Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik vond laatst bij ons op zolder je astronauten helm
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
School of Magic Inschrijven Gestopt
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

Ik keek naar Elizabeth. ''Zo gevaarlijk ziet hij er toch niet uit? Is dat ook niet een beetje gemeen om dat te zeggen?'' Ik had al voor gevaarlijker dingen gestaan en werd al eens bedreigd met de dood dus dan met een jongen te praten is toch niet zo gevaarlijk? ''Elizabeth ik ben zo terug.'' Ik liep naar Daniël toe. ''Wat is er?'', vroeg ik aan hem. De vier mannen om hem heen gebaarde dat ik niet dichterbij mocht komen. ''Wat is er aan de hand? Waarom mag ik niet dichterbij komen bij hem?'' vroeg ik aan de mannen. ''Hij is gevaarlijk het beste is dat je niet dichtbij hem komt.'' Ik draaide met mijn ogen en volgde hun instructies toch op. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Lekker dan nu mag mijn kamergenoot me niet en is mijn vriendin ook nog in levensgevaar. Ik weet dat er kinderen zijn met dodelijke krachten. Ik ben er bijna aan doodgegaan omdat ik bij een meisje in het labyrint een pijl naar haar schoot. Nooit zal ik de pijn van die dag vergeten. Het voelde alsof mijn hele lichaam in brand stond. En het hield maar niet op het ging maar door. Nu ik aan die dag terug denk voel ik tranen over mijn wangen glijden. Ik wil niet dat iemand ze ziet , dus zorg ik ervoor dat de tranen oplossen. Zo dat is ook weer geregeld. Zometen moet ik maar uitzoeken hoe ik sorry ga zeggen tegen Daniel. Die ik niet zo had moeten behandelen. Maar ik wens zelfs mijn ergste vijand die pijn die ik had niet toe.
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

Ik zag een traan over de wang van Elizabeth glijden. ''Daniël toch? Uhm... Ik kom wel na het feest wel even naar jullie kamer. Mijn kamer is toch naast die van jou dus dan kom ik wel even langs.'' Ik liep gauw terug naar Elizabeth. ''Gaat het ben je oké?'' Ik pakte een zakdoek. ''Hier gebruik dit maar. Als er iets is kan je het altijd aan me vertellen hé.'' Ik glimlachte naar haar.
Anoniem
YouTube-ster



Ik draaide me verbaast om, maar het meisje was alweer weg en stond alweer bij Elizabeth, die er nogal verdrietig uitzag. Ik zuchtte geërgerd en liep naar ze toe, met de bewaking nog om me heen. 'Nu even niet oké, ik beloof dat ik binnen enkele seconden weer terug ben en dat ik niemand aanraak.' Ze knikten onzeker en ik liep bij ze weg. 'Euhm, ik heb maar heel even dus ik maak dit kort. Ik wou enkel even je naam weten, that's it. Elizabeth, ik snap dat je me eng en gevaarlijk vind en dat soort dingen, maar er word al op me gelet, dus maak je geen zorgen. Zolang je me niet aanraakt is er niets aan de hand. En tja, dat was het wel. Ik zie jullie later.' Ik draaide me al snel weer om en liep langzaam terug naar mijn plek. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Daniel wacht. Ik moet je iets zeggen. Ik wil je uitleggen waarom ik zo stom deed tegen je. Ik schaam me er echt heel voor dat ik je zo behandeld heb.

Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik haalde mijn schouders op, 'Je hoeft niets uit te leggen, iedereen heeft zo zijn eigen dingen en tja, je hoeft niet alles te delen hoor, vooral niet met iemand die je nauwelijks kent.' Ik glimlachte naar haar en liep terug naar mijn plek. 
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

''Daniel!'' Ik rende naar hem toe. ''Mijn naam is Rosalia. Rosalia Livingstone.'' Ik glimlachte en liep weer terug naar Elizabeth. ''Wat was er Elizabeth? Als ik het vragen mag.'' Ik ging zitten op het bankje. ''In welke klas zit jij eigenlijk?''. Ik vroeg dat omdat ik hoopte dat we samen in dezelfde klas zaten. ''Mijn klas is 3GW.'' Ik pakte voor de zekerheid uit mijn tas een handig papiertje waarop mijn rooster en klas opstond. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ik zit ook in 3GW. en wat er met mij is... Ik dacht goed na als ik het haar vertelde zou ze misschien bang worden voor Daniel en dat wil ik juist niet. Maar ik wil wel dat ze het weet. Rosalia beloof me niet bang te worden voor Daniel nadat ik je dit verteld heb.
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

''Mij maak je niet zo gauw bang.'' Ik lachte. ''Ik beloof het dat ik niet bang wordt voor Daniel.'' Ik stak mijn pink op voor de grap en liet zien dat ik het echt beloofde. ''Als je het niet wilt dat andere mensen hier om ons heen het  kunnen horen, kunnen we het misschien bespreken in jouw kamer of die van mij?''. Ik snapte dat het niet gemakkelijk was om iets te vertellen dat andere mensen het niet mochten weten. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Ja zometeen als het diner is afgelopen in mijn kamer. Laten we nu de leraren klaar zijn met hun gepraat lekker gaan eten. En de tafel stond opeens vol met lekker eten. Ik pakte wat spaghetti pesto en begon te eten.
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël kwam pas als laatste binnen en had de hele speech gelukkig gemist. Hij kon dus gewoon onopvallend aan tafel aanschuiven naast een jongen die vier mensen rond zich heen had. "Niet te dicht in de buurt komen" zei één van hen en Gabe keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. Hij had de jongen vorig jaar al wel eens gezien, maar hij was pas in het midden van het jaar aangekomen en hij wist zelfs zijn naam niet en ook niet dat hij speciale bodyguards had. Hij knikte even kort naar de jongen als begroeting en schepte toen wat eten op.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik keek naar de jongen die net aan de zelfde tafel was gaan zitten en nam hem in mij op. Hij leek wel oké. Zonder ook maar een hap gegeten te hebben stond ik op en keek ik naar de bewaking. 'Ik ga maar weer eens naar mijn kamer, als jullie daar tenminste geen problemen mee hebben.' Ze schudden hun hoofd, 'De gangen zijn nu helemaal leeg, dus het is prima als je nu teruggaat. Morgen is het trouwens wel weer ontzettend druk omdat de lessen dan beginnen, dus we staan op tijd bij je deur om je naar de les te begeleiden.' Ik zuchtte, 'En laat me raden, als ik weer weg wil lopen gaan jullie schieten?' Ik glimlachte, 'Het is goed hoor, ik zie jullie morgen wel weer.' Ik stond als enigste in de zaal nu, zelfs de docenten zaten lekker te eten, en schoolhoofd hield me in de gaten zag. Ik keek het schoolhoofd een beetje spotten aan en maakte een sarcastische buiging,toen draaide ik me om en liep ik de zaal uit, de deuren klapten achter me dicht. 
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

Ik keek om en zag dat Daniel de zaal verlaten zonder iets te eten. Ik pakte een extra bord en zette daar volop eten neer, daarna wikkelde ik het in folie die onder een lege bord stond. Ik zetten het bord toen in mijn tas zodat niemand het zou zien en at weer verder. Nadat iedereen vol zat ging Elizabeth en ik naar haar kamer toe om iets tegen elkaar te vertellen.
__________________________________________________________________________________

Ben van a.s. zaterdag t/m 19 zaterdag niet meer. Dus kan iemand mijn rol dan ff overnemen?
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik zat alweer op mijn bed in mijn kamer, starend uit het raam. Ik had het trucje van Elizabeth wel gezien, haar eigen tranen laten verwijden. Ik vroeg me af wat ze eigenlijk kon doen, en snoof toen minachtend. Eigenlijk hoorde ik hier helemaal niet thuis, tussen deze 'speciale' mensen. Alsof ze de kinderen van God zelf waren, altijd maar trucjes doen met hun gave, het was voor hun gewoon ontzettend normaal om beter te zijn dan de rest. Ik zuchtte, ik was anders. Ik hoorde hier écht niet thuis.
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël keek naar de jongen naast hem en hoe hij vroeger vertrok. "Waarom bewaken jullie hem eigenlijk" vroeg hij aan een van zijn bodyguards die hem uitlegde dat zijn gave levensgevaarlijk was. Hij vroeg niet verder, maar vond het wel nogal vreemd, zijn gave was ook levensgevaarlijk hij kon zelfs niemand echt fatsoenlijk aanraken zonder deze een schok te geven en hij mocht gewoon vrij door de school lopen. Wie weet was het nog erger dan zijn gave of controleerde hij het nog minder goed. Met een hoofd vol vragen verliet hij samen met de rest van de leerlingen de zaal om naar zijn kamer te gaan.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste