ORPG met Shiri - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Shiri

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Na het bezoek was Lynn direct weer naar huis gegaan, zonder gympen te kopen. Handig was het niet aangezien ze nog wilde gaan joggen, maar uiteindelijk besloot ze deze maar online te bestellen. Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan, niet? Toch baalde ze er wel van. Juist op dit soort momenten moest ze echt haar hoofd leeg krijgen en de beste manier voor haar was om dan iets sportiefs te doen. Ze cijferde op dat soort momenten dan alle pijn weg, zelfs de spierpijn, gewoon zodat ze haar gedachten weer op orde kon zetten.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke had zich de hele middag in het ziekenhuis verveeld en was ontzettend blij toen er een zuster aankwam om hem te vertellen waar hij op wachtte: er was niks te zien en hij mocht naar huis. Nadat ze de stickers van zijn borst gehaald had en hem van de ECG af had, keek ze toe hoe hij zich weer aankleedde, zijn jas aantrok en zijn tas over zijn schouder gooide. Ze liep met hem mee naar de lift en droeg hem nog op het hart om direct contact op te nemen als er iets gebeurde. Hij had geknikt en haar verzekerd dat dat wel goed moest komen. Toen hij eenmaal buiten stond liep hij zo snel hij kon naar huis. Op het moment wilde hij niets liever. Tijdens het eten die avond begon noch Duke noch zijn vader over Duke's ziekenhuisbezoek. Ze hadden hem ongetwijfeld gebeld, maar zijn vader vond het al een hele teleurstelling dat zijn zoon zo'n slechte gezondheid had. Toen Duke die avond op zijn kamer zat twijfelde hij of hij Lynn moest bellen. Hij had even met haar nummer onder zijn duim gezeten, maar uiteindelijk toch besloten de volgende dag te bellen.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn was die avond toch wezen joggen, waar ze achteraf misschien wat langer over na had moeten denken. In het begin ging het lekker, maar ergens halverwege het rondje struikelde ze. Na haar val kon ze de oorzaak pas zien, namelijk dat haar zool was los gekomen. Met een diepe zucht hees ze zichzelf weer omhoog en liep ze rustig terug naar huis. Waarschijnlijk zou dat nog wel wat blauwe plekken opleveren. Eenmaal thuis had ze het niet langer meer uitgesteld en bestelde ze nieuwe gympen.

De volgende ochtend ging Lynn zoals gewoonlijk weer naar de dojo. Helaas moest ze helaas op haar hakken lopen, die zo'n zes centimeter hoog waren. Ze vond het vreselijk, maar ze weigerde het om haar oude Uggs uit de kast der vergetelheid te halen. Alles liever dan dat.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke had vrij gekregen, de dag daarna. Hij zag zijn vader nog kort voor die de deur uitging. Hij zei niks en schudde alleen kort zijn hoofd voor hij de deur dichttrok. The silent treatment. Duke zuchtte. Dat werd een hele dag niks doen. Hij kon moeilijk toch heengaan. Een deel van hem wilde gewoon een goed stuk lopen, een deel was bang. Het kon niet langer zo, besloot hij. Hij pakte zijn telefoon en belde Lynn's nummer.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Tijdens het lopen hoorde Lynn ineens haar telefoon trillen. Ze haalde deze uit haar zak en zag op haar scherm dat het Duke was. Eerlijk gezegd had ze niet verwacht dat hij nu al zou bellen, maar erg vond ze het niet. 'Met Lynn,' zei ze toen ze opnam. Ondertussen liep ze op haar gemak door.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke zuchtte even toen ze opnam. "Met Duke." Hij haalde een keer diep adem. "Het moest er toch eens van komen." Zei hij zakelijk. Misschien had hij het eerst even rustig aan moeten doen, maar hij kon niet langer stilzitten. Hij moest vanmiddag ook nog maar even langs het politiebureau om aangifte te doen. Hij was er helemaal klaar mee.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn glimlachte, ook al kon Duke dat natuurlijk niet zien. 'Ik kan hieruit veronderstellen dat je naar de dojo wilt komen?' vroeg ze ter informatie. Ze zou eigenlijk geen andere reden weten waarom hij haar zou bellen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke schraapte zijn keel. "Ja." Zei hij kort. Hij was er nog steeds niet zo'n fan van, maar het was niet alsof hij veel keuze had. En dan kon hij er beter vroeg bij zijn dan laat. Het had al veel te lang geduurd.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn keek even kort op haar horloge. 'Heb je nu tijd? Ik was toevallig al onderweg naar de dojo, dus vandaar.' Toen ze even om zich heen keek schudde ze lichtjes haar hoofd. Wéér deze plek. Het werd allemaal wel erg toevallig.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
"Jawel." Duke zuchtte. Daarom belde hij ook. "Moet ik iets meenemen?" Hij was even stil en bedacht zich een misschien iets relevantere vraag. "Waar is het eigenlijk?"

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn dacht even na. 'Ehmmm... Comfortabele kleding waarin je makkelijk kan bewegen. Als je daar nog wilt douchen ook een handdoek en zo.' antwoordde ze. 'Ik stuur je zo het adres wel trouwens, moet het nog even opzoeken.' Zelf wist ze het adres niet eens, aangezien ze het stuk altijd zelf liep en dat gewend was. Een adres had zij niet meer nodig.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
"Ah-ah." Duke schraapte zijn keel. "Dat wordt nog een hele opgave." Hij had nooit mee gegymd toen hij nog op het middelbare zat, laat staan gesport in zijn vrije tijd. Het enige echt comfortabele wat hij had was zijn pyjama. "Is goed." Met een adres kwam hij er wel, gelukkig.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
'Dan zie ik je zo,' zei Lynn. 'Tot zo!' Met die woorden hing ze op. Ze kon horen dat Duke er tegenop keek, maar dat vond ze ergens wel grappig. Hij kwam toch, ondanks dat hij niet echt wilde. Ze zocht nog even snel het adres van de dojo en stuurde deze door naar Duke. Ergens keek ze nu net iets meer uit naar de training.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke zuchtte en hing op. Hij mocht eerst zijn kledingkast wel eens goed door. Eenmaal boven zuchtte hij diep, toen hij inderdaad niet bepaald comfortabele kleding had. Hij moest onderweg nog maar even lang een sportwinkel of iets dergelijks. Daar zag hij nog het meest tegenop; sportkleding. Hij zuchtte, trok zijn jas aan en vertrok. Hij was alles behalve enthousiast.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Eenmaal bij de dojo groette ze eerst Ralph, of wel de sensei van de dojo, waarna ze naar de kleedkamers ging. Ze had een kort, zwart sportbroekje aan, een sport-bh en daarover heen nog een - misschien ietwat te ruim - zwart t-shirt. Vervolgens borstelde ze haar haren bij elkaar en zette dit vast in een hoge paardenstaart. Als finishing touch deed ze nog een knieband om, aangezien haar linker knie een beetje zwak was. Helaas was het haar rechterknie dat onder de blauwe plekken zat van de val die ze gisteren had gemaakt, anders had het een mooie camouflage geweest. Daarna liep ze de zaal weer in om op te warmen. Ralph was al in de zaal. Hij zat lekker comfortabel op een bankje met een kopje thee.
'Vandaag komt er nog iemand,' begon Lynn het gesprek. Ralph was verbaasd om Lynn te horen praten tijdens haar opwarming, aangezien ze meestal stil was. 'Zozo, en wie mag die persoon wezen?' vroeg hij. 'Je verloofde?' Ralph grinnikte om zijn eigen grap, maar het deed Lynn de ogen rollen. 'Hij is nogal zwak,' ging ze verder. 'Hij wordt vaak in elkaar geslagen en hij heeft daarnaast een hartritmestoornis.' Ralph fronste. Dat klonk inderdaad als een zwak persoon. 'Waarom nodig je iemand zoals hem uit naar een dojo?' vroeg hij een beetje verward. Hij wist inmiddels dat Lynn niet altijd even goed te begrijpen viel en dat accepteerde hij, maar was voor haar doen zelfs vreemd.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld