Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even. "I agree, het geeft een gebouw altijd zo'n rustige tint, het helpt je om te kalmeren vind ik persoonlijk" Ivy lachte om het gezicht dat Suzan trok. "Je klinkt als iemand die te veel aan yoga heeft gedaan" zei die droog. Ivy gniffelde even en schudde haar hoofd. "Ik ben dol op rust, maar ik ben ook dol op wat gezelschap, maar ook weer niet te veel, snap je?" Ze glimlachte en keek hen aan. Misschien moesten Oliver en zei later maar een huis kopen met veel glas. Het kuiswerk was geen probleem, dat zou klaar zijn in een paar seconden. Dat was wel een voordeel. Ivy lachte even en gaf Oliver een por. "Okey, ik had moeten weten op voorhand dat je waarschijnlijk tot twee uur in de middag wilt blijven liggen in het bed" gniffelde ze. Ze vond het niet erg, desnoods kon ze altijd nog op haar eentje een stukje wandelen als ze het echt graag wou en Oliver liever in bed bleef. Ze kon wel koken, als Oliver dat ten minste wou. Als hij liever uit eten wou kon dan nog steeds. Talloze keuzes, en ze konden er op het moment zelf rustig over beslissen. Een week zonder verplichtingen. Ivy leunde met haar hoofd op Olivers knie en ze lachte even. "En we hebben ook een grote kans dat hetzelfde gebeurd als we bij jullie langskomen" plaagde ze Jules en Suzan. Suzan lachte even. "Alhoewel ik eerder denk dat jullie het in auto's of bosjes doen" Suzan gaf haar een mep tegen haar schouder en Ivy kreeg een klein schokje waardoor ze opveerde, half van het bed tuimelde en over haar schouder wreef met een pijnlijk gezicht. "Suze!" Protesteerde ze. Ivy kroop het bed weer op en kon het niet laten om zich te nestelen in Olivers armen. Ze zag Oliver kijken naar de plekjes in haar hals, waardoor ze bloosde. Ze lachte even om Suzan die Jules plaagde. Die twee leken echt oprecht gelukkig. Ivy had het niet meteen verwacht dat ze zo lang samen zouden zijn, maar haar vriendin had een goede smaak. Haar blik gleed naar Ollie. "Trouwens, morgen ga je toch wel mee spullen zoeken he?" Zielig keek ze hem aan.

Account verwijderd

schreef:
Een glimlach speelde rond zijn lippen toen ze begon te vertellen over het naar buiten kijken, hij dacht er niet anders over. Ivy en hij leken qua gedrag niet op elkaar, maar qua innerlijk kwamen ze vaak wel redelijk overeen. Ze leek in elk geval een hoop dezelfde dingen te willen als hij in zijn leven. Daar was hij blij mee, het maakte een leven samen zoveel gemakkelijker. Hun relatie was daar zelfs op gebaseerd, sinds ze allebei hetzelfde zochten in een relatie.
'Straks kunnen we kiezen.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Het huisje en het gebied daar omheen was rustig, maar ze konden ook een strand bezoeken waar het wel druk zou zijn. Hij keek ernaar uit, hij kon eigenlijk niet wachten tot ze een week vrij waren en zich nergens druk over hoefden te maken. Er was niemand die hun week kon verpesten, er waren daar geen vervelende exen of missies die fout gingen.
'Vast wel, maar ik kan ook zelf wel ontbijt voor je maken.' zei hij. Hij vond het ook niet erg om de halve dag in bed door te brengen, helemaal niet zelfs. Maar als zij graag een dag wat eerder op wilde staan, zou hij heus wel ontbijt maken. Niet omdat ze het zelf niet kon, maar gewoon omdat hij het leuk vond.
Hij lachte toen Ivy een opmerking maakte over Jules en Suzan en Ivy van het bed tuimelde nadat Suzan haar een mep tegen haar schouder verkocht. Suzan deed echter niet direct moeite het te ontkennen, waardoor hij vrij zeker wist dat het in elk geval één keer gebeurd was.
'Ik zal je er alles over vertellen als jij komt met je strand of zee verhalen.' grapte Suzan, waardoor hij met zijn ogen rolde, maar al snel weer lachte. Hij liet zijn armen om Ivy glijden en bekeek Suzan en Jules toen nogmaals, ze zagen er erg gelukkig uit.
'Welke spullen zoeken? Want als dit nog steeds over die bikini's gaat, dan ga ik alleen mee als we daarna twee uur lang geen verplichtingen hebben.' er was een veel te grote kans dat hij zich na alle bikini's niet meer kon concentreren. Die week had er in elk geval voor gezorgd dat hij opnieuw meer moeite kreeg met haar weerstaan, die bikini's zouden hem waarschijnlijk geen goed doen. Jules knikte even begrijpend naar hem, waarna hij lachte. Wat dat betreft hadden mannen het maar moeilijk, het was veel te gemakkelijk.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en trok een wenkbrauw op. "Kan je koken?" Vroeg ze ietsie verbaasd. Ze was best nieuwsgierig, kon ze zeker niet ontkennen. Ze hadden nog nooit voor elkaar gekookt en Oliver had zover ze wist geen enorme passie voor het koken. Ze trok even een gek gezicht. "Ik wil ook wel ontbijt voor jou maken hoor" Ze hader nu al zin in. "Of ik kan middageten koken" Hij lustte toch wel alles, maar ze zou extra haar best doen. Ivy gniffelde even om Suzans opmerking en gaf haar een por. Ze genoot van zijn armen om haar middel en keek hem glimlachend aan. Een week gewoon hen. Eindelijk rust. Ze lachte en trok een wenkbrauw op. "Wil je dat ik misschien een andere man meevraag?" Plaagde ze hem. "En niet alleen bikini's, ook een jurk voor morgen avond" protesteerde ze. En waarschijnlijk ook wel een paar dingen voor Oliver als hij meeging, dat was ze zeker. Ivy keek weer naar Suzan. "Wat doe jij aan?" Vroeg ze nieuwsgierig. Suzan keek haar grijnzend aan, blij dat ze het gevraagd had. "Dit" Ze nam een korte, witte jurk uit haar kast met V-vormige hals en kanten onderkant. Ivy stak haar duim op. "Staat je vast prima" Jules grijnste even. "Oh, het staat haar prima" concludeerde hij, waardoor Ivy lachte. Ze fronste even toen Baylor een geluidje maakte en iets vanonder Suzans bed haalde. "Baylor!" Suzan griste vlug haar kanten slipje uit Baylors bek en Ivy schoot in de lach. "Oh god, dit is awkward" Voor het eerst in haar leven werd Suzan rood. Ivy gniffelde even. "Nu weet je hoe het voelt als jullie dingen zeggen over Oliver en mij" grapte ze. Suzan rolde met haar ogen en smeet haar ondergoed vlug in de wasmand in de badkamer. Jules zat ook wel nog rood. Ivy vond het hilarisch.

Account verwijderd

schreef:
'Ik zou ontbijt nu niet direct koken noemen, maar ik kan wel koken. Ik ben in elk geval niet zo verschrikkelijk als mijn moeder.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Een echte keuze had je ook niet als je moeder niet kon koken. Hoewel ze hem vrijwel nooit liet koken, ze vond het zelf te leuk. Hij was ook niet van de meest ingewikkelde gerechten, maar hij was heus wel in staat een prima maaltijd op tafel te zetten. Hier hoefden ze nooit te koken, dus hij vond het niet erg om dat op vakantie wel te doen. Normale mensen hadden daar juist geen zin in op vakantie, maar hun leven was alles behalve normaal.
'Ik had eigenlijk niets anders verwacht.' gaf hij toe. Ivy had al meerdere keren duidelijk gemaakt dat ze graag kookte, dat ze ooit iets voor hem wilde koken en dat ze graag zijn moeder zou helpen bij het koken. Hij had ook niet verwacht dat ze een kans als deze zou laten schieten en alsnog altijd ergens anders zou gaan eten, maar dat vond hij niet erg. Als hij zijn moeders eten aan kon, kon hij Ivy's kookkunsten vast ook overleven.
'Als die andere man niet geïnteresseerd is in vrouwen, misschien.' grapte hij, waarna hij een kus tegen haar wang duwde en knikte. Bikini's en een jurk, ze maakte het hem wel graag moeilijk. Ze zouden het morgen wel zien, hij zou het vast wel kunnen.
Even bekeek hij de jurk, het was een mooie jurk, hij wist vrij zeker dat het Suzan goed zou staan. Jules bevestigde zijn gedachte toen de man vertelde dat het haar prima stond. Geamuseerd keek hij naar Suzan, hij had haar nog niet eerder rood zien worden. Jason liet Suzan met rust, hij wilde niets weten over de dingen die ze met Jules deed, dus kreeg ze erg weinig opmerkingen. Maar nu hadden ze Jason niet eens nodig om het ongemakkelijk voor haar te maken.
'Misschien lag dat er wel al voor ik Jules leerde kennen.' protesteerde Suzan, waardoor ook hij begon te lachen. Aan Jules' reactie te zien was dat zeker niet het geval. De man haalde wat ongemakkelijk een hand door zijn haren en keek hen even niet aan, hij was er vrij zeker van.
'Oh kom op Ollie, ik weet zeker dat je er niets op tegen zou hebben als Ivy zoiets draagt.' mopperde Suzan, waarna hij even zijn wenkbrauw op trok en zijn hoofd schudde, waarschijnlijk niet. Hij moest toegeven dat hij er vaak niet al te veel aandacht aan besteedde, ze gaf hem nooit een reden om ernaar te kijken. Dat vond hij ook niet erg, ze hadden er toch niets aan.

Account verwijderd

schreef:
Ivy nam Baylor op het bed, die haar gezicht begon af te likken. Ze gniffelde even en stak haar hand uit naar hem, waarna de hand zijn poot zachtjes tegen haar hand aansloeg. "Flinke jongen" mompelde ze even. Ze lachte om Oliver. "Oh kom op, zo erg kan ze toch niet zijn? Ze kan toch wel nog een paar simpele dingen koken?" Vroeg ze verbaasd. Zijn moeder leek zo'n persoon die echt heel graag kookte en altijd van die huisgemaakte, lekkere dessertjes bakte. Ivy gniffelde even en gaf hem een por. Ja, het was wel duidelijk dat ze graag kookte. Ivy proveerde graag verschillende dingen uit, en ze was dol op eten. Ze lachte even. "Oh, ik heb nog wel een paar vrienden die op mannen vallen" Ze wiebelde speels met haar wenkbrauwen. Ha, hij zou spijt krijgen als hij niet meeging. En ze zou het jammer vinden. Tot nu toe was hij nog niet echt mee gaan winkelen. Natuurlijk zou ze hem niet dwingen, maar ze zou het wel leuk vinden. Ze konden altijd iets gaan eten, naar een koffieshop gaan,... Ivy gniffelde even. "Sure Suze, we geloven je" lachte ze toen ze zei dat het er al langer lag. Ze fronste even en keek Oliver verwijtend aan. "Ollie zegt nooit iets over de lingerie die ik aanheb" protesteerde ze, met een pruillip. "En ik doe nog zo mijn best" grapte ze, waarna ze hem een stootje gaf met haar heup en Baylor op zijn rug legde. De hond snuffelde even aan Olivers haren, waardoor Ivy lachte. Suzan keek Oliver verwijtend aan. "Je zegt niets tegen haar over haar lingerie?" Ze wees hem beschuldigend aan. "Schaam je" gromde Suzan even. Ivy rolde met haar ogen en lachte. Ze vond het niet erg, het maakte niet echt uit voor haar. Haar ogen gleden naar Jules die nogal ongemakkelijk rond zich heen keek. Suzan lachte even en drukte een kus op zijn lippen. "En daarom heb ik het beste vriendje" grinnikte haar vriendin. Ze haalde een hand door haar haren en gaapte even. "Sorry als ik in slaap val op je bed, ik ben doodop" mompelde ze even tegen haar. Suzan lachte. "Oh, hoe zou dat nu komen?" Grapte die. "Door de healing en de missie, en...ook een beetje door Oliver" Ze lachte even en keek hem aan, waarna ze zachtjes prikte in zijn wang met haar vinger. "Ik ga jou de schuld geven van alles" plaagde ze hem.

Account verwijderd

schreef:
Even trok hij zijn wenkbrauw op, had hij niet al eens verteld hoe vreselijk ze was? Dat hij alles lustte, was waarschijnlijk aan haar te danken. Alles was lekker als je het vergeleek met de kookkunsten van zijn moeder, het was een wonder dat zijn moeder het leuk vond. Het had zo zijn voordelen hoor, hij had nooit het probleem dat hij iets echt niet wilde eten op een plaats waar dat wel gepast was, hij vond namelijk alles te eten.
'Ze krijgt het nog voor elkaar om een gekookt ei te laten mislukken.' sprak hij haar tegen, waarna hij lachte. Niet altijd, maar het was wel eens gebeurd dat het verkeerd ging. Zijn moeder was erg vrolijk, maar ook snel afgeleid. De vrouw liet de eieren veel te lang koken, waardoor het niet meer te eten was. Heus niet elke keer, zo'n ramp was het nu ook weer niet.
'Ik wed dat zij beter advies geven dan ik, maar ik zal wel meegaan.' zei hij. Hij vond altijd alles mooi, hij kon pas vertellen wat hij mooier vond als hij ze met elkaar vergeleek en zelfs dan wist hij vaak niet wat mooier was. Over het algemeen stond alles Ivy goed, hoe kon hij nu een beslissing maken als het haar allemaal goed stond?
'Maar je weet dat ik het altijd mooi vind.' protesteerde hij. Hij zei het regelmatig, hij vond haar altijd mooi. Kleren of geen kleren, hij vond haar altijd zeer aantrekkelijk. En voor zo ver hij wist dat Ivy ook niets gekocht in de tijd dat ze samen waren, dus had ze hem nooit om zijn mening gevraagd.
'Het is alleen maar 99 procent door de missie en het genezen, met die ene procent kan ik wel leven.' verdedigde hij zichzelf. De missie en het genezen waren een stuk vermoeiender dan hij was, daar was hij wel zeker van. Hij was een stuk minder moe dan Ivy was en sinds hij niet bij de healers geweest was, zou het vast daar aan liggen.
'Wel, eigenlijk kan ik pas beoordelen hoe vermoeiend het was als je even je shirt uittrekt.' hij schudde zijn hoofd, er was geen kans dat hij zijn shirt uit zou trekken.
'Maar het is helemaal niet mijn schuld dat je zo moe bent.' mopperde hij, waarna hij zijn armen terug trok en ze over elkaar heen sloeg. Oké, misschien was het een beetje zijn schuld, maar zo vermoeiend was het nu ook weer niet. Maar een klein beetje.

Account verwijderd

schreef:
"Hoe kan je in godsnaam een gekookt ei verpesten?" Vroeg Ivy met een lach. Dat was één van de makkelijkste dingen die je kon maken, hoe zou Lora dat in godsnaam zelfs laten mislukken? Ze lachte even. Één van de redenen dat Ivy voor haarzelf kon koken was omdat ze haar ouders niet meer had en Alistair altijd bacon and eggs voor haar maakte toen ze nog thuis woonden. Ze glimlachte breed toen Oliver zei dat hij mee zou gaan en ze wierp hem een plagerig handkusje toe. "Dankje schat" De glimlach bleef om haar mondhoeken hangen. "He, Jason zou vast ook wel willen meegaan hoor, als Ollie niet wilt" Suzan keek hen onschuldig aan en Ivy trok een gezicht. "Nee bedankt, dat aanbod sla ik met plezier af" Ze wuifde even met haar hand en wiebelde met haar tenen. Het zou vast wel gezellig worden morgen. Haar ogen gleden geamuseerd naar Oliver toen hij protesteerde. 'Wel, ik heb nog nooit gehoord dat je haar in het openbaar ooit maar eens mooi hebt genoemd" plaagde Suzan hem. Ivy rekte zich even slaperig uit. "En weet ik dat?" Ze trok een wenkbrauw op naar hem en beet op haar onderlip. Ze grijnste even plagerig. "Maar 1%?" Vroeg Ivy hem. Ze gaf hem een stoot, waardoor hij bijna van het bed viel. Ze glimlachte onschuldig. "Maak daar maar 10% van" verbeterde ze hem. Ze lachte om zijn reactie en trok een zielig gezicht toen hij zijn armen van haar wegtrok. Kom op, ze lag net zo goed. Ivy was er dol op om in zijn armen te liggen. Ze voelde zich veilig. Jules speelde wat met Baylor. Ze nam even Suzans laptop en keek naar wat foto's die in haar documenten stonden, maar die verveelden al snel. "Hoe laat gaan we eigenlijk eten?"vroeg Ivy toen ze haar maag zachtjes hoorde rommelen. Ze trommelde met haar vingers op Suzans hoofdkussen en nam een boek van haar boekenplank. "He, deze is leuk, kan ik hem even lenen voor volgende week?" Vroeg Ivy aan haar vriendin. Suzan knikte. "Sure, no prob" Ivy grijnste breed en keek naar Oliver. "Still mad?" Ze trok haar zeiligste gezicht en liet tranen haar blauwe ogen vullen. Ze trok grote ogen. Ze was best wel goed in het 'faken' van haar gevoelens. Ze had het geleerd voor verschillende missies.

Account verwijderd

schreef:
Hij hief zijn schouders op, hij vond het ook knap dat zijn moeder het voor elkaar kreeg. Gelukkig was hij niet zo, er was niets mis met zijn concentratie. Zijn moeder was enthousiast, vrolijk en ontzettend snel afgeleid, dat had hij allemaal niet van haar geërfd. Hij was niet zo gauw enthousiast en hij was nooit extreem vrolijk of afgeleid. Hij kon best vrolijk zijn, maar nooit te extreem.
'Ik laat Jason echt nooit in de buurt komen als ze zich moet omkleden.' zei hij lachend. Jason vond Ivy wel aantrekkelijk, dat was wel duidelijk. Jason vond zo veel vrouwen aantrekkelijk, dat hij zich er niet eens druk om maakte. Waarschijnlijk was Jason nu ook bij een vrouw die hij aantrekkelijk vond, hij geloofde niet dat Jason op dit moment alleen was. Jason was ook een week weggeweest en hij was niet met de hackers bezig geweest.
'Ik heb het vaak genoeg in het openbaar gezegd.' mopperde hij. Hij wist zeker dat hij het wel eens gezegd had, waarschijnlijk zelfs al voor ze een relatie gekregen hadden. Hij had haar vanaf dag één al erg mooi gevonden.
'Is het mogelijk voor mij om het nog vaker te zeggen?' vroeg hij, toen Ivy zich hardop afvroeg of ze het wist. Nog geen uur geleden had hij het haar verteld, toen ze gevraagd had of het hem nog steeds beviel. Het zou hem altijd bevallen, dat hij van haar hield betekende ook dat hij haar altijd mooi zou vinden, dat deed het nu eenmaal met hem.
Tien procent, dat was nog redelijk wat, maar op een normale dag zou ze er geen last van hebben. Hij glimlachte slechts naar haar, waarna zijn blik naar de laptop van Suzan gleed en de foto's bekeek. Zijn blik gleed even naar zijn arm, maar hij besefte al snel dat hij geen horloge meer had. Een zucht gleed over zijn lippen, waarna hij Ivy's telefoon uit haar zak viste en de tijd bekeek.
'We kunnen zo gaan eten.' zei hij. Ze waren laat opgestaan, dus diner was sowieso niet zo ver weg geweest. Hij fronste even toen ze hem vroeg of hij nog boos was en haar best deed zo zielig mogelijk naar hem te kijken, maar hij lachte al snel. Hij kon er niet serieus naar kijken, hij wist dat ze acteerde.
'Nooit.' merkte hij op, waarna hij zijn armen om haar heen sloeg en enkele kusjes tegen haar lippen duwde. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij een vlug kusje tegen de plekjes in haar hals duwde en vervolgens keek hij weer naar Jules en Suzan, maar zij leken niet echt op hen te letten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en gaf hem een por. "Laat je dan ooit iemand anders in de buurt komen als ik me omkleed?" Vroeg ze hem plagerig. Niet dat ze dat wou, ze voelde zich alleen normaal bij Oliver als ze zich omkleedde, en zelfs dat had wel een tijdje geduurd voordat ze het gewend was geraakt. Maar nu voelde ze zich prima. En hij deef het ook, ze vond het maar normaal. Ivy glimlachte even en dacht na. Bij wie zou Jason nu weer zijn? Ze was best wel nieuwsgierig, maar ze had ook medelijden. Er zaten vast vrouwen tussen die hem echt leuk vonden, en die werden natuurlijk teleurgesteld. Hoeveel gsmnummers zou Jason eigenlijk hebben staan in zijn gsm? Waarschijnlijk te veel. Hmm, misschien had hij stuekem een extra geheugenkaart nodig voor zijn contacten in op te slaan. Ivy trok een wenkbrauw op naar hem op. "Zo vaak niet" protesteerde ze niet. In haar slaapkamer, zei hij het onnoemelijk veel, maar bijna nooit wanneer hij teamgenoten erbij waren. Ah ja, wat maakte het uit. Het was nu niet alsof ze het erg vond. Het gaf haar nog steeds kriebels in haar buik wanneer hij haar mooi noemde en haar complimenteerde over iets. Ze lachte even en gaf hem een por. "Misschien, try it" plaagde ze hem. Ze gniffelde even toen hij haar gsm uit haar broekzak stal en keek hoe laat het was. Haar lockscreen was een foto van Oliver en haar, ze vond het leuk om naar te kijken. Ondertussen had ze al alle foto's laten afdrukken door een bedrijf, en normaal gezien zouden ze vanavond wel aankomen. Er zaten wel leuke tussen. Veel van Oliver en haar, maar ook met haar vrienden, op het gala met haar broer, met Olivers ouders, de 'schaatsbaan' foto,... Ze zou ze allemaal wel in haar fotoalbum plakken. Het waren leuke herinneringen. Ze glimlachte haar liefste glimlach naar Oliver toen hij een paar kusjes op haar lippen drukte en op de vlekjes op haar nek. "Jij kan ook niet lang kwaad blijven" plaagde ze hem. Ze kroop wat beter in zijn armen en keek hem geamuseerd aan. Suzan sprong weer terug op het bed en keek hen nieuwsgierig aan. 'He, ik ben best wel nieuwsgierig, wat zie je eigenlijk in Ivy?" Ivy lachte even e gaf Oliver een stoot. "Denk je niet dat ik me dat elke dag ook afvraag?" Ze trok een wenkbrauw op. "Okey, Oliver, als je één uiterlijk kenmerk van Ivy mocht kiezen dat je favoriet is, wat zou je kiezen dan?" Suzan keek hen enthousiast aan.

Account verwijderd

schreef:
'Nou, ik denk niet dat ik het erg zou vinden als Suzan in de buurt is. Of een vrouw in het algemeen eigenlijk.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Met mannen zou hij waarschijnlijk net iets meer problemen hebben, wetende dat ze haar allemaal aantrekkelijk zouden vinden. En hoewel hij zelf een man was, vertrouwde hij lang niet alle mannen. Wat hem betreft was het niet nodig om haar om te kleden in het bijzijn van andere mannen, hij zou zich ook niet omkleden in het bijzijn van andere vrouwen.
'Oké, bij deze dan, ik vind je erg mooi.' hij drukte een kus tegen haar lippen en keek toen weer naar Jules en Suzan. Wat hem betreft mocht iedereen het weten, hij kon zich er nog geen seconde druk over maken dat ze het gehoord hadden. Hetzelfde gold voor de rest van de wereld, iedereen mocht weten dat hij dat vond.
Haar lockscreen was een foto van hen samen, het verbaasde hem niet eens. Hij had verwacht dat hij of Baylor de achtergrond zou zijn, het zou een actie voor haar zijn. Zijn achtergrond was ook een foto van haar, maar daar stond hij zelf niet op. Hij keek liever naar haar dan hij naar zichzelf keek. Hij had zijn telefoon echter niet bij, die had hij in haar kamer laten liggen. Zijn telefoon en hij waren geen geweldige combinatie, hij vergat het ding regelmatig en hij keek er misschien vijf minuten per dag op.
'Ik had sowieso geen reden om kwaad te zijn.' merkte hij op. Hij werd niet zo snel kwaad, hij zou al helemaal niet snel kwaad op haar worden. Een ruzie af en toe hoorde in een relatie, maar hij was niet van plan lang kwaad te blijven en het daarmee te verpesten.
'Ivy is erg enthousiast en vrolijk, ze is leuk om bij te zijn. En ze heeft me nooit echt veroordeeld voor wat ik heb gedaan en wie ik was, het leek niet eens belangrijk voor haar, ze lijkt altijd het goede in mensen te zien. Ze is waarschijnlijk de betere versie van mij.' zei hij, waarna hij even fronste en naar haar keek.
'En ze is erg mooi, dat ook natuurlijk.' gaf hij toe, waarna een grijns op zijn gezicht verscheen. Het viel niet te ontkennen dat hij zich erg tot haar aangetrokken voelde, ook fysiek gezien. Zijn blik gleed over Ivy, hij voelde zich aangetrokken tot alles. Er was waarschijnlijk niet één kenmerk dat hij mooier vond dan de rest.
'Haar hele lichaam is mijn favoriet.' mopperde hij, er was niet iets wat hij mooier vond, hij vond haar in het geheel erg mooi.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even. "Okey, I get it now" grinnikte ze. Ze was niet meteen bepaald van plan om zich voor iedereen uit te kleedden. De enige twee mensen die ze nog dagelijks sprak die haar ooit in minder kleren hadden gezien dan het normale waren Suzan en Oliver....en nu dus ook Jules soort van. Suzan en zij deelden altijd samen een badkamer op missie en ze ergerde zich er niet om, het was niet alsof Suzan er veel om gaf. Oliver sprak voor zich en Jules, nou ja, dat was ook duidelijk. Haar exen hadden haar ook al gezien, maar die telde ze niet mee. Ze glimlachte breed toen hij haar complimenteerde. 'Dankje, dat zal ik nooit vergeten" grapte ze, terwijl ze een hand op haar hart hield en een dramatisch gezicht trok. Ze drukte haar lippen nogmaals tegen de zijne. Haar lippen zaten een klein beetje rood en opgezwollen. Effect van wat er voordat ze hierheen kwamen gebeurd is. Maar het viel niet echt op. Ivy keek hem aan. "Voor de duidelijkheid, ik vind jou ook knap" Ze verstrengelde hun vingers en hield hun handen wat omhoog om ze te bestuderen. Ze was al zo gewend geraakt aan hun handen in elkaar, ze pasten perfect. Oliver en zij hadden nog niet echt ruzie gehad tot nu toe. Wel al een paar kleine complicaties onder andere haar onzelfzekerheid, zijn bezorgdheid voor de missie die dan toch terecht was en Joel. Maar die werden snel opgelost en ze waren nooit kwaad geweest op elkaar. Ivy wist heus dat dat wel nog eens zou komen, het was doodnormaal om eens te discussiëren, en als je het ged oploste, werd je relatie alleen maar sterker. Het was onmogelijk om het over alles eens te zijn. Ivy bloosde even. "Tuurlijk kan het me niet schelen, I mean, je bent hiernaartoe gekomen om je oude leven achter je te laten, punt uit" Ze sloeg haar armen over elkaar. "Ik vind dat niemand je moet veroordelen daarvoor, het zou niet eerlijk zijn" gromde ze. Er waren mensen geweest die zo over Oliver dachten. Ze herinnerde nog één van de eerste dagen dat iemand haar vroeg of ze niet bang was van Ollie. Ze herinnerde zich ook nog dat ze toen flink kwaad geweest op die persoon. Ivy had het Oliver nooit verteld, maar misschien de rest van het team wel. Ze wist het niet. Ivy lachte even om zijn opmerking over het mooi zijn en ze haalde vlug een hand over haar oververhitte wangen. "Oh kom op, als je echt één van de leukste dingen aan haar uiterlijk moest zeggen" klaagde Suzan, duidelijk dat ze niet zou opgeven.

Account verwijderd

schreef:
Suzan leek altijd maar al te graag naar hen te kijken, ook als ze niets speciaals deden. Het was wel verminderd sinds Jules, ze had haar eigen liefdesleven gevonden. Maar toen Jules en Suzan nog niet samen geweest waren, had ze altijd enorm veel interesse in hen gehad. Hij kon zich nog herinneren dat Suzan Ivy wilde uithoren op het moment dat ze van hun eerste date teruggekomen waren. En dat terwijl de date niet eens om hun gegaan was, ze waren in eerste instantie op date gegaan zodat Elise en Derek samen zouden komen. Uiteindelijk was het toch een echt date geworden, hoewel ze nooit meer een tweede date gedaan hadden. Het was ook niet echt nodig geweest, ze hadden elkaar al goed gekend voor ze op date gingen, er was zeer weinig veranderd. Nou ja, op het intieme deel na dan, dat was natuurlijk wel drastisch veranderd.
'Daar ging ik ook wel vanuit toen je me begon te vertellen over de manier waarop andere vrouwen kijken.' merkte hij op. Ivy leek er stiekem nooit zo blij mee dat vrouwen interesse in hem hadden, maar hij was er nooit op in gegaan en hoopte dat ze ondertussen genoeg vertrouwen in hem had om zich er niet druk om te maken. Dat deed hij namelijk ook niet. Hij begreep dat ze zich er druk over maakte na Joel, maar vreemd gaan zat er voor hem niet in.
'Je weet dat er altijd mensen zullen zijn die me wel veroordelen, Iv.' zei hij, waarna hij haar iets dichter tegen zich aan trok en een zucht over zijn lippen gleed. Hij nam het ze ook niet kwalijk, hij begreep hun standpunten wel. Waarschijnlijk zou hij ook op zijn hoede zijn als er iemand uit een bende binnen zou wandelen, hij wist zeker dat hij Ivy niet bij hem of haar in de buurt zou willen hebben.
'Ik vind haar haar erg leuk.' besloot hij, waarna hij lachte om Ivy's rode wangen. Ivy en complimenten gingen nog altijd niet zo geweldig samen, maar hij stopte toch niet met de complimenten. Hij liet zijn vingers even door haar haren gaan en keek toen naar Suzan.
'Ik wed dat dat het meest onschuldige antwoord was waar je op kon komen.' lachte Suzan, waardoor hij lachte. Het was een onschuldig antwoord, maar hij vond haar haar echt leuk. Het was eens iets anders en hij zat er regelmatig aan, het was gewoon leuker dan zijn eigen haar.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte even een geluidje. "Don't you even dare to talk about those women" protesteerde ze met een lach. Ze dacht even na. Ze vond het gewoon niet enorm fijn. Maar ze snapte heus wel dat dat niets zou veranderen. Ze moest het gewoon aanvaarden dat Oliver zo aantrekkelijk was en hij veel vrouwelijke aandacht kreeg. Ze hoopte gewoon dat hij niets zou doen met die aandacht. Maar daarvoor vertrouwde ze Oliver. Ze drukte een kus op zijn lippen. "Moet ik alle vrouwen wegjagen op het strand? Ik kan best wel angstaanjagend zijn" grapte ze. Ze gaapte zachtjes en leunde wat op hem. Ze trok een gefrustreerd gezicht en trommelde nerveus op haar benen. "I know, maar het is gewoon niet eerlijk weet je..." Ze zwaaide met haar handen in de lucht terwijl ze hem begon te verdedigen. "Je verleden maakt helemaal niets uit, kunnen ze zich niet eens focussen op wie je nu bent?" Ze gromde zachtjes. "I mean, ik ben verdomme opgegroeid zonder ouders, ben ik dan rebels en wild?" Ze trok een wenkbrauw op en Suzan lachte even zachtjes. "Rustig Foxie" ze gaf Ivy een duwtje. Foxie was haar bijnaam nadat ze zich ooit eens was doodgeschrokken in een bos door een vos in een struikgewas. Ze had het verhaal wel eens verteld aan Oliver. Ivy sloeg haar armen over elkaar heen en keek Suzan beledigd aan. "Ik ben 100% rustig" protesteerde ze met een opstandige blik. Jules lachte. "Oh ja, dat zien we helemaal, zo rustig" plaagde hij haar. Ivy kon een glimlach niet helpen en gaf hem een pets op zijn schouder. "En toch vind ik nog steeds dat ik helemaal gelijk heb" kwam ze tot de conclusie. Ivy glimlachte toen hij zei dat hij haar haar het leukste vond. "Awhh" mompelde ze even met een glimlach. "Dankje Ollie" Ze gaf hem een tik. "Maardat had ik al door, aangezien je nooit van mijhaar af kunt blijven" plaagde ze hem. "Maar ga door, ik vind het fijn als je dat doet" zei ze eerlijk. Suzan grijnste naar haar. "En jij Iv? Wat vind jij het leukste?" Ivy dacht even na. Fuck, het was moeilijk om uit al zijn leuke dingen een keuze te maken" Ze keek Oliver even aan met een halve glimlach. "De kuiltjes in zijn wangen, telkens als hij glimlacht" gaf ze uiteindeijk toe. Suzan keek haar verbaasd aan. "Jezus, idiot, je hebt een full muscled man voor je zitten en jij kiest zijn kuiltjes? Ik ben teleurgesteld Iv" grapte ze.

Account verwijderd

schreef:
Even lachte hij, Ivy was nooit blij met de aandacht die hij kreeg. Hij moest bekennen dat er ook geen tijd was geweest waarin hij wel blij was geweest met de aandacht, hij zat altijd in een relatie. De enkele jaren dat hij geen relatie had gehad, waren ook de jaren geweest waarin hij er ook niet aan had hoeven denken om met iemand iets te beginnen, daar was hij niet aan toe geweest. Er was dus nooit een moment geweest waarop hij had genoten van het vrijgezellen leven en hij moest toegeven dat hij ook helemaal geen zin had om een vrijgezellen leven te hebben.
'Als je dat wilt. Het is niet alsof het me iets kan schelen of dat ze er zijn of niet.' gaf hij toe. Hij had toch alleen maar oog voor Ivy, al helemaal als ze de hele dag in bikini zou lopen. Tussen lingerie en een bikini had hij nooit veel verschil gezien en ze wisten allebei hoe graag hij naar haar keek als ze minder gekleed was.
'Het is oké, Iv. Echt waar, ik maak me er niet druk om.' zei hij, toen ze zich druk maakte over het feit dat mensen zo over hem dachten. Hij begreep ze, hij respecteerde het ook als ze liever op een afstand wilden blijven. In het begin waren er een hoop mensen geweest die erachter kwamen, nadat hij het het team verteld had. Er waren er ook een hoop die afstand van hem hielden en wantrouwend naar hem keken, maar hij had zich er niet druk over gemaakt. Ivy zorgde ervoor dat hij zich er thuis gevoeld had, enkele dagen lang was zij de enige geweest die het wist en ze had het niemand verteld en had niet naar hem gekeken alsof hij een misdadiger was. Dat was hij natuurlijk wel.
Hij keek even naar Ivy toen Suzan haar precies dezelfde vraag stelde, het was best een lastige vraag. Hij vond het moeilijk om te kiezen, er waren zo veel dingen aan haar lichaam waar hij van hield. Hij had geen echte favoriet, dus had hij er maar gewoon een gekozen.
'Maar dat vind ze ook leuk hoor.' merkte hij op, na Suzan's opmerking. Suzan schoot in de lach en hij glimlachte even, waarna hij een kus tegen Ivy's lippen duwde. Haar blikken waren niet te negeren, de zijne overigens ook niet. Ze wist dat hij dol was op haar lichaam, hij kon er nooit genoeg van krijgen. Dat hij haar haar leuk vond, betekende niet dat hij de rest niet mooi vond.
Nou, wat vind je het leukst aan Jules dan?' vroeg hij uiteindelijk, waardoor een brede grijns op Suzan's gezicht verscheen en haar blik naar haar vriend gleed. Jules stond er wat ongemakkelijk bij, niet helemaal wetend hoe hij zich moest gedragen met alle blikken op hem gericht.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even. "Yeah" mompelde ze even toen hij zei dat ze dat mocht als ze wou. "Super, ik heb al mijn creepy blik geoefend" grapte ze. Ivy legde haar hand op zijn schouder en prikte even in zijn nek met haar nagels. Ze zuchtte even. "Hoe kan je zo rustig blijven?" Mompelde ze even. Suzan lachte. "Jij bent gewoon een driftkikkertje Iv" grapte ze. Ivy keek haar waarschuwend aan en legde haar hoofd weer op Olivers schoot. "Ben ik niet" sprak ze heel zachtjes tegen. "Oh, ik vind alles leuk aan je" verbeterde ze hem met een lach. Ze strekte haar hand uit naar hem en drukte met haar duim even plagerig in zijn mondhoek. "Don't bite please" grapte ze. Ivy keek hem geamuseerd aan en haar ogen volgden Suzan. "Wel, Jules heeft, zoals jullie zien, goddelijke kaaklijnen en een leuk kontje, dus ik weet niet hoe ik kan kiezen" grapte ze. Jules rolde lachend met zijn ogen en Ivy gniffelde. "En jij Jules?" Vroeg ze nieuwsgierig. "Hmm, let me think, haar lach, ik hou enorm van haar lach" Ivy lachte toen Jules op Suzan afliep en haar even een kus gaf op het puntje van haar neus. "Ohhh lief" grijnste die. Ivy klopte zachtjes op Olivers schouder. "Maar we moeten dan maar eens gaan" Ze dacht even na. "Ik moet nog naar een healer...behalve als ik niet moet van jou" Ze keek hem hoopvol aan. Ze had echt geen zin om te gaan. Het ging allemaal wel goed met haar. Maar ze had wel toestemming nodig van de healers om op vakantie te gaan. Ze was zeker dat alles okey was. Ze stond op en gaf hem een kus. "Oh, en ik heb nog een cadeautje voor je, maar ik wou het nog niet meteen geven daarjuist" gaf Ivy grijnzend toe. Ze gaf Suzan een vlugge knuffel en floot op haar vingers om Baylors aandacht te trekken. Braafjes draffelde hij mee met hen door de gangen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld