Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) A wrong place at the wrong time..

Account verwijderd

schreef:
Het duurde niet lang wanneer ze uit het hotel waren. Binnen tien minuten stonden ze buiten het hotel, midden in een drukte. De hotel bevond zich midden in een winkelstraat. Verschillende mensen waren te vinden in de straat, maar dat was niet hetgeen waar Victoria aandacht op vestigde. Haar ogen zochten de winkels af, op zoek naar een goedkoop uitziende winkel om daar kleren te vinden voor de komende dagen. Ze wilde geen dure kleding, aangezien het hem te veel geld zou kosten. Haar voeten leidden haar richting een willekeurige winkel. Het was druk, maar aangezien het goedkoop leek, moest ze het er maar mee doen. Voor haar was drukte geen probleem, maar waarschijnlijk voor Aiden wel aangezien hij zich moest inhouden. Ze besloot om naar kleding op zoek te gaan, de rommelige rekken en planken langs gegaan. Binnen een half uur had ze drie broeken en enkele t-shirts gevonden die ze kon dragen. Ook één paar platte schoenen bevonden zich in haar handen, aangezien ze nu al gek werd van de hoge hakken die ze droeg. Lingerie en sokken bevonden zich tussen de kleren wanneer ze richting Aiden liep. Hij staarde angstig naar de drukke kleedkamers wanneer hij de woorden uit zijn mond liet stromen. 'No, it's ok', vertelde ze. De winkel kende ze ondertussen wel, aangezien ze hier vaker dingen had gekocht. Ze draaide zich langzaam om, naar de lange rij voor de kassa gelopen. Ze sloot achter de rij aan, diep zuchtend.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Vele minuten gingen voorbij terwijl Aiden wachten in de rij, de geur van de mensen menigte was bijna ondragelijk geworden met de honger die hij op dit moment had. De piepjes van elk product dat gescand werd martelde zijn oorden, terwijl de vele lawaaiende gesprekken het afmaakte. Alles moest Aiden er op dit moment aan doen om zich in te houden, als hij zich hier zou laten gaan veranderde de winkel binnen enkele secondes in een groot bloedbad. Staarend keek hij naar een paar vervelende mensen die hem irriteerde, bedenkend hoe hij in zijn gedachtes ze al meerdere malen levenloos had achtergelaten. Eindelijk waren ze aan de beurd, vervolgens stonden ze voor een arrogante medewerkster die alle spullen scande en inpakte. Het bedrag legde Aiden op de toonbank, "keep the change" zij hij. Zo snel mogelijk wilde hij deze vreselijke winkel uit, ergens waar het rustig was en hij zich niet bezig hoefde te houden met het inhouden van zijn honger. Eenmaal uit de winkel vielen zijn ogen op een restaurant, het zag er rustig uit. "Let's have a drink there, I need some alcohol," zij hij tegen Victoria. Het restaurant liep hij naar binnen waarna hij achterin aan een tafel plaat nam. Een serveerster volgde hun die twee menukaarten neer legde, het was inmiddels al rond etenstijd. “Do you want to eat something ?” vroeg hij aan de blondine. De serveerster wachtte tot ze haar bestelling kon opnemen, het kladblok in haar hand hield ze ongeduldig vast. “Do you want something to drink ?” vroeg ze. Even bladerde Aiden door de lijst met Alcoholische dranken, maar toch besloot hij om zijn vertrouwde whiskey te bestellen. “Can I have a double whiskey, please? And what ever she wants,” antwoordde Aiden terwijl hij de menukaart dicht deed en het terug gaf aan de serveerster.

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Binnen enkele minuten was Victoria aan de beurt. De vrouw scande alles op een langzame tempo, waarna ze ook alles op dezelfde tempo inpakte. Diep zuchtend leunde ze met haar heup tegen de toonbank aan. Haar ogen bekeken de bwegingen van de dame, die enkele keren arrogante blikken naar haar en Aiden toewierp. Haar irritante gedrag zorgde ervoor dat ze hier weg wilde, aangezien ze het irritant vond dat ze alles op een langzame tempo deed. Wanneer het bedrag werd gezegd, schrok ze even. De kleding was goedkoop, maar alsnog kwamen ze samen duur uit. Zonder enkele problemen legde Aiden het geld op de toonbank, waarna hij zo snel mogelijk wegliep. Ze pakte de zware tassen aan, vervolgens snel achter de lange jongen gelopen. Hij leek geïrriteerd te zijn, wat een teken was om niet tegen hem te praten. Zijn stem drong haar oren binnen, waarna ze niks anders deed dan achter hem aan lopen. Het restaurant waar ze zich algauw bevonden was rustig. Rustige muziek vulde de ruimte en de donkere meubels en muren zoegden ervoor dat het een knusse sfeer had. De gedempte lichten zorgden voor een minimale verlichting, maar het was goed genoeg. Al snel was ze hem gevolgd naar een tafeltje die zih achteraan het restaurant bevond. Ze nam plaats tegenover hem. De tassen naast haar stoel gelegd. Een serveerster was al snel naar hun toe gekomen om hun vervolgens twee menukaarten te overhandigen. Voor even had ze naar Aiden opgekeken wanneer hij vroeg of ze iets wilde eten. Hoewel ze honger had, leek de brok in haar keel haar eetlust af te nemen. Ze had te lang niet meer gegeten, dus ergens wist ze het beter kon doen. Ze had zijn richt op geknikt, waarna ze naar de serveerster keek. Met een glimlach keek ze haar aan, waarna ze de glimlach beantwoorde. 'Can I have a Ceasar salad and an iced coffee, please?', vertelde ze. Met haar prn schreef ze iets op de kladblok, waarna ze de menukaarten pakte en wegliep. Haar blik had ze na een lange tijd op Aiden gericht. 'Thank you for the clothes', bedankte ze hem.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
De bestelling van Victoria zorgde voor een kleine lach bij Aiden, hij kon het niet geloven dat ze een salade bestelde. "You're have so much choices to eat and you still keep yourself hungry with an salad," lachte hij. Even keek Aiden naar de omgeving van het restaurant, het was erg rustgevend en net waar hij naar verlangde. De gedempte lichten zorgde voor een gezellige sfeer, terwijl er haast niemand anders zich in het restaurant bevond. Het bedankje van Victoria gaf hem een fijn gevoel, alsof hij toch nog ergens iets goed voor de blondine had gedaan. "Are you sure that you have everything? It's no problem if I have to buy some more stuff," andwoorde hij. Zijn ogen vielen op de serveerster die aankwam met zijn lang verlangde alcohol, wat hij nu echt nodig had om zijn controle te behouden. "Tomorrow we're going to Mexico City.. It's an nine hour drive so we're leaving early," zij Aiden. Ondertussen de blondine aangekeken, terwijl hij een grote slok van de whiskey nam. De manier hoe ze de salade at gaf hem ergens een rust gevend gevoel, ze was zo onschuldig in zijn ogen. Geen leven had zij ooit hoeven beroven in vergelijking tot Aiden, waarvan moorden nu bijna een dagtaak was geworden.

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Aiden's lach vulde Victoria's oren, waarna ze even opkeek. Fronsend had ze hem aangekeken, ook al ontstond er ergens toch een kleine glimlach bij het horen van zijn lach. Het was niet iets wat ze elke dag hoorde, dit was zelfs de eerste keer dat ze hem werkelijk hoorde lachen. 'Are you really laughing at me because i ordered a salad?', vroeg ze hem. Ze leunde haar rug tegen de rugleuning van de stoel, haar blik van hem afgehaald. Uit automatisme begon ze met haar vingers te spelen, gekeken naar de nagellak die er half vanaf was. Nagellak was niet haar grootste zorg, dus ze maakte zich niet druk om de kleur die van haar nagel afbrokkelde. 'No it's enough. Thank you, I appreciate it, Aiden', had ze gezegd. Ze wilde niet dat hij te veel geld aan haar uit zou geven. De kleren hadden hem meer dan honderdvijftig dollar gekocht, waardoor ze zich schuldig voelde. Hoewel ze wist dat hij het zo terug kon verdienen met de missies die hij uitvoerde, was het voor haar veel geld. De serveerster bracht haar uit haar gedachtes wanneer ze de bestelling voor de twee personen neerzette. Ze bedankte haar, waarna ze haar vork pakte en aan haar salade begon te eten. Met een knik liet ze weten dat ze hem had begrepen. Ze wilde hem niet vragen waarom ze daarheen zouden gaan. Ze wist hoe snel zijn humeur om kon schakelen en ze wilde hem daardoor niet uit zijn blije humeur halen. Hoewel ze druk bezig was om haar honger met de salade te stillen, kon ze zijn blik op haar voelen branden. 'Are you enjoying the view?', vertelde ze. Voor even had ze hem aangekeken met een korte glimlach. Ze greep naar de glas met de ijskoffie, om er vervolgens een slok van te nemen.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Pas door de opmerking van Victoria merkte Aiden hoe erg hij naar haar staarde, gelijk weggekeken om zijn blik op de muren van het restaurant te richten. Zijn hand pakte het glas met whiskey, vervolgens een aantal flinke slokken eruit gedronken. Nog steeds was zijn honger naar bloed aanwezig, waarschijnlijk zou hij vannacht moeten gaan jagen op het moment dat Victoria zou slapen. Zijn blik keerde terug naar Victoria, die ondertussen haar eten bijna op had. "Do you like your meal ?" Vroeg Aiden. Een ongemakkelijk gevoel ontstond er als hij zulke vragen aan haar stelde, natuurlijk had hij al lang beseft dat ze geen vrienden zouden worden. Aiden vond haar menselijkheid gewoon erg interessant geworden, het gevoel om na zoveel jaren dicht bij een mens te kunnen zijn voelde fijn. "What does it taste like ? I think that I forgot the taste of human food", vroeg hij. Zijn ogen staarde van haar bord terug naar Victoria zelf, haar weer aangestaard tot de serveerster het verbrak. "Do you want the desert card ?" Vroeg ze vrolijk. Aiden had Victoria voor haar antwoord al weer terug aan gekeken, die vervolgens een nee schuddende beweging maakte. De serveerder was nog steeds aan het wachten met de dessert kaarten in haar hand. Aiden had haar in haar ogen aangekeken om haar vervolgens te dwingen, zijn groeiende pupillen zorgde dat de serveerster goed naar hem luisterde. "We don't have to pay and you forget that we were here.." dwinge hij, de serveerster liep vervolgens weg alsof er nooit iets was gebeurd. "Do you want to go back to the hotel ?" Vroeg hij. De laatste bodem van zijn alcoholische drank sloeg hij achterover, Victoria aangekeken die inmiddels ook klaar was met haar eten.

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Haar glas had Victoria algauw weer teruggezet op de tafel, vervolgens weer begonnen aan de salade. Haar honger was uiteindelijk verdwenen, hoewel ze wel de maaltijd wilde opeten. Voor even had ze opgekeken wanneer ze Aiden's stem hoorde. 'Yes', knikte ze glimlachend waarna ze weer begon te genieten van de laatste stukjes sla. Ze vroeg zich af wat ze in Mexico-Stad zouden doen, maar dat zou ze hem later vragen. Waarschijnlijk had hij een opdracht gekregen van iemand, die hij zo snel mogelijk moest uitvoeren. Hoewel ze niet weer een lamge reis met de auto wilde meemaken, zou het wel moeten. Ze bedacht zich dat ze geen auto hadden. Waarschijnlijk zou Aiden er aan één kunnen komen door het van iemand te stelen. Voor even had ze naar Aiden opgekeken. 'Honestly, I don't know how to describe the taste of food', vertelde ze. Ze had gewild dat ze hem een beter antwoord had gegeven, maar dat kon ze niet. Het was niet een vraag die ze elke dag hoorde. De serveerster kwam weer terug wanneer ze zag dat haar eten op was. Kort had ze nee geschud, haar een glimlach laten zien. Algauw had ze haar blik weer van de vrouw gehaald, de glas met de ijskoffie gepakt om eruit te drinken. Voor even bekeek ze Aiden, die haar met één kijk in de ogen hun liet vergeten. Het was voor haar nog steeds vreemd dat hij zulde dingen kon doen. Waarschijnlijk zou ze nooit wennen aan het feit dat hij anders dan haar was. Toch ging ze met hem om alsof hij een mens was en dat was waarschijnlijk het beste. 'We can just walk and act like tourists?', stelde ze voor. Het was voor haar de eerste keer dat ze in Mexico was en aangezien ze tijd hadden konden ze de stad verkennen.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Aiden had verwacht dat Victoria naar het hotel wilde, daar slapen om zo min mogelijk contact met hem te hoeven hebben. In tegendeel wilde ze juist de stad verkennen, er door heen wandelen om de Mexicaanse cultuur te zien. "Okay.. Where do you wanna go ?", vroeg hij. De blondine was inmiddels al opgestaan, hetzelfde deed Aiden. In de verte waren de vele lichtjes in de omgeving al te zien, pas echt vielen ze op toen hij de deur opende. De felle zon was omgeruild voor een donkere nacht waardoor muziek alle straten vulde, de feestende sfeer maakte Aiden vrolijk. Zijn ogen vielen op een paar straat artiesten, mensen die er vol vreugde omheen dansde. Zonder te denken pakte Aiden de handen van Victoria vast, haar vervolgens een paar keer om zichzelf heen gedraaid op het ritme van de muziek. Haar lichaam danste op het ritme terwijl haar blonde haren volgde, vervolgens haar losgelaten om een biljet voor de artiesten neer te leggen. In de verte trokken enkele lichten zijn aandacht, het waren gondels die door de grachten vaarden. "Would you like to explore the canals of Camborca ?", vroeg Aiden. Hij staarde Victoria aan wachtend op haar antwoord.

"I can't stay long between this many humans, but I think that I can handle an easeful boat-trip."

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Voor even had Victoria verwacht dat hij met haar idee niet zou meestemmen. Toch leek hij het idee te accepteren. Ze was ondertussen al opgestaan, zich klaargemaakt om het restaurant te verlaten. 'I don't know.. We will see', glimlachte ze. Haar humeur leek opgefleurd te zijn, aangezien ze toch iets van deze reis zou oppikken. Ze had verwacht dat hij veel strenger zou zijn, maar integendeel. Wanneer ze enkele stappen uit het restaurant had gezet, keek ze om zich heen. Verschillende lichten verlichtten de straten van Caborca, terwijl de mensen genoten van de Mexicaanse cultuur. Mexico was in vele opzichten anders dan Amerika. Mensen leken te genieten van alles om hun heen. Er waren zelfs mensen die bij elkaar dansten op de muziek die de straatartiesten creëerden. Het leek alsof er een grote feest op straat was, waarop de mensen volop van genoten. Geschrokken keek ze op wanneer ze voelde dat Aiden's koude handen die van haar beetpakten. 'Aiden, wha-', fronste ze. Haar zin kon niet afgemaakt worden, aangezien hij haar enkele om haarzelf liet draaien. Voor even deed ze mee met zijn onverwachte spelletje, totdat hij haar losliet om een biljet voor de artiesten neer te leggen. Hun gezichten lichtten op wanneer hun het geld zagen. Met een glimlach keek ze Aiden aan wanneer hij terugliep. Haar ogen volgden zijn blik, gekeken naar de gracht. 'Yes! Let's do that', glimlachte ze. Ze snapte zijn probleem, aangezien ze wist hoe moeilijk hij het had om zich in te houden wanneer er mensen dichtbij hem waren. 'I know, come', glimlachte ze. Enthousiast had ze zijn hand gepakt, hem meegetrokken naar het kleine groepje mensen die in de rij stonden, wachtend op een gondel.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Een kleine tien minuten gingen voorbij terwijl ze wachtte tot een nieuwe gondel arriveerde, de groep voor hun stapte in waardoor ze met ze tweeën overbleven. Niet veel later arriveerde er nog een, vervolgens stapte Aiden als eerste in. Victoria haar hand had hij vastgehouden terwijl ze instapte, de opstap had zeker een ruime tussenruimte. Een aantal biljetten die 20 peso vormde gaf hij aan de persoon die de gondel bestuurde, erna had hij ook plaats genomen om van het uitzicht te genieten. Ondertussen staarde hij naar Victoria, waarvan de vele lichten van de omgeving haar gezicht kleurde. De grachten liepen langs de vele feestende tentjes, het leek wel of het leven hier een groot feest was. "Are you enjoying the view ?", vroeg hij Victoria. De gondel vervolgde onder een grote brug die versiert was met vele lichten en bloemen, het maanlicht was niets vergeleken met de verschijning van deze brug. Zelfs Aiden genoot van het uitzicht, even was hij al zijn zorgen vergeten. De vele dansende dronken mensen bevonden zich langs de gesierde grachten, het maakte hem verlangen naar vroeger. De avonden wanneer er in het leger gefeest werd door een overwinning, zijn vrienden waarvan het merendeel zich nu niet meer op deze aarde bevond. Echter, liet hij zijn gedachten de avond niet beïnvloedde. Het was nu geen tijd om te rouwen over zijn verleden. Het einde van de boottocht naderde waardoor de gondel aanmeerde bij een stijger, het was in dit gedeelte veel donkerder dan de rest van de stad. "Si usted camina de esa manera que volver a las calles con los bares y clubes" vertelde de man, wijzend naar de rechterkant van de grachten. Aiden wachte tot hij uitstapte, Victoria aangestaard. "Ladies first", zij hij. Nadat de blondine was uitgestapt, stapte hij zelf ook uit. "gracias", bedankte hij de man.

"If you walk that way you get back to the streets with bars and clubs"

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Het duurde niet lang voordat hun aan de beurt waren. Een kleine gordel was gearriveerd wanneer de andere weg was gevaren. De man gebaarde dat ze konden instappen. Wanneer Aiden was ingestapt, had hij voor enkele seconden haar hand vast gehouden, zodat ze veilig op het kleine bootje kon komen. Ze ging zitten, waarna ze ongeduldig wachtte totdat de man beweging in de gondel kreeg. Het was ondertussen al donker geworden, wat ervoor zorgde dat er verschillende lichten waren die de grachten verlichtten. De gondel was al enkele minuten aan het varen, daarmee de verschillende straten van Caborca laten zien. Met veel sympathie keek ze om zich heen, de verschillende gekleurde gebouwen en huizen bekeken. Tot nu toe leek Mexico prachtig te zijn. Ergens wist ze dat Mexico-Stad meer bezienswaardigheden zou hebben dan dit kleine stadje. Hoewel Caborca niet bepaald groot was, had het veel te bieden. Voor even had ze Aiden aangekeken, geknikt als antwoord op zijn vraag. Ze was haast sprakeloos van de uitzicht die Caborca bood. Haar blik had ze van de jongen gehaald, haar uitzicht bewonderend. Na ongeveer twintig minuten stopte de gondel voor een steiger, daarmee het eindpunt van de tour beëindigd. De man had iets uitgelegd in het Spaans. Zijzelf verstond het niet, maar ze wist wel dat Aiden Spaans kon. Ze stapte uit wanneer Aiden haar aankeek en ze zijn woorden hoorde. Met een korte glimlach keek ze naar de man, daarmee laten zien dat ze hem voor de tour bedankte. Hij had één keer gezwaaid, het bootje van de steiger weggeduwd. Ze had zich richting Aiden gedraaid. Haar mond opende zich om hem aan te spreken, totdat er iemand voorbijkwam. Haar ketting werd van haar nek getrokken, waarna diegene met een hoge snelheid wegrende. 'Hey! My necklace!', riep ze uit. Haar hand greep naar haar nek, waarbij ze zeker weten wist dat haar ketting van haar nek was getrokken. Zonder nog om te kijken naar Aiden, rende ze achter de getinte jongen aan. Hopend dat ze hem zou kunnen stoppen. Toch bleek dat niet zo te zijn. Binnen enkele seconden had hij door dat ze achter hem aanrende. Zijn snelheid was sneller dan het licht. Enkel een zachte bries voelde ze door haar haren, wanneer hij op een abnormale hoge snelheid wegrende.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
Een donker gedaante rende voorbij. Een schrik was te horen toen Victoria om haar ketting riep, vervolgens was ze achter het gedaante de duisternis in gerend. Geen seconde stil gestaan, rende Aiden achter haar aan. Het gedaante rende met een snelheid weg van de vermoeide Victoria, het kostte geen moeite om hem te herkennen. "I know him.. we'll get your necklace back, please hold me tight", zij Aiden. Ondertussen had hij haar stevig vast gepakt om met al zijn snelheid achter het gedaante aan te rennen, de vele donkere straten volgde hij. Het gedaante was een goede vriend van Miguel die waarschijnlijk door had wat zich had afgespeeld. Om Victoria niet te beangstigen hield hij dit liever voor zich, hij had liever niet dat de vorige avond haar weer herinnerd werd. De blondine hield hem nog steeds stevig vast, terwijl ze de straten af rende. Een donkere steeg kwam in zicht waar het gedaante in verdween, vervolgens gevolgd door Aiden. De steeg was lang en het leek alsof het gedaante er voordelig in was verdwenen, zoekend keek hij om zich heen maar geen spoor was meer te vinden. Een pijnlijke steek vanuit zijn buik zorgde voor een duizelig gevoel, een val had hij niet meer kunnen voorkomen. Enkele secondes later voelde Aiden zijn lichaam inzakken, alsof de pijn zijn controle afnam. De pijnlijke kreet van Victoria vulde zijn oren terwijl hij zelf niets meer kon doen, hij bevond zich op de koude grond terwijl het gedaante terug in zicht kwam. Een houten staak bevond zich in zijn buik, met geluk op millimeters na zijn hart gemist. Een pijnlijke kreun verliet zijn mond, Victoria aangekeken voor hulp. "Please, get it out of me", zij Aiden met de laatste kracht die in zijn stem bevond. Zijn handen probeerde zijn lichaam van het hout te bevrijden, maar te weinig kracht bevond zich in zijn armen.

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Stress was het enige gevoel dat Victoria voelde. De ketting die veel voor haar betekende was van haar gestolen, wat ze niet verwachtte. Ze had Aiden hulpeloos aangekeken. Hoewel hij haar garandeerde dat ze haar ketting terug zou krijgen, was ze bang dat dat niet zou gebeuren. Zoals hij haar haar gevraagd, hield ze hem goed vast. Door de straten heen gerend, zochten ze beiden naar de getinte jongen. Ze wist niet wat mensen van haar sieraad wilden. Aiden was de eerste persoon die erover begon, maar voor haar was het enkel een herinnering aan haar overleden familielid. Het was vreemd dat hij dromen had over de ketting, terwijl ze elkaar nooit hadden gezien. De andere jongeman was de tweede persoon die ernaar op zoek was. Haar zicht werd slechter wanneer ze een donkere steeg inliepen. Aiden had ze nog steeds goed vast, goed luisterend naar de geluiden om haar heen. De muziek van de markt was ver weg, maar het was in de steeg lichtelijk te horen. Toch was dat het geluid niet wat haar deed opschrikken. Pijnlijke kreunen verlieten Aiden's mond. Ze wilde hem helpen, maar iemand duwde haar weg. Pijn voelde ze door haar been wanneer ze tegen de muur werd aangeduwd. Haar been schuurde tegen de stenen, daarmee ervoor gezorgd dat har huid werd geschuurd. De joggingsbroek had daarmee schade aangelopen, maar dat was haar minste zorg. Bloed kleurde de donkere joggingsbroek, daarmee laten merken dat ze schade was opgelopen. Haar ogen zochten naar Aiden, tot hoeverre het kon in de donkere steeg. Met pijn had ze naar hem toe gekropen. Haar trillende handen grepen naar de houten staak, het vervolgens met één beweging uit zijn buik getrokken. 'I'm sorry..', mompelde ze. Haar handen legde ze even op zijn wond, die niet stopte met bloeden. 'Why is the wound not healing?', vroeg ze zich af. Gelach hoorde ze achter haar rug om. Ze draaide zich om, de jongen zien aangelopen. 'Miguel was right about this stupid thing... I'll finish his work', gromde hij. Bang hield ze de staak voor zich. De getinte jongen had het niet door. Wanneer hij met een abnormale snelheid naar haar toerende, stak ze de houten wapen door zijn hart. Het leven zag ze letterlijk uit zijn ogen verdwijnen, wanneer het lijk op haar viel. Geschrokken kroop ze achteruit, het grijzende lichaam bekeken.

Loui
YouTube-ster

Loui schreef:
In de verte zag Aiden hoe Victoria naar hem toe liep, het was overduidelijk dat hij niet de enigste met pijn was. Toch deed ze haar best om naar hem toe te komen, de houten staak vervolgens uit zijn buik getrokken. Een pijnlijke kreet verliet Aiden's mond, dit had zijn dood kunnen zijn. De handen van Victoria voelde hij drukken op zijn wond, haar stem erna vragend naar de wond. "The wood makes it heal slower", antwoord Aiden. Hij probeerde zijn kracht terug te krijgen door tegen de muur aan te leunen, toch bleef hij zich zwak voelen. Een harde klap leidde hem af, het kwam van Victoria. Het stikkende geluid volgde waardoor de gebeurtenis pas duidelijk was geworden. De onschuldige Victoria had zojuist een vampier gedood, waarvan het vergrijsde lichaam zich op de grond bevond. Niets anders dan staren kon hij naar haar, nooit had hij gedacht dat ze dit zou kunnen. Zijn handen duwde hij op de wond om de pijn te verlichten, nog steeds was de wond niet geheeld. Zijn bloed tekort was waarschijnlijk de reden, alleen een dosis bloed zou kunnen zorgen dat zijn wond snel zou helen. Een ijzeren geur vulde zijn neus terwijl hij naar Victoria staarde, de bloedende wonden op haar lichaam namen Aiden's controle over. Zijn ogen rood kleurend terwijl hij alles probeerde om het tegen te houden, maar toch was de wil naar vers bloed te sterk. Zijn lichaam voelde alsof het werd overgenomen, maar nog steeds bleef hij bewust van wat er gebeurde.

"Victoria please, run!"

@Nathaliia

Account verwijderd

schreef:
Voor even kon Victoria zich niet beseffen dat ze iemand had vermoord. Hoewel ze wel haar leven had gered, zorgden haar handelingen voor een shock. Nooit had ze gedacht dat ze iemand zou vermoorden, of dat ze er überhaupt ertoe in staat was. Nu ze het lijk op de grond zag liggen wist ze zich geen houding te geven. Ze wilde de tijd terugdraaien, ervoor zorgend dat de jongen nog leefde. In zijn hand was haar ketting te vinden, maar ze durfde het niet te pakken. Met grote ogen keek ze naar het levenloze lichaam, haast vergeten wat er om haar heen gebeurde. Toch was er één iemand die haar uit haar gedachte haalde. Haar ogen had ze van het lijk gehaald, Aiden vervolgens aangekeken. Zijn ogen waren donkerrood gekleurd, waarbij zijn aders onder zijn ogen duidelijk zichtbaar waren. Scherpe hoektanden weerkaatsten het maanlicht. Haar bloed had ervoor gezorgd dat hij veranderde. Ze twijfelde om hem hier achter te laten. Voor even wilde ze hier blijven, ervoor gezorgd dat hij haar bloed kon drinken en ze enkel kon hopen dat hij al haar bloed uit haar systeem zou drinken. Toch liet iets haar opstaan. Met moeilijkheden stond ze op beide binnen, zo snel mogelijk de tassen beetgepakt. Op de snelste tempo waarop ze kon, rende ze het steegje uit, op zoek naar het hotel waarin ze kon verblijven. Tranen vulden haar ogen wanneer de pijn door haar been stak en wanneer ze terugdacht aan dat ze het leven van iemand had afgenomen, maar ze zette door. Toch duurde haar vlucht niet lang. Binnen enkele minuten werd ze gegrepen, waarna ze scherpe tanden in haar nek voelde.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld