Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Savagery

Account verwijderd

schreef:
David
"Oh, eh, ja, goed.." zei ik aarzelend. "Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen." zei ik terwijl ik achter mijn hoofd krabte door de zenuwen. Waarom was het zo moeilijk om toe te geven dat ik verloren had en verliefd was geworden op Victoria? "Kijk, ehm, het zit dus zo.." zei ik twijfelend, ik twijfelde heel hard. Langzaam verplaatste ik mijn hand naar haar wang en drukte mijn lippen op haar zachte, tedere lippen. Ik genoot veel van dat moment, te veel dan eigenlijk zou mogen. Dit mocht niet gebeuren, ik mocht niet verliefd zijn op Victoria, ik wou niet dat het alfliep zoals bij Jane was gebeurd. Na een korte kus liet ik haar lippen los en schaamde me een beetje, ik had duidelijk gemaakt dat ik haar leuk vond, ongelofelijk. De kus duurde maar een paar seconden maar het voelde als minuten. "Ik, ehm, het spijt me.." zei ik nadat ik haar lippen los had gelaten, ik had haar gezoend zonder dat ik wist of ze het überhaupt wel goed vond. Ik trok mijn hand gauw weg van haar wang en staarde naar mijn eigen hand. "Ik heb verloren, Victoria, ik vind je leuk.." zei ik waarna ik op stond en uit het raam keek, schamend keek ik naar buiten, ik schaamde me heel diep.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
David was hevig aan het twijfelen. Hij wou iets zeggen maar trok zich enkele momenten later weer terug. Uiteindelijk kwam het eruit, uiteindelijk zei had wat hij voelde. Hij zei het door me te zoenen. Hij zoende enkel mensen waarvan hij hield. Ik zette snel mijn hand op zijn wang en sloot mij ogen. Al snel trok hij zich weer terug. 'D-David.' zeg ik aarzelend. Ik had dit niet verwacht. Verre van. Hij draaide zich van me weg. 'Je hoeft je niet te excuseren.' slik ik en ga achter hem staan. Ik zette mijn hand op zijn gespierde rug. 'I-Ik vind je ook leuk. Echt.' slikte ik. Ik keek naar zijn geconcentreerde blik. Hij durfde me niet aan te kijken. 'En ik wist niet dat het zo ging aflopen maar ik vind je ook leuk. Je hoeft je niet weg te trekken van me David.' stamelde ik, al trillend op mijn benen. 'Ik, ik hou van je.'

Account verwijderd

schreef:
David
Ik voelde Victoria's zachte handen op mijn rug en zuchtte. "Je mag niet op mij verliefd zijn, zeg alsjeblieft dat je liegt, Victoria, je kan niet verliefd op mij zijn. Dat maakt als fcking moeilijker." zei ik met een diepe zucht. Victoria wist totaal niet waar ze het over had en tegen wie ze aan het spreken was. Voor haar leek alles makkelijk, we zouden een leuke stel zijn, we zouden van elkaar kunnen houden, we zouden er voor elkaar kunnen zijn, maar dat kon ik niet. Ik kon niet van haar houden zonder dat Marco en zijn bende erachter zouden komen en het zelfde zouden doen zoals ze hadden gedaan bij Jane. Voor mijn neus vermoorden. Ik draaide me naar haar toe en plaatste mijn handen op haar wang. "Vic, alsjeblieft, begrijp me niet verkeerd maar ik hou van je. Heel veel zelfs, maar het kan gewoon niet. Ik moet je los laten en verder gaan met mijn leven zoals ik voorheen altijd heb gedaan, je zal alleen maar pijn lijden op de momenten wanneer je bij mij bent. Je bent hier niet veilig, ga, en zoek asljeblieft iemand die jou wel kan beschermen en ervoor kan zorgen dat jou niets overkomt.." zei ik met een zucht. Hoe moeilijk het ook was om dit haar te vertellen, het was de waarheid, ze was niet veilig bij mij.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Hij smeekte me op te zeggen dat ik loog, wat helemaal niet zo was. 'Nee, nee David, ik lieg niet.' zeg ik en frons mijn wenkbrauwen. Ik zag dat hij het moeilijk had. Hij begon dieper te ademen en zijn stem kraakte. Hij begon te zeggen dat ik niet veilig was bij hem. 'David, waar heb je het over? Ik wil niet weg, ik wil bij je zijn. Ik ben wel veilig bij jou?' vraag ik en leg mijn handen op zijn handen die ondertussen op mijn wangen zijn. 'Ik kan alles niet zomaar laten vallen David, al die weken kan ik niet zomaar vergeten? Het is toch niet zomaar een spel geweest?' vraag ik en bijt op mijn lip. De tranen brandden in mijn ogen. 'Dat is het toch niet?' vraag ik. Ik voelde hoe mijn stel begon te kraken en ik kreeg een brok in mijn keel.

Account verwijderd

schreef:
David
Het liep helemaal anders dan gepland, ik kon Victoria niet los laten, en zij mij niet. Als ze niks voor me voelde kon ik verder met het rottige leven van mij. "Vic, ik wil ook graag bij je zijn maar dat kan niet, je denkt nu dat je veilig bent bij mij maar Jane was dat ook niet dus het is zeker dat jij dat ook niet zal zijn. " zei ik met een zucht. Ik zag aan haar dat ik haar behoorlijk kwetste, dat was niet wat ik wou. Langzaam gleed er een traan over haar wang en ik veegde die weg. "Het was eerst een spel maar na 3 weken begon ik het meer dan een spel te vinden, ik begon gevoelens voor jou te krijgen, maar ik wil ze niet, alleen omdat ik jouw leven niet wil verpesten.. Ik hou echt van je, onthoud dat, maar ik wil geen relatie aan gaan, dat kan ik jou gewoon niet aan doen. Ik zal en wil je leven niet verpesten, dus beloof me alsjeblieft dat je uit mijn buurt blijft? Als ik jou zie merk ik weer hoe graag ik bij je wil zijn.." zei ik met een diepe zucht. Ik had nooit verwacht dat we zo'n gesprek zouden hebben, want ik had nooit gedacht dat ik wat voor haar zou voelen.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Het werd steeds moeilijker voor me om de tranen te onderdrukken. 'M-Maar je houd van me, dan kun je dit mij, en jezelf, toch niet aandoen?' vraag ik. Mijn stem was breekbaar en viel soms gewoon weg. Het werd steeds moeilijker om woorden uit te brengen. Het werd een echte uitdaging om hem los te laten, want dat is wat hij wou. Hij begon over Jane, en dat het onveilig voor haar was, het zou blijkbaar hetzelfde zijn voor mij. 'D-David, hoe gaan we dat doen? Ik kan je niet elke dag op school zien en ervan uit gaan dat alles oké is? Dat we niet bij elkaar kunnen zijn? Je kunt me na weken niet ineens zeggen dat we niet bij elkaar mogen zijn?' ratelde ik. Ik was hopeloos. Ik hield van David, en hem zomaar laten gaan zou ik nooit over mijn hart krijgen. 'Je kunt me niet achterlaten met maar 1 kusje?' vraag ik en kijk naar beneden. Mijn lichaam was aan het trillen van de stress en van het verdriet. Ik had het kokend heet. Ik zal zijn woordjes missen, zijn uitdagingen, zijn perfecte glimlach, ik zal hem missen. 'I-Ik wil dit niet. Ik wil niet dat je me achterlaat.'

Account verwijderd

schreef:
David
"Ik wil jou dit niet aan doen, maar ik gun het mezelf niet om jou pijn te doen. Ik heb Jane pijn gedaan, zonder dat ik er zelf van wist, ik wil niet dat jou het zelfde overkomt. Ik heb Jane pijn gedaan door van haar te houden, te knuffelen, haar lief te hebben, daar heeft ze uiteindelijk spijt van gekregen, maar ze kon niets meer, ze was overleden, door mij." zei ik en kreeg een brok in mijn keel. Alle beelden flitsten voorbij mijn gedachtes, het was verschrikkelijk, een nachtmerrie. "Je kunt me wel op school zien, alleen mij niet spreken, ik beloof je dat het allemaal goed komt, maar ik kan jou echt geen pijn doen Vic, ik hou van je en ik zal het nooit over mijn hard kunnen strijken om jou hetzelfde te laten overkomen." zei ik met dezelfde brok in mijn keel, het liefst wou ik dat ik van haar kon houden en dat we een gelukkig stel zouden kunnen zijn, maar ik wist maar al te goed dat we niet gelukkig konden zijn. Tenminste, niet terwijl we in de gaten zouden worden gehouden door Marco en zijn leden. "Ik zou willen dat ik je kan geven wat je verdient, liefde en vertrouwen. Maar ik kan het niet, als ik je nu zou kussen zou ik verlangen naar meer en ik wil je los kunnen laten, al weet ik veel te goed dat het een grote klus zal worden om jou te vergeten." zei ik waarna ik haar in mijn armen trok en mijn kin op haar schouder liet rusten. "Ik wil het ook niet, maar dit doe ik alleen zodat jij veilig bent." zei ik waarna ik een kleine kus op haar schouder drukte.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Daar stonden we dan. In elkaars armen. 'Ik weet niet hoe ik het ga doen, David.' slik ik. Een leraar opent de deur en als reflex verlos ik me uit de armen van David. 'Anderson, jij moet niet in dit lokaal zijn.' zegt de leerkracht met een frons. Ik slik. 'Inderdaad, ik wou net vertrekken.' loog ik. Ik keek nog een keer om naar David en wandelde het lokaal uit. De tranen waren aan het branden, maar ik deed mijn best om ze in te houden. 'Vic?' vraagt Francisco en neemt me in zijn armen. 'Fran, niet nu.' zeg ik terwijl mijn stem kraakt. Ik verlos me uit zijn armen en ga alleen in een lokaal zitten, dit had ik nodig. Rust en kalmte. Er is teveel gebeurd deze ochtend en ik weet niet hoe ik dit ga overleven. Net nu hij in mijn gedachten zit, laat hij me gaan. De deuren worden geopend. 'Vic.' zegt John en doet de deuren op slot. 'John, laat me alleen.' dreig ik. 'Nu het gedaan is tussen jou en David, kan ik mijn kans slagen.' grijnst hij. 'Verdomme John.' grom ik en gris de sleutels uit zijn handen. 'Ja, het is uit tussen mij en David, maar denk je dat David je nog heel gaat houden als hij te weten komt dat zijn beste vriend al meteen met zijn meisje gaat lopen?' snauw ik. 'Vic, je weet zelf dat hij nooit van je gehouden heeft. Het was een groot spel en binnen de twee dagen heef ie al iemand anders. Maar ik ben niet zo.' grijnst hij. 'Hoe durf je zo iets te zeggen?' vraag ik en pier mijn ogen. 'David is zo, hij laat je denken dat hij van jou houd, en dezelfde dag nog gaat hij ervandoor.' zegt hij en haalt zijn schouders op. Dat was inderdaad wat er was gebeurd. Wat als hij loog over het zoenen. Wat als hij mensen zoent zonder dat ie van ze houd en dat alleen maar deed voor het spel? Mijn woede begint te branden. 'Dank je, John, maar ik ga nu even weg.' zeg ik en verlaat het lokaal. 'No problem, babe.' grijnst hij en wandelt me achterna. Hij slaat nog even tegen mijn kont en gaat grijnzend bij zijn beste vrienden staan. Ik heb echt nergens rust, behalve thuis misschien.

Account verwijderd

schreef:
David
"Ik wil het ook niet, en ik heb ook totaal geen idee hoe ik het moet doen zonder jou, maar we zullen het moeten, ik kan jou geen pijn aandoen, ik weet zeker dat je niet veilig bij me bent. Maar onthoudt dat ik van je houd." zei ik waarna ik een laatste kleine kus op haar lippen drukte maar al gauw werden we verstoord door meneer Boomgaard. "Anderson, jij moet niet in dit lokaal zijn." zei hij duidelijk geïrriteerd van Victoria's aanwezigheid. Ik keek Victoria getreurd aan nadat zij het lokaal had verlaten maar al gauw werd ik verstoord door meneer Boomgaard. "Ga zitten David." zei hij waarna ik plaats nam aan de tafel voor zijn bureau. "Zoals je weet sta je een aantal onvoldoendes dit semester, momenteel staat het erop dat je dit jaar niet gaat halen. Je zal harder je best moeten doen voor aankomend semester zodat je dit jaar nog gaat halen. Je weet toch dat de examens er binnenkort aankomen?" zei hij met een frons. Shit, dat was ik dus helemaal vergeten, die rot examens komen er aan en ook de rot eindgala. Nu het uit is met Victoria heb ik totaal geen zin om dat feest bij te wonen, alle tutjes van de school die in veel te korten jurkjes naar mij toe komen en met mij gaan flirten. Vroeger zou ik dat leuk gevonden hebben, maar momenteel dacht ik nergens anders aan dan Victoria. "Ik zal mijn best doen meneer." zei ik kortaf. "Goed, dan kan je nu naar huis, ik vertrouw erop dat je jouw best zal doen, David. Ik wil niet dat je gaat zakken voor de examens." zei hij met een glimlach waarna ik knikte en mijn rugzak over één schouder gooide en het lokaal verliet. Al gauw zag ik Victoria uit een ander lokaal komen en ook John kwam vanuit dezelfde richting, was Victoria al meteen gevallen voor John? Ik maakte me zelf wijs dat de gedachtes uit verdriet kwamen, hij kon ook gewoon naar de wc geweest zijn want die was ook die richting op. "He, hoe gaat het?" vroeg John nadat hij mij een aanmoedigend schouderklopje gaf. "Het is uit met Vic." antwoordde ik kortaf.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Ik ga geïrriteerd bij Michael staan. 'Alles oké?' vraagt hij meteen. 'Ik heb gehoord dat het uit is.' vervolgt hij. 'Hoe weten jullie dat zo snel?' vraag ik en kijk hem aan. 'Lisa heet het gezegd.' Ik fronste mijn wenkbrauwen. Lisa is ex van David. Hoe weet zij dat nu? Ik schud even de gedachten weg. 'Ik wil er niet over praten.' slik ik en kijk even rond. John zat naar me te staren, met Dylan en David naast hem. Ik zucht even en richt me dan naar Lisa, die tussen de drie komt staan. Ze zet haar puppy-ogen en pruillip op en slaat haar armen rond David. Ik kijk pijnlijk weg. Zou het dan toch geen echte liefde geweest zijn? Zou hij dan toch verdergaan met andere meisjes? Ik bijt op mijn lip en wrijf over mijn voorhoofd. Ik had hier geen zin in, echt niet. Ik had het nu al moeilijk en ik wist niet hoe het verder zou gaan. Michael merkt dat ik het moeilijk heb en slaat zijn armen rond me. 'Het komt goed meid.' sust hij.

Account verwijderd

schreef:
David
"Oh, dat is vervelend man.." zei hij een beetje overdreven, het leek net alsof het hem totaal niets deed dat z'n vriend zich kut voelde. Al gauw werden we verstoord door Lisa, gestoorde ex nummer 2. Ze sloeg gauw haar handen rond mijn middel en keek mij met een pruillip en puppy-ogen aan. "Ah, echt jammer dat het uit tussen jou en Vic is.." zei ze heel overdreven, zij vond het sowieso leuk dat het tussen ons uit was, geen twijfel over mogelijk. Ik sloeg haar handen van me af en keek haar kwaad aan. "Bek dicht, ga alsjeblieft weg." zei ik gemeen, maar ze kwam alleen dichterbij en schoof een plukje haar uit mijn gezicht. "Maar ik dacht dat ik je wel even blij kon maken nu het.." zei ze maar ik liet haar niet uitpraten. "Ga alsjeblieft weg Lisa!" zei ik en deze keer luisterde ze naar me en haar vriendinnen die tegenover ons stonden keken mij kwaad aan waarna ik naar hun toe liep. "Beter houden jullie allemaal nu je bek over Victoria en bemoeien jullie je met jullie eigen leven. De eerste die nog 1 fcking slecht woord over haar zegt krijgt een persoonlijke vuist in zijn of haar gezicht, begrepen?" zei ik tegen de meiden maar ik wist ondertussen ook dat de helft van de aula mee luisterden wat ook maar goed was, ik liet ze niet zomaar rodelen over mij en Vic. Gauw trok Dylan me bij de meiden weg en probeerde hij mij te kalmeren. "Rustig gast, ze heeft je gehoord, ze staat daar." zei hij waarna hij Victoria's kant op keek. Ze stond een aantal meters verderop, shit, ze had dus gemerkt dat ik nog veel om haar gaf, waarom hield ik nog zo veel van haar? John praatte de hele tijd niet, hij staarde de hele tijd Victoria's kant op. "Waar ben je met jouw gedachtes gast?" vroeg ik lichtjes boos.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
David werd kwaad op Lisa, helemaal kwaad. Hij liet duidelijk weten dat ze niet over hem óf mij moeten praten. Ik moest glimlachen, ik vond het wel lief. Mijn glimlach ging meteen weg als hij mijn kant opkeek. Zijn grijze ogen keken me gefrustreerd aan. Hij voelde zich niet goed in zijn vel. De hele aula keek ons beide aan. Lisa zette enkele stappen dichterbij. 'Hey, Vic, ik vind het echt jammer van jou en David. Maar ach, hij is ook zo'n zak hé. Laat je niet misleiden, hij kijkt niet meer na je om binnen enkele uren.' zegt ze met een neppe verdrietige stem. 'Als jij je bek nou eens gaat houden over hem, zou dat goed zijn.' snauwde ik teruw en pierde mijn ogen. 'Nou nou, kom dan niet bij me uithuilen als je begint te merken dat hij je enkel gebruikte voor de seks.' grijnst ze. 'Lisa, lieverd, niet iedereen word gebruikt en weer uitgespuugd als jij.' bromde ik terug. Haar mond viel open en ze wandelde weg zonder een woord te zeggen. Iedereen keek me grijnzend aan. Ik keek verward het 'publiek' aan en dan naar David en John, die ook geconcentreerd aan het kijken waren. 'Er is niets te zien, ga verder met wat jullie bezig waren.' zegt Michael beschermend en sloeg een arm rond mijn middel. Ik kon niets meer zeggen.

Account verwijderd

schreef:
David
Ik keek op toen Lisa Victoria's kant op liep, al gauw trok ze haar muil weer open en begon ze gezellig met Victoria over mij te rodelen. Maar Victoria zou niet Victoria zijn als ze precies weet te zeggen hoe het zit en dat maakte me blij, heel blij. Het liefst had ik nu samen met haar Lisa uitgelachen en elkaar beschermend een knuffel hebben gegeven. Maar helaas was ik niet degene die beschermend een arm rond Victoria heen sloeg, nee, het was die ene vriend van haar, Michael. We konden vroeger wel eens samen goed opschieten maar nadat ik hem met een arm rond Victoria's middel zag kon hij maar beter uit mijn buurt blijven. Het liefst was ik nu naar hem toe gegaan en had ik hem een klap in zijn gezicht verkocht zodat hij ervan zou leren dat hij mijn vriendin niet moest aanraken, maar Victoria was mijn vriendin niet meer. Ik miste haar veel te veel, we hadden vandaag weinig contact gehad, tenminste, onze gesprekken waren niet zo leuk. Betreurd keek ik naar Victoria en Michael, ook zag ik John het zelfde doen maar ik was niet van plan om hem nu tegen te spreken, ik had geen zin in ruzie. Ik had het te druk met Victoria vergeten, wat me eigenlijk totaal niet lukte, ik wou haar terug, maar of dat wel zo slim zou zijn..

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
'Kom maar.' sust Michael en leid me naar de cafetaria. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Ik wist niet meer met wie ik deftig kon praten. Er kwam geen woord meer uit mijn mond, omdat mijn gedachten vol zaten met vragen. 'Wat moet ik doen?' zucht ik en wrijf over mijn voorhoofd. 'Je gedachten verzetten, lieverd.' zegt Michael en hand mij een appel aan. Ik knik en neem er een beet uit. Iedereen die voorbij kwam keek ons aan, vooral mij. Het liefst zou ik helemaal alleen willen zijn. Zonder problemen of negatieve gedachten. Zonder dat ik moest denken hoe ik verder moest. Zonder dat ik vol met vragen zat. Zonder.. Zonder een gebroken hart. Ik voelde de tranen weer branden en knijp in David's trui. Dat was het enige dat ik nog van hem had. Het enige. David heeft enkel mijn hart gestolen, en hij wil niet dat ik met hem praat omdat ik dat m'n hart kan terugstelen. Ik zucht. Ik wIl David, is dat dan zoveel gevraagd?

Account verwijderd

schreef:
David
Nadat ik zag dat Michael en Victoria het gangpad hadden verlaten kreeg ik een steek van jaloezie in mijn buik. Gauw trok ik aan Dylans arm. "Mee komen." beval ik hem en hij liep verbaasd achter mij aan. "Die ene gast Michael heeft haar meegenomen naar de cafetaria, wij gaan daar zitten en doen alsof we moeten eten. Ik wil weten of Vic wat voor hem voelt en mij de hele tijd heeft bedrogen." fluisterde ik in Dylans oor en hij knikte begrijpend. Hij wist dat als ik een meisje echt leuk vond dat ik er ook helemaal voor ging. Misschien was het toch niet zo een goed idee geweest om uit elkaar te gaan met Victoria, ik had haar warme knuffels, haar zachte lippen op die van mij, haar handen die net als kussentjes voelden op mijn lichaam, ik wou Victoria, niemand anders. Langzaam liepen wij de cafetaria in en namen we plaats aan een tafel, niet ver van die van Victoria. Ik zat op dé perfecte plek om die twee in gaten te kunnen houden, ik zou er nog een nachtje over moeten slapen. Maar ik wist het zeker, ik wou Victoria terug, en zou er alles voor doen om haar te beschermen, als ik haar maar bij me kon hebben.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld