Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Onthe other side of the world (1)

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isabella

Fair enough. Zij zou het ook fijn vinden om na al die jaren gevangenschap eindelijk vrij te kunnen zijn. Ze schenkt voor Alice ook een glas in en heft vervolgens haar glas. Met een glimlachje knikt ze even kort naar Julian wanneer hij hun welkom heet. Dit voelde als een veel beter welkom dan de afgelopen uren. Met een glimlachje neemt ze vervolgens een slok van haar wijn, welke haar vanbinnen meteen een heerlijk warm gevoel geeft.

Moreira heeft binnen een mum van tijd nog een tafel aangeschoven en alle lege plekjes op tafel gevuld met allerlei verschillende lekkernijen en de meest kleurrijke en toch ook wel vreemde etenswaren. Terwijl Isabella naar de kleurrijke verhalen van Moreira aan het luisteren is, probeert ze zo nu en dan een van de vele hapjes.
Een aantal dingen kan ze goed relateren aan hun eigen smaken, maar hier en daar zit er net een andere smaak of zelfs gevoel bij het eten. Alsof je van binnen helemaal warm wordt zoals de wijn haar doet voelen, of er een klein vuurwerkspektakel losbarst in haar mond.
"Oh, deze moet je eens proberen Alice," raadt ze Alice aan waarbij ze haar een klein rond hapje toereikt. De smaak lijkt in haar mond van zuur naar zoet over te gaan en laat haar smaakpapillen helemaal tintelen.

Na haar tweede glas wijn zijn haar gedachten al gauw niet meer bij de eerdere voorvallen van die dag en bij haar derde glas wijn begint ze zich pas echt op haar gemak te voelen, waarbij nu ook wel te zien is dat ze het naar haar zin heeft. Een volle maag en de heerlijke wijn deden een mens goed.
"En wat zouden we nou echt als eerst in het Alusiaans moeten leren?" vraagt ze met een lachje. Belofte maakt natuurlijk schuld. "De eerste woorden in een nieuwe taal zijn altijd het belangrijkst!"

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:
Alice
Alice klapt enthousiast in haar handen en beweegt vrolijk op en neer op haar stoel als Isa vraagt wat ze als eerste in het Alusiaans moeten leren zeggen. Gretig pakt ze haar pen en kijkt ze Julian verwachtingsvol aan, klaar om alles mee te schrijven en zo een Alusiaans woordenboek te starten.

Julian

"Een simpele begroeting. Rytsas." Hij draait het glas tussen zijn vingers rond en hoort hoe Alice de woorden herhaalt "Ryt-sas." Corrigeert hij haar. Julian was een strenge leraar, ze moesten het wel perfect uitspreken. Alice herhaalt het nog eens zacht en schrijft het woord op. "Een simpele hallo." Verklaart hij bij wijze van een beloning als ze het goed uitspreekt.

In een hoek van de herberg beginnen wat mensen zacht op instrumenten te spelen en het zachte gemompel is over gegaan in gezellig gekletst vanuit meerdere hoeken van de herberg. Julian leunt ontspannen iets achterover en richt zich dan tot Isa.

Een lichte grijns speelt om zijn lippen. De onschuldige Alice leert hij woorden als Hallo, Isa had inmiddels bewezen wel tegen een stootje te kunnen en krijgt wat moeilijkers voor geschotelt "ao zaldrīzes"

Vanuit zijn ooghoeken ziet hij Alice alweer druk schrijven

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isabella

Isabella kijkt Alice geamuseerd aan wanneer ze meteen haar boekje erbij pakt en als eerst een begroeting geleerd krijgt. In gedachte herhaalt ook Isa na Alice het woord 'rytsas' in haar hoofd. Dat was in ieder geval gaan geen al te moeilijke start.

Terwijl Julian ontspannen achterover leunt, leunt Isa juist voorover waarbij ze lichtjes op de tafel leunt. Het grijnsje om zijn lippen vertelt haar al gauw dat ze nu goed moet opletten. Wanneer de woorden vloeiend zijn lippen verlaten, knijpt ze haar ogen even geconcentreerd een beetje samen.

"A-ó zal-drie-zes," mompelt ze eerst binnensmonds, waarna ze hem vraagt het nogmaals te herhalen zodat ze op de klemtoon kan letten. "Ao zal-dri-zes."
Ze neemt nog een slok van haar wijn en probeert dan nog een aantal keer 'ao' uit te spreken. Na een tijdje begint ze te lachen. "Oke, oke, komt 'ie: ao zaldriie-zes!"

"Wat ben ik trouwens aan het zeggen?" vraagt ze zich pas af wanneer ze er beetje een ritme in gevonden lijkt te hebben. "Ik kan niet wachten om het in de praktijk te brengen, ik heb het idee dat ik er wel gevoel voor begin te krijgen." Of was dat meer het warme gevoel van de wijn? "Wat heb je nog meer voor me?"

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:
Julian kijkt geamuseerd toe hoe Isa duidelijk haar best doet om de woorden juist uit te spreken. "Dankje" antwoord hij als blijk van waardering op de voor haar onvertaalde woorden. Wat ze nu eigenlijk heeft gezegd laat hij voor het gemak achterwege. "Een paar uur geleden stonden jullie een stuk minder open voor mijn moedertaal." Hij ontwijkt wat er die middag is gebeurd daarmee niet, al haalt hij het onderwerp ook niet bewust aan om een gevoelige snaar te raken. Hij is gewoon eerlijk en daarmee misschien een beetje bot.

"Ik denk dat dat wel genoeg woorden zijn voor een avond. Bovendien is de taal erg oud en wordt deze niet meer dagelijks gesproken. Althans dat was in mijn tijd al niet, dus ik kan me niet voorstellen dat dit nu ineens anders zij zijn. " De jonge vrouw had hem wel begrepen, al kon ze dat nu helaas niet meer navertellen. Verder had hij het oude Alusiaanse maar weinig gehoord. Destijds werd het aan het hof zelfs al niet meer als de standaard voertaal gezien. Zijn gedachten dwalen even af als hij afwezig aan zijn glas nipt en zijn gedachten naar het kasteel afglijden. Zijn blik wordt ernstiger, killer.

Een luide gaap van Alice brengt hem terug in de realiteit. "Uh oh, moe van de verre reis?" Glimlacht hij "Misschien kan Feira je alvast naar de slaapvertrekken wijzen." Als een gehoorzaam klein kind raapt Alice haar spullen bij elkaar en schuifelt ze verlegen de heks haar kant op.

Julian staart even in het haardvuur en richt zich dan weer tot Isa "Jullie zouden de missie morgen gewoon kunnen afbreken. Daar wil ik best wat van mijn bloed voor doneren om de spreuk nog eens uit te voeren. " Zijn vingers glijden even over het glas voor hem "Ik ga alleen beslist niet mee terug. " Het is een oprecht aanbod. Omdat hij zojuist beseft dat de mensen ook een blok aan zijn been kunnen worden. Ze passen niet in zijn toekomstige plannen en hij zou vast na enige tijd op ze uitgekeken raken als het puur om vermaak ging. Alleen in een onderhandeling zouden ze uiteindelijk misschien nog van pas komen.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isabella

Isabella trekt een argwarende wenkbrauw op wanneer Julian haar bedankt zonder uit te leggen wat hij haar nu eigenlijk geleerd heeft. Net wanneer ze wil aandringen om hem te laten vertellen wat ze nou gezegd heeft, heeft hij het opeens over het eerdere moment in het bos. Het geamuseerde glimlachje verdwijnt dan ook van haar gezicht. Ze heeft er nog geen vrede mee over hoe de zaken gelopen zijn.

"Ik ga ervan uit dat je heel goed weet waarom dat was," zegt ze dan ook, waarbij ze heel lichtjes haar neus even ophaalt. Een paar uur geleden had hij hun heel goed kunnen verraden. Ze wisten niet wat hij gezegd had, hij had heel goed kunnen zeggen dat hij in gevangenschap had geleefd en nu wraak en dus de hulp van de Alusianen wou. Waarna hij had kunnen zeggen dat ze de onderzoekers en militairen onschadelijk moesten maken. Maar wacht.. ze waren wel daadwerkelijk hun laatste twee militairen kwijt geraak in de strijd. Zou het?
Isa kijkt Julian onderzoekend aan terwijl hij het heeft over de oudheid van de taal. Hmm..

Ook Isa wordt uit haar gedachten gehaald wanneer Alice luidt gaapt en vervolgens door Moreira wordt begeleidt naar een kamer. Isa schudt eventjes haar hoofd, alsof ze op deze manier haar gedachten van zojuist probeert af te schudden. Ze was de gebeurtenissen te ver aan het overdenken en uit hun verbanden aan het trekken. Maar toch heeft Julian haar vertrouwen op nog geen enkel moment echt weten te winnen.

Isa fronst wanneer Julian haar vervolgens weer aanspreekt. "De missie afbreken?" herhaalt ze hem. "Ik zie geen enkele reden om de missie af te breken. We hebben geen goede start gehad, maar ik zou hier persoonlijk nooit aan begonnen zijn als we met een enkele tegenslag meteen zouden inpakken en vertrekken."
Isa kijkt hem serieus aan. Ze heeft hier jaren aan gewerkt en deze kans zou nooit meer komen. Ze zou hier niet vertrekken zonder resultaat.
"We zijn niet afhankelijk van wapens en een paar man die ons veilig houden," licht ze het feit toe dat ze niet bij de pakken neer gaat zitten omdat ze van het ene moment op de andere geen 'beveiliging' meer hebben. "Ik ben sowieso nooit een voorstander geweest van bruut geweld. Het doet meer kwaad dan goed. Naast het feit dat het onze collega's waren, denk ik oprecht dat we sneller verder zullen komen zonder al die wapens."

Ze kijkt hem zijdelings even onderzoekend aan. "Ik snap dat je genoeg van ons hebt en dat je graag je wegen zo snel mogelijk met die van ons wil scheiden.. maar zo snel geef ik niet op."

Trijn
YouTube-ster

Trijn schreef:

'Kom nou, irritant koppig beest' mompelt hij wat verhit terwijl ie blijft trekken aan het koord die rond de nek van een geit is gebonden. 'Als je nu stopt met tegenwerken en gewoon in de stal gaat, dan zit de werkdag er op en kan jij lekker hooi grazen.'
Net als hij eindelijk de geit in de stal krijgt en het touw wil losmaken maakt de geit een gekke sprong en glipt, razendsnel, zo langs Adam zijn benen. Adam slaakt een, veel te vrouwelijk, gilletje en begint het dier achterna te rennen. 'Kom terug, rotbeest!'

Mia is net klaar met alle materiaal aan de kant te zetten nadat ze een deel van de omheining heeft vernieuwd. Voordat er dieren zouden ontsnappen...Dat kunnen ze wel missen.
Verwonderd kijkt ze om als ze een gilletje hoort en beseft niet meteen dat dat uit de mond kwam van haar broer. Mia proest het uit van het lachen als ze hem als een halvegare ziet afgelopen komen terwijl hij de geit probeert te vangen.

Ze slaakt dan een klein zuchtje en zet een ontspannen spurt in om daarna het touw van de geit te kunnen grijpen. Het dier slaakt een verontwaardigd geblaat en begint dan maar gras uit de grond te trekken om het fijn te malen tussen zijn tanden. 'Was je iets kwijt, broertje?'
Ze kan haar grijns niet onderdrukken en geeft het touw over aan haar broer. 'Zorg er nu wel voor dat Mekkertje effectief in de stal zit voordat je hem loslaat.'

Adam zwaait wild met zijn armen terwijl hij allerlei verwensingen gooit naar het dier die er duidelijk zijn plezier in heeft om verder weg te lopen.
Net als hij luid MIA wil roepen, grijpt zijn zus effectief het dier vast.
'Haha, wat zijn we grappig...' Hij kijkt haar wat zuur aan. 'Maar bedankt. Gaan we straks naar de herberg? IK heb het wel gehad voor vandaag.'
Hij wacht haar antwoord niet af, want natuurlijk zal Mia naar de herberg willen. En daar heeft vooral de knappe barman niets mee te maken. Kuch kuch.

Mia probeert niet te blij te kijken als hij begint over de herberg en grinnikt als hij zelfs haar antwoord niet afwacht.
Geduldig loopt ze mee naar de stal en wacht tot haar broer klaar is zodat ze kunnen vertrekken.
Even later, na een fikse wandeling van 20 minuten, zwiert ze de deur van de herberg vrolijk open.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

"Wat is jouw persoonlijke motivatie eigenlijk om aan deze reis deel te nemen? Het is er niet eentje zonder risico's en ondanks dat je hebt bewezen je mannetje wel te staan moet je je ook bewust zijn geweest van de risico's. Dit is geen vakantie naar een ver oord, jullie riskeren alles achter te laten en nooit meer terug te kunnen keren. Allemaal in de naam van de wetenschap ?" Hij kijkt haar geïnteresseerd aan, oprecht benieuwd naar haar drijfveren. Ze is koppig en wantrouwend jegens hem, iets wat hij wel kan waarderen. "Ik heb nooit gezegd dat ik genoeg van jullie heb. Onze uiterlijke kenmerken mogen dan hetzelfde zijn, ik vind jullie net zo interessant als jullie mij vinden." Hij glimlacht "het aanbod staat in elk geval mochten jullie op enig moment terug willen."

Hij kijkt even op als de deur van de herberg open zwaait en twee jonge mensen naar binnen wandelen.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa glimlacht even flauwtjes. Waren hun uiterlijke kenmerken echt hetzelfde? Ze zou willen dat ze er nog zo uit zag terwijl ze eigenlijk 100-weet-zij-veel-jaren oud was. Ja, op de oppervlakte waren ze hetzelfde, maar de hele medische ontwikkeling van zijn lichaam was echt totaal anders, iets wat haar enorm intrigeert - net zoals vele andere medici.

Er ontstaat een twinkeling in haar ogen wanneer hij om haar motivatie vraagt. Dit was haar passie, hier leefde ze voor. Het bracht risico's met zich mee, maar dat maakte het allemaal des te meer waard.
"Ik heb alles laten vallen toen ik hoorde over het mogelijk bestaan van een wereld als deze. Ik heb de wereld rondgereisd en ben hier vijf jaar geleden vol overgave aan begonnen," ze voelt dezelfde opwinding in haar naar boven komen als toen dat ze het onderzoek op het wetenschapsportaal tegenkwam.
"Hoe ontstaat er een wereld waar niemand het bestaan van afweet? Op welke manier leven deze twee totaal verschillende maar ook enorm gelijke werelden parallel langs elkaar af? Terwijl we nog niet eens achter alle mysteries van onze aarde zijn, verrast het universum ons met een nog complexere en exotischere wereld met zoveel onbekende factoren. Hoe zit de flora en fauna eruit? Hoe heeft de geschiedenis van zo'n wereld eruit gezien? Is het vergelijkbaar met onze rijke maar brute geschiedenis? Hoe ziet het ecosysteem eruit? Wat voor soort dieren, maar ook wezens ademen hier de Alsuiaanse lucht in. Van welke krachten en elementen is er sprake? Hoe zijn de mensen?"
Isa neemt even een kleine pauze en moet haast even een diepe teug adem naar binnenhalen. Het overkomt haar elke keer weer. Haar passie overweldigt haar, ze gaat er vol overgave in. Ze krijgt er een droge mond van, haar handen worden klam en haar hartslag is aanzienlijk hoger.

"Dat en nog vele andere vragen," glimlacht ze lichtjes en stopt vervolgens een verdwaalde lok haar achter haar oor. "Voor mij is dat elk risico waard."
Isa sluit even kort haar ogen, ademt even rustig in en uit om weer even te bedaren en neemt vervolgens met een glimlach nog een slokje van haar wijn. Haar blik blijft even bij Julian hangen, waarna het over de de man van de bediening glijdt en vervolgens blijft hangen bij een jong stel wat net de herberg binnenkomt. Een man die veel ouder is dan dat hij eruit ziet door een vertraagd verouderingsproces, iemand met dierlijke vormen zoals geitenhoornen op z'n hoofd en een doodnormaal uitziend koppel, wat misschien ook weer niet zo is. En niet te vergeten een heks met echte magische krachten en Zahur die een heel woud kan controleren. Ze zou niet weten waarom dit alles het níet waard zou zijn.

Trijn
YouTube-ster

Trijn schreef:

Adam laat zich met een plof neervallen op een krukje aan de bar, dankbaar dat de lange dag er eindelijk op zit. Hij zwaait even naar de barman tot hij die zijn aandacht geeft en bestelt een grote beker bier voor zichzelf en een glas wijn voor Mia. Met het handvat van de beker in de hand laat hij zijn ogen glijden over de rest van het volk in de herberg. Zijn blik blijft dan ook meteen hangen in een hoekje van de herberg.
Daar ziet hij twee mensen druk in gesprek en hij kan het niet laten van zijn blik over de vrouwelijke van de twee te laten gaan. 'He, Mia? Heb jij die hier al gezien?" Hij laat zijn blik hangen terwijl hij wacht op antwoord. '...Mia?''

Mia grijnst breed als ze haar glas wijn aangereikt krijgt met een gratis k,nipoogje van de barman erbij.
'Dank je wel.' ze onderdrukt een rode blos op haar wangen en neemt een slok van haar wijn.
Geïrriteerd kijkt ze opzij als haar broer haar naam blijft zeggen.
''Wat?' Daarna kijkt ze om. 'Nee, die ken ik niet.'

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Julian luistert aandachtig naar Isa die vol passie begint te vertellen wat haar motiveert. Passie en doorzettingsvermogen is wel iets wat hij kan waarderen in een persoon en dus laat hij haar rustig uitpraten. Terwijl zij praat bestudeerd hij haar handbewegingen en gezichtsuitdrukkingen aandachtig. Daarbij let hij juist niet op de overduidelijke signalen, maar juist op de kleine trekjes rond haar ogen en mond en de lichte trilling in haar vingers. "Qua geschiedenis en cultuur kan ik je helpen. Ik vrees echter dat ik op je anderen vragen over het ontstaan en hoe deze werelden parallel aan elkaar staan kan ik je niet helpen vrees ik. Jullie wereld was mij tot ik er terecht kwam net zo onbekend." glimlacht hij. "Misschien is het dan inderdaad verstandig om nog even te blijven, al je anderen vragen zijn niet zomaar beantwoord. Sommige dingen moet je bovendien met je eigen ogen zien zodat je het ook kan ervaren."

Julian wil daarbij best als gids fungeren. Zolang hij daar tijd voor heeft, ten slotte heeft hij anderen motieven en prioriteiten die beslist voorrang krijgen. "Ik ben van plan door te reizen richting de hoofdstad, de plek om alles te weten te komen over de geschiedenis. Het is honderden jaren oud en is eigenlijk één groot openluchtmuseum. In de tombes zijn de familiestambomen van vele generaties uitgehouwen. Het kasteel zelf herbergt de grootste bibliotheek die je je kunt voorstellen en het zal je in een heel leven nog niet lukken alle boeken te lezen die er staan." Hij legt zijn benen op een vrije stoel voor hem en maakt het zich gemakkelijk. "Verder zijn nog delen van oorlogen en veldslagen zichtbaar want voor dit land is vaak gestreden. Tenzij er de afgelopen jaren iets veranderd is zit regeert echter al vele jaren de familie Vasar." Die naam laat hij heel bewust even vallen, om te testen of ze heeft opgelet. Na jarenlang onderzoek heeft hij zich ten slotte pas vandaag onder zijn familienaam voorgesteld. Dat kan haar vast niet ontgaan zijn. Het pleziert hem om een beetje met haar brein te spelen.

"Je kan mee reizen naar de hoofdstad. Onderweg is er genoeg te zien dus ook dan zal je je niet vervelen." Zijn gezicht klaart op bij de opbouw van zijn gebouw. Want zijn verhaal is beslist zorgvuldig opgebouwd. Heel Alusia zou straks weten dat hij terug was, waarom kon hij niet beginnen bij diegene die nog het minst beïnvloed was door de rijke geschiedenis van Alusia, nog niet bevooroordeeld door roddels en geruchten. Isa.

"En wie weet heb je een primeur en wordt je onderdeel van een stukje Alusiaanse geschiedenis." als narcist twijfelt hij daar niet aan, hij is nu al overtuigd van zijn eigen succes. Alleen de weg er naartoe had nog enkele details die niet duidelijk waren. Een grijns speelt om zijn lippen en zijn ogen glinsteren bij de gedachten aan de overwinning. Hij buigt even samenzweerderig naar haar toe "Ik ga namelijk mijn plek voor de troon claimen." Hij vouwt zijn armen over elkaar en leunt weer achterover. Zijn glimlach is nu naar een triomfantelijke grijns overgegaan. Van de nieuwkomers aan de bar is hij zich nauwelijks bewust, waarom zou hij ook? Hij is zelf toch de interessantste persoon in de kamer.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa luistert aandachtig naar Julians woorden en probeert voor zichzelf al snel te verbeelden hoe de hoofdstad er uit zou kunnen zien. Het klinkt als een grote archeologische schat, een stad zoals ze zich haast alleen zou kunnen voorstellen zoals ze die van de films kent. Haar blik gaat even dromerig door de herberg heen. Dit klinkt zeker als een reis die ze wil maken, een reis die het risico totaal waard is. Haar blik kruist even kort die van een jongen aan de bar, waarna ze vastberaden weer naar Julian kijkt.
"Dat aanbod sla ik zeker niet af," stemt ze al meteen toe. Ze zou het zich geen tweede keer laten vragen. Dit was waar ze voor kwam.

Dan trekt Julian haar aandacht opeens weer. Familie Vasar... Die naam komt haar bekend voor. Had Moreira die naam zojuist niet herhaald bij een kennismaking? Ja, nu weet ze het weer. Julian Vasar. Ze probeert iets meer uit zijn blik uit te lezen, maar ze kan zijn toon niet echt plaatsen. Wat bedoelde hij met een nieuw stukje geschiedenis?

Uit automatisme buigt Isa ook iets meer naar Julian toe, nieuwsgierig naar zijn volgende woorden. Bij het horen van zijn woorden trekt ze verbaasd haar wenkbrauwen op. Zijn plek op de troon claimen? Dus toch. Familie Vasar. Zijn familie heerst over deze wereld.
"Hoe lang ben je weg geweest? Een eeuw?" zegt ze terwijl ze terugdenkt aan de documentatie die ze over de jaren heen verzameld hadden. "Er kan een hoop veranderen in zo'n lange tijd. Je familie zou zich sowieso wel jarenlang afgevraagd hebben over wat er met je is gebeurt," stelt ze zich voor, terwijl ze terugdenkt aan hun eerdere gesprek aan het begin van de dag.
"Je had het erover dat je uitkeek naar jullie weerzien, met de veronderstelling dat ook je moeder niet meer zou leven. Wat gebeurt er als er geen mannelijk nageslacht is? Gaat de troon dan naar een oom? Of betekent dit dan dat je zusje op dit moment op de troon zit?"

Isa laat zich weer terugzakken in haar stoel, waarbij ze haar lege wijnglas op de tafel zet. Ze ritst het vest dat ze aan heeft gedaan om de bloedvlekken op haar hemdje te verbergen zorgvuldig een klein beetje naar beneden. Het begon met die wijntjes en het warme haardvuur wel goed warm te worden op het moment.
Geïnteresseerd kijkt ze Julian dan weer aan. Ergens wil ze het niet te veel laten blijken, maar hij fascineert haar enorm en ze houdt van gesprekken zoals deze. Gesprekken waar elke keer weer nieuwe vragen uit naar boven komen en waarmee ze enorm veel nieuwe informatie leert.
"Zou het ook niet kunnen zijn dat het hele politieke systeem over de jaren heen is veranderd? Dat het geen monarchie maar een democratie is geworden omdat er geen mannelijk nageslacht meer was?"

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Het prikkelt zijn zintuigen als hij merkt dat hij Isa haar aandacht heeft, meer dan tot nu toe. "Ik ben inderdaad lang afwezig geweest, maar ik betwijfel of ze zich hebben afgevraagd wat er gebeurt is. Gemist ben ik zeker niet." Zijn stem klinkt iets bitterder al doet hij zijn best niet teveel te laten merken. Die bitterheid spoelt hij weg met de laatste slokken wijn uit zijn glas en even blijft het stil. Zijn blik is afgewend naar het vuur om het spreekwoordelijke vuur dat in zijn eigen binnenste is opgelaaid weer te temperen. Hij had haar zelf de waarheid verteld en het meisje zat vanaf het begin vol vragen. Dat nu ook verder in zijn verleden begon te graven had hij zelf ontketend. Toch voelt het ergens ook fijn om de dingen hardop uit te spreken. Om een gesprekspartner te hebben die er nog zo blanco in stond. Om het überhaupt met iemand anders dan zichzelf erover te hebben. Jarenlang had hij hierover gezwegen en alleen gesprekken in zijn hoofd kunnen voeren.

Ze maakt hem aan het lachen als ze oppert dat Alusia misschien een democratie is geworden. "Dat betwijfel ik, Alusia bestaat uit verschillende stammen en lijkt wat dat betreft niets op jullie wereld. Het zal je plezieren dat echter ook vrouwen op de troon zitten, dus zo ouderwets zijn we ook weer niet." Zijn lach sterft iets weg "Mijn zusje zat al op de troon en ik betwijfel dat ze daar inmiddels afstand van heeft gedaan." Hij wacht niet tot Isa de puzzelstukjes in elkaar klikt, iets wat ze met haar scherpzinnigheid absoluut zou doen. Zijn lippen versmallen iets en zijn kaak spant aan "het was zijn wens dat zij op de troon zou zitten" hij noemt hem niet meer zijn vader noch gaat hij in op de reden waarom dit plots zijn wens was "Daar was en ben ik het als oudste vanzelfsprekend niet mee eens. Mijn zusje had dat moeten respecteren en een stap opzij moeten doen, maar macht doet gekke dingen met mensen. Zelfs in jouw geschiedenis zijn daar vele bekende voorbeeld van. Althans zo heb ik me laten vertellen." Dat zijn enige motivatie macht en eer is ziet hij zelf niet in of erkent hij niet. Hij had zelf destijds als een klein kind stampend door het paleis gelopen, zijn vader vervloekt en niet voor rede vatbaar geweest. Koppigheid zat in de familie want zijn lieve kleine zusje bleek met dit nieuwe nieuws ook standvastig en boog niet voor de tirade van haar broer. Ze hadden letterlijk en figuurlijk lijnrecht tegenover elkaar gestaan. Beide niet bereid te zwichten en hun knie te buigen voor de ander. Een interne oorlog in het hart van het paleis zelf.

"Het is mijn lieve zuster die mij naar jullie toe stuurde en ik heb lang, heel lang de tijd gehad om na te denken over wat ik zou doen als ik ooit zou terugkeren." Dat had hij inderdaad en hij zou hetgeen dat zijn vader in hem verafschuwde uiteindelijk tegen zijn zo genoemde familie gebruiken. Want na jaren had hij zich verzoent met zijn lot als bastaard, al kost het hem nog duidelijk net teveel moeite om ook dat al met Isa, of wie dan ook, te delen. Zijn rol als bastaard zou de sleutel tot het succes worden. Er waren immers meer armen dan rijken onder de Alusianen en zij zouden allemaal zijn trouwe volgers zijn. Zijn blik blijft rusten op zijn wit geworden knokkels en het gevoel van zijn nagels in zijn handpalm. Hij ontspant abrupt zijn vuist en zet zijn geïmproviseerde charmante glimlach weer op "genoeg familiedrama. Jullie hoeven je in elk geval geen zorgen te maken, want dankzij jullie ben ik nu terug." Hij legt zijn hand even op haar arm en geeft er een zacht bemoedigend kneepje in. Rune had hem goed ingeschat , een man die zo lang had vast gezeten had beslist schade opgelopen. Meer dan hij ooit zelf zou beseffen.

"Ik bestel nog wat te drinken en een versnapering." Glimlacht hij waarna hij richting de bar loopt en naast Adam en Mia plaats neemt. "Nog twee wijn en een schaaltje eekhoorn crackers." Hij kijkt even achterom naar Isa om te zien of hij haar niet teveel heeft afgeschrikt en wacht dan geduldig op zijn bestelling. Zijn blik glijdt even over Mia en de flirtende barman voor hij zijn blik weer verveeld op de lege glazen voor zich laat rusten.

MelodyX
YouTube-ster

MelodyX schreef:

Isa luistert geïnteresseerd naar Julians verhaal. Ze vindt het erg om te horen dat iemands afwezigheid blijkbaar zo weinig impact kan hebben op de mensen om die persoon heen. Het laat nog meer vragen in haar opkomen. Over zijn verleden, zijn jeugd, zijn band met zijn ouders, zijn band met zijn zus, zijn opvoeding.. Veel 'traumatische' ervaringen hebben hun grondslag in iets wat men in de kindertijd heeft meegemaakt.
Met elk woord wat volgt wordt Isa's interesse nog meer gewekt. Er schijnt hem iets heel diep te zitten en ze begint nu pas echt meer gevoel te krijgen over zijn woorden over dat hij zijn plek op de troon wil gaan claimen. Hij is de oudst geborene en daarnaast ook de eerste en enige zoon van de familie. Het feit dat het zijn vaders wens was dat zijn dochter op de troon zou zitten, laat ook doorschemeren dat normaal gesproken het Julian zijn recht zou zijn om op de troon te zitten. Tot slot heeft zijn zus hem ook nog eens een soort van 'verbannen' uit hun wereld en heeft hij al die jaren (letterlijk een eeuw) de tijd gehad om zijn plan om de troon te claimen na te denken. Ze heeft zelfs het idee dat het een duister tintje in de vorm van wraak zou kunnen betreffen.

Isa's blik volgt die van Julian naar zijn inmiddels wit geworden knokkels. Van de ene op het andere moment verandert zijn stemming echter en kijkt hij haar met een charmante glimlach aan. Ze kijkt hem even verrast aan over het feit dat hij zo makkelijk van het ene humeur in het andere humeur omslaat. Ze glimlacht heel lichtjes naar hem als hij zegt dat ze zich geen zorgen hoeven te maken. Terwijl die woorden zijn mond verlaten, broeit er echter wel iets van een lichte zorg in haar op. Wat had hij eigenlijk bedoelt met het feit dat ze onderdeel zouden kunnen worden van een stukje Alusiaanse geschiedenis? Alleen gebeurtenissen met een enorme cultureel historische waarden welke grote bewegingen en verschillen hadden gebracht in de wereld werden uiteindelijk geschiedenis..

Het gevoel van zijn zachte kneepje blijft ze nog even voelen op haar arm. Ze glimlacht even kort naar hem en kijkt hem dan na richting de bar. Terwijl hij op de drankjes wacht, neemt Isa het moment eventjes om rustig om zich heen te kijken en haar blik over de verschillende elementen en voorwerpen door de herberg te laten glijden. Zo nu en dan blijft haar blik even kort hangen bij wat mensen die of aan de bar zitten, of ergens aan een ander tafeltje zachtjes met elkaar in gesprek zijn.

Trijn
YouTube-ster

Trijn schreef:

"Hm" antwoord hij droogjes op zijn zus die al lang weer bezig is met de barman.
Adam laat zijn blik nog even op het merkwaardig duo rusten, want hij merkt nu pas de rare kledij op die duidelijk niet van in de buurt is. Zou die dame van een verre stad komen? Eentje waar Adam in zijn leven waarschijnlijk nooit een stap zou zetten.
Hij staart peinzend voor zich uit terwijl hij een slok van zijn biertje neemt.

Adam schrikt wat op uit zijn gedachtes als de man van het duo plots naast hem staat. Wanneer was die in godsnaam recht gestaan?
HIj probeert niet te hard te staren naar de man die een nogal zelfverzekerde uitstraling over zich heen ook al heeft ie maar een domme uitdrukking op zijn gezicht als hij naar de glazen zit te staren. Rare gozer.
Maar wat voor blik had hij in godsnaam over zijn zus laten gaan?

Hij trekt zijn neus op zonder het zelf te beseffen en probeert er niet op te reageren.

Mia giechelt lichtjes terwijl ze van haar glaasje wijn nipt. Wat is die barman toch grappig.
Ze bijt speelt op haar lip en kijkt dan kort opzij als er iemand naast haar komt staan.
"Oh sorry, ik hoop dat ik niet in de weg stond om je bestelling te kunnen doen." ze gooit de man een lieve glimlach toe.

Angel01
YouTube-ster

Angel01 schreef:

Julian

Julian voelt het bestaat van de man naast hem maar kijkt bewust niet zijn kant op. Ze moesten morgen beslist eerst naar een naaister voor wat nieuwe kleding. Die menselijke kleding was echt niet gepast hier en hij snakt naar iets meer klasse.

Hij vraagt zich af wat de man naast hem zijn relatie met de vrouw is. Geen geliefden, of de liefde is opgebrand want de dame heeft duidelijke alleen oog voor de barman. "Geen probleem." Glimlacht hij. Typisch geval van het onschuldige maar eigenlijk stoute meisje, maar welk van de twee was ze echt. "Je was druk met het vasthouden van de aandacht van de barman." Zegt hij vriendelijk. Hij bedoeld het niet naar of beledigend, het is gewoon een observatie.

Diezelfde barman brengt niet veel later zijn bestelling, Julian zijn teken om weer terug naar Isa te keren. "Mannen vinden het over het algemeen leuker als ze iets meer moeite moeten doen." adviseert hij haar voor hij de glazen van de bar pakt en met een knipoog weer vertrekt. Hij zet de glazen weer bij Isa op tafel en keert even kort terug naar de bar om ook het schaaltje met crackers te pakken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld