Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | Aaly

Account verwijderd

schreef:
'Zoiets,' mompelde hij, toen Lily hem vroeg of hij weg droomde. Het was wel zoiets, maar zijn gedachten waren niet direct mooi of positief geweest. Hij was van mening dat dat erbij hoorde, hij kon niet altijd positief en blij zijn. Hij keek even naar Lily en glimlachte toen hij zag dat ze hem bestudeerde. Lily bestudeerde hem graag, net zoals hij haar ook vaak bestudeerde. Op een of andere manier leken ze er geen genoeg van te krijgen, was er altijd wel iets om naar te kijken. Op dergelijke momenten voelde hij dat hij niet meer alleen was. Lily was nu bij hem.
Hij knikte instemmend. Ze hadden hier goede koffie. Niet dat hij het echt nodig had. Heel even keek hij Lily aan, maar niet te lang. Lily had er misschien vertrouwen in dat haar vrienden er zouden zijn, maar hij niet. Hij vond haar vrienden onbetrouwbaar en hij vond het heel erg dat ze haar zo aan het lijntje hielden. Hij probeerde haar echter zijn mening te sparen, hij wist ook wel dat haar vrienden ontzettend veel voor haar betekenden. Hij kon haar het verdriet niet aandoen.
'Je doet het vast perfect.' Voor hem deed ze dat toch altijd. Voor Nathan vast ook. Haar vrienden kwamen uit een milieu waar alles perfect was, maar Nathan niet. Hij ook niet. Voor hen was alles nog speciaal, voor hen was alles wat oké was al perfect. Nathan en hij hadden niet veel nodig om tevreden te zijn.
Hij trok een wenkbrauw op toen Lily protesteerde dat ze altijd relaxt was. Dat was niet zo. Hij schudde zijn hoofd toen ze vertelde dat ze gebruind was, dat ze gekust was door de zon.
'Ze is waarschijnlijk gewoon naar de zonnebank geweest,' merkte hij op. Hij begreep niet hoe Lily zo met de vrouw kon zitten. Er was eigenlijk niets aan de hand. Hij raakte haar hand heel even aan en schudde nogmaals zijn hoofd.
'Ze is mijn type niet, Lils. Jij bent mijn type. Maak je er niet druk over.' Hij hield niet van wat anderen mooi vonden. Hij kon zien waarom anderen de serveerster mooi vonden, maar dat was precies wat hij niet leuk vond. Voor een nacht was ze misschien leuk geweest, vroeger. Nu hoefde hij er niks van te weten.
'Wat krijg ik voor die hint?' vroeg hij geamuseerd. Hij kon wel zo maar met hints gaan strooien, maar het was veel leuker als ze daar iets voor moest doen. Hij nam nog een slok van zijn koffie en keer haar toen onschuldig aan. Hij was wel benieuwd.

Account verwijderd

schreef:
"Aaronnnn, nee, for fuck's sake, nee je gaat je geen zorgen maken, je gaat positief denken, of je het nu wilt of niet" gromde ze. Ze keek hem aan met een frons. "GRRRR" gromde ze redelijk luid. Ze wilde niet dat hij zich zorgen maakte. Dat hoorde hij niet te doen. Ze deed enorm haar best om ervoor te zorgen dat hij gemakkelijk leefde, maar ze wist dat dat niet helemaal kon. Ze deed echter enorm haar best. En het frustreerde haar dat ze niet meer kon doen.
Ze fronste opnieuw en dronk een slok koffie, waarna ze hem aankeek. "Weet je waaraan je moet denken? Aan de fijne Kerst die we gaan hebben" merkte ze op. "Desnoods aan de seks die we gaan hebben" voegde ze eraan toe. Lily wiebelde met haar wenkbrauwen. Dat zou misschien wel helpen.
"Ik ben niet perfect en kan niets perfect doen" klaagde ze. Ze was geen kei in ook maar iets. Ze was niet gezegend met ongelooflijk veel talent nee. Ze duwde een kus op zijn lippen en klaagde bij zijn woorden. Naar de zonnebank geweest... Misschien. "Misschien ook niet" klaagde ze. Ze keek hem aan toen hij haar hand aanraakte en zijn hoofd schudde. "Fine" Ze duwde nog een kusje op zijn lippen. "Ik maak me geen zorgen" knikte ze. Ze glimlachte vrolijk.
"Wat krijg je voor die hint? Mijn liefde" antwoordde ze met een glimlach. "Deal?" lachte ze. Lily keek vrolijk op toen het eten op tafel werd gezet. "Ruikt lekker" Het zag er ook goed uit. "Hmmhmmm" Nieuwsgierig prikte ze met haar vork in haar eten. "Shit dit ziet er goed uit"

Account verwijderd

schreef:
'Ik maak me geen zorgen, dat is het niet,' protesteerde hij. Hij maakte zich heus geen zorgen, het was gewoon dat hij zich besefte wat hij had. Of eigenlijk wat hij niet had. Hij was het wel gewend. Vroeger had het hem misschien gestoken, maar nu was hij het wel gewend. Het was nu eenmaal niet anders.
Hij lachte toen hij haar hoorde grommen. Het klonk wel lief. Hij wist dat Lily niet wilde dat hij zich rot voelde, dat wilde ze nooit. Ze had graag dat hij gelukkig was. Dat was hij meestal ook.
Hij knikte. Hij moest ook denken aan de kerst die ze samen zouden hebben. Vanavond zouden ze een diner hebben en hun tijd samen door kunnen brengen. Het zou prettig zijn. Een grijns verscheen echter op zijn gezicht toen ze eraan toevoegde dat hij desnoods maar aan de seks moest denken. Lily en hij hadden regelmatig seks. Zeker drie tot vier keer in de week. Regelmatig nog meer, maar eigenlijk nooit minder. Meestal voor ze gingen slapen, maar soms ook op andere tijden. Hij dacht er graag aan.
'Niemand is perfect, maar jij doet een heleboel goed.' Lily deed vrijwel alles goed. Eigenlijk was er weinig wat ze niet goed deed. Voor hem in elk geval. Hij bestudeerde haar uitdrukking en knikte om zijn woorden kracht bij te doen. Ze hoefde niet onzeker te zijn.
Hij lachte toen ze begon te klagen. Lily was misschien niet zo bruin als de serveerster, maar wie maakte dat nu uit? Wat had gebruind nu boven blank? Hij was niet volledig blank, maar hij was ook niet echt gebruind. Hij had een soort tussenkleur.
'Ik heb je liefde al,' merkte hij geamuseerd op. Dat was geen tegenprestatie, haar liefde was al van hem. Zijn liefde was ook al van haar. Ze hadden het vanmorgen aan elkaar toegegeven, hoewel het hem niet zo gemakkelijk afgegaan was. Het zou misschien komen met de tijd.
Hij prikte even in zijn eten toen de serveerster het voor hen zette. Hij lachte toen hij zag dat Lily hetzelfde deed. Hij sneed een stuk af en stopte het in zijn mond. De omelet smaakte goed, maar dat was geen verrassing. Voor hem smaakte alles goed.
'Het ziet er goed uit, maar smaakt het ook goed?' vroeg hij.

Account verwijderd

schreef:
Lily trok een wenkbrauw op. "Denk dan niet negatief" klaagde ze. Ze kende hem. Ze wist hoe zijn aura eruitzag op momenten dat hij negatief dacht. Dit was één van die momenten. Lily keek hem zielig aan en glimlachte lichtjes toen hij begon te lachen bij haar grommen. Veel beter. "Beter"' zei ze dan ook met een tevreden glimlach. Ze wilde dat hij het goed stelde. Ze zou niet weten wat te doen anders. Lily duwde een kus op zijn lippen. Ze glimlachte toen hij knikte en een grijns op zijn gezicht verscheen. Dat hielp dus duidelijk. Ze lachte zachtjes en keek hem geamuseerd aan. Hij kon het niet ontkennen dat het niet zo zou zijn. Ze hadden best wel vaak seks en hij moest dan ook nog eens haar lingerie uitkiezen...nou ja, het was overduidelijk. Ze porde met haar vinger in zijn wang. "Gedraag je wat met die donkerroze aura van je" lachte Lily. Ze keek hem vrolijk aan en glimlachte. Ze was blij dat niemand anders dat kon zien. Wel, tot nu toe had ze toch nog geen andere auralezer ontmoet nee. Misschien liep er nog wel één rond op deze wereld, maar die had ze nog niet gezien.Lily voelde haar wangen rood kleuren bij zijn woorden en trok een wenkbrauw op. "Zoals?" Ze stak haar tong naar hem uit. Ze deed heus niet zoveel goed. Zijzelf had het gevoel dat ze verkeerde keuzes maakte in het leven. Het was soms moeilijk om haar keuzes te aanvaarden. Lily keek hem aan en haalde haar schouders op met een glimlachje. "De enige goede keuze die ik ooit heb gemaakt is om jou niet te laten gaan" mompelde ze. Daar had ze geen spijt van. Ze had Aaron niet opgegeven en daar was ze blij om. Aaron maakte haar leven alleen maar beter. Heel wat beter. En ze wilde het niet meer veranderen. Ze keek raar op bij zijn gelach en trok een pruillip. Ze was ook niet zo bleek, maar wel lichter dan de serveerster. Lily was een beetje gebruind, maar zag er heus niet uit alsof ze naar de zonnebank ging. "Heb jij mijn liefde al?" Vroeg Lily geamuseerd. Ze duwde een plagerig kusje op zijn lippen. "Goddamnit, nu kan ik je niet meer omkopen" klaagde ze. Ze keek hem fake teleurgesteld aan en glimlachte. "Welllll, ik kan nog altijd een jurk aandoen vanavond in ruil voor nog een hint?" Stelde ze vrolijk voor. Daartoe was ze wel bereid. Zo erg vond ze jurken niet meer, als ze eerlijk was. Ze begon er wel aan te wennen. En Aarons reactie maakte alles goed. Ze hield van zijn reactie hmmmm. Lily gniffelde toen ze beiden prikten in hun eten en nam een hapje. Ze knikte bij Aarons vraag. "Het is heel lekker, proef eens"'Ze stak een vork met een stuk pannenkoek met chocoladesaus en banaan naar hem uit. "Ennnn?"

Account verwijderd

schreef:
Het was niet alsof hij direct kon beïnvloeden of hij negatief dacht of niet. Soms gebeurde het wel en soms gebeurde het niet, dat was bij haar niet anders. Een zucht gleed over zijn lippen, waarna hij slechts zijn schouders ophief. Soms was het wel een nadeel dat Lily kon zien hoe hij zich voelde zonder dat hij het kenbaar wilde maken. Het was gemakkelijker om te doen alsof er niks aan de hand was. Soms was het ook beter voor hen.
Normaal gesproken waren ze niet zo affectief in het openbaar, vandaag was duidelijk een beetje anders. Hij wist niet of het kwam door kerst of door het feit dat Lily een klein beetje jaloers was op de serveerster, maar wat het ook was, het verschil was duidelijk. Vandaag zat hij er echter niet zo mee. Hij werd er ziek van dat hij minder zichzelf kon zijn in het openbaar, ook al was het om haar te beschermen.
'Te laat,' merkte hij op. Zijn aura had de kleur toch al aangenomen. Nu dacht hij er al aan. Lily en hij, tja, Lily en hij hadden een redelijk actief leven in bed. Over dat actieve leven klaagde hij niet. Eigenlijk vond hij het wel prettig dat ze het hadden. Hij had het gevoel dat het hen dichter naar elkaar bracht.
Hij trok een wenkbrauw op toen ze hem vroeg wat ze dan zoal goed deed. Lily beweerde altijd dat hij een laag zelfbeeld had, maar zij had dat ook. Zij dacht ook dat ze niet veel goed kon doen, dat ze eigenlijk niet goed genoeg was voor de mensen om haar heen. Wat dat betreft leken ze wel op elkaar.
'Je bent goed in koken, je bent goed in je werk, je bent goed in het helpen van anderen, je bent goed in mijn vriendin zijn,' somde hij op. Het was nog niet eens een kwart van de dingen waar ze goed in was. Er was weinig waar Lily niet goed in was. Hij glimlachte. Lily was gewoon goed. Ze was zelfs goed in doen alsof ze teleurgesteld was.
'Die deal kan ik niet weigeren.' Nu was het wel zeker dat hun avond weeral actief zou eindigen. Lily in een jurk én lingerie die hij uitgezocht had, dat was onmogelijk te weerstaan. Hij nam een hapje van zijn eten terwijl hij nadacht over een gepaste hint. Hij wilde niet te veel vertellen, maar hij wilde wel dat het een hint was.
'Het hoofdgerecht bevat ook jullie gerecht.' Lily had de typische Marrek gehaktballen al meerdere malen voor hem gemaakt, hij had het inmiddels wel onder de knie. Hij zou het wel een beetje anders doen, maar het zat er wel in.
Hij nam een hap van de pannenkoek en fronste even, waarna hij knikte en zijn duim opstak. Het was inderdaad lekker, maar wie had nu iets anders verwacht?
'Wil je een stukje van mijn omelet?' vroeg hij, terwijl hij een stuk aan zijn vork prikte en het naar haar uitstak.

Account verwijderd

schreef:
Ze kreunde zachtjes toen hij zuchtte en keek hem aan met een triest gezicht. Ze wilde echt echt echt niet dat hij zich slecht voelde, maar ze kon er ook niet veel aan doen. Ze deed oprecht haar best om hem gelukkig te maken. Die glimlach op zijn gezicht kon ze geen dag missen. Lily ontmoette zijn ogen en glimlachte.
Ze lachte. "Oh kom op" klaagde ze al lachend. "Donkerroze past zo goed bij je" grapte ze met een brede grijns. Zolang hij geen boner kreeg... Ze leunde met haar hoofd op haar hand en keek hem geamuseerd aan. "Wat ben ik toch blij dat je mijn aura niet kan lezen" merkte ze vrolijk op. Hij hoefde haar niet volledig te kennen. Misschien vond hij haar dan helemaal niet sexy meer. Mysterieus was sexy, toch? Ze wist dat aura lezen ervoor zorgde dat je anders keek naar mensen. Het was namelijk onvermijdelijk. Lily ging ook niet meteen op mensen af van wie de aura haar niet aansprak. Ze kon er niets aan doen. Een vieze aura was no-go zone.
Lily keek hem aan toen hij zijn wenkbrauw optrok. "Kijk niet zo" protesteerde ze verdedigend. "Ik ben niet Jezus, ik doe niet alles goed" voegde ze er overtuigd aan toe. Ze deed haar mond weer open om te reageren op zijn woorden, maar hij gaf haar de kans niet. Lily glimlachte bij zijn laatste argument. Wel, dat was wel heel erg lief.
"Ik weet dat je die deal niet kan weigeren, daarom stel ik die juist voor" gaf ze lachend toe. Ze kende hem maar al te goed. Jurken, lingerie, seks, ... Het waren zijn zwaktes. Ze keek hem glimlachend aan en glimlachte breed bij zijn hint. "De Marrek gehaktballen?" Ze was nu al verliefd op wat hij had voorbereid. Ze was dol op hun familietraditie. Ze keek hem vrolijk aan.
Lily trok een wenkbrauw op toen hij fronste en schoot in de lach bij zijn gezicht, waarna hij zijn duim opstak. "Wat was dat gezicht nou, dat je trok?" lachte ze zachtjes. Het was grappig.
Ze nam een hap van zijn vork en knikte. "Smaakt goed, maar ik vind de pancakes toch beter" gaf ze vrolijk toe. "Jij?"

Account verwijderd

schreef:
Lily vond het niet fijn als hij vervelende gedachten had. Toch kon hij er niet zo veel aan doen. Hij haalde een hand door zijn haren toen hij haar trieste gezicht zag. Hij vond het ook niet fijn om haar teleur te stellen. Hij wist dat hij haar teleurstelde door negatief te denken. Ze wilde hem zo graag gelukkig maken. Dat deed ze ook.
'Dat is omdat je het gewend bent,' merkte hij op. Bij Lily had zijn aura die kleur graag. Lily zorgde daar wel voor. Ze ging eigenlijk standaard sexy door het leven. Hij hield zijn hoofd iets schuin en schudde zijn hoofd.
'Ik zou het soms wel fijn vinden om te weten hoe je je voelt.' Hij hief zijn schouders op. Soms zou het wel prettig zijn, het zou hen discussies schelen. Bovendien, soms had hij het gewoon nodig om te zien dat hij haar gelukkig maakte. Hij geloofde haar wel als ze het zei, maar soms had hij die extra zekerheid nodig. Zij had die extra zekerheid wel. Hij kon zijn aura niet manipuleren.
'Je doet wel veel goed,' protesteerde hij. Bovendien, zelfs Jezus deed niet alles goed. Hoewel, misschien was dat wel zo omdat hij gewoon niet gelovig was. God moest anders wel een hele grote hekel aan hem hebben. Hij nam een hap van zijn eten en keek heel even op. Natuurlijk wist Lily dat hij de deal niet kon weigeren. Hij zag Lily graag in jurken, vooral in jurken die strak om haar lichaam lagen, waardoor hij alle vormen van haar lichaam goed kon zien. Hij was niet meer in staat om weg te kijken.
Hij knikte toen ze hem vroeg of het om de Marrek gehaktballen ging. Daar ging het inderdaad over. Hij glimlachte toen hij haar op zag lichten. Hij had een goede keuze gemaakt. Het was maar een deel van het eten vanavond, maar waarschijnlijk wel het belangrijkste onderdeel. Lily vond familie belangrijk.
Hij keek Lily geamuseerd aan en nam nog een hap van zijn omelet. Had hij grappig gekeken? Hij had geen idee.
'Je weet dat ik alles lekker vind. Ik vind het allemaal goed,' gaf hij toe. Het zou nog een hele poos duren voor hij kieskeurig zou worden, misschien zou het wel nooit komen. Hij dronk zijn kop koffie leeg en liet zijn blik toen bij Lily hangen. Hij had geluk met haar. Alleen zij gaf hem dat soort geluk. Geen enkele andere vrouw had dat ooit gedaan, waarschijnlijk zou geen enkele andere vrouw dat ooit doen.

Account verwijderd

schreef:
"Ik ben het gewend," herhaalde Lily met een grijns. Wel, eigenlijk niet. Ze vond het nog steeds even amuserend om te zien. En het liet haar wel fijn voelen om te weten dat hij zo op haar reageerde. Ze kon zo'n dingen met hem doen.
Ze keek hem vragend aan bij zijn woorden. "Hmmmm,?" Mompelde ze wat vragend. Wilde hij dat echt? "Mijn gedachten zijn heus niet zo interessant," protesteerde ze. Het was niet speciaal ofzo. Ze dacht wat rare dingen, maar vooral normale, hopelijk. Wel ja, wat was normaal? Het was relatief. Misschien vond hij haar gedachten wel pyschopatisch. Ehmmmm. Misschien.
"Negen op tien dat ik me gelukkig voel als jij in de buurt bent," flapte ze eruit voordat ze het goed en wel besefte. Haar wangen gloeiden wat, maar dat veranderde niets aan het feit dat het de waarheid was. Ze vond het veel beter bij hem. Ze kon haarzelf zijn. Lily hoefde zich niet in te houden. Hij hoefde zich ook niet in te houden bij haar. Het was perfect.
"Aaron nee," protesteerde ze koppig. Ze weigerde te zeggen dat ze veel goed deed. Hij moest haar maar weten te overtuigen. Ha. Zo makkelijk was ze niet over te halen. Ze nam een slok koffie en knikte goedkeurend. Ze moesten vaker koffie halen. Het was echt goed voor hen om uit te gaan. Lily had het gevoel alsof ze allebei relaxter waren vandaag.
"Ik ben dol op ons familierecepttttt," gaf ze vrolijk toe. Yes. Ze was er dol op. "Nog hints?" Ze kon het maar proberen, toch? Als ze meer hints kreeg, des te beter. Misschien kon ze het mysterie wel ontrafelen. Ze kon ontdekken wat er in zijn hoofd rondzwierf. Ze bestudeerde zijn gezicht, alsof ze zo te weten kon komen wat hij in petto had. Het werkte niet. Lily trok een pruillipje. "Ik ben gewoon zo nieuwsgierig aangelegd," klaagde ze.
Lily lachte zachtjes toen hij haar geamuseerd aankeek. Ja, hij had inderdaad grappig gekeken. Lily knikte. "Je vindt alles lekker, dat is waar," beaamde ze. Nou ja, dat zei hij toch tegen haar. Ze nam nog een laatste hapje pannenkoek en kreunde. "Ik heb genoeg," klaagde ze. "Maar het is oh zo lekker."

Account verwijderd

schreef:
Waarschijnlijk was zijn aura elke dag wel eens donker roze gekleurd. Lily deed regelmatig dingen die hij ontzettend sexy vond. Hij had het gehoord dat dat wel weg ging, naar verloop van tijd. Dat het minder zou worden. De eerste paar weken zou dat zo zijn, maar daarna niet meer. Hij had er echter nog niets van gemerkt. Het was nog steeds hetzelfde als dat het in het begin geweest was. Misschien omdat Lily zijn eerste vriendin was.
'Dat zal ik nooit weten,' merkte hij op. Hij had geen idee wat er in haar gedachten omging. Wat ze dacht als ze zich goed voelde en wat ze dacht als ze zich niet goed voelde.
Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen ze opmerkte dat ze zich negen op de tien keer gelukkig voelde als hij in de buurt was. Hij vond het fijn dat hij haar gelukkig maakte, daar werd hij zelf ook gelukkig van. Het was goed voor hem om te zien dat hij wel in staat was om anderen gelukkig te maken. Normaal gesproken was hij het ongeluk zelve.
'Ik ook,' gaf hij toe. Hij was ook negen op de tien keer gelukkig als Lily bij hem in de buurt was. Veel gelukkiger dan hij ooit geweest was. Eigenlijk was hij nooit gelukkig geweest.
Hij keek geamuseerd naar haar toen ze koppig bleef protesteren. Lily was het niet met hem eens. Hij schudde glimlachend zijn hoofd.
'Jij hoeft dat niet te vinden, maar ik vind dat wel.' Lily deed zo veel goed.
Hij knikte toen ze vrolijk opmerkte dat ze dol was op het familierecept. Dat wist hij goed. Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vroeg om nog meer hints. Ze had wel genoeg hints gehad. Het moest toch een verrassing blijven. Ze moest eens verrast worden.
Hij at de rest van zijn omelet op en keek op toen Lily klaagde dat ze genoeg gehad had. Normaal gesproken was Lily wel een goede ontbijter.
'Misschien moeten we dit eens vaker doen,' stelde hij voorzichtig voor. Niet te vaak, gewoon soms. Eens in de maand. Misschien kon hij dan nog wel voor zichzelf betalen.

Account verwijderd

schreef:
Ze trok een wenkbrauw op. "Als je het me vraagt, zeg ik gewoon hoe ik me voel hoor," protesteerde ze. Waarschijnlijk wel met haperen en stotteren, maar ze zou haar best doen hem te vertellen hoe ze zich voelde. Als hij het graag wilde weten, zou ze het proberen het hem te laten weten. Ze wist dat hij het niet altijd even fijn vond dat ze al zijn gevoelens kon weten, maar ze kon er zelf niet veel aan doen. Lily wist dat er maar één oplossing was, meer pillen nemen. Lily slikte ongemakkelijk. Ze vond het niet fijn om aan de dingen te denken.
Lily trippelde met haar vingers op tafel en wierp hem haar liefste glimlach ooit toe. "Dat is geweldig," gaf ze toe. Ze waren geukkig bij elkaar, ook al hadden ze af en toe wel ruzie. Ze kon niet beter wensen. Lily duwde een kus tegen zijn lippen en bestudeerde hem.
"Ugh, jij bent gek jij," lachte ze zacht. Lily keek hem geamuseerd aan en beet glimlachend op haar onderlip. Ze kon er niets aan doen, aan het lip ijten. Ze deed het wanneer ze nerveus was, maar ook wanneer ze verlegen, gelukkig of verward was. Lily duwde een paar omkoopkusjes op zijn lippen toen hij zijn hoofd schudde. "Echt niet?" Ze duwde nog een laatste kusje erbij. "Ronnie?" Plaagde ze hem. Ze ging weer normaal gaan zitten en trok een wenkbrauw op. Echt geen enkele hint meer?
Haar bord was gewoon enorm groot. Ze vond het fantastisch lekker, maar het was een beetje zwaar op de maag. Ze keek hem vragend aan en glimlachte. "Wil jij?" Ze gebaarde naar haar bord. Hij kon het nog opeten, right?
Lily aarzelde en fronste bij zijn voorstel, waarna ze haar hoofd schudde. "Het is leuk maar...het geld Aaron." Protesteerde ze zacht. "Jij wilt niet dat ik betaal..." voegde ze er zacht toe. "Ik wil niet dat, dat je geld uitgeeft aan mij," mompelde ze. Ze beet op haar onderlip.

Account verwijderd

schreef:
'Dat weet ik, maar ik wil je er niet ongemakkelijk maken,' zei hij schouderophalend. Het zou zo gemakkelijk zijn als hij wist wat ze dacht, zonder dat hij het haar moest vragen. Op die manier kon hij rekening met haar houden zonder haar een ongemakkelijk gevoel te geven.
Lily leek de serveerster inmiddels wel vergeten. Dat was maar goed ook. Hij leunde even met zijn kin op zijn hand terwijl hij haar bestudeerde. Ze zag er mooi uit. Mooier dan de serveerster. Veel mooier. Hij had zin in vanavond, in hun avond samen. Ze hadden wel vaker avondjes samen, maar nu hadden ze iets om naar uit te kijken. Hij had iets geregeld en ze voelden zich er allebei niet ongemakkelijk bij.
'Waarom noem je mij altijd gek als ik iets positiefs over jou zeg?' klaagde hij. Hij was heus niet gek omdat hij iets positiefs over haar dacht. Hij glimlachte toen ze op haar lip begon te bijten. Lily had diverse redenen om op haar lip te bijten. Verdriet, geluk en verlegenheid. Hij gokte op geluk of verlegenheid, maar geen verdriet. Ze zag er anders uit als ze verdrietig was. Hij zag het in haar ogen als ze dat was.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen Lily een paar kusjes tegen zijn lippen duwde. Ze probeerde hem om te kopen met kusjes, dat deed ze altijd. Misschien had het ook wel gewerkt, tot ze hem Ronnie noemde, toen schudde hij vastbesloten zijn hoofd. Geen hints meer, de rest was een verrassing.
Hij wisselde zijn lege bord met dat van Lily en at een stukje pannenkoek. Als Lily het niet wilde, zou hij het wel opeten. Anders was het zonde van het eten. Een frons verscheen op zijn gezicht toen hij haar zag aarzelen. Eigenlijk had hij gedacht dat Lily wel in zou stemmen.
'Jij geeft ook geld uit aan mij, waarom mag ik geen geld aan jou uitgeven?' vroeg hij zacht. Lily gaf veel meer uit aan hem dan andersom. Het was niet eerlijk dat hij geen geld aan haar uit mocht geven. Hij hief zijn schouders op, hij zou haar niet dwingen om met hem uiteten te gaan.
'Wil je die lichtjes nog op gaan hangen?' Hij at het laatste stuk pannenkoek en keek toen vragend naar Lily.

Account verwijderd

schreef:
Lily keek hem aan en haalde haar schouders op. "Wel, dat maakt voor mij niet uit," gaf ze toe. Ze zou zich even ongemakkelijk voelen, dat was waar, maar het was niet zo erg. Als hij graag wilde weten hoe ze in elkaar zat, moest Aaron het maar vragen. Ze zou haar best doen hem te vertellen wat ze voelde.
"Staar niet zo" glimlachte ze toen ze zag hoe hij naar haar keek. "Aaron," lachte ze. Hij hield niet op met haar te bestuderen. "Wat ben je aan het denken?" Ze wisten beiden dat ze haar best deed zijn aura soms wat uit te bannen. Ze hoefde niet steeds te weten hoehij zich voelde. Lily respecteerde zijn privacy.
Ze gniffelde bij zijn geklaag. "Omdat alleen gekken zo positief over mij denken," reageerde ze al lachend. "Maar geen zorgen, je bent mijn gek," voegde ze er grijnzend aan toe. Ze keek hem wenkbrauwwiebelend aan en stak haar tong uit. "Maakt niet uit, ik vind je nog steeds even leuk," sloot ze af. Ze lachte om zijn gezichtsuitdrukking.
Lily kreunde toen hij vastberaden zijn hoofd schudde. Had haar 'Ronnie' het verpest? Waarschijnlijk wel. Ze gaf hem een pruillipje.
Lily keek hem dankbaar aan toen ze wisselden van bord. Ze zou zich schuldig voelen als ze het eten weg moesten smijten. Het was ook zo lekker.
Ze aarzelde en wendde haar blik een beetje verlegen af. Ze schudde haar hoofd bij zijn vraag. "Het spijt me..." Ze voelde zich schuldig. "Ik wil gewoon niet...ik wil niet dat je je gedwongen voelt om me mee uit te nemen," gaf ze toe. Ze was bang dat Aaron zich schuldig zou voelen als hij haar eens niet mee kon nemen, omdat hij niet genoeg geld had. Ze wist dat hij geldproblemen had. Lily kreunde toen hij zijn schouders ophaalde. "Doe niet zo." Ze schudde haar hoofd met een frons. "Het maakt wel wat uit." Hij hief zo vaak zijn schouders op, op belangrijke momenten. Ze moesten het gewoon als normale mensen bespreken. Anders zouden ze zich allebei rottig voelen.
Lily knikte bij zijn vraag. "Natuurlijk." Ze wisselde de cadeaubon in en stond op.

Account verwijderd

schreef:
Het was vreemd dat het Lily niet uitmaakte of dat ze zich ongemakkelijk voelde of niet. Hij wist dat het voor hem wel uitmaakte, het maakte een verschil of dat hij zich gemakkelijk voelde. Hij haalde een hand door zijn haren. Misschien was het dan toch nog een voordeel dat Lily wel van hem wist hoe hij zich voelde zonder dat hij dat uit hoefde te leggen.
'Ik vind dat je er mooi uitziet.' Hij twijfelde er niet over om het hardop uit te spreken. Hij vond daadwerkelijk dat Lily er mooi uitzag. Lily was erg charmant. Zelfs haar dreads waren charmant, terwijl ze dat meestal niet waren. Meestal was het een rotzooitje, maar niet bij Lily. Haar dreads lagen altijd mooi, alsof ze ze kon kammen.
Hij schudde zijn hoofd bij haar reactie. Niet alleen gekken dachten positief over haar. De meesten op het instituut dachten positief over haar, haar ouders dachten positief over haar, haar neefje en nichtje vast ook. Haar hele familie waarschijnlijk. Hij glimlachte toen ze hem vertelde dat hij haar gek was, daar klaagde hij niet over.
'Niet kreunen, het wordt vast leuk,' protesteerde hij. Hij had er alles aan gedaan om het fijn te maken voor Lily. Hij wilde niet dat Lily zich alleen voelde op kerst. Eigenlijk wilde hij zich ook niet alleen voelen.
'Waarom zou ik me gedwongen voelen?' vroeg hij. Hij fronste, Lily dwong hem nergens toe. Ze had hem nooit ergens toe gedwongen. Hij keek naar zijn bord, maar keek weer op toen Lily hem vertelde dat hij niet zo moest doen.
'Ik heb geen zin in een discussie, Lils. Als jij dat niet wil, dan doen we het niet.' Het was heus niet zo ingewikkeld. Als Lily het niet prettig vond om met hem te gaan ontbijten, dan zou hij er ook niet verder over doordrammen. Het zou niet fijn zijn voor haar of voor hem.
Heel even keek hij naar Lily die de cadeaubonnen inwisselde, waarna hij zijn jas weer aantrok en hij met Lily weer naar buiten liep. Het was niet warmer geworden in de tussentijd. Jammer, want hij had geen hele warme jas. Het ging nog wel, maar echt warm was het ook niet. Niet dat hij erover klaagde. Momenteel was er helemaal niets in zijn leven waar hij over wilde klagen, hij had het nog nooit beter gehad.

Account verwijderd

schreef:
Lily haalde haar schouders op toen hij zijn hand door zijn haren haalde en glimlachte bij zijn woorden. "Oeh," antwoordde ze vrolijk. Ze zou eens niet protesteren. "Dankjewel." Ze glimlachte naar hem en wiebelde heen en weer. "Jij ziet er ook misschien een beetje goed uit," voegde ze er met een glimlach aan toe. Lily hield haar hoofd schuin en bestudeerde hem aandachtig. Ja, hij zag er wel goed uit, zoals altijd. Ze was nieuwsgierig of hij blij zou zijn met zijn jas. Hopelijk vond hij hem mooi. Ze wist dat Aaron het liefst iets nuttigs had en een jas was wel nuttig ja. Ze vond hem persoonlijk enorm leuk. Hij had misschien een klein beetje veel gekost, maar het was goede en warme stof. Hij zou lang meegaan. Maar goed ook, want ze wist dat ze niet constant cadeautjes voor hem zou mogen kopen.
Lily knikte. "Ik weet dat het leuk gaat worden," beloofde ze hem. "Ik ben gewoon zo nieuwsgierig," gaf ze toe met een schaapachtige glimlach. Ze wilde dolgraag weten wat hij had voorbereid voor kerstavond. Het was heel erg lief dat hij al iets had bedacht voor haar.
Ze beet op haar onderlip bij zijn woorden, opende haar mond even, maar sloot hem alweer vlug. Ze wilde geen ruzie maken met hem. Zijn woorden waren echter heel kortaf. Ze wilde graag met hem ontbijten, maar ze maakte zich gewoon zorgen. Ze wilde niet dat hij in geldproblemen kwam. Ze was bang dat hij zich te veel inspande voor haar, dat hij, ook al had hij geldzorgen,te veel zou uitgeven, gewoon om haar een plezier te doen. Lily zei geen woord terwijl ze naar buiten liepen, maar rilde kort. Ze was helemaal in gedachten verzonken.

Account verwijderd

schreef:
Een klein beetje verbaasd keek hij Lily aan toen ze hem slechts bedankte. Geen protest, gewoon een bedankje. Begon ze te zien dat zijn mening niet zou veranderen, hoe hard ze ook zou protesteren? Dat ze niet dezelfde mening deelde, was inmiddels wel duidelijk, maar accepteerde ze dat nu? Een glimlach verscheen op zijn gezicht.
'Een beetje,' zei hij, terwijl hij een heel klein randje tussen zijn vingers open liet, om daarmee aan te duiden hoe klein dat beetje was. Lily en hij wisten allebei dat Lily hem standaard aantrekkelijk vond, net zoals hij haar standaard aantrekkelijk vond. De enorme aantrekkingskracht die hij al vanaf het begin gevoeld had, verdween niet. Hij had het gevoel dat hetzelfde voor haar gold. Dat was waarschijnlijk de reden dat Lily en hij zo regelmatig in bed belandden, maar daar zou hij nooit over klagen.
Het was overduidelijk dat Lily nieuwsgierig was. Toch zou hij haar niet alles vertellen. Ze wist nog niet dat hij ook een cadeautje voor haar had en dat hij ook de rest van haar appartement wat zou veranderen. Voor nu dacht ze dat het gewoon een diner was en dat wilde hij zo houden tot ze erachter zou komen dat dat niet zo was.
Lily besloot hem niet tegen te spreken. Waarschijnlijk was dat de beste oplossing, want de kans was groot dat ze een discussie zouden hebben. Hij wilde ook geen discussie op de dag dat ze drie maanden samen waren, maar hij begreep ook niet waarom Lily het vervelend vond om met hem te gaan ontbijten. Ze zouden er heus geen wekelijks ding van maken, dat zou te veel kosten, maar eens in de zoveel tijd kon toch wel?
Lily sprak niet tegen hem en hoewel hij een paar keer de neiging had om wel tegen haar te praten, weerhield hij zichzelf daarvan. Ze leek zo diep in gedachten verzonken en hij was er ook nog niet helemaal uit wat hij dan moest zeggen. Dus liepen ze slechts in stilte.
Het was niet ver, dus enkele minuten later liepen ze alweer door de gang naar haar appartement. Hij duwde de sleutel in het slot en opende de deur, waarna hij die weer achter hen sloot. Zijn blik gleed even rond, waarna hij toch besloot iets te zeggen.
'Waar wil je de lichtjes ophangen?' vroeg hij zacht, waarna hij vragend naar Lily keek. Er was nog genoeg ruimte voor de lichtjes, maar ze had vast een voorkeur. Bovendien, hij wist niet waar Lily de lichtjes had liggen. Hij ging nooit uitgebreid door haar bezittingen heen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld