Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

fantasie high school VOL

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:

ik zuchttte iedereen negeerde me fijne vrienden wat moest ik nu

Anoniem
Internationale ster

HowlingMagic schreef:
Miyuki

Ik probeerde contact te maken met Daphne. ''Daphne? Ik weet dat je me kan horen. Ik zit hier in een kasteel waar Nimy gevangen gehouden wordt. Ik heb je hulp nodig. Ik kan dit moeilijk volhouden met verbinding omdat het een verre afstand is. Ik geef je de coördinaten wel van waar ik ben.'', terwijl ik dit zei had ik een magische bericht naar haar gestuurd. ''Ik ben bij de ondergrondse tunnels. Je enigste weg om binnen te komen is door de riolering ik weet dat het niet verfrissend is maar het is de enigste weg om onopgemerkt erin te komen.'', ik stopte met praten omdat ik iemand hoorde die naar binnen kwam. Ik nam stappen naar achter en verstopte me in de donkere schaduw van de tunnel.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Gabriëlle vloog geruisloos rond in het kasteel en verborg zich wanneer ze voetstappen hoorde. Op de een of andere manier lukte het haar niet zichzelf onzichtbaar te maken, waarschijnlijk was het kasteel daartegen beveiligd. Ze kon ook niet door de muren hoewel ze niet haar fysieke vorm had en dat maakte het vinden van Nimy een stuk moeilijker. 'Moest ik een slechterik zijn waar zou ik haar dan gevangen houden' dacht ze in zichzelf terwijl ze voorbij een donkere tunnel vloog.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna

wrm negeerde iedereen me

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna

ik wilde weg ik kon niks en ik was niks ik toverde een poort naar me thuis en ging er door toen zag ik me zusjes lisanne en elise hey zei ik ik trok het niet meer me vrienden negeerde me o zei elise wat nu dan

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
oe ik weet niks te schrijven D;

Anoniem
Internationale ster

HowlingMagic schreef:
Miyuki

Ik keek naar Daphne die erbij kwam en gebaarde dat we stil moeten zijn. Ik gaf een teken dat ik mijn draden magie ga gebruiken die ik geleerd had van Castor.
''3...2...1...'' telde ik in mijn hoofd en nam meteen actie. Ik bestuurde de touwtjes op hem af en bedekte zijn mond zodat hij niet kon schreeuwen.
''Waar is Nimy? Antwoord mijn vraag. Als je ga schreeuwen dan snij ik je keel door.'', ik bestuurde een scherpe touw die dicht bij zijn keel stond. De man knikte naar me en ik liet het touw voor zijn mond zakken.
''Z..ze is in de toren... aan de noordkust... Dit kan je niet maken. Wie zijn jullie?''.
Ik negeerde zijn vraag en zette de touwen weer voor zijn mond. ''Wie is jouw opdrachtgever? Wat is zijn naam? Wat moet hij met Nimy?'', vroeg ik met een ijzige toon tegen hem.
''Het is Paul... Paul Brassiére.. Hij wilt eene Miyuki hier naartoe lokken samen met haar vrienden.''
Ik keek hem met grote ogen aan en bond de touwen strakker. ''Bedankt voor alle info. Ik spaar je leven. Weetje blijf nog even hangen.'' Ik zette touwen voor zijn mond zodat hij geen geluid kon maken en liet hem daar hangen.
Ik pakte een afgebrokkeld stuk steen en maakte het scherp. ''Daphne laten we gaan!'' Ik liep de stenen trap op en pakte de hendel van de houten deur. ''Ze is aan de Noordkust in de toren. We moeten snel zijn!''. Ik trapte de deur in en rende gelijk door de gangen op weg naar het noorden richting de toren. Ik wist dat magie hier niet gebruikt kan worden en had daarom een scherpe stuk steen die ik gebruikte als wapen. Ik zag de stenen trap en ging meteen alle treden op. ''Paul wilt mij hebben. Nou dan kan ik me natuurlijk laten zien.'' dacht ik in mezelf.
Ik nam meteen contact met Nimy op. ''Nimy ik ben op weg en weet waar je bent. Hou nog even vol. Hoest twee keer als je nee zegt en hoest 1 keer als je ja zegt of het begrepen hebt. Wij komen eraan!'' Ik rende de treden op en zag een man voor me staan. Ik tackelde de man bij de benen en hij viel meteen alle treden naar benden. Ik zag de deur van de toren en trapte het meteen in.
''Nimy! Ik ben er!''. De deur die ik intrapte raakte Paul en dat gaf ons tijd om te kunnen ontsnappen. ''Laten we gaan!''

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Nimy

Ik hoorde Miyuki weer, ik kuchte gelijk 1x. Niet veel later stormde ze binnen. Ik schrok me kapot, naartuutlijk wou ik gelijk opstaan en weg rennen maar dat ging niet.''Miyuki! Sh*t ik kan niet bewegen'' Met al mijn macht probeerde ik me los te krijgen maar dat ging niet. ''Weg! hier jij Miyuki hij wil jouw! Weg wezen! ik red me wel!'' Schreeuwde ik met tranen in me ogen. Met een kracht boost duwde ik Daphne en Miyuki weg en sloot de deur. De deur was gesloten niemand kon er in of uit en geen enkel magie werkte. ''Het spijt me huilde ik, Miyuki er mag niks jouw overkomen HET SPIJT!'' Schreeuwde ik met tranen in me gezicht. Ik probeerde me nog steeds los te rukken. Door de zenuwen begon ik heel raar te lachen van de zenuwen. ''Hahaha, nu kan je er ook niet uit.'' Ik zag er niet uit wel gestoorde gek, beter dit dan dat Miyuki dood gaat.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
In films zaten de gevangenen meestal in een torenkamer dus Gabriëlle besloot daar eens te gaan kijken ze vloog zo snel mogelijk naar een van de torens toen ze plots haar naam hoorde duidelijk gezegd door Uriah en het klonk alsof hij in gevaar was. Ze keek in de richting vanwaar het geluid kwam en twijfelde. Het was er donker, zou ze gaan of niet. "Help Gabriëlle alsjeblieft" hij klonk zo wanhopig. Ze keek naar de deur die naar een van de torenkamers ging onderweg was ze een man vastgebonden aan touw tegengekomen dus ze moest op de goede weg zijn. "Gabriëlle" werd er geroepen en het klonk als een kreet van pijn dus ze rende naar het geluid toe. "Uriah waar ben je" riep ze en zag niets, wat vreemd was want normaal kon ze zien in het donker. Een hand werd tegen haar gezicht geduwd en er werd iets tegen haar neus geduwd, iets dat gewoon rook naar engelenbloed en dodelijk of toch in kleine hoeveelheid verdovend was voor demonen als Gabriëlle. "Wat ben je toch naïf" zei een stem achter haar die duidelijk van de nieuwe duistere versie van haar vroegere vriendje afkomstig was, al zag ze hem niet want ze viel flauw in zijn armen.

Anoniem
Internationale ster

HowlingMagic schreef:
Miyuki

''Nimy ik laat je hier niet achter!'', riep ik tegen haar. Nadat ik dit zei kwamen al snel versterkingen deze kant op. ''Ik moet deze zegel breken!'', Ik werd omsingeld van beide kanten. Ik gooide mijn steen weg en stak mijn handen in de lucht. Snel gaf ik nog een teken tegen Daphne dat ze hulp moest gaan roepen. ''Ik geef me over.'' Ik stond ongewapend met mijn handen in de lucht.
Het enigste dat ze niet wisten was dat toen ik renden touwen door het gehele gebouw had verspreid. Ik trok aan een touwtje en meteen spande alle touwen zich. Iedereen zat in de knoop behalve ik. Ik spande alle touwen extra strak aan.
Ik keek naar de deur en zat muurvast. De versterking kon zich niet meer bewegen. Ik was even veilig en zette mijn hand op de muur. Ik concentreerde me op een punt zoals ik gedaan had om Nimy te zoeken. Ik hoorde alles om me heen en brak het zegel gerust. ''Zo nu ben ik eindelijk in mijn voordeel'', ik kreeg een grijns op mijn gezicht. Ik nam de pijnlijke emoties door iedereens lichaam en liet hun voelen hoeveel pijn het deed. Ik lachte. ''Jullie maken het zo simpel voor mij.'',ik moest erg grijnzen. Ik gaf iedereen het gevoel van brandende onheil.
Ik schudde mijn hoofd. ''Wat doe ik?'' Ik keek naar mijn handen. ''Ow nee ik heb dit toch niet gedaan?'' Ik schrok van mezelf. Mijn handen trilden helemaal. Ik nam diep adem en ging verder.
Nimy was bezeten door de geest van Paul. ''Geen zorgen Nimy.'' Ik legde mijn hand en verdreef Paul uit Nimy. Ik maakte de deur open en sleurde Nimy mee. ''Kom op we moeten gaan!'' Alle mensen die op ons afkwamen had ik uitgeschakeld met een gevoel van bevroren. Ze konden hun lichaam niet meer bewegen en stonden verstijfd.
Ik nam Nimy mee naar de ondergrondse tunnels. ''Hier zijn we wel even veilig.'' hijgde ik van het rennen.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
anna

elise zei rot dat ze je negeerde maar jij moet tyoch 1 van hun zijn om hem rte verslaan ja zei ik maar niemand wil naar me luisteren ik dacht elise ik wet aan wie je denkt ik glimlachte

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna

ik moet terug maar ik weet niet waar de anderen zei en ja

Anoniem
Internationale ster

HowlingMagic schreef:
Miyuki

Ik kwam nog even snel op adem. Ik trilde helemaal van de adrenaline en keek naar mijn handen. ''Was ik dat nou?'', fluisterde ik naar me zelf. ''Wat was er met me?''. Mijn handen trilde heftiger dan daarnet. ''Ik ben een monster...''. Snel legde ik mijn handen neer en richtte ik mijn aandacht op Nimy. ''Het spijt me van daarnet'',zei ik met een koude toon. ''Gaat het? We kunnen hier niet lang blijven. We moeten hier zo snel mogelijk weg.'' Ik legde mijn hand op de grond en liet ze een poort openen.
We zakte door de opening heen en vielen op een zachte grond neer. ''We zijn hier eventjes veilig.'' Ik ging liggen en keek omhoog naar de sterren. ''Ik ben blij dat je weer veilig bent.''. Ik was zo moe en uitgeput dat ik mijn ogen sloot en uitrustte. Mijn rust werd meteen verstoord door Subaru en hoorde dat Daphne in de problemen zat. Ik wierp een ijverige blik naar hem toe en nam meteen een energie steen. Ik gaf een steen aan Nimy en stond meteen op. Ik plukte een blaadje van een boom, maakte het wat groter en strooide wat stof over. ''Laten we vertrekken''. Ik spreidde me vleugels en ging meteen op pad.

Subaru
Ik had mijn vossen gedaante aangehouden en hoorde een plof in de verte. Snel rende ik er naar toe. Om er naar toe te besluipen veranderde ik in een havik en vloog ik dichter. ''Miyuki! Nimy!'', krijste ik in havik taal. Ik vloekte meteen in mijn hoofd en ging neer landen voor de twee. Mijn gedaante veranderde ik weer in die van een mens. ''Miyuki! Nimy gaat het?!'', vroeg ik met een heel bezorgde toon.
Door mijn magie ving ik een frequentie op uit een andere dimensie die mijn naam riep. Ik maakte contact met haar. ''Daphne!? Ben je daar?! Daphne?!'' mijn verbinding viel weg. Ik kon de locatie nog net weten en ging er meteen op af. ''Ik ga Daphne redden. Rust eerst uit en kom dan pas.'' Met mijn Phoenix vorm kon ik door tijd en ruimte reizen. ''Daphne? Hoor je me? Ik ben het Subaru.'' Zei ik tegen haar. Ik vloog door een tunnel die uit tijden bestonden. Ik zag alles wat er gebeurde en waar.
Uiteindelijk zag ik mijn doelstemming en kwam ik door de poort. Mijn gedaante nam af en meteen viel ik meteen harde val op een bewaker neer. Ik keek door heel de kamer. ''Bedankt makker!'',zei ik tegen hem. Ik pakte zijn kleren en kleedde me om als een van hun. Door deze kleren kon ik overal komen zonder dat ze me doorhadden. Ik moest me voordoen als een James Hudson. Dat in zijn portemonnee stond.
''Heei jij daar nieuweling. Ga op de uitkijk staan bij de westkust. De baas heeft 2 nieuwe vangsten gemaakt!'', zei een man met een dikke snor tegen me. Ik knikte naar hem en ging meteen naar de westkust. ''Twee nieuwe vangsten hé... Dat zouden vast Daphne en Sorasami zijn.'' Meteen ging ik op weg naar de Westkust.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Nimy

Miyuki ''Dom kop!'' riep ik uit voorzorg zij was er nog slechter aan toe dan ik. In een flits waren we opeens buiten onder een sterren regen Sabura kwam ook nog even aan gevlogen.En was weer in een oog wink weg. Ik knipperde even met mijn ogen. ''Okay, Miyuki! Jij gaat liggen en rusten. En ga niet koppig doen want je hebt teveel energie!'' Schreeuwde ik ook al was ze best ver toch hoorde ze het denk ik hoop ik. Ik begon water uit de planten te halen, en maakte er een soort schaats baan ding van. Maakte mijn voeten van ijs en gleed er snel overheen achter Miyuki aan. ''Wacht nou!!'' Schreeuwde ik.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Gabriëlle werd wakker in een donkere, stinkende ruimte. Ze was vastgebonden aan een stoel en worstelde om zich los te krijgen, maar dat bezorgde haar alleen een stekende en snijdende pijn. "Het touw bevat engelenhaar dus spartel maar niet teveel tegen" zei een stem achter haar en nu herinnerde ze zich weer hoe ze hier gekomen was. "Uriah waar ben ik" zei ze kwaad al was ze vooral bang. "Op een plek waar die vriendjes van jou niet binnenkomen, je verleden" zei hij sluw en Gabriëlle werd nog bleker dan ze al was. Haar vrienden konden hier enkel komen wanneer zij dat toestond, maar door hier te komen stelde ze zich helemaal aan hen open, ze zouden haar grootste geheimen te weten komen en dat was iets wat ze altijd vermeed, maar ze wist dat ze nu geen keuze had. "En je hebt me ontvoerd omdat" "Wel" zei de duistere Uriah die een andere stoel nam en tegenover haar kwam zitten. "Je huilt nu al een tijdje samen met die vrienden van jou, maar waarom kom je niet aan bij ons, de slechte kant of toch zo bekijken jullie het he. Maar ja die vrienden van jou zijn toch allemaal zo'n rijke stinkerds, die hebben ons altijd al als vuil bekeken." "Ze zijn anders" protesteerde Gabriëlle maar Uriah drukte zijn vinger op haar lippen. "Ben je dan zo naïef, ze maken gebruik van je, van ons dat hebben ze altijd al gedaan. Als we samenwerken kunnen we ze wel aan, het wordt weer hetzelfde als vroeger en nu zullen we het allebei overleven en dan zijn we voor eeuwig samen." Voor eeuwig samen, dat klonk te mooi om waar te zijn. Gabriëlle twijfelde, ze hoorde opnieuw de Uriah in haar droom, maar ze was nu eenmaal altijd onderdrukt en mishandeld door de rijken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld