Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | Aaly

Account verwijderd

schreef:
Lily trok een wenkbrauw toen ze hem zag glimlachen. Wat zat hij zo te glimlachen? Lily gniffelde en knikte toen hij zijn vingers een klein beetje van elkaar hield. "Nee, meer zo. Ze duwde zijn vingers tegen elkaar en lachte toen ze zag hoe hij naar haar keek. "Je weet hoe ik over je denk," glimlachte ze. Ze haalde haar schouders met een brede glimlach op. Ze vond niet dat het onduidelijk was voor hem. Ze had altijd duidelijk gezegd wat ze van hem vond. Ze was eerlijk geweest naar hem toe. Hij zei het haar ook. Meer dat ze er sexy uitzag dan mooi, maar dat vond ze niet erg. Ze vond het allebei leuk en lief.Lily trok een gek gezicht naar hem en kneep haar wenkbrauwen bedenkelijk samen. Ze probeerde zich te bedenken wat hij had voorbereid. Eerlijk? Ze had geen flauw benul. Ze was er echter zeker van dat het wel leuk zou worden. Hij kende haar en wist wat ze fijn vond. Als ze bij hem was, was ze blij. Ze maakten het wel gezellig samen. Lily had er het volste vertrouwen in.Ze kon haar gedachten niet bedwingen. Ze wilde oh zo graag samen ontbijten. Het ontbijt was zo fijn geweest. Maar het voelde alsof het niet mogelijk was. Aaron en geld... Ze wist niet wat ze ervan moest denken. Het was oh zo lief dat hij haar vaker wilde meenemen. Ze wist dat hij zag hoe vrolijk het haar maakte. Lily kon het echter niet doen, niet zolang hij zeker was van een inkomen. Ze maakte zich te druk. Zijn welzijn, wel, het ging voor haar vrolijke momentjes. Ze was blij als hij gelukkig was en het goed stelde. Aaron zei ook niets tegen haar, tot ze in het appartement waren. Lily deed haar jas, muts, handschoenen en sjaal af en keek om haar heen. "Ehmmmmm, overal?," Stelde ze geamuseerd voor. Ze was dol op de lichtjes. Lily deed haar schoenen uit en legde die aan de kant. Ze nam de lichtjes uit de kast. "Ik doe even de rolluiken naar beneden, dan kunnen we beter kijken naar de lichtjes," voegde ze eraan toe. Anders was het misschien niet zo zichtbaar. Ze knipte de grote lamp aan en nam haar bureaustoel om lichtjes op te hangen rond het raam terwijl Aaron lichtjes ophing boven de kast. Ze glimlachte en zette wat muziek aan voordat ze de slinger met bollampjes boven het venster begon te hangen. Lily klikte de lampjes aan en slaakte een gefrustreerd kreetje toen de lampjes bleken te flikkeren. "Ugh, da...oh what the fuck." De radio flipte voor een kort moment en alle lampen in het appartement vielen uit met een hard gezoem. Voordat Lily het goed en wel besefte schoof haar bureaustoel vooruit en vloog ze op de grond, alle lichtjes met haar meesleurend. Ze bleef een seconde stil, maar schoot toen in de lach. "What just happened?" Lachte ze. Ze probeerde weer op te staan, waarna ze opmerkte dat ze volledig verstrikt zat in de slinger met lichtjes, die op wonderbaarlijke manier nu wel werkte. "Aaron, help me," lachte ze zacht.Ze gniffelde toen Aaron naar haar toe kwam gelopen en haar probeerde te bevrijden van de slingers, waardoor hij ook wat vast kwam te zitten. "Hmmmhmmm." Ze zaten zowat tegen elkaar gedrukt, omringd door een heleboel lichtjes. Ze kon nog net zijn gezicht onderscheiden van de rest. En zijn gezicht was dichtbij.

Account verwijderd

schreef:
Lily en hij hadden nog hun dingen waar ze het niet over eens waren. Geld speelde daar een belangrijke rol in. Zijn gebrek aan geld vormde een probleem. Lily leek het niet erg te vinden dat hij geen geld had en geen vaste baan had. Hij nam zo nu en dan wel een baantje aan, maar dat waren tijdelijke dingen. Een vaste baan ging niet samen met de zorg van zijn moeder, hij kon nooit garanderen dat hij op tijd kwam of er überhaupt zou zijn. Hij had het wel eens geprobeerd, maar zijn moeder eiste simpelweg te veel tijd op. Bovendien, de meesten in zijn buurt waren te bang voor hem en de mensen die hem niet kenden, vonden dat hij een nietsnut was en gaven hem geen kans. Het was een soort vicieuze cirkel waar hij simpelweg niet uit kon komen.
Lily wilde niet dat hij geld aan haar uitgaf en hij wilde niet dat zij geld aan hem uitgaf. Dat zorgde altijd wel voor de nodige spanningen. Lily gaf wel geld aan hem uit, maar andersom was dat anders. Het was moeilijk voor hem, hoewel Lily dat niet leek te begrijpen. Het was moeilijk om te zien dat je je best deed, maar niets bereikte. Niet zoals anderen, niet zoals Lily. Zij had een vaste baan, een vast inkomen, een eigen appartement.
Zijn blik gleed naar Lily. Ze was in elk geval niet zo boos dat ze hem negeerde. Hij glimlachte lichtjes, overal lichtjes. Vanavond zou het wel zo zijn. Hij wilde alleen een paar kleine lampjes gebruiken. Hij nam het snoer van haar aan en hing het eerste snoer op. Hij keek heel even over zijn schouder toen hij muziek hoorde. Lily leek wel in een redelijk goede bui, ondanks dat ze het even niet met elkaar eens waren.
Toen Lily een kreetje sloeg, keek hij opnieuw om, om Lily op de grond te zien liggen. Ze begon al snel te lachen, waardoor hij er vanuit ging dat ze zich niet bezeerd had. Zo had de hele avond al verplaatst kunnen worden naar het ziekenhuis. Hij glimlachte en liep naar Lily toe, waarna hij bij haar ging zitten en het snoer begon te ontknopen. Hij wist niet wat Lily ermee gedaan had, maar het was een wirwar aan draden. Hij kreunde toen hij zichzelf in de weg zat met het snoer, nog even en Lily en hij zouden allebei vast zitten in het snoer. Hij bromde wat en keek op toen Lily een geluidje maakte. Eigenlijk had hij nog niet gemerkt hoe dichtbij hij bij haar zat. Het was nu volledig donker in haar appartement, op het snoer om hen heen na. Hij kon Lily nog zien, maar de wereld om hen heen was nu zwart geworden. Heel even keek hij haar aan, waarna hij lichtjes glimlachte. Ze zag er lief uit in dit licht. Hij had de neiging haar een kus te geven. Hij wachtte heel even. De wereld leek even zo onwerkelijk. Hij zat hier met Lily, verstrikt in lichtjes, maar hij was gelukkig. Gelukkiger dan hij ooit geweest was. Gelukkig in een wereld die helemaal zwart was. Hij liet het snoer even liggen en raakte haar wang zacht aan, waarna hij zijn lippen zacht tegen de hare drukte. Wat kon hem het ook schelen dat ze verstrikt zaten in een snoer?

Account verwijderd

schreef:
Ja, tuurlijk vond Lily dat Aaron een job moest vinden, maar het was moeilijk op dat moment. Ze had er echter vertrouwen in dat alles goed zou komen. Aaron zou wel een job vinden. Hij was een doorzetter. Ook al had hij geen diploma, hij zou iets vinden. Zijn moeder echter. Het was duidelijk dat ze zorg nodig had. Als hij haar nu eens liet helpen... Ze beet op haar onderlip. Ze wilde heel graag helpen. Zijn problemen, ze wilde ze verlichten. Ze deed haar best om dat te doen. Maar ze moest hem ook vertrouwen dat hij het zelf kon oplossen. Aaron wilde niet dat ze alles regelde voor hem, dat snapte ze. Zij wilde zelf ook zelfstandig zijn. Ze hield niet van afhankelijkheid. Dat leidde niet vaak tot iets goeds. Je moest zorgen dat je zelf wat dingen kon doen, anders had je een probleem. Met Aaron zou alles wel goed lopen. Tot nu toe had hij zichzelf gered en nu had hij haar ook. Ze stond klaar voor hem.Ze snapte dat Aaron dingen wilde kopen, betalen voor haar, maar ze vond niet dat het hoefde. Hij deed genoeg voor haar. Ze wilde niet dat hij zichzelf in de problemen werkte omdat hij zich slecht voelde als hij niets kocht. Ze keek hem bestuderend aan en dacht na. Hij had zo'n goede bedoelingen, maar... Ze schudde haar hoofd bij haar gedachten. Het hoefde gewoon niet. Ze had alles wat ze nodig had, hem. Lily streek een dread achter haar oor. Ze had niet beter kunnen wensen. Ze hadden zo hun discussies en conflicten, maar tot nu toe was het constant goedgekomen, maar goed ook. Het was niet altijd even simpel, maar ze gaven niet op. Ze wilden allebei een goede relatie. Ze hielden van elkaar, ook al uitten ze het soms nogal moeilijk.Lily spartelde wat als een wanhopige vis. "Ugh," lachte ze. Ze had zichzelf echt helemaal in de problemen gebracht. Hoe kon ze in godsnaam zo verstrikt raken? Lily wiebelde met haar schouders. Ze lachte toen hij zelf ook vast zat en glimlachte. Wel, nu waren ze wel gefucked. Ze ontmoette zijn blik en bloosde licht. Lily hoopte echter dat hij het niet goed kon zien met de gloed van de lichtjes over haar. Ze bestudeerde de lichtjes wat verlegen. Voor iemand die niet geloofde in magie, vond ze het wel magisch. "Jij en ik tegen de wereld," fluisterde ze, zonder erbij na te denken. Het kwam gewoon in haar op. Lily keek op toen hij haar wang zacht streelde. Het leek zo onwerkelijk. Verdorie, het was ook zo onwerkelijk. Ze sloot haar ogen toen hij hun lippen verenigde. Haar handen gleden op zijn wangen, waarna haar ene hand al snel naar zijn hoofd gleden. Haar vingers gleden door zijn donkere haren en ze glimlachte tegen zijn lippen aan. Hun discussie van zopas was ze al vergeten. Het was onbelangrijk. Lily vergat alles dat om haar heen gebeurde terwijl ze elkaar kusten. Hij was de enige die telde.

Account verwijderd

schreef:
Het had hem verbaasd dat Lily nooit begon over een baan. Ze had hem nooit gezegd dat hij moest gaan werken, dat hij te veel tijd had en niks deed. Het zou logisch zijn om te zeggen, zeker voor iemand die niet dezelfde zorgen had als hij had. In al die jaren had hij misschien al wel twintig baantjes gehad, maar niets viel te combineren met zijn moeder. Bovendien, al zijn baantjes waren slechts tijdelijk geweest. Enkele dagen, soms enkele weken. Met het geld dat hij daarmee verdiende, deed hij redelijk lang. Hij kocht slechts wat echt noodzakelijk was. Nu dan, in elk geval. Eerlijk was eerlijk, vroeg had hij er ook alcohol mee gekocht. Hij wist dat dat niet goed was, maar dat was nu eenmaal wat je deed als je leven er behoorlijk zwart uitzag.
Hij zag dat Lily hem bestudeerde, waarschijnlijk omdat hij weer in gedachten verzonken was geraakt. Hij glimlachte heel even naar haar, maar ging toen weer verder met waar hij mee bezig geweest was. Lily kon naar zijn aura kijken, ze had momenteel geen reden om bezorgd over hem te zijn. Zijn gedachten waren niet positief geweest, maar ook niet echt negatief. Het was meer een bevinding geweest. Misschien dat hij ooit wel zou bereiken wat Lily bereikt had, maar hij wist dat er dan een factor uit zijn leven moest verdwijnen. Zijn moeder. Zo lang zij er was, zat hij vast. Vast aan deze omgeving, vast aan bepaalde tijden. Pas als zij er niet meer zou zijn, was hij ook echt vrij. Toch kon hij geen afstand van haar nemen. Ze had hem nodig.
Zijn blik gleed over Lily, die een beetje begon te spartelen tussen tussen de snoeren. Ze had haarzelf aardig in de nesten gewerkt. Hij vond het eigenlijk wel lief. Een glimlach verscheen op zijn gezicht en hij schudde geamuseerd zijn hoofd. Hoe ze het voor elkaar gekregen had, was voor hem een raadsel. Het was voor hem ook een raadsel hoe hij zichzelf in het snoer geknoopt had. Het was een aardig lang snoer, maar niet zo lang dat hij er geen logica meer in zag.
Ze leek wat verlegen, maar hij kon het niet helemaal beoordelen door het gebrek aan licht. Misschien zag hij het helemaal verkeerd. Ze hadden niet zo veel meer tegen elkaar gezegd sinds ze naar huis gegaan waren, maar nu leek dat even vergeten te zijn. Hij glimlachte even toen ze fluisterde, het klopte wel. Lily en hij pasten allebei niet helemaal in deze wereld. Ze waren allebei een beetje anders dan de wereld van hen verlangde. Hij vond het niet erg.
Hun kus was een beetje anders dan normaal, er zat meer achter. Meer liefde, meer gevoel. Het gaf hem een gelukzalig gevoel. Een gevoel tegenovergesteld aan eenzaamheid. Zijn handen gleden om haar lichaam, waarbij hij haar zachtjes dichter naar hem toe drukte. Hij voelde zich compleet als hij bij haar was. Hij had zich nooit compleet gevoeld, hij had altijd iets gemist, hij had zich altijd leeg gevoeld, maar nu niet meer.

Account verwijderd

schreef:
Ze glimlachte terug toen hij doorhad dat ze hem bestudeerde. Betrapt. Lily hield haar hoofd schuin en glimlachte lichtjes. Ze maakte zich geen zorgen. Ze hoefde ook niet naar zijn aura te kijken. Ze vertrouwde hem. Hij zou het haar wel vertellen als hij zich niet goed voelde. Hopelijk toch.
Lily maakte een klagend geluidje toen hij geamuseerd zijn hoofd schudde en trok een wenkbrauw op. "Kijk niet zo," lachte ze zacht. Ze keek hem aan met een glimlach. "Dit is gewoon gevaarlijk," voegde ze eraan toe. Ze had helemaal niet verwacht dat de elektriciteit zou flippen. Ze had niets speciaals gedaan ofzo. Ze was gewoon gevallen en verstrikt geraakt. Lily keek hem zielig aan en trok een verdrietig gezicht. "Help meeeee..." zei ze met een zacht lachje. Ze slaagde er gewoon niet in zich te bevrijden.
Het was anders dan anders. Zou het komen door hun bekentenis van die ochtend? Of was het gewoon de kerstsfeer? In elk geval, ze vond het fijn. Lily duwde zich zacht tegen hem aan en liet zich meeslepen door hun gekus. Ze vergat bijna dat ze vast zaten in een snoer met lichtjes aan. Ze was niet meer alleen. Lily voelde zijn handen op haar rug liggen en kromde die even. Zijn lichaam had lekker warm. Ze duwde met haar hand een snoer met lichtjes van zijn schouder en glimlachte tegen zijn lippen aan. Het voelde zo goed om bij hem te zijn.
Ze wist niet hoelang ze zo zaten te kussen, maar het was best wel een lange tijd. Ze maakte hun lippen zacht los en keek hem aan met een glimlach, waarna ze in zijn armen kroop.

Account verwijderd

schreef:
Ze had gelijk, het was inderdaad gevaarlijk. Hij hoopte maar dat de rest van het appartementencomplex geen last had van hun ongelukje, want voor hetzelfde geld zat iedereen nu zonder stroom. Iedereen behalve zij, want zij hadden de lichtjes nog. Het was alleen nog lang niet genoeg om het appartement te verlichten. Voor nu hadden ze daar nog wel een oplossing voor, de rolluiken weer omhoog doen, maar voor vanavond was een andere oplossing nodig. Als het niet op tijd gemaakt werd natuurlijk.
'Ik ben bezig,' lachte hij, terwijl hij haar uit het snoer probeerde te bevrijden. Gelukkig had Lily zich niet bezeerd, de lichtjes maakten hem niet zo veel uit. Ook de lichtjes hadden de val echter overleefd. Hij schudde zijn hoofd en fronste, waarna hij een knoop uit het snoer probeerde te halen.
Hun kus was niet van korte duur. Zo nu en dan lieten hun lippen elkaar wel eens los, maar ze vonden elkaar ook elke keer weer snel terug. Hij kon voelen dat er een glimlach rond haar lippen speelde, bij hem was dat niet anders. Lily en hij leken kracht in elkaar te vinden. Zij was wat hij nodig had en op een of andere manier leek hij ook wat zij nodig had. Vreemd, heel vreemd, maar dat gevoel gaf ze hem.
Toen ze zijn lippen losliet, opende hij zijn ogen weer. Ze glimlachte naar hem en hij glimlachte terug. Hij voelde zich goed. Hij trok haar bovenop zijn schoot, waarbij haar benen zich lichtjes rond zijn middel vouwde. Hij verborg zijn gezicht in haar nek en zuchtte. Het was geen vervelende zucht. Hij had het grootste deel van zijn leven geen affectie gekend. Geen knuffels, geen enkele aanraking die niet seksueel bedoelt was. Hij had er nooit iets om gegeven, maar langzamerhand begon hij te beseffen dat hij het wel nodig had gehad. Hij had het gemist, al had hij nooit geweten dat hij dat gedaan had. Je kon niet missen wat je niet kende. Lily bood hem die affectie wel. Hij voelde zich thuis als hij bij haar was. Haar warmte en haar huid tegen de zijne zorgde voor een aangenaam warm gevoel. Hij voelde zich op zijn gemak, zorgeloos. Zacht drukte hij een kus tegen haar nek, waarna hij nog een poos zo bleef zitten. Lily bood hem troost, hoewel hij momenteel geen aanwijsbare reden had om troost nodig te hebben.

Account verwijderd

schreef:
Ze wreef even over haar zij terwijl hij probeerde haar te bevrijden. Dat zou wel een blauwe plek worden. Waarom was ze weer zo slim geweest om een bureaustoel te gebruiken als verhoogje? Niet at ze dit had kunnen voorzien. Ze had het helemaal niet verwacht. Elk jaar hing ze wel een paar lichtjes op, maar ze had nog nooit een storing veroorzaakt. Hopelijk zouden de lichten weer vlug gaan. Ze zou zich schuldig voelen als mensen vanavond geen licht hadden door haar. Ze hield geamuseerd een hand voor haar mond toen hij een knoop probeerde los te maken, maar het opgaf. Schattig. Ze spartelde wat heen en weer, wat het alleen maar erger maakte. Oeps.
Lily vouwde haar benen om zijn middel en leunde met haar hoofd zachtjes op zijn hoofd. Ze glimlachte toen hij eens zuchtte. Dat was geen gefrustreerde zucht, gelukkig. Ze voelde zijn adem tegen haar hals. Het kietelde, net zoals zijn lippen. Lily kreeg geen genoeg van zijn warmte. Ze glimlachte toen ze zijn lippen zacht tegen haar hals aanvoelde en voelde zijn hand zacht om haar middel. "Ik houd van je," vertelde ze hem. Ze kon het hem eindelijk zeggen. Eindelijk. Ze glimlachte toen ze zag hoe hij zijn gezicht naar haar oprichtte en een kus tegen haar lippen drukte. "En nu weet ik dat jij ook van mij houdt." Het was allemaal nog een beetje onwerkelijk. Ze kon het amper geloven. Lily keek hem aan en wiebelde met haar wenkbrauwen. "We moeten nog steeds ontsnappen uit dit spinnenweb van lichtjes," merkte ze op met een glimlach. Ze hief haar armen een beetje op. Ze zat op Aarons schoot en ze kon nergens naartoe. Niet dat ze dat erg vond, maar ze wilde nog naar haar ouders gaan vanmiddag.

Account verwijderd

schreef:
Het was prettig. Het was misschien metaforisch, maar hij zag wat er achter de lichtjes en het donker lag. Vroeger was alles zo donker geweest, maar met Lily bevond hij zich niet in het donker. Ze hadden nog een flinke weg te gaan, maar ze waren wel op de goede weg. Hij geloofde dat het steeds beter zou gaan, dat ze samen steeds verder zouden komen. Hij hoopte het.
Een warm gevoel trok door zijn lichaam. Terwijl hij de manier van zitten normaal gesproken wel sexy zou vinden, bood het hem nu troost en warmte. Hij was niet verdrietig of teleurgesteld, maar toch voelde hij dat het hem troost bood. Een gevoel van verbondenheid.
Hij keek op toen Lily hem vertelde dat ze van hem hield. Dat wist hij. Ze had het hem verteld toen hij dronken naar haar toe was gegaan. Vanmorgen had ze het hem ook verteld. Nu vertelde ze het hem opnieuw. Hij glimlachte toen ze zei dat ze nu wist dat hij ook van haar hield. Natuurlijk hield hij van haar.
'Hoe kon ik ook anders?' vroeg hij. Het was een retorische vraag, het kon namelijk niet anders. Ze gaf hem alles, echt alles. Daar kwam nog eens bij dat hij dol op haar was. Natuurlijk was hij van haar gaan houden, hoewel het hem zeker een paar weken gekost had voor hij dat aan zichzelf toe had kunnen geven. Van iemand houden was niet zo gemakkelijk voor hem als van anderen.
Hij keek Lily heel even verward aan, maar besefte toen waar ze waren en waar ze mee bezig waren. Hij schudde zijn hoofd en knikte toen, waarna hij langzaam de lichtjes van haar lichaam begon te knopen. Deze keer rolde hij alles netjes op.
Het duurde even, maar uiteindelijk kreeg hij hen bevrijd uit de lichtjes en kwam hij overeind, waarna hij met de lichtjes naar het rolgordijn liep. Hij trok het rolgordijn omhoog en wreef in zijn ogen, verblind door het licht. Hij hoopte dat het licht snel weer aan zou springen. Niet voor hen, maar voor de anderen die licht nodig hadden vandaag. Het was vast haar schuld niet.

Account verwijderd

schreef:
Ts naar kerstavond:Lily schudde haar jas wat beter om haar schouders terwijl ze de pakjes balanceerde in haar armen. God, hoeveel had haar moeder er haar wel meegegeven? Ze kon amper lopen met de pakjes op platte zolen, laat staan op hakken. Ze liep door de straten in de richting van haar appartementsblok. Het was enorm fijn geweest bij haar ouders en zusje. Ze moest echter wel toegeven dat ze Aaron had gemist. Ze was gewend geraakt aan zijn steelse kusjes en knuffels. Ze hield ervan en miste ze. Hopelijk hield dat voor hem ook. Lily keek naar de pakjes en glimlachte. Haar pakje had ze thuis verstopt, veilig. Maar ze wist wat hij had gekregen van haar familie. Lily had haar eigen cadeautjes in haar tas gepropt, maar de zijne konden er niet meer bij. Ze droeg ze maar. Geen probleem. Lily glimlachte even toen ze de kerstlichtjes langs de straat zag. Het zag er allemaal zo mooi uit. Ze hield van kerst. Lily zuchtte opgelucht toen ze aankwam aan het appartementsgebouw. Het was nog redelijk koud buiten. Zeker met een jurk. Nou ja, een echte jurk was het niet. Het was in feite gewoon een bordeaux top en bijhorende rok, met zwarte hakken. En ja, ze had de lingerie eronder aan. Wel, ze ging niet ontkennen dat ze ervan genoot. Lily hield van zijn aandacht. Ze was nieuwsgierig naar wat hij had voorbereid. Ze had nog steeds niet echt een idee. Gehaktbal a la Marrek. Dat was zeker, maar wat nog meer. Ze vond het zo lief. Hij deed echt oprecht zijn best. Hij gaf zijn alles.Lily liep de trappen op. Net op tijd. Ze hadden afgesproken zodat Aaron zeker klaar was. Lily draaide onhandig de deur open met haar hand onder de pakjes uit. "Homeeee...oh." Verbaasd keek ze om haar heen en straalde. "Shit, Aaron, dit is..." Ze was sprakeloos. Het was prachtig. Overal stonden kaarsen, de lichtjes lagen aan, kerstversiering, rozenblaadjes op het bed,... Haar blik gleed verwonderd rond. "Wacht even, is dat?" Ze glimlachte breed en wees naar het aquarium op de kast, waarna ze vlug de cadeautjes op tafel zette en haar jas over een stoel ging. "Oh my god, hij is prachtig." Lily was er dol op. Ze duwde een kus op zijn lippen. "Dit is geweldig, dankjewel dankjewel dankjewel." Ze vond het geweldig. Het was perfect.

Account verwijderd

schreef:
Het was een enorme klus geweest. Hij moest koken, het appartement vol zetten met kaarsen en hij moest haar cadeau ophalen. Hij was van de ene naar de andere plek gerend, waarbij hij zo nu en dan flink gevloekt had. Uiteindelijk was het allemaal wel gelukt. De pompoensoep was het grootste probleem geweest, maar uiteindelijk was het hem toch gelukt om het goed op smaak te krijgen. Hij had alles helemaal voorbereid, waardoor het slechts een kwestie was van nog even terug in de oven of nog even op het vuur voor het klaar was. Een minuut of twintig voor Lily thuis zou moeten komen, was hij de kaarsen aan gaan steken en had hij de rozenblaadjes in de slaapkamer gegooid. Wat om het bed heen en ook op het bed zelf. Het zou vast een troep geven, maar het was het vast waard. Hij was niet zo romantisch aangelegd, maar hij deed zijn best er iets romantisch van te maken.
Hij zette het vuur onder de soeppan en keek op toen hij de deur hoorde. Zijn blik gleed naar de klok, het was half zeven. Precies zoals ze hadden afgesproken. Hij glimlachte toen Lily verwonderd om haar heen keek, waarbij hij haar ogen zag twinkelen. Ze was blij. Dat was mooi. Zijn blik volgde haar, tot ze haar jas uittrok. Lily zag er op zijn zachts gezegd ontzettend sexy uit. Hij kreunde binnensmonds, hij kon niet te lang naar haar blijven kijken, haar jurk wond hem op. Dus keek hij maar naar har aquarium.
Hij legde zijn hand even op haar heup toen ze hem een kus gaf. Hij had een zwarte, elegante vis voor haar gekocht. Hij was alweer vergeten hoe ze heetten. Het had hem zijn laatste euro's gekost, maar het was het waard geweest. Volgende week moest hij weer een paar dagen invallen in de autogarage.
'Je moet haar wel een naam geven,' merkte hij met een glimlach op. Vissen hoorden ook een naam te hebben.
Hij liet Lily los en draaide zich om naar de soeppan, waar hij even in roerde. De tafel had hij al gedekt. Ook de tafel had hij zo romantisch mogelijk gemaakt. Misschien had hij stiekem wel opgezocht hoe hij dat moest doen. Hij keek heel even over zijn schouder naar Lily, waarbij hij zichzelf dwong alleen naar haar gezicht te kijken.
'We kunnen meteen gaan eten, maar we kunnen ook eerst de cadeaus openmaken als je wil?' Hij kon het vuur laag zetten en dan zouden ze wel even tijd hebben.

Account verwijderd

schreef:
Lily keek nogmaals verwonderd om haar heen. Shit, hij had er echt een heleboel werk in gestoken. Ze bloosde lichtjes. Ze wist niet of iemand dat ooit had gedaan voor haar. Waarschijnlijk niet, anders zou ze het zich wel herinneren. Hopelijk. Ze beet glimlachend op haar onderlip en schudde vrolijk haar hoofd. Het was prachtig. Hij wist hoeveel ze hield van lichtjes en kaarsen. Ze wist niet dat Aaron zo'n romantische ziel kon zijn. Ze was er dol op.
Lily bestudeerde het aquarium met de vis erin. Hij had het zelf gedecoreerd. Aan de rechterkant stond een klein kasteeltje waar de vis inkon, met een paar lichtjes eraan. Links stonden er wat plantjes. En natuurlijk was de vis er ook. Het was een zwarte elegante vis met iets langere vinnen. Ze slaakte een tevreden zucht en glimlachte toen hij zijn hand op haar heup legde. "Het is een vrouwtje?," zei ze met een glimlach. "Damn it, anders zou ik hem Ronnie hebben genoemd", plaagde ze hem. Ze dacht na. "Wat dacht je van Sushi?" Lily glimlachte breed en keek opnieuw naar de vis, waarna ze het niet kon laten om Aaron nog een knuffel te geven. "Thank you, you are the best boyfriend ever." Ze was dol op de vis.
Ze keek naar de soep waar hij in roerde en glimlachte. Het rook lekker. "Pompoen?" Ze keek hem vragend aan. Hmmm, lekker. Ze duwde een kusje op zijn wang en keek naar de tafel. Damn. Ze glimlachte en schudde opnieuw haar hoofd. Hoeveel werk had hij er wel niet ingestoken? "Dankjewel." Ze kon niet stoppen met hem te bedanken. Stiekem was ze best wel emotioneel. Ze vond het gewoon echt harstikke mooi en voelde zich gelukkig. Ze bloosde en keek hem aan. "Hmmm, misschien al mijn moeders cadeautjes na het eten?" Ze gebaarde naar de stapel. "Oh ja, want die zijn allemaal van jou, de mijne heb ik opengemaakt daar," lachte ze. Ze schoot in de lach om zijn gezichtsuitdrukking en hief Mikeys mandje wat op, waarna ze zijn cadeautje ervan onder haalde. "Maar het mijne mag je nu wel openmaken?" Ze trok een vragende wenkbrauw op en glimlachte wat nerveus. Ze begon plotseling te twijfelen of hij het wel mooi zou vinden.

Account verwijderd

schreef:
Lily leek gelukkig, waardoor hij zich ook gelukkig voelde. Ja, het had hem al zijn tijd gekost. Ja, het had hem aardig gefrustreerd en ja, hij had er heel veel moeite in gestoken. Dat was het echter helemaal waard als hij haar zo zag. Ze leek het mooi te vinden, ze leek er blij mee te zijn. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, misschien moest hij vaker dingen voor haar regelen. Hij zou vast wel iets kunnen vinden wat geen geld kostte, toch?
Zijn blik gleed naar het aquarium, waar Lily bijna gehypnotiseerd naar keek. Er waren ontzettend veel vissen, maar hij had niet lang getwijfeld over de vis. Deze vis was simpelweg de mooiste geweest. Als ze een aquarium wilde, moesten er ook mooie vissen in zwemmen, niet slechts een goudvis. Bovendien paste de vis bij haar. Mooi en elegant. Lily kon er ontzettend elegant uitzien.
Hij trok een vies gezicht toen ze hem vertelde dat ze de vis Ronnie genoemd had als het een mannetje geweest was. Lily wist dat hij een hekel had aan die bijnaam. Hij hoefde niet per se een bijnaam, Aaron was goed.
Het was redelijk moeilijk om haar lichaam te negeren. Ze zag er ontzettend sexy uit. Het werd nog ingewikkelder toen ze hem een knuffel gaf. God, hij wist nu al dat hij het niet de hele avond vol ging houden.
Hij knikte toen ze hem vroeg of het pompoensoep was. Dat was het. Lily en hij hadden het eens samen gemaakt en het was hen beide goed bevallen. Pompoensoep was het voorgerecht, daarna zouden ze de Marrek gehaktballetjes met gepofte aardappels en gevulde paprika eten. Als nagerecht had hij nog warme kersen met ijs en chocola.
'Ik deed het graag,' gaf hij toe. Als hij haar zo zag, zou hij het nog honderden keren doen. Haar geluk was belangrijk voor hem.
Zijn blik gleed naar de cadeautjes, waarna hij fronste. Haar moeder had flink uitgepakt. Hij wist al dat hij sokken, een trui en een muts zou krijgen, maar er waren meer dan drie cadeaus. Hij had geen idee wat hij ervan moest verwachten. Zijn blik gleed weer terug naar Lily, waarna hij knikte en het cadeau van haar overnam. Hij kon niet inschatten wat het was. Hij maakte het cadeaupapier voorzichtig los en hield het cadeau vervolgens omhoog. Een jas. Lily had een jas voor hem gekocht. Ondanks dat hij het lastig vond om cadeaus van haar aan te nemen, deed hij dat nu wel. Niet alleen omdat hij geen discussie wilde veroorzaken, maar ook omdat het bij kerst hoorde. Vandaag accepteerde hij het. Hij drukte een kus tegen Lily's lippen en trok de jas toen aan, waarna hij vragend naar Lily keek.
'Zit het goed?' vroeg hij.

Account verwijderd

schreef:
Lily keek een paar keer naar Sushi, ze kon het niet laten. De vis was gewoon enorm leuk. Ze hield ervan dat het een zwarte vis was, niet zomaar een goudvis. "Alternatief, just like me," grapte ze. Ze glimlachte en keek op toen Mikey zich aan haar been begon te wrijven. "Wat is er?" mompelde ze tegen het katje, dat ze opnam. Ze schoot in de lach toen Mikey vijandig keek naar de vis. "Ehe," mompelde ze geamuseerd. "Don't think so, blijf van Sushi af," protesteerde ze, terwijl ze de kat weer op de grond zette. Ze schudde vrolijk haar hoofd.
Lily schoot in de lach. "Doe dat vies gezicht weg" gniffelde ze geamuseerd. Ze lachte zachtjes en keek hem vrolijk aan. "Aaron? Hoe the fuck kan het dat ons appartement nog niet in de fik staat?" plaagde ze hem. Ze duwde een kusje tegen zijn hals. "Ik ben trots op je tho," gaf ze eerlijk toe. Het was bewijs dat hij wel kon koken, ook al beweerde hij van niet.
Ze glimlachte bij zijn woorden. "Goed zo," antwoordde ze. "Want ik wil niet dat je dit allemaal voor me doet, als je het niet graag doet, snap je?" Ze keek hem vrolijk aan. Ze zou niet willen dat hij zo'n dingen tegen zijn zin deed, ook al vond zij het geweldig.
Lily beet nerveus op haar onderlip terwijl hij het papier opentrok. Ze was bang dat hij het niet mooi zou vinden. Het was moeilijk om een cadeau te vinden voor Aaron. Het moest nuttig zijn en niet te duur. En natuurlijk moest hij het leuk vinden. "You like it?" Lily wist dat haar wangen waarschijnlijk even rood waren als haar outfit. Ze kon niet echt zijn aura aflezen op dat moment. Ze glimlachte toen hij haar een kus gaf en bestudeerde hem terwijl hij de jas aantrok. "Je ziet er geweldig uit, zoals altijd," gaf ze eerlijk toe. Ze glimlachte vrolijk. "Moet je wel eens jezelf gaan bekijken in de badkamer."

Account verwijderd

schreef:
De vis was inderdaad wat alternatief, net als Lily. Hij hield van het alternatieve van Lily. Het maakte haar een beetje anders, het maakte haar leuk. Hij was dol op haar dreads, haar stretchers, haar neuspiercing, haar tatoeages. Het waren imperfecties die haar zo perfect voor hem maakten. Zijn blik gleed naar de kat. Mikey had hem de hele dag niet lastig gevallen, dat was nieuws. Hij lachte toen Lily begon te protesteren en wierp een blik op de kast. Hij had die plek uitgekozen omdat Mikey er niet zo gemakkelijk bij kon. Voor de zekerheid had hij ook een deksel voor het aquarium gekocht.
'Niet doen, ik heb het al wel moeilijk genoeg,' klaagde hij toen Lily een kusje in zijn hals drukte. Het was al moeilijk genoeg om niet naar haar lichaam te kijken. Hij keek Lily een beetje zielig aan. Zij had dat probleem niet als vrouw, maar hij als man had dat probleem zeker wel.
'Geen idee, ik sta er ook verstel van,' gaf hij toe. Hij had de hele middag gekookt, maar het was voor de verandering eens allemaal wel gelukt. Haar appartement was nog heel en het eten was ook nog goed te eten. Het was bijna een wonder.
Hij roerde even in de soep en knikte bij haar vraag, dat begreep hij wel. Het was echter niet aan de orde, want hij deed het wel graag. Voor haar geluk deed hij een hoop.
Hij lachte toen hij zag hoe rood Lily werd. Was ze bang dat hij het niet leuk vond? Hij vond het wel leuk. Hij knikte, waarna hij even dankbaar een kusje tegen haar lippen duwde. Natuurlijk vond hij het leuk. Zijn jas was ontzettend versleten en het was ook niet zo warm meer. Hij had het geld echter niet voor een nieuwe jas. Hij liep naar de badkamer en bekeek de jas. Het was, natuurlijk, een zwarte jas. Er zat een rits in en de buitenkant was egaal, maar de binnenkant was gevoerd met teddystof. Het was een warme jas. En het paste bij de rest van zijn kleren. Hij liep weer terug naar Lily en glimlachte dankbaar.
'Ik vind het heel erg leuk, babe,' beloofde hij haar.

Account verwijderd

schreef:
"Stoute kat," glimlachte Lily. Ze duwde Mikey wat opzij met haar voet toen hij probeerde de kast op te klimmen. Hij zou er toch niet raken. Aaron had een goede plek uitgekozen. "Kijk, nu hebben we een huisdier dat jou niet zo erg haat," glimlachte ze. Een vis kon hem onmogelijk haten, toch? Toch? Ze glimlachte vrolijk.
Lily trok een wenkbrauw op bij zijn geklaag? "Hmmmhmmmm" mompelde ze vrolijk. "Wat doe ik?" lachte ze een beetje verward. "Ik doe niets," klaagde ze zelf. Ze wilde gewoon een lief kusje drukken in zijn hals. Niets mis mee. Ze gaf hem een por en trok een zielig gezichtje.
Lily lachte toen hij zij dat hij er zelf versteld van stond. "Het is superlief," knikte ze. Ze keek om haar heen en glimlachte. "Je kan wel koken," zei ze nogmaals. Dit bewees alles. Ook al had ze het nog niet geproefd. Maar ze wist zeker dat het wel lekker zou smaken. "Hoezo sta je er versteld van?, ik wist al die tijd dat je een talent had," plaagde ze hem. Ze keek hem vrolijk aan.
Lily maakte een jammerend geluidje toen hij lachte. Ze glimlachte lichtjes toen hij knikte en een kusje tegen haar lippen duwde. "Anders kan ik hem altijd inwisselen," beloofde ze hem. Hij hoefde niet te zeggen dat hij het leuk vond, als hij dat niet deed. Het zou geen probleem zijn. Lily wiebelde met haar wenkbrauwen toen hij wegliep naar de badkamer. "Ja?" Ze glunderde. "Fijn." Ze duwde een vlugge kus tegen zijn lippen aan. Ze zou hem de prijs niet vertellen, maar het belangrijkste was dat de jas toch wel even meekon. "Betekent dat dat ik je oude jas krijg?," vroeg ze geamuseerd.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld