd hij mijn hoofd nog in een bucket,” grinnikte Kenjiiiii.

“Hmpf, maar gelukkig voor mij weet ik nu ook jouw volledige naam. Kan ik ook gebruiken als het mij uit komt, dus kijk maar uit meissie.” Kenji voelde zich lekker op zijn gemak rond Alyssa. Hij voelde zich altijd wel op zijn gemak rond haar maar nu leek het nog erger te zijn. Wellicht kwam het erdoor dat hij het gevoel had dat hij haar nu écht kende. Hiervoor kende hij haar ook wel maar het voelde altijd alsof ze iets verborg. Nu wist hij wat. Kenjiiiii moest lachen door haar en haar vuurvingers. “Is dat een bedreiging?” Lachte hij zacht. Hij wist heus wel dat ze hem geen kwaad zou doen, daar was hij dus absoluut niet bang voor. Kenji keek op door haar opmerking en keek toen neer op zijn bord. “Ik ben een mens ja, geen konijn zoals jij met je gekke konijnen voer. Dat spul smaakt toch helemaal nergens naar? Ik zou daar dus absoluut niet op kunnen leven,” mompelde hij hoofdschuddend. Kenjiiiii had niet echt een probleem met gezond eten maar hij vond ongezond eten gewoon zoveel lekkerder, en daarbij had hij dan het geluk dat hij niet aan kwam whatsoever, wat hij ook at, hij bleef altijd lekker fit. Kenjiiiii liep op zijn gemakje met Alyssa mee naar een tafel toe en zakte met een plof neer op de stoel tegenover haar. Hij was al aan zijn eten begonnen toen Alyssa begon met praten. Hij stikte haast in zijn drinken bij haar volgende opmerking. “Oh Alyssa,” grinnikte Kenjiiiii, er van uitgaande dat ze een grap maakte. Tot hij de blik op haar gezicht zag die hem duidelijk vertelde dat ze serieus was. “Laat ik maar zeggen dat we voor mij heus geen vrouw hoeven te vinden,” lachte hij, meer naar zichzelf sinds zij hoogstwaarschijnlijk de grap niet zou begrijpen.

Valiant
Wereldberoemd

Valiant schreef:
"Leugens en dat ga ik je bewijzen!" Er was altijd wel een stiekeme wedstrijd tussen hen beide over het winnen van vanalles. Alyssa vond dit alleen maar leuk en voor zo ver ze wist deelde Kenji dat. "Om eerlijk te zijn hoef ik dat ook niet te zien." Het idee alleen al gaf haar rillingen. Dat ze op mannen viel betekende niet dat ze iedere man naakt wilde zien. "Stel je toch eens voor... dan kan ik ze nooit meer serieus aankijken." Ze grinnikte even. Alyssa fronste even bij de benaming van het spel. "Ik heb er wel eens van gehoord ja, maar nog nooit gespeeld." Alle spellen die ze kende had ze stiekem geleerd door het personeel of de mannen in het leger. Haar vader stond dat soort dingen nooit toe. "Ik ben benieuwd!"

Bij het aanbod van Kenji was ze gelijk enthousiast en knikte Alyssa uitvoerig. "Ja heel graag! Ik mocht hier nooit komen en de verhalen die ik gehoord heb zijn vast niet waar." Ze glimlachte even naar Kenji. Eigenlijk had Bucky dit moeten doen, had hij haar moeten meenemen en moeten vertellen over winter. Het hoorde gewoonweg niet bij wie hij was en Alyssa vroeg zich af of hij dit ooit zou proberen. "Neem je me ook ooit eens mee met uh..." Alyssa probeerde op de naam te komen. "Schaatsen!" In zomer bestond dit niet en ze had gehoord dat het ontzettend leuk was. Nu ze welkom was in winter, als ze de woorden van Kenji kon geloven, durfde ze ook meer van dit soort dingen te doen. Ze was zo benieuwd hoe alles hier er uit zou zijn, hoe de mensen waren en wat ze allemaal deden. Alyssa verslikte zich in een hap eten door wat Kenji zei en probeerde lachend en hoestend op adem te komen. "Oh alsjeblieft hou op." Zei ze lachend.

Pas toen Kenji het zei realiseerde ze zich dat Bucky aan het hele team van Winter had laten weten wat haar naam was en ze schonk Kenji een waarschuwdende blik. "Ik weet niet wat ik erger vind, mijn volledige naam of dat je mij princes noemt.' Ze schudde haar hoofd even. "Het is een waarschuwing meneer!" Riep ze lachend. Ze zou Kenji nooit kwaad doen en zeker niet bedreigen, maar een grapje als deze kon ze naar haar idee wel maken. Alyssa was oprecht zo blij dat ze hem had en nu ze niet meer hoefde na te denken over haar woorden of daden was het alleen maar fijner. "Het spijt me echt dat ik ooit tegen je gelogen heb of dingen voor mij hield." Ze wilde het gewoon nog een keer gezegd hebben zondee tranen of aanstellerij. Het was een oprecht excuus dat Kenji verdiende. "Ik ben géén konijn!" Ze pikte een frietje van zijn bord en at deze op. "Maar ik heb geen zin om commandant Snow over mij heen te krijgen omdat ik de regels niet opvolg." Het liefst wilde ze al het heerlijke fruit uit zomer weer proeven, maar dat kwam er niet van hier. De vraag die ze gesteld had was misschien verassend maar niet persé raar. Alyssa trok haar wenkbrauwen nog verder op door de reactie van Kenji gevolgd door een frons. "Waarom niet?" Ze at verder en staarde hem in gedachte aan. Na een moment dacht ze te weten wat hij bedoelde. Het was zo veel logischer nu ze er zo overna dacht en verklaarde wel waarom Bucky nooit jaloers leek als ze close was met Kenji. Het kon ook zijn dat Bucky überhaupt geen jaloezie zou laten zien, maar dat deed er even niet toe. "Wacht wacht wacht." Ze gebaarde met haar vork naar hem en boog naar hem toe alsof ze een geheim vertelde. Alyssa wist niet hoe open Kenji naar de rest van de wereld was over dit soort zaken en ze wilde het niet zomaar roepen. "Je valt niet op vrouwen?" Een hele brede grijns verscheen op haar gezicht. "Oh dit is nog veel leuker! Zo veel keuzes." Ze ging weer normaal zitten. "Ik wil wel alle details. Wie zijn de kansmakers? Jack?." Ze hoefde hem niet te zeggen dat hij niet voor Bucky mocht gaan aangezien ze vrij zeker was dat hij absoluut niet op Bucky viel.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Kenji moest lachen en schudde even zijn hoofd, hij vond het gewoon grappig. "Laat maar zien meissie," grinnikte hij. Kenji schudde wederom zijn hoofd, denkend aan het naakt zien van zijn collega's of de rekruten. Nee, dat hoefde hij absoluut niet. Naaktheid vond hij alles behalve knap en hij kon zich niet voorstellen dat hij dat ooit zou vinden. Mensen zagen er altijd zo ongemakkelijk uit als ze naakt waren, en dan had hij het niet eens over de lelijkheid van geslachtsdelen. Hij vond dat soort dingen echt vreselijk om te zien. Om er mee aan de slag te gaan vond hij best maar hij vond het dus echt alles behalve knap. "Oh God nee, ik hoef sowieso geen mensen naakt te zien," mompelde Kenji met een vies gezicht. Nee, dat vond hij echt vreselijk. De enige dingen die hij dan ook ooit op een seksueel gebied had gedaan waren in het donker gebeurt omdat het voor Kenji echt een grote turn off was om geslachtsdelen te zien. Het klonk misschien raar maar zo voelde hij zich gewoon. "Nee ik heb het ook nooit gespeeld maar blijkbaar is het een leuk spel, veel uitdagingen enzo, klinkt wel leuk," knikte Kenji. Hij wist natuurlijk niet wat voor dingen er gevraagd zouden worden maar hij had er wel zin in. Sinds Jack sowieso ook mee speelde verwachtte hij niks te ergs. Natuurlijk was Jack geen Bucky maar de jongen was alsnog een generaal en de rekruten durfde heus niet alles rondom hem te doen, wat best grappig was, vond Kenji.

"Ik durf te wedden dat geen van de verhalen die je gehoord hebt waar zijn, zeker rond deze tijd van het jaar zijn de mensen extra vrijgevig en vriendelijk naar elkaar. Buiten deze muren is iedereen één grote familie. Niemand hoeft de feestdagen alleen te besteden, iedereen hier is wel dol op de feestdagen, maar praat er misschien maar niet over tegen Bucky, hij is er niet zo'n grote fan van," zei Kenji waarna hij zacht op zijn lip beet. Bucky was nooit een fan geweest van feestdagen, sinds het voornamelijk om familie ging en hij die voor zijn gevoel niet had. Hij was dan ook haast het enige persoon die alleen de feestdagen doorbracht. Kenji moest even lachen toen ze eerst niet op het woord schaatsen kwam. "Oh schaatsen gaan we zeker doen! Die trainingen ga je ook nog wel met Bucky krijgen denk ik, al weet ik niet zeker of de trainingen zo hard door gaan als eerst, sinds de oorlog voorbij is." Hij vond het best fijn om te weten dat de oorlog over was, maar wat er nu zou gebeuren met de trainingen en alles wist hij niet. Gingen alle rekruten terug naar hun ouderlijk huis? Moest Kenji ook terug naar zijn familie of kon hij blijven in het kasteel bij zijn nieuwe familie. Hij had geen idee wat er zou komen en vond het best eng om zo onzeker te zijn over de toekomst. Hij duwde deze gedachtes maar van zich af omdat hij in de vrolijke mood wilde blijven.

"Oh ik kan het ook lekker spannend maken en je bij beide noemen," grijnsde Kenji, wetende dat ze dat al helemaal niet leuk zou vinden. Hij zou het ook echt niet doen, zo gemeen was hij nog niet. "Nee grapje, zo gemeen ben ik niet hoor." Kenji haalde even zijn schouders op bij haar volgende opmerking. "Het is oké, ik heb ook wel 'ns gelogen tegen mensen. Ik snap het wel," knikte hij maar. Natuurlijk was hij er eerst een beetje boos om geworden maar dat kon hij niet meer over zijn hart krijgen. Hij begreep waarom ze loog en kon er dus ook niet meer boos om zijn. "Met dat eten ben je wel een konijn," zei hij vastberaden. Hij kon dus écht niet leven op zo een dieet. "Oh? Ik dacht dat jij commandant Snow graag over je heen had," grijnsde hij naar haar. "Maar hij is hier nu toch niet? Dus waarom ga je niet even los? Niemand zou zo moeten leven met alleen dat konijnen voer wanneer ze ook frietjes hebben." Kenji snapte nooit hoe mensen dat vol hielden, hij kon echt niet zonder zijn frietjes, zelfs al wilde hij het hij kon het gewoon niet. Kenji kon het niet laten om te lachen bij haar woorden en hoe ze ze bracht. "Ja Alyssa, ik ben gay," lachte hij hoofdschuddend. Hij vond het grappig hoe ze deed alsof het een groot geheim was terwijl Kenji er zelf best open over was. Hij vertelde het natuurlijk niet gelijk aan mensen maar hij was er wel gewoon eerlijk over en hij schaamde zich ook niet om over een man te kwijlen in het openbaar. Bij het horen van Jack's naam werden Kenji zijn wangen rood door de blosjes die kwamen. "Denk je dat Jack ook op mannen valt?" vroeg hij nieuwsgierig, zich afvragend of hij wellicht een kans zou hebben bij de oh zo knappe generaal Haling.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld