schreef:
"Dat is helemaal zo" zei ze met een lachje. "Jij bent één van de liefste personen die ik ken, ook al denk jij misschien niet van niet en wil je je mannelijke trots bewaren" grapte ze even, waarna ze een kus op zijn lippen drukte. "Je doet gewoon altijd zo vriendelijk tegen iedereen" voegde ze eraan toe. "Zelfs tegen Joel, ik heb je nog nooit een gemene opmerking horen geven" verbeterde ze haarzelf. "Okey, lief kun je dat niet noemen, maar in tegenstelling tot hem, zoek jij geen ruzie" gaf ze toe. Ze huiverde even. Waarom dacht ze zelfs aan haar ex. Arghhh, stop Ivy, stop. Ze kon er niets aan doen. Ze stak haar haren op en glimlachte lichtjes, waarna ze wiebelde met hun vingers. Haar blik gleed even over zijn gezicht. Haar lieve vriend. Het klonk misschien best wel egoïstisch, maar ze was gewoon zo blij dat ze kon zeggen dat hij haar vriend was. Ze was altijd wel een beetje zo geweest op dat vlak. Ze vond het fijn als het duidelijk was en officieël, ze kon er niet tegen als ze aqn het lijntje werd gehouden. Ivy lachte even toen hij zijn hoofd schudde. "He, kom op, geef toe, het zou verdomme heel erg cool zijn" gniffelde ze. Ze leunde lichtjes met haar hoofd op zijn schouder en drukte een kusje op zijn hals. "Natuurlijk heb jij niets nodig" kreunde ze even. "Je weet toch dat je me niet steeds moet volgen, als je het niet leuk vindt he?" Vroeg ze met een fronsje. "Ik wil dat jij je ook vermaakt" protesteerde ze lichtjes. Ze liet even zijn hand los om haar haren wat uit haar gezicht te vegen. "Anders is er maar niets aan" voegde ze eraan toe. Ze keek hem even aan en hield haar hoofd wat schuin terwijl ze hem bestudeerde. Ze trok een wenkbrauw op toen hij zei dat het een automatisme was. "Verplicht je me nu om je horloge af te plakken zodat je de tijd niet meer ziet en eens echt kunt genieten?" Grapte ze even. Ze glimlachte even en liep rustig mee, terwijl ze toch wat nieuwsgierig keek naar de mensen om haar heen. Het was redelijk rustig, heel wat anders dan het instituut. Ivy kon er niets aan doen toen haar blik werd getrokken door een hondenwinkel. "Ahhhh, ik mis Baylor" gaf ze toe. Ze pruillipte even en glimlachte toen. "Misschien kunnen Elise en Derek hem wel meenemen, als jij dat wilt natuurlijk?" Vroeg ze zich luidop af. Ivy liep naar een grote in metaal gekerfde kaart aan de kant van de weg en nam een brochure uit één van de manden.
"Dat is helemaal zo" zei ze met een lachje. "Jij bent één van de liefste personen die ik ken, ook al denk jij misschien niet van niet en wil je je mannelijke trots bewaren" grapte ze even, waarna ze een kus op zijn lippen drukte. "Je doet gewoon altijd zo vriendelijk tegen iedereen" voegde ze eraan toe. "Zelfs tegen Joel, ik heb je nog nooit een gemene opmerking horen geven" verbeterde ze haarzelf. "Okey, lief kun je dat niet noemen, maar in tegenstelling tot hem, zoek jij geen ruzie" gaf ze toe. Ze huiverde even. Waarom dacht ze zelfs aan haar ex. Arghhh, stop Ivy, stop. Ze kon er niets aan doen. Ze stak haar haren op en glimlachte lichtjes, waarna ze wiebelde met hun vingers. Haar blik gleed even over zijn gezicht. Haar lieve vriend. Het klonk misschien best wel egoïstisch, maar ze was gewoon zo blij dat ze kon zeggen dat hij haar vriend was. Ze was altijd wel een beetje zo geweest op dat vlak. Ze vond het fijn als het duidelijk was en officieël, ze kon er niet tegen als ze aqn het lijntje werd gehouden. Ivy lachte even toen hij zijn hoofd schudde. "He, kom op, geef toe, het zou verdomme heel erg cool zijn" gniffelde ze. Ze leunde lichtjes met haar hoofd op zijn schouder en drukte een kusje op zijn hals. "Natuurlijk heb jij niets nodig" kreunde ze even. "Je weet toch dat je me niet steeds moet volgen, als je het niet leuk vindt he?" Vroeg ze met een fronsje. "Ik wil dat jij je ook vermaakt" protesteerde ze lichtjes. Ze liet even zijn hand los om haar haren wat uit haar gezicht te vegen. "Anders is er maar niets aan" voegde ze eraan toe. Ze keek hem even aan en hield haar hoofd wat schuin terwijl ze hem bestudeerde. Ze trok een wenkbrauw op toen hij zei dat het een automatisme was. "Verplicht je me nu om je horloge af te plakken zodat je de tijd niet meer ziet en eens echt kunt genieten?" Grapte ze even. Ze glimlachte even en liep rustig mee, terwijl ze toch wat nieuwsgierig keek naar de mensen om haar heen. Het was redelijk rustig, heel wat anders dan het instituut. Ivy kon er niets aan doen toen haar blik werd getrokken door een hondenwinkel. "Ahhhh, ik mis Baylor" gaf ze toe. Ze pruillipte even en glimlachte toen. "Misschien kunnen Elise en Derek hem wel meenemen, als jij dat wilt natuurlijk?" Vroeg ze zich luidop af. Ivy liep naar een grote in metaal gekerfde kaart aan de kant van de weg en nam een brochure uit één van de manden.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 

