Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ondanks het feit dat Ivy en hij nu al bijna een half jaar samen aten, had hij geen idee wat zij nu echt lekker vond. Hij wist dat ze van Chinees hield, maar veel meer dan dat schoot hem niet te binnen. Ze was geen moeilijke eter, net als hij. Hij liet zich ook nooit uit over wat hij nu echt lekker vond. Dat kwam omdat hij het meeste eten wel lekker vond.
'We kunnen morgenavond hamburgers eten als je wilt.' stelde hij voor. Hij kon gemakkelijk even langs de winkel morgenochtend. Of samen, dat kon ook. Hij vond het niet zo'n probleem om boodschappen te halen. Normaal gesproken deden ze dat namelijk nooit. Hij keek uit naar dat soort stomme, typische dingen. Het waren dingen die ieder normaal mens deed, maar zij niet. En nu keek hij uit naar dat soort dingen. Nu wilde hij graag een normaal leven met haar hebben.
'Zit nu niet zo in over die date, Iv. Het is maar een date, je hoeft niet direct met me te trouwen.' lachte hij. Op een dag wel, maar nu nog niet. Hij wilde niet met haar trouwen voor ze hun levens op de rit hadden. Hij wilde eerst met haar samenwonen, een gewoon leven hebben. Als alles goed ging zou hij haar ongetwijfeld vragen of dat ze met hem wilde trouwen, maar niet nu ze nog geen twee maanden samen waren.
'Ik vind het ook niet erg dat je me chanteert.' gaf hij toe. Zo heftig was het nu ook weer niet, hij kon het bijna geen chantage noemen. Hij glimlachte even een knikte toen, ze maakte het inderdaad te ingewikkeld. Hoewel hij haar volkomen begreep, zou hij er nooit mee stoppen om haar te redden uit benarde situaties. En andersom waarschijnlijk ook niet. Dat was wie ze waren.
'Ik vind het helemaal niet erg als ik nog kan slapen vanavond. Als je maar niet denkt dat ik je niet een tijdje wakker ga houden, want dat heb je ondertussen wel uitgelokt.' met al haar gepraat over wakker houden, had hij al wel bedacht dat hij haar even wakker zou houden. Zeker niet de hele nacht, maar een tijdje kon hij wel aan. Bovendien kon hij haar ook wakker houden zonder daar zelf al te vermoeid bij te raken.
'Subtiel als altijd, Iv.' lachte hij zachtjes. Hij was toch een stukje directer als dat zij was. Hij begreep echter wel wat ze bedoelde. Hij liet zijn vingers even langs haar been glijden en duwde vervolgens haar shirt over haar hoofd. Dat was wel zo eerlijk, want hij droeg ook al even geen shirt meer. Oké, dat was alleen maar omdat hij haar zijn littekens liet zien, maar het was een stuk leuker als zij ook geen shirt droeg.

Account verwijderd

schreef:
"Is goed voor mij, als jij dat natuurlijk ook wilt, ik lust alles wel, behalve noten" zei Ivy met een schaapachtige glimlach. Ze was allergisch voor noten, en ze eten...nou, ze zou die fout niet meer maken. Één volledige week ziek in bed liggen, dat was het resultaat van een paar borrelnootjes en een drankje. Nope, niet direct voor herhaling vatbaar, nee. Ivy schudde lachend haar hoofd. "Ik zit er niet mee in, ik kijk er naar uit" Ze drukte een kus op zijn lippen. Het was zo, ze maakte zich er niet zo druk om, ze was gewoon veel te nieuwsgierig. Het was bijna ondenkbaar dat ze nog nooit op een date waren geweest met hun tweetjes. Elk normaal koppel zou dat waarschijnlijk al hebben gedaan in twee maanden tijd. Ivy lachte even. "Niemand begon over trouwen" Ze porde hem even in zijn zij. Daar was het nu nog net te vroeg voor. Ooit misschien, als hij het dan nog kon uithouden met haar. Ivy lachte en schudde grijnzend haar hoofd. Se had het kunnen weten dat hij het niet erg vond. Ze lachte zachtjes. Waarom verwonderde dat haar niet eens meer? Ivy maakte een geluidje. "Zolang je me maar niet wakker maakt als ik in slaap val" dreigde ze. Ze had er een hekel aan om wakker te worden midden in de nacht. Grote kans dat ze hem zou slaan dan. Maar ze had het inderdaad uitgelokt, eigen schuld. Ivy maakte een geluidje. "Arghhhh, ik weet het, he, you like it" grapte ze. "En doe maar niet alsof je me niet snapt" lachte ze, waarna ze haar lippen weer op de zijne drukte. "Je hebt nog steeds gezegd dat je me constant zou kussen als we thuiskwamen, en ik hou je aan die belofte" plaagde ze hem. Ze stopten even kort om haar shirt uit te trekken en Ivy bedacht zich even uets, waardoor er een kreun van tussen haar lippen ontsnapte. "Nee he, shit, je gaat me zo uitlachen" Ivy kon haarzelf wel voor het hoofd slaan. Lang leve marvel onderbroeken. Waarom, oh waarom koos ze op vakantie met Oliver de meest onsexy onderbroeken ooit? Lang leve batman..

Account verwijderd

schreef:
'Ik weet dat je allergisch bent voor noten.' verzekerde hij haar. Daar was hij op de eerste dag al achter. Toen had ze bijna noten willen eten en had Derek haar gestopt. Toen had hij het nog niet geweten, maar sinds die ene keer had hij er altijd op gelet. Ze hielden echter rekening met allergieën op het instituut en daarnaast was hij geen fan van noten, dus meestal kwamen ze niet eens bij haar in de buurt.
'Als je er maar niet te veel naar uit kijkt. Ik wil niet dat het straks tegenvalt.' gaf hij toe. Hij deed zijn best, maar het zou niet de meest spectaculaire date ooit zijn. Dat wilde hij niet, hij had liever iets waarop hij gewoon veel tijd aan Ivy kon besteden. Dat zou moeten lukken. Hij glimlachte even naar haar en hief toen zijn schouders op, ze hadden het ook niet over trouwen. Ooit zouden ze het er misschien over hebben, maar nu nog niet. Hij wilde in elk geval nog een paar maanden samen zijn voor hij na moest denken over zo'n stap. Hij was er zeker van dat hij het niet vervelend vond om bij Ivy te blijven, maar toch was het een grote stap.
'Nee, ik maak je niet wakker als je in slaap valt.' beloofde hij. Als hij dat zou doen, zou ze hem hoe dan ook terugpakken. Zij had er misschien een hekel aan om wakker gemaakt te worden, maar voor hem was het waarschijnlijk nog veel erger. Als hij eenmaal sliep, wilde hij niet langer gestoord was. Alleen als hij echt wakker moest worden, mocht Ivy hem wakker maken.
'Ik wil die belofte ook niet breken.' zei hij, waarna hij nog enkele kusjes tegen haar lippen duwde. Het was een stuk luchtiger vandaag en dat vond hij niet erg, hij wilde straks niet zo vermoeid zijn dat hij niet meer naar hun bed wilde. Een frons verscheen op zijn gezicht toen Ivy vertelde dat hij haar straks uit zou lachen. Heel even keek hij verbaasd naar haar, maar hij begreep het toen nog niet. Hij zou het waarschijnlijk vanzelf wel merken. Hij bekeek haar kort, waarna hij zachtjes lachte en zijn hoofd schudde. Eigenlijk bleef er maar één ding over. Hij drukte zijn lippen tegen haar huid en maakte een weg naar beneden, tot hij bij de rand van haar rok kwam. Heel even keek hij naar haar gezicht, waarna hij zijn lippen opnieuw tegen haar huid drukte en zijn vingers in de randen van de rok haakte. Rokken waren een stuk gemakkelijker om uit te trekken dan broeken waren. Hij begreep al gauw waarom ze dacht dat hij haar uit zou lachen.
'Nerd.' lachte hij zachtjes. Hij duwde enkele kusjes tegen het Batman teken. Hij vond het niet erg, hij vond het wel grappig. Ze had het er wel eens over gehad, maar dit was de eerste keer dat hij het ook zag.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even. "Goed, want ik wil niet de rest van de week ziek in bed liggen" zei ze schaapachtig. Ze pruillipte even en schudde haar hoofd grijnzend. "Het kan heus niet tegenvallen.." Protesteerde ze. "Jij bent er, dus zolang jij er bent, heb ik de meest perfecte date ooit" zei ze met een glimlach. "Waarom besef je nu niet dat het niet zoveel uitmaakt? Ja tuurlijk is het leuk, maar het is nu heus niet zo dat ik zo kritisch ben en je meteen ga dumpen als ik het niets vind" Ze drukte een kus op zijn lippen om hem gerust te stellen. Ze waren twee maanden samen, het belangrijkste was gewoon dat ze samen er een leuke dag van maakten, meer moest het niet zijn. En dat was nu niet zo heel moeilijk. Nu had ze het toch ook leuk? En ze deden niets speciaals. Ivy glimlachte tevreden toen hij zei dat hij haar niet zou wakkermaken. "Okey, dan beloof ik dat ik je laat slapen" zei Ivy vrolijk. Ze zou haar best doen om hem niet wakker te maken als ze s' ochtends vroeg al wakker was. Dan zou hij waarschijnlijk de hele dag mopperen, ze kende het al. Ivy keek hem glimlachend aan. "Goed zo, want beloftes zijn er om niet gebroken te worden" Ze liet zijn lippen even los toen hij fronste en stak dreigend haar vinger uit. "Als je me gaat uitlachen.... Begon ze. Ivy ontmoette zijn blik even en schoot in de lach toen hij een kus op het batman logo drukte. "Oh kom op, ze zitten super comfortabel onder een rok, anders krijg ik koud" protesteerde ze. "En ik wist niet dat mijn rok uit ging vandaag, dus het is allemaal jouw schuld" voegde ze eraan toe. Ze maakte een geluidje. Ze zaten gewoon zoveel beter dan haar andere slipjes. Haar wangen kleurden rood en ze maakte een geluidje. "Ik haat je" kreunde ze even, waarna ze hem een duwtje gaf en over haar wangen wreef.

Account verwijderd

schreef:
Het zou niet erg handig zijn als Ivy de rest van de week doodziek in bed lag. Hij zou wel voor haar zorgen, maar het betekende dat ze geen date meer zouden hebben en het grootste deel van hun week in bed doorbrengen. Dat laatste vond hij eigenlijk helemaal niet zo erg. Hoewel het waarschijnlijk een stuk minder leuk was als Ivy de hele dag alles onder kotste. Dan nog zou hij de hele dag bij haar blijven. Hij keek naar haar toen ze begon te praten. Hij fronste even. Hij vond het wel lief dat ze hem vertelde dat het leuk zou zijn zo lang hij er was. Hij vond het ook leuk zo lang Ivy er was, hij had nooit meer nodig gehad dan Ivy. Hij hoefde geen luxe of spectaculaire dingen, hij wilde alleen maar dat Ivy erbij was. Zo lang Ivy er was, zou hij zich nooit vervelen.
'Maar ik wil niet dat je het niets vindt.' klaagde hij. Het was maar goed dat ze hem niet direct zou dumpen, want anders zou hij waarschijnlijk wel zenuwen hebben. Eigenlijk was dat maar stom, het was niet alsof ze een goede relatie hadden als ze hem daarom zou dumpen. Maar hij wist dat hij haar een hoop zou vergeven, waarschijnlijk zou hij haar zelfs zoiets vergeven. Stom, maar waar.
'Maar goed ook, ik denk dat ik chagrijnig word als je me wakker gaat maken.' gaf hij toe. Hij had sowieso al een ochtendhumeur, maar hij had nog nooit echt chagrijnig gedaan. Dat zou hij waarschijnlijk wel doen als ze hem zonder reden in de nacht wakker zou maken. Hij knikte toen ze over beloftes begon en duwde nog een kusje tegen haar hals.
Hij lachte haar niet uit. Hij vond het wel grappig, maar niet stom. Hij trok zijn wenkbrauw op toen ze hem vertelde dat het zijn schuld was.
'Ik denk niet dat je er ooit vanuit moet gaan dat je jurk, rok of broek aan blijft op vakantie.' merkte hij met een grijns op. Hij haakte zijn pinken in de randen van haar ondergoed en lachte zachtjes toen ze hem vertelde dat ze hem haatte. Hij keek even op naar haar, waarnaar zijn grijns nog iets breder werd.
'Je haat me niet. En je kunt de roodheid niet van je wangen af wrijven.' lachte hij, waarna hij nog een paar kusjes tegen het teken drukte. Hij vond het stiekem wel leuk om haar een beetje te pesten. Hij overdreef er niet in, maar hij vond het wel grappig dat ze er altijd een beetje rood van werd. Niet dat dat nodig was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en duwde hem even kort omver. "Oh kom op, denk je nu echt dat ik het niets ga vinden?" protesteerde ze. Ze schudde haar hoofd even ongeloofwaardig. "En dan zeg je dat ik veel te nerveus ben voor bepaalde dingen" gromde ze. Nu was hij wel degene die was aan het overreacten, voor een keer. Het was nog steeds lief, hoe erg hij aan het stressen was voor hun date. Ze gaf hem een tik en lachte toen hhij al snel weer begon over het wakker maken. "He, jij wordt heus niet chagrijnig als ik er bij ben, toch?" Ze wiebelde met haar wenkbrauwen en gaf hem een por. "Ik fleur je dag dan wel op" grapte ze. "En ik kan koffie voor je halen" zei ze vrolijk. "En cake" voegde ze er maar eerbiedig aan toe. "Okey, fact, ik zou alles halen voor je als je chagrijnig zou zijn" Ze beet onschuldig op haar onderlip. "Alhoewel ik je nog nooit in een slechte bui heb gezien, of toch niet als wij twee alleen waren" Ze moest weer aan Joel denken. Maar dat was volgens haar ook wel de enige keer dat Oliver uit zijn doen was. Maar dat was ook normaal. Ivy gaf hem een por toen hij zijn wenkbrauw optrok. "Ja, jouw schuld" beaamde ze met een grijns. Ze schudde lachend haar hoofd. "Wel, dan ga ik maar voor de oh zo sexy roekbrok" grapte ze. "Die kan wel aanblijven, right?" Ze trok een wenkbrauw op en stak haar tong uit. "Wacht maar, zodra we terug zijn koop ik wel wat Marvel boxershorts voor jou, en je zult nooit meer iets anders aan willen" dreigde ze. "Oeh, en ze zijn gemaakt onder goede arbeidsomstandigheden" Ze knikte vastberaden. "Oliver Marrek, jij gaat mijn lievelingsmerk van onderbroeken dus niet veranderen" gromde ze. Ze maakte een geluidje toen hij haar wat pestte en nog een paar kusjes erop drukte. "En waag het niet om ook maar een woord hierover te reppen tegen de rest van het team" dreigde ze. Ze trok een zielig pruillipje.

Account verwijderd

schreef:
Hij maakte een grommend geluidje. Hij kon er gewoon niets aan doen, hij maakte zich er inderdaad te druk over. Hij wilde gewoon graag dat ze het naar haar zin had en dat hij haar niet op een of andere manier teleurstelde. Misschien was hij ergens ook wel bang dat ze bij hem weg zou gaan als hij niet hard genoeg zijn best deed, maar dat zou hij natuurlijk nooit toegeven. Hij wilde niet toegeven dat hij misschien dingen uit het verleden op het heden reflecteerde. Nu hij eens verlaten was, was hij bang dat het opnieuw zou gebeuren.
'Alles hè? Misschien moet ik morgen dan maar doen alsof ik heel chagrijnig ben.' zei hij met een grijns. Hij vond het niet erg als ze dingen voor hem zou halen. Hij kon zich wel een hoop dingen bedenken, maar die kon hij natuurlijk ook wel zelf halen. Het was toch leuker als zij het deed. Hij lachte even zachtjes.
'Dat is omdat het zo gemakkelijk is om vrolijk te zijn in jouw buurt.' gaf hij toe. Ivy was zo vrolijk en enthousiast dat iedereen daardoor aangestoken werd. Ivy was zo gemakkelijk om bij te zijn, ze was niet vervelend. Ze was erg lief en ze deed haar best. Hij was blij met haar. Hij streelde even door haar haar en glimlachte toen.
'Sorry, maar die gaat sowieso uit.' besloot hij. Rokbroeken waren zeker zijn ding niet, dus zou hij waarschijnlijk direct zijn kans pakte. Even keek hij naar de grond, haar shirt en rok lagen er maar levenloos bij. Normaal hadden ze Baylor die met hun kleding aan de slag ging, maar nu was er niks of niemand in de buurt. Hij luisterde naar haar verkooppraatje en lachte zachtjes.
'Misschien niet, dan kun jij me altijd bewonderen in Marvel boxers, dan draag ik straks ook geen broek meer als ik ga slapen.' grapte hij. Hij had niet echt een vast merk, maar hij moest ook eerlijk bekennen dat hij nooit echt op het verschil lette. Misschien moest hij dat eens doen, want het was er vast wel. Hij drukte even een kus tegen haar onderbuik en kwam toen terug bij haar lippen.
'Niet? Ik denk dat Suzan er wel een hoop plezier uit zou halen als ik haar vertel wat je precies draagt.' lachte hij zachtjes. Hij duwde een kus tegen haar lippen toen ze een pruillip trok. Hij zou het heus niet aan iemand vertellen, hij vond niet dat dat iemand iets aanging. Hoewel hij haar er wel mee kon plagen door te doen alsof hij het ging vertellen. Hij drukte nog een paar kusjes tegen haar lippen en gleed toen af naar haar hals, waar hij al heel gauw een nieuw plekje veroorzaakte. Hij kon het nooit laten.

Account verwijderd

schreef:
Het grommende geluidje dat uit zijn mond ontsnapte was best wel sexy. Nou ja, alles wat Oliver deed was best wel sexy. Natuurlijk zou ze hem dat nooit vertellen. Alhoewel... Ivy lachte even. Hij zou nooit doen alsof hij chagrijnig was. Toch? Opeens begon ze te twijfelen. "Als je dat maar laat" gniffelde ze. Ze schudde haar hoofd en stak haar tong uit. Ivy keek hem aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ja?" vroeg ze ietswat verbaasd. Ze had er nooit echt op gelet. Ze haalde haar schouders op en glimlachte breed. "Wel, het is wel leuk als mensen vrolijk worden als ik erbij ben" zei Ivy met een tevreden glimlach. Ivy haalde een hand door haar haren en keek hem grijnzend aan. "Ik dacht nochtans dat rokbroeken me wel leuk zouden staan, het zou een goede vervanging zijn van jurkjes, denk je niet?" vroeg ze plagerig. Okey, nee, ze had een hekel aan rokbroeken, het was afschuwelijk. Als ze dat ooit zou moeten dragen, zou ze er waarschijnlijk boos bijlopen voor de rest van de dag. Ja, haar kleding bepaalde voor een deel haar humeur. En omgekeerd ook. Ivy lachte en wiebelde met haar wenkbrauwen. "Graag, ik heb graag dat je slaapt in alleen boxershorts, ik heb daar helemaal geen probleem mee" zei ze vrolijk. Ivy maakte een geluidje toen hij haar onderbuik kuste en weer naar haar lippen ging. Ze sloeg haar armen om hem heen en maakte een protesterend geluidje. "Nee en nee, je vertelt Suzan niets" protesteerde ze. "Ik meen het Oliver" Ze lachte toen ze de grijns op zijn gezicht zag en schudde haar hoofd even. "Wel, ehmmm, dan vertel ik dat..." Ze fronste even toen ze niets wist. "Waarom ben je zo perfect? Ik kan verdorie niets zeggen tegen de rest van het team" klaagde ze dramatisch. Ivy glimlachte toen hij naar haar hals gleed en duwde zichzelf vanzelf tegen hem aan. Ze kon er niets aan doen. Ze gaf hem een stoot toen ze merkte dat hij een zuigplekje neerzette en kroop zowat op hem. "He, je hebt gezegd dat je je zou inhouden" lachte ze. Ze maakte een geluidje en lachte even.

Account verwijderd

schreef:
Het zou best amusant zijn als hij eens moest doen alsof hij chagrijnig was, maar dan zou ze waarschijnlijk niet meer weten wanneer hij echt chagrijnig was en wanneer niet. Hij zou het dus niet serieus doen. Hij was niet vaak chagrijnig, maar wanneer hij dat was, was het zeker niet leuk om bij hem in de buurt te zijn. Hij deed wel zijn best om het enigszins in te houden, maar het liefst bleef hij gewoon in bed liggen en zag hij helemaal niemand. Op een of andere manier kreeg iedereen het voor elkaar hem te irriteren als hij chagrijnig was.
'Ja.' verzekerde hij haar. Het ging hier niet alleen om hem, maar ook om de andere mensen. Het team werd ook vrolijk van Ivy. Hij had het gezien bij hen allemaal. Ze waren allemaal graag in de buurt van Ivy. Hij was er ook al snel achter gekomen dat datzelfde voor hem gold. Niet veel later had hij opgemerkt dat hij meer voelde dan slechts vrolijkheid als hij bij haar in de buurt was.
'Als je het maar laat.' gromde hij. Hij zag veel liever jurken. Jurken, broeken, rokken, het was allemaal goed, maar geen rokbroeken. Hij zou haar waarschijnlijk pas laten gaan op het moment dat ze wisselde van kledingstuk. Dat kon hij wel maken, vond hij. Hij was helemaal niet afkeurend, maar zo ver kon ze dan toch net niet gaan.
'Kijk maar uit, straks doe ik het nog echt.' waarschuwde hij haar met een grijns. Hem maakte het niet zo heel veel uit, als hij eerlijk was. Met broek, zonder broek, hij sliep toch wel. Hij had het alleen niet zo op shirts, maar dat was meer omdat hij het dan snel te warm kreeg en hij er een naar gevoel van kreeg.
'Ik vertel Suzan heus niet dat je batman ondergoed draagt. Maar het is wel lief dat je niet weet wat je tegen de rest van het team moet zeggen over mij.' hij streelde even over haar wang. Ivy dacht altijd zo goed over hem, het was lief. Hij lachte even toen ze op hem kroop.
'Ik kan het niet helpen, het is zo leuk.' klaagde hij. Hij vond het leuk om de plekjes te veroorzaken, hij keek er ook graag naar. Elke keer dat hij ernaar keek, bedacht hij zich weer dat hij dat gedaan had en dat hij Ivy had. Hij vond het leuk.
'Ik dacht dat jij zei dat je de touwtjes niet graag in handen had, maar zo kan ik niet zo veel.' zei hij. Hij keek naar haar, het was wel een stuk gemakkelijk om naar haar te kijken als ze niet onder hem lag. Hoewel hij het dan ook kon en zeker deed. Hij liet zijn vingers zachtjes over haar heupen glijden terwijl hij haar bekeek, hij zou nog een hele tijd naar haar kunnen kijken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn blik. "Als ik je gedachten zou kunnen lezen, zou ik zo gelukkig zijn" grapte ze, waarna ze hem een zachte tik gaf tegen zijn hoofd. "Misschien haal ik Dante wel bij onze relatie, dat zou zo veel makkelijker zijn voor mij" voegde ze eraan toe. Ivy glimlachte even en keek hem aan met een glimlach. Het was lief dat hij dat dacht, maar ze was er best wel zeker van dat dat niet voor iedereen geldde. Er waren heus wel mensen die chagrijnig werden als ze erbij was. Ze had een boel vrienden gemaakt op het instituut, maar ze was er zeker van dat er ook wel een groep mensen waren die Ivy helemaal niet af konden. Zeker nu ze met Oliver was, was ze er van verzekerd dat er wel wat meer vrouwen waren die haar niet mochten. Ivy rolde met haar ogen. "Denk je dat ik een rokbroek zou kunnen overleven? Ik heb denk ik toch wel een klein beetje meer stijl dan dat" lachte ze. Ivy lachte even. "Sure, ik kijk wel uit" lachte ze. Ivy keek hem geamuseerd aan en drukte een kus op zijn lippen. "Maar nee serieus, slaap maar in wat je je comfortabel voelt, voor mijn part mag je zelfs slapen in een onesie" plaagde ze hem. "Alhoewel ik beter lig als je geen shirt aanhebt" gaf ze toe. Ivy gromde even. "Ja ja, sure" lachte ze. Ze maakte een geluidje toen hij 'batman onderbroek' zei en lachte even. "Door jou ga ik me constant ongemakkelijk voelen, telkens dat ik Marvel onderbroeken draag, je hebt mijn leven verpest Oliver Marrek" klaagde ze dramatisch. Ze hapte even naar zijn vinger en gromde zachtjes. "Jij bent verschrikkelijk" lachte ze. Ivy keek hem even verward aan toen hij zei dat ze niet graag de touwtjes in handen had en rolde even met haar ogen, waarna ze hem een stoot gaf. Ivy keek hem geamuseerd aan en drukte een kus op zijn lippen. "Heb je die plagerigheid misschien doorgekregen van mij? Volgens mij is het besmettelijk" grapte ze, waarna ze met haar twee vingers over zijn borstkas trippelde.

Account verwijderd

schreef:
Direct verscheen er een grijns op zijn gezicht. Het was maar goed dat ze zijn gedachten niet kon lezen, ze waren toch niet altijd geschikt voor haar. Niet omdat hij dingen dacht die zij niet mocht weten, maar wel omdat hij soms dingen dacht die waarschijnlijk op dat moment niet echt gepast waren. Ze zou hem waarschijnlijk uitlachen, maar hij kon er niets aan doen. Ze zag er op de vreemdste momenten sexy uit en hij kon niet altijd elke gedachte bedwingen. Hij was dan ook zeer blij dat ze snel was en dat ze niet in zijn gedachten zat te wroeten.
'Ik ben blij dat je mijn gedachten niet kan lezen. De eerste keer dat je mijn kamer binnen kwam wandelen, dacht ik direct dat je heel erg mooi was. Het was misschien een klein beetje ongemakkelijk geweest als je direct te weten kwam dat ik dat vond.' vertelde hij haar. Hij had het ook gevraagd, want hij moest zijn gedachte toch wel heel erg snel kwijtraken mocht ze wel in staat zijn gedachten te lezen. Dan moest hij iets veranderen. Gelukkig had ze hem al snel verteld dat dat niet het geval was en had hij opgelucht kunnen denken aan het feit dat Ivy mooi was.
'Dat is waar.' gaf hij toe. Hij had niet zo veel kennis over mode, maar hij wist wel dat Ivy er eigenlijk altijd erg mooi uitzag. Hoewel een rokbroek haar vast wel zou staan, zou hij het niet zo mooi vinden als de dingen die ze over het algemeen droeg.
'Sorry, ik denk dat een onesie niet mijn ding is.' gaf hij toe. Hij zou wel zien waarin hij zou slapen. Misschien zou hij wel een keer in een boxer gaan slapen, puur om haar reactie te kunnen zien. Hij glimlachte bij die gedachte.
'Nee, niet doen. Ik vind het wel schattig.' ze was ergens diep van binnen toch een beetje een nerd, hij vond het wel lief. Hij keek even naar haar ondergoed, hij vond het helemaal niet erg. Ze mocht ook eens schattig zijn in plaats van sexy. Hij vond haar toch altijd al sexy.
'Misschien wel. En daarnaast heb ik momenteel nog niet zo heel veel haast.' zei hij. Hij was een stuk drukker met haar dan andersom, dus hij had nog meer dan genoeg tijd. Op deze manier zou hij haar nog wel een paar uur kunnen plagen. Hij liet zijn vingers even over de welvingen van haar lichaam glijden en hij bekeek de plekken die hij aanraakte. Zo zouden ze het nog wel een hele poos volhouden.

Account verwijderd

schreef:
De grijns op zijn gezicht was niet te misvatten. Hij vond het leuk dat ze zijn gedachten niet kon lezen. Al snel werd dit bevestigd en Ivy lachte zachtjes. "Ik zou het niet erg vinden" protesteerde ze lachend. 'In tegendeel, ik zou me gevleid voelen en vragen of je me uit eten wou nemen" gaf ze toe. Ze zou onmogelijk nee kunnen zeggen tegen die look en glimlach die haar nog steeds liet smelten. Wel, dat glimlacheffect, dat zou ze hem niet te snel vertellen. Hij zou haar alles kunnen laten doen en ze zou het met plezier doen. "Oh ik zou echt alles doen om je gedachten te kunnen lezen" mopperde ze. Ivy lachte zachtjes en wiebelde haar been even tegen zijn zij. Ze glimlachte breed toen hij zei dat ze inderdaad wel een betere stijl had dan broekrokken. Awh, dat was wel lief. Ze vond het leuk om kleine complimentjes te krijgen over zo'n dingen. Ook al stelde het nu niet zoveel voor. Het bleef lief. Ivy herinnerde zich ook niet dat Oliver ooit iets afschuwelijks had aangehad, ook al kon het mannen waarschijnlijk minder schelen dan vrouwen, ze zagen er meestal goed uit in simpelde dingen. Zoals een zwart shirt en jeans bijvoorbeeld. Ivy glimlachte toen hij zei dat een onesie niets voor hem was. "Had ik ook niet meteen verwacht" glimlachte ze. Ze schudde grijnzend haar hoofd en liet haar lippen even over het litteken op zijn sleutelbeen glijden. "Je vindt het schattig?" Ze trok een lachende wenkbrauw op en gaf hem een stoot. "Waag het niet te kijken" Ze zag zijn ogen wel naar onder schieten, zo blind was ze nu niet nee. Ivy maakte een lachend geluidje. Het was leuk zo, op hun gemak doen waar ze zin in hadden en wat ronddollen met elkaar. Dit was een fijn leven. Geen zorgen. Gewoon elkaar. "Alle tijd" beaamde Ivy glimlachend. Ze moest toegeven, Oliver die haar plaagde...was sexy as hell. Ivy genoot van zijn aanrakingen en drukte haar lippen weer op de zijne toen ze haar gsm hoorde afgaan. Ze zuchtte lichtjes maar fronste toen. Even keek ze naar Oliver en liet zijn lippen los. Ze hadden beloofd op te nemen, voor noodgevallen. En je wist maar nooit. Ivy's hand griste de gsm van het tafeltje en ze ging terug op Olivers schoot zitten. "Met Ivy" antwoordde ze zo luchtig mogelijk. "He Iv, alles goed daar? Gewoon even checken hoe alles gaat" 'Suzan' mimede Ivy geluidloos naar Ollie. "Goed goed, alles gaat geweldig" Heel even stokte Ivy's adem, wat voornamelijk door Oliver kwam, die haar zachtjes tegen de bank duwde en weer op haar ging liggen waarna jij een boel kussen op haar onderbuik drukte. Haar vibgers gleden door zijn haren. "Wat hebben jullie al gedaan?" Ivy fronste even en probeerde zich te concentreren op Suze. "Oh vooral veel rondgewandeld" Ze gaf Oliver een tik toen hij haar grijnzend aankeek en zijn vingers over haar dijen liet glijden. Ow ow.

Account verwijderd

schreef:
Hij geloofde ook niet dat ze het erg gevonden had als ze wist dat hij haar erg mooi vond, maar hij wist ook dat hij zich er totaal niet gemakkelijk bij gevoeld had. Hij ontmoette zelden iemand waarvan hij direct dacht dat ze erg mooi was en bij Ivy was hij zelfs een klein beetje overdonderd. Als ze dat geweten had, had hij zich er niet meer uit kunnen praten. Het waren zijn gedachten, je kon niet liegen in gedachten.
'Is dat zo? Dus als ik die eerste dag direct gezegd had dat ik je heel erg mooi vond, zou je met me op date zijn gegaan? Ondanks het feit dat je geen idee had wie ik was en ik ook nog je teamgenoot zou worden?' vroeg hij met een grijns. Hij had er wel even over moeten denken hoor, het daten van een teamgenoot. Het was wel heel erg ongemakkelijk als achteraf bleek dat het niet werkte, hoewel hij daar nu helemaal niet meer bang voor was en hij juist genoot van het feit dat ze hem de hele dag zag. Het had zo zijn voordelen om elke dag met elkaar door te brengen.
'Ik denk niet dat je mijn gedachten wilt weten. Echt niet.' lachte hij zachtjes. Als ze wist hoe vaak hij wel niet aan haar dacht, zou ze waarschijnlijk gestoord van hem worden. Bovendien kon hij vaak ook nog dingen denken die hij zeker nooit hardop uit zou spreken. Dat had hij eens gedaan en hoewel het achteraf helemaal niet zo erg geweest was, was het op dat moment net iets minder gemakkelijk. Hij drukte een kus tegen haar lippen en lachte toen. Hij in een onesie, toch niet. Als hij een shirt droeg had hij het al warm, dus een onesie ging het al helemaal niet worden. Bovendien vond hij het sowieso meer een vrouwending. Bij Ivy zou hij het bijvoorbeeld best wel schattig vinden.
'Ik vind het schattig en ik ga net zo vaak kijken als ik zelf wil.' merkte hij met een grijns op. Hij liet de toppen van zijn vingers langs de randen van haar ondergoed glijden en glimlachte toen ze haar lippen weer tegen de zijne drukte. Vandaag was luchtig, het was leuk. Hij vermaakte zich wel.
Hij fronste toen de telefoon afging. Hij zuchtte dramatisch en liet haar toen gaan. Je wist maar nooit waarvoor ze belden, misschien was er wel iets aan de hand. Hij kon horen dat het Suzan was, maar hij knikte toen ze het ook nog eens mimede. Suzan's stem was niet te missen. Hoewel hij niet kon verstaan wat ze zei, zou hij haar stem altijd herkennen. Heel even bestudeerde hij Ivy, maar het leek er niet op dat er iets aan de hand was. Haar woorden deden hem ook niet anders vermoeden. En dus besloot hij dat dit het perfecte moment was om zijn wraak te nemen voor elke keer dat ze hem gepest had. Ze voorzichtig en zacht als hij kon drukte hij haar weer tegen de bank, waarna hij zijn lippen zachtjes over haar onderbuik liet glijden. Dat maakte echter niet genoeg indruk, dus besloot hij voor de binnenkant van haar dijen te gaan. Een lichte grijns verscheen op zijn gezicht terwijl hij diverse kusjes tegen haar huid drukte en hij zo nu en dan zachtjes beet. Hij deed het niet hard genoeg om plekjes te veroorzaken, dat zou ze waarschijnlijk nog tachtig keer zo ongemakkelijk vinden als de plekjes in haar nek, maar hard genoeg voor haar om het te merken. Kort keek hij naar haar op voor hij extreem langzaam haar batman ondergoed naar beneden trok en kusjes drukte op elke centimeter die daarbij vrij kwam.

Account verwijderd

schreef:
"Misschien wel, misschien niet, maar je zult het nooit weten" Ivy glimlachte plagerig naar hem. Misschien wel ja. Die glimlach kon elke vrouw om de tuin leiden. Niet dat dat nodig was, Oliver zou nooit een onschuldig persoon kwaad berokkenen. Honderd procent zeker. Elke vrouw zou hem als vriend willen. Of anders moesten ze wel gek zijn. Misschien was zij wel degene die gek was. Of Ollie, omdat hij het kon overleven met haar, dat was natuurlijk ook een mogelijkheid. Ivy keek hem aan en glimlachte bij haar gedachten. Hmmmm. Ja, het zou goed kunnen dat ze hem zou plagen als ze zijn gedachten ter beschikking had. Nou, eigenlijk was het wel zeker dat ze dat zou doen. Dat was ooj niet zo vreemd. Voor haar dan. Ivy bestudeerde hem even en trok een wenkbrauw op. "Welke dirty thoughts heb jij wel Oliver Marrek?"lachte ze. Ze gaf hem een stoot. Hij deed er wel heel erg mysterieus over naar haar zin. "Kom op, ik vind dat ik als je vriendin nu wel wat meer informatie verdien" grapte ze. Hij had haar nu wel nieuwsgieriger gemaakt dan ze eigenlijk was. Ivy lachte even toen hij nog een kus op haar lippen drukte en streelde zijn borstkas even. Ze gaf hem een por toen hij zei dat het schattig was en hij zou kijken wanneer hij wou. "Ik doe nooit meer marvel onderbroeken aan" Ze keek hem plagerig aan. "Misschien draag ik wel geen ondergoed meer...zou dat niet...handig zijn?" Ze trok een speelse wenkbrauw naar hem op en schudde grijnzend haar hoofd toen hij een smekend gezicht trok. "Dat wordt het nu net niet babe" plaagde ze hem. In de verste verte niet. Ivy luisterde aandachtig naar wat Suzan zei van roddels in het instituut maar beet al snel op haar onderlip eenmaal ze besefte wat Oliver aan het doen was. Haar ene klemde zich vast aan de zetel en met de andere hand hield ze haar telefoon vast. Ze keek Oliver smekend aan en haar hand gleed over zijn schouders. "Gewoon wandelen, zijn jullie zo saai?" Ivy haalde even diep adem. "Ja, misschien" Meer dan twee woorden raakten er niet uit. De zachtjes beetjes in de binnenkant van haar dijen dreven haar tot waanzin en een klein geluidje ontsnapte toch uit haar mond toen ze voelde hoe traag hij haar ondergoed naar beneden schoof, helemaal naar beneden. "Ivy?" Verward klonk aan de andere kant van de lijn Suzans stem. "Sorry, teen gestoten" smoeste Ivy terug. Suzan maakte een medelevend geluidje. "Wel, maar dus, Jules en ik zaten te denken om ook eens op reis te gaan en..." De rest hoorde Ivy al niet meer. Ze zette haar gsm op mute en kreunde even. "Fuck Ollie" kreunde ze hard. Ze hadden wel even tijd voordat Suzan klaar was met haar verhaal. Haar ogen sperden zich wat open toen hij overal kussen op drukte. "Op dit moment?" Kreunde ze. Haar mond viel een klein beetje open. Ze kon amper de geluidjes binnenhouden, hoe zou ze ooit Suzan kunnen bellen?

Account verwijderd

schreef:
'Ik zal het inderdaad nooit weten. Maar ik hoef het eigenlijk ook helemaal niet te weten, want uiteindelijk zijn we toch precies waar ik wil zijn.' merkte hij met een glimlach op. Hij wilde samen met haar zijn en dat was hij. Ze hadden niet uitgebreid gedatet en ze hadden geen verhalen over stomme acties op die dates, maat ze waren wel samen. Hoe ze daar gekomen waren maakte hem dan weer weinig uit, ze waren er in elk geval. En hij was gelukkig met haar. Ze was alles wat hij nodig had en waarschijnlijk nog wel meer. Hij vond dat zij hem beter maakte, hoewel ze dat zelf waarschijnlijk helemaal niet vond. Zij vond hem sowieso een goed mens, maar hij niet. Nu hij met haar was, was het zo veel gemakkelijker om een goed mens te zijn. Zij was dat ten slotte ook.
'Daar ga ik jou dus niet over vertellen. Dan ga je me uitlachen.' merkte hij met een grijns op. Om dat soort gedachten was hij blij dat zijn vriendin geen idee had van wat hij dacht, want waarschijnlijk zou ze hem direct uitlachen. Hij was ook blij dat de rest van het team die gave niet had, want dan hadden ze hem sowieso voor de rest van zijn leven gepest. Hij kon er niets aan doen dat die gedachten soms in hem naar boven kwamen. De rest had echter nooit een idee van zijn gedachten en dat wilde hij graag zo houden.
'Als mijn vriendin krijg jij ook niet meer informatie.' vertelde hij haar met een grijns. Hij kon haar heus wel wat informatie geven, maar als ze die echt wilde, zou ze er toch echt wat meer moeite voor moeten doen. Bij Ivy schaamde hij zich eigenlijk nooit echt ergens voor. Even keek hij naar haar toen ze hem vroeg of het niet handig was als ze nooit meer ondergoed zou dragen, dat was wel handig. Nou ja, handig niet, maar wel leuk.
Het amuseerde hem dat Ivy toch haar best deed haar gesprek voort te zetten. Hij was echter niet van plan op te geven en schoof haar ondergoed over haar benen, tot het zich bij haar shirt en rokje voegde. Daarna ging hij gewoon verder met de diverse kusjes. Hij lachte zachtjes toen ze loog dat ze haar teen gestoten had. Hij betwijfelde of Suzan begreep wat er werkelijk aan de hand was, want dat kon ze natuurlijk niet door de telefoon heen zien. Hij keek op toen ze weer tegen hem sprak. Of kreunde, als hij specifieker wilde zijn. Hij knikte.
'Op dit moment ja. Dan moet je mij maar niet zo vaak pesten.' vertelde hij haar met een glimlach. Het was haar verdiende loon om het moeilijk te hebben tijdens een telefoongesprek. Ze kon natuurlijk niet zo maar ophangen en een verklaring kon ze ook niet geven.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld