Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG]*Brother, you need never kneel to me aga

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva was blij om te horen dat Alexander ook van de natuur hield. Ze vond het fijn dat ze interesses deelden. Ze knikte weer door zijn woorden. ‘I agree’, glimlachte ze. ‘It is good to go outside every once in a while, to go for a walk or a swim, for example. It’s different from being inside all the time and it can do a lot of good’, zei ze terug. Ze deed het vaak. Als ze dan even genoeg had van het binnen zitten of het communiceren met mensen, dan nam ze haar hond mee de bossen in waar ze dan bessen ging zoeken en ging spelen met haar hond. Het deed haar vaak goed en ze voelde zich dan weer voorbereid voor de dingen die ze moest doen.
Ze knikte nogmaals. ‘That is wonderful’, zei ze. Het deed haar goed om hem zo te horen praten. Ze dacht even na over haar antwoord. ‘I have to be very honest with you, I am not fully into horse riding. I have ridden them a few times but I am always afraid I am going to fall off’, zei ze en grinnikte even om haar woorden. Ze vond paarden mooie dieren maar elke keer als ze paardreed was ze bang dat er iets fout zou gaan en ze zou vallen. Waar die angst vandaan kwam wist ze niet maar het zorgde er wel voor dat ze niet vaak paardreed. ‘It is not like something happened when I was younger. Maybe it is because of the height or because of the fact that horses are big animals, I don’t know’, ging ze verder. Ze voelde zich op haar gemak bij Alexander waardoor ze makkelijker tegen hem kon praten. ‘But I would love to go with you on a ride’, zei ze eerlijk en glimlachte.

Logan glimlachte vriendelijk naar het meisje. Hij mocht haar. Ze was vriendelijk, knap en lief. Hij hoopte dat het plan zou slagen en hij met haar kon trouwen. Hij knikte om haar antwoord. Hij was tevreden met haar woorden. Hij moest weer glimlachen om haar reactie. Hij zag hoe zijn vraag haar verlegen had gemaakt. Het had iets schattigs.
Hij kwam langzaam overeind toen hij haar naam hoorde. Hij pakte haar hand vast en drukte een kus op de bovenkant van haar hand. ‘It is nice to meet you, miss Flint’, zei hij en liet haar hand na een paar seconden los. Hij wilde het niet ongemakkelijk voor hen beiden maken.
Hij dacht na over de dingen die ze had gezegd. Als ze het kon, zou ze dus wel met een prins willen trouwen. Dat gaf hem in ieder geval een kans en als hij Alexander mocht geloven zag ze hem wel staan. Hij debatteerde met zichzelf of hij het haar moest zeggen. Ergens vond hij het best eng maar hij wist dat hij het wel moest doen als hij met haar wilde trouwen. Hij keek naar Abigail en legde zijn handen achter zijn rug. ‘Miss Flint’, begon hij en schraapte zacht zijn keel. ’As you may know, we have made a new plan’, ging hij verder en dacht na over zijn woorden. ‘My brother will marry Reeva and I will marry another girl that I have chosen’, vervolgde hij. Hij merkte dat zijn handen lichtelijk begonnen te trillen en hij was blij dat hij ze achter zijn rug had gestopt. Hij had zich nog nooit zo gevoeld tegenover een meisje. ‘I have
chosen a girl’, zei hij en zweeg even. ‘It’s you, Abigail’,

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail merkte aan zichzelf dat ze een tikkeltje meer verlegen werd dan ze al was. Ze voelde hoe hij haar hand vast pakte en er een kus op drukte. "It is nice to meet you to, your highness"bracht het blonde meisje uit. Ze vroeg zich ergens toch ook wel af, waar dit gesprek heen zou gaan. Ze kreeg het idee dat het niet alleen was om zijn bed op te maken. Niet dat ze het erg vond. Ze had gehoopt dat de jongen met haar een praatje zou maken. Dat het op dit moment gebeurde, voelde des te beter. Ze glimlachte bij het idee.
Al snel focuste ze zich weer op de jongen voor zich. Hij vertelde haar dat er een nieuw plan bedacht was. Ze knikte. Daar was ze uiteraard van op de hoogte. Ze wist dat Reeva Alexander zou gaan trouwen, waar ze heel blij mee was. Wat betekende dat ze bij het tweede gedeelte van het plan aan waren gekomen. Logan zou nu ook op zoek moeten gaan naar een geschikte vrouw, als hij die niet al gevonden had. Toch merkte ze dat ze een tikkeltje nieuwsgierig werd, toen hij haar vertelde dat hij een geschikte kandidaat gevonden had. Al kon ze haar oren niet geloven toen hij haar vertelde wie hij op het oog had. Ze fronste eventjes. Ze voelde zich zeker vereerd en ze zou het zeker niet afwijzen. Ze zou de prins maar al te graag willen trouwen. Abigail begreep alleen niet zo goed, waarom Logan haar zou willen trouwen. Ze was een simpele dienstmeid. Ze kon hem niets speciaal bieden. "M-Me?"stamelde het meisje vol ongeloof. "It is an honor, your highness"zei ze er vrijwel direct achterna. Ze wilde hem niet de indruk geven dat ze hem niet wilde trouwen. Want het tegenovergestelde was waar.

Alexander keek Reeva aan. De manier waarop ze sprak, beviel hem enorm. Hij was het ook zeker met haar eens. Hij was veel liever buiten, dan dat hij zijn tijd binnen doorbracht. "My thoughts exactly. There is so much that nature has to offer. So many things to discover"merkte hij vervolgens op. Tot nu toe hadden ze aardig wat overeenkomsten en dat kon ik zeker waarderen. Het zou beteken dat ze veel dingen samen konden doen. Hij zou haar zeker vaker mee naar buiten nemen, mocht het weer het toelaten natuurlijk. Hij wilde haar ook niet in de hevige regen of kou naar buiten nemen.
Hij luisterde naar haar toen ze verder in ging op het paardrijden. Hij probeerde alles in zich op te nemen. Hij kon wel begrijpen dat paarden beangstigend konden zijn. Het waren grote beesten en konden soms behoorlijk intimiderend zijn. Hij heeft ook niet altijd van paardrijden gehouden. Dat kwam pas op een latere leeftijd, maar nu was het een van zijn favoriete bezigheden.
"I can understand why you feel that way. Horses can be very unpredicatble sometimes. Maybe we could ride one horse together if that make you feel more comfortable?'vroeg hij toen aan haar. Het kon haar een veiliger gevoel geven en ergens was het toch ook romantischer als je samen op één paard zou rijden. Hij vond het zeker niet erg om dat voor haar te doen. Kort keek hij om zich heen. Het was fijn om eventjes weg van de drukte te zijn. Hij voelde zich meer op zijn gemak, nu hij zich compleet op het meisje kon richten en daar was hij toch wel blij mee.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva hield zijn arm goed vast. Ze genoot van hun gesprek en de wandeling. Het was rustgevend. ‘Yes, exactly. And with all the animals inhabiting the forests and lands, it is truly an amazing sight’,zei ze en ze glimlachte even. ‘My father and I go deer-seeing quite often. It is beautiful to see them in their natural habitat. I would love to take you with me sometime’, zei ze daarna. Ze vond het wat moeilijk om over zichzelf te praten maar ze probeerde het. Ze hoopte dat Alexander dat goed vond want ze wilde niet dat hij dacht dat ze alleen maar over zichzelf wilde praten.
Een glimlach kwam op haar gezicht toen Alexander voorstelde om samen op één paard te rijden. Ze knikte. ‘That would be wonderful’, zei ze. Het idee gaf haar een veilig gevoel. Daarnaast leek het haar ook romantisch. Ze had nog nooit met een ander op een paard gereden.
‘How long have you been riding horses?’, vroeg ze toen geïnteresseerd aan de jongen. Ze wilde graag meer over hem te weten komen en het leek haar daarom een goed idee om in te haken op zijn interesses en daar dingen over te vragen. Ze hoopte daarbij dat ze niet overkwam als nieuwsgierig.
Reeva keek weer naar Alexander. Ze kon het nog steeds niet helemaal bevatten dat de jongen met haar wilde trouwen. Ze was niet zo interessant, vond ze zelf. Ze was maar Reeva. Toch was ze hem dankbaar daarvoor.Ze vond hem echt leuk en ze was blij dat hij dezelfde gevoelens voor haar had.

Logan glimlachte naar Abigail. Hij was blij dat hij haar ontmoet had. Hij wilde haar als zijn vrouw en wilde haar naast zich hebben als zijn koningin als hij koning was. De regels maakten hem niet uit, hij had zijn besluit genomen. Hij zou aan zijn vader laten zien dat het meisje een geschikte vrouw voor hem was, ondanks het feit dat ze een dienstmeisje was. Ze had ervaring als dienstmeisje en wist daarom goed wat er allemaal speelde onder de bediendes. Haar ervaringen zouden gebruikt kunnen worden om dingen te verbeteren voor de bediendes en het leek hem ook dat het volk aan haar zouden kunnen relateren omdat velen van hen ook hard moesten werken. Maar hij wilde niet met haar trouwen omdat hij haar kon gebruiken om een betere naam voor zichzelf te krijgen, hij wilde met haar trouwen omdat hij van haar hield. Ze liet hem dingen voelen die hij al een lange tijd niet meer had gevoeld.
Hij was voorbereid op kritiek maar dat zou hem niet van zijn plan laten afwijken. Hij was ook voorbereid op de afwijzing van zijn vader maar waarschijnlijk zou hij zich daar niet veel van aan trekken. Hij wilde met het meisje trouwen en daar kon weinig verandering in komen.
Hij knikte. ‘You’, bevestigde hij. ‘But I can only marry you if you want to marry me too’, zei hij daarna en hij dacht weer even na over zijn woorden. ‘So, I wanted to ask you,do you want to marry me?’, vroeg hij. Hij wilde het graag zeker weten. Als ze ja zou zeggen zou hij haar een keer echt ten huwelijk vragen, dat vond hij belangrijk maar voor nu wilde hij graag een bevestiging. Hij merkte dat hij toch best nog wel gespannen was voor haar antwoord maar hij liet het niet zien.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail keek Logan aan en glimlachte terug. Het was een eer dat hij haar wilde trouwen. Ze had niet verwacht dat dit ooit zou gebeuren. Hoe een situatie compleet kon veranderen. Ze was met Reeva mee gegaan, omdat de hertog afspraken met de koning had gemaakt. Een huwelijk in ruil voor macht, aanzien en land. Daarom was ze met het meisje meegereisd. Abigail was dan ook niets meer een simpele dienstmeid wie haar werkgever zou dienen in het paleis. Dat was ook de enige reden dat ze mee mocht. Puur om het feit dat ze het persoonlijke dienstmeisje van Reeva was, anders had zij ook bij de andere bedienden achtergebleven in het kasteel en was er hoogstwaarschijnlijk iemand anders in haar plaats mee gegaan. Ze had niet verwacht dat Reeva niets zou voelen voor de prins en dat de prins niets voor haar zou voelen. Ze had niet verwacht dat Reeva wat zou voelen voor Alexander en andersom. Ze had niet verwacht dat ze voor de prins zou vallen en dat hij haar daadwerkelijk zag staan. Maar dat was toch gebeurt. Het was de werkelijkheid, al leek het verre van de realiteit. Toch gaf ze er maar al te graag in toe. Zachtjes beet het blonde meisje op haar lip. Lang hoefde ze niet over zijn vraag na te denken. "I would love to marry you, your highness"gaf ze als antwoord.
De jongen gaf haar gevoelens die ze nooit eerder gevoeld had. Ze zou gek zijn als ze daar niet naar zou handelen. Ze wist dat ze de jongen zag zitten. Gevoelens voor hem had en ze wilde deze kans dan ook met beide handen grijpen. Al stond ze er nog steeds van versteld dat hij haar daadwerkelijk zag zitten. Ze moest er niet al te veel over in zitten. Het was nu eenmaal zo en ze had echt niets te klagen.

Alexander begeleider haar steeds verder de tuinen in. De rust die de tuinen uitstraalden, voelde maar al te goed. Het zorgde ervoor dat hij openlijk met het meisje kon praten. Iets wat hij maar al te graag deed. Hij merkte dat hij graag het gesprek met haar aanging en dat hij graag naar haar luisterde. Hij kon haar stem uren aanhoren, zonder verveeld te raken en dat was voor hem een goed teken. Het teken dat hij haar oprecht zag zitten. Hij was blij dat ze eerlijk tegen elkaar waren geweest. Dat ze aan hun gevoelens hadden toegeven. Anders hadden ze allemaal behoorlijk ongelukkig geweest. Nu had hij toch de kans gekregen om haar gelukkig te maken. Iets wat hij maar al te graag zou willen doen.
"I would love to go with you and your father"sprak hij uit. Hij vond het niet erg om zo veel mogelijk tijd met haar door te brengen. Zo had hij nog een extra kans om zich te bewijzen tegenover de hertog. Hij kon hem laten zien dat hij niet de jongen was, zoals de koningin hem maar al te graag neerzette. "That's what we'll do than" zei hij grijnzend tegen haar. Misschien dat hij haar morgen al mee kon nemen op een rit. Haar meenemen naar zijn favoriete plek. Het was een idee om daar te picknicken. Als daar de tijd voor was en als ze dat zou willen natuurlijk. Hij zou haar tot niets willen dwingen. Daar was hij de persoon ook niet voor.
Hij dacht even na. Hij was nu 24 jaar en begon met rijden toen hij 14 jaar was. Wat betekende dat hij daar nu zo'n tien jaar aan deed. "About ten years. It is a great way to escape the madness of the palace or just to escape in general"zei hij grijnzend tegen haar. Omdat hij niet te veel over zichzelf wilde praten, besloot hij over te gaan op een ander onderwerp. "Isn't it weird to leave your family like this?"vroeg hij haar.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva merkte dat ze zich steeds wat meer comfortabel werd en ze legde voorzichtig haar hoofd tegen Alexander’s schouder terwijl ze liepen. Het was fijn om zo met hem te praten en te wandelen.
Ze glimlachte toen ze hoorde dat hij graag mee wilde met haar vader en haar. ‘I am glad to hear that’, zei ze daarom. ‘Don’t worry about my father. He might seem like a grumpy man but he is just testing the waters. I am sure he will like you very much’, zei ze daarna. Haar vader was een strenge maar goede man. Hij had het beste met zijn familie voor en hij was Alexander alleen maar aan het testen. Reeva wist zeker dat als hij Alexander tijdens de spelen had gezien, dat hij dan de jongen zou accepteren.
Ze knikte. ‘Thank you, I am looking forward to it’, zei ze eerlijk. Ze vond het leuk om de natuur in te gaan en ze vond het fijn om dat dan samen te doen met Alexander. Ze voelde zich op haar gemak bij hem.
‘Ten years?’, vroeg ze verrast. ‘That is amazing’, ging ze verder. ‘Is there a reason why you started horse riding?’, vroeg ze toen belangstellend. Tien jaar was lang,vond ze maar ze vond het mooi om te zien dat Alexander iets had waar hij mee bezig was.
Ze dacht even na over de vraag of het niet raar was om haar familie te verlaten. ‘In a way, yes’, zei ze toen. ‘But then again, I knew this would happen. My mother told me at a very young age that I would once get married and that I would leave the house to live with my husband’, ging ze verder. ‘But it does feel kind of weird. I have always been with my family and soon I will live without them. But I am sure I will visit them sometimes’, zei ze daarna en keek naar Alexander. ‘And I have you, so I am not alone’, zei ze met een kleine glimlach. Ze hoopte dat ze geen heimwee zou krijgen. Ze was erg gehecht aan haar familie.

Een glimlach kwam op zijn gezicht toen het meisje zei dat ze met hem wilde trouwen. Zonder dat hij er over nadacht tilde hij het meisje op en draaide een rondje met haar in de lucht. Toen hij besefte wat hij had gedaan zette hij het meisje wat beschaamd neer. ‘I am sorry about that, I could not control my emotions’, zei hij. Hij was echt blij met het nieuws. Er was dan nog één ding wat hij moest doen, praten met zijn vader maar dat zou hij een andere keer doen. Hij wilde nu vieren dat het meisje met hem wilde trouwen.
Hij zou dit zeker vertellen aan Alexander als hij terug was. Hij was enthousiast over het nieuws en als hij groot nieuws had wilde hij het altijd zo snel mogelijk vertellen aan zijn broer. Hij deelde alles met hem, van zijn zorgen tot dingen die hij had meegemaakt.
Logan ging zitten op het bed en klopte naast zich, een uitnodiging voor het meisje om naast hem te komen zitten. ‘Please, you do not need to call me your highness, especially since we will marry’,zei hij met een glimlach. ‘You can call me Logan’, ging hij verder. Hij vond dat fijner. Hij dacht even na. Hij wilde graag het meisje beter leren kennen. ‘Please, tell me more about yourself, I would like to get to know you better’, zei hij daarom belangstellend. ‘Where are you from, how did you get into the household of the Montrevie’s?’,vroeg hij. Hij was daar benieuwd naar. Hij zou haar later andere dingen vragen maar deze vragen leken voor hem wel een goed begin.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail voelde hoe hij haar optilde en een rondje met haar draaide, waardoor ze het niet kon laten om te grinniken. Al stond ze binnen enkele seconden weer op de grond. Met een verlegen blik keek ze Logan weer aan. "You do not have to apologize to me. I did not mind"zei ze met een glimlach tegen hem. Ze vond het ergens enigszins schattig dat het antwoord dat ze hem gaf, hem zo liet reageren. Het was goed om te zien dat die reactie hem zo blij maakte. Daar deed ze het tot slot van rekening voor.
Het drong nog niet helemaal tot haar door dat ze daadwerkelijk verloofd was met de kroonprins van het rijk, maar ze voelde zich er meer dan goed bij. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen. Ze wilde dit ook graag met Reeva delen. De twee hadden elkaar in ieder geval genoeg te vertellen, dat was een ding wat zeker was en ze kon niet wachten om dit met haar te delen.
Ze volgde de bewegingen die Logan maakte, terwijl hij op zijn bed ging zitten. Ze streek een plukje van haar haar achter haar oor en nam naast hem plaatst. Ze knikte toen hij haar vertelde dat ze hem gewoon bij zijn voornaam mocht noemen. "I'll give it a try"zei het meisje glimlachend tegen hem. "There is not much to tell, to be honest"zei ze tegen haar. Het was de waarheid. "I am not sure where I came from. I lived with this famly my whole life. My mother was their maid before me. She died whilst giving birth to me and I do not no who my father is. I grew up with this family. I did asked them about my family history, but they never seemed to answer"zei het meisje tegen hem. Ergens vond ze het ook weer jammer, maar ze wist dat ze het zelf niet veel kon veranderen. Er niets aan kon doen.

Alexander voelde hoe het meisje haar hoofd tegen zijn schouders aan legde en hij moest toegeven dat het goed aan voelde. Het voelde vertrouwd. Een kleine glimlach verscheen er rond zijn lippen. "I hope he will"zei hij tegen haar. "He seems like a reasonable man"zei hij tegen haar. Hij zag er inderdaad uit als een strenge man, maar hij had zeker een hart. Hij zou niet toegeven aan het plan van het drietal, als hij geen hart zou hebben of niet het beste voor zou hebben met zijn dochter. Hij moest het hem wel nageven, dat hij daar toch wel respect voor had. Hij begreep ook wel dat hij het beste voor had met zijn dochter. Dat zou hij ook hebben, als hij later ook kinderen zou hebben.
"Well, I started riding, because it was giving me freedom. The chance to go anywhere I wanted to go. The wind blowing in your hair. The speed of the running horse. It gives a great feeling'zei hij tegen haar. Het voelde goed om te gaan en staan waar hij kon. Overal naar toe te kunnen rijden. Het maakte niet uit waar naar toe. Zo lang hij maar de vrijheid had om te gaan en staan waar hij wilde.
"I can understand. Being away from your family must be hard. Especially when you are close to them and you have to get away from them all of a sudden. But I am sure you are able to see them and visit them whenever you want and I they are always welcome here"verzekerde Alexender haar. "That is true. I will always be here for you"zei hij tegen haar. En dat meende hij oprecht. Hij zou haar nooit in de steek laten. Nooit.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva hield haar hoofd voorzichtig tegen zijn schouder. Ze vond dit romantisch en ze hoopte dat ze nog even zo samen konden zijn. Het gaf haar een geliefd gevoel.
Ze knikte. ‘He is but he does not like to let the image of this big, scary man go’, zei ze en ze moest even glimlachen. Ze had dat vaak genoeg gezien. Dan was hij met haar broers of met haa raan het praten en dan was hij als een vader. Hij was dan informeel en grappen aan het maken en dan kwam er een ander in de kamer, bijvoorbeeld een officier en dan veranderde hij. Dan werd hij formeel, statig en zakelijk.
Ze zag de beschrijving van het paardrijden voor zich en ze merkte dat ze er zelf ook naar verlangde. Ze was daarom blij dat ze samen zouden gaan rijden. Ze keek er naar uit. Ze knikte. ‘I understand, that sounds amazing’, antwoordde ze. ‘Freedom is a great feeling’,
Reeva knikte nogmaals. ‘I agree, it is hard but I know I will be safe here’, zei ze. Ze was blij dat ze open met de jongen kon praten. Het deed haar goed. ‘I am sure about that as well, especially with important days like birthdays’, ging ze verder. Ze wilde er liever niet over nadenken dat haar ouders weg zouden gaan. Ze vond het idee eng. Reeva keek naar Alexander. Ze gaf hem een dankbare blik. ‘Thank you, Alexander, that means a lot to me’, zei ze eerlijk. Ze had vaker verhalen gehoord van vrouwen die trouwden met mannen die hen in de steek lieten. Ze was daarom blij dat hij die woorden zei.

Logan was blij dat ze het niet erg vond. Hij had haar eigenlijk eerst moeten vragen of ze het wilde maar overmand door emoties had hij zich laten gaan. Hij glimlachte even en legde zijn handen in zijn schoot.
Hij knikte toen Abigail zei dat ze het zou proberen. ‘Thank you, but don’t worry, I won’t get angry if you do say it’, zei hij terug. Hij wilde haar graag laten zien dat hij haar geen pijn zou doen of haar zou straffen als ze iets verkeerd zou doen.
Hij luisterde naar haar verhaal en hij merkte dat hij medelijden met haar begon te krijgen. Hij pakte voorzichtig haar hand vast en hield het tussen de zijne. ‘I am so sorry to hear that, Abigail’,zei hij zacht. Hij wou dat hij iets voor haar kon doen maar hij wist niet wat. Het deed hem pijn om haar verhaal te horen. Ze moest hard werken, wist niet waar ze vandaan kwam en had geen ouders. Ergens voelde hij zich schuldig. Hij had zijn ouders en een fortuin. ’I wish I could do something for you’, zei hij daarna eerlijk en begon te denken. Hij vroeg zich af waarom de familie haar nooit een antwoord op haar vraag had gegeven. Toen kreeg hij een idee. ‘We might be able to find out more about your family’, zei hij. ‘I can ask around if someone has heard from your family. We have an archive with quite a lot of family histories. There might be something about your family there’, ging hij verder. Hij wilde haar geen valse hoop geven maar het kon zijn dat er iets was. Hij was er al jaren niet geweest en hij wist niet welke families daar allemaal waren in geschreven dus misschien hadden ze geluk.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail grinnikte bij het horen van zijn opmerking. Ze zou er oprecht rekening mee houden. Ze had uit beleefdheid edelen altijd met een titel aangesproken. Daar werd ze mee opgevoed en het was iets wat ze eigenlijk altijd hoorde te doen. Nu Logan haar had verteld dat ze hem gewoon bij zijn naam aan kon spreken, moest ze daar toch even aan wennen. Maar nu ze wist dat ze hem zo aan mocht spreken, zou ze dat zeker doen. Waarschijnlijk zou ze hem zo nu en dan nog eens met een titel aanspreken. Een gewoonte kreeg je er binnen 1,2,3 ook niet zomaar uit. Maar zo lang hij het niet erg vond, was het verder ook geen probleem. Zo lang ze maar rekening hield met zijn wensen.
Ze voelde hoe hij haar hand opnieuw vastpakte en het blonde meisje keek er even naar. Het was fijn dat hij met haar mee leefde, al was het natuurlijk niet zijn schuld. 'It is okay. It is not your fault"zei ze tegen hem. Het waren de hertog en hertogin die haar niets wilde vertellen over haar familie. Ze keek op, toen ze de rest van zijn verhaal hoorde. Een glimlach kwam er rond haar lippen te staan. "That is very kind of you, Logan"zei het meisje glimlachend tegen hem. "If it is not to much to ask"voegde ze er aan toe. Ze wilde maar al te graag wat meer te weten komen over haar familie, maar ze wilde ook geen argwaan bij het koningshuis wekken. Al was dit het meeste wat iemand ooit voor haar had gedaan, met betrekking tot haar familie. Ze hoopte dat er wat te vinden viel, al kon ze het hem natuurlijk ook niet kwalijk nemen als dit niet het geval zou zijn. Het kon natuurlijk ook zo zijn dat er niets te vinden viel. Dat was niet erg. Ze had het goed, al zou ze natuurlijk wel wat meer willen weten.

Alexander dacht even na over de opmerking die het meisje over haar vader maken. Hij kon het wel begrijpen. "I can relate to that. Father is just like that"gaf hij toe. Wanneer hij één op één was met vader, kon hij over van alles en nog wat praten en kon je zien dat hij niet altijd de politiek correcte man was, zoals hij zich altijd voor deed. Dat vond de jongen toch fijn. Hij vond het fijn om serieuze zaken met vader te bespreken. Niet alleen maar zaken over het rijk, het voeren van oorlog of andere zaken, maar gewoon de belangrijke zaken van het leven. Een kleine glimlach verscheen er rond zijn lippen, als hij daar aan dacht.
Zijn aandacht richtte hij weer op Reeva en luisterde naar wat ze te zeggen had. "It is and I cant wait to take you out on a ride soon"zei hij glimlachend tegen haar. Hij wilde het graag met haar delen. Nu ze gingen trouwen wilde hij alles met haar delen. Hij vond dat het huwelijk zonder geheimen moest zijn. Hij vond dat zij hem alles moest kunnen vertellen en andersom ook, zonder dat daar problemen van zouden komen.
"You will be. I will make sure of it. This is your home now and I hope that it feels like home too"merkte hij vervolgens op. Hij wilde er voor zorgen dat ze zich snel thuis zou voelen. Dat vond hij toch belangrijk. Ze moest zich goed voelen hier, aangezien ze de rest van haar leven hier moest wonen. "I mean it. I want you to feel safe, loved and at home here"zei hij tegen haar. Hij hoopte dat hij dat haar kon bieden. En hij hoopte dat zijn familie daar ook zo over dacht en ook hun best deed om haar thuis te laten voelen. Al had hij daar geen twijfels over. Hij wist dat het allemaal wel goed ging komen, ook al kon hij begrijpen dat ze haar familie behoorlijk kon missen als ze er niet meer zouden zijn.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva knikte door de woorden van Alexander. ‘I understand. The king does seem like a reasonable man. I am very glad he listened to what we had to say and I am very thankful he agreed with our plan’,zei ze terug. De koning had ook nee kunnen zeggen maar in plaats daarvan had hij naar hen geluisterd en had hij zelfs ja gezegd.
Ze glimlachte en knikte. ‘I feel the same way about it. I hope we can go for a ride soon’, zei ze eerlijk. Zijn woorden hadden haar enthousiast gemaakt en ze kon niet wachten om samen met hem uit rijden te gaan.
Ze zweeg even terwijl ze naar hem luisterde. Zijn woorden raakten haar. Ze wist niet waarom maar het betekende veel voor haar. Ze knipperde een paar keer om geen tranen vrij te laten en keek voor zich uit.‘Thank you, Alexander’, zei ze zacht. ‘That truly means a lot to me. Thank you for being so kind to me’, zei ze eerlijk terug en vestigde haar blik op de jongen. Ze zou wel wennen maar ze had zo het
gevoel dat dat tijd nodig zou hebben. Ze was blij dat ze met hem zou trouwen. Ze vond het fijn hoe hij haar behandelde.
Ze voelde een rilling over haar rug lopen en keek om zich heen. Door hun gesprek had ze niet gemerkt dat het wat kouder geworden was. De warmte die ze had gevoeld door de alcohol en het eten was verdwenen en ze was boos op zichzelf dat ze geen mantel mee had genomen. Toch zou ze niet moeilijk doen. Ze vond het fijn om bij Alexander te zijn.

Logan wist dat het zijn schuld niet was maar toch voelde het niet. Hij wilde Abigail helpen en hij was blij dat hij iets voor haar kon betekenen. Dat deed hem goed. Hij hoopte dan ook dat ze iets in de archieven zouden vinden over haar ouders of andere familieleden maar hij kon niets met zekerheid er over zeggen.
Hij keek naar het meisje en zag de glimlach op haar gezicht, waardoor hij ook moest glimlachen. Ze had een mooie glimlach, viel hem nu op. Hij knikte nogmaals. ‘It is not much, don’t worry’,zei hij. ‘I think I have time tomorrow, is it possible for you to come with me? I think it would be a good idea if you came along’, ging hij verder. Ze had waarschijnlijk nog wel van alles te doen, vooral nu ze net waren gearriveerd maar toch hoopte hij dat ze meekon. Anders zou hij regelen dat ze met hem meekon. Hij vond dit een belangrijke zaak en hij wilde dat het meisje daar bij was omdat het om haar familie ging.
Logan keek naar het dienstmeisje. Hij besloot om een ander onderwerp aan te snijden. ‘Have the other maids been nice to you?’, vroeg hij. Hij vond dat belangrijk om te weten. Hij wilde dat het meisje goed werd behandeld. Daarnaast wilde hij niet dat ze haar over lieten werken. Als ze hem zou vertellen dat ze slecht werd behandeld, zou hij daar iets van zeggen tegen de andere bediendes. Hij wilde dat het personeel goed werd behandeld door zijn familie maar hij wilde ook dat het personeel onderling goed met elkaar omging.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail keek Logan aan en grinnikte even. "Well, if you want me to come with you, I am sure we can make it happen"zei ze glimlachend tegen hem. Natuurlijk hoorde ze voornamelijk aan Reeva te gehoorzamen, aangezien ze haar persoonlijke hofdame was, maar als ze Reeva het verhaal vertelde, vond ze het vast niet erg als ze even met Logan mee zou gaan. Ze was er van overtuigd dat ze dit zou begrijpen en haar wel zou laten gaan. Verder had het andere personeel vrij weinig over haar te zeggen. Als ze toegaf dat ze iets uit moest voeren voor de kroonprins, zouden ze haar niet lastig vallen met allerlei vragen. Ze zouden haar geen andere taken opleggen en als ze haar niet geloofde, zou Logan haar hoogstwaarschijnlijk steunen. Het zou geen probleem als ze morgen met hem mee zou gaan. "Thank you. It means a lot to me"zei ze vervolgens tegen hem. Abigail kon zijn steun enorm waarderen. Dat was iets wat ze zocht in een man. Iemand die aan haar zijde zou staan en haar door zaken zoals deze heen zou slepen. Ze kon het enorm waarderen.
"They have"gaf ze eerlijk toe. "I did not see a lot of other maids, because of the unpacking that needed to be done, but they were very friendly so far"zei ze vervolgens tegen hem. Ze had niet veel ander personeel gezien, maar ze had met een enkeling een gesprek aan kunnen gaan. Niet voor heel lang, maar lang genoeg om te zien dat ze hier wel op haar plek zou zijn en daar was ze blij mee. Het zou het alleen maar moeilijker op worden als het andere personeel haar niet zou mogen en haar verkeerd zouden behandelen. Ze zou het niet leuk vinden. Niet dat ze haar werk onder zou laten lijden. Integendeel. Het meisje was niet het type dat zich zomaar liet kennen. Ze kon wel ergens tegen, maar het zou er niet beter op worden.

Alexander keek kort naar het meisje aan zijn zijde en kon het niet laten om naar haar te glimlachen. Het was het effect dat Reeva op hem had. Het was een prachtig meisje en hij mocht van geluk spreken dat ze hem zou willen trouwen. Dat wist hij maar al te goed en hij wilde haar daarom ook het hof maken. Haar laten zien dat ze een goede keus had gemaakt om hem te trouwen in plaats van zijn broertje. Niet dat Logan een slecht persoon was. In tegendeel. Zijn jongere broer was een van de beste personen die hij kende. Zijn beste vriend. Ieder meisje zou blij met hem moeten zijn. Toch was hij blij dat het meisje met hem wilde trouwen. Het deed hem goed en hij wilde haar laten zien dat hij alles voor haar over zou hebben. Zoals het naar zijn mening hoorde natuurlijk.
"Well, he is. He can be very stubborn sometimes. Het can be very harsh, but he learned me a lot about life"zei hij tegen haar. Hij was dankbaar voor de band die hij met zijn vader had. Hij zou dat voor geen goud in willen ruilen. "You don't have to thank me for that, Reeva. I really want to make sure you feel happy"zei hij glimlachend tegen haar. Al vond hij het fijn dat hij het goed deed. Dat was altijd fijn om te horen. Hij keek haar aan en zag haar kort rillen. Hij haakte zijn arm voorzichtig los uit de haren, alleen om zijn jasje uit te trekken en die over haar schouders te leggen. Hij wilde niet dat ze kou zou vatten en hij zelf niet heel erg last van de kou. Hij stond zijn jasje daarom ook graag af aan haar. Hun wandeling moest natuurlijk wel comfortabel blijven.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva luisterde naar de dingen die Alexander vertelde. ‘I think a lot of fathers are like that’, zei ze toen en keek even naar de jongen. ‘They can be harsh but they also want the bestfor their children, giving them lots of wisdom’, ging ze verder. Ze was dankbaar voor haar vader. Hij had haar veel geleerd op verschillende gebieden en zoals ze had gehoord had de koning hetzelfde gedaan bij Alexander.
Ze moest weer glimlachen. ‘I am truly thankful that I will marry you. You are such an amazing person. I also want to make sure you are happy, that is important to me’, zei ze. Het welzijn van haar geliefden was belangrijk voor haar en hij wilde graag dat de jongen gelukkig en tevreden was. Ze zou daar op letten.
Ze keek even verbaasd naar de jongen maar zag toen dat hij zijn jasje uitdeed. Ze bloosde even toen hij het jasje over haar schouders legde en ze rook zijn geur aan het jasje. Ze glimlachte weer even. ‘Thank you, Alexander’, zei ze zacht. Ze merkte dat ze weer wat verlegen werd en ze sloeg haar ogen even neer maar al snel keek ze weer omhoog. Ze kon hem niet genoeg bedanken voor alles wat hij voor haar deed. Ze was hem erg dankbaar.
Reeva zweeg even, denkend of ze misschien nog iets aan de jongen kon vragen. Ze wilde niet iets te persoonlijks vragen omdat ze hem niet wilde beledigen of wilde kwetsen. ‘Do you have any animals?’,vroeg ze toen. Ze was zelf een dierenliefhebber en had zelf ook dieren dus ze was benieuwd of de jongen ook dieren had.

Logan knikte. ‘Yes, I would like if you came along with me’, zei hij en glimlachte even. ‘I am sure Reeva will let you. She does not seem like a cold hearted person’, zei hij. Hij kon wel zien dat Reeva om Abigail gaf en dat deed hem goed. Hij wilde dat het meisje goed werd behandeld.
Veel zou hij morgen niet te doen hebben. Hij wist dat er hier en daar nog wel gesprekken waren gepland maar in de middag had hij tijd voor zichzelf, als er niet iets tussen zou komen. Het leek hem dan een goed moment om het meisje mee te nemen naar de archieven. Ze konden dan in alle rust door de documenten kijken.
Hij luisterde naar haar en knikte nogmaals. ‘I am glad to hear that’, zei hij eerlijk. ‘If something bad does occur, please report that to me. I can help you’, zei hij daarna wat bezorgd tegen het meisje. Hij gaf om haar en hij wilde dat ze haar werk goed zou doen. Hij wist nog niet precies hoe dit allemaal zou gaan als hij zijn vader eenmaal had verteld dat hij met haar wilde trouwen. Hij zweeg even. ‘I was wondering something’, begon hij daarom. ‘If you marry me, what will you do with your work?’, vroeg hij. Het leek hem zelf logisch dat ze zou stoppen aangezien ze koningin zou worden maar het
kon zijn dat ze het anders zag. Het liefst liet hij haar meteen stoppen met het werken maar hij wist dat dat te veel op zou vallen en voor nu wilde hij rustig aan doen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail keek hem aan en knikte. "I will go with you"zei ze hem vervolgens. Het moest geen probleem zijn, als ze wat 'taken' voor de kroonprins uit zou voeren. Niemand die daar raar van op zou kijken. "She is the best. I am glad to call her my friend"zei het blonde meisje met een kleine glimlach. Ze wist heel goed dat ze het zo veel slechter had kunnen treffen. Reeva hoefde niet naar haar om te kijken. Ze was het niet verplicht en toch waren de twee bevriend. Ze was Reeva daar ontzettend dankbaar voor. Ze wist hoe het er aan toe kon gaan en ze moest er eerlijk gezegd niet aan denken. Het moest vreselijk zijn om slecht behandeld te worden. Natuurlijk moest Abigail ook hard werken en had ze iedere dag genoeg te doen, waardoor ze soms uitgeput was, maar slecht had ze het niet.
"I will. I promise"zei het blonde meisje vervolgens tegen hem. Ze ging er niet van uit, maar mocht het zich voordoen, zou ze zeker naar hem toe stappen. Net zoals ze dat bij Reeva zou doen. Abigail keek Logan aan, toen hij haar vertelde dat hij zich iets afvroeg. "Well, I don't know. I haven't thought about that"begon het meisje. "I do not think I would stop entirely though. I can do a lot myself. I do not wat a maid to do everything for me. I know how hard it could be and I know I could do a lot of thinks myself"zei ze vervolgens tegen hem. Ze zou hoogstwaarschijnlijk stoppen met haar werk, maar ze zou geen persoonlijke dienstmeid aannemen. Ze kon genoeg zelf doen en ze vond het onzin om daar iemand voor aan te nemen. Dat zou ze zelf kunnen doen, al zou er van haar verwacht worden dat ze het door een ander zou laten doen.

Alexander knikte. Daar had Reeva een punt. Als hij dacht aan zijn vader, wist hij dat de man het vreselijk vond om een teken van zwakte te tonen. Hij vond dat hij er moest zijn voor de familie. De juiste keuzes maken. Hard, maar rechtvaardig. Maar voor Alexander was hij wel degene naar wie hij toe ging om te praten. Over wat dan ook. De man gaf vaak het beste advies. Naast Logan dan. Zijn broertje wist ook alles van Alexander. Voor hem had hij al helemaal geen geheimen. Maar de band die hij met zijn vader had, was anders dan de band die hij met zijn broer had. Voor beide was hij enorm dankbaar. Beide waren precies hetgeen wat hij nodig had. "I believe so too"zei hij met een grijns tegen haar. Zijn vader kon een behoorlijk softie zijn, als hij dat echt zou willen, maar dat liet hij bijna niet zien.
De woorden die het meisje vervolgens uitsprak, maakte hem toch iets wat verlegen. Hij was blij dat ze zo over hem dacht. Het gaf hem een goed gevoel. Hij was blij dat hij het tot nu toe goed deed. "I am glad to hear that. I really am. And believe me. It is I who is lucky. I can't wait to call you my wife"zei hij glimlachend tegen haar. Hij meende ieder woord. Hij mocht echt van geluk spreken dat een meisje als Reeva hem zag staan en hij zou er alles aan doen om haar gelukkig te maken. "No problem. I do not want you to get cold"zei hij tegen haar. Hij had een overhemd met lange mouwen aan, waardoor hij het zelf niet koud het en het niet erg vond om zijn jasje aan haar af te staan. Het belangrijkste was dat zij zich comfortabel zou voelen.
'I have my own horse"zei hij glimlachend tegen haar. "Although I would like to have more animals someday"zei hij vervolgens tegen haar. "What about you?"vroeg hij haar vervolgens.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva knikte ook. Ze was blij dat Alexander het met haar eens was. Ze sprak graag met hem en ze was blij dat ze veel met elkaar eens waren. Ze zou graag met hem wilde praten over andere onderwerpen maar voor nu was ze tevreden.
Zijn woorden ontroerden haar. Ze glimlachte naar hem. ‘You are so sweet, Alexander’, zei ze eerlijk en legde voorzichtig haar hand op de zijne. Ze was erg blij dat hij haar zo behandelde en zo met haar sprak, ze was hem daar dankbaar voor.
Ze bekeek de jongen voorzichtig. Ze vond hem knap in zijn outfit. Ze bloosde even bij haar gedachten. ‘May I compliment you on your outfit?’, zei ze toen verlegen. Ze wist niet zeker of ze zulke opmerkingen mocht maken dus ze was er voorzichtig mee. Ze knikte daarna nogmaals. ‘I won’t get cold now, thank you’,
Ze keek naar de jongen. ‘What is her name?’, vroeg ze geïnteresseerd en knikte. ‘I have a dog. She’s a German shepherd’, antwoordde ze. Ze mocht vaak ook voor de andere honden zorgen maar ze had sinds een paar jaar een eigen hond. Ze nam haar veel de bossen in en vaak volgde de hond haar waar ze heen ging. Ze bedacht zich nu dat de hond thuis was. Ze slikte. Ze vroeg zich af hoe het met haar ging. Haar ouders hadden haar gezegd dat ze niet mee kon naar het kasteel. Die woorden hadden Reeva pijn gedaan maar haar vader had haar beloofd dat er goed voor de hond gezorgd zou worden en ze geloofde hem. Toch miste ze haar.

Logan knikte en glimlachte even. ‘Thank you, Abigail’, zei hij eerlijk. Hij was blij dat ze met hem meeging. Hij luisterde naar haar woorden. ‘I am glad to hear that’, zei hij eerlijk.Het deed hem goed dat ze bevriend met elkaar waren. Hij hoefde zich dan ook geen zorgen te maken over het feit of het meisje wel of niet goed behandeld werd.
Hij was blij dat het meisje het hem beloofde dat ze het hem zou vertellen. Hij was bezorgd over het meisje en hij wilde niet dat ze ongelukkig was. ‘Thank you’, zei hij daarom.
Hij keek begrijpelijk naar het meisje. ‘I understand. You do not need to have a maid if you do not want to’, zei hij terug. ‘I just want you to be happy. If you want to work, I will not stop you. If you do not want to work anymore, I will not stop you either’, zei hij met een kleine glimlach. Hij zou de keuze aan haar overlaten want hij wilde haar niet dwingen.
Logan zweeg weer even. Hij voelde zich op het gemak bij het meisje en de stiltes voelden niet ongemakkelijk voor hem. Hij haalde een hand door zijn haren. Hij merkte dat de alcohol begon te werken en hij werd wat moe maar slapen zou hij nog niet. Hij wilde blijven praten met Abigail.
Hij keek weer naar het meisje. Hij kon nog steeds niet helemaal geloven dat het meisje met hem wilde trouwen en had gaf hem een fijn gevoel. Hij moest even glimlachen en verplaatste zijn blik naar zijn handen.‘Do you want another drink?’, vroeg hij toen. ‘We also have orange juice and water’, ging hij verder. Het kon zijn dat het meisje geen alcohol meer wilde hebben.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail merkte aan zichzelf dar ze zich op haar gemak voelde bij de kroonprins. Iets wat ze enorm prettig vond. Ze vond het fijn om met hem te praten. Hij gaf haar immers het idee dat hij echt naar haar luisterde en hij haar het gevoel gaf dat haar mening er echt toe deed. Dat kon ze enorm waarderen. Naast Reeva, leek niemand zo naar haar om te kijken. Het was niet belangrijk hoe het personeel zich voelde. Zo lang de edelen het maar goed hadden. Zo was de maatschappij nu eenmaal. Maar het was goed om te weten dat er sommige mensen tussen zitten die er toch ook anders over denken.
Ze vond het fijn dat ze dit soort zaken openlijk met hem kon bespreken. Ze was er van overtuigd dat ze zelf geen bediende of hofdame in dienst zou willen nemen. Het kon heel aantrekkelijk zijn, dat begreep ze heel goed, maar ze wist hoe zwaar het werk kon zijn. Hoe vermoeiend. Ze wist dat ze heel goed dingen zelf op kon pakken. "Well, I think I wil stop, once we are married. But I would like to pick up some tasks myself. I do not think we need a made to do the simple tasks" zei het meisje vervolgens tegen hem. Waarschijnlijk zouden personeel nodig hebben voor de wat ingewikkeldere taken, maar wilde ze het personeel ook niet te zwaar maken. Het waren ook maar mensen en ze wilde dat het voor hen ook beter zou gaan.
"I would love to. Some orange juice sounds great"zei ze tegen Logan. Het was niet dat de drank niet lekker smaakte, maar ze wilde dat het niet naar haar hoofd zou stijgen en dat ze zichzelf voor schut zou zetten tegenover Logan. Niet nu ze eindelijk de tijd hadden om even met elkaar te praten. Ze wist niet hoeveel momenten ze zouden hebben. Ze konden wel met elkaar willen trouwen, maar daar moest de koning het ook mee eens zijn. Niet alleen de koning, maar ook de hertog moest het huwelijk goed keuren en dat kon voor wat problemen zorgen. Ze had geen idee hoe er op gereageerd ging worden en ergens was ze toch lichtelijk nerveus van hun reacties.

Alexander keek Reeva aan en moest eerlijk toegeven dat hij het enorm prettig vond dat ze het zo veel met elkaar eens waren. Ze hadden tot nu toe behoorlijk veel gemeen gehad. Het zou hoogstwaarschijnlijk wel eens voor komen dat ze het niet met elkaar eens zouden zijn, maar dat hoorde er nu eenmaal bij. Zo lang je er maar samen uit kwam en er over kon praten. Een kleine glimlach verscheen er rond zijn lippen. "Thank you, you are very sweet too" zei hij tegen haar.
De complimenten die zijn gezelschap hem gaf, maakte hem toch een tikkeltje verlegen. Het liet hem goed voelen en om eerlijk te zijn had hij niet veel van dit soort vrouwelijke aandacht. Eigenlijk vrijwel niet, omdat hij dat altijd zo veel mogelijk buiten werd gehouden. Niet dat dat lukte. De jongen deed vrijwel altijd zijn eigen ding, vooral om de koningin daar mee te irriteren.
Alexander keek Reeva met een glimlach aan. "You may and thank you. But it is nothing compared to your beauty" zei hij complimenteerde hij het meisje. Hj was erg tevreden hoe het tussen de twee ging en hij was blij dat ze het plan hadden doorgezet. Hij was dankbaar dat het meisje in zijn leven was gekomen. Hij voelde immers dingen die hij nooit eerder was tegen gekomen en het voelde meer dan goed.
"Her name is April" zei hij uiteindelijk tegen haar. Waarom hij haar zo genoemd had, wist hij niet. Hij vond het simpelweg bij haar passen en had daarom voor de naam gekozen. Hij luisterde naar haar verhaal. "I love dogs"merkte hij op. "How long do you have her" vroeg hij vervolgens aan haar.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Reeva moest glimlachen door de woorden van Alexander. Het deed haar goed. ‘Thank you’, zei ze zacht en hield de jongen wat beter vast. Ze kwam tot rust bij hem in de tuin en ze was hem daar dankbaar voor. Hij straalde rust uit. Ze voelde zich niet gedwongen om dingen te doen of dingen te zeggen en dat vond ze fijn.
Ze begon te blozen door zijn complimenten en ze keek even verlegen neer. ‘That is very kind of you’, zei ze en keek al snel weer naar Alexander. ‘But I would like to beg to disagree. You are the true beauty here’, zei ze met een glimlach. Ze vond zichzelf niet bijzonder maar ze vond de jongen erg knap. Toch vond ze zijn complimenten erg lief.
Ze knikte. ‘April’, herhaalde ze zacht. ‘That is a very beautiful name’, glimlachte ze. Ze vond het leuk om met de jongen over dieren te spreken. Ze kwam zo meer over hem te weten en zo konden ze dingen vinden die ze gemeen hadden met elkaar.
‘You do?’, vroeg ze terug toen Alexander zei dat hij van honden hield. Ze was blij om dat te horen. Het zou geen probleem voor haar zijn geweest als de jongen niet van honden hield maar het was toch fijn dat hij dat wel deed. Ze konden dan samen iets leuks gaan doen met honden, bijvoorbeeld. Ze moest even nadenken over zijn vraag. ‘I got her for my twelfth birthday so I have had her for nine years now’, antwoordde ze toen.

Logan was blij dat Abigail bij hem was. Hij vond het fijn om met haar te praten, ook al wist hij dat ze die kans niet vaak zouden hebben. Ze moest natuurlijk hard werken en hij had ook zijn taken waar hij mee bezig moest maar hij zou er voor zorgen dat ze wel tijd zouden hebben. Ook al zou het maar niet voor lang zijn, ze zouden dan tenminste even met elkaar kunnen praten.
Hij luisterde naar haar woorden en knikte. ‘That is no problem’, zei hij. ‘You are free to choose what you want to do’, zei hij en kon het niet laten om even langs haar wang te strelen.‘I will support you in your choice’, zei hij daarna wat zachter en liet zijn hand in zijn schoot vallen. ‘I want you to be happy, that is important to me’, zei hij toen en keek weer naar het meisje. Hij wilde dat het goed ging met het meisje en dat ze blij was want dat verdiende ze. Als ze gelukkig was met haar keuze, was hij daar ook gelukkig over.
Hij glimlachte even. ‘Oranje juice, coming right up’, zei hij en kwam overeind van het bed. Hij liep naar het tafeltje toe en haalde de stolp van een karaf, waarna hij een glas inschonk met sinaasappelsap.Hij liep weer terug naar het bed en gaf het glas aan het meisje. ‘Orange juice for my lady’, zei hij met een kleine grijns, waarna hij weer naast het meisje ging zitten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld