Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaf hem lachend een por toen hij 'zoiets' zei en pruillipte kort. "He, niet ontkennen dat je me ontzettend lief vindt" grapte ze. Ivy keek hem grijnzend aan. "Voor wat het waard is, ik vind jou ook ontzettend lief" zei ze eerlijk. Dat was hij ook. Hij was nooit gemeen, bot of bars tegen haar geweest, om wat voor reden dan ook. Op één of andere manier was het gewoon zo. Ze hield van hem en hij ook van haar, wat haar af en toe nog stiekem wat verbaasde. Maar elke dag werd het een beetje duidelijker voor haar dat het echt was, en hij haar niet zou verlaten om wat voor reden dan ook. Ivy glimlachte toen hij zei dat hij het zich niet kon herinneren. Gelukkig maar. "He, ik kan nog kwaad worden" grapte ze even. Ze glimlachte tegen zijn lippen aan toen hij zei dat hij ernaar uitkeek en drukte haar lippen zachtjes langer tegen zijn hals, maar niet al te lang, om zuigplekjes wat te vermijden. "Ik doe mijn best om je rug niet te opvallend te maken" beloofde ze met een grijns. Ivy kreunde zachtjes tussen de kussen door en zuchtte even. Als ze nu als moest kreunen, wat zou dat dan worden in bed? Maar het goede nieuws was dat ze zo luid konden zijn als ze zelf wilden, en zo lang. Er was niets dat hen in de weg stond. Ivy glimlachte lichtjes bij die gedachten. Het idee beviel haar wel dat hij zei dat ze het later nog op de bank konden doen. Het zou eens wat anders zijn dan steeds maar weer het bed. Niet dat daar iets mis mee was hoor, verre van. Maar ze vond nieuwe dingen wel eens leuk. Ivy maakte een geluidje toen hij haar ophief en sloeg haar benen om hem heen terwijl ze toch nog kussend een baan maakten naar de slaapkamer. Ivy raakte de lichtknop aan met haar ene hand en gleed met haar andere hand over zijn rug. Haar rug raakte al snel zachtjes de zachte stof van het bed en ze krulde haar rug even op bij zijn vingers. "Oh Oliver" fluisterde ze even zachtjes in zijn oor. "Shit, je maakt me echt zo nat" flapte ze eruit met rode wangen. Zekon het niet helpen, de woorden gleden over haar lippen voordat ze het goed en wel besefte. Ze prutste even aan zijn shirt. Het effect dat hij op haar had was niet te beschrijven. De tintelingen die zijn vingers achterlieten op elk plekje van haar huid.

Account verwijderd

schreef:
Dat hij haar ontzettend lief vond, zou hij nooit ontkennen. Ivy was ontzettend lief, ze deed altijd haar best om iedereen gelukkig te maken. Niet alleen hem, maar ook de rest van het team en zelfs vreemden leek ze op een of andere manier toch een beetje vrolijk te willen maken. Hij had haar nog niet één keer gemeen zien doen, zelfs niet tegen de vrouwen waarvan ze wist dat ze haar graag zagen verdwijnen uit zijn leven. Hem kon dat niets schelen, hij was op geen enkele manier geïnteresseerd in andere vrouwen. Er was niemand zo lief als Ivy. En er was waarschijnlijk ook niemand die zo onschuldig leek, maar dat niet was.
'We weten allebei dat dat je nooit gaat lukken.' mompelde hij, waarna een grijns rond zijn lippen speelde. Zijn rug was er maar enkele keren goed vanaf gekomen en dat waren de keren geweest dat ze voornamelijk lief voor elkaar waren. Ja, dat gebeurde ook. Hij wist dat ze het leuk vond als hij ruwer met haar was, maar er waren ook keren dat ze dat helemaal niet deden. Die keren waren de keren dat het zo duidelijk was dat ze van elkaar hielden, het was geen spektakel, maar wel een uiting van liefde naar elkaar toe. De eerste keer was daar een voorbeeld van, hoewel het toen ook een beetje zoeken was naar wat wel en niet gewenst was. Zo'n keer was deze keer overigens niet, nu wilde hij alleen maar zo snel mogelijk bij haar zijn. Hij kon het dan ook niet helpen dat haar gefluister en haar woorden dat gevoel alleen maar versterkten. Het was nooit moeilijk geweest voor Ivy om hem zo ver te krijgen, haar lichaam triggerde hem constant.
'Goed, want ik weet niet of we het bij één keer houden vannacht.' fluisterde hij, waarna hij zijn lippen weer tegen de hare duwde. Hij liet zijn vingers langs alle welvingen van haar lichaam glijden, er was zo veel wat hij nog niet eerder opgemerkt had. Hij trok zijn shirt over zijn hoofd toen ze aan zijn shirt prutste, waarna hij zijn lippen tegen haar hals duwde en langzaam een weg naar beneden kuste. Hij duwde haar knoop los en trok haar rits zachtjes open terwijl hij haar onderbuik kuste. Zo nu en dan zoog hij zachtjes aan een stukje huid, maar niet hard genoeg om plekjes te laten verschijnen. Als ze zich morgen in het openbaar in bikini wilde vertonen, was het niet handig als ze overal kleine blauwe plekjes had.

Account verwijderd

schreef:
Ivy trok een wenkbrauw op naar hem en een grijns speelde om haar lichaam. "Je denkt dat het me niet gaat lukken?" Haar hand gleed over zijn rug en ze maakte een grommend geluidje. "Oh, ik kan heel, heel erg voorzichtjes nochtans" mompelde ze zachtjes. Okey, niet waar, ze deed haar best, maar ze had het meestal zelf niet door als ze rode strepen achterliet. Ze wuifde even kort met haar hand. "Ik heb mijn nagels geknipt, zie je?" Ze keek hem even trots aan en glimlachte. Ivy voelde zijn handen op haar heupen en keek hem aan, waarna ze weer haar lippen op de zijne drukte. Ivy keek hem met een glimlach aan toen hij zei dat ze het misschien niet bij één keer zouden houden die avond en ze vlocht haar vingers door zijn haren terwijl ze hem dichter naar hem toe trok, wat ze zelf dacht dat onmogelijk was. Heel even lieten ze elkaar los om zijn shirt uit te doen, waarna Oliver al snel zijn lippen langs haar lichaam liet glijden. Ivy maakte een zacht geluidje bij zijn aanrakingen. Ze liet haar blik even langs zijn lichaam gaan en haar vingers gingen over zijn buik, borst en armspieren. Ivy beet op haar lip, elke keer dat hij zachtjes een stukje huid tussen zijn lippen nam en er voorzichtjes aan zoog. Toen hij bij haar onderbruik kwam, vreesde ze er voor dat ze gek zou worden. Ivy kreunde even. Hoe kon het dat ze dit nog nooit eerder had gevoeld, bij niemand. Ze waren zo fysiek en emotioneel tot elkaar aangetrokken, het leek wel bijna niet echt. Haar hals, sleutelbeenderen en onderbuik, die twee waren nog het gevoeligst van heel haar lichaam, en Oliver nam maar al te goed gebruik van dat. Hij wist perfect wat hij met haar deed. Ivy trok met haar ene hand haar broek uit en liet die vlak naast het bed op de grond vallen, waarna ze aan de slag ging met zijn knoop tussen de kussen door. "Je maakt me gek, weet je dat?" Haar stem was bijna een hees gefluister, maar nog net luid genoeg om te horen.

Account verwijderd

schreef:
Hij dacht niet alleen dat het haar niet zou lukken, hij was er vrij zeker van. Hij kon zich eergisteren nog prima herinneren, zijn rug was nog steeds niet helemaal krasvrij, en die keer leken hun verlangens minder heftig dan deze keer. Hij had niet eerder zo naar iemand verlangd. Dat had hij al meerdere keren gedacht, maar elke keer overtrof hij zichzelf weer.
'Zo lang je nagels hebt, kun je krassen.' mompelde hij, waarna zijn grijns iets breder werd en hij zijn lippen tegen de hare duwde. Het maakte hem niets uit, de krassen waren een goed teken. Misschien zouden mensen naar hem kijken, maar daar zou hij zich niet druk over maken. Zij wel, maar hij niet.
'Je kunt nog altijd zelf de controle nemen.' op die manier zou ze in elk geval niet in staat zijn bij zijn rug te komen. Tot noch toe had hij altijd de controle gehad, hij had graag controle. Dat nam niet weg dat het ook eens leuk was om dingen te veranderen, hoewel het waarschijnlijk niet zo vaak zou voorkomen.
Het zou raar zijn om ooit nog met iemand anders te gaan, besefte hij terwijl hij verschillende kusjes tegen haar onderbuik duwde. Hij was er zeker van dat hij nooit meer iemand zou vinden waar hij zich zo tot aangetrokken voelde als Ivy. Het kwam sowieso niet vaak voor dat je iemand vond waar je je zo tot aangetrokken voelde. Hij had het al geweten op het moment dat ze zijn kamer binnengewandeld was. Het zou nooit zo kunnen zijn als met Ivy, hij zou zich nooit zo aangetrokken voelen tot iemand anders. En Ivy en hij waren er nog lang niet. Er waren nog zo veel dingen die ze niet wisten over elkaar. Elke keer dat ze met elkaar gingen, leerde hij nieuwe dingen bij. Dingen die ze leuk vond, dingen die haar niet zo veel konden schelen.
Hij besloot het nog één stapje verder te nemen voor hij haar lippen opnieuw zou kussen. Hij wachtte heel even geduldig tot haar broek op de grond lag en liet zijn handen toen naar haar heupen glijden, waarna hij zijn lippen zacht tegen de binnenkant van haar dijen duwde. Hij keek heel even op toen ze begon te praten en hij kon een grijns niet verhullen. Hij wist het, maar het was leuk om te horen. Hij duwde zijn lippen opnieuw tegen de binnenkanten van haar dijen, maar deze keer kuste hij niet alleen. Hij zoog zachtjes aan haar huid, maar nooit hard genoeg om blauwe plekken te veroorzaken. Misschien werd het een beetje rood, maar dat zou morgenmiddag wel weer verdwenen zijn. Zo nu en dan beet hij zachtjes, maar niet hard genoeg om haar pijn te doen. Hij zou het niet pesten noemen, hij wilde gewoon dat ze nog wat meer naar hem verlangde dan dat ze al deed.

Account verwijderd

schreef:
Ivy beet hard op haar onderlip en schudde haar hoofd grijnzend. "Je bent verschrikkelijk" mompelde ze even moeilijk. Ze toonde hem haar nagels en schudde haar hoofd. "Speciaal voor jou" zei ze met een glimlachje. Misschien zou ze hem inderdaad wel krabben, maar met kortere nagels kon ze de schade toch nog beperken, hopelijk dan toch. Ze had haar nagels nu ook weer niet helemaal gekort, daarvoor was ze veel te dol op lange nagels. Hopelijk zou niemand het morgen te veel opmerken, en anders hadden ze nog altijd hun eigen privé strandje. Ze hunkerde weer naar zijn lippen in die enkele seconden, maar al gauw duwde hij ze weer terug op de hare. Ze glimlachte even tevreden en duwde zich weer tegen hem aan. "Oeh, dat klint goed, al betwijfel ik of ik beter de controle kan nemen, ik heb niet echt zoveel controle bij jou en ik vind het goed zoals het nu is" mompelde ze zachtjes, na eventjes moeilijk uit haar woorden te komen. Ze vond het leuk dat hij de controle nam, het was gewoon ongelooflijk sexy. Ze zou het niet anders willen. Het was gewoon de manier hoe hij de liefde met haar bedreef, die hongerige blik... Ivy beet even met blozende wangen op haar onderlip en sloeg haar armen om zijn nek, wat ze niet zo lang volhield, haar handen glipten weer in zijn haar. Ivy hapte even naar adem toen zijn lippen naar de binnenkant van haar dijen gleden en maakte een kreungeluidje. Ze hijgde even zachtjes en haar vingers grepen zijn haar net iets vaster vast. Wat deed hij haar aan. Ze kromde haar rug even en krulde haar tenen, waarna ze haar ene been optrok. Het zachtjes bijten maakte het nog eens zoveel erger. Ivy kreunde nogmaals en beet hard op haar onderlip. "Fuck" vloekte ze opgewonden. Ivy's ogen werden even groot toen hij met zijn tanden de rand van haar slipje wat naar hem toe trok. Ze hield dit nooit vol. "Oliver, alsjeblieft...alsjeblieft" smeekte ze hem verlangend.

Account verwijderd

schreef:
'Ik denk dat jij je er drukker over maakt dan ik.' mompelde hij. Misschien zou hij aangestaard worden en hij kon het gegiechel al bijna horen, maar het was niet iets waar hij zich direct druk over maakte. Waarschijnlijk zou het ook wel verdwijnen als hij ging zonnen, hij werd snel bruin en dan viel rood al een stuk minder op. Of hij moest verbranden, maar die kans achtte hij wel heel erg klein. Ze zouden het morgen wel zien, ze kon ook nog gewoon op hun eigen stukje strand blijven. Overmorgen zou het allemaal wel weer meevallen, als ze het in de tussentijd niet nog eens zouden doen in elk geval. En dat betwijfelde hij.
'Wat jij wilt.' merkte hij met een grijns op. Hij had graag controle, dat was altijd al zo geweest. Soms was het heus wel leuk als het niet zo was, maar over het algemeen had hij liever de touwtjes in handen. En zij vond het duidelijk niet erg. Op een of andere manier leken ze op bijna alle vlakken goed bij elkaar te passen.
Hij kon het niet helpen dat hij zo nu en dan naar haar keek, hij vond haar er altijd leuk uitzien. Ivy begon vaak te blozen, dat vond hij lief. Hij glimlachte even, hij kon het niet laten. Hij kon het ook niet laten om zachtjes te lachen toen ze zijn haar vastgreep, hoewel het altijd zo makkelijk leek voor haar, leek hij er ook niet zo heel veel moeite voor te hoeven doen. Hij liet zijn vingers even langs haar opgetrokken been glijden en duwde nog enkele kusjes tegen haar dijen. Dat ze begon te vloeken, maakte het alleen maar beter. Pas toen ze begon te smeken, besloot hij ermee op te houden. Ze hadden nog meer dan genoeg tijd om het opnieuw te doen. Hij kuste zijn weg weer naar boven en hij glimlachte even lichtjes voor hij zijn lippen weer tegen de hare duwde. Hij liet zijn blik even om haar heen glijden en draaide hen toen, maar niet voor lang. Het was alleen een stuk gemakkelijker de sluiting van haar bh open te klikken op deze manier. Toen hij dat gedaan had, draaide hij hen opnieuw. Een groot bed was toch ergens goed voor, ze hadden alle ruimte om opnieuw en opnieuw te draaien. Hij liet het ding op de grond vallen, waarna hij het niet kon laten heel even naar haar te kijken. Hij wist precies wat hij zou zien, maar toch keek hij maar al te graag.
'Fuck, Ivy.' gromde hij. Hij kon het niet helpen, alleen kijken had al effect op hem. Hij kuste haar lippen opnieuw, waarna hij zijn broek uitduwde en hem bij de rest van hun kleren liet vallen. Hij liet één hand naar haar heup afdwalen, waarna hij haar tegen zich aan duwde en zijn lippen tegen haar hals duwde.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even kortaf en trok een gezicht. Het was misschien wel waar, ze maakte zich redelijk vlug druk over zo'n kleine dingen, het lag gewoon in haar nerveuze aard. Nou ja, ze was niet altijd zo nerveus. Soms wel, soms niet. Het hing van haar humeur af. Ze had ook wel eens van die momenten dat ze echt super sociaal was en ze door niemand te stoppen was. Ivy glimlachte lichtjes en drukte haar lippen weer op de zijne. Ze gniffelde even. Tuurlijk vond hij het niet erg om de touwtjes innhanden te hebben. En Ivy zelf had er nu ook niet bepaald problemen mee, dus dat was geen reden tot zorgen. Ivy maakte even een geluidje en sloeg haar benen om hem heen. En dan dachten ze dat ze gisteren al enorm aangetrokken werden tot elkaar. Hmmm, niet dus, in vergelijking tot dit. Ivy glimlachte toen hij zei "Wat jij wilt" Ze liet haar handen over zijn rug glijden en streelde zijn schouders even kort met haar vingers. Ze trok een pruillipje toen hij lachte en gaf hem een stootje met haar heup tegen de juiste plek. Ze trok even uitdagend een wenkbrauw op. Payback. Zij kon perfect wat hij kon. Ze liet haar been glijden langs het zijne en drukte een paar kussen op zijn hals en schouder, waar ze zachtjes aan zoog. Al snel waren ze omgedraaid en opende hij haar beha, die bij de rest van haar kleren terechtkwam. Nu alleen nog haar slipje... Ivy keek hem geamuseerd aan toen hij vloekte en kuste hem opnieuw, waarop ze met het puntje van haar tong, traag en zacht over zijn onderlip ging. Bijna onmiddellijk voelde ze een reactie bij hem daar beneden. Ze vond het fijn om te weten dat het wat met hem deed, dan wist ze dat ze toch iets goeds deed. Ivy maakte een geluidje en hielp hem ongeduldig om zijn broek af te krijgen. Ze kon bijna niet wachten, en Oliver begon er ook uit te zien alsof hij op springen stond. Haar hand gleed om de band van zijn boxer die ze soepel naar beneden trok en op een stoel hing die net aan het bed stond. Ze keek hem aan met een wellustige blik en drukte haarzelf dichter tegen hem aan, zachtjes wrijvend met haar onderbuik tegen hem. Als hij haar wou, zou hij er maar zelf voor moeten zorgen. Ze bleef ervan houden hem wat uit te dagen en op te jagen.

Account verwijderd

schreef:
Dat zij zich er druk over maakte, zorgde ervoor dat hij er ook aan dacht. Hij wilde niet dat ze zich ongemakkelijk voelde, dus deed hij er altijd alles aan om de situatie enigszins draagbaar voor haar te maken. Als dat betekende dat hij een shirt zou dragen de rest van de week, kon hij zich daar niet druk over maken. Haar geluk stond ver boven bruinen of zonder shirt rondlopen. Hij zou een hoop voor haar doen, hij wist niet of zij het wist, maar hij deed er wel degelijk alles aan om het haar zo gemakkelijk mogelijk te maken. Al helemaal door haar verleden, hij wilde niet dat ze twijfelde aan zijn loyaliteit of dat ze twijfelde aan zijn gevoelens voor haar.
Als hij eerlijk was, vond hij het niet eens erg dat hij zo gevoelig was voor alles wat ze deed. Vroeg of laat zou het misschien voor een probleem zorgen, maar tot nu toe had ze zich altijd ingehouden in het openbaar. Zo lang ze zo door zouden gaan, zou het hem nooit iets uitmaken dat zijn lichaam direct reageerde op alles wat ze deed. Hij wist vrij zeker dat dat voor haar ook niets nieuws was, ten slotte kon ze zien en voelen wat er gebeurde met hem. Wat dat betreft hadden vrouwen toch weer een beetje geluk, het was niet moeilijk te zien voor hen of een man zich tot hen aangetrokken voelde of niet. En eerlijk was eerlijk, hij had zich vanaf het begin al enorm tot haar aangetrokken gevoeld.
Hij wist dat Ivy wilde dat hij ervoor zorgde dat het zou gebeuren en hij wilde niet langer wachten. Hij was al ongeduldig geweest toen ze waren begonnen, nu hield hij het niet meer. Het duurde dan ook niet lang voor hij haar ondergoed bij zijn boxer gehangen had en hen gaf wat ze wilden. Als ze hadden gedacht dat het de vorige keer al heftig was geweest, was dit nog veel meer dan dat. Hij duwde zijn lippen tegen de hare, zijn geluiden gesmoord door hun lippen. Het zag er niet naar uit dat het zijn verlangen goed deed, hij wilde alleen maar meer. Hij duwde haar tegen zich aan. Zijn ademhaling was verre van licht of rustig, momenteel voelde hij niets anders meer dan zijn verlangen om bij haar te zijn. Hij vloekte zachtjes. Niet omdat het slecht was, juist niet. Ze had de vorige keer gezegd dat dat de beste keer was geweest, maar dit was nog zo veel beter.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even en drukte verscheidene kussen op zijn lippen. Ze hoopte echt dat het zo zou blijven zoals het nu was. Zoals het nu was, was het perfect. Er zouden ongetwijfeld slechte momentjes zijn tussen hen twee,nmaar het belangrijkste was dat ze die dan zouden oplossen. Ze zou niet weten hoe ze zonder Oliver zou kunnen. Ze zou ook niet weten wat ze zou moeten doen mocht hij haar bedriegen. Ze geloofde niet dat Oliver haar zou bedriegen met een andere vrouw, maar soms was ze er best wel bang voor, dat was volkomen eerlijk. Het waren gewoon alle vrouwen die naar hem keken die haar zo ongemakkelijk lieten voelen. Het waren er nog meer dan bij Joel. Hoe frustrerend... Maar ze vertrouwde hem, en zolang ze dat deed, was alles helemaal in orde. Zolang ze zichzelf zei dat Oliver nooit naar bed zou gaan met iemand anders terwijl zij nog samen waren, was haar leven perfect. Ivy kreunde lichtjes en beet op haar onderlip toen hij haar onderbroek bij zijn boxer ging en hij hen beiden gaf waarvoor ze zo ongeduldig waren. Een paar geluidjes kwamen over haar lippen toen hij haar enterde en ze beet hard op haar onderlip. Verdomme. Het deed pijn, maar het was goede pijn. Ze vond het niet erg. Je kon het zekfs fijn noemen. Haar lippen bleven de zijne beminnen, hongerig naar meer. Ze greep zich goed vast aan Oliver en bewoog mee met zijn ritme. Ivy kreunde hard toen hij zich nog dichter tegen haar aantrok en sloot haar ogen even. Ze kon zich onmogelijk inhouden bij hem, het kon gewoon niet, en het moest voor een keer ook niet. "Oh Oliver" kreunde ze hard. Ze duwde haarzelf beter tegen hem en bewoog met haar heupen op zijn ritme. "Fuck" vloekte ze even tussen zijn kussen door. Ze legde haar hoofd tegen zijn hals en beet hard op haar onderlip. Haar handen gleden over zijn rug, lieten toch die kleine rode krasjes achter die ze zo erg probeerde te vermijden.

Account verwijderd

schreef:
Het was vreemd om meer te willen dan mogelijk was, maar hij besefte ook dat het gevoel over een niet al te lange tijd weer zou verdwijnen. Hij wilde niet meer dan Ivy, hij wilde alleen maar Ivy, maar zijn verlangen naar haar was groter dan het ooit was. Hij had altijd naar haar verlangd, vanaf de eerste dag waarschijnlijk al, maar hij had zich nooit zo gevoeld. Het was geen naar gevoel, helemaal niet zelfs, maar het was de eerste keer dat hij zich zo voelde en hij moest er nog aan wennen dat iemand zo'n effect op hem kon hebben. Het was geen gave die daarvoor zorgde, het was niet iets wat hem wijsgemaakt werd, het was een gevoel dat hij zelf produceerde.
Waarschijnlijk zou het harder kunnen, maar dat vermeed hij. Niet alleen was hij twee keer zo zwaar als zij was, hij had ook meerdere malen meer spiermassa dan zij. Ivy trainde en ze was vast sterker dan de gemiddelde vrouw, maar hij had altijd een hoop meer spieren dan zij had. Heel even dacht hij aan Derek, het was waarschijnlijk nog moeilijker voor de man dan het voor hem was. Hij hield dus gewoon hetzelfde tempo aan, hopend dat hij Ivy geen pijn deed. Ze klonk in elk geval niet alsof ze pijn had. Als ze dat wel had, kon ze het hem vertellen, hij zou er direct verandering in brengen. Maar mer de woorden die ze uitsprak en het gevloek ging hij er niet vanuit dat ze er last van had. Een grijns speelde rond zijn lippen, hij vond het leuk om haar te horen. Met hem waarschijnlijk elke man, hij vond het leuk om te horen dat ze het fijn vond. Ten slotte vond hij dat ook. En hij was ook nooit de stilste geweest, dus dat zij dat ook niet was, zorgde ervoor dat hij zich er totaal niet ongemakkelijk bij voelde. Normaal gesproken hadden ze buren en mensen die langs hun kamer op de gang liepen, teamleden die zo naar binnen liepen en zelfs een hond die toe kon kijken, maar daar hadden ze nu allemaal geen last van. En hij genoot ervan.
'Niet doen. Ik wil niet dat je hier morgen spijt van krijgt.' mompelde hij, toen hij haar nagels over zijn rug voelde gaan. Hij wilde niet dat ze zich morgen ongemakkelijk voelde. Heel even liet hij zijn vingers over haar lichaam glijden, gewoon omdat hij dat zelf zo leuk vond. Zijn vingers bereikten haar armen echter al snel, waarna hij ze zachtjes van zijn rug af trok en zijn vingers met die van haar verstrengelde. Hij duwde hun handen zacht tegen het bed boven hun hoofden en duwde toen enkele kusjes tegen haar hals. Hij had opgemerkt dat hij langzamer ging, maar dat vond hij helemaal niet zo erg, hij had zo lang niet meer. Hij vond hun geplaag en gepest van tevoren leuk, maar het betekende ook dat hij van tevoren al een heel eind was en niet ontzettend lang door kon. Hij liet zijn lippen even naar haar oor glijden en beet toen zacht op haar oorlel.
'Hoe dichtbij ben je?' fluisterde hij. Hij duwde zijn lippen tegen haar schouder om de geluiden die over zijn lippen gleden te smoren. Hij deed zijn best niet om zijn ademhaling onder controle te krijgen, daar zou hij later nog wel tijd voor krijgen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy beet hard op haar onderlip en zuchtte even zachtjes. Het kostte haar al haar moeite om de korte kreuntjes die er zo makkelijk uit konden komen, te smoren. Ze had nog nooit zo erg naar hem verlangd, en ze dacht gisteren nog hetaelfde. Kon ze nog meer naar hem verlangen? Moeilijk, dacht ze dan toch. Ze wou meer van hem, ook al kon dat niet meer. Ze wist dat ze morgen zich al wat vreemder zou voelen bij het lopen, en het maakte haar helemaal niets uit. Oliver hield zich nog wat in, ze wist het heus wel, maar voor haar moest het niet, ze had nog een gave, dus ze kon heus wel mee met zijn tempo. Het was het allemaal waard. Ivy sloot haar ogen even en smeekte stiekem in haarzelf om meer. Ze kon gewoon er geen genoeg van krijgen, ze kon geen genoeg krijgen van hem. Ze maakte even een geluidje toen hij wat ruw in haar stootte en drukte hem zo dicht mogelijk tegen hem aan. "Alsjeblieft..." Kreunde ze zachtjes. Ze wou niet dat hij ophield, hij moest niet trager gaan voor haar. Ze wou hem niet ophouden. Ivy knikte even braafjes toen hij zei dat ze dat niet moest doen. Ze schudde even haar hoofd. "Ik kan hier nooit spijt van krijgen" bracht ze tussen wat kreunen door uit. Ze beet weer op haar onderlip en de huid onder zijn vingers tintelde wat. Het ging nu wat rustiger, maar het was nog steeds even opwindend voor haar. Verdorie Oliver... Ivy glimlachte even toen hun vingers zich verstrengelden en hij ze boven tegen de boven kant van het bed plaatste. Zijn lippen gingen weer eens naar haar hals. Hoe kon hij haar zo plagen... Ze bewoog even haar eigen lippen naar de zijne terwijl ze haar heupen wat in een ritme tegen hem aan duwde. "Te dichtbij..." Kreunde ze heel zachtjes. Ze kon het al in haar onderbuik voelen opkomen. Verdomme, ze zou het langer willen volhouden, maar dat was gewoon onmogelijk met hem. Ze hijgde en haar adem kwam er in horten en stoten uit.

Account verwijderd

schreef:
Elke keer dat hij dacht dat hij niet nog meer naar haar kon verlangen, kwam er een keer dat hij zichzelf weer overtrof. De vorige keer had hij gedacht dat het niet mogelijk was en nu wist hij beter. Hij kon zich niet voorstellen dat hij het nog eens zou overtreffen, maar hij durfde het niet langer zekerheid te zeggen. Het was vreemd, hoewel hij zo lang een relatie had gehad, was dit een compleet nieuw gevoel voor hem. Hij wist dat zijn relatie met Ivy ontzettend verschilde met zijn relatie met Adelaide, maar hoe langer hij met Ivy was, hoe duidelijker het werd dat de twee relaties niet met elkaar vergeleken konden worden. Er was slechts één overeenkomst, hij adoreerde allebei de vrouwen. De relatie en zelfs de liefde was helemaal anders, maar hij adoreerde ze allebei.
Lichamelijk gezien zou hij waarschijnlijk in staat zijn haar meer te geven dan dit, mentaal gezien niet. En hoewel de meesten vertelde dat ze controle verloren, deed hij dat nooit. Hij wist dat hij haar pijn zou doen en zelfs als haar dat niets kon schelen op het moment zelf, zou ze er de dagen daarna niet meer zo gelukkig mee zijn. Hij had ze wel eens zien lopen, de vriendinnen van de vrienden die hij vroeger gehad had, hij had altijd een beetje medelijden met ze.
Hij glimlachte even toen ze hem vertelde dat ze nooit spijt zou krijgen, maar hij liet haar handen niet gaan. Misschien zou ze geen spijt krijgen, maar ze zou zich ook niet gemakkelijk voelen. Een paar krassen vielen niet zo op, maar het zou wel opvallen als zijn rug opnieuw vol zou staan. Hij duwde zijn lippen opnieuw tegen de hare toen ze hem een kus gaf en keek toen even naar haar. Hij keek altijd graag naar haar, maar hij keek nog liever naar haar als ze een bepaalde emotie uitstraalde. Hij kon het nooit laten om naar haar te kijken op momenten als dezen. Lang gaf hij zichzelf echter niet, hij wist dat hij niet lang meer had. En zij ook niet trouwens. Hij kneep even zacht in haar handen en besloot toen dat het geen zin had om het eeuwig uit te stellen. Als ze geen genoeg had, konden ze het altijd nog eens doen. Hij wist dat dat niet te moeilijk zou zijn voor hem, het bleef Ivy. Maar daar hoefde hij nog niet over na te denken, hij zou het gauw genoeg weten. De laatste paar keren ging hij iets harder, gezien het feit dat ze hun tempo verlaagd hadden. Hij had niet meer de adem om haar opnieuw te kussen. Stil ging het overigens ook niet. Hij duwde nog wel zijn lippen tegen haar schouder, in de hoop dat het enigszins zachter ging daardoor.

Account verwijderd

schreef:
Af en toe dacht Ivy nog wel eens aan Adelaide, maar niet op de erge, jaloerse manier. Ze haatte Adelaide niet. Volgens haar was het een geweldige vrouw geweest, en ze had Oliver gemaakt tot wie hij was. Niemand kon zeggen dat ze geen grote invloed had gehad op zijn leven. Natuurlijk wou Ivy die ene vrouw zijn geweest, maar het was nu zo en ze kon er zover ze wist niets aan veranderen. Ze waren nu samen en dat was wet telde. Toch? Ze was in het begin nogal bezorgd geweest over het feit dat hij nog verloofd was geweest, en ze had er soms nog wel moeite mee, maar ze probeerde zich er toch over te zetten. Ze wist niet hoe haar leven zou zijn mocht Adelaide er nog zijn. Zou ze Oliver ooit hebben ontmoet? Zou ze samen zijn geweest met Joel? Misschien was ze wel vriedinnen geweest met Olivers ex-verloofde. Ivy beet op haar onderlip en kreunde even toen hij voor de laatste keren wat harder ging. Haar adem kon ze niet meer onder controle houden. Ze voelde hoe Oliver ook steeds meer moeite kreeg en het uiteindelijk opgaf. Ze kreunde nog even toen ze zijn laatste stoten gaf. Het was waar dat ze het niet lang had volgehouden, en ze was nu ook weer niet enorm stil geweest nee. Ze voelde hoe hij van haar afrolde en ze zuchtte even diep terwijl ze haar hartslag onder controle probeerde te krijgen en haar gehijg ook probeerde wat te dempen. Ze drukte een paar kussen op zijn schouders en keek hem even glimlachend aan. "En?" vroeg ze grappend. "Hoe was het?" Voor haar was het alleszins onvergetelijk. Meer dan dat zelfs. Oliver en zij waren best wel bezweet, en ze dacht niet dat ze het nu nog direct een keer zouden doen. Vergis je niet, het was geweldig, maar ook uitputtend. Ze krulde zichzelf tegen hem op en kroop in zijn armen.

Account verwijderd

schreef:
Het was toch anders als je wist dat er niemand was die je kon horen en er niemand was die de deur open kon trekken. Ze waren uren van de rest van het team verwijderd, het ergste wat ze momenteel konden doen was bellen. En als hij eerlijk was, zou hij ook toegeven dat hij even niet op zou nemen. Er was meer dan genoeg tijd om te bellen, ze konden vast wel even wachten. Aan de andere kant, wie zou er nou midden in de nacht bellen?
Hij rolde van haar af, waarna hij op zijn rug naast haar terecht kwam. Voor even zei hij niets, hij was te druk met zijn ademhaling en hartslag. Over zijn hartslag had hij weinig te vertellen, maar hij kon wel degelijk zijn ademhaling zelf veranderen. Hij kon niet ontkennen dat hij enigszins uitgeput was. Het zou ook raar zijn als hij dat niet was, het was anders geweest dan alle andere keren. Deze keer waren ze bezweet en buiten adem. Hij vond het wel leuk, het was weer eens iets anders. Hij vond stabiliteit fijn, maar in deze situaties had hij toch echt geen moeite met wat afwisseling.
Toen ze begon te praten, keek hij opzij. Hij glimlachte direct, hij was met de vrouw van wie hij hield en het zag er niet naar uit dat haar gevoelens voor hem anders waren dan zijn gevoelens voor haar.
'Elke keer denk ik dat het niet beter kan en dan overtreffen we het opnieuw.' antwoordde hij, waarna hij zijn armen om haar heen liet glijden en ze in zijn armen kroop. Hij genoot ook altijd van deze momenten, de momenten van totale rust waarop ze wel praatte, maar vooral bijkwamen. Hij duwde een kus tegen haar voorhoofd en sloot zijn ogen toen kort. Misschien moesten ze hun ideeën toch een beetje bijstellen. Hij liet zijn vingertoppen zachtjes rondjes op haar rug tekenen.
'Al moet ik wel toegeven dat ik niet weet of ik nog naar je kan kijken in een bikini zonder met een probleem te zitten.' mompelde hij, waarna hij even zachtjes lachte en een kus tegen haar schouder duwde. Hoewel zijn verlangen naar haar was afgenomen, bleef het aanwezig.
'Wil je douchen?' vroeg hij. Hij opende zijn ogen weer en keek naar haar. Het was nacht, maar er was niemand die er last van zou hebben als ze nu zouden gaan douchen. Het was helemaal geen raar idee, maar het kon uitgesteld worden tot morgenochtend. Als ze te moe was, konden ze ook gewoon gaan slapen. Hij duwde zacht een kus tegen haar lippen en glimlachte toen opnieuw.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte en sloot haar ogen even, nagenietend van het moment. Ze luisterde naar zijn ademhaling en voelde het ritme van zijn hart kloppen in zijn borstkas. Het was vreemd, ze had nog steeds het gevoel alsof ze Baylor zou zien als ze haar ogen opende,maar haar hond lag thuis bij Ryan wat te maffen, hopelijk. Hmmm, het kon ook zijn dat het team nog steeds wat aan het feesten was, genietend van hun certificaten en vele complimentjes die ze kregen. Het gaf niets, ze zou toch kiezen voor wat Oliver en zij deden. Haar ogen gingen weer open en haar blik gleed over Oliver, die met een brede glimlach op zijn gezicht naar haar keek. "Waar denk je aan?" Vroeg Ivy met een nieuwsgierige blik en glimlach om haar mondhoeken. Ze streelde de welving van zijn bovenlip even met haar duim. Want zij was momenteel nog helemaal in het moment. Haar vingers gleden naar zijn onderlip, die ze zachtjes even naar beneden trok, waarna ze lachte. "Dat geldt ook voor mij" gaf ze toe. "Maar ik had moeten weten dat we gisteren zouden overtreffen" grapte ze. Ze glimlachte nogmaals bij de kus die ze op haar voorhoofd kreeg gedrukt. "Maar ik snap niet hoe je zo verdomd goed bent Ollie" gromde ze even. Ze legde haar hoofd op zijn ene arm. "Het is bijna niet eerlijk" Zij wou ook zo'n effect op hem hebben. Ivy gaapte zachtjes en krulde haar rug toen hij figuurtjes begon te tekenen. Dat deed hij zo vaak, en ze bleef het grwoon enorm lief vinden. Oliver was gewoon een lieverd, ondanks zijn verleden in een bende. Ze kon het zich amper voorstellen dat hij ook werkelijk daar had gezeten. Het leek gewoon niets voor hem. Maar vroeger was hij anders, dus... Ivy keek hem lachend aan en schudde haar hoofd. "Als je daarmee wilt zeggen dat ik gewoon mijn normale kleding moet aandoen op het strand, mij best" grapte ze. Ze drukte een kus terug op zijn lippen en keek hem aarzelend aan. "Ehmmm, ik weet niet of ik wil uit bed raak nu momenteel" gaf ze toe. En Ivy zou het best wel vervelend vinden om te gaan slapen met natte haren, ze lag dan zoveel minder goed. Ze raakte zijn wang even aan en trok een verontschuldigend gezicht.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld