Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
"Je bent het veel te vlug eens met me" lachte ze. Ze droogde haar lichaam af, deed wat lotion op en knoopte de handdoek om haar lichaam. Ze gniffelde even en droogde haar haar met de haardroger, waarna ze het in een slordige dot stak. "Nou ja, drie serieuze relaties, ik denk dat ik nog 2 andere mensen heb gedated, maar dat was maar heel kort" gaf ze toe. Die twee relaties waren niets, het was ook niet echt een relatie te noemen. Ze was hoogtens twee keer uitgeweest met die mannen. Ze fronste even. "Denk alsjeblieft niet dat ik met elke man ga" zuchtte ze. Ze smeerde wat reinigende zalf op haar gezicht en nam wat kleren uit de kast. Ze ging voor een zwarte trui en jeansbroek. "Hmm, Elise en Derek zullen dat wel fijn vinden" zei ze eerlijk. "En we hebben twee slaapkamers als ik me niet vergis, dus ze kunnen heus wel blijven logeren toch?" vroeg Ivy. Ze leunde tegen zijn borstkas en glimlachte toen hij zijn armen om haar heen sloeg. "Is het nu veilig voor je?" grapte ze. Ivy trok even een gezicht. "We moeten het nog maar 1 dagje overleven, dat lukt heus wel, toch?" Ze zocht in de kast achter het zilveren potje met crème en trok Oliver half mee. "Kom op, ga naar het bed, ik moet nog die zalf smeren op je rug zodat je tenminste nog een paar dagen kan rondlopen zonder shirt" lachte ze terwijl ze hem meetrok. Ze ging op het bed zitten en draaide het dekseltje open, en legde het op het kastje bij haar bed. Voorzichtjes depte ze een vinger in de koele zalf. "Het is koud" mopperde ze even. Ze ging achter hem zitten en haar vingers gleden over zijn rode striemen en de nagelafdrukken. Ze drukte nog een kusje op zijn schouder, waarna ze goed zijn rug insmeerde. "Ik denk dat ik straks ook maar wat op mijn hals doe" zei ze met een glimlachje, dat hij toch niet kon zien. Vooral zijn schouderbladen stonden vol met nagelafdrukken, wat best wel logisch was.

Account verwijderd

schreef:
'Dat ook.' gaf hij toe. Hij wilde graag dat ze gelukkig was, hij was niet van plan overal een probleem van te maken. Al helemaal niet als hij het niet erg vond om de dingen voor haar te doen, wat kon het hem nou echt schelen als ze zijn haar kleurde voor een nachtje? Vrij weinig.
'Ik denk niet dat je met elke man gaat.' verzekerde hij haar. Dat dacht hij echt niet, dat mannen interesse in haar toonden, betekende niet dat zij ook interesse in hen toonde. Hij kon zich er ook niet druk over maken als ze al met twintig mannen geweest was, zo lang ze maar van plan was bij hem te blijven. Zo lang ze gelukkig was, in elk geval. En tot nu toe had ze geen interesse in iemand anders getoond, dus hij maakte zich geen zorgen.
'Sure.' hij vond het niet erg als Elise en Derek langs kwamen, zo lang het maar niet de hele week was. Hij vond de twee erg aardig, maar hij vond het ook leuk om alleen met Ivy te zijn.
'Veilig genoeg om er zeker van te zijn dat ik nog naar het diner kan als je niets uithaalt.' zei hij. Hij bleef een man en zij bleef erg mooi, voor vrouwen was het een stuk gemakkelijker op dat vlak. De vorige keer had hij zich er niet zo druk over gemaakt, maar toen had hij geweten dat ze daarna niets te doen hadden, nu hadden ze nog een diner waar ze heen moesten. Of nou ja, het was natuurlijk niet verplicht, maar ze hadden het nog nooit gemist en hij voelde zich altijd verplicht te gaan.
Hij lachte toen ze vertelde dat de zalf koud was en stak even zijn arm uit om Baylor een aai over zijn kop te geven. De zalf was inderdaad koud, maar hij klaagde niet. Hij voelde er verder niets van, hij had geen last van zijn rug. Hetzelfde gold waarschijnlijk voor haar nek. Het was zichtbaar, maar niet pijnlijk.
'Misschien moeten we het de volgende keer maar anders doen, als ik mijn rug wil behouden.' grapte hij. De zalf zouden ze in elk geval maar mee moeten nemen, maar hij wist niet hoe snel en hoe goed het werkte, dus hij moest nog maar zien wat het ging worden.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte even en schonk hem een glimlach. "Dankje, ik begon me al zorgen te maken" gaf ze toen hij zei dat hij echt niet dacht dat ze met elke man ging. "Want, you know, ik heb misschien wel al een paar mannen gedated, maar dat was ook echt omdat ik dacht dat het iets zou worden" zei ze eerlijk. Ze smeerde de rest van de zalf uit op zijn schouders en gaf hem een knuffel. "Ik beloof dat ik nu even niets uithaal" lachte ze. Ze wiebelde met haar wenkbrauwen. "Je laat het lijken alsof ik degene ben die jou constant uitdaagt" klaagde ze. Ivy lachte even en leunde wat op hem. "Sure, koop je handschoenen voor me dan?" grapte ze. Ze hoorde een klop op de deur. "Binnen" De klink ging vijf keer naar beneden. "Verdorie guys, ik kan niet binnen..klootzakken" hoorde ze Jasons' stem voor de deur. Ivy lachte zachtjes en sprong op, waarna ze de deur ging opendoen. Ze glimlachte en draaide het slot open. "Kom binnen hoor" Ze schonk Jason een onschuldige blik. "Ben ik niet super vriendelijk? Ik heb geklopt" Onschuldig keek hij hen aan, waardoor Ivy gniffelde en haar hoofd lachend schudde. "What are you guys doing? Ik verveel me" Jasons blik gleed verder naar Oliver en hij trok geamuseerd een wenkbrauw op. Gelukkig had Oliver ondertussen al zijn shirt aan, anders had hij maar veel opmerkingen gekregen van Jase. "Gewoon relaxen" Ivy sprong terug op het bed en zette het potje aan de kant. "Wat is dat?" Nieuwsgierig nam Jason het potje van haar af en rook eraan. "Ruikt lekker" Hij knikte even kort en Ivy rolde met haar ogen. "Heb je niets anders om je bezig mee te houden?" vroeg Ivy met een lach. Jason schudde zijn hoofd. "Nah, ik wil het even rustig aan doen met de vrouwen" Verbaasd keek Ivy hem aan en hield haar hand tegen zijn hoofd. "Heb je koorts?" plaagde ze hem.

Account verwijderd

schreef:
Als hij echt dat ze zich er zorgen over maakte, had hij het wel uit haar hoofd gepraat, maar hij dacht niet dat ze er zich echt druk over maakte. Hij had niet één keer gesuggereerd dat ze met een hoop mannen geweest was, hij dacht namelijk niet dat ze dat was. En zelfs als ze dat wel geweest was, zou daar dan misschien nu verandering in komen. Hij was niet van plan haar snel te laten gaan.
'Het maakt me niet uit, Iv. Zelfs als je wel met tig mannen geweest was, had ik je daar niet voor veroordeeld. Jij veroordeelt mij ook niet.' vertelde hij. En hij was echt een stuk verder gegaan dan iets hebben met een hoop vrouwen, met een hoop vrouwen zijn was er niets bij. Hij had mensen verwond, meer dan dat soms. Soms kon hij niet begrijpen hoe Ivy bij hem wilde zijn na wat hij gedaan had, maar hij leek meer moeite met zichzelf te hebben dan andersom.
'Je daagt me ook constant uit.' klaagde hij, waarna hij begon te lachen. Hij keek even naar haar en trok toen zijn shirt over zijn hoofd, voor mannen was het gewoon anders dan voor vrouwen.
'Voor de missie viel het wel mee, ik denk dat ik gewoon nog niet over die week heen ben.' gaf hij toe. Hij was niet goed in alleen zijn, nooit geweest ook. De dood van zijn ex in combinatie met een missie van zijn huidige vriendin was niet goed voor hem, het versterkte zijn gevoelens. Hij wist dat het vanzelf wel over zou gaan, maar voor nu zou hij de neiging blijven houden om bij haar te zijn.
Hij keek op toen Jason naar binnen wilde en lachte even om zijn gevloek, hij had de deur nog niet van het slot gedraaid. Geamuseerd keek hij naar Jason, Ivy veranderde het onderwerp direct toen de man over het potje begon en hij kon niet anders dan geamuseerd naar haar kijken, het ging haar steeds gemakkelijker af.
'Ivy heeft gelijk, ben je ziek?' vroeg hij lachend. Jason en vrouwen gingen erg goed samen en Jason wist het, het was niets voor Jason om zich er niet mee bezig te houden.
'Een man kan ook niet eeuwig door.' merkte Jason met een grijns op, waarna hij op zijn rug ging liggen op het bed. De man keek even naar hen en hij zag hoe Jason de vlekjes in Ivy's opmerkte, maar niets zei. Misschien zou hij zich er dan toch aan houden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte en gaf hem een snelle kus. "Geen zorgen, ik ben niet met tig mannen geweest" stelde ze hem gerust. Dat was het nu ook weer niet. "Zo erg is het niet" voegde ze eraan toe. Dan zou ze zo'n beetje de vrouwelijke versie van Jason zijn, nee bedankt dus. Ze leunde wat tegen hem aan. Ze schoot in de lach. 'Ik daag je echt niet uit hoor" protesteerde ze even grijnzend. Ze glimlachte plagerig. "Maar op één of andere manier vind jij me gewoon hartstikke aantrekkelijk" lachte ze. Ze gaf hem een kus. Wederzijds. "Wel, ik ben ook nog niet over die week bij de hackers heen" zei ze met een frons. "Ik had een naar gevoel bij veel mensen daar, ze leken allemaal zo...haatdragend en depressief" zuchtte ze. Ze vond het best wel zielig. 'En ik ben zeker dat niet iedereen daar is voor zijn of haar plezier" mompelde ze. "Net zoals ik zeker weet dat jij niet in een bende zat omdat je het geweldig vond" Ze streelde zijn wang met haar vingertoppen. "Dus het spijt me voor die mensen" fluisterde ze met een frons. Ze wou nooit zo worden, maar je wist het nooit zeker. Ivy schoot in de lach om Jason en keek subtiel, zonder datde man het merkte, naar Oliver. Ze herinnerde het zich maar al te goed dat hij nog niet lang geleden had gezegd dat hij haar meerdere keren per dag zou willen doen. Jason leek enorm zijn best te doen niets te zeggen over de zuigplekken in haar hals, waardoor Ivy gniffelde. "Is er iets Jase?" Plaagde ze hem. Wraak. Ivy leunde met haar hoofd op Olivers borstkas en maakte het zich gemakkelijker. Jason maakte een grommend geluidje. "Na de vakantie zitten jullie opgeschept me me" mompelde die even. "Of misschien kom ik wel eens op bezoek, kan ik blijven slapen" Ivy rolde met haar ogen en keek hem lachend aan. "Ehe, dat zien we helemaal zitten" lachte ze sarcastisch. Haar hand streek even over Olivers arm. Het was vreemd dat ze toch bang was dat ze elkaar weer eens een week niet zouden zien.

Account verwijderd

schreef:
Ivy leek hem er graag van te overtuigen, maar hij had haar sowieso al wel geloofd. Hij knikte dus slechts en glimlachte toen, hij kon zich er niets bij voorstellen dat Ivy een vrouwelijke Jason zou worden. Hij had sowieso nog nooit een vrouwelijke Jason ontmoet, hij wist niet of dat lag aan het soort mens waar hij mee om ging, of omdat vrouwen gewoon niet zoals Jason waren. Hij gokte op dat laatste, hij had vrouwen nooit horen zeggen dat ze het liefst elke dag een andere man hadden.
'Ik zei ook niet dat je het bewust doet.' zei hij. Er waren een hoop momenten waarop ze niet door had dat ze er heel goed uit zag, maar het wel deed. Hij zag dingen die haar waarschijnlijk niet eens opvielen, die haar zelf misschien niet eens opgevallen waren.
'Dat ook.' gaf hij toe. Hij vond Ivy erg aantrekkelijk, maar dat had hij nooit echt herkend. Hij zou het haar ook al verteld hebben als ze ernaar gevraagd had voordat ze een relatie hadden gekregen, maar het was nooit echt ter sprake gekomen. Hij had het haar wel verteld als ze het had willen weten.
'Als ze verplicht waren te gaan, is dat waarschijnlijk gestopt toen ze gebombardeerd werden.' mompelde hij. Het was chaos, iedereen kon ontsnappen als ze dat wilden. Hij had het wel gedaan als hij de keuze had gehad, niemand zou het gemerkt hebben als je er tussenuit ging.
'Dat dacht ik dus niet.' zei hij, waarna hij Jason een blik toewierp. Met Elise en Derek had hij geen problemen, maar hij zou een nacht met Jason niet overleven. De man zou waarschijnlijk gewoon hun kamer in sluipen, of een camera neerzetten of iets dergelijks. De man had er duidelijk moeite mee nu geen opmerkingen te maken, waardoor hij in de lach schoot.
'Maar ik vermaak me wel met Elise en Derek hoor.' gromde Jason. Natuurlijk, Jason vond wel een ander slachtoffer voor de eeuwige grappen. Hij wist zeker dat de man ook al wel eens binnen was gelopen bij de twee, net als Jules vanmorgen. Nu was hij blij dat het Jules geweest was en niet Jason, Jason had hen nooit meer met rust gelaten. Jules had zo zijn dingen met Suzan, hij gaf er minder om.

Account verwijderd

schreef:
Ivy trok een wenkbrauw op. "Geloof me, ik doe het ook niet bewustn wacht maar tot ik dat bewust doe" plaagde ze hem. Ze kon het hem best nog wel moeilijk maken op vakantie. Zij twee, alleen, zonder het team in een huis met een king sized bed. Hmmm. Ivy lachte even en gaf hem een kus. "Ik weet het" mompelde ze even toen hij zei dat ze wel konden vluchten toen alles werd gebombardeerd. "Wat nou als die mensen daar nog zaten Ollie" zei ze zachtjes. Ze voelde zich schuldig. "Ik heb niemand gered" Ze haalde gefrustreerd haar hand door haar haren. Van Ryan moesten ze zich focussen op de missie, maar ze had mensen misschien wel laten sterven. Ivy beet op haar onderlip en verzette haar gedachten vlug. "We kunnen hem nog altijd dumpen in een bootje en op zee zetten?" Stelde ze voor aan Oliver. Ze grijnste even onschuldig naar Jason, die zijn handen in de lucht hield. "Ik gedraag me" Ivy schudde haar hoofd lachend. "Arme Derek en Elise" ze zag het al helemaal voor zich hoe Jase hen een week zou lastigvallen nu zij er niet waren. Jason rolde kort met zijn ogen en nam de laptop zonder pardon van haar bureau. "Zoek alsjeblieft niets verkeerds op, de vorige keer stond mijn laptop vol virussen" gromde Ivy. Jason schudde lachend met zijn hoofd. "He Oliver, do you wanna see Ivy cry?" Ivy ging recht gaan zitten en schudde haar hoofd. "Nee, nee en nee Jason" Het was al te laat, Jason type 'Do not cry challenge' al in in het balkje en Ivy trok een gezicht. "Nee, kom op Jase, je weet dat ik me altijd inleef in video's en films" kreunde ze. Ivy maakte een geluidje en ging beter zitten, zodat ze het scherm kon zien. Oh, nee, kom op, fuck dat. Ze ging wat naar achter zitten zodat de twee mannen haar niet konden zien. Al vlug liepen de tranen over haar wangen, het was gewoon te sad. Jason grijnste breed en gaf Oliver een stoot. "Ik haat je" mompelde Ivy terwijl ze haar tranen met een lachje wegveegde. "Maar kom op, hoe kan je nu niet huilen bij dat? Het is zo aangrijpend" Ivy beet op haar onderlip. De andere video's waren gelukkig niet zo erg als de eerste.

Feel free to watch this: youtu.be/Gd0LHvl89Uw

Account verwijderd

schreef:
'Misschien moet je dan toch die handschoenen maar meenemen.' mompelde hij, waarna hij even lichtjes glimlachte en haar nagels bekeek. Ze waren niet extreem lang, het waren gewoon vrouwelijke nagels. Nou ja, vrouwelijke nagels waar niet aan gebeten werd. Ze had best mooie nagels, dacht hij. Ze waren in elk geval goed verzorgd, maar daardoor kon ze ze langer laten groeien dan gemiddeld. Niet dat hij zou klagen, hij vond de strepen op zijn rug helemaal niet erg.
'Je was niet in de positie om iemand te redden, Iv. Je zou dood gegaan zijn als je het had geprobeerd.' zei hij. Ze was ook dood gegaan als hij niet gekomen was, waarschijnlijk dan. Ivy was erg snel, maar haar been maakte het voor haar vrij onmogelijk zich snel voort te bewegen. Hij kon niet voorspellen hoe het afgelopen was, maar hij wilde er ook niet achter komen. Het was nog steeds niet helemaal binnen gekomen, hij besefte nog niet helemaal dat er een kans was geweest dat hij haar zou zijn kwijtgeraakt.
Hij lachte om Ivy's voorstel en schudde zijn hoofd toen, hij geloofde niet dat Jason zich zou gedragen. Elise en Derek zouden een zware week krijgen als Jason al zijn aandacht op hen vestigde. Sinds zij weg waren en de man had besloten wat afstand van vrouwen te nemen, wist hij vrij zeker dat Derek en Elise nog maar weinig rust zouden krijgen.
Een frons verscheen op zijn gezicht toen Jason vroeg of hij Ivy wilde zien huilen, natuurlijk wilde hij Ivy niet zien huilen. Hij was in de war, hoe wilde Jason dat nu weer voor elkaar krijgen? Zijn blik gleed naar het computerscherm, waarna hij afkeurend zijn hoofd schudde, wie keek er nu expres naar dergelijke dingen?
'Waarom kijk je dan ook naar het beeldscherm?' vroeg hij verward. Het waren best zielige filmpjes, maar hij had niet de neiging erbij te gaan huilen.
'Jij bent niet leuk om dit soort dingen mee te doen, je hebt veel te veel gemist de afgelopen paar jaar.' mopperde Jason. Hij had door dat hij een hoop dingen gemist had, er waren een hoop mensen waar over gesproken werd die hij niet kende, dit soort filmpjes begreep hij ook al niet.
'Ik snap niet hoe het leuk kan zijn om iemand te zien huilen, dat heeft niks met mijn afwezigheid te maken.' zei hij, waarna hij zijn armen over elkaar sloeg en tegen de muur leunde. Hij vond het niet leuk om Ivy te zien huilen, ook al was het om een stom filmpje en werd het alleen maar gekeken voor de lol.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte en keek naar haar nagels. Ze was gewoon dol op langen verzorgde nagels. Ze had nog vanmorgen zelfs een klein laagje erop gedaan om haar nagels te versterken. Hmmm.. Ah ja, ze kon ze nog wel afknippen als Oliver er te veel last zou van hebben. Zij had er zelf niet zo veel problemen mee, maar als er constant zo'n strepen zouden verschijnen, zouden ze die wel krijgen als ze eens met het team gingen zwemmen. Vaarwel privacy, dag Jason. Ivy zuchtte even. "Ik weet het, en misschien wel ja, maar dan had ij wel iemand gered" mompelde ze even. Misschien had ze het nog net kunnen maken, had ze iemand naar de uitgang kunnen brengen. Maar daar zou ze dus nooit achter komen. Ze moest al blij zijn dat Oliver en Derek haar hadden gered. Ivy kreunde even en schudde haar hoofd. "Omdat je me kent Oliver, je weet dat ik sowieso wil kijken wat er aan de hand is in een film" protesteerde ze. Ze kon het niet helpen, hoe eng of triest iets was op een video, ze had altijd de neiging om te kijken. Jason gniffelde even. "Ons team heeft Ivy nog maar één keer zien huilen in de tijd dat ze hier was, maar echt zien huilen, de video's en films tellen niet mee" Jason trok een wenkbrauw op. "Daarom willen we weten waarom ze nooit huilt, zeg maar een experiment" Ivy maakte een verontwaardigd geluidje. "Ik huil gewoon niet zo vaak" gromde ze. Ze veegde snel de tranen op haar wangen weg. Haar ogen schoten heel even naar Oliver. Nou ja, ze had wel al een paar keer met de tranen in haar ogen gestaan bij hem, maar echt gehuild had ze waarschijnlijk nog niet. Ivy trok even een gezicht en klikte het scherm weg. "Maar ik ga akkoord, ik wil niet meedoen met je experimenten om mij te laten huilen" gromde Ivy even. Ze legde haar hoofd op Olivers schoot. "Boring" gromde Jason even, waardoor Ivy hem waarschuwend aankeek. "Weet je, ik vind het jammer dat je geen kleine zus hebt, je lijkt me echt het type van een goed oudere broer" zei ze plotseling tegen Oliver. Ze glimlachte. Het was waar, hij was gewoon geweldig met kinderen.

Account verwijderd

schreef:
Het was niet alsof hij zeer gevoelig was of erg dramatisch was, maar hij kon niet zeggen dat hij het leuk vond dat ze zo'n opmerking maakte. Misschien was het hun werk, misschien ook niet, het stond nu niet echt in de beschrijving van de baan, maar hij wist dat hij het niet zou doen. Er waren te veel mensen die hij achter zou laten, hij wilde anderen niet aan doen wat hem aangedaan was. Zijn ouders zouden er waarschijnlijk nooit meer overheen komen en Ivy, nou ja, hij wist niet hoe Ivy op zijn dood zou reageren. Hij knikte slechts wat afwezig, hij wilde er niets over zeggen. Als Ivy mensen wilde redden en haar eigen leven daarvoor op het spel wilde zetten, was dat haar beslissing, maar het was een beslissing waar hij niet bij kon. Hij was niet zeker of hij het nog eens kon doen. Waarschijnlijk niet.
Zijn blik gleed even naar het beeldscherm, maar hij focuste zich er niet echt op. Hij zag slechts lijnen en kleuren, maar wat er gebeurde was voor hem niet duidelijk. Het maakte hem ook niets uit, hij was niet van plan om naar video's te kijken die hem opzettelijk een naar gevoel bezorgden.
'Sure.' mompelde hij slechts. Hij wilde er niet over in discussie gaan, hij zou het toch niet begrijpen. Hij kon de humor van behoorlijk wat dingen inzien, maar dit was opgezet om iemand een slecht gevoel te bezorgen en hij had daar geen zin in. Dat Jason dat saai vond, interesseerde hem niet.
Ivy legde haar hoofd op zijn schoot en keek toen naar haar, een klein zusje. Hij had wel een hele tijd een klein zusje gewild. Vervolgens was hij minder kieskeurig geworden en had hij gezegd dat een broertje ook mocht. Daarna was hij zelfs blij geweest met een oudere broer of zus, maar dat was natuurlijk niet mogelijk. Zijn ouders gaven hem alle liefde die hij nodig had om goed op te kunnen groeien, maar vooral als kind had hij familie gemist.
'Mijn ouders wilden niet nog een kind. Of het lukte ze niet, ik weet het eigenlijk niet.' vertelde hij. Hij ging met zijn vingertoppen zacht door haar haar en keek naar Jason, de man was minder spraakzaam als hij geen grappen over hen mocht maken. Hij vond het helemaal niet erg. Zijn blik verplaatste zich naar zijn telefoon op het bureau, misschien moest hij zijn ouders vandaag bellen, hij had zijn ouders nog niet gesproken sinds hij terug was.

Account verwijderd

schreef:
Ze knabbelde op haar onderlip en ontmoette zijn blik. Haar vingers streken langs zijn kaaklijn. "He, geen zorgen, ik ga je heus niet in de steek laten, ik hou van je" Ze drukte een kus op zijn lippen. Ze zou graag mensen redden, maar ze zou Oliver nooit alleen willen laten. Ze wist hoe het was als iemand je alleen liet, en Oliver had al Adelaide verloren. Ze wou hem niet in de steek laten. "En er is nog zoveel te doen" glimlachte ze. Ze verstrengelde hun vingers en drukte er een plagerig kusje op. Ze zou ook hem niet kunnen verliezen, dus was ze van plan haar best te doen haar best te doen zichzelf niet in gevaar te brengen, want hij zou zonder twijfel zijn eigen leven in gevaar brengen. Ze zou er niet overheen komen mocht hij weg zijn, dat was ze zeker. "Jammer, je lijkt me wel een leuke grote broer, maar wel een betere vriend" Haar duim streek over vluchtig over zijn onderlip, en ze negeerde de blik die Jason hen gaf. Ha, hij was misschien wel heel erg gefrustreerd dat hij hen niet kon pesten. Maar goed voor hen. Ivy genoot van zijn vingers door haar haren en keek hem glimlachend aan. "Is de haarverf er al een beetje uit?" Vroeg ze hoopvol. Ze ging wat rechter gaan zitten en drukte nog een kus op Olivers lippen. Ze voelde zich schuldig dat ze had gezegd dat ze haar leven zou riskeren om andere mensen te redden, maar ze had het zo toch niet bedoeld. Het was niet alsof ze graag zou sterven, helemaal niet zelfs. "Weet je, ik ben gelukkiger dan ooit" fluisterde ze zachtjes terwijl ze haar hoofd tegen zijn schouder aanlegde. Het was luid genoeg voor Oliver om het te horen, maar niet luid genoeg voor Jason. Het was gewoon iets wat ze hem wou laten weten, en Jason zou er toch maar vervelende opmerkingen over geven. Ivy fronste even toen Jason haar album op de laptop met foto's opende.

Account verwijderd

schreef:
Soms vroeg hij zich af hoe anders zijn leven geweest was als het allemaal niet gelopen was zoals het wel gelopen was. Hij vroeg zich af of hij Ivy ooit ontmoet had, of hij nog bij Adelaide geweest was en hoe zijn verdere leven eruit gezien had. Hij wist het niet. Hij zou het ook nooit weten. Als dingen anders waren gelopen in de bende was hij dood geweest, als zijn gave geen automatisme was als er gevaar dreigde, was hij ook dood geweest. Maar zo was het allemaal niet gegaan, nu zat hij hier, op een instituut met een vriendin waar hij dol op was. Hij was blij dat dingen waren gelopen zoals ze gelopen waren, hoewel hij nooit gewild zou hebben dat Adelaide was overleden.
'Dat had je wel gedaan als je besloten had iemand te redden die dag.' mompelde hij. Het voelde niet als eergisteren, het voelde alsof het weer even geleden was en hij het gewoon nog steeds niet kon bevatten. Als hij iemand gezien had, had hij die persoon heus wel meegenomen, maar Ivy bleef zijn prioriteit.
Hij dwong zichzelf te glimlachen naar haar toen ze vertelde dat er nog een hoop te doen was. Dat was ook zo. Hij wilde nog een hoop doen, een hoop meemaken. Ook binnen hun relatie was er nog een hoop wat ze nog moesten doen, maar daar hadden ze tijd voor nodig.
'Dat hopen we dan maar.' zei hij, toen ze besloot dat hij een betere vriend dan grote broer was. Hij was geen grote broer, dus hij wilde dat hij een betere vriend dan broer was.
'Zo goed als.' beantwoordde hij haar vraag, waarna hij een plukje tussen zijn vingers draaide en toen kort naar Jason keek. Jason leek vrij gefrustreerd dat hij geen opmerkingen mocht maken, hij had het er maar moeilijk mee. Hij wist wel dat ze de volle laag zouden krijgen als ze weer terug waren, maar voor nu kon hij zich daar niet al te druk over maken.
De tweede keer dat hij glimlachte, dwong hij zichzelf niet. Hij was blij dat ze gelukkig was, het was in principe alles wat hij wilde, dat zij gelukkig was. Hij liet zijn armen om haar heen glijden en duwde een kus tegen haar hoofd. Haar geluk was erg belangrijk voor hem. Jason besteedde er niet zo veel aandacht aan, hij keek slechts naar de foto op het beeldscherm. Hij keek ook even. Ivy had een hoop foto's van hen samen, maar ook van hem alleen. Hij kon zich niet eens herinneren dat ze hem gefotografeerd had. Het team stond er ook regelmatig op, zelfs Alistair vond hij terug op het gala.

Account verwijderd

schreef:
Haar gezicht vertrok zich even en ze haalde haar schouders op. "Ik weet niet, maar ik denk dat ik even geen missies meer wil doen" zei ze eerlijk. Hij was heus niet de enige die zo bezorgd was. Elke nacht stond ze wel eens nerveus op om eens rond te wandelen in het gebouw. Het was haar nooit gelukt om haar gedachten te verzetten. Haar vinger volgde zijn mondhoeken. Ze kon zien dat hij moeite moest doen om een glimlach op zijn gezicht te toveren, maar ze zei er niets op. Ze snapte wel wat hij dacht. Ze glimlachte even. "Hmmm, misschien moeten we eens een to-do lijst maken" grapte ze. Eigenlijk was dat wel nog een leuk idee, ze hadden toch veel tijd op vakantie. En het was geen verplichting. Ze konden gewoon leuke dingen opschrijven waaraan ze dat moment misschien dachten. Ze wiebelde even op het bed en keek hem aan. "Ja, dat ben je, je bent een veel te goede vriend" zei ze eerlijk. Ze keek hem lief aan. Ze zou nu van alles tegen hem willen zeggen, maar ze zou zich schuldig voelen voor Jason. Stiekem wou de man wel een vrouw vinden. Het werkte gewoon niet meteen uit voor hem. Zijn vingers bleven door haar haren gaan en ze keek naar Jason die bezig was met de foto's. Ivy trok even een plagerig gezicht en gaf Olivereen stootje. "He, nu hoor jij te zeggen dat jij ook gelukkig bent" Ze trok een pruillipje en haar blik gleed weer naar het scherm. Ze had niet eens door dat ze zoveel foto's had van Oliver tot nu. Ivy lachte om Jasons gezicht toen er een foto verscheen van Ollie in bed, met zijn ogen slaperig open en een halve glimlach. Zijn haren zaten in de war. "Sorry, ik kon het niet laten, je ziet er gewoon te leuk uit als je zo moe bent" Ze glimlachte naar Oliver. Ze vond het er lief uitzien, ze wist zeker dat ze die foto nog even zou houden. Jason maakte een geluidje. "En toch snap ik nog steeds niet waarom jullie voor een vaste relatie gaan...I mean, Oliver, je bent knap genoeg om elke dag met een andere vrouw te slapen" Ivy fronste onbewust.

Account verwijderd

schreef:
Hij vond het helemaal niet erg dat ze even geen missies meer wilde doen. Sterker nog, hij was er blij om. Hij wist niet of hij het vol zou houden als ze binnenkort weer een hele tijd van elkaar gescheiden werden. Dan kon het een maand zijn, daar keek hij niet naar uit. Een week was al een marteling geweest, een maand zou een drama zijn.
'Ontbijt maken staat op mijn to-do lijstje.' vertelde hij. Hij deed het graag, hij vond het leuk om 's ochtends naast haar wakker te worden en samen te ontbijten. Het team was er normaal gesproken altijd bij, het was leuk om dat eens met z'n tweeën te doen. Het team was bij een hoop dingen, hij keek er naar uit om de normale dingen samen te doen, zonder dat mensen naar hen keken en er grappen over maakten.
'Veel te goed bestaat niet.' sprak hij haar tegen, waarna hij zijn vingers even langs haar wang liet gaan, om vervolgens gewoon weer door haar haar te gaan. Het was inderdaad bleker geworden, de shampoo had zijn werk gedaan. Dat zei hij niet hardop, er zou een punt komen waarop Jason zijn grappen niet meer voor zich kon houden en dan zou alles eruit komen.
'Je weet dat ik gelukkig ben.' zei hij. Dat was hij ook, hij voelde zich weer compleet. Voor drie jaar had hij zich niet compleet gevoeld, een deel van hem miste. Het was een soort leegte die hij niet opgevuld kreeg en niets leek te werken. Tot Ivy langsgekomen was, Ivy had hem veranderd. Hij zou bijna kunnen zeggen dat zij zijn beste kant was.
Hij lachte even om de foto op het beeldscherm en schudde zijn hoofd toen, hij kon zich niet eens herinneren van wanneer hij was, maar hij zag er gelukkig uit. Al helemaal voor de ochtend.
'Je zou het eens moeten proberen, Jase. Het is niet saai om maar met één vrouw te slapen, het is een stuk intenser om met iemand te slapen van wie je houdt.' de man fronste even en schudde zijn hoofd toen, hij geloofde hem niet. Toch was het zo, het was fijner om met iemand te slapen van wie je hield. Hij kon zich niet voorstellen dat hij ooit zo naar iemand zou verlangen als de vrouw van wie hij hield, zijn liefde zorgde ervoor dat hij zo dichtbij wilde zijn.
'Vroeg of laat kom je toch wel iemand tegen die je niet uit je hoofd kan zetten.' waarschuwde hij Jason. Vroeg of laat zou er wel een vrouw langskomen waar hij van ging houden en van wie hij zou leren dat het zo veel fijner was om bij één iemand te blijven.

Account verwijderd

schreef:
Ivy schoot in de lach. "Okey, ontbijt maken is dan waarschijnlijk het eerste ding wat er van het lijstje kan geschrapt worden" gniffelde Ivy. Ze glimlachte breed. "En ik zet op ons to-do lijstje...een tweede husky kopen" grijnste ze breed. Ivy kon telkens haar verlangen om op reis te gaan voelen groeien. Ze had er zo veel zin in. Het zou wel de eerste ker zijn zonder het team, wat haar een heel, heel klein beetje zorgen maakte. Wat als Oliver haar nu plotseling niet meer leuk vond? Ze maakte even een geluidje. Ze konden zo veel doen in die week. Slapen, relaxen, activiteiten op het strand of in de stad,... Ivy lachte even. "Wijsneus" berispte ze hem met een liefdevolle glimlach. Ze tikte met de top van haar wijsvinger op zijn neus. Jason keek hen even vreemd aan, maar Ivy negeerde het. Ze gaf hem een kus. "Ja, dat weet ik" zei ze, waarna ze haar lippen nog even langer op de zijne drukte en zich toen losmaakte. Ivy lachte nogmaals om de foto. Hmm, ze had hem waarschijnlijk ook wel laten afdrukken. Ze vond het leuk. Hij stond erop zoals hij er vaak uitzag, slaperig. Ze grijnste om haar gedachten en nam een hoofdkussen bij haar. Ivy trok even een wenkbrauw op toen Oliver zei dat het een stuk intenser was met iemand van wie je hield. Oh ja, zij waren zowat experts. Ze gaf hem een tik tegen zijn knie en ging op haar buik liggen, luisterend naar de twee mannen. "Ik geef Oliver gelijk, en niet alleen omdat hij mijn vriend is" gaf ze toe. "Een vaste relatie zou je goed doen" Ivy glimlachte even en Jason zuchtte. Een flits van aarzeling gleed over zijn gezicht. "Misschien..." Ivy keek verbaasd op. Zei Jason Evans nu misschien? Ze kon de grijns niet tegenhouden. "Ehe" mompelde ze glimlachend. Ze stond op van het bed en deed haar schoenen aan. "Maar kom op, laten we gaan eten, ik heb honger"

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld