Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG The Devil's Gang 18+

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew kon er slecht tegen als een kind mishandeld wordt, maar moest zich nu rustig houden. Als hij zou flippen had Zeta precies wat ze wilde. Daarbij konden deze kinderen wel tegen een stootje. Hij was inmiddels demonisch genoeg helaas. Hij was wel blij dat het kind zijn woorden niet vertaalde, het kon hen beide problemen opleveren en misschien zijn ouders ook wel. Dat mocht niet gebeuren. "Er is altijd een uitweg. We moeten volhouden en die vinden, zeg dat ook tegen de andere kinderen." zei Drew nog stiekem in de engelentaal tegen het kind, voor hij weggehaald werd en keek Zeta aan.
"Een engel is heilig. Zo gemakkelijk krijg je dat niet tot een demon. Zeker kinderen zijn het heiligste wat er bestaat. Je zult veel werk hebben om ze te veranderen" zei Drew rustig.
"Daarbij, leuk geprobeerd. Ik weet dat je me wanhopig wilt hebben. Ik ken mijn eigen zwaktes. Het leuke daarvan is ook dat ik ook kan voorkomen dat ik wanhopig wordt. Dus dat lukt je ook niet"

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Juich maar niet te vroeg. Onthoud dat ik dat boek in bezit heb en daar álles in staat om het proces te versnellen,' glimlachte Kathryn. De hoop was zeker nog niet vervlogen. Het boek was de sleutel tot het demonisch maken van de kinderen. Zelfs al waren ze nog zo puur. En daarbij hadden de kinderen al demonische delen in zich zitten, dus met hen had ze al grote stappen gezet.
In haar achterhoofd herinnerde Kathryn zich wat Drews demon had gezegd: Drew kon wel eens liegen tegen haar. Ze wist dat Drew aan het bluffen was, want wanhoop viel niet te onderdrukken. Eens moest het eruit.
'Dat kind zal nog wel meer gaan voelen. Net als de rest, trouwens. Die komen hier niet ongeschonden uit,' glimlachte Kathryn. 'Bereid jezelf maar vast voor, Drew. We weten allebei dat jij jezelf binnenkort zal overgeven aan ons.'

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew keek Zeta aan toen ze dat zei. "Dat boek zegt zoveel. Niet alles is waar hoor, als je dat soms denkt" zei Drew tegen haar en snoof even. Hij voelde dat hij een beetje wanhopiger werd, maar wat er ook gebeurd, hij moest het onderdrukken en negeren. De woorden die Zeta tegen hem gebruikte, hielpen daar echter niet bepaald mee. Al was dat gewoon haar bedoeling.
"De kinderen kennen hun heilige taken. Ze zijn sterker dan je denkt" zei Drew rustig en snoof even toen ze zei dat ze beide wisten dat hij zichzelf zou overgeven. "Je merkt toch wel dat ik voor een engel best koppig ben he?" vroeg Drew en keek Zeta met een schuin hoofd aan. Zo snel zou hij het niet opgeven, al wist hij wel dat ze gelijk had. Uiteindelijk zou hij niet meer tegen zoveel demonen op kunnen. De demon binnen in hem brandde van verlangen om naar buiten te mogen en keerde zich tegen hem. Hielp Zeta om hem naar buiten te begeleiden en zijn engelenkant diep binnen in hem op te sluiten. De vraag was hoelang Drew dat kon voorkomen. Vast niet lang genoeg voor Zeta het zou opgeven.
Drew had niet door dat zijn demonische kant zijn gedachten naar Zeta toe stuurde.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Kathryn lachte. 'Ja vast! Je hebt toch zelf al gezien in hoeverre dat kind al een demon was? Mij houd je niet voor de gek, Drew,' zei ze en kneep even haar ogen samen. 'Hoe koppiger jij bent, hoe meer je te lijden krijgt.'
Voor haar gevoel had Kathryn waarschuwingen genoeg afgegeven om Drew te laten weten dat ongehoorzaamheid niet werd beloond en dat had hij al een paar keer aan den lijve ondervonden.
Plots kreeg Kathryn gedachten doorgestuurd van een demon. Het was niet van één van haar eigen demonen, maar de demon van Drew. Zeta, die engel houdt het niet lang meer vol. Ga door. Je bent er bijna. Kathryn keek Drew aan en zette een geniepige glimlach op.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
"Uiterlijk zegt niet alles" zei Drew rustig. "Het uiterlijk veranderd snel. Een aantal van mijn veren zijn al grijs, maar dat betekend nog niets. Het zijn de daden en het innerlijk wat zegt wat je bent" zei Drew rustig. "Ik zag ook dat hij nog steeds engel was. Anders hadden mijn woorden hem niets kunnen deren" zei Drew rustig.
Toen ze begon over lijden, lachte Drew even. "Je weet at me dat weinig kan schelen?" vroeg Drew rustig en keek haar kalm aan, toen ze opeens geniepig begon te glimlachen. Drew voelde hoe zijn demon zich naar buiten probeerde te duwen, maar niet naar buiten kon komen omdat Drew dat zelf tegenhield. Had de demon Zeta wat verteld? Hij hoopte maar van niet. nog een paar zetten en hij zou het echt niet meer volhouden.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Ik denk dat die klap hem wel duidelijk heeft gemaakt dat hij gehoorzaam moet zijn. Anders doe ik het maar al te graag over,' zei Kathryn stellig. 'En daarbij zal het proces hoe dan ook versneld worden. Je zal ze straks niet eens meer herkennen,' lachte ze. 'Het is dan gelijk ook een mooi voorproefje voor jou.' Kathryn probeerde alles eruit te halen om de wanhoop van Drew naar boven te krijgen. De demon in hem hield Kathryn tot in detail op de hoogte over hoe hoog de wanhoop bij Drew al zat. Ze wist daarom dan ook dat het niet lang meer zou duren of Drew kon de wanhoop niet meer binnen houden.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Zonder dat Drew het merkte, verdween de demon langzaam diep binnen in Drew, al hield hij wel zwak contact met Zeta om haar te begeleiden. De demon wist dat hij zich er niet meer mee mocht bemoeien, om het bewijs van pure wanhoop te verkrijgen. Dat moest zonder hem. Drew had het niet door. De wanhoop begon hem inmiddels te overspoelen. Zeta haar woorden raakten hem op een manier dat hij liever niet wilde toegeven. Haar woorden begonnen hem wanhopig te maken, maar nog niet zoveel dat hij het niet onder controle kon houden. Nee, dat was om iets anders. Eigenlijk een combinatie van alles. Voor hij hier kwam was hij al wanhopig, wanhopig om dit te voorkomen. Vervolgens raakte hij wanhopig om alles wat Zeta de kinderen aan deed en hem aan wilde doen. Alle wanhoop bij elkaar overmande hem nu gewoon en Drew kon er niet meer tegen vechten. Hij kon het niet meer inhouden.
Een wanhopige schreeuw verliet zijn lippen. Ruw rukte hij aan de ketens waaraan hij vastgebonden was. Hij rukte zo ruw dat hij zijn armen verwonde. Rood bloed stroomde over zijn ontblootte armen en over zijn borst, voor het op de grond viel. Door zijn ruwe bewegingen sneden de boeien die zijn vleugels uitgeklapt hielden in zijn vleugels, waardoor dat ook begon te bloeden. Een sneeuwwitte veer vloog op magische wijze naar Zeta toe en in haar hand begon hij van kleur veranderen. Rood, demonisch paars, zwart, zilver, wit en goud.
"Het bewijs van de wanhoop van een engel." Een demonische stem klonk in zijn hoofd, geniepig lachend. Drew voelde hoe Zeta de zelfde opmerking te horen kreeg. "Een kleur veranderende veer"

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Kathryn keek toe hoe de wanhoop Drew overmande wat begon met een wanhopige schreeuw. Ze zag het bloed stromen en een aantal van zijn vleugelveren rood worden. Opeens vloog er een sneeuwwit veertje haar kant op en Kathryn hield haar hand open om de veer op te vangen. Hard werk wordt beloond, Zeta. Hier is je bewijs van wanhoop.
Daar had ze het eindelijk. Drews bewijs van wanhoop gevangen in een veertje. Het veertje veranderde steeds van kleur, waaronder ook demonisch paars. Kathryn keek met glinsterende ogen naar het veertje. 'Nu zal het niet lang meer duren.' Ze keek weer terug naar Drew. 'Je laatste uren als engel hebben geslagen, Drew. Zeg maar dag tegen jouw innerlijke engel en hallo tegen de demon in jou.' Kathryn richtte zich grijnzend op de demon. 'Maak hem klaar voor het ritueel en breng hem dan naar de zaal.' Met die woorden verliet ze de kerkers en ging in de troonzaal de laatste voorbereidingen treffen voor het ritueel.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Nadat de veer in Zeta haar hand viel, hing Drew verzwakt in zijn ketens. Het was net alsof al zijn energie, samen met de pure wanhoop in zijn gevangen zat in het veertje. Drew had niet de kracht om tegen te stribbelen toen de demon zijn boeien losmaakte en hem voorbereidde op het ritueel. Drew kreeg nieuwe kleding aan, een demonische krans om, en nog een aantal andere voorbereidingen. Vervolgens werd Drew naar de troonzaal gebracht en een rituele cirkel op de grond vastgebonden.
"Heb je al zin om je bij ons aan te sluiten?" vroeg de demon grijnzend, maar Drew gaf geen antwoord. Hij was bang. Bang om wat er ging komen. Wat als het ritueel sterk genoeg is om zijn engelenkant te verwijderen? Hij wilde zijn angst niet laten blijken. Geen zwakte tonen, maar alsnog. Zijn demonische kant lachte geniepig in zijn hoofd. Nog even, Dacht hij

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Kathryn had alle demonen bij zich geroepen voor het ritueel. Midden in de zaal had ze een rituele cirkel gemaakt waar Drew op vastgebonden werd. Ze had met veel ingrediënten al een brouwsel gemaakt, met onder andere de veer, dat ze straks over Drew heen moest gieten.
De groep demonen stelden zich op in twee cirkels om Drew heen. Een grote buitencirkel en een kleinere binnencirkel. Tijdens het ritueel moest de buitenste groep met de klok mee lopen en de binnenste groep tegen de klok in. Ze moesten dit twee keer doen, waarbij ze de tweede keer van richting veranderden.
Dit begon wanneer Kathryn een giftige slang naar Drew bracht en hem liet bijten. Het brouwsel werd gegoten nadat de demonengroepen twee keer rond waren geweest en het werd afgemaakt door een kus van Kathryn op Drews lippen en natuurlijk de injectie om tijd te rekken.
'Het is tijd. Die demon zal snel vrij zijn,' sprak Kathryn de groep toe.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:

Drew keek om zich heen. Overal stonden demonen in 2 cirkels om hem heen. Een kleintje en een grote. Drew moest toegeven dat er veel demonen waren en hij was blij dat er geen kinderen waren. Drew had net nog gezegd dat het kind zich moest gedragen, zich ertegen verzetten. Toch betwijfelde hij of hij zich hier tegen kon verzetten. Dit mochten de kinderen niet zien. Ze mochten hem niet zien. Wat er ook gebeurde.
Al snel kwam Zeta de cirkel binnen met een kom en een giftige slang. Drew was nooit echt dol geweest op slangen. Het waren enge, onvoorspelbare dieren. Jagers die vanuit donkere hoekjes tevoorschijn kwamen. Overal konden komen en ook grotere prooien dan henzelf konden verslinden. De meesten waren dan wel ongevaarlijk, sommigen waren behoorlijk gevaarlijk of in elk geval ontzettend onprettig.
Een kreun verliet mijn lippen toen Zeta de slang losliet en hij zijn scherpe tanden in mijn lichaam zette. Het gif brandde, zoals het hellevuur door mijn lichaam terwijl de demonen rondjes om mij heen liepen en een vreemd, stinkend brouwsel over mijn hoofd gegoten werd, gevolgd door Zeta haar lippen en een spuit in mijn arm. Aan het einde van het ritueel nam de brandende pijn het helemaal over en viel Drew bewusteloos op de grond neer, terwijl de verandering begon. Zijn bruine haar begon een zwarte glans te krijgen, al bleef het wel bruin. Zijn witte vleugels werden zwart met gouden veren. Het gebeurde langzaam, maar toch kon je het duidelijk zien.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Het ritueel kwam ten einde nadat een demon de tijdrekkende injectie gaf. Kathryn keek naar het proces bij Drew van de verandering van engel naar demon, nadat hij bewusteloos neerviel. Zijn bruine haren kregen een zwarte glans over zich heen en zijn sneeuwwitte vleugels werden pikzwart, maar wel nog steeds met die gouden gloed.
'Eindelijk,' zei Kathryn met kwaadaardige lach. Ze liep naar Drew toe en hield zijn hoofd omhoog. 'Dat krijg je ervan als je niet luistert, engel.' Ze wachtte nog even tot Drew zijn ogen opende en zijn bloedrode ogen liet zien. 'Hallo daar, demon. Heb je me gemist?' zei ze met een scheve blik. 'Klaar om een dorp binnen te vallen of heb je eerst nog andere ideeën?' vroeg Kathryn speels.
Met deze Drew aan haar zijde, ofwel de demon, zou een dorp binnenvallen makkelijk zijn. De demon had dan wel sterk de overhand, maar hij had nog wel toegang tot de engelenpowers die eventueel nodig waren om het dorp binnen te vallen. Echter, gekruist met demonische krachten kon dit zeer zijn sporen nalaten.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Na een tijdje opende Drew zijn ogen, of naja, niet Drew. De demon in, Drew zelf zat diep weggeborgen. Hij had wel een bewustzijn, maar het klonk in het hoofd van de demon als een zacht verbeeldingsstemmetje. Een geweten, wat makkelijk te negeren was. Drew had geen macht meer. Al kon hij wel alles voelen en horen wat er om zijn lichaam heen begon.
De demon lachte om Zeta haar opmerking over niet luisteren. "Zelfs als hij wel luisterde, was dit uiteindelijk gebeurd" zei de demon grijnzend en knikte toen ze vroeg of hij haar gemist had. "Altijd demonische schoonheid" zei hij grijnzend en stond rustig op.
"Drews vader zou morgen pas thuis komen, volgens de normale plannen die hij had voor het vertrek. Als we nu aanvallen, lopen we hem gegarandeerd mis. We kunnen ons beter nog een dagje rustig houden en een aantal plannen bedenken voor morgen" zei de demon grijnzend en legde speels even kort een arm om Zeta heen.
De krachten schoten door zijn lichaam. Nog altijd probeerde de goede engelenenergie de overhand te krijgen, maar door het ritueel was het nu veel te zwak geworden. De duisternis had een boost gekregen en kreeg de volledige macht over het lichaam van Drew, niet bereid om op te geven. In elk geval nu nog niet, nog lang niet. Pas als zijn engelenkant zijn demonenkant zou accepteren en beide kanten één zouden worden, aan de kant van het duistere.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Hm, tegenvallertje,' zuchtte Kathryn zacht. 'Maar dit geeft ons nu wel alle tijd om goede voorbereidingen te treffen. Zeker nu met jou erbij,' glimlachte ze naar de demon.
Kathryn had daadwerkelijk een prijs in handen om het zo te zeggen. De demon zou alles zeggen wat Drew voor haar verborgen hield en zou houden. Op deze manier was het makkelijker om dorpen binnen te vallen en eventuele geheimen naar boven te krijgen.
'En de tijd die over is, kunnen we gebruiken voor andere dingen,' knipoogde Kathryn. 'Maar eerst de voorbereidingen. Misschien verstandig om jou er de leiding over te geven. Je kent alle plannen als geen ander, dus kan jij het leger goed aansturen. En daarbij..je hebt de tijd.' Ze wees even op de 9 overige injectienaalden. 'Nog negen over, dus tijd genoeg.'

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
De demon keek Kathryn aan toen ze over een tegenvallertje begon, maar daarna het positieve ervan in zag. Ja, ze hadden genoeg tijd om alles voor te bereiden en om tegelijkertijd plezier te hebben. Ze hadden nu een machtig wapen in handen. Drew leek misschien niet zo sterk, maar hij was een van de beste engelen die er waren. Hij kende elke geheime route en elk geheim plan van evacuatie of zo. Het was perfect.
"ik denk dat het handig is om via de evacuatieroutes naar binnen te gaan. Als ze dan op de vlucht willen, kunnen ze nergens heen" zei de demon grijnzend. "En misschien de kinderen meenemen als een kleine afleiding. Engelen durven niets te doen als er kinderen bij betrokken zijn. Of het nu engelen of demonen zijn, maakt niet veel uit. Een kind is heilig in hun ogen" grijnsde Drew

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld