Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
orpg w/ Toosje
Account verwijderd




Ik word wakker. Gelukkig zat Rose naast me.. "He.. wa t..." Ik kon niet praten, het ging niet... "Zwijg maar gewoon" Zegt Roselie sussend. Ik wil weten waar mam ligt, maar vragen kan ik niet.. "Je mam ligt op de IC. Ze is er veel erger aan toe... En euhh, misschien is dit wat ongepast, maar  ik snap niet hoe je vader is vrijgelaten geweest. Mijn vader heeft het eens nagegecheckt en het is een fout... Je vader moest levenslang krijgen inplaatsvan 10jaar... Hij is verwisseld met een ander,..Het spijt me Lars.." Ik begin te wenen. Waarom moet dit mij toch overkomen...?! Ik snap het niet... "Hallo, mag ik binnenkomen?" vraagt een verpleegster. Ik knik ja en ze komt binnen. "Kijk, ik denk dat je wel wil weten wat er is gebeurt met je?" Ik knik alweer gewoon van ja. "Je bent neergestoken.. En gelukkig kwam je buurman jou en je moeder redden, anders waren jullie nu dood geweest. Je vader is terug opgepakt, maar er moet nog een rechtzaak komen. Hij zit wel vast nu. Het spijt me." Alhoewel de vrouw het op een zachte manier vertelde, kon je zien dat ze geen meedelijden had. Dit was dan ook haar job natuurlijk...
Anoniem
Internationale ster



"Het is miss niet het goede moment maar ik moet het wel vragen. Ik wil wel aan mijn vader vragen om jullie te verdedigen in de rechtzaak, hij is één van de beste advocaten in ons land en hij kan er misschien voor zorgen dat je vader levenslang krijgt en dat er niet terug procedure fouten worden gemaakt. Wat denk je er van?" Hij moest eerst een tijdje nadenken maar uiteindelijk knikte hij ja. "IK ga naar mijn vader bellen om het te zeggen dan kan hij het dossier al opvragen." Ik ga dan even naar buiten en begin te bellen. Ik heb zo veel medelijden met Lars en dan zijn moeder ik durf het hem niet te zeggen dat ze in coma ligt. Ik ga even naar het secretariaat en vraag of ze al iets meer weten over Lars zijn moeder. "Haar toestand is nu stabiel en meer kan ik niet zeggen." Daarmee moet ik het dus doen en ik kan niks aan Lars vertellen, ik wil hem dat niet aandoen. Ik ga terug naar de kamer zet me op een stoel en begin na te denken.
Account verwijderd




Ik zie dat er iets is dat Lisa voor me verbergt, maar ik weet niet wat. Ik besluit om me maar gewoon neer te leggen en een beetje te rusten... Veel kon ik toch niet doen met die wonde in mijn buik... 
Ik word terug wakker.. Roselie is weg. Nu ben ik hier helemaal alleen... Ik neem de telefoon en probeer haar te bellen... 0456 78 56 23 'tuuut' 'tuuut' Op dat moment komt Rose terug naar binnen. Ik leg snel af. "Hey, je bent terug!" zeg ik met een grote greins op mijn gezicht.. "He, je kan terug praten!" "Ja, hahaha" Ze komt naar me toe... "kom je bij me liggen?" Ze beantwoord mijn vraag door het deken opzij te schuiven en erbij te komen zitten. "Ik pak haar hand vast. "Wat ben ik blij dat ik jou heb" fluister ik in haar oor... "Nu draait het allemaal maar om mij, hoe is het met jou, en.. je geest? Kan je het allemaal een beetje onder controle houden enzo?"
Anoniem
Internationale ster



"Oh met Melanie? Alles gaat goed met haar toch Melanie? Ja alles gaat goed met haar en ook met mij. Van Melanie moet je niet te veel aantrekken ze is een lief meisje als je haar kent maar haar kennen is moeilijk want dit is mijn lichaam dus ja..." Het voelt goed om naast hem te liggen. "Maar hoe gaat het met jou?" zou ik het vertellen van zijn mama of niet? "Ja alles gaat goed met mij buiten die wonde."
Account verwijderd




"En hoe gaat het met de wedstrijd?" 
Anoniem
Internationale ster



"Ja dat ik weet niet of ik nog kan meedoen met jouw nu..." "Nee trek je dit niet aan doe verder met je trainingen voor de wedstrijd bel Anton maar." Ik bel dan uiteindelijk Anton en ik spreek met hem binnen een half uur af. "Lars ik ga naar huis moeten ik ga dan maar gaan lopen met Anton en ik moet me nog omkleden dus tot deze avond." En ik geef hem een kus en ga weg.
Account verwijderd




Ik zie Roselie weggaan. Nu zit ik hier echt alleen... Er komt een dokter binnen.. "Hallo" "Ik kom je wat meer informatie geven over de toestand van je mam... Ze is er erg aan toe, op dit moment is ze nog in de IC aan het herstellen... Maar ze ligt in een come, we weten niet hoe lang dit zal duren...Het spijt ons.." En ook deze vrouw liep weg. 
Anoniem
Internationale ster



Als ik juist klaar ben is Anton er. "Kom we doen een toer van 20km." En we beginnen ik zit eigenlijk ben mijn gedachten ergens anders maar ja. Na 3u zijn we terug in het park. "dat was tof. Morgen terug?" vraag ik. "Ja is goed voor mij." Antwoord hij terug en we gaan op een bankje zitten. Anton begint mij te kietelen. "Nee niet doen stop! Ik kan daar niet tegen!" Uiteindelijk stopt hij en neemt hij me op zijn schoot. Ik leun tegen hem aan en dan opeens kust hij me op men lippen. *Mel in mijn gedachten* "Rode wat doe je nu?! Je kust met Anton!" *terug normaal* "Sorry Anton maar dit is niet goed ik ben met Lars. Maak het me niet moeilijk ja." "Dus je voelt iets voor mij." "Dag." En ik loop weg snel naar huis. Momenteel ben ik alleen en ik begin te wenen als ik de deur juist gesloten heb.
Account verwijderd




Ik wacht en wacht en wacht... Ik kijk op mijn klokje dat net naast mijn bed staat om me eraan te herinneren dat de tijd veel te traag gaat als je alleen bent... Er klopt iemand op de deur. 'binnen' Met een droevig gezicht zie ik mijn leerkracht chemie binnengaan, met alle leerlingen. "He, is alles goed met je?" Lisa komt naar me toe en neemt mijn hand. "Ja, nee, eigenlijk niet.. Mam ligt in coma, pap is een moordenaar en ja..." Ze komt bij me zitten. "Maak je maar geen zorgen, het komt uiteindelijk allemaal wel goed.." Ze weet dat het niet waar is, en ik ook.. Maar heeft een grote kans op sterven en pap heeft nog geen rechtzaak gehad...
Anoniem
Internationale ster



"Over je vader, mijn papa heeft het dossier al eens ingekeken en het ziet er niet goed uit voor hem. Mijn vader gaat een rechtszaak regelen tegen volgende week dan kan jij er misschien nog bij zijn. Eumh mevr. Misschien wilt u er iets tegen zeggen?" En ze begint te praten, ondertussen denk ik aan wat Anton heeft gedaan het is zo slecht maar het voelt ook goed. Dit is niet oké ik ben samen met Lars. "Leerlingen willen jullie nog iets zeggen?" hoor ik de leerkracht vragen. Als iedereen weg is zit ik gewoon naast Lars en neem zijn hand vast en voor de rest doe ik niks.

Account verwijderd




Het is goed om gezelschap te hebben. "He, hoe was het met Anton?" Ik zie rose zenuwachtig worden.. "\Euhh, goed hoor.."
Anoniem
Internationale ster



"we hebben 20km gelopen en morgen terug. Maar hoe gaat het met jou?" ik hoop dat hij niet heeft gemerkt dat ik at onderwerp wil afsnijden want ik wil hem nu niet boos maken. "goed goed voor wat goed kan zijn toch, maar was het leuk dat lopen?" Nee hij blijft maar vragen Mel wat moet ik doen? *in gedachten met Melanie* "IK heb in je hoofd liggen graven en ik heb gezien dat je ook iets voelt voor Anton." "Nee Mel das niet waar." *terug gewoon* "Ja alles ging goed met het lopen ik denk dat ik het nog ga halen het WK. Maar ik zal gaan vragen of je volgende week al naar huis mag voor de rechtzaak."
Account verwijderd




"oke" En ze was weer verdwenen. Oppeens komt er een dokter binnen met mam in een rolstoel. "Mam!" "Hey liefje" Ze zette haar naast mij en verdween uit de kamer. "Alles oke?" "Ja, een beetje versuft, mijn buik doet ook wel pijn, maar verder alles goed. En met jou?" "Valt wel mee, voel me een beetje slaperig van het medicijn dat ze me gegeven hebben..."
Anoniem
Internationale ster



Hij mag volgende week naar huis als ik terug naar binnen wil gaan zie ik dat zijn moeder er is en wacht ik buiten maar op de gang. Nu heb ik even tijd om na te denken. Ik voel dat Melanie in mijn hoofd aan het graven is. "Mel stop daar mee blijfuit mijn gedachten gang en mijn herinneringen." Fluister ik en ze stopt. Na een uur komt een verpleegster zijn moeder weer ophalen. Als ze naar buiten is ga ik terug de kamer binnen. "hoe is het met je moeder?" vraag ik maar om zo neutraal mogelijk te zijn.
Account verwijderd




"Redelijk goed!" Zeg ik met een brede glimlach. "Fijn!" "Wanneer heb jij ook alweer WK?" 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste