Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Ik wens iedereen alvast een gelukkig nieuwjaar !
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
[RPG] The Wheel Of Time - VOL!
Anoniem
Landelijke ster



Er verscheen een lachje en meteen legde ik mijn drank neer. ''Zo zo eindelijk heeft iemand hier eens wat pit.'' Ik haalde mijn rapier uit en zwaaide er mee. ''Iedereen eruit!'' Riep ik meteen om de dronkenlappen weg te jagen. ''Behalve jij daar en je vriendin.'' De punt van mijn rapier richtte ik op hem. ''Tijd voor een goed gevecht.'' Ik amuseerde me en gooide een tweede zwaard naar hem toe. 
Met woorden kon je niet zien hoe ze werkelijk waren, maar in een gevecht wel. ''Neem je mijn uitdaging aan of ben je werkelijk niet zo stoer hoe je jezelf voordoet?'' Aan zijn houding te zien wist ik dat hij niet gemaakt was voor zwaardvechten, dus deed ik mijn best om me in te houden. 
Pentatonix
Wereldberoemd



Gabe keek naar haar en zweeg even, hij wist niet hoe ze zich voelde dus hij kon haar eignelijk niet echt troosten. 'Het grote verschil is dat Shai'tan dat soort dingen expres doet, en heel bewust. Dat van jou weten we niet eens of het waar is. Als zij het zegt hoeft het nog niet waar te zijn.' zei hij. Hij keek daarna kwaad op, hij zag haar staan en zijn hand schoot direct naar zijn zwaard. Omdat hij geen geleider was was hij erg bedreven in andere vechtkunsten. Maar hij probeerde zichzelf te kalmeren. 'Zeg, wie denk jij wel niet dat je bent?' zei hij minachtend. 'Ik denk dat het tijd is dat jij even een toontje lager gaat zingen. Tenzij je graag uit deze herberg hier gegooid wil worden zou ik je leuke zwaardjes maar weer weg doen.' Hij was niet van plan zomaar met haar te gaan vechten. 'Laat ik je duidelijk maken dat niemand hier op je zit te wachten, en als je jezelf zo graag wil uitsloven en bewijzen dan ga je maar met een paar soldaten van Shai'tan vechten.' Hij bekeek haar even van op tot teen en rolde toen met zijn ogen. 'Ik heb absoluut geen zin mijn energie te besteden aan iemand als jij.'
Anoniem
Landelijke ster



Even speelde ik nog met hem. ''Erg leuk dat je over Shai'tan begint.'' Ik haalde de ring uit mijn zak en deed alsof ik een van zijn mensen was. Zelf was ik benieuwd naar zijn reactie. ''Ik heb hier voor veel van zijn soldaten gedood om deze plek te kunnen bemachtigen.'' Ik liet mijn littekens zien. ''Volgens mij moet je wel. Je wilt toch niet dat je lieve vriendinnetje wordt meegenomen? Ik geef je nog een kans om ertegen te vechten.'' Met deze woorden wou ik kijken of hij wel goed genoeg was om een geleider te kunnen beschermen. 
Pentatonix
Wereldberoemd



Gabe stond op van zijn plek, hij keek naar de ring maar hechtte er niet veel waarde aan. Hij had afgelopen jaren met genoeg mensen moeten vechten om niet meteen van zijn stuk gebracht te zijn. Nu legde hij wel degelijk zijn hand op het gevest van zijn zwaard en trok dit een stukje uit zijn schede. 'Luister, ik geef je nog een keer rustig aan dat ik geen intentie heb om met je te vechten. Bovendien ben je ons nog wat verschuldigd, gezien je ons gebruikt heb te ontsnappen aan die kerel.' hij sprak nu koeltjes. 'Ik stel voor dat een van ons vertrekt en dat we het hier bij laten.. Maar mocht Shai'tan werkelijk je smerige meester zijn, en als je van plan bent haar iets aan te doen' - hij knikte naar Jordan- 'Dan heb ik dat liever niet nee, al is ze niet mijn vriendinnetje trouwens. Dat moet opluchten of niet?' Hij deed een stap naar voren en ontnam haar het zicht op Jordan. Ze was duidelijk erg van slag en hij wilde niet dat ze betrokken zou raken bij nog een gevecht gezien ze haar krachten nog niet eens onder controle had.
Anoniem
Landelijke ster



Ik stopte mijn zwaard terug en wist nu al genoeg informatie. ''Eindelijk iemand die te vertrouwen is.'' Ik ging terug zitten alsof er niets aan de hand was en nam een slok. ''Het stikt hier de laatste tijd erg veel van dat tuig, maar nu weet ik genoeg. Syrenne is de naam.'' Ik gooide de ring terug in mijn zak en eindelijk was het eens rustig in deze tent. ''Ik wil jouw vriendinnetje niets aandoen, maar ze is een geleider. Ze is hier niet veilig. Deze ring hier heb ik van een man die hier zat. Waarschijnlijk overnacht hij hier ook.'' Ik keek naar mijn glas en zag dat het leeg was waarbij ik het terug op de bar legde. ''De volgende keer is het beter dat je een handlanger van Shai'tan dood. Ik snap dat het niet fijn is om iemand te doden, maar je weet het nooit hier.'' Ik pakte mijn tas en was klaar om naar boven te gaan waar mijn eigen kamer was. ''Nu wil ik jullie namen ho..'' Voordat ik mijn zin kon afmaken sprongen allerlei mensen via de ramen naar binnen en probeerde ons te omsingelen. ''Shit, iemand is jullie gevolgd. Ren naar buiten en ga naar waar de zon opkomt! Ik handel deze mensen wel af!'' Ik probeerde hem nog een teken door te geven en hoopte dat hij slim genoeg was om te begrijpen wat waar de zon opkomt betekende. Waar de zon opkomt was een smid zaak hier niet ver vandaan. In principe was het een safehouse en de eigenaar ervan was een vriend van me die tegen Shai'tan was, aangezien hij zijn gezin door hem verloren was.
Pentatonix
Wereldberoemd



Gabe keek nu nog kwader maar hij stopte zijn zwaard niet weg. 'Oja, en jij denkt dat ik jou maar continu op je woord geloof?' zei hij. "Waarom zou ik er maar klakkeloos vanuit gaan dat jij die ring gestolen hebt? Je hebt niets dan onaardig en debiel gedaan tegenover ons dus denk maar niet dat je nu mijn vertrouwen hebt gewonnen. Nu je zegt dat je aan 'onze' kant staat.' Hij keek even naar Jordan. 'Ik weet dat ze hier niet veilig is, maar dat is ze nergens. Dus als jij je even niet met ons bemoeit en gewoon je volgende glas leeg drinkt, dan kan ik kijken of ik haar kan helpen.' zei hij koeltjes. Hij besloot daarna niet zijn naam aan haar te vertellen, maar voor hij het wist waren ze omsingeld. Gabe vloekte en keek om zich heen, het waren er niet te veel, hoog uit 6. Hij trok zijn zwaard en hield dat voor zich. Hij keek haar vragend aan, hij kwam hier niet vandaan dus hij had geen idee waar ze het over had.
Daarna keek hij opzij naar Jordan, hij zou er eerst voor zorgen dat zij veilig de herberg kon verlaten, en als hij daarvoor moest vechten vond hij dat eigenlijk helemaal niet erg.
Anoniem
Landelijke ster



''Idioot dat je bent! Vlucht met haar nu meteen. Deze zes zijn hier als afleiding als eerste. Daarna komen er meerdere. Hij staat jou en jouw vriendin te testen! Vertrek nu het nog kan!'' De mannen keken eerst elkaar aan en vermaakte zich wel dat hun plan was ontdekt. 
''Niet zo snel dametje. Hij heeft gelijk. Bemoei je er niet mee en laat ons onze werk afmaken.'' De man keek de andere aan, maar dit was anders dan normaal. 
''Ze testen je! Ga niet vechten, maar zorg dat zij in veiligheid is! Je wilt toch niet dat ze dit meemaakt? Ze is overstuur genoeg.'' Hij wist dat ik een punt maakte. Meteen trok ik mijn rapier die onder vergif zat. Dit was mijn kans aangezien ze meer van de voorstelling genoten. Ik pakte mijn glas en gooide het op de gezicht van de man die sprak. Hij krijste het uit van de pijn terwijl ik hem tegen zijn maat trapte. Met mijn volgende zet gooide ik een dolk naar een man die naar het meisje wou rennen. ''Niet zo snel jij. Met jou heb ik nog een appeltje te schillen.''
Pentatonix
Wereldberoemd



Gabe werd een beetje kwaad, gezien ze hem continu rond commandeerde terwijl hij niet eens iets gezegd had. Het ene moment waren er allemaal mannen en terwijl hij wachtte op Jordan, omdat hij nou eenmaal niet zonder haar kon vertrekken, werd hij uitgemaakt voor idioot. Hij kon het niet zo goed hebben, en zeker toen ze begon met vechten en er een man op hem afrende moest hij zich wel verdedigen. Hij trok zijn zwaard en ontwapende met een paar simpele bewegingen de soldaat, hij wist dat de meesten toch niet goed waren opgeleid. Hij was niet van plan meteen te vechten, maar hij zou ook niet vertrekken zonder Jordan. 'Ik zou het heel fijn vinden als je ophoud met commanderen.' riep hij naar haar, terwijl hij een andere man achter hem neersloeg met zijn elleboog.
Anoniem
Landelijke ster



''Dan moest je maar eens een goede besluit nemen.'' Zei ze tegen hem terwijl ze de volgende persoon knock-out sloeg. Syrenne was het zat om hem te helpen wat toch geen zin had. Alles wat telde was waar Shai'tan zich bevond en de geleider veilig was. Waarschijnlijk had Shai'tan haar broer gevangen genomen. Wanneer ze de volgende persoon raakte met een tafel zag ze in de verte ruiters, maar niet zomaar ruiters. Het waren ruiters van Shai'tan met een grote groep soldaten achter zich aan. Nu wist ze het zeker dat Shai'tan wist dat hier een geleider was.
''Als ik jou was zou ik de benen nemen.'' Ze wees in de verte waar je het geren van paarden hoorde. ''Ze zijn hier voor jouw vriendinnetje. Dit is je laatste kans om haar leven te redden of je laat haar gevangen genomen worden.'' Voor Syrenne maakte het niets uit of ze gevangen zou worden door Shai'tan, maar wat betreft voor de anderen wel. Alle kwellingen die ze had meegemaakt stelde dit niets voor. 
Cynthia
Straatmuzikant



Haar ogen staarden bang voor zich uit en ze klampte zich onbewust een beetje vast aan Gabe. De mannen die binnen gevallen kwamen jaagden haar de stuipen op het lijf. 'Dankjewel voor je hulp.' Fluisterde ze tegen het meisje die blijkbaar Syrenne heette. Ze keek Gabe aan. 'Help je me?' Vroeg ze zacht.
Pentatonix
Wereldberoemd



Gabe sloeg de laatste man knockout. Van de 6 die waren binnen gevallen waren er nu geen binnen. 'Luister, ik ben hier net toevallig het dorpje ingelopen. Ze is mijn vriendinnetje niet en ik zou niet weten waar ik haar in veiligheid moet brengen.' brulde hij naar haar. 'Dus als je nou eens niet zo uit de hoogte doet en me een tip geeft die ik op kán volgen dan wil ik best naar je luisteren.' Hij keek even naar Jordan. 'Natuurlijk.' zei hij nog. "maar ze heeft gelijk, we moeten weg. Nú.' Hij keek om zich heen en viste twee mantels van onder een tafel. Hij gooide er een naar Jordan en een naar Syrenne. 'Als jullie die beiden om doen zullen ze op het eerste gezicht misschien niet meteen weten wie hier de geleider is.' Hij keek naar Jordan. 'Verberg je er goed in en probeer je krachten onder controle te houden. Niet bang zijn.' zei hij nog. Hij keek naar de paarden in de verte en keek opzij naar Syrenne. "Waar moeten we heen?' het voelde wel nogal tegen zijn natuur in om Syrenne dan achter te laten, maar ze was toch niet aardig geweest.
Azelf
Straatmuzikant



And again, sorry voor het lettertype. 

Even keek ze verbaasd op, toen ze Joels arm om haar middel heen voelde, maar zonder hem zou ze uiteindelijk waarschijnlijk gevallen of gestruikeld zijn, dus haar dolk bleef nog even ongebruikt. Ze kon het niet uitstaan hoeveel effect Hunters krachten op haar hadden gehad, ze voelde zich vernederd, vooral nu ze niet eens meer normaal kon lopen. 

Terwijl ze trachtte zichzelf te overtuigen van het feit dat zij er niets aan kon doen, dat Hunter gewoon gestoord was, scheen Joel besloten te hebben dat het een goed idee zou zijn om haar nog erger te irriteren. Hij had zijn laatste woord amper uitgesproken, voordat Vayentha haar elleboog hard in zijn buik plantte. Ze maakte meteen gebruik van zijn tijdelijke zwakte, duwde hem met een korte, maar krachtige beweging tegen de dichtstbijzijnde muur en greep naar haar dolk, die ze met net niet genoeg kracht om zijn huid te breken tegen zijn keel drukte. Haar eigen snelheid verraste haarzelf zelfs een beetje, gezien ze net nog ondersteuning nodig had om te lopen, maar ze schonk er niet al te veel aandacht aan, ze was er eigenlijk alleen maar blij om. Het zou immers nog vernederender zijn geweest als ze hem niet eens aankon. 
"Als ik jou was, zou ik nu maar m'n mond houden." Ze zei het kalm, maar haar woede was duidelijk te herkennen in haar blik. Toen zette ze nog net iets meer kracht achter de dolk; net genoeg om een ondiepe snee te veroorzaken, waarna ze de man losliet en zich omdraaide. Zo snel als ze kon, zonder te vallen, hervatte ze haar tripje naar de bevelhebbers. 
Even had ze de hulp van Joel wel gewaardeerd, maar als hij haar ook nog belachelijk ging maken, hoefde het voor haar niet. Ze zou zich ook wel redden zonder hem. Ze had nooit iemand nodig gehad en was niet van plan dat te laten veranderen. 

Anoniem
Landelijke ster



Eindelijk dacht ze nog. ''Ga naar een smid zaak met de naam: Waar de zon op komt. Het is niet erg bekend. Mijn vriend daar help je wel verder als je zegt dat de Lionheart je vriend is, dus ga nu. Ik houd ze wel bezig. Misschien dat onze paden elkaar later weer eens kruizen.'' Nu keek ze richting het meisje. ''Houd je taai en laat niemand weten wie je bent. Vertrouw niemand behalve Damon. Hij helpt jullie wel verder. Owh en vang!'' Deze keer gooide ze geen wapen, maar een zak met goud naar hen toe. ''Dit zou jullie wel harder nodig hebben dan ik.'' Vastberaden wat ze zou doen bond ze haar zwaard vast in haar palm zodat ze niet onbewapend kon worden. Ze was niet bang voor wat er aan zal komen met dit kwam ze vast een stukje dichter bij haar broer dan ooit van te voren. 
Pentatonix
Wereldberoemd



Gabe pakte het goud aan en knikte, als die man niet te vertrouwen bleek zou Gabe hem waarschijnlijk wel kunnen overmeesteren. Tenzij Syrenne ze nu regelrecht naar Shai'tan stuurde, maar daar ging ze niet van uit. Hij legde zijn hand op Jordan's schouder en gaf haar een zacht duwtje in het richting van de achteruitgang. Hij keek even opzij naar Syrenne 'Niet dat ik er op zit te wachten, maar ik moet het toch vragen.. Waarom ga jij niet mee?' vroeg hij terwijl hij nog snel zijn tas pakte.
Anoniem
Landelijke ster



Toen hij de vraag stelde waarom ze niet met hem meeging beet ze nog even op haar lip. Dit was juist de reden waarom ze zoveel dronk. Even twijfelde ze nog, maar wat had ze te verliezen? ''Mijn broer, hij is een geleider en zit vast bij Shai'tan denk ik. Als ik fout zit dan zou ik mezelf voor altijd de schuld geven, maar wat heb ik te verliezen?'' Syrenne probeerde haar tranen in te houden en kapte het af. ''Kom op je moet vertrekken ze zouden er zo zijn.'' Voor ze het wist kwamen de eerste paar personen op haar af. Dit stelde nog niets voor. Het liefst zou ze omsingeld worden door een heel leger en gelukkig kwam haar wens uit aangezien die er toch in aantocht kwam. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste