Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Savagery

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Meteen hoorde ik bekende stappen achter me aan, David. Hij maakte het zo moeilijk voor me, enorm moeilijk. Ik haal een hand door mijn haar en liet mijn blik even over hem gaan waarna ik weer voor me uit kijk. 'Waarom doet hij dat toch?' vraag ik en kijk zuchtend naar Michael die de twee ook heeft gezien. Hij haalt zijn schouders op. 'Hij houd waarschijnlijk nog van je. Al snap ik niet waarom hij het dan heeft afgebroken.' zegt hij dan verward en kijkt me weer aan. Hij sloeg een arm rond mijn schouders en trok me dichter tegen hem aan. 'Ga ander met hem praten?' vraagt hij dan. 'Dat gaat niet, dat wil hij niet.' zucht ik. Michael drukt een kus in mijn haar en laat me dan weer los. 'Laten we straks iets gaan doen, samen, om je gedachten te verzetten.' vraagt hij dan. 'Ik weet het niet Mich.' zucht ik. Hij zette meteen een pruillip op. 'Please.' smeekt hij. Ik grinnik even. 'We zullen zien.' zeg ik dan met een halve glimlach.

Account verwijderd

schreef:
David
Ik zag dat Victoria mij aan keek en glimlachte lichtjes naar haar. Waarom deed ik dit toch? Waarom volgde ik haar de hele tijd terwijl ik haar het liefst wou vergeten? Zou ze mij nog kunnen vergeven als ik haar terug wou? Ik hield zielsveel van Victoria, en zij van mij, alleen om de zoon van een maffiabaas te zijn en ruzie te hebben met de zoon van de vijand van je vader was ook niet het meest veilige leven. Ik wou Victoria terug, al was het maar een aantal uren uit, ik zou vanavond beslissen of ik het risico zou nemen of niet, misschien zou het toch niet zo erg gaan zoals ik de hele tijd verwachtte. Misschien zou Marco mij gewoon met rust laten en mij gelukkig laten zijn met mijn vriendin? Bullshit, dat zou hij zeker niet toe laten. Ik kreeg het warm, heel warm, niet omdat het hier in de cafetaria warm was maar ik had gemerkt dat Michael een kus in Victoria's haren had gedrukt, meende hij dit? Wou hij nou echt ruzie met mij? Ik balde mijn handen tot vuisten en stond op het punt om die Michael een stoot in zijn gezicht te verkopen maar Dylan hield me tegen. "Rustig, het was alleen een vriendschappelijke kus, ze waren niet aan het zoenen of iets dergelijks." zei hij.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik had mijn appel op waarna ik die weggooide en terug ging zitten. Ik snapte niet waarom David me dit aandeed, hij wou dat we elkaar vergaten maar hij kwam steeds achter me aan. Niet dat is dat stom vond, nee, ik wou hem dicht bij me, maar veel kon ik er niet aan doen. De directeur wandelt binnen. 'Anderson Victoria, er is iemand voor je, buiten.' zegt hij. Ik sta meteen op. 'Wie?' vraag ik. 'Dat zul je dan wel zien.' zegt hij en kijkt in de richting van David. Ik volgde zijn blik en keek dan weer naar de uitgang, waar ik naartoe ga. Eenmaal buiten kijk ik rondom me, niemand. 'Hallo?' vraag ik dan en iemand wandelt uit de schaduw. 'Hallo, Victoria. Ik heb gehoord dag het uit is tussen jou en David. Waarom?' vraagt de mannelijke stem. 'Sorry, wie bent u?' vraag ik dan. 'Dat maakt niet uit. Ik wil je gewoon adviseren om terug naar hem te gaan en hem aan te spreken. Zeg maar dat je de groeten moest doen van Marco.' grijnst hij waarna hij me weer verlaat. Ik fronsde even en wandelde de cafetaria weer binnen. 'Wie was dat?' vroeg Michael. 'Een of andere Marco.' zeg ik en haal mijn schouders op, waarna ik me richt op David. Kende David die kerel? Er was geen twijfel mogelijk.

Account verwijderd

schreef:
David
Toen Victoria werd geroepen door de directeur was ik bijna van plan om achter Victoria aan te lopen zodat ik zeker wist dat er niks aan de hand was en dat niets of niemand haar pijn zou doen, maar al gauw merkte Dylan het en pakte mijn hand weer vast. "Rustig, het is de directeur die het haar vertelde, misschien is het wel haar vader of zo." zei hij en trok me weer naar de bank toe waarna ik met met een zucht toch op de bank liet vallen. Misschien had hij wel gelijk, als het familiezaken waren had ik er totaal niets mee te maken en zou het wel behoorlijk raar zijn dat ik me er plots mee zou bemoeien. Al gauw kwamen we erachter door wie ze werd geroepen. Victoria kwam verbaasd weer naar binnen toe lopen en keek mij en Michael aan. "Wie was dat?" vroeg hij waarna ik opstond en voor Victoria ging staan. "Een of andere Marco?" zei ze. Marco, Marco, verdomme Marco! Het kon ook niet anders, hij was het, hij had het ontdekt, hij had ontdekt dat ik Victoria nog leuk vond, verdomme. "Verdomme, verdomme, MARCO!" riep ik waarna ik boos met mijn vuist tegen de tafel aan sloeg waar ik en Dylan zaten. "Rustig!" riep Dylan en hij pakte mij beet zodat ik mezelf niet meer pijn zou doen. "wat is er?" vroeg hij nog kalm, hoe kon hij nog zo rustig zijn? "Marco." antwoordde ik kortaf en Dylan begreep het meteen. "Nee, nee, nee, dit meen je niet he?" zei hij waarna hij vragend Victoria aan keek.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Michael keek me verward aan als ik de wildvreemde zei. Meteen hoorde ik een harde klop achter me. Ik keek om en zag David. Hij was woedend. Ik keek hem met grote ogen aan. Ik had hem nog nooit zo gezien. 'D-David?' mompel ik dan. Ook Dylan reageerde abnormaal. Ze waren woedend op die Marco, ik kon alleen niet plaatsen waarom. Ik nam enkele stappen dichterbij hun en al snel volgde Michael me. 'Wie is die Marco?' vraag ik dan met een trillende stem. 'Hij gaat Vic toch geen pijn doen hé?' vroef Michael waarna hij beschermend een hand rond mijn middel sloeg. Ik kneep lichtjes in de trui van David en voelde hij Michael me kneep. Er hing een gespannen sfeer, om iemand die ik niet kende, maar David wel. Ik keek ze verward aan. Ik had een antwoord nodig, en wel snel, want een veilig gevoel had ik momenteel niet.

Account verwijderd

schreef:
David
Nee, nee, nee, het liep allemaal verkeerd. Ik wou dat Marco Victoria nooit zou ontmoeten maar nu heeft zij hem zelfs gesproken. "Laat haar los, nu." riep ik naar Michael die een arm rond Victoria heen sloeg maar hij bleef haar vasthouden. "Nee." zei hij waarna hij Victoria dichter tegen zich aan trok. "Dit gaat te ver." riep ik naar hem waarna ik hem van Victoria af duwde en hem bij zijn kraag greep. "Raak haar niet aan met jouw vuile handen, anders zal het anders aflopen dan vorige keer." riep ik kwaad naar hem terwijl ik hem tegen de muur aan duwde. "David, rustig, laat hem los, hij stikt bijna!" riep Dylan naar me toe en trok me van Michael af. "Vertel het nou maar aan Vic." zei hij en ik richtte me weer op Victoria. "Vic, het spijt me, hij is degene waar ik bang voor ben. Hij zal mijn leven vernietigen, alweer, ik wil niet dat hij je pijn doet en nu hij je ontmoet heeft zal hij je vinden, je pijn doen en ik wil dat niet nog eens. Beloof me dat je hem nooit meer aan spreekt?" zei ik tegen haar waarna ik mijn hand rustig om haar middel plaatste. "Hij was degene waardoor ik weg bij je moest, hij wilt er alles aan doen om mijn leven overhoop te halen en mij pijn te doen, mensen waar ik van hou te vermoorden. Vic, ik zal bij je blijven, je beschermen, Marco zal je niet meer met rust laten.." zei ik met een zucht tegen haar. Verdomde Marco.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
David was ineens heel prikkelbaar en opstandig. Hij greep Michael stevig vast waardoor hij begon te kokhalzen. 'What the f, gast?' riep hij. 'En jíj bent degene die Victoria gaat beschermen?' mompelde Michael waarna hij zijn kraag weer goed trok. Ik luisterde aandacht naar David's uitleg en nu begon ik te snappen wie die Marco was. 'I-ik beloof het.' stamelde ik. 'Het beste is dat Victoria bij mij blijft. Marco kent mij niet en zal haar ook niet verwachten bij mij. Als jij haar meeneemt is er geen twijfel mogelijk van dat hij het eerst bij jou gaat neuzen.' zegt Michael en gaat beschermend naast me staan. Er was een spanning tussen Michael en David. Een spanning dat er eigenlijk niet mocht zijn. Mijn twee dierbaarsten die tegen elkaar waren. Dat mocht niet. Ik keek naar David, afwachtend op zijn reactie. Hij zou waarschijnlijk niet snel instemmen, maar wat Michael dacht was wel slim.

Account verwijderd

schreef:
David
"Ja. Door mij wilt Marco haar, alleen om mij en haar te zien lijden, ik kan haar niet achterlaten bij een sukkel zoals jou. Kan jij om gaan met wapens?" vroeg ik en hij schudde zijn hoofd. "Vic, als je bij hem wilt zijn prima, maar ik hou van je, en dat weet je ook heel goed. Je weet hoeveel het mij zou doen als jij nu naar hem toe zou gaan en mij zou vertellen dat je bij hem wilt blijven, ik vind het allemaal goed. Maar dan heb ik ook weer eens iets geleerd, ik heb geen liefde nodig in het leven om gelukkig te zijn, het maakt mij alleen maar zwak en kapot." zei ik waarna ik met een zucht mijn hand van haar middel af haalde. "Maak je keuze Victoria voor ik me bedenk en jou gewoon mee neem, ik wil ervan zeker zijn dat je veilig bent." zei ik tegen haar en bleed Victoria aan kijken. Als ze naar Michael zou gaan was het klaar, het was dan helemaal gedaan tussen mij en Vic.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Vic
Ik keek de jongens aan. Ik had geen enkel idee wat ik moest doen. 'I-Ik..' begon ik. Ik kon even geen zinnen niet meer maken, ik kon zelfs niet helder nadenken. Waar was ik toch gestrand? 'Of ze kan ook bij mij blijven? David, je weet dat ik niets verkeerds doe met haar en ik weet hoe ik Marco moet behandelen. Mij kan je vertrouwen?' zegt Dylan dan. Ik luisterde aandachtig. Dylan had ook wel gelijk, en misschien was het bij hem nog de beste oplossing. Maar ik wou David niet kwetsen, helemaal niet. Ik wist niet zeker of hij Dylan ging vertrouwen, maar dat moest wel. Het was tenslotte zijn beste vriend. 'Jij moet het zeggen David, ik weet het niet.' zeg ik trillend.

Account verwijderd

schreef:
David
Na Dylans voorstel werd ik weer wat rustiger, ja, Dylan kon ik vertrouwen. Dylan en John waren beide mijn beste vrienden maar John kon ik niet met zulke dingen vertrouwen. Hij was een echte vrouwen verslinder en zo te zien had hij misschien wel zelfs een oogje op Victoria. "Jij mag kiezen, je kan bij Dylan blijven maar dan zie ik je veel minder, maar dan kan ik alsnog langs komen, maar niet te vaak, dan wordt het toch verdacht. Of je kan met mij mee, en ik kan je elke dag dicht in mijn armen houden, maar ik begrijp het helemaal als je met Dylan mee gaat want bij hem is het ook een stuk veiliger." zei ik met een zwakke glimlach tegen haar. Ik wou het beste voor haar en ik wou voorkomen dat ze pijn zou krijgen.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik had een dilemama. Ofwel bleef ik bij David en kon ik van zijn liefde genieten of ik ging naar Dylan waar het een stuk veiliger was. Aangezien ik voor een stukje een egoïst was, koos ik voor het tweede. 'Dan ga ik naar Dylan, dat is het veiligste.' slik ik. Ik wou voorkomen dat ik David pijn deed, maar als mijn leven op het spel stond, dan verkoos ik mezelf eerst. 'We zien elkaar op school en je kan nog komen, als je dat in orde vind, Dylan.' zeg ik en ik kijk naar Dylan. 'Dan moeten jullie doen alsof jullie een stel zijn, dan zal Marco denken dat Vic niet meer zijn geliefde is, en zal hij zijn tijd er niet meer aan besteden.' zegt Michael. Ik wist niet of dat een goed idee was. Qua De veiligheid wel, maar David zou daar totaal niet mee instemmen. Ik ging tussen Dylan en David staan. 'We hebben hierna vrij, dan gaan we naar huis en geef ik je een wapen, Vic. Je moet leren hoe je ermee om moet gaan als Marco je aanvalt.' zegt Dylan.

Account verwijderd

schreef:
David
Een zuchg verliet mijn lippen, ze was natuurlijk slim bezig, dat wel, maar ik had haar graag de hele dag door naast me hebben gewild. "Prima, Dylan, ik vertrouw erop dat haar niets overkomt." zei ik serieus tegen waarna ik knikte. "Mij kan je vertrouwen gast." zei hij waarna hij mij met een vertrouwde glimlach aan keek. Gelukkig had ik Dylan nog, zonder hem overleefde ik het natuurlijk niet. "Nee, dat doen ze dus niet." zei ik kwaad tegen Michael. "Als ik jullie een keer zie zoenen of iets dergelijks breek ik persoonlijk jouw nek Dylan, dat weet je." zei ik kwaad waarna hij knikte. "Ik weet het, ik weet het, ik ben hier alleen zodat ik Vic kan beschermen, meer niet. En momenteel heb ik ook al een ander op het oog." zei hij waarna ik knikte. "Mooi." antwoordde ik kortaf.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Dylan glimlachte nog hartelijk naar David en richte zich dan naar mij. Enkele momenten later gaat de bel. 'Goed, we hebben vrij. Neem even afscheid voor dat we naar huis gaan, Vic.' zegt Dylan en wandelt naar de uitgang om mij en David even alleen te laten. Erg attent van hem. Ik richt me naar David en zag de pijn in zijn ogen. Ik zette even mijn handen op zijn wangen. 'David, maak je geen zorgen. Ik kan mijn mannetje wel staan.' zei ik en keek even naar beneden. Ik sloeg mijn armen rond zijn middel en druk me tegen hem aan. Dit was moeilijk. Het was moeilijk om afscheid te nemen van David, maar dit was het beste. Voor ons allebei. Ik sloot even mijn ogen en zette mijn neus tegen zijn neus waarna ik mijn lippen op die van hem plant. 'Ik hou van je .' mompel ik door de zoen heen en verlos me dan van hem. 'Wees gewoon voorzichtig oké?' vraag ik dan. 'Beloof het.'

Account verwijderd

schreef:
David.
Het was afgesproken, ik en Victoria hielden beide veel van elkaar en dat verbergen konden we gewoon echt niet. Dylan begreep dat we even afscheid wouden nemen waardoor hij Michael ook met zich mee trok. "Ik wil gewoon dat je gelukkig bent en het goed hebt. Gaan je ouders het niet raar vinden dat je bij Dylan verblijft? Maar naar huis gaan kan je ook niet want jouw adres hebben ze binnen no-time achterhaald." zei ik waarna ik een plukje haar uit haar gezicht wegveegde. Toen ik haar armen om mijn middel voelde sloeg ik mijn handen ook om haar middel maar liet mijn hand naar haar kont zakken waarin ik kneep terwijl we vurig aan het zoenen waren. "Ik hou ook van jou, zielsveel.." mompelde ik en drukte gauw mijn lippen weer op die van haar. Nadat ze mijn lippen los had gelaten was ik lichtelijk teleurgesteld maar we konden hier niet te lang blijven. "Ja, ja, als jij maar ook goed voor jezelf zorgt. Als er iets is kan je het aan Dylan vertellen, hij luistert graag en is te vertrouwen. Beloofd." zei ik en drukte nog een kus op haar voorhoofd.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Als David het had beloofd druk ik nog een snelle kus op zijn mond. 'Vic?' hoorde ik vanuit de verte. Het was Dylan. Ik knikte en verloste me moeizaam van David. 'Ik zie je morgen op school nog wel eens.' knikte ik en wandelde samen met Dylan de ruimte uit. 'Ik kan dit niet geloven, hoé is Marco erachter gekomen? Hoé?' vroeg Dylan en keek verward. Ik haalde mijn schouders op en wandelde naar zijn brommer. Dylan handigde me zijn veiligheidshelm aan en ik sprong achterop. Als Dylan erop zat sloeg ik mijn armen rond zijn middel zodat ik er zeker niet afval als we aan het rijden waren. 'Hou je goed vast, ik ga snel.' zei hij dan. 'Doe maar.' zei ik dan en verstevigde mijn greep. Ik keek nog even vanuit mijn helm naar David. Ik richtte me weer naar voor vanaf het moment dat we vertrokken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld