Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

22 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPO ft Labyrinthine

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Na een tijd word ik wakker Rn zucht. Draco heeft niks gedaan. Hij is echt een lafaard. Als de eind strijd zal komen, zal hij vluchten. En dat is mijn beste vriend. De jongen waar ik van hou.

Ron
Ik word mishandeld door een onderdaan. Ik zucht diep en ga door mijn haren heen. Ik word naar Hogwarts gegooid. Dumbledore brengt me naar Madame pleister

Account verwijderd

schreef:
Malia
Het was een lange en vermoeiende tocht, onopgemerkt is het ook niet gebleven. Snape is de eerste die mij op de gangen tegenkomt en vraagt of ik een nieuwe look heb aangezien ik er geheel verwildert uit zie. Ik vraag mij af of hij nog steeds te maken heeft met Voldemort, of dat hij er buiten staat. Als hij er bij hoort zal hij binnen de kortste keren weten dat ik een death eater ben, dat zal mijn positie bij hem niet ten goede doen. Wanneer ik de commonroom in struin zijn de blikken op mij gericht en maken een aantal een opmerking dat ik wel zal hebben liggen wippen met Charlie in de bosjes. Daar word ik kwaad om, maar reageer er niet op. In plaats daarvan ga ik voor hen staan en vraag of ze zo jaloers zijn op mijn liefdesleven dat zij nergens anders meer aan kunnen denken. Daarna rol ik met mijn ogen en verdwijn onder de douche, waar ik minstens een uur onder blijf staan. Bij het avondeten blijf ik op de achtergrond, maar wanneer ik één keer een blik op de docententafel werp zijn de ogen van Dumbledore en Snape op mij gericht. Mijn eetlust bederft direct dus veeg ik mijn mondhoeken schoon met een servet en wacht de tijd uit.

Draco
Na de diner zijn we verplicht naar onze commonroom te vertrekken. Op de gang houd ik Malia tegen en trek haar mee naar een paar gangen verderop. Ik leun tegen de muur aan en blijf haar heel lang aankijken zonder iets te zeggen. Zij gaat tegenover mij staan en kijkt mij arrogant aan. Dan zucht ik en laat mijn arm zien. Ze slikt, duidelijk zichtbaar, en trekt ook haar mouw omhoog waar de tatoeage te zien is. Mijn mond valt open van verbazing waarna zij haar wenkbrauwen optrekt. "Het nieuws had mijn oren al bereikt, maar ik kon het niet geloven." geef ik toe. Ze slaat haar ogen ontevreden neer. "Dat betekend dat wij vanaf nu samen moeten werken." Werp ik er uit. Het idee alleen al geeft mij een onprettig gevoel. Dat is wel het laatste wat ik wil, samenwerken met de vijand die blijkbaar mijn vijand niet blijkt te zijn. We zouden kunnen beginnen met een schone lei, maar zo vergevenisgezind lijkt zij mij niet. Daarom stel ik het al niet eens voor, niet dat ík het wil. Mijn gedachten dwalen af naar het gesprek van gisteren. Dumbledore is de enige die zijn plannen in de weg staat en dat betekend dat ik hem zou moeten vermoorden. Ik laat de scène in mijn hoofd afspelen, maar het lijkt zo onwerkelijk. Dumbledore, hoewel hij vreemde beslissingen maakt en mij niet altijd zind, weet ik niet of ik het zou kunnen.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Ron
Harry en Hermelien komen naar me toe. Ze zijn boos, maar ook bezorgd. ´Pansy is gevangen, maar ze heeft niks gezeg.´ Zeg ik. Ze maakt mijn been beter. De rest van de orde komt hier heen en we gaan naar Pansy. We bevrijden haar.

Pansy
Ik glimlach. ´Dankje.´ Zeg ik en Hermelien knuffelt. ´Wat goed dat je niks hebt vrijgelaten.´ Zegt ze. ´Zal liever dood gaan.´ Zeg ik lachend. We spreken voor morgen af en ik zie Draco en Maria staan. Ik bots tegen Draco op. Ik loop weg. Ik ben zo boos en teleurgesteld. Hij is een lafaard.

Account verwijderd

schreef:
Malia
Er hangt een onheilspellende sfeer in de gehele school. De angst op meer gruwelijkheden is gegroeid onder de leerlingen, maar zelf ben ik slechts bang voor de taken die ik opgedragen zal krijgen. In de commonroom ga ik aan de tafel zitten waar Harry en zijn groepje ook zit. Langzaam sla ik mijn ogen naar hen op.
"Ik hoop dat jullie verder geen schade hebben opgelopen, de afgelopen dagen waren nogal vreemd en hectisch. Ik vind het dapper van jullie, hoe jullie Pansy hebben kunnen bevrijden." zeg ik.
Pansy die onder de hoeden van het licht valt en ik die nu bij het kwade hoort. Iedereen zou het andersom hebben verwacht. Zelfs ik ben er ondersteboven van, de gehele situatie is wreed. Nu moet ik mijn best gaan doen om bij hen te horen en over alle geheimen de hand te krijgen om deze door te kunnen spelen, zonder dat iemand er achter komt dat ik bij Voldemort hoor. Ik weet niet of ik de taak op mij kan nemen, misschien is het maar beter als ik hier niet aan mee werk en gewoon sterf. Vluchten heeft geen zin. Voor mijn gevoel ben ik gemarkeerd door het teken en zullen zij mij overal kunnen vinden, voor altijd. Ik houd mijn mouwen goed over mijn armen heen, zodat niemand het teken zou kunnen zien.
"Wees er trots op." Had Voldemort gezegd, maar ik schaam mij er voor.

Draco
Ik heb Pansy meerdere malen geprobeerd uit te leggen waarom ik haar niet heb kunnen redden, maar luisteren doet ze niet. Daarop heb ik besloten mijn eigen weg te volgen. Mijn verdere klus hier is om de kast te repareren en te zorgen dat de kast beide kanten op werkt, alhoewel ik geen idee heb hoe ik dat voor elkaar krijg. Daarom zit ik al uren voor de kast, zonder er iets mee te hebben gedaan. Uiteindelijk val ik op de grond in slaap.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik ga naar de kamer van eis en open de deur. Het helpt me echt om hier rustig te worden. Ik ga door mijn haren heen en bijt losjes op mijn onderlip. Ik zie Draco liggen. ´Waarom doe je zelf dit aan? Je gaat verliezen.´ Mompel ik. Ik leg hem op mijn bed en tover mijn deken hier heen. Ik leg het over hem heen.

Ron
´Dankje.´ Glimlach ik. ´Waarom kom je niet bij het goede?´ Vraag ik en kijk naar haar. Ik ga door mijn haren heen en bijt losjes pop mijn onderlip,

Account verwijderd

schreef:
Malia
Ik klem mijn kaken op elkaar. Dit gaat nog lastiger worden dan ik al dacht. Hij weet dat ik een death eater ben. Hij weet het! Hoe kan ik nu nog doen alsof ik bij hun zou horen, hoe zou ik mij kunnen infiltreren in hun groep? Ik sla mijn ogen neer en bijt op de binnenkant van mijn wang. "Het is allemaal niet zo simpel." geef ik eerlijk toe. Nu richt ik mij op Harry. "Het is niet dat ik jou ooit pijn zou willen doen." zeg ik en ik hoop dat hij het gelooft.

Draco
Even word ik half wakker door Pansy, maar zonder te beseffen wat zij zegt val ik weer in slaap.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik ben echt moe en val naast hem in slaap. Ik ga in mijn slaap onbewust met mijn hoofd op zijn borst liggen zoals ik altijd doe als we samen slapen.

Ron
"want je bent een deathearter, ga maar weg." Sis ik vuil en kijk boos naar haar

Account verwijderd

schreef:
Malia
Harry werpt mij een verafschuwde blik toe. Natuurlijk vertrouwt hij mij nu niet meer, dat zal er nooit meer van komen. "Jij wilde jouw beste vriend verraden door een death eater te worden. Alleen omdat Voldemort jou te slecht vindt hoor jij er niet bij." Werp ik hem tegen. Plots is het wel erg stil in de ruimte. Fijn, straks weet de hele school dat ik een death eater ben, dat is niet iets wat ik er bij zou kunnen gebruiken. Dat zou vragen oproepen bij Dumbledore en dat zou betekenen dat ik zijn vertrouwden heb beschadigd. De tranen schieten al in mijn ogen als ik daar aan denk. Zijn teleurgestelde blik, de pijn in zijn hart. Ik schud mijn hoofd. "Ik had geen keuze." zeg ik. Dat is geen leugen, een keuze had ik toch niet? Dwingen zouden ze mij. En anders stond de dood op mij te wachten. Nee, een keuze heb ik nooit gehad.

Draco
Verbaasd kijk ik naar Pansy wanneer zij in mijn armen ligt. Na een paar minuten we ik haar en vraag haar wat zij hier eigenlijk doet. Lang boos zijn kan zijn nooit. Ja ik heb haar in de steek gelaten en heb duidelijk mijn voorkeur laten zien, maar boos blijven kan ze niet.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik word wakker en kijk omhoog in zijn ogen. ´Gadver.´ Zeg ik. ´Haal je armen weg.´ Zeg ik boos en kijk naar hem.

Ron
´Oh ja. Waarom is Pansy geen dooddoener dan?´ Vraag ik boos aan haar en kijk naar haar. Ik kan haar niet laten huilen. Het is zielig. ´Gaat het?´

Account verwijderd

schreef:
Malia
"Hij had om mij gevraagd, het was allemaal zo bedoelt hoe ik door die kast zou kruipen. Alles was met opzet geweest. Hij wílde mij. Een nee had mijn dood betekend." Fluister ik met tranen in mijn ogen. Het besef wat voor schade ik heb aangericht begin ik al meer te beseffen. Ik werd er door getrokken, door de duisternis. Altijd interesse gehad in dat geen waar iedereen schichtig over sprak. Natuurlijk was ik altijd benieuwt geweest naar hoe dat zou gaan en hoe mijn rol daarin zou zijn. Maar nu ik er werkelijk in verwikkelt zit, is het allemaal niet meer zo leuk en onschuldig meer. Een helpende hand heb ik niet, de rug toe keren kan ik niet en verraad is wel het laatste wat mogelijk is. Nee ik moet mij nu houden aan de belofte die ik gehouden heb, ik ben een persoon van eer en loyaliteit. Ik moet de schijn ophouden dat ik weinig bloot zal geven aan Voldemort, ik moet doen alsof ik hem niets vertellen zou. Ik moet mij binnen hun groepje werken, zij moeten mijn vrienden worden, mijn vertrouwen en vertellen waar zij zich mee bezig houden. Ik zal moeten acteren, doen alsof ik een extreme afkeer heb voor hem waar ik voor werken moet. Voor wie ik ook werken zal. Ja de eed is afgelegd en er is geen weg terug meer.

Draco
Met slaperige ogen kijk ik haar aan en sta direct op. Zuchtend keer ik mijn rug naar haar toe en begin weer aan de kast te rommelen. Er moet een manier zijn hoe deze kast beide kanten op kan werken. Misschien is het wel een vloek. Misschien heeft Dumbledore hem wel beschermt, geen toegang mogelijk van buitenaf. De hele school is afgeschermd voor gevaar van buiten. Niemand kan de school zomaar betreden zonder opgemerkt te worden, alhoewel er wel manieren zijn. Maar deze manieren zijn niet toepasselijk voor hen. Nee dat zal niet werken. De enige manier die ik zou kunnen gebruiken is de kast. De kast. Dat is een probleem die alleen ík kan oplossen.

Charles
Vanaf hier kan ik de lichten aan zien staan. Vanaf hier zie ik het huis waar ik mijn jeugd heb doorgebracht en wat ik altijd mijn thuis heb genoemd. De plek waar vele herinneringen aan zit verbonden. Ja deze plek heb ik altijd gekoesterd en koester ik nog steeds. Het is jaren geleden dat ik hier voor het laatst was. Dat was met mijn vertrek. De studie die ik aangeboden kreeg was een buitenkans, een manier om een eigen leven te kunnen starten zonder te teren op het weinige geld van mijn ouders. Ik dacht hen er een plezier mee te doen, een mond minder om te voeden. Ik kon hen zelfs zo nu en dan geld toestoppen, maar mijn vader verbrak het contact al snel. Hij vond mij waardeloos en een verrader. "Rijkdom staat blijkbaar boven familie. Dan zal je daar zelf je geluk bij moeten vinden." had hij in een korte brief geschreven. Dat deed pijn en ik heb geprobeerd contact te leggen. Slechts mijn moeder, Ginny en zo nu en dan een broertje hield contact. Hoewel dat ook erg schaars was. De afgelopen twee jaar heb ik niets meer van hen gehoord. Het deed mij pijn op zo'n manier van de lijn afgesneden te worden. Ik heb het geprobeerd, meerdere keren. Maar mijn vader was het er niet mee eens en vond dat ik hen had bij moeten staan in de extreem moeilijke periode waar wij toen door heen zijn moeten gaan. Of hoe hij dat had gezegd, waar zij door heen hebben moeten gaan omdat ik hen in de steek had gelaten.

En nu ben ik hier weer. Op de grond waar ik vele keren gespeeld heb. Waar ik mijn eerste sprankjes magie uitgeoefend heb. Mijn hele lichaam trilt van de zenuwen, hoe zullen zij reageren nu ik plots weer op hun erf sta? Nu ik mij weer op hun terrein begeef? Ik zou het niet weten. Ik adem diep in en pak beide koffers stevig vast. Met stevige passen loop ik naar de deur toe, de eerste druppels komen al uit de lucht. Opnieuw plaats ik de koffers op de grond en druk zonder er bij na te denken op de bel. Normaal liep ik gewoon naar binnen, dan was nog mogelijk. Het was ook mijn huis, nu voelt het alsof ik op visite ga bij de duivel. Na een paar minuten wordt de deur geopend. Door hem.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik kijk naar hem en ga naast hem staan. "Je doet jet verkeerd. Maak je hoofd leeg, vergeet alles. Ik kan je het ook alles laten vergeten."

Rom
"Het spijt me." Zeg ik en knuffel haar.

Account verwijderd

schreef:
Malia
Hoewel ik het niet had verwacht, en ik sowieso geen knuffelig persoon ben, doet de knuffel mij wel goed. "Dankjewel." fluister ik en sluit even mijn ogen terwijl ik de gehele situatie op mij in laat spelen. Zodra ik mijn ogen weer open en wij ons uit de omhelzing terug trekken kruist mijn blik met Harry. Hij knikt even en kijk dan weg, naar Hermione. Ze doet alsof ik lucht ben en rolt met haar ogen wanneer Harry haar aankijkt. Uiteindelijk staat ze op en schuift haar stoel met nogal wat woede aan de kant. Dan verdwijnt ze naar boven toe. Ik kuch even, waardoor de situatie alleen maar ongemakkelijker wordt.

Draco
Vragend kijk ik haar aan. Wat weet zij er nou eigenlijk van? Hoe zou zij weten hoe deze kast zou kunnen werken en wat ik moet doen om er voor te zorgen dat hij werkt? Eerst wil ik heel opstandig en koppig weigeren naar haar te luisteren, maar misschien moet ik maar even aardig doe om ons conflict bij te kunnen leggen. Daarom Doe ik wat zij zegt en ga tegenover haar staan en sluit mijn ogen terwijl ik adem op het ritme waarop zijzelf ook ademt.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik kijk naar hem en glimlach. Ik moet hem echt vergeven anders kilt het me zelf. Ik hou van hem en hij is mijn beste vriend, dus ik zal alles moeten doen om hem te laten slagen, ook al sta ik niet aan zijn kant. Ik adem rustig en glimlach als hij ook zij ademt. Ik ga op mijn tenen staan en buig naar hem toe. ´Ik kan je het laten vergeten, alles in een keer door je te kussen, waardoor je je kan focussen. Hoe het gaat werken.´ Fluister ik en druk zachtjes mijn lippen op de zijne.

Ron
Ik kijk naar haar en glimlach. ´Sorry Hermione is geïrriteerd dat ik je knuffelde. Trek je niks van haar. Ze heeft niet zo veel meiden vrienden alleen Ginny, Luna en Pansy.´ Zeg ik en kijk naar haar. ´Wil je aan het goeie staan?´ Vraagt Harry. Ik kijk naar haar. Ik wil haar helpen. Ze is zo mooi en ik spijt dat ik me zo tegen over haar heb gedragen. Waarom is ze bij mijn broer gebleven en niet bij mij?

Charlie
Rustig kijk ik naar mijn vader. ´Wat doe je hier? Ga weg, je hebt het duidelijk gemaakt.´ Spuugt hij naar mij. ´Vader, ik ben hier om het goed te maken.´ Zeg ik. ´Je koos geld boven de familie, ga weg verrader.´ Zegt hij. ´Ik ben hier, want ik word de nieuwe leraar op Hogwarts. Ik zou willen dat je wat trotser op me was, na alles wat ik heb bereikt.´ Zeg ik en verdwijnsel alvast weg naar Hogwarts. IK loop een stuk en ga naar binnen. Hier ben ik zo lang niet meer geweest. 7 jaren van mijn leven waren hier en nu ben ik terug. Ik ga naar Dumbledore´s kantoor en klop aan.

Account verwijderd

schreef:
Malia
Ik word er een beetje verlegen van en kijk met een schuine blik naar Ronald. Zijn karakter lijkt geheel niet op zijn broer Charlie, maar hun uiterlijk komt wel een beetje overeen. Verlegen kijk ik naar mijn handen. Wanneer Harry die vraag stelt slik ik even. Dat is een zeer lastige vraag, vooral omdat ik nu moet gaan liegen. "Ik kan mij niet afzetten tegen hen, het was een eed. Maar ik kan mijn best doen om zo min mogelijk door te geven en ondertussen jullie te helpen?" Zeg ik terwijl ik Harry vragend aan kijk. Ondertussen zal het andersom moeten zijn. Voldemort zal het niet accepteren als ik met loodse verhaaltjes aan kom zetten. Ik moet mij binnen dit netwerk zien te wurmen en er achter zien te komen waar ze momenteel allemaal mee bezig zijn en wat zij schuilhouden.

Draco
Haar lippen voelen zacht aan op de mijne. Als vanzelf doe ik met haar mee en kus haar terug terwijl ik met mijn hand langs haar gezicht strijk en mijn gedachten op nul zet. Mijn andere arm sla ik om haar heen en trek haar dichter tegen mij aan. Haar warme lichaam slaat aan tegen de mijne en zo blijven we een ontelbaar lange tijd staan. Uiteindelijk maak ik mij van haar los en open mijn ogen terwijl ik met één vinger de kast aan raak en de energie uit mij laat zuigen. Nog steeds niet goed bewust van wat er zojuist is gebeurt ga ik op de grond zitten en kijk haar strak aan.

HPorpgmodel
Karaoke-ster

HPorpgmodel schreef:
Pansy
Ik zoen verder en leg mijn armen om zijn nek heen. Zijn sterke en warme lichaam tegen de mijne,alles voelt goed alsof we de enigste 2 zijn en er geen ruzie, geen niks is. Na een tijd trekt hij terug en pak zijn hand. Ik neem hem mee de kast in en we gaan naar Olaf en ombre. Voldermort staat daar. ´Goed gedaan Draco, en ik wist wel dat Miss Parkinson de slechte kant zou kiezen.´ Sist hij. ´Ík stuur je een brief als we komen.´ Zegt hij en gaat weg. Ik ga weer terug met hem de kast in en we zijn weer op Hogwarts. ´Draco, het is je gelukt. Goed gedaan, maar ik moet Dumbledore gaan beschermen.´ Zeg ik en sta op. Ik heb hem geholpen, terwijl ik aan het licht sta.

Ron
Rustig kijk ik naar haar. ´Dat is goed.´ Zegt Harry. ´Je zus geeft je wel al je informatie die je nodig hebt en kijk wat Draco doet. Verleid hem desnoods, zorg er voor dat zijn plan mislukt. Je moet zorgen dat hij toegeeft dat hij een dooddoener is.´ Zegt Harry en ik knik. ´Je zus zal gevaar lopen als ze verliefd zou zijn op een dooddoener.´ Zeg ik en kijk naar haar. Ik glimlach breed.

Charlie
Ik loop naar binnen als hij zegt dat ik naar binnen mag komen en glimlach breed. Ik ga door mijn haren heen en kijk naar hem. ´Welkom terug Charles, hier is alles wat je nodig hebt.´ Zegt hij en geeft mij mijn boeken. Ik word ook naar mijn leraren kwartaal gebracht. Ik glimlach breed en ga door mijn haren heen. Ik bijt losjes op mijn lip en kijk naar hem. IK ga naar binnen en leg alles neer op de salontafel. Het is mooi.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld