Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Voor best een tijd had hij zich in kunnen houden, maar er was een moment dat de maat vol was. Hij zag Derek wel naar hem kijken, alsof hij klaar was om hem elk moment de kantine uit te trekken. Hij had het hen verteld, twee weken geleden. Ze waren er niet allemaal blij mee geweest, maar ze hadden het geaccepteerd. Ze wisten dat hij hier nooit binnengekomen was als hij kwaad in de zin had, maar sindsdien leken ze toch net iets meer op hun hoede in situaties waar hij niet blij mee was.
Hij had het een tijd rustig kunnen houden, maar de manier waarop hij naar haar keek was voor hem de druppel. Zo hoorde hij niet naar Ivy te kijken, sterker nog, zo hoorde hij naar geen enkele vrouw te kijken. Hij duwde zijn kaken hard op elkaar voor en deed echt zijn best zijn woede weg te drukken.
'Je hoorde haar wel, ga weg, Joel.' hij zei het niet alleen voor haar, maar ook voor zichzelf. Hij had zichzelf beloofd een beter persoon te zijn en tot nu toe was dat ook aardig gelukt, maar hij wist dat hij niet langer vriendelijk zou kunnen zijn in een situatie als deze.
'Waar bemoei jij je eigenlijk mee?' Joel keek naar hem met een minachtende blik en hij kon het niet laten met zijn ogen te rollen.
'Luister, Joel. Als je mij wilt bedreigen, dan moet je echt met heel wat meer dan dit komen. Misschien lukt het bij iedereen in deze zaal, maar niet bij mij. En geloof me, als ik jou was zou ik niet doen, het zou voor mij de eerste keer niet zijn dat iemand me bedreigt op welke manier dan ook.' beet hij de man toe. Hij had zijn stem niet verheven, hij had de man met geen vinger aangeraakt, maar de boodschap was duidelijk.
'En ik beloof dat als je nog één keer naar haar kijkt op die manier, je voorlopig helemaal niet meer in staat bent om naar wat dan ook te kijken.' hij duwde zijn kaken op elkaar en keek naar de man, die heel even zijn spraakzaamheid verloren was. Waarschijnlijk was hij de rotzak in het instituut, zijn gave paste er in elk geval wel bij. Hoe Ivy er ooit mee kon gaan was voor hem een raadsel.
'Dus jij ben het zogenaamde vriendje hè? Ik dacht altijd al dat ze iets had voor foute mannen.' hoewel het hem niets uit zou moeten maken, maakte die opmerking hem wel wat uit. Dat was hij geweest, maar nu niet meer. Dat wilde hij niet meer zijn.

Account verwijderd

schreef:
Ivy deinsde zachtjes achteruit en haar blik vloog naar Oliver, bijna smekend. Ze wou niet dat hij in de problemen kwam door haar. Ze liep naar Oliver en wikkelde haar vingers door de zijne. "Niet doen Ollie" zei ze zachtjes tegen hem. Hij hoefde dit niet voor haar te doen, ook al was het echt heel erg lief en ze wist heus wel dat dit in zijn aard lag, maar ze wou niet dat de twee in een gevecht ofzo eindigden. Ze fronste even bij wat Oliver allemaal zei, waarom wist hij ook alweer altijd de juiste dingen te zeggen? Ivy zette kwaad een stap vooruit toen Joel begon over het feit dat ze iets had voor foute mannen. "Volgens mij ben jij de enige klootzak die ik nog heb gedatet" beet ze hem toe, wat haar een kwade blik opleverde van hem. "En het feit dat je me nu nog steeds niet met rust laat is echt het bewijs dat je zielig bent Joel, ja Joel, je bent fucking zielig" Ivy kon zich amper nog in toom houden. Die man had haar al veel te lang lastig gevallen ze was het kotsbeu. Joel rolde met zijn ogen. "Geniet nog van je verdere leven Ivy, ik hoop dat je doodgaat op een missie" Een schampere lach ontsnapte uit zijn mond. "Okey, bye" antwoordde ze kort. Joel liep met een zelfzekere pas weg en eindelijk kon ze weer ademhalen. Ze beet even op haar onderlip en durfde Oliver niet aan te kijken. "Sorry" zei ze zachtjes. Shit, zou hij kwaad op haar zijn? "Ik wil je echt niet in de problemen brengen" zei ze zachtjes waarna ze haar hand losmaakte uit de zijne en haar haar goed legde. "I mean..." Ze slikte even en staarde ongemakkelijk wat voor haar uit.

Account verwijderd

schreef:
Als hij echt een slechte bui gehad had, had hij het niet hierbij gelaten. Maar hij deed zijn best om dat te veranderen. Misschien had hij de afgelopen drie jaar dit soort dingen direct de kop ingedrukt, nu wilde hij dat niet meer. Voor die drie jaar was hij ook niet zo geweest, hoewel hij altijd al vrij beschermend was. Voor die drie jaar was hij ook wel eens in dingen terecht gekomen omdat hij zijn vriendin wilde beschermen. Haar ex was een rotzak, maar hij had zo veel ergere gekend. De man was zijn grootste zorg niet, hij had het moeten opnemen tegen veel grotere en sterkere bullebakken.
'Je weet dat hij je voorlopig niet met rust gaat laten.' mompelde hij. De manier waarop de man naar haar keek was duidelijk genoeg, Joel wilde nog een hoop van haar. En het maakte hem kotsmisselijk.
'Ik dacht echt dat je hem een klap zou verkopen!' riep Jason bijna vrolijk. Jason was duidelijk ook geen fan van Joel, maar hij had niets gezegd. Misschien had Jason wel gewild dat hij dat gedaan had, maar hij was blij dat hij het niet gedaan had. Joel kon niet naar Dante rennen en zeggen dat hij aangevallen was, want dat had hij gewoon niet gedaan. Er was geen enkel bewijs voor, geen blauwe plek of wat dan ook. De regels zeiden wat over aanvallen, niet over dreigen. In principe had hij helemaal niets verkeerd gedaan.
'Ik ga nu, hij maakt me kotsmisselijk. Ik zie jullie vanavond wel bij die filmavond.' mompelde hij, waarna hij opstond en kort naar de rest keek. Zijn eten hoefde hij al niet meer. Hij ging niet alleen omdat de man hem echt kotsmisselijk maakte, maar ook omdat hij wist dat hij kwaad was en hij daar niemand mee lastig wilde vallen. Hij was niet kwaad op Ivy, maar hij zou het nooit met haar ex kunnen vinden.
Hij liep door de gangen tot hij bij zijn kamer kwam, waarna hij naar binnen liep en zich op zijn bed liet vallen. Hij had nog twee uur tot die zogenaamde filmavond zou beginnen, Dante dacht dat dat soort avonden het teamgevoel verbeterden. Dat betekende dat hij nog twee uur had om de oude te worden. Een zacht gekef trok zijn aandacht, heel even fronste hij. Hij trok de deur van zijn kamer weer open en keek naar de kleine hond.
'Baylor.' mompelde hij, terwijl hij het diertje oppakte en een aai gaf. Hij kon zich niet herinneren dat hij het hondje had gezien, maar hij had er ook niet op gelet. Waarschijnlijk was de hond hem gevolgd en had hij de deur voor zijn neus dicht gegooid.

Account verwijderd

schreef:
Ivy beet even op haar onderlip terwijl ze ongemakkelijk luisterde naar wat Jason en Oliver zeiden. Ze voelde er haar niet goed, omdat ze wist dat het haar schuld was. Als zij nooit met Joel samen was geweest, had dit nooit voorgekomen. Ivy waseigenlijk best wel bang dit tussen Oliver en haar ook zou gebeuren, maar dat zei ze natuurlijk niet. Jason had het gehaat toen Joel en zij samen waren, hij gaf constant commentaar en keek enorm kwaad wanneer hij haar meesleepte naar een plekje alleen. Geloof het of niet, hij was toen echt nog wel lief. Hij gaf haar complimentjes en zei steeds van alles over het feit dat ze 'hot as fuck' was volgens hem. Alles liep natuurlijk mis op het einde en toe ontdekte ze pas echt wie hij was. Ivy fronste lichtjes en knikte terwijl ze haar armen nogal bezorgd over elkaar heen sloeg. Shit, was hij echt kwaad op haar? Ze begon weer nerveus te bijten op haar onderlip en kieperde haar bord spaghetti in de vuilbak, ook al had ze nog niets gegeten. Haar eetlust was bedorven. Ze keek even naar de appel en smeet hem eens in de lucht waarna ze hem vlug weer opving. "Baylor, let's go" zei even terwijl ze onder de tafel keek waar hij daarjuist nog zat te slapen. "Baylor?" Ze fronste even en keek paniekerig om haar heen. Waar was hij nu heen? Ze keek verward naar Jason. "Heb je Baylor gezien?" Vroeg ze verward. "Hij volgde Oliver toen hij wegliep daarjuist" Ivy zuchtte even opgelucht, okey, dan was hij tenminste veilig. Maar ze wou Oliver niet storen, aangezien het wel duidelijk was dat hijeven alleen wou blijven. Misschien kon ze even douchen, aangezien ze daarjuist training hadden gehad en ze weer fris wou zijn. Ivy knikte even. "Okey, dan zie ik jullie straks wel" zei ze met een kleine glimlach, waarna ze naar haar kamer liep enzich uitkleedde en de douche instapte.

Account verwijderd

schreef:
Baylor leek hem in elk geval te mogen, elke keer dat hij de hond weer op de grond plaatste, sprong de hond weer terug op zijn schoot. Het was best een schattig ding, maar hij wist dat hij hem terug zou moeten brengen naar Ivy. Hij lachte toen Baylor de zoveelste poging deed tot op zijn schoot liggen, maar hij had een douche nodig en bovendien had hij ook nog een plaats waar hij op tijd moest zijn.
'Wees even braaf, alsjeblieft. Ik wil graag nog hele schoenen hebben als ik uit de douche kom.' waarschuwde hij de hond, waarna hij zijn schoenen toch maar op zijn bureau plaatste. Er was weinig voor de hond om mee te spelen in zijn kamer, maar zijn schoenen zou hij niet opofferen.
Hij sloot de deur van de badkamer achter zich en stapte onder de douche. Nog altijd genoot hij van het hebben van een eigen douche, het was de enige plaats waar hij echt kon ontspannen en dat was niet echt mogelijk als er nog tien anderen om je heen hingen. Het douchen was dan ook niet één van zijn favoriete dingen geweest.
Eenmaal terug in zijn kamer lag Baylor op zijn bed te slapen, in elk geval had hij niets gesloopt en zag hij er vrij rustig uit. Hij pakte de hond van zijn bed en droeg hem mee door de gangen. Hij kon begrijpen dat de hond moe was, het was een nieuwe omgeving en dat was vermoeiend. Al helemaal een omgeving als deze, waar constant mensen om hem heen waren en alles nog helemaal nieuw terrein. De hond werd dan ook niet wakker en pas toen hij aanklopte bij Ivy opende het beestje zijn ogen.
'Ivy, ik denk dat je je adoptiekindje verloren bent.' zei hij, terwijl hij naar de deur keek. Hij leunde tegen de muur en aaide de hond enkele keren over zijn kop. Het was verrassend dat hij alles hier zo goed oppakte, hij zag geen angst bij de hond. Sterker nog, het leek best een vrolijk ding. Hij vond het knap, normaal gesproken reageerden honden niet zo gemakkelijk op een nieuwe omgeving en al helemaal niet als hij net bij zijn familie weggenomen was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy stond haar haar te wassen in de douche toen ze Oliver hoorde roepen. Shit... "Ehmmm, come in, ik sta in de douche maar kom maar binnen!" Riep ze terug terwijl ze de shampoo uit haar haren begon te wassen. De deur was bijna nooit op slot als ze binnen was. Ze keek even op de fles. Het was shampoo met vanille extract, geen wonder dat het in de hele badkamer rook naar vanille. Ze stapte vlug uit de douche en droogde haar af waarna ze een donkerpaars shirt aandeed met zwarte broek. Ze fohnde nog even haar haar en liep dan haar kamer in waar ze Ollie zag zitten op haar bed. "He" Ze keek hem even aan en glimlachte toen ze Baylor zag. Hij zag er zo slaperig uit. "Hopelijk heb je niet te veel last gehad van hem" zei ze waarna ze op het bed kroop en leunde tegen zijn schouder. "Sorry" zei ze nogmaals, ze voelde zich namelijk nog steeds schuldig vppr de toestand met Joel, ook al had Ollie er zelf voor gekozen om hem tegen te werken. Ze krabde Baylor even achter zijn oortjes waardoor hij weer een oogje opentrok en een kleine kef gaf. "Hopelijk ben he een beetje flink geweest, he vriend?" Ze glimlachte even en drukte een kussen tegen haar buik. "Als hij iets heeft gemold uit je kamer betaal ik je het wel terug" Ze gaf hem een kleine glimlach en zag dzt zijn haren ook wat vochtig waren. Hij had dus ook al gedouchet. Ze ontmoette zijn ogen. 'Ben je nog steeds kwaad?" Vroeg ze onzeker. Ze stond op en rommelde in haar kast, op zoek naar haar foundation.

Account verwijderd

schreef:
Hij duwde de deur open toen ze riep dat hij wel binnen mocht komen, hij plaatste Baylor op het bed en hij ging naast het dier zitten. Hij kon nu al vertellen dat Ivy haar bed nooit voor haar alleen zou hebben, Baylor leek een duidelijke voorkeur te hebben voor bedden om op te slapen. Een glimlach verscheen even op zijn gezicht, in elk geval leek de hond niets gemerkt te hebben van zijn bui. Honden voelde dingen goed aan, misschien viel het allemaal wel mee. Of misschien was het juist wel de reden dat hij hem gevolgd was.
Zijn blik gleed van Baylor af toen Ivy weer uit de douche kwam, een vlaag van vanille kwam zijn kant op en even fronste hij. Haar hele kamer rook al snel naar vanille.
'Ik heb niet genoeg spullen om iets te vinden dat hij kan slopen.' alles lag goed opgeborgen, hij had veel meer ruimte dan spullen en dat was goed te zien aan zijn kamer. Er stond slechts één ding op zijn bureau en verschillende kastjes stonden nog altijd leeg. Haar kamer was anders, persoonlijker. Logisch, ze was hier al zo veel langer dan hij. Hij had haar kamer al wel enkele keren gezien, maar hij had nooit echt gelet op de spullen die er stonden.
'Ik was niet kwaad, Iv. Niet op jou in elk geval.' hij bekeek haar even toen ze in haar kast begon te rommelen. Hij was geen moment kwaad geweest op haar, maar haar ex kon hij niet hebben. Misschien hadden ze best een leuke relatie gehad, maar daar kon hij zich dan weinig bij voorstellen.
'Hij maakt me gewoon kotsmisselijk, hij kijkt naar je alsof je een of ander lustobject bent en het maakt me ziek. Bovendien heeft hij sowieso het recht niet om zo tegen jou te doen, je bent zijn bezit niet.' mopperde hij. Het maakte niet uit hoe vervelend ze uit elkaar gegaan waren, niemand had het recht om zo naar tegen een ander te doen. Hij kon zich er niets bij voorstellen, zijn ouders hadden hem altijd opgevoed als iemand met respect. En dat had hij, maar niet voor Joel, niet voor mensen die dat niet verdienden.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte om zijn gezicht. "Het is Vanille Ollie, trek niet zo'n gezicht" protesteerde ze. "Hmmm" mompelde ze even toen hij zei dat hij nogal weinig spullen had. Daar moesten ze grondig iets aan doen. Misschien kon ze wel een paar dingen voor hem kopen. Fotokaders, lampjes, i don't know. Ivy zuchtte even en stopte met rommelen in haar kast waarna ze naast hem ging zitten. "Sommige mensen zijn nu eenmaal zo" Ze haalde haar schouders op en keek hem aan. Ze drukte haar lippen even zachtjes tegen de zijne en ging met haar vingers langs zijn wang. "Maar het was wel lief van je om zo voor me op te komen, nu heb ik nog iets om je te bedanken" zei ze met een glimlachje. "Sorry dat ik het je niet verteld had, het is gewoon iets dat ik zo liefst mogelijk uit mijn geheugen wil bannen en ik praat niet echt graag over die tijd. Ivy ging even languit liggen op haar bed en gaapte. "Ik snap ook niet waarom hij zo doet, die relatie met hem stelde eerlijk gezegd niets voor en ik ben blij dat het over is" zei ze eerlijk. Ze sloot even haar ogen en bewoog even haar tenen. "Hmmm, heb je enig idee welke film we gaan kijken straks?" Vroeg Ivy even nieuwsgierig, waarna ze weer recht ging zitten en Oliver even speels omduwde. Misschien had ze dat niet moeten doen. Baylor schoot wakker en kefte kwispelend naar haar. "Hier Baylor, je nieuwe bedje" grapte ze terwijl ze de puppy vastnam en op Olivers buik zette. Ze grijnste even toen Baylor op zijn shirt begon te knagen.

Account verwijderd

schreef:
Vanille was niet vies, maar het overviel hem alleen even. Hij wist niet wat ze precies gebruikte, maar de geur was sterk genoeg om door de kamer te trekken. Hij keek kort rond, er was best een hoop te vinden in haar kamer. Hun kamers waren een wereld van verschil.
'Heb ik niet al eens gezegd dat je me echt niet hoeft te bedanken, zo veel heftige dingen doe ik nou ook weer niet voor je.' hij keek even naar haar en glimlachte. Hij deed dingen niet expres, het lag gewoon in zijn aard om zo te zijn. Hij maakte graag mensen blij en hij beschermde mensen om wie hij gaf zonder daar ook maar een seconde over na te denken. Zijn moeder had eens gezegd dat dat zijn dood zou worden, hij zou zich voor een ander opofferen zonder te twijfelen. Hij had haar nooit geloofd, tot de dood van zijn vriendin. Op dat moment wist hij dat het waar was. Als hij de keuze had gehad, had hij zichzelf voor haar opgeofferd.
'Ik geloof dat je blij bent dat het over is, maar voor hem stelde het wel wat voor. En ik zag hoe Jason naar hem keek, hij heeft dingen gedaan waar Jason niet zo blij mee was.' hij wist niet wat en hij zou er niet naar vragen, maar Jason's gezichtsuitdrukking was meer dan duidelijk, hij had een hekel aan de gast. Verwonderlijk was het niet, zelfs hij had een hekel aan Joel en ze hadden elkaar slechts één keer ontmoet.
'Geen idee, zo lang Suzan geen film kiest zitten we goed.' hij kende Suzan langer dan vandaag, Suzan hield van de meest romantische film die ze vinden kon. Hij keek kort naar Ivy en lachte toen ze hem omduwde, waarna ze Baylor op zijn buik plaatste.
'Kijk maar uit, straks vervangt Baylor jou nog.' plaagde hij, toen hij zijn armen om de kleine hond sloeg. De hond leek daar geen problemen mee te hebben en ging gewoon door met waar hij mee bezig was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even. "Ja, ik denk dat je dat wel eens hebt gezegd, heel kort" antwoordde ze. Ze wist wel dat hij dat had gezegd, maar toch vond ze dat het haar plicht was om hem te bedanken. Hij deedgewoon zoveel goeds. Ze snapte niet hoe hij ooit zelfs bij een andere groep zat, zoals zij hem zag, was hij een regelrechte schat, die niemand kwaad zou doen die het niet had verdiend. Ivy zuchtte even en keek hem aan. "Wel, Joel heeft heel wat foute dingen gedaan, maar wat Jason vooral kwaad maakte, was het feit dat hij Suzan kuste toen hij en ik nog samen waren" Ivy fronste even. "En het domme was dat ik hem had vergeven, omdat hij zei dat hij gewoon wat te veel op had en ik geloofde hem" legde ze uit waardoor er een frons over haar gezicht gleed. "Hoe kon ik zo naïef zijn?" vroeg ze zich luidop af. "Jason sprak hem erover na en wel, Joel gebruikte natuurlijk zijn gave om de kans aan te grijpen om Jason in elkaar te meppen...ik koos Jasons kant en maakte het uit met Joel" vatte ze kort samen. "Dus, long story short" Ze prutste even aan Olivers haar. Ivy leunde lichtjes op hem. "Hmmm, geweldig, die kleffe romantische films waarin alles altijd perfect gaat" zei ze sarcastisch. Ze haalde een hand door haar nog iets natte haren en keek hem aan met een glimlach. "He, zou je me echt vervangen door Baylor?" Ze trok een wenkbrauw op. "Wel, ik kan dingen die Baylor niet kan" Ivy wiebelde onschuldig met haar wenkbrauwen. Ze lachte even om Olivers gezichtsuitdrukking. "Zoals dit" Ze boog zich naar hem toe en drukte haar lippen op de zijne.

Account verwijderd

schreef:
Bijna ongelovig keek hij naar haar, haar verhaal was niet moeilijk te begrijpen, maar haar acties waren dat wel. Als hij toen al hier geweest was, had hij zich niet in kunnen houden. Hij had een prima beheersing, maar de man maakte hem nog zieker dan hij al deed. Niet alleen had hij ervoor gekozen haar beste vriendin te zoenen, maar ook had hij Jason in elkaar geslagen en was hij er mee weggekomen.
'Je hield van hem.' het was geen verwijt, hij was er niet boos om, het was een feit. Er was geen andere verklaring voor, ze had hem vergeven voor iets wat hij niet had horen te doen. Uiteindelijk was hij te ver gegaan, maar op dat moment had ze hem ervoor vergeven. Hij vroeg zich af of hij hetzelfde gedaan had, of dat hij zijn vriendin toen had vergeven als ze met een van zijn beste vrienden gezoend had. Waarschijnlijk wel, uiteindelijk maakte liefde blind.
'Is dat zo?' zei hij lachend toen Ivy beweerde dat Baylor niet kon wat zij kon. Het was waar, maar Baylor was ook lief. Hij glimlachte even toen ze hem kuste. Hij kuste haar terug. Hij sloeg zijn armen om haar heen en glimlachte opnieuw. Misschien zouden ze wel een kleffe film kijken, maar waarschijnlijk zou hij alsnog niet vervelen.
'Oh god, doe voortaan de deur op slot als jullie dit soort dingen gaan doen!' mopperde Jason die in de deuropening verschenen was. Hij liet Ivy los en keek naar de man in de deuropening.
'We waren niet?' begon hij, maar hij besefte dat het toch geen zin had om te ontkennen, Jason zou hen toch niet geloven. De man rolde met zijn ogen en draaide zich om.
'Ik ga wel weer. Ik wilde jullie alleen waarschuwen dat Suzan een film gekozen heeft. Doe voortaan de deur op slot.' zei Jason lachend, waarna hij weer in de gang verdween en de deur achter zich dicht duwde. Een lach gleed over zijn lippen, hij twijfelde er niet over dat Jason het direct aan de rest zou vertellen.
'Dat wordt nog een gezellige avond.' hij had het niet zo op de romantische films. Sommige stellen vonden het leuk en kregen daar nog meer gevoelens van, maar hij vond het altijd maar een beetje vreemd. Het was niet echt, de realiteit was nooit zo perfect.

Account verwijderd

schreef:
Ivy haalde haar schouders op. "I guess so" zei ze met een frons op haar gezicht. Als ze er nu over nadacht kon ze het zekf amper geloven. Ze vond het vreemd van haarzelf. "Hij was nog anders in de die tijd, denk ik toch" Als ze erover nadacht...was hij het die was veranderd of zij? "Nou ja, die tijd is over" Een beetje opgelucht keek ze naar hem. "Ik denk dat ik nu toch wel iemand veel beter heb gevonden" zei ze met een glimlachje. Ze grinnikte even toen hij haar vroeg of dat wel zo was. "Wel, dat laat ik aan jou over" grapte ze. Ze begroef haar gezicht in de holte tussen zijn schouder en kin. Ze fronste even toen hun mooie momentje werd verpest door Jason, natuurlijk Jason. "Dan moet je ook maar niet binnenkomen zonder te kloppen" zei ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze waren ook niets aan het doen, gewoon aan het knuffelen. "Sure, we zien jullie straks wel" zei Ivy terwijl ze rechtstond en lachte naar Oliver. "Ik wacht nog totdat Jason iemand heeft gevonden, zodat ik hem kan kloten" zei ze wraakzuchtig. Haar blik gleed naar haar hoofdkussen, waar Baylor op in slaap was gevallen. Ze zou hem wel laten liggen, hij was zo schattig en uitgeput door zijn enthousiasme. Ivy zuchtte even. "Wel, we zullen de film moeten overleven" gromde ze waarna ze haar schoenen aandeed. "En trouwens, er is popcorn karamel op, dat maakt alles goed" lachte ze. Ivy liep naar buiten samen met Oliver en deed de deur toch op slot deze keer. Stiekem was ze wel benauwd dat Joel iets met haar kamer zou doen. "Laten we maar eens gaan"

Account verwijderd

schreef:
'Oh als hij iemand gevonden heeft gaan we elk uur langs. Dan gaat het hele team gewoon in beurten langs. Hoewel ik denk dat Suzan het misschien niet erg leuk zou vinden om hem te betrappen.' lachte hij. Suzan mocht dan van romantiek houden, hij betwijfelde of ze het nog zo leuk vond als het om haar eigen broer ging. Hij kon zich voorstellen hoe raar dat moest zijn, hoewel hij geen broers of zussen had.
'Ik heb een hekel aan karamel.' gaf hij toe. Het was te plakkerig en te zoet. Het was een van de weinige dingen waar hij echt niets van moest.
'Dat betekent dat je geen kus krijgt van mij de rest van de avond, je moet die film maar alleen overleven.' grapte hij, waarna hij ook overeind kwam. Zijn blik gleed even naar de hond, hij leek rustig.
'Vergeet niet dat je hem een keer uit moet gaan laten, anders ruikt je kamer niet meer zo lekker vanavond.' hij liep achter haar aan naar buiten en leunde tegen de muur terwijl ze de deur sloot. Ze deed haar kamer niet vaak op slot, ze moest er een reden voor hebben. Hij betwijfelde of dat de hond was, de hond wist echt niet hoe hij een deur moest openen. Hij fronste even, maar zei er niets over. Ze liepen door de gangen, op weg naar één van de vrijetijdskamers. Er waren er meerderen, er waren te veel mensen om het met één zo'n kamer te doen. Het team had de kamer behoorlijk verbouwd, Suzan grijnsde even naar hen en plofte toen op één van de zitzakken.
'Jullie vinden het toch niet erg dat ik een ander heb uitgenodigd hè? Hij is schattig.' zei Suzan met een nog bredere grijns op zijn gezicht. Hij had er verder geen problemen mee, zo lang het Joel maar niet was. Hij plofte op een zitzak en keek even naar Suzan, die druk naar de ingang aan het kijken was. Al snel kwam er een man door de ingang lopen, duidelijk op zoek naar iemand. De man grijnsde even naar Suzan en ging toen naast haar op de zitzak zitten.
'Dit is Jules. Jules, ontmoet Derek, Ivy, Ryan, Jason en Oliver.' zei Suzan vrolijk, waarna ze gebaarde dat iedereen moest gaan zitten en ze de tv aanzette. Jason had inderdaad niet gelogen, hij slaakte een zucht toen hij de zoveelste romantische film in beeld zag verschijnen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy grinnikte even. "Ze maakt al kokhalsgeluiden als ze Jason met iemand ziet flirten" lachte ze. Haar wenkbrauwen fronsten toen hij vertelde dat hij geen karamel lustte. "Okey, sorry, maar ik vrees dat ik je dan moet dumpen" grapte ze. Normaal gezien hield ze ook niet zo van karamel, maar op popcorn was het gewoonweg hemels. Ivy trok een pruillip. 'Kom op, ik krijg toch nog wel tenminste één kus he?" Ze trok haar liefste gezicht naar hem op en glimlachte toen. 'Sure, achter de film ga ik nog wel even wandelen met hem" kondigde ze aan. Ze had liever niet dat Baylor zijn behoefte deed in haar kamer. Ze liepen rustig naar de vrijetijdskamer en Ivy ging gaan zitten in de donkerblauwe sofa tegen de muur, terwijl ze een dekentje nam van de tafel. Als ze in slaap zou vallen, wou ze zeker nog goed liggen. Aan de muur links hing een donkerblauw kader met een foto van het team in waarop ze allemaal een gek gezicht trokken. Het was nog een redelijk nieuwe foto, aangezien ze er een nieuwe hadden genomen een week nadar Oliver was aangekomen, en ze was er dol op. Ivy keek toe hoe Suzan weer eens iemand meebracht. Hij zag er best wel aardig uit. Hopelijk duurde die relatie deze keer net iets langer. Derek had Elise meegebracht, die naast haar op de sofa ging zitten. Elise zuchtte even. "Jezus, Suzan heeft gekozen?" Grinnikte ze toen ze de film op het scherm zag verschijnen. Ivy lachte even kort en kreeg een bak popcorn in haar handen geduwd van Ryan waar ze een handje uitnam en doorgaf. Waarom had niemand Suzan zelfs tegengehouden met een film uit te kiezen?

Account verwijderd

schreef:
Suzan was klaar om de film te kijken, hij niet zo. Sterker nog, enkele seconden nadat Suzan hem aan had gezet, begon hij al ta gapen. Derek was in de zitzak naast hem geploft en hij leek er precies hetzelfde aan toe te zijn. Zijn blik gleed even naar Ivy en Elise, die op een bank waren gaan zitten. Het was leuk dat Derek haar mee had genomen, er was dus nog iets gaande tussen de twee.
'En hoe staan jullie er voor?' vroeg hij met een grijns aan Derek. Derek keek even naar Elise, waarna hij zijn blik op hem vestigde.
'Goed, denk ik. Ze wilde in elk geval wel mee, lijkt me een goed teken.' hij knikte, waarna hij zich nog dieper in de zitzak liet zakken. Dat was het fijne aan deze dingen, hij was bijna in staat zichzelf er in te verbergen. En dat was wel nodig, als hij wilde dat Suzan hem niet zag als hij in slaap zou vallen. Hij dwong zichzelf het eerste half uur te kijken, maar hij voelde zichzelf diverse malen wegzakken. Misschien dat het niet gebeurd was als het een goede film geweest was, maar hier had hij niets mee. En hij was niet de enige, Derek naast hem lag al te slapen en op Suzan na leek iedereen zo nu en dan weg te sukkelen. Nou ja, niet alleen Suzan, ook haar date was erg wakker. Waarschijnlijk omdat ze drukker met elkaar waren dan met de film. Had hij voor nu toch nog gelijk, hoewel Ivy hem gewaarschuwd had dat Suzan er nooit lang mee bezig was.
Hij keek even naar de twee, die niet veel later bijna in elkaar verstrengeld in de zitzak lagen. Hij grijnsde even, typisch. Hij had Suzan altijd al gezien op die manier en mannen hielden van haar.
Hij gaapte opnieuw, waarna hij voor de zoveelste keer weer wegzakte in een soort slaap. Hij was wakker genoeg om het te merken als mensen op zouden staan, maar de film was nog niet voorbij en er was weinig beweging in de kamer. Op Suzan en Jules na dan, zij waren vrij druk. Hij sloot zijn ogen kort, hij had veel liever in bed gelegen dan dat hij hier gezeten had. Er was weinig contact tussen iedereen, Derek was te druk met slapen om met Elise bezig te zijn en hij durfde te wedden dat de rest er niet veel beter aan toe was. Hij hoopte maar dat Suzan genoot van haar avond, dan had in elk geval één van hen een leuke avond gehad. Het verhaal begreep hij niet, daar was hij te vaak voor weggezakt. Af en toe zag hij een discussie voor ze voor de zoveelste keer zoenden en in bed belande. Elk verhaal was anders, maar de acties waren niet anders.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld